STRIJD TEGEN MELAATSHEID
Hef is veel
erger dan
u denkt
Zakenmensen willen golfbanen
en baden langs autowegen
Arme continenten
krijgen tekort aan
melkprodukten
MEUWSEN
Volgens ramingen F.A.O.
SCHOLEN VRIJ
bij geboorte
prinsenkind
Bonaparte
VERZEKERINGSAGENT
REKENT
VERDUISTERING
Ontheffing van
huurbelasting
mogelijk
TORPEDO-
BOTEN
IN AANVARING
Vakantie voorbij!
Dan meteen een
hemelsblauw
overhemd kopen! y
GEHEUGEN
OERWOUD IN
OPNIEUW
VERLOF
VERZADIGING
TOENAME
KEIJZER
TAPIJT
KAMERBREED
-
-fr *v;¥
7
DE STEM VAN DONDERDAG 5 SEPTEMBER 1968
9
(Van een onzer redacteuren)
TILBURG Twintig mei, vorig jaar, kwam er abrupt een eind
aan het werk dat zuster Tarcies Mathilde Bogers tientallen
jaren op de Molukken en de Kei-eilanden voor de melaatsen had
gedaan. Na 47 jaar moest ze „naar huis". Als jonge vrouw van 28,
gediplomeerd verpleegster, was ze uit Tilburg naar die verre missie
in Nederlands-Indië gegaan. Als oude vrouw van 75 jaar, lichamelijk
gebroken, getekend door het zware leven van onafgebroken wer
ken en een ernstige huidziekte, moest ze haar leprozerie St.-
Liduina in Langgoer verlaten.
zorgd. Maar in haar gedachten is
ze nog steeds in Langgoer, bij de
vervallen leprozerie, die zonodig
moet worden herbouwd en uitge
breid, bij de vele honderden melaat
sen op de Molukken, de vrouwen,
mannen en kinderen, die zijn uit
gestoten en die kunnen genezen, als
ze maar goede medische hulp en
verzorging krijgen.
„Ach, ik begrijp nu wel dat
monseigneur, handelend vanuit zijn
verantwoordelijkheid, gelijk heeft
gehad. Maar ja, dat nietsdoen doet
me pijn, Er is daar nog zoveel
te doen. De melaatsen kunnen ge
nezen. Ik heb daarvoor jaren ge
werkt, en nu.
„Monseigneur Sol kwam op rie
zaterdagochtend met me praten.
Ik zei natuurlijk dat ik me best
voelde. Maar ik was in enkele
maanden 24 kilo afgevallen. U
gaat morgen naar Nederland, zei
hij".
Als ze dit vertelt, rustig wegge
doken in een fauteuil in het moe
derhuis van de Dochters van Onze-
Lieve-Vrouw van het Hilig Hart
aan de Bredaseweg 291 in Til
burg, wordt de herinnering aan dit
bittere moment haar opnieuw te
machtig. Ze buigt het grijze hoofd,
wrijft met de handen over de
ogen, slikt en blijft even doodstil
zitten.
„Ik had zo gehoopt te mogen
sterven, waar ik m'n hele leven
heb gewerkt, te midden van mijn
melaatsen", zegt ze zachtjes, aar
zelend. Woorden die eigenlijk voor
niemand bestemd zijn. Onthullen
de woorden, die getuigen van een
zware zielestrijd. Ze is nu een
goed jaar in Nederland terug, ziek
en zwak. Ze wordt er prima ver
dik zou al mijn landgenoten
willen toeroepen: Doe nog iets,
doe méér. We komen er zo niet.
Het is veel erger dan u denkt.
We kunnen die stumpers toch zo
maar niet laten wegrotten! Het
zijn toch ook menselijke wezens,
net als u en ik? Het zijn toch on
ze medemensen?"
Een karakterlsiteke zin uit zus
ter Tarcies' bedelbrief. Reeds heeft
haar actie meer dan f 100.000 op
gebracht. Pastoor Bus, veertig
jaar in hetzelfde gebied, Moluk
ken en Kei-eilanden missionaris en
nu ook in Nederland herstellend,
helpt haar. Hij noteert precies wat
er aan geld binnenkomt.
Want de leprozerie moet nu ein
delijk goed op poten worden ge
zet op Langgoer. Dan pas kun
nen de duizenden melaatsen er
heen worden gebracht, kunnen ze
worden genezen. Om daarvoor nu
geld te krijgen, geeft zuster Tar
cies nog alle energie die zfj over
heeft. Daarvoor heeft ze een giro
rekening geopend: 1555333.
Het gaat haar niet om persoon
lijk succes. Ze heeft zich vijftig
jaar voor de melaatsen ingespan
nen. Ze zal dat blijven doen tot
ze niet meer kan. En ze hoopt
nn maar dat vele Ned»rlanders het
mogelijk zullen maken dat Lang
goer, „haar Langgoer", tot een
modern centrum voor de bestrij
ding van de melaatsheid zal kun
nen uitgroeien.
Dan zon ze eindelijk rust heb
ben en kunnen genieten van een
'evensavond zonder verdriet en
zorgen in dat haar eigenlijk toch
ze vreemde propere klooster-rust-
huls in Tilburg.
Deze tengere, zwakke, zwaar-
zieke vrouw, vertelt met terughou
dendheid over haar leven. Frag
mentarisch, bewust veel weglatend,
verzachtend, relativerend. Ze be
seft niet dat zich uit dat verhaal
bij haar toehoorder een beeld
vormt van een dappere, onverzet
telijke vrouw, die alles wat zij
had 47 jaar lang heeft gegeven
voor doodzieke medemensen, voor
mensen, die door hun omgeving
werden uitgestoten, die in de rim
boe moesten leven van wortels en
wat sago of rijst, terwijl de witte
pest hen verminkte, hun ledema
ten wegrotten.
Merkwaardig scherp is het ge
heugen van zuster Tarcies voor
data. Ze weet precies, na al die ja
ren, op welke dag ze aankwam op
Groot-Kei. Zonder aarzelen noemt
ze de datum van haar arrestatie
door de Japanners en haar inter
nering op Ambon, in 1942, en la
ter in 1943 haar overbren
ging naar het „goede" kamp Kam-
pili bij Makassar.
Toen ze in de twintiger jaren
op Groot-Kei arriveerde, begon ze
haar werk voor de melaatsen. „Ik
moest het oerwoud in om ze op
te zoeken. De dorpsbewoners wil
den niets vam ze weten. Ze waren
bang voor besmetting. De stakkers
waren al blij met wat rijst, een
handvol katjang en tabak. Medicij
nen waren er niet, een dokter was
niet te krijgen".
Maar de leprozerie, die ze er
gens op een afgelegen kaap op
Groot-Kei leidde, ver weg van de
bewoonde wereld, trok de zieken
aan. „In 1933 hadden we er 113 pa
tiënten. Genezen konden we ze niet.
Wel verzorgen".
Later ging ze naar Merauke en
in 1940 stichtte ze de eerste le
prozerie op de Tanimbareilanden.
Ze werkte er met twee zusters en
er was een arts. Dat werk van
liefde, medemenselijkheid zeggen
we nu, werd afgebroken, toen de
Japanners kwamen. Internering
volgde. Die duurde jaren. In het
kamp verpleegde ze, vanzelfspre
kend, de zieken. Na de Japanse
capitulatie moest ze zelf worden
opgenomen in een ziekenhuis tn
Makassar, Stella Maris. „Daarna
ging ik enige maanden naar Au
stralië om op te knappen", voegt
ze er aan toe alsof ze zich voor
die tijd van rust en nietsdoen wil
verontschuldigen.
Kortom, in september 1946 kwam
ze terug op Langgoer. Alles was
er verwoest door de Japanners.
Nog 57 van de meer dan 100 pa
tiënten waren in leven. Het gevecht
tegen de vreselijke ziekte, de uit
angst geboren tegenwerking van de
bevolking en de bittere armoede,
begon opnieuw.
Uit niets bouwde ze op een af
gelegen plaats een armoedige le
prozerie op. Spoedig had ze enkele
derhuis van de Dochters van de
honderden patiënten. Er verrezen,
van riet, een mannenhuis, een poli
kliniek en een internaat. En men
denke daarbij vooral niet aan wat
we in Nederland onder zulke be
grippen plachten onder te brengen.
Maar zuster Tarcies en haar me
dewerksters waren er blij mee.
„Het was zeer eenvoudig", zo
zegt ze zelf. En dan licht haar ge
laat plotseling op, haar levendige
grijze ogen krijgen glans. „In 1948
kregen we voor het eerst diaso-
ne". Met dat medicijn kon ze de
vreselijke ziekte effectief gaan be
strijden, eerst, bij wijze van
proef, bij vier patiënten! Toen bij
twintig. „En daarna was er geen
houden meer aan. Iedere zieke wil
de diasone hebben. Na enkele ja
ren hadden we heel wat zieken kli
nisch genezen. We moesten ze nog
zes jaar houden om absolute ze
kerheid te hebben".
In 1950 kreeg deze dappere
vrouw haar eerste Europese ver
lof. Dertig jaar van de zwaarste
Zuster Tarcies, 76 jaar, vecht
nog steeds voor „haar" melaatsen,
nu vanuit haar Tllburgse rusthuis.
opofferingen had ze er toen opzit
ten. Als ze erover vertelt, lijkt ze
zich te schamen voor dat verlof.
„Per slot van rekening wist ik
in 1920, dat ik nooit meer terug
zou komen". In aansluiting op dat
verlof volgde ze in Djakarta een
lepracursus.
Toen ze vanuit de hoofdstad van
Indonesië terugkeerde naar de le
prozerie had ze voor f 65.000 aan
medicamenten en melkpoeder bij
zich. Van de ruim 2500 ampullen
met; serum tegen de lepra waren
er echter nog maar enkele tiental
len over, toen ze op Langgoer aan
kwam. Dieven hadden hun slag
geslagen!
De jaren gingen voorbij. Zuster
Tarcies werkte, zwoegde, vocht te
gen onwil en haar eigen steeds
slechter wordende gezondheid. En
de melaatsheid op de Molukken en
op de Kei-eilanden nam toe. Van
jaar tot jaar. De Indonesische re
gering kon er niet veel aan doen.
Opvangcentra ontbraken.
Toen het besluit viel in dat on
metelijke gebied één centrale le
prozerie in te richten, waren er ze
ker al duizenden melaatsen. Ze
zwieren door de oerwouden wacht
ten ziek en arm op de verlossing
uit hun lijden door de dood, ver
weg van wat eens hun dorpsgeno
ten, hun familie, was geweest. Ze
waren, en zijn nog steeds, bron
nen van besmetting.
En zeker één miljoen gulden is
nodig om vanuit de centrale le
prozerie St.-Liduina afdoende hulp
te kunnen bieden. Daarvoor is zus
ter Tarcies nu een actie begon
nen. Want zo lang ze het kan zal
ze blijven vechten voor „haar" me
laatsen. Duizenden brieven schrijft
ze, bedelbrieven. Niet voor zich
zelf, maar voor mensen, 20.000 ki
lometer ver weg. Voor doodzieke
mensen!
tIv?" een onzer verslaggevers)
..HAAG Een deze maand
oor rijkswaterstaat verzonden cir-
r™"' waarin bepaald wordt, dat
'Wkstations lanSs de rijkswegen kof-
me'k via automaten mogen
«Kopen is door oliemaatschappijen
«stemming begroet De maat-
lipt-s zien hierin "en teken, dat
iio uu ™cer begrip gaat tonen voor
w»„ van de over f® rijks-
,sen rijdende automobilist. Want
(lc zakenwereld, die zich
w ''et.snelverkeer langs de grote
li>n?„ 'aa-t de servicever-
«S aan de automobilist wel een
a ander te wensen over.
Het rijk, zo wordt gesteld, houdt
zen .sPe!regels over de voorzienin-
n eigen handen en geeft te wei-
sa? ,gelegentleid om meer service
automobilist te verlenen. De
elte aan de serviceverlening, die
Wordt®nwerejd voor ogen staat,
den V r rijkswaterstaat bestre
den UJS -ïan meni"S. dat de rijks-
strnmL om een optimale door
stroming van het verkeer te berei-
&peet r jgs passen uitsluitend de
0v noodzakeiyke stopplaatsen,
de hek„ f»Vers in filosofie over
o fen van de automobilist
rijkswegen woedt in feite een
harde strijd tussen het rijk en de
zakenwereld. Wij spraken met de
lieer G. T. Kroon, hoofd bureau ves
tigingsplaatsen rijkswaterstaat. Hij
zegt: „Rijkswegen worden en werden
aangelegd voor verzorging van het
grote doorgaande verkeer. Dit ver
keer moet zo gemakkelijk en onbe
lemmerd mogelijk kunnen rijden.
Daarom zijn er in principe zo wei
nig stopplaatsen gerealiseerd". Hij
voegt er aan toe: „Vanuit dit stand
punt geredeneerd zien wij benzine
stations langs de grote weg in teite
als een noodzakelijk kwaad. Ze kun
nen de beweging van het verkeer
belemmeren".
„Daarom staat o.m. in de door ons
afgegeven vergunning, dat geen ne-
venbedrijven 'ojj de benzinestations
mogen worden uitgeoefend. Want
verkoop van b.v. branchevreemde
artikelen zou een regelmatige gang
van het verkeer kunnen belemmeren
omdat die een grotere aantrekkings
kracht zouden kunnen hebben Uit dat
standpunt gezien is daarom ook de
stichting van b.v. quickservicestations
bij de benzinestations uit den boze.
Want die trekken mogelijk verkeer
aan, dat niet op de rijkswegen thuis
hoort. De wachttijden hierbij' zullen
korter zijn dan bü de garages in
de stad het geval is. In het alge
meen zijn we van mening, dat de
essentiële behoefte van de automobi
list op de grote weg niet zo groot
ts. Nodig zijn tankstations, die te
vens kunnen fungeren als plaatsen
waar 'n klein motorisch mankement
kan worden verholpen. Water en
lucht voor vagens dient klaar te
zijn, alsmede een telefoon en EHBO-
artikelen. Verder zijn nodig rust
plaatsen en horecabedrijven", aldus
ie heer Kroon.
JJe zakenwereld meent echter, dat
de automobilist een grote (re) servi
ce langs de weg wenst. In toenemen
de mate komen op het kantoor van
rijkswaterstaat aan de Van Hogen-
tioucklaan te Den Haag aanvragen
binnen voor vergunning ter realise
ring van voorzieningen voor de au
tomobilist langs de rijkswegen. Ver
zoeken werden ingediend voor op
richting van jkelter- en microgolf
banen, speelterreinen, ponymaneges
saunabaden, speelautomaten, verga-
ierruimten, zwembaden en super
markten. Deze voorzieningen al dan
niet behorend tot de wegrestau
rants.
Feit is de veranderde rijstijl
van de automobilist, die heden ten
dage minder snel de grote weg ver
laat dan voorheen het geval was.
Hiermee neemt de behoefte van de
ze weggebruiker toe. Rijkswater
staat ziet dit ook. In verband hier
mee wordt gewerkt aan een aantal
zaken die verbetering zullen moeten
brengen. Het rijk wil echter niet zo
ver gaan als de zakenwereld wenst.
„Er wordt gewerkt aan plannen,
die moeten leiden tot oprichting van
algemene wegrestaurants op rijks-
terrein net aan de grote weg. De
verzorging in deze restaurants moet
aangepast zijn aan de gemiddelde
weggebruiker. )uur eten bijvoor
beeld zal hierin niet tot de moge'
lijkheden behoren. Degenen, die wat
wensen, zullen de rijksweg moeten
verlaten. Verder streven we naar
uitbreiding van het aantal rustplaat
sen. Plannen bestaan om hierop toi
letvoorzieningen aan te brengen. Het
besluit, dat automatenkoffie en
-melk bij tankstations mag worden
verkocht, kan ook gezien worden in
het kader van groeiend begrip van
rijkswaterstaat voor de grotere wen
sen van de automobilist", aldus de
heer Kroon, die vertelt, dat er nog
enige specifieke pleisterplaatsen voor
chauffeurs zullen worden opgericht
op grond van eerder gedane toezeg
gingen.
(Van onze landbouwmedewerker)
BREDA Het maandelijkse bulletin van Landbouw-Economie en Land-
bouw-Statistiek van de FAO (Voedsel- en Landbouworganisatie van de Ver
enigde Naties) is een onvolprezen bron van kennis en wijsheid over de
ontwikkeling van de landbouw. Volgens een van de laatste nummers van
dit bulletin aai tussen nu en 1975 de vraag naar melk en melkprodukten
in de ontwikkelingslanden sneller toenemen dan de produktie. Maar de
werkelijke invoer in die landen zal sterk geremd worden door een tekort
aan betaalmiddelen.
In de ontwikkelde landen daaren
tegen zal de produktie sterker toene
men dan de vraag en de mogelijkheid
tot rendabele export. Het gevolg hier
van zal zijn dat de prijzen zullen stij
gen in de landen met een laag inko
men en dat tegelijkertijd een neer
waartse druk op de prijzen zal wor
den uitgeoefend in de export-landen.
In 1975 verwacht de F.A.O. een we-
reldproduktie van 447 miljoen ton
aan melk en een vraag van 466 mil
joen ton.
Er zal dus een tekort zijn van 19
miljoen ton melk. De F.A.O. baseert
deze mening op de verwachting van
de toename van de bevolking en van
het inkomen en op de prijzen die ge
baseerd zijn op 1961-1963.
De vier belangrijkste melkpro-
ducerende gebieden in de wereld zijn
Noord-Amerika, de E.E.G., Noord-
Europa en Oceanië. De toename van
de melk zal voornamelijk veroorzaakt
worden door een toename van de pro
duktie per koe. De maatregelen die
genomen worden om het inkomen van
de landbouw te ondersteunen zijn ook
een prikkel geweest om de produktie
op te voeren, maar evenzeer vormen
zij een reden om de consumptie te
doen afnemen.
De jaarlijkse consumptie in de ont
wikkelde landen heeft ongeveer het
verzadigingspunt bereikt.
Deze consumptie varieert van 700
kg per persoon per jaar in Finland
tot 300 kg in de Verenigde Staten.
De F.A.O. voorziet een geringe toena
me van de consumptie voor West-
Europa, maar bespeurt een neiging
tot daling in de Verenigde Staten, Ca
nada, Australië en Zweden.
De produktie in de Sovjet-Unie is
tussen 1955 en 1965 ongeveer met
5 procent per jaar toegenomen. In Po
len was dit 3 procent per jaar. Deze
grotere produktie is bijna geheel op
genomen door de binnenlandse markt
en door de markten van de Oostblok
landen. Volgens de F.A.O. zal de to
tale produktie in Oost-Europa in 1975
122 miljoen ton bedragen en de vraag
ongeveer 103 miljoen ton. Dit zou de
gemiddelde consumptie in deze stre
ken brengen op 174 kg per persoon
per jaar ofwel 50 kg meer dan in
1963.
In de andere ontwikkelde landen
en he- bulletin spreekt dan over Ja
pan, Zuid-Europa en Zuid-Afrika
verwacht men een toename van de
vraag van 17 miljoen ton. De vraag
zal vooral toenemen in Japan, waar
de jaarlijkse consumptie per persoon
zal stijgen van 26 kg in 1962 tot 90 kg
in 1975. Deze landen zullen waar
schijnlijk iets meer dan 25 miljoen
ton produceren en de consumptie zal
31 miljoen ton bedragen.
De melkproduktie in de ontwikke
lingslanden heeft in de afgelopen tien
jaar geen gelijke tred gehouden met
de toename van de bevolking, hoewel
er all: moeite is gedaan om de pro
duktie te doen toenemen met behulp
van ontwikkelingsprogramma's.
De F.A.O. verwacht dat de vraag
naar melkprodukten in de ontwikke
lingslanden zal toenemen van 71 tot
120 miljoen ton, meer als een gevolg
van de snelle bevolkingsgroei dan
van verbetering van de levens
standaard in de ontwikkelingslanden
varieerde de conspmptie per persoon
in 1962 van 11 kg in Zuid-Oost Azië
tot 91 kg in Latijns-Amerika.
De F.A.O. verwacht dat dit in
1975 respectievelijk zal bedragen 15
en 105 kg. In de streken zal als er snel
ontwikkelingsprogramma's worden
ingevoerd de produktie in 1975 ge
stegen zijn tot 91 1/2 miljoen ton,
maar dit is nog lang niet voldoende
om te voorzien in de behoefte van eén
snel groeiende bevolking.
DEN HAAG (ANP) De Rijks
Voorlichtings Dienst heeft gisteren
bekendgemaakt dat na de te ver
wachten blijde gebeurtenis in het ge
zin van prinses Beatrix en prins
Claus de scholen een dag gesloten
zullen zijn. Vindt de bekendmaking
plaats bij de nieuwsuitzending van
zeven uur 's morgens dan zal nog die
zelfde dag vrij worden gegeven.
Vindt de bekendmaking later plaats
of op een zondag, dan zal de volgende
dag vrij worden gegeven.
De ambtenaren krijgen geen vrij.
Na de officiële bekendmaking zal
van alle overheidsgebouwen gevlagd
worden met de oranje wimpel. Vindt
deze bekendmaking plaats na 16.00
uur of op een zondag, dan zal de vol
gende dag gevlagd worden. Aan de
bevolking wordt de raad gegeven een
zelfde gedragslijn te volgen.
(ADVERTENTIE)
EEN TAPIJT
MOTECHT m *^01
P. STR. MTR.
POSTBUS 39 - HILVERSUM
(Van een onzer verslaggevers)
ALKMAAR Een Alkmaarse ver
zekeringsagent is gearresteerd op ver
denking van verduistering en vals
heid in geschrifte. De man, de 45-
jarige J. F., heeft zichzelf bij de
politie gemeld.
Zijn bekentenis heeft een uitgebreid
politie-onderzoek op gang gebracht
dat zich uitstrekt tot verschillende
plaatsen en steden- in ons land, onder
andere Arnhem en Rotterdam.
F., die als free-lance verzekerings
agent voor verschillende maatschap
pijen werkte, zou in totaal negen be
drijven hebben opgelicht voor een
bedrag van meer dan 65.000 gulden.
De Alkmaarder inde sinds 1966 ge
regeld premies voor alle soorten van
verzekeringen. Hij droeg de gelden
evenwel niet af aan de rechthebben
de maatschappijen. Tot de gedupeerde
instellingen behoren on-der andere
De Zwolsche, Ons Belang en de RVS.
Naar de politie verwacht zal het on
derzoek geruime tijd in beslag ne
men.
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Minister Schut
(Volkshuisvesting) en staatssecreta
ris Grapperhaus (Financiën) hebben
bij de Tweede Kamer een wijziging
op het wetsontwerp Huurdersbijdra-
gen ingediend. Volgens deze wijzi
ging kunnen huurders van woning-
wetwoningen, die boven hun huui
op grond van hun inkomen een ex
tra-bijdrage moeten betalen in aan
merking komen voor ontheffing of
verlaging van de bijdrage.
Voorwaarde is dat moet worden
aangetoond, dat zij in het jaar, waar
in de huurdersbijdrage wordt gehe
ven een aanzienlijk lager inkomen
dan in de twee jaar daarvoor hen
ben.
Minister Schut wil met deze wij
ziging tegemoet komen aan ernstige
bezwaren, die in de Tweede Kamer
tegen het wetsontwerp huurdersbij-
dragen bestaan. Bij de bepaling van
de hoogte der huurdersbijdrage moet
namelijk om technische redenen uit
gegaan worden van het inkomen van
twee jaar tevoren. Intussen kan het
inkomen van een huurder belangrijk
zijn verminderd. Dat is bijvoorbeeld
het geval bij iemand, die met pen
sioen gaat.
Dat er boze en slechte mensen op
de wereld zijn, is natuurlijk geen
nieuws voor u. Daarvoor hoeft u de
voorpagina's van een paar kranten
maar eens goed te lezen. Dit is een
berichtje over een zakkenroller, een
kleine" booswicht. Toen paus Paulus
zondag in Castel-Gandolfo een toe
spraak hield, rolde de man de zak
ken van een Oostenrijkse generaal,
die zich onder de menigte bevond.
Pauselijke gendarmes arresteerden
hem en 'gaven de generaal zijn por
tefeuille met drie duizend gulden
terug: De zakkenroller werd opge
borgen in een gevangenis met een
overigens weinig toepasselijke naam*
Regina Coeli, hetgeen betekent: Ko
ningin van de hemel.
Een veel slechtere man is naar
mijn mening Kosygin, een van de
grote leiders in Rusland. De New
York Times meldt een onthullend
staaltje van anti-semitisme, dat in
Rusland de laatste tijd welig tiert
De nu uit alle organen verwijderde
Tsjechoslowaakse politicus Kriegel
nam deel aan de besprekingen in
Bratislava van de communistische
landen.
Op die bijeenkomst zel Kosyglnt
„Wat doet die jood uit Galllcie hier?'*
Toen Kriegel wilde antwoorden, beet
Kosygin: „Hou je bek, vent."
Wie een hond wil slaan, vindt licht
een stok. (Nederlands spreekwoord).
In Stuttgart is dezer dagen een
geologisch museum geopend, waar
van een 14-jarige jongen,., directeur
is. In vier jaar tijd heeft hij, als
hobby, meer dan 2000 geologische
voorwerpen verzameld. Zijn vader,
een fabrikant, is daar zo trots op dat
hij zijn zoon een aan eigen tentoon
stelling geholpen heeft. Het museum
is natuurlijk alleen in de weekeinden
open en op woensdagmiddag. De an
dere dagen moet de directeur naar
school.
Interessant verhaal uit de Haagse
Post: filmster Marina Schapers zat
een week in de cel (voor een ver
keersovertreding) en kreeg van haar
minnaar, de componist Peter Schat
een telegram toegestuurd. Hij deelde
haar daarin mede, dat hij haar een
theeworstje zou sturen, waarin een
nagelvijl zou zitten. De directeur van
de gevangenis verbood Peter Schat
om zijn geliefde te bezoeken. Hij wai
te gevaarlijk™
Gevoel voor humor is een gave,
die onder regenten opvallend weinig
voorkomt. Sterker nog: mensen met
gevoel voor humor zijn geen regent,
Zou zo'n gevangenisdirecteur nu
werkelijk Peter Schat gevaarlijk
vinden? Ik vraag me dat met enige
verbazing af.
In Friesland is een vereniging op
gericht tot behoud van de Friese
spelling. Zoals wij in het Nederlands
problemen hebben met onze spel
ling. Zoals wij in het Nederlands
problemen hebben met onze spelling
(weet u wel: kado in plaats van ca
deau), hebben de Friezen dat ook.
Een groep modernen wil een zeer
fonetische spelling invoeren, waarte
gen zich de genoemde vereniging
verzet. Want, zeggen ze, in die spel
ling zou de taal visueel onherken
baar worden.
Of ze nu nieuw of oud spellen,
het blijft een apart volkje, die Frie
zen.
MERIJN.
(ADVERTENTIE)
De matras
waarop U
wérkelijk
uitrustl
Van
DRAKA.
(ADVERTENTIE)
FLENSBURG (DPA) De West-
Duitse motortorpedoboten „Wiesel"
en „Zobei" zijn in het Skagerak met
elkaar in aanvaring geweest. Een mi
litair verloor het leven en een werd
gewond.
Juist onder dat bruine terug-van-vakantie kleurtje staat
zo'n hemelsblauw, eierschaalkleurig of zachtgroen shirt
fantastisch... en mannelijk! Kom uzelf daarvan onmiddel
lijk overtuigen, bij Meuwsen. Keus uit honderden mode
shirts (natuurlijk ook de komplete Arrow-kóllektle!)
en trouwens: keus uit alles wat maar goede herenmode
is, van „David Niven" kamerjas tot militante trenchcoat.
Prijzen? Shirts al vanaf f 14.90
(loop er eens binnen!)
BREDA - EINDSTRAAT 19, TEL. 35673
