f o JS8 DE LANGE WEG Coach Middelink: „Een open strijd" Aad Steylen sneller dan Zatopek... TJES APPELEN RIEVE UYTES 300 gram 69 150 gram 149 250 gram 89 250 gram 99 DE STEM |e weg ploeg van de K.N.W.U. zit vol zelfvertrouwen in Mexico. Joop Zoetemelk (21), Fedor den Hertog (22), Middelink: „Het heeft niet steeds meegezeten de laatste tijd. Als voor bereiding zouden de jongens de Ronde van de Toekomst en de Ronde van Polen rijden. Het eerste grote evenement moest worden uitgesteld wegens de rellen in Frankrijk en de Ronde van Polen werd afgelast na de inval van Tsjechoslowakije. Het trainingsschema liep daardoor helemaal in de war. Ik wilde de jongens kilometers laten draaien. Ik had echt niet het plan in de Ronde van de Toekomst er hard tegenaan te gaan. De renners zouden zich alleen maar forceren en tegen de Spelen uit vorm zijn. We zijn nu een groot aantal criteria afgegaan in Nederland en België. Dat was het laatste redmiddel. Ik heb geprobeerd bij het NOC of we alsnog met de Mexicoploeg naar de Ronde van de Toekomst konden die zoals bekend uitgesteld was tot september maar dat ging niet door. Het NOC ver leende om technische moeilijkheden geen toestemming. Het speciale charter- vliegtuig met de gehele Nederlandse afvaardiging vertrok vóór het einde van de Kleine Tour. Mijn voorstel om meteen na afloop van de Toekomst ronde met een lijnvliegtuig naar Mexico te gaan vond geen genade bij het NOC-bestuur. Voor die beslissing heb ik echter wel begrip. Het zou een kostbare geschiedenis zijn geworden. Geen begrip heb ik voor de sportcommissie van de KNWU met be trekking tot de beslissing geen tweede wielerploeg zonder de Mexico- renners naar de Toekomstronde af te vaardigen. Ik heb er steeds op aangedrongen we hebben nog sterke renners genoeg in ieder geval een wielerploeg naar de Kleine Tour te sturen. Ik vind het een blamage dat er geen oranje-coureurs hebben gereden in de Kleine Tour dit jaar. Het besluit van de sportcommissie kwam helemaal koud op mijn dak vallen. Want er was vooraf geen overleg gepleegd met mij. Men heeft me in die kwestie gewoon gepasseerd en dat neem ik ze hoogst kwalijk. Ik was vooraf graag op de hoogte geweest van dit besluit en de argumenten die hiertoe hebben geleid. Overigens is de samenwerking met de sportcommissie uit stekend op dat ene incident na dan natuurlijk. Wat ik ook jammer vind, maar ik heb er wel begrip voor, is, dat we al tamelijk vroeg de Mexico-gangers bekend moesten maken. De kandidaten moesten in februari al worden gesteld. Ik ben meer een voorstander van renners kiezen op het laatste moment. Desnoods een paar dagen voor het vertrek naar Mexico. Aan de vroege keuze kleven nogal wat bezwaren. Je moet voorzichtig te werk gaan. Daarom heb ik aanvankelijk Harrie Jansen gepasseerd. Dat was voor de Zaankanter een extra prikkel om er keihard tegenaan te gaan. Hij bewees dat hij erbij hoorde, maar dat wist ik al eerder. Alleen Harrie had het nodig. Psychologisch zou het niet juist geweest zijn hem meteen in de selectie op te nemen. Nu is hjj geladen en verwacht ik veel van hem. Het nadeel van de criteria in eigen land rijden zo vlak voor Mexico is dat men er teveel van de jongens verwachtte. Voor Mexico heb ik, ondanks de tegenslag met de voorbereidingen, zeer goede verwachtingen. Het parcours ligt de Nederlanders wel. Ik ben er twee keer geweest en heb de zaak goed verkend. We hebben daar echt wel een kans. De drie en een halve week voorbereiding in Mexico om te acclamatiseren is ook ruim voldoende. De renners zijn al voor 90 procent in vorm en de explosie moet in Mexico komen. Ze zijn geladen en de stemming in de ploeg is uitstekend. De verstandhouding is prima. Dit is vooral te danken aan de familiebezoeken die we met alle renners bij elkaar hebben gebracht." Een experiment van Middelink. waarmee hij in de toekomst beslist doorgaat, omdat het nu al waardevol is gebleken. „We zitten echt met een fijne ploeg in Mexico. Ook qua representatie een goede ploeg. Een zeer belangrijk punt is dat", zegt Middelink. „De wielersport is er representatief op vooruitgegaan in Nederland". Wie Middelink als dé grote favorieten ziet in Mexico-City? „Och er zijn zoveel factoren die een rol kunnen spelen. De Italianen, Belgen, Denen en Spanjaarden hebben goede renners. Maar dat hebben wij ook. Het wordt een open strijd. TON KOOMEN Aad Steylen: „kilometervreter" onder de Nederlandse atleten. 98 79 75 glcatesse spek .100* RWORSTioo?44 Joop Middelink: we brengen de sterkste ploeg die we kunnen afvaardigen aan de start. Piet van der Kruk traint. Zodra het omvangrijke diner zich een weg heeft gebaand door de kolossale omheining van zijn krachtige lichaam, zoekt Neerlands sterkste man de weldadige rust op van zijn simpele zolderkamer. Daar vocht hij dagelijks met de schijven die zo'n belangrijke rol spelen in het leven van een gewichtheffer. Kanovaarders, zwemmers en atleten dompelden zich in de ijle lucht van Sankt Moritz om de Olympische realiteit zo dicht mogelijk te henaderen. Piet van der Kruk oefende onder de pannen van een Delfts heren huis, waar flarden sterkriekende lucht uit een fabriek in de omgeving de atmosfeer bederven. Daar moest hij zich noodgedwongen behelpen. De Nederlandse Krachtsport Bond is klein, het kapitaal zo miniem. Zij kon alleen de contacten verzorgen tussen de vaandeldrager en de Duit se gewichtshefbond, toen de mogelijkheid steeds groter werd, dat Piet van der Kruk een volle week met de Duitse Olympische equipe kon nieetrainen. De kosten hiervan zouden voor de NKG onoverkomelijke hindernissen hebben opgeworpen. Die hele lange; soms onbegaanbare weg, die naar Mexico liep, heeft Piet van der Kruk moederziel alleen afgelegd, zonder begeleiding, zon der noemenswaardige hulp. Langs de weg stonden slechts de vriende lijke mensen, die een schouderklopje konden missen als weer een hin dernis was genomen. De bestuurders van het Nederlands Olympisch Comité lieten toch een oranje-jas en een witte pantalon voor Piet van der Kruk aanmeten. Zij kon den niet anders. Voor atleten werden voortdurend deuren op een grote kier gelaten, zwemmers konden zich laten inenten omdat het NOC de mogelijkheid wet uitgesloten achtte, dat zij de Mexicaanse wateren zouden doorklieven. Voor Piet van der Kruk geen mildheid, geen tegemoetkomingen. Hij Jieeft ach daardoor niet laten ontmoedigen. Daar is hij de man niet naar. Hij heeft dit alles manmoedig gedragen, zoals hij de kilo's torst. Dat Piet van der Kruk ach langs de barricaden heeft gewerkt, verraadt slechts liefde voor zijn sport. Hij heeft gelaten gewacht op het „ja-woord" van het NOC, omdat hij ln zijn binnenste wist dat het komen moest, ook toen de definitieve beslis sing over zijn uitzending lang op zich liet wachten. Wanneer hij na tien diepe kniebuigingen, met de halters op 125, terugblikt, ziet hij zelf al die omvergelopen obstakels die hij in zijn rush naar Mexico heeft genomen. Moederziel alleen. Hij ziet weer zijn eerste poging. In een competitiewedstrijd met zijn ver eniging Simson tegen Helios uit Simpelveld. Piet van der Kruk werd voorge dragen aan het NOC om uitgezonden te worden naar Mexico. Het NOC nam de voordracht in beraad en liet een krachtig „neen" horen. Piet van der Kruk Jns het in de dagbladen. Het hoe en waarom bleef een geheim. Piet van der rjuk zette door. De uitdaging werd nog groter, zijn wil om te bewijzen dat hy Mexico waard was, nog intenser. Hij ziet weer zijn tweede poging. Wederom een geslaagde. Met Simson verwerkte hij tijdens een internationale clubontmoeting tegen het Duitse Usnabrück 477,5 kilo, de eis van het NOC. Wederom trokken de heren zich terug in conclaaf. Moest Piet van der Kruk worden uitgezonden, moest Piet van der Kruk in Nederland blijven? Men vergat dat een weigering regelrecht nM u'sen tegen de wetten die zijzelf hadden gesteld. Beloften bleken Plotseling wankel. Ook de tweede geslaagde poging werd met een weigering gehonoreerd. in*? ivi6' weer de moeilijkheden die er op volgen. Interne moeilijkheden n de Nederlandse Krachtsport Bond. Piet van der Kruk accepteerde de ge- 7i u T1' Liever dan via een gesprek een gedeelte van die moeilijkheden op ach te nemen, zoekt de NKB zijn heil in een schorsing van een maand, die van der Kruk werd opgelegd, juist toen in Leningrad de Europese kam pioenschappen werden gehouden. Vam ziet ,weer zÜn derde poging, een mislukte. Tijdens het nationale rfJuF1?611, aP Gaat Piet van der Kruk toch tenonder in een campagne die hi? wAtÏ®®1 Hem is gericht. De aanstichters lachen in hun vuistje. Zij illnc' een reden in handen gespeeld om Van der Kruk zijn laatste PaTu _.ontnemen. Mexico lijkt een utopie. Maar zie, plotseling springt Ad der K-"' Flrua'eur van ®le* KOC, hoogstpersoonlijk in de bres voor Piet van nioi t Z0Tgt ervoor dat hij nogmaals een kans krijgt. od ut' P°gmg leverde ten langen leste eindelijk het gewenste resultaat mnelt flng zei men 'lem> „niet zozeer om zijn totaal gewicht". Neen, men D^wrut'T"01 Hij Strijdvaardig genoeg was. vnnr a j j dan te zijn. In een semi-interland tegen West-Duitsland werd v ~f. derde maal 477,5 kilo gehaald. Vol vertrouwen legde Piet van der naar H FTe ®)'e 'n Handen van het NOC. De volgende morgen luisterde hij dat v,„t "et duurde ruim 14 dagen alvorens hij van een vriend hoorde NOC besloten had hem naar Mexico te sturen. De hele, lange, soms onbegaanbare teeg, die naar Mexico leidde, heeft Piet van der Kruk moederziel alleen afge legd. Zonder begeleiding, zonder noe- menswaardige hulp. Langs de iveg ston den slechts de vriendelijke mensen, die een schouderklopje konden missen als weer een hindernis nas genomen. Men sen ook, die hem alleen wilden steunen als de overgrote meerderheid dat deed. Piet van der Kruk zette door en haalde Mexico DE STERKSTE AMATEURPLOEG René Pijnen (21), Jan Krekels (20), Harrie Jansen (20) en Leen de Groot (21) zijn de uitverkorenen van bondscoach Joop Middelink, die ervan overtuigd is met een redelijk sterke ploeg naar de Olympische Spelen te zijn gegaan. In elk geval de sterkste amateurploeg, die er op dit moment in Nederland op de been te brengen is. De „kilometervreter" onder de Nederlandse atleten, de Zutphenaar Aad Steylen, is realist genoeg om te weten dat hij in Mexico geen medaille kan veroveren. „Met een plaats tussen de tien en de twintig ben ik tevreden, hoewel ik natuurlijk zal vechten voor een betere klassering", zo verzekert de gebruinde atleet. Aad Steylen heeft op kosten van de KNAU zijn training kunnen perfec tioneren in Sankt Moritz. Hij voelt zich een stuk sterker dan voor zijn vertrek naar Zwitserland. Tijdens zijn laatste wedstrijd in Nederland be haalde hij een teleurstellende vijfde plaats. „Een gevolg van de plotselinge overgang. Ik was te vermoeid", zo verklaarde hij. Aad Steylen was aanvankelijk de enige heer, diedoor de KNAU was afgevaardigd. Op de valreep werd echter ook Ed de Noorlander nog aan gewezen. De marathonloper is daar blij mee. „De Noorlander is een prettige knaap, waarmee je best kunt optrekken". Steylen is van origine een midden-afstandloper. Hij boekte op de 800 meter frappante successen en er leek voor de atleet uit Heenvliet een grote carrière weggelegd op de middenafstand. Het pakte echter anders uit. Door studie raakte hij uit vorm. Om zijn conditie op peil te houden, trainde hij in de weekeinden veel in de duinen. Hij kon de wedstrijdsfeer niet missen en schreef in op een lange-afstands- nummer. Steylen beëindigde die race met een vierde plaats en dat betekende eigenlijk 't begin van zijn carrière als lange afstandloper. De stijlvolle Steylen ging zich toeleggen op de „rauwe" marathon. Het werd een geweldig succes. Aad behaalde overwinningen bij de vleet. Alle Nederlandse kampioenschap pen op de lange afstand staan op zijn naam. Dit seizoen is hij beter in vorm dan ooit tevoren. Het grote doel was Mexico. De KNAU stelde een limiet, die er niet om loog. Steylen moest de marathon binnen de 2 uur 22 minuten afleggen. Slechts de insider weet wat dat betekent. Tweeënveertigduizend honderd vijfennegentig verschrikkelijke meters afleggen in een tijd, die de legen darische Emil Zatopek nooit heeft verwezenlijkt. Aad heeft ervoor getraind en gezwoegd. Iedere dag opnieuw. Alles heeft hij ervoor over gehad om het vliegticket naar Mexico te verdienen, 's Mor gens voor dag en voor dauw klom Aad Steylen uit zijn bed voor zijn eerste training. Vijfentwintig kilometer grauw asfalt roffelden iedere morgen onder zijn benen door. In de middaguren volgde dan nog een interval-training, waarbij het accent vooral op de snelheid werd gelegd. Vinnige sprintjes af gewisseld met korte rustpozen. Het zwaartepunt van de training lag in de weekeinden. Dan werd de Zijpenberg bij Velp beklommen. Aad Steylen had twee omlopen uitgestippeld in dit prachtige natuurgebied, waardoor hij tijdens zo'n training 42 kilo meter aflegde. Moederziel alleen zwoegde hij over de heuvels, aangemoedigd door zijn vrouw Ans, zijn meest toegewijde supporter. Aad Steylen slaagde voor zijn examen. „In het Duitse Husum ging ik als een trein. Na twee uur negentien minuten en zeven seconden kwam ik over de streep. Resultaat: een spiksplinternieuw Nederlands record en een tijd ver onder de Mexico-limiet"aldus de marathon-crack. In Mexico gaat Aad Steylen proberen het Nederlands record opnieuw te breken. Helemaal zonder zorgen gaat hij er niet heen. In Zutphen, zijn nieuwe woonplaats, heeft hij pas een sauna geopend. Er bleek in deze streek een behoefte te zijn aan een dergelijk iets. Het bezoek was boven verwachting. Als ik in Mexico ben, moet mijn vrouw de zaak alleen runnen. Dat zal echt niet meevallen." En na Mexico? „Ik weet echt niet of ik er nog mee doorga. Als ik het in Zutphen erg druk krijg, zal ik kalmer aan moeten doen. Misschien krijg ik wat meer tijd om mij te wijden aan de training van mijn pupillen Wim Hol en Aad Hofstee. Voorlopig zal ik mij echter concentreren op de marathon in Mexico." PM ZATERDAG. r,IW

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 15