DE BEZEMBINDER Vakantietip MANNEN en VROUWEN HOC Betsy en Ma rise, de twee dochters van de graaf t De poes f t Direkiiewagen ol -keet TYPISTE C. Oostrom's Conservenfabrieken N.V. Kapelle-Biezelinge Paul de Bruy KOELE KC ■Uwkliiffitepityui,:. *"'- EEN KLEIN DORPJE MOEDIG WELGEMOED EEN GOEDE BAK REUS AANDENKEN APPARATENFABRIEK BAYARDS N.V. 'li. GEMEENTE VL1SS1NGEN DAGBLAD DE STEM veelzijdig, betrouwbaar en onderhoudend COROOStrom bieden goed werk voor: Jongens die 18 jaar zijn of ouder komen in aanmerking voor: NACHTDIENST EXTRA BELONING Aanmelden aan de fabriek of telefonisch tussen 9.00 en 17.00 uur. Telefoonnummer: 01102-1651 exposeert in stadhuis Hul 4 DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 14 AUGUSTUS 1961 5 rag' iiiiii,iiiiBiifiiii^sBBiiw«wBfcwwsUL" Corlnne Schoenmakers, 6 jaar Ik woon in IJzendijke het humor rijke. Het leven is er o zo fijn, 's winters is er ijsfestijn. IJzendijke heeft ook een pracht van een molen, er zijn wallen, kerken, fabrieken en scholen. Domburg, Zoutelande, Haamstede en Cadzand hebben van heel Nederland het mooiste strand. In Aardenburg, Zierikzee, Hulst, Veere is historie, wal brug en poort doen denken aan oude glorie. Maar ook Terneuzen moet men niet vergeten. Deze kan zich best met de Hollandse havens meten. Nu zijn we haast heel Zeeland doorgereisd. Als u op vakantie gaat, denk dan aan deze lijst. Liliane Hermans, Eiland I 33, IJzendijke. Er waren eens een graaf en een gravin. Zij hadden een dochter. Die heette Betsy. Betsy was zo lelijk als de nacht en daarom hoopten de graaf en de gravin dat het kmd knap en goed werd. Toen er een jaar ver lopen was kregen ze weer een doch ter. Ze was heel mooi en knap. Ie dereen vierde drie dagen feest. Toen de jongste dochter de naam Marise kreeg, kon Betsy het niet meer uit houden. Ze zon op een list om- Ma rise klein te krijgen. Intussen wer den de beide meisjes telkens ouder. Marise was nu twaalf jaar en Bet sy zeventien. Op een dag kreeg Betsy een in val. Ze keek of Marise al wakker was. Ja, ze was wakker. „Zeg, Ma rise, heb je zin om te gaan wande len. Naai- het bos"? Betsy wist, dat. daar een valkuil was. „Best", zei Marise. Toen vroegen ze het aan hun moeder, de gravin. Die vond het goed. „Voor het donker terug, hè", zei ze nog. Toen gingen ze weg, be laden met een deken en een pick nickmand. Bij een open plek in het bos gekomen, stelde Betsy voor om te gaan zitten. „Best hoor", zei Ma rise en ze spreidde de deken uit. Toen zei ze: „Ik ga even rondkij ken hoor". „Goed", zei Betsy. Ineens hoorde ze een schreeuw. „Help", riep Ma rise. Betsy rende meteen naar de put toe. Ze zei: „Dag, nu ben ik je kwijt". Maar wie stond er een paar dagen later voor het kasteel: Marise! Ze vertelde, dat een oude vrouw haar gevonden had. Toen zei ze te gen Betsy: „Ik hoop dat ie sP'it hebt". „Ja", zei Betsy, „ik heb spijt". Marianne Hermans, 12 jaar, Waterhoek H 99, Sluis Zeg, ik ken een klein dorpje. Het is hier ver vandaan. Nou daar was een man. Als je dit zag, dan lach te je je naar. Zijn neus was een meter lang. Als hij naar de win kels ging kijken, dan kon hij niet dichtbij komen vanwege zijn neus. Toch wel zielig, hé. Zo had iedereen in het dorpje wat. Op een dag was het erg stil in het dorp. Maar die stilte was weer zo verdreven. De burgemeester was ge weest, zie je. Hij vertelde iets heel bijzonders. Namelijk dat er een pro fessor kwam. Die professor kon er voor zorgen, dat alle bulten weggin gen. „Welke bulten," vroegen de men sen. O ja, zei de burgemeester, die professor ziet er heel anders uit. Want alle mensen in de gehele we reld zagen er anders uit dan de be woners van het dorpje. "En daar wil de de professor wat aan gaan doen. Dat begrepen de mensen wel. Eindelijk kwam de professor. Maar wat zag hij er gek uit, vonden de mensen. Alle mensen gingen naar het station. De professor vroeg: „Zijn dit alle mensen"?. „Ja", zeiden ze, „ieder een is er behalve de zieken". „Nou dan bof ik", zei de professor. Hij gaf iedereen een glas water met wat kruid er in en dat zorgde er voor dat alle gekke bulten weggingen. Na derhand ging hij ook nog naar de zieken en zo werd het hele dorpje weer normaal. Marianne Tilleman Willem van Kesselstraat 22, Breda Een jonge bezembinder klopte eens aan de tuinpoort van het paleis. „Ik heb beste bezems te koop. Wilt u er niet een hebben om uw tuinpaden te vegen?" vroeg hij de tuinman. „Ik kan wel een goede bezem gebruiken", antwoordde de tuinman. ,,Laat mij deze maar eens proberen". De tuinman deed drie streken met de bezem over het tuinpad, dat schoner werd dan ooit te vo ren. ,,Ik nem hem", zei hij, en ging naar de keuken waar alle meiden en knechts juist koffie zaten te drinken. „Deze bezem doet in drie streken meer, dan mijn oude in honderd stre ken!" zei hij. Hierop wilden alle meiden en knechts nieuwe bezems hebben voor hun werk: een harde voor de stal, een stevige voor de keuken, een sterke voor het erras, een flinke voor de gangen, een zach te voor de tapijten, een handige voor de gordijnen, een fijne voor de stoelen. „Wij zullen al je bezems en vegers kopen, maar dan moet ie ook hier in dienst blijven om voor ons te vegen", zei de dikke keukenmeid die de baas speelde. Dat nam de jonge bezembinder aan. Hij veegde van de vroege mor gen tot de late avond. Maar hij kon onmogelijk klaarkomen met het werk. Want geen van de anderen nam nog ooit een bezem in de hand en het paleis was erg groot. De ko ning merkte dat het niet schoon meer was in huis en hof. Hij klaag de bij de keukenmeid over de blade ren op het tuinpad en het hooi voor de staldeur en het stof in kamers en gangen, waardoor zijn hermelijnen sleep vuil werd. Zij antwoordde: „Dat komt omdat de bezembinder ons slechte bezems heeft verkocht". „Ontsla de bezembinder!" riep de koning. En de dikke keukenmeid joeg de jongen op staande voet weg. De jongen vertrok, liep een hele dag en kwam tegen de av md op een plek waar een leeuw, een wolf en een slang met hun staarten aan el kaar vast waren geknoopt. „Help ons!" brulde de leeuw. „Maak ons los!" huilde de wolf. „Drie boze reuzen hebben ons vastgeknoopt!" siste de slang. De bezembinder overwon zijn angst en maakte de driedubbele knoop in de staarten los. „Je bent een moedige jongen", sprak de leeuw. „Er zijn hier wel enkele mensen voorbij geko men, maar niemand durfde ons te naderen. Als beloning voor je dappe re daad mag je één keer mijn leeu wen kracht gebruiken". De wolf zei: „Ik schenk je uit dankbaarheid voor één keer mijn uit houdingsvermogen: dat wil zeggen dat Je één keer dagen lang zult kun nen lopen zonder moe te worden en zonder te sterven van honger of dorst". En de slang zei: „Van mij mag je één keer mijn listigheid ge bruiken". Toen namen de drie dieren afscheid van de bezembinder. Ieder ging zijns weegs en de jongen ging liggen slapen want het was nacht geworden. De volgende morgen trok hij wel gemoed verder. Juist toen hij moe begon te worden kwam hij aan een plek waar alles groeide waarvan hij bezems en vegers placht te maken. Slanke deranestammetjes voor mooie rechte bezemstelen; twijgen die uit stekend geschikt waren voor lange vegers; biezen en rietstengels waar mee je twijgen en takken aan de be zemstelen vastbindt; en nog allerlei ander nuttig gewas. Nu haalde de jongen zijn mes te voorschijn en begon dadelijk een den- nestammetje om te hakken. Maar op hetzelfde ogenblik dreunde de grond of er een wilde stier kwam aanhol- In de Mastpost, een gestencild blaadje waarin het wel (en wee) van de therapeutische zomerkampen van het N.A.F. staat opgetekend, lazen we het volgende verslag: Het liep tegen bedtijd. Nadat we ons gewassen hadden, kropen we in onze slaapzak. Hiske kwam, we kre gen een nachtzoentje. Ze zei: „Ja, jongens, vannacht komt er een goe de bak. We kregen wat argwaan en we besloten wakker te blijven. Eerst praatten we nog wat. We hadden ge dacht, dat ze onze kleren aan elkaar zouden naaien of zoiets. We hadden ook met elkaar afgesproken, dat als ze zouden komen, dat Frans dan zqu zeggen: „Kun je het niet vinden? Daar ligt nog wat". En ik: „Onder mijn koffer ligt mijn blouse". Toen hadden we afgesproken, dat we stil zouden zijn. Eerst nog wat gefluister, toen was er doodse stilte in onze tent. Na pas een paar uur zwijgen begon de bak. Eerst wat voetstappen en gefluis ter, daarna werd het pikdonker. Wij knipten de zaklamp an, daarna zei oom Chiel: „Slapen jongens". De staf ging na een paar minuten weg. Wij deden de rits open en zagen tot onze grote verbazing een andere tent tegen de opening van onze tent staan. We zetten onze stretchers in die andere tent. We praatten nog wat met elkaar, hoorden uit de andere teint nog wat gefluister en gingen toén slapen. Kees Maris, 12 jaar. len en een brullende stem riep: ..Wie durft er aan mijn boompjes te komen??" De jongen keek op en zag een reus als een berg, met een rode baard. „Ik gebruik mijn leeuwe kracht!" riep de jongen en gooide de reus omver. Snel legde hij de twee reuzenbenen in de knoop, knip te de rode baard af en stak die in zijn zak. Nadat hij het dennetje had afge hakt, begon hij twijgjes van een boom te snijden. Maar op hetzelfde ogenblik dreunde de grond alsof er een regiment paarden kwam aan draven en een woedende stem riep: „Wie durft er aan mijn twijgjes te komen??" De jongen keek op en zag een reus als een berg, met eer> zwarte baard. „Ik gebruik het uithoudingsvermogen van de wolf!" riep hij en zette het op een lopen, kriskras tussen de bo men door. Hij liep zo lang tot de reus niet meer kon en uitgeput neer viel. Toen legde de jongen de reuzen benen in de knoop, sneed de zwarte baard af en stak die in zijn zak. Hij sneed nog een paar twijgjes af en be gon toen aan de biezen. Maar op hetzelfde ogenblik dreun de de grond alsof er een horde oli fanten aan kwam galopperen en een donderende stem riep: „Wie durft er aan mijn biezen te komen??" De bezembinderkeek op en zag een reus als een berg, met een wit te baard. „Ik gebruik de listigheid van de slang!" riep de jongen. Eei. twee, drie, maakte hij van de biezen een valstrik en hield die klaar, zodat de reus er midden in stapte. De jongen trok de strik aan en de reus viel op zijn neus. De bezembinder legde de reuzenbenen in de knoop, sneed de witte baard af en stak die in zijn zak. Toen maakte hij een bezem van het stammetje, de twijgjes en de biezen. En daarna nam hij de terug weg naar het paleis. Deze keer klopte hij niet aan de tuinpoort, maar aan de voordeur. De kamerheer van de koning opende de deur en de bezembinder vroeg: „Wil de koning soms een valse baard ko pen? Ik heb een rode, een zwarte en •een .witte". Hij haalde de baarden uit zijn zak en liet ze de kamerheer zien". „Dat zijn de baarden van de drie reuzen!!" riep de kamerheer bleek van schrik. Dit hoorde de koning. Hij kwam hard aangelopen en keek de jonge bezembinder vol bewondering aan. „Hoe kom je daaraan?" vroeg hij. „Heel gewoon. Afgeknipt. Dé drie reusjes liggen met vastgeknoopte be nen op de grond" zei hij eenvoudig. De koning dacht vlug na en vond dat deze jongeman precies een goe de generaal voor zijn soldaten zou zijn, want hij was moedig, had uit houdingsvermogen en listigheid. „Wil je generaal worden?" vroeg hij. Dat wilde de jongen wel. Hij kreeg een schitterend uniform, veel geld en prachtige paarden. En alle mei den en knechts moesten voortaan diep voor hem buigen. De ene bezem die hij bij de reu zen had gemaakt, bewaarde hij le venslang als aandenken. Jopie Pollet, Churchillweg 39, Huist. Er was eens een poezenmoeder. Ze had één kind. Het kind was wel eens stout. Dan beet moederpoes heel hard in haar vel. Bij het huis Waar ze woonden waren twee kinderen. Ze gingen al naar school. De poezen hadden het best naar hun zin bij de kinderen. En ook de kinderen wa ren blij met de poezen. Het poesje was heel klein en daar om noemde men haar Kleintje. Het was een heel grappig diertje. Hij kon zo fijn spelen met een balletje. Ria Voeten Stuivenzandsewcg 7 Zundert Op vrijdag 16 augustus a.s. hopen onze ouders en grootouders, de heer en mevrouw J. DOBBELAAR en M. DOBBELAAR-VAN DAMME hun 40-jarig huwelijksfeest te vieren Die dag is er om 14.30 uur in de kerk van de H.H Petrus en Paulus een plechtige Eucharistieviering uit dankbaarheid. Dat zij nog lang gespaard mogen blijven is de wens van hun dankbare kinderen en kleinkinderen Receptie van 16.30 - 17.30 uur in Café Vonk. Boschkapeiie, Bossestraat 90. Heden overleed, zacht en kalm, op 85-jarige leef tijd, gesterkt door het H. Sacrament van de zie ken, onze lieve en zorgzame moeder, behuwd- moeder, grootmoeder en overgrootmoeder, MARIA THERESIA MASTBOOM weduwe van Sigeberlus Ludovicus Emile Maria Fick Gaarne uw gebed voor de dierbare overledene. Oosterhout: J. A. M. Fick J. Verwater Breda: M. A. C. van der PolFick Eindhoven: J. C. M. van BeckumFick H. J. A. van Beckum Oosterhout: P. C. J. Fick C. M. H. M. Fickvan der Aa Clinge: A. C. J. Fick, pastoor Rijen: L. C. M. van der PolFick W. J. J. A. M. van der Pol Curasao: W. C. J. Fick o.p. Kleinkinderen en achterkleinkinderen. Oosterhout N.B., 13 augustus 1968. Gasthuisstraat 12. De plechtige uitvaartdienst zal plaatsvinden op zaterdag 17 augustus om 10.30 uur in de parochie kerk van het H. Hart van Jezus te Oosterhout, waarna de begrafenis op het r.-k. kerkhof, alhier. Rozenkransgebed vrijdagavond om 19.30 uur in voornoemde kerk. Gelegenheid tot condoleren na de begrafenis in Hotel „Flora", Heuvel 3. Bijeenkomst in de kerk. Liever geen bezoek. Heden overleed tot onze diepe droefheid, na een langdurig geduldig gedragen ziekbed, onze innig geliefde moeder, groot- en overgrootmoeder, tan te en nicht, mevrouw PHILOMENA VERSCHUREN weduwe van Charles Weegenhausen geboren te Ossenisse, 8 januari 1875. Wij bevelen onze overledene in uw gebeden aan. Wed. A. de WolfWeegenhausen kinderen en kleinkinderen. Frans Weegenhausen Marie Weegenhausen Familie Verschuren. Familie Weegenhausen. Hulst, 13 augustus 1968. Molenstraat 21. De plechtige uitvaart, gevolgd door de begrafenis, zal plaatshebben op donderdag 15 augustus a.s. om 10.30 uur, in de Basiliek van de H. Willi- brordus te Hulst. Vertrek vanaf het sterfhuis Molenstraat 21, om 10.10 uur. Hedenavond om half aéht Eucharistieviering voor de overledene in de Basiliek. Zij, die bij vergetelheid geen rouwbrief hebben ontvangen, gelieven deze advertentie als zodanig te beschouwen. Tot onze diepe droefheid is heden, na een lang. durig gedragen lijden, overleden na voorzien te zijn van de heilige Sacramenten der zieken, mijn inniggeliefde echtgenoot en onze lieve vader DINGEMAN ANTONIUS JOHANNES WEIJMANS op de leeftijd van 55 jaar. M. C. J. WeijmansBoets P. L. H. A. M. Weijmans M. E. J. Baarends—Weijmans J. L. Baarends J. L. C. Weijmans Goes, 12 augustus 1968. Naereboutstraat 37. De plechtige uitvaartdienst waarbij u wordt uit. genodigd zal plaatshebben op donderdag 15 aug, om 11.00 uur in de Maria Magdalenakerk te Goes, waarna de begrafenis, op de r.-k. begraafplaats om 12.00 uur. Eucharistieviering op woensdagavond om 7.00 u. in bovengenoemde kerk. Condoleantie-adres: Naereboutstraat 37. Te huur gevraagd op het terrein van DOW CHEMICAL TERNEUZEN In de periode van 20 augustus tot eind september 1968 Aanbiedingen schriftelijk of telefonisch aam NIEUW LEKKERLAND TEL. 01848 - 218 Bij de gemeentelijke sociale dienst kan worden geplaatst een ervaren: met belangstelling voor sociale aangelegenheden, benoeming in tijdelijke dienst. Vereist wordt het diploma Ulo, 3-jarige H.B.S. of Handelsavondschool. Salaris bij 18-jarige leeftijd 293,per maand; Salaris bij 19-jarige leeftijd 316,— per maand; Salaris bij 20-jarige leeftijd 339,per maand; Salaris bij 21-jarige leeftijd minimum 362,met 5 eenjaar- lijkse verhogingen tot maximum 557,per maand. Boven het salaris wordt een vakantietoelage ge noten van 673. terwijl de premie AOW-AWW voor rekening der gemeente komt. Sollicitaties binnen 8 dagen na het verschijnen van dit blad te richten aan burgemeester en wet. houders, p.a. afdeling onderwijs en personeels zaken, Stadhuisplein 2. t Tot onze grote droefheid overleed nog vrij plotse ling in het Diaconessen- huis te Breda mijn lieve vrouw, onze zorgzame moeder, behuwdmoeder en oma ANNA MARIA DE KROON echtgenote van Antonius van Gastel op de leeftijd van 75 jr. Breda: A. van Gastel Kerkrade: Fam. Stoffels van Gastel Breda: Leo Fam. Michielsen van Gastel Roosendaal: - Fam. Van Gastel Blewanis en kleinkinderen. Breda, 11 augustus 1968. Columbusstraat 4. De overledene is opge baard in de rouwkamer van het Diaconessen- huis. Bezoek van 16.00 tot 17.00 uur. De teraardebestelling zal geschieden op woensdag 14 augustus om 10.30 uur op de prot. begraafplaats „Zuilen", Haagweg 334 te Breda. Vertrek Diaconessen- huis om 10.15 uur. Gelegenheid tot condo leren na de begrafenis in café-rest. „Pas Bui ten", Haagweg hoek Dijklaan. e (Van onze correspond HULST In de burgerza stadhuis te Hulst wordt t gehel maand augustus een ramiektentoonstelling gehoi de kunstkeramieker Paul d uit Gent. i Paul de Bruyne werd op 1936 te Gent geboren en aan het Hoger Instituut St. Gent. Later werd hij leraa Akadëmiè voor Schone Ku aan het Sint-Lucasinstituut t aarde. Hij hield reeds succesvolle stellingen te Gent, Brugge, l keren, Wijnegem, Oudenaar luxhuis te 's-Gravenhage dam, Holland Festival) en F Dr. G. M. R. Vansina, cul' taché van België zei eens op de tentoonstelling in het huis te Den Haag: „In sobe den én bas-reliëfs van kunst ker Paul de Bruyne worder troff endoor een zeldzame en zuiverheid in lijn en kle in zijn meer profane gestalte: ren we doorgaans een vaag gevoel. Dit is wellicht te dar de directe eenvoud en suj intimiteit, waarmee hij de b heid van zijn geest en gemo gedweë klei weet te boetse beeldende keramiek van Bruyne wordt gebracht in et rie nog brozer dan ons lich hem schuilt een schilder, vei kleuren, naar best vermogen nend met de grillen van oer het vuur dat zijn boetseerw duurzaamheid verschaft, woont ook een beeldhouwer, het werk in een wonderlijk fe stek zeer monumentaal van z kracht is". De officiële opening zal worden verricht door burge P. J. G. Molthpff van Hulst uur. Een openingsrede zal gesproken door dr. G. M. R. cultureel attaché van België De tentoonstelling is geop weekdagen van 912 en van 17.30 uur; zaterdag en zond 14 tot 18 uur. Op de valreep van deze weer bijna afgelopen zomer e cepten voor „koele" traktat er overigens ook op minder dagen best zullen ingaan. K namelijk het voornaamste ing een drank die velen op elke preciëren. Neem een hoog glas en vul de helft met vla (koffie-cho Voeg daarbij een kwart glas vla met advocaat aangemaa kwart glas (koffie-chocolade) neer dit met slagroom en stuk colode. sliUenbNiCht vo?r alle moed Pele en k ,veel !aren van res 'everlen'genf meth°de het'werfW!kkelden een mate De ali i.Wor(lt verwerkt. weefsek^c ehandeWe broekf r«ge pt-ii* een der6slijke v zoveelwY311 f01 derSelÜke Ook j gere levensduur in kan zonIandere voordelen dingstuk li meei:- De behand kuid"is Plaatsvindt, is niet Deze aanwezig. üjden wE3^™8 ter verleng bUnoge*, twerkkleding) Dit J?,* mogelijkheden. 1 sterna! heeft ia Am

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 4