TTE
PROF. MR. P..J. OUD:
Een der weinige
grote politici
in Nederland
Boycot Algerije
door piloten
gaat deze week in
DE LAATSTE DAGEN VAN LYNDON B. JOHNSON
■Ml
al zijn za nog zo jong
VOEDING
Autoverkoper
verdacht
van fraude
COMMENTAREN VAN POLITICI
eschoten
Burgemeester
Minister
Partij
Staatkunde
ze hebben hun eigen smaak, hun eigen
voorkeur. Smaak speelt een grote rol in het
spijsverteringsproces. Met de "kindersmaak"
is daarombij Liga terdege rekening gehou
den. Fijn, dat Liga ook naar wens kan wort
den toegediend: in defies, als pap, geweekt
of gemengd met vruchtesap, fruit, groente
en droog uit de hand.
De kleintjes geven de voorkeur aan
ZO LANG ZE IN DE GROEI ZIJN
Vliegtuigen
Fanfares
Kinderen
Wedloop
Piraterij
Boxtel heeft
nieuw carillon
Samenhang tussen
sof tenon
en misvorming
en een vak kiezen
reeds op jeugdige
aren de mogelijk-
ïisjes, om een (goed
Ie BETEX opleiding,
slier aan de Steense-
wordt ook gedeelte
ooi te Hulst.
linge meegeniet van
ingen.
ng te weten komen,
meisjes uit je omge-
(i in.
omen, dan kan dat
van je ouders) alle
weten komen, tel.
209.
5-7 Hulst
triconette opleiding
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 14 AUGUSTUS 1968
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG - Minister van staat, nir. P. J. Oud behoorde tot de weinige
grote politici, die Nederland deze eeuw gekend heeft. Niemand zal dit
ontkennen, zelfs niet zijn grootste politieke tegenstanders. Zijn politieke
loopbaan, die bijna 50 jaren omspannen heeft, wijst dit duidelijk aan.
Hij was partijleider, kamerlid, fractievoorzitter en minister. Hij was
daarbij tegelijk één van de meest aangehaalde staatsrechtskundige, naar
wie bijna iedere politicus wel eens verwezen heeft bij zijn politieke
handelingen. Deze eeuw is in Nederland de politiek in de werkelijke
zin van het woord mede gevoerd door prof. Oud.
Men heeft de politicus Oud na
ie oorlog meermalen verweten, dat
hij zijn Vrijzinnig Democratische
Bond in 1946 zonder slag of stoot
overgeleverd zou hebben aan de
toen pas opgerichte Partij van de
Arbeid. Daardoor kon, volgens de
ze critici, de Partij van de Arbeid
met zijn ledental direct al goed
voor de dag komen. Hoe dit ook
zij, feit is alleen, dat prof. Oud
zelf maar twee jaar lid van de
Partij van de Arbeid is gebleven.
In 1948 richtte hij met oud-minis
ter en oud-secretaris-generaal van
de NAVO, mr. D. Stikker, de
Volkspartij voor Vrijheid en De
mocratie op. Daarna kwam hij op
nieuw in de Tweede Kamer en hij
bleef er tot 1963, in welk jaar hij
benoemd werd tot minister van
staat.
De politieke loopbaan van prof.
Oud liep, via Purmerend, waar hij
geboren was, Texel en Ommen
naar Den Haag, met daarbij als
één van de vele hoogtepunten in
dit leven ook nog het burgemees
terschap van Rotterdam tussen 1938
en 1952.
Zijn ambtsperiode als burgemees
ter van de Maasstad was een der
meest bewogen periodes in de ge
schiedenis van Rotterdam: de ver
woesting van zijn stad door Duitse
bommenwerpers bij het uitbreken
van de tweede wereldoorlog.
Prof. Oud zag al snel in, dat er
met de Duitsers niet viel samen
te werken en in oktober 1941 dien
de hij zijn ontslag in. Hij zette zich
toen aan de geschiedschrijving van
de Nederlandse parlementaire ge
schiedenis na 1918, welk werk, na
de oorlog gereedgekomen, de naam
kreeg „Het jongste Verleden".
Na de bevrijding keerde prof.
Oud weer terug op zijn burgemees
terspost. Onmiddellijk wijdde hij
al zijn krachten aan de wederop
bouw van de gehavende Maasstad,
waarvan hij in zijn „afwezige" pe
riode het wel en wee op de voet
was blijven volgen. Want Ouds wo
ning was in stilte een klein stad
huisje geworden, waar velen „de
burgemeester" nog om advies kwa
men vragen.
Hij was al jong lid van de voor-
Vrijzinnig Democratische
Band, vooral door toedoen van de
nogal radicale politieke Treub. In
1917 kreeg hij als vrijzinnig demo
craat zitting in de Tweede Kamer
voor het kiesdistrict Den Helder.
Kamerleden werden toen nog vol
gens het districtenstelsel gekozen,
een stelsel, waarnaar sommige par
tijen nu weer willen terugkeren.
Hij bleef kamerlid tot 1933, in
welk jaar hij minister van Finan
ciën werd in het tweede en daarna
derde kabinet-Colijn. In 1937 keerde
hij in de Tweede Kamer terug als
fractievoorzitter van de Vrijzinnig
democraten. Een jaar later werd
hij echter burgemeester van Rot
terdam en verliet hij daarvoor de
kamer.
Onmiddellijk na de oorlog kwam
prof. Oud weer in de actieve Ne
derlandse politiek terug. Het was
niet zo verwonderlijk, dat hij in
1946 met een vrij groot aantal vrij
zinnig-democraten overging maar de
Partij van de Arbeid. Voor de oor
log had zijn partij nationaal en in
ternationaal veel goede betrekkin
gen met verschillende socialistische
stromingen in Nederland en in Eu
ropa onderhouden. De Vrijzinnig
Democratische Bond had vrij veel
radicale invloeden,
tijen, al ging het hem, zo zei hij
toen, te langzaam. „Van Gods wil
in de politiek weten we niets", was
altijd zijn geliefde slagzin.
Hij heeft vele geschriften over
staatsrecht en staatkunde nagelaten.
Het bekendste is wel zijn zeer om
vangrijke politieke geschiedschrij
ving „Het Jongste Verleden 1918-
1940", waarin men de politiek uit
deze jaren bijna van dag tot dag
kan volgen.
Bekend is ook zijn streven tot
hervorming van de Eerste Kamer.
Herhaaldelijk heeft hij in woord
en geschrift gepleit voor een Eer-
stje Kamer, die vooral nationaal-
economische politiek moet bedrij
ven volgens de taak, die thans de
Sociaal-Economische Raad uitoe
fent. In dieze opvattingen moet de
Eerste Kamer dan vooral bestaan
uit deskundigen uit het bedrijfsle
ven.
Voor velen was het daarom on
begrijpelijk, dat prof. Oud de Par
tij van de Arbeid in 1948 alweer
verliet, om een nieuwe partij, de
V.V.D. te stichten. Een partij, die
verschillende jaren met de socia
listen en de K.V.P. in één rege
ring zat en die zelfs in 1956 nog
alleen met de socialisten een kabi
net wilde vormen. Nadien is zijn
invloed in de V.V.D., waarvan hij
tot 1963 fractievoorzitter bleef, te
ruggelopen. Dit blijkt overduidelijk
uit de tegenwoordige V.V.D., die
niet eens meer met de socialisten
wil regeren. De conservatieve li
beralen kregen steeds meer de
overhand.
Door zijn politieke opvattingen is
prof. Oud altijd een groot tegen
stander van de confessionele par
tijvorming geweest. Op het 20-ja-
rig congres van de V.V.D. in ja
nuari jl. heeft hij voor het laatst
deze politieke belijdenis nog eens
duidelijk uitgesproken. Hij toonde
zich' toen zelfs verheugd over de
terugloop van de confessionele par-
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Het oyerlijden van prof. P. J. Oud heeft verschillende po
litici commentaar ontlokt. Hieronder volgen enkele commentaren:
Vice-premier dr. H. J. WITTEVEEN (VVD): Prof. Oud is een zeer ver
dienstelijk Nederlander geweest die zijn land in verschillende functies op
uitnemende wijze heeft gediend. Zijn grote kracht lag in zijn gedegen kennis
van de staatsrechtelijke beginselen en van de parlementaire geschiedenis.
Zijn adviezen bleven uiterst waardevol. Wij verliezen in hem een staatsman
van formaat.
Mr. E. H. TOXOPEUS, fractieleider van de VVD in de Tweede Kamer: Hij
was een politicus en staatsrechtgeleerde van groot formaat. Ik heb hem dik
wijls om raad gevraagd. Zijn boek over het constitutionele recht geldt als
hèt handboek voor praktiserende politici. Zijn heengaan betekent een
groot verlies voor de V.V.D.
Drs. W. K. N. SCHMELZER, fractieleider van de KVP in de Tweede Ka
mer: Het heengaan van de minister van staat prof. Oud acht ook ik een groot
verlies. Op vrijwel alle verantwoordelijke posten heeft hij zijn krachten in
gezet voor de publieke zaak: ais kamerlid, als minister, als fractievoorzitter,
als partijvoorzitter en als burgemeester van een onzer grootste steden. Prof.
Oud was een voortreffelijk debater, een gezien burgemeester en een hoog
gewaardeerd lid van de Kamer. Hij was de vraagbaak van allen in grote en
kleine staatsrechtelijke vraagstukken. Ik ben ervan overtuigd dat ook de hui
dige generatie voluit zal profiteren van de wijsheid en kennis, die deze
staatsman voor ons heeft nagelaten. Zij gingen en blijven gaan veruit boven
de grenzen van de partijpolitiek.
Dr. W. DREES, oud-premier en minister van staat: De overledene was een
van de belangrijkste politici in ons land die kon bogen op de grootste parle
mentaire ervaring. Hij was onder meer ook hoofdbestuurslid van de PvdA
en later met mr. Stikker oprichter van de VVD, door zijn ijveren kon de
VVD groeien en regeringspartij worden.
Prof. C. P. M. ROMME, thans lid van de Raad van State, heeft als oud
fractievoorzitter van de KVP in de Tweede Kamer veelvuldig de degens met
prof. Oud gekruist. Beiden behoren tot de meest vooraanstaande naoorlogse
politici. Mr. Romme zei in zijn commentaar onder meer: Weliswaar heeft
prof. Oud zich zijn gehele leven op staatsrechtelijk en staatkundig terrein
bewogen, maar als parlementariër bereikte hij een absoluut hoogtepunt. Hij
beschikte over een ontzaglijke 'werkkracht en enorme toewijding. Hij was
de parlementariër bij uitstek.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Bij zijn terugkeer
van vakantie is dezer dagen op Schip
hol gearresteerd de 30-jarige Haagse
autoverkoper R. van der L. Hij wordt
ervan verdacht bij zijn werkgever
het Haagse automobielbedrijf Franke
en Tjepkema in dienstbetrekking
f 7.000 verduisterd te hebben. De Ha
genaar die chef verkoop is, ontkent
dit. Hij wordt morgen voorgeleid.
De 7.000 zou hij in handen heb
ben gekregen door de verkoop van
tweedehands automobielen, hij zou
drie of vier maal zijn werkgever min
der hebben afgedragen dan hij voor
de wagens bij garagehouders kreeg.
Daar de chef autoverkoper een
vertrouwensfunctie heeft, werd hij
vrij weinig gecontroleerd. De laatste
tijd evenwel ontstond bij zijn werk
gever wel enig wantrouwen, vooral
ook omdat hij zich trachtte te ont
trekken aan een accountantscontrole.
Toen hij echter met vakantie naar
Spanje vertrok liet zijn directie de
boeken controleren. Daarin werd het
duidelijk dat hij een belangrijke som
te weinig had afgedragen. Zaterdag
werd hij op Schiphol aangehouden.
R. van der L. was ruim een jaar in
dienst bij het automobielbedrijf.
Geruchten als zou de Hagenaar wa
pens gesmokkeld hebben en in op
dracht van zijn werkgever auto's
naar Nederland moest smokkelen,
konden niet worden bevestigd.
(Van onze correspondent)
SCHIPHOL De internationale federatie van vliegersverenigingen
Ifalpa, waarbij het merendeel van de vliegersorganisaties in de westerse
wereld zijn aangesloten, heeft gistermiddag tijdens persconferenties in vijf
Europese hoofdsteden, waaronder Amsterdam, aangekondigd, dat over drie
dagen een boycot tegen Algerije zal beginnen. Momenteel wordt de actie
administratief voorbereid. De maatregel betekent, dat de drie maatschap
pijen, die op Algerije vliegen Air France, AI Italia en Swiss Air) hun
vluchten op dat land zullen staken.
De Ifalpa wil hiermee bereiken,
dat het gekaapte Israëlische vlieg
tuig wordt terug gegeven en dat de
bemanning wordt vrij gelaten. Zoals
wij eerder meldden, had de Ifalpa
reeds twee weken geleden een boy
cot vam de Algerijnse luchthaven in
de zin. Men besloot toen echter, op
het laatste moment, de bemidde
lingspoging af te wachten, die twee
bestuursleden van de Ifalpa bij de
Algerijnse regering gingen onderne
men. Deze poging heeft tot nu toe
geen resultaat gehad.
Op de persconferentie in Londen
deelde de Ifalpa mee, zo bericht A.P.,
dat de boycot reeds afgelopen nacht
om 12 uur precies zou ingaan.
Een woordvoerder van Swissair
heeft ontkend dat de piloten van deze
maatschappij zich bij de internatio
nale boycot hebben aangesloten. Hij
deelde mee dat de piloten de kwes
tie bespraken. Zij zouden vanmorgen
een verklaring afleggen.
(ADVERTENTIE)
LIGA.
7iin 9T0N Toen ik hem vroeg waar hij het meest naar verlangde na
Dp an'woordde Lyndon Johnson snel: „De vrijheid, denk ik."
vnnrh om m«n e'£en baas te zijn", onderstreepte de president op de
en j a '?pisc,le. klagende en tegelijk strijdlustige toon. „Om zonder telefoon
onderrt' i°urnalisten zo'n 20 km per dag rond te zwerven in de natuur,
zonflp ,nsterren 'e slapen, mijn vrouw bij de hand te kunnen nemen en
ereen 111 an van 4e geheime dienst door de bossen te kunnen dwalen,
,1. gewoon binnen te gaan en een bier en een hamburger te bestellen
z°n4er dat men dat gek vindt."
De president verlangt ook naai'
Ja, en de grond van Texas,
we™* geboren. Hij verlangt
zin»i!?r. kunnen doceren en le-
uiteebr^!10^^"' Hij wU graag een
sdia„ studie van het president-
Pieren rts1 maken- Hii wil ZÜ" Pa-
5e :tiJÜi en I"! verlangt naar
de imlü e hij verwacht van
^"eifenToUeTè.06 leerlingen van
Locomotief
beeld, maar wat
C® terechtkomen?
<eigenlijk het
gas ;n waarm het gecomprimeerde
een nJu mot0r zich ontlaadt) is
Pfesidem e®ni, elke aftredende
bij wn maar het is acuter
ZO lnfon„ ljl
pan "t?t is ciouuer
l°hnson ievende man als
feiteiiu, UUr Per dag werkt
mets anders doet, die zo
liaEe tils T" euuers aoei, aie zo
tie senaat minderheidsleider in
^te-lWri meer<ferheidsieider, als
C "'J* President de
panden geh^d heef< gezien 6n
?CchV!"ga"gs«id tussen het pre-
loos burE£. an de staat van ambte-
op de andIJV1" met- Van de ene
Jf. Over de ag ben je president-
5*® HovS aa"Passing heeft Wil-
■kt het ie ee"s opgemerkt,
ePdrme "evoel geeft van „een
motief, die een speel-
J .vnclon Raines Johnson is een
onvermoeibare, uiterst actieve
president geweest. Zelfs nu, te
gen het eind van zijn 40-jarig
politiek leven, blijft hij ener
giek en steeds in actie. Wat
voelt een man, die in het brand
punt van de wereldbelangstel
ling heeft gestaan, bij een plot
selinge verandering in „gewezen
president!" Saul Pett van As
sociated Press geeft een beeld
van Johnson nu diens aftreden
nadert, gezien door de ogen van
de president zelf, zijn vrouw en
zijn intimi in het Witte Huis.
goedtreintje trekt". De stuwkracht
blijft, maar er valt niets meer te
trekken.
L.B.J. heeft zelf zijn vrienden ver
teld, dat hij niet weet hoe die pe
riode na het wegvallen van de druk
zal worden.
„Het enige wat ik weet", zei hij,
„is, dat 'k dat gevoel nu nog niet
heb. Er is nooit genoeg tijd in mijn
leven geweest om alles te doen wat
ik wilde doen. Ik vermoed, dat ik
tot de dag, dat ze me begraven meer
te doen zal hebben dan de tijd me
toelaat. Ik heb zoveel ijzers in het
vuur, dat ik niet denk, dat ik het
gevoel zal hebben, dat Taft had".
L.B.J.
...de vrijheid om mijn eigen
baas te zijn-
Mevrouw Johnson hoopt dat ook,
maar is minder zeker.
In een gesprek dat ik met haar
had in de zonnige salon op de twee
de verdieping van het Witte Huis, zei
ze: „Er zullen, denk ik, tijden ko
men dat de dagen zonder hun stren
ge indeling een vacuüm lijken".
Het was na de lunch op een zon
dag, en haar man had zich juist naar
zijn werkkamer begeven.
„Eigenlijk had ik verwacht, dat
deze „decompressie"-periode onmid
dellijk zou beginnen, toen hij zich
op 31 maart als kandidaat had te
ruggetrokken, maar tot nu toe is het
niet gebeurd. Hij heeft altijü genoeg
dingen gevonden voor zijn vitaliteit
en zijn energie. Zolang ik hem ken
heeft altijd geprobeerd zich licha
melijk en geestelijk verder op te
stuwen, dan binnen zijn bereik was.
Altijd heeft hij iets aangepakt, dat
bijna te zwaar was".
Mevrouw Johnsons blik gleed om
laag naar de vleugel /an de werk
vertrekken dan de president. „Het zal
voor een tijdje wel heerlijk zijn niet
zo hard te hoeven werken en te
weten, dat zoveel mensen niet meer
afhankelijk zijn van je inspanning".
De mate waarin een man, die van
't hoogtepunt van zijn leven afdaalt,
zich moet aanpassen, hangt gewoon
lijk af van wat hij het meest zal
missen.
President Johnson denkt, dat bij
het Kapitool, het Congres ei. de men
sen en wat lüj de „officiële sfeer"
noemt, waarin hij 40 jaar heeft ge
werkt en geliefd, zal missen. Hij
denkt dat die zal worden vervangen
door de stimulans en de levendig
heid en de verbeeldingskracht van
de jonge mensen met wie hij na zijn
aftreden zijn tijd gaat doorbrengen.
Zijn eigen kinderen en de studen
ten van de Lyndon B. Johnsonschool
aan de universiteit van Texas.
Intimi en assistenten in de rege
ring verwachten echter, dat het ge
voel, dat Taft had, na 20 januari voor
Johnson nog scherper zal zijn. Een
van hen zei: „Hij zal het verschrik
kelijk moeilijk hebben in die over
gangstijd, want wat voor grote pro
blemen kan hij aanpakken? Hij zal
de macht op hoog niveau missen en
ook de bijkomende dingen, zoals de
vliegtuigen en treinen, en andere
conveniënten, hoewel ex-presidenten
nu niet direct armlastig zijn".
Een oude vriend en lid van
Johnsons kabinet zei: „Ik weet dat
het 'oven, dat hem wacht op de
ranch, met schrijven en doceren,
hem interessant voorkomt, vooral
als de nieuwe president, ongeacht
van welke partij, af en toe gebruik
van hem zou maken, maar....?"
„Het is natuurlijk zuivere specula
tie van mijn kant, maar nu en dan
zie ik perioden van melancholie. Zij
komen, duren enige tijd en verdwij
nen dan weer. Ik vraag me af, of
ze niet zijn toe te schrijven aan een
natuurlijke tegenzin om het centrum
van de belangrijkste wereldproble
men te verlaten en aan een zeer
reële weerzin, die diep in hem leeft
om de zetel van de macht °P te
geven. Natuurlijk zal hij het plotse
linge wegvallen van de fanfares en
het „Hail to the chief' als hij er
gens binnenkomt, opmerken. Die be
tekenen immers veel voor hem,
maar hij zal er beslist overheen
komen".
Het is nu bijna vier maanden ge
leden sinds Lyndon Johnson zijn be
sluit bekendmaakte zich niet voor
een nieuwe ambtsperiode beschik
baar te stellen in de hoop daarmee
Noord-Vietnam naar de vredestafel
te brengen en de verdeeldheid in
eigen land te verminderen.
Sindsdien heeft de president aan
bezoekers verteld geen reden te heb
ben om zijn besluit te betreuren en
er in feite verheugd over te zijn.
Hij heeft gezegd, dat er voor zijn
besluit geen andere redenen zijn ge
weest dan de door hem genoemde
openbare factoren. Wel liet hij erop
volgen: „Ik ben nu bijna 60. Ik wil
mijn kindieiren beter leren kennen.
Ik ben hier nu 40 jaar geweest Ik
ben trots op de hoofdstad, maar ei
genlijk houd ik meer van de heldere
zon van Texas dan de verontreinig
de atmosfeer van de Potomac".
Een lid van het kabinet zei: „Vijf
jaar presidentschap hebben hem pe
rioden van vermoeidheid bezorgd,
die hij niet zomaar kan negeren. Ik
heb hem soms aan het einde van
een dag vaal van vermoeidheid ge
zien, of alle levenssappen waren weg
getrokken, en dan vroeg ik me af,
of hij nog voldoende kracht had om
de trap op te lopen.
Lyndon Johnson draagt 20 januari
van het volgend jaar om 12 uur zijn
ambt over. Een datum die gemengde
gevoelens bij hem wakkerroept. Aan
de ene kant zo zegt hij, ziet hij de
maanden die hem nog resten als
een wedloop met de tijd om zo wei
nig mogelijk zaken onafgemaakt ach
ter te laten, aan de andere kant ver
langt bij naar die 20e januari en
telt hij de dagen tot hij de volgende
man hoort zeggen „So help me God".
Hij eindigt zoals hij begon, een
wervelwind, die lange dagen maakt
elke detail wil weten, om 7 uur op
staat om de telegrammen van de
nacht te lezen, 's nachts om 1 uur
na het lezen van veel stukken naar
bed gaat. Nog steeds wordt van hem
geëist, dat hij gemiddeld 100 beslis
singen per dag neemt.
Te oordelen naar het tempo waar
in hij nu nog werkt, zal hij heen
gaan als een oude revolverheid, die
achteruitlopend de kroeg verlaat, en
van beide heupen af blijft schieten
tot hij door de klapdeurtjes is ver
dwenen.
Zoals wij reeds eerder schreven, is
de boycot niet eenzijdig tegen Alge
rije gericht, maar wil de Ifalpa de
dwangmaatregel in de toekomst gaan
toepassen op alle landen, die weige
ren, een gekaapt vliegtuig terug te
geven. De luchtvaartmaatschappijen,
die zelf om luchtvaart-politieke rede
nen weinig kunnen doen, juichen het
initiatief van hun piloten stilzwijgend
toe, omdat de piraterij in de lucht,
waartegen geen enkele effectieve
voorzorgsmaatregel te nemen ls,
hand over hand toeneemt.
De voorzitter van de Ifalpa, J,
Bartelski, zei tvjdems de persconfe
rentie in Amsterdam: „De laatste 10
jaar zijn 25 vliegtuigen gekaapt. On
ze maatregel is louter genomen met
het oog op de veiligheid in de lucht,
Vroeg of laat moet de piraterij tot
een luchtnamp leiden. Er zijn geen
wettelijke maatregelen mogelijk te
gen kapers van vliegtuigen. Dit is
een enorme lacune in de internatio
nale wetgeving".
Maandag heeft de Ifalpa nog een
laatste telegrafisch ultimatum naar
de Algerijnse regering gezonden.
Toen het antwoord kwam, dat de
vliegers maar weer eens een delega
tie moesten sturen, besloot de Ifal
pa tot zijn drastische stap.
Alleen tussen Frankrijk en Alge
rije al vinden 120 vluchten per week
plaats 60 worden uitgevoerd door
Air France, 60 door de Algerijnse
luchtvaart maatschappij, die straka
onder de boycot van de internationa
le federatie van transportboniden zal
vallen.
BOXTEL (ANP) De vijftiende-
eeuwse Sint-Petrustoren van Boxtel
is verrijkt met een vier ootaafs
klokkenspel, dat werd gegoten door
een klokkengieterij te Aarle-RixteL
De beiaard kostte 85.000 gulden, dat
de plaatselijke bevolking in zes jaar
tijds bijeen heeft gespaard. Sinds
gisteren zijn de klokken ieder kwar
tier in deze Brabantse gemeente te
horen.
(Van een onzer verslaggevers)
ALSDORF De verdedigers in het
Softenonproces in Aisdorf hebben
verzocht om de getuigenis van prof.
W. Lenz van de universiteit van
Munster, die door de rechtbank als
getuige-deskundige werd opgeroepen,
vroegtijdig af te breken. De recht
bank wees echter het verzoek af.
Prof. Lenz stelde vast dat er een
onbetwiste samenhang bestaat tussen
het gebruik van thalidomide door
moeders tijdens de zwangerschap en
de misvormingen bij hun kinderen.
Een vraag blijft welke de oorzaak
van deze misvormingen kan zijn.
(ADVERTENTIE)
