64
DEN
e^elH
iïi
MODEKONINGEN
KLEDEN DE VROUW SOBER
Toon Hermans:
Broadway
Er bestaat
niks ergers
„Ik kan nooit precies zeggen waarom ik iets doe"
Piet Nak in
eer aangetast
Afdeling van
pensioenfonds
naar Heerlen
.Afrikaans' babyvoedse)
Zuster vindt
middel tegen
kindersterfte
Simpelste creatie
1
ll
B
H
T
1
u
1
B
1
B
jjj
1
B
B
H
19
„Als politieke leiders er beter dan
tot nu toe in zouden slagen de men
sen duidelijk te maken waarop een
beleid, dat zich op een verdere toe
komst richt, gebaseerd is, kan de
medezeggenschap van de gewone bur
ger ook meer betekenis krijgen",
(Mr. L. C. Baas, leider van de Werk
groep 2000).
Officier van justitie
GROEIEND
Uitgeput
BLIJER
CONTACT
SYMPATHIE
INTERESSANT
UIT PROTEST:
Studenten treden
uit orde der
Franciscanen
HR1NG t -
fases in de schaakpartij,
het middenspel en het
orden wel eens gekarakte-
r te wijzen op het feit, dat
eerste fase van de partij
kennis, in de tweede fase
:n in de laatste fase, dus in
1, op rekenen.
echter beter stellen, dat
emde fases het accent valt
inzicht en rekenen. Een
kennis van zaken op het
de openingen garandeert
ikel opzicht, dat men de
goed zal behandelen. In-
melijk geboden, wanneer
nder van de boekenvariant
zo zal men ook in het mid-
>d moeten kunnen rekenen
len een bepaalde combi-
et oog heeft. Het eindspel
de meeste schakers stief-
bestudeerd wordt be-
het rekenen tal van facet-
et kennis en inzicht te ma
il. In deze laatste fase van
ient men vooral zijn kennis
n en het inzicht te vergro-
de afwikkeling van stellin-
ekende posities. Ik zal nog
lader op deze problematiek
srshands zal ik aan de hand
voorbeelden van partij-
e afwikkelingstechniek na-
de loep nemen.
"T
'ïW/fy
mmi
i zet en wint
achtig eindspel, dat een
•pe behandeling vraagt. De
namelijk lang niet eenvou-
it tal van tactische tegen-
zeer slimme wijze verijdeld
worden.
Dame, a2-al Dame.
erste troef; wordt zijn ge-
rde dame genomen, dan
>at)
I
mogelijkheid, na 2. De8
Dg7 en op 2. Df8 bereikt
2 Da3 remise)
l-a2
Da2-a4
Kb8-a8
en nu is zwart machteloos
dreigende aftrekschaak en
het fijne tempospel de
ining staat op a8 heeft
p pat spelen verijdeld,
nd met deze kennis van
het u stellig gemakkelijker
de onderstande positie de
tzetting te vinden.
zet en wint.
eindspel kunt u furore ma
de schaakclub of bij uw
inden, want niemand zal u
at wit deze» stelling kan
1
h4 wegens 1ab3: en
i; wint niet wegens
-b8!
i6-a5
a5-a4
ï4-a3
i3-a2
ste diagramstelling is be-
wint!
vient en mangeant! Ook
ende stelling voltrekt zich
r van een afwikkeling naar
nen eindspel van de eerste
elling.
zet en wint.
Ka7-b8
Ta6xb6
4-a3
3-a2
er weer. Wit wint!
Het zit er weer op voor de mannen
van de bouw. En wat hebben ze nou
gehad? De hele lieve, twee armzalige
weekjes durende bouwvakvakantie
natte regen, gure wind en droevig la
ge temperaturen. Pech, mannen. Ten
minste voor degenen die in het land
gebleven zijn. Er is één troost: ette
lijke duizenden hebben in hetzelfde
schuitje gezeten.
Rouwvakantie, dat was het.
Over het weer gesproken. Ernst
van Altena is geïnspireerd door de
stijl van weerberichtgeving uit Uk-
kel. Naar aanleiding van een Belgi
sche weersvoorspelling die als volgt
luidde: „Een hogedrukgebied waar
van de flanken gestreeld worden door
storingen gaf hij enkele sug
gesties voor het K.N.M.I. weg.
Zoals dit: „Het mooie hogedrukge
bied (Oh,, wanneer komt het'!'! -
Merijn) heeft even de ogen geloken
in verband met een aanzoek van
een hartstochtelijke depressie, die
haar rug en haar flanken streelt met
krachtige, zij het vrij koele polaire
winden". Mmmmm!
Dubcek: Het wordt Kremlinkt
De voorzitter van het produktschap
voor vis en visprodukten, drs. Van
Dijk, heeft het zelf gezegd: de ha
ringvangst van dit jaar is nog slech
ter dan vorig jaar. En de haring
blijft maar duur.
Zó zout hebben we hem nog nooit
gegeten.
Als leiders als mr. Baas er nu ook
nog in zouden slagen wat minder in
gewikkeld de dingen te zeggen, dan
zullen die dingen ook meer beteke
nis krijgen. Want wat hij hierboven
zegt is er belangrijk genoeg voor.
Teleac laat in het komende win
terseizoen de vervolg-tv-cursus Rus
sisch vallen. Het wordt nu Frans. Bij
Teleac denken ze ook: nu er steeds
meer kleuren-t.v. gekeken wordt,
moeten we een beetje gaan oppassen
met die „rooie" programma's.
In ieder geval vind ik het jammer.
En terecht!
„Wij hebben geprobeerd het sterf
tecijfer door verhongering te schat
ten en kwamen op een getal van
miljoen in de eerste twee maanden
van de blokkade waarschijnlijk
nog een lage schatting" (Nederlands
arts H. J. Middelkoop, werkzaam
in het Queen Elisabeth Hospital in
Umuahia, Biafra)v
't Is maar dat u het niet vergeet.
Pellenaars: Ik ben het schdon moe,
dèr
En tot slot: een prettig weekeinde
voor iedereen, een dito vakantie voor
degenen die er nu eindelijk aan toe
zijn, en sterkte voor degenen, die
maandag weer moeten beginnen.
En geloof me, voorlopig geen hit
tegolf.
MERIJN
t
AMSTERDAM (ANP). Ondanks
zijn map met „documenten" is de
48-jarige hoofdredacteur van het blad
„Rechts-om", M. L., uit Amsterdam,
er niet in geslaagd zichzelf voor de
Amsterdamse rechtbank te verdedi
gen.
Hij stond terecht wegens belediging
van Piet Nak. Niettegenstaande her
haaldelijk aandringen van de rechter,
mr. Romke de Waard, kon hij geen
duidelijk bewijs op tafel leggen die
zijn beschuldigingen aan het adres
van de getuige in het tijdschrift
„Reechts-Om" staafden.
De officier van justitie, mr. A. Ha-
bermehl, kon niet overtuigd raken
van het onsamenhangende verweer
van verdachte en eiste dan ook we
gens aantasting van eer en goede
naam een geldboete van honderd gul
den subs, tien dagen hechtenis.
Uitspraak 31 juli.
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Over enkele maan
den, vermoedelijk in oktober, zal het
algemeen burgerlijk pensioenfonds
al een afdeling naar Heerlen verhul
zen. Hiermee wordt vooruitgelopen
op de definitieve vestiging van het
pensioenfonds in Heerlen, welke ui
terlijk in 1970 zal zijn tot stand ge
komen.
De afdeling pensioengerechtigden
wordt binnenkort al overgebracht,
omdat deze afdeling een tekort aan
personeel heeft, waardoor achterstan
den in het werk ontstaan. Nu bekend
is dat het pensioenfonds naar Heer
len zal verhuizen, bestaat er bij Ha
genaars weinig animo om er gaan te
werken.
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 27 JULI 1968
Dit moet de simpelste creatie van
het 'jaar zijn: een „zak" met elas
tisch koord aan beide einden. Het
meisje hult zich in het textiel,
bindt boven- onderzijde dicht
en heeft een lang gewaad. Wil zij
kort dragen dan gaat de onder
kant van de zak naar de taille en
weer is een nieuwe japon geboren.
AMSTERDAM Donder
dagochtend half zeven. Toon
Hermans wordt gewekt in zijn
appartement van het Amster
damse Hiltonhotel. Hij staat
op, strijkt met zijn hand door
z'n haar en hijst zich in zijn
trainingspak. De fiets staat
klaar.
In een pittig tempo, blazend in
de natte ochtendlucht, racet de
51-jarige langs de bosrijke zoom
van Amsterdam. Terug in zijn ho
tel, beproeft hij zijn spieren in
ernstige lichamelijke oefening,
net zo lang tot hij door en door
transpireert. Dan neemt hij een
warme douche.
Het ontbijt staat om acht uur
klaar. Hij doet er lang over, zonder
veel te eten. Om tien uur vertrekt
hij door de glazen deuren van Hilton.
Een uurtje later wandelt hij het Cir
custheater van Scheveningen binnen,
waar hij met zijn musici hard werkt
aan zijn nieuwste stunt: the Ameri
can one-man show.
hebben over Broadway geschreven
alsof het een drama was, een onover
komelijk gevecht voor de man in Ne
derland. Dat is niet zo. Ik vind het
leuk om te doen, maar voor de rest....
Dit hier, dit vind ik eigenlijk het
leukste, dat wat we nu doen, wat
knutselen en repeteren met die lied
jes. Maar als dat klaar is, als ik op
het toneel sta, dan vind ik het lang
niet meer zo leuk. Als het aanvaard
is door het publiek dan zeg je: Goed,
dat weten we dan alweer, wat gaan
we nou doen
Het Scheveningse Circustheater is
op dit moment een lege kaasstolp.
In de hal bij de verlaten kassa's
hangt de geur van een met royaal
zeepsop getergde waskeuken. In het
glazen hokje naast de artiesteningang
kan de portier de binnenkomende
.telefoontjes makkelijk alleen af. Al
leen de beheerder van de artiesten-
bar doet zijn werk reeds met gecon
centreerd plichtsbesef. Hij mikt drie
ijsblokjes in de whisky-soda van
pianist Govert, wiens gemak om in
onverwachte lachorkanen uit te bar
sten onverbrekelijk bij Toon Her
mans hoort. Hermans zelf nipt aan
een bekertje koffie.
Dat is de aanloop die kort duurt.
Gejaagd eet Toon Hermans de
meegebrachte boterhammen. Er is
hierna nog veel te doen.
Die show gaat op 9 augustus ln
Maastricht in première, als voor
proefje van de eigenlijke première op
19 september in het Canadese Toron
to. Toon Hermans is er al een jaar
of drie mee bezig, denkend en bou
wend aan de show die de verwende
Amerikaan Europees zou kunnen
doen gieren. Hij denkt en bouwt in
de richting van het hoogste goed:
Broadway.
Hij zegt: „Praktisch alle shows die
naar Broadway gaan, worden eerst
in Toronto uitgeprobeerd. Maar dat
zegt helemaal niet dat ik naar Broad
way ga, dat heb ik altijd angstvallig
uit de pers proberen te houden. De
meeste kranten hebben de indruk
gewekt alsof ik krampachtig gebukt
ging onder de last van naar Amerika
te gaan. Daar is natuurlijk geen fluit
van waar. Ik ben vorige week weer
begonnen met de show wat op te
halen, weer te gaan repeteren.
Ik heb hem gewoon een jaartje la
ten liggen. Ja. Ik was 'n beetje moe.
Ik ben niet zo'n herschepper die
iedere avond dezelfde cliché's kan
afdrukken. Ik moet af en toe ver
nieuwen Nou, toen is die verhuizing
naar Maastricht gekomen. Dat was
plotseling een hele ommekeer in de
hele atmosfeer van mijn leven. En
dat beviel me geweldig goed, ik ha3
helemaal geen zin meer om nog iets
aan de show te doen. Ik heb een
boek geschreven, komt in septembel
uit, ik heb schilderijen gemaakt, ont
zettend veel. En Ik voelde me daar
heel best by.
Kijk, zo'n zaak als Amerika, Je
moet daar langzaam naar toe groei
en, vooral langzaam. Veel bladen
(Van onze moderedactrice)
PARIJS De collecties die we tot nu toe zagen weerspiegelen
een soberheid, die uit de studentenopstand is voortgekomen. Het is
gebeurd met weeldevertoon en heel veel bijkomstige snufjes, die de
rijkdom van de Parjjse haute couture uitmaken.
Het zoeken naar versobering kan
hi grote mate te wijten zijn aan de
politieke moeilijkheden in Frankrijk,
die de fabrikatie van textielen en
van naadkostbaarheden in de weg
hebben gestaan, anderzijds is het een
teken van de tijd.
Men heeft toegegeven dat de pas
klare collecties bezig zijn de hoge-
naadcollecties te verdringen en dat
de meer dan 20.000 werknemers van
de couture midden in het gedrang
beginnen te geraken.
Wat zullen ive volgende winter
?r®Sen? Balmain en Ricci houden
het bij de roklengte juist boven de
knieen. De mantels, kostuums en ':1e-
ren ajn keurig. Door een spel van
nepen, naden en plooien wordt de
taille benadrukt. Balmain verwijdt de
rokken door zijplooien. Ricci gebruikt
gespleten rokken boven Bermuda-
lange broeken. Kostuumvesten rei
ken tot over de heupen, hebben gro
te opgestikte zakken, de mantels zijn
in redingotesnit, en de tunieken ruk
ken in drommen op: ze zijn zeven
achtste of negen-tiende lang en la
ten een schrijfje rok vrij of ze
worden gedragen over lange broe
ken.- Deze lange broeken zijn er in
overvloed, voor alle uren van de
dag. Ricci laat ze dragen met tu-
nieklange rechte kleedjes met lage
mouwen: een soort sweaterstijl in
wol. Balmain verkiest korte vestjes
en bewerkte corsages, en 2-kleuren
verwerking. De capes zijn nog niet
verdwenen, bij Ricci zijn ze niet weg
te denken.
Wenst u versiersels te kennen,
schakelceintuurs blijven aan de or
de, metalen en koperen knopen wil
len het best weten. Men gebruikt
hartjes, koperen zonnen en zelfs ko
peren hangsloten als sluiting.
De Russen hebben een dikke vin
ger in de modepap, ook al zullen ze
er waarschijnlijk geen frank of roe
bel voor betaald krijgen. In elke
collectie duiken herinneringen op aan
Russische modellen.
De brede ceintuurs, ketenversierin
gen, grote kruismotieven aan lange
ketens zoals de Russische popen die
dragen, brede bontmouwen in passen
de vesten en laarzen komen in
bijna elke collectie te voorsehyn. En
wat in de aanvang een toeval lijkt,
valt als een puzzel samen na enige
voorstellingen.
Afboordsels in kleur tegen kleur
beige of grijs met rood, die we aan
troffen bij Venet, Molyneux, e.a.,
zijn gelijkend op versieringen van de
(oude) officiersvesten. Hoge hals
boorden met zijsluitingen bij Patou
laten geen twijfel over de oorsprong.
Wie zou aarzelen er een naam op
te zetten, weet het onmiddellijk wan
neer in bont geklede mannequins
voorbijstappen met pofbroeken in
laarzen, en beremutsen op het
hoofd: Ivan of Igor kunnen er een
puntje aan zuigen.
Niet Iedereen had dezelfde mo
gelijkheden. Armand, een van Cour-
règes' leerlingen, bracht modellen in
bowlingsnit, en zeer kort. Hij had
de rokken verschillende centimeters
langer willen maken, maar de ge
beurtenissen in mei hadden zijn tex-
tielvoorraad uitgeput. Bij levering
wordt de collectie dus langer. Het is
een excuus om ln de toon te blij
ven en aan te sluiten bij de heer
sende lengte.
Uit de voorbije dagen kunnen wij
ln ieder geval een en ander onthou
den voor volgende winter. Patau's
kleine hoedjes met lange kwasten,
de prinseskleedjes versierd met ge
borduurde vliegjes op de naden, man
tels en raglanmouwen en ceintuurs
die doorheen lussen schuiven, en die
Juist boven de lenden rusten, zodat
een verhoogd middel wordt aange
geven. Veel geïncrusteerde ceintuurs
koperen knopen, franjeranden aan
kleren en rokken, en handtassen met
schouderriempjes behoren tot de
nieuwigheid) es.
De camelia's zijn totaal vergeten:
ln plaats daarvan laat Patou zijn
„mouche" verenkleren en pyjama's
dragen. Zijn succesnummers naast
de grijze modellen en enkele rode
mantelkleren met schoudercape
zijn zwarte smokingkostuums met
wit satijnen kraag en mouwboorden,
of met satijnen foulards losjes ge
knoopt ln een diepe halsuitsnijding.
Twintig minuten over elven is de
ploeg compleet op het toneel. Warme
lampen stoken de sfeer op. In de zaal
dienen 1600 lege stoelen alvast als
mak publiek. Toon Hermans trekt
zijn lichtblauw colbertje uit en legt
het op de piano.
Toon Hermans neemt een sigaret
uit het pakje dat al op de piano ligt,
en dan kan het beginnen. Liedjes
doornemen, akkoordjes proberen, d'r
een walsje van maken, of zouden we
toch maar wat hoempa-hoempa jon
gens? Hermans: „Het is natuurlijk
niet goed als het Amerikaans klinkt,
maar ook niet teveel hoempa-hoem
pa, anders denken de mensen daar
dat het een boerenzanger is'. Gitarist:
„Ja man, dat is juist het mooiste, je
moet het juist Hollands laten, dat
kennen ze daar niet". Pianist Govert:
„Ik zie ze al staan zeg, volksdansen".
Tegen twaalven dwaalt Dick Bin
nendijk de manager van Toon
Hermans het toneel op, spoedig
gevolgd door Willem Duys, die als
directeur van Hermans' platenmaat-
schappy Iramac de verrichtingen van
zijn super-ster niet zonder belang
stelling komt gadeslaan. Toon Her
mans peinst over de toonhoogte van
een lied, twijfelt even of hij de ho
gere toon kan halen en doet het dan
toch. Daarna roept hq door de micro:
„Ik weet niet of je geluisterd hebt
Oefenen, oefenen en nog eens oe
fenen voor Amerika. Niettemin
blijft de sprong over de oceaan
onzeker.
Willem, maar het klinkt zoveel blijer
vind je niet?" Willem Duys, op
schrikkend uit een doortastend ge
sprekje met Binnendijk: „Ja. Als jij
zingt, hou ik altijd op met praten".
Om kwart voor een is het weer
tijd voor de kantine. Toon Hermans
heeft boterhammen by zich, Willem
Duys bracht wafels mee. De combi
natie is voortreffeiyk. Gedurende de
maaltijd wordt druk geconfereerd
door Hermans, Duys en Binnendijk,
met Binnendijks managerkoffertje
opengeklapt op tafel. Er komen pa
pieren uit die Toon Hermans zonder
een spoor van wantrouwen tekent.
Even tussen de maaltijd door:
waarom wil Toon Hermans zo
graag naar Amerika? Als ik het hem
vraagt, lacht hq smakelijk. Hq zegt
„Dat hangt helemaal van iemand z'n
aspiraties af, van z'n karakter. Als
er van binnen iets in je leeft om
telkens weer een nieuw vuurtje aan
te steken, dan zal je steeds andere
dingen moeten doen. Als je zegt
„Ik heb het goed, ik zit lekker en ik
heb een huisje en een tuintje en een
wagentje en een goed kostuum en
goed te eten en dat is voldoende".
Ja, als je daar tevreden mee bent.
zo zijn d'r zat van die mensen. Ik
heb er niks op tegen, dat is een le
vensinstelling. Er zqn genoeg arties
ten in Nederland die er niet over
zouden peizen om naar het buiten
land te gaan, al zouden ze de kans
hebben om dat te doen. Ofschoon ik
vind dat de Nederlandse artiesten
ov»r het algemeen gewoon verzui
men naar het buitenland te kijken.
Ze menen dat succes in Nederland,
dat dat het helemaal is, ze vergeten
dat Nederland maar een heel klein
stukje van de wereld is, ze kijken
gewocfi niet over de grens en waar
schijnlijk willen ze dat dan ook
helemaal niet".
Na drie uur is het fqn geweest.
De orkestleden mogen naar huis.
Toon Hermans wil terug naar zqn
hotelkamers in Amsterdam. Willem
Duys besluit hem dan maar even
een lift te geven. Onderweg nog even
praten over dat Amerika.
Zyn er collega's geweest die u deze
onderneming hebben ontraden?
Hermans: „Ik ken geen collega's.
Ik ken niemand. Ik bemoe me er
niet mee, ik heb weinig contact met
mensen. Ik heb zo'n eigen winkeltje
vind ik en ik weet het niet als
je zolang in zo'n vak zit, dan weet
je precies wat er op de Hollandse
markt te koop is. D'r is nooit meer
een verassing voor mij bq. Dat zal
ook wel zo zqn in de wereld van
doktoren, geen verrassingen meer,
die zullen elkaar onderling ook wel
kennen, die zullen zeggen: O, dat is
dokter Brandsma, die werkt altijd
met neurotica-feurotica. Ik gebruik
snabbeldebabbel en hq gebruikt auto
machine, weetjewei. Dat weten ze
van mekaar".
Om half twee wordt weer gewerkt.
Willem Duys heeft zich in 'n hoek
je ontfermd over een barkruk die er
toevallig terecht is gekomen. Met zijn
arm leunt hq over een geluidsbox.
Zo blijft hq enkele kwartieren inge
togen zitten.
Hermans: „Natuuriyk, ik maak
hier in Nederland verrukkelijke
avonden met tweeduizend man pu
bliek, en in Amerika weet ik nog
niks. Maar. dat sluit niet uit dat het
interessant is af en toe een nieuwe
markt te peilen. Als dat niet lukt,
hoef je je niets te verwijten, vind ik.
Eerlijk gezegd, in de meeste gevallen
heb ik meer sympathie voor de ver
liezer dan voor de winnaar. Of het
nou een voetbalwedstrijd is of bok
sen, ik denk altyd: He, die man heeft
nou verloren, maar hij heeft het goed
geprobeerd. Je hoeft niet altqd te
winnen in je leven. Proberen, dat is
de hoofdzaak. En dat lqkt me nor
maal voor een mens die niet suf is
van nature en een beetje dynamisch,
je moet steeds weer nieuwe bakens
opstellen om te bereiken.
Je vraagt nou: waarom wilt u naar
Amerika. Maar je kunt net zo goed
vragen: waarom gaat u naar Maas
tricht? Want, ik kan nooit iets defi
niëren, ik kan nooit precies zeggen
waarom ik iets doe. Ik doe het in
eens en ik kan het niet verklaren. Ik
ben dus geen mens die beredeneerd
leeft, die allerlei dingen krampach
tig nastreeft.
Wanneer begint Toon op Broad
way, gesteld dat er contracten los
komen?
Duys: „Eind november, begin de
cember, op z'n vroegst".
Hermans: „Dat hangt van die men
sen af. Ik heb ze nu wel alvast ge
schreven dat ik nu echt eis dat ze
met positieve dingen moeten komen
en dat ik anders van de hele zaak
afzie. Want kijk, hier meent ieder
een dat ik op mqn knieën lig te
wachten tot die mensen mij een con
tract aanbieden. Maar het is eigenlijk
wel een beetje andersom. Het is echt
niet zo dat ik op ieder contract braaf
zeg: O, dankjewel, alsjeblieft. Geen
sprake van. Het contract moet der
mate zijn dat het ook werkelijk inte
ressant is om te gaan doen. En als ze
me bijvoorbeeld een contract zouden
aanbieden dat ettelijke jaren zou du
ren, zou ik onherroepeiyk nee zeg
gen, daar zou ik gewoon niets voor
voelen. Ik ben niet zo'n wereldman,
zo'n Amerikaan".
„Uit Europa is er nog nooit iemand
geweest die op Broadway succes had,
en zeker niet met een one-man-show.
Behalve dan Victor Borge, een Deen,
maar die heeft er twintig jaar over
gedaan voor hij succes had. En mq
nemen ze kwalqk in Nederland dat
ik er een paar jaar over gedacht
heb, niet eens aan gewerkt, maar
gedacht. In Nederland zqn er bqna
geen mensen die weten Wat het zeg
gen wil een one-man-sbow te doen
op Broadway. Dat is het allerergste
wat je Je kunt aandoen, er bestaat
niks ergers. Het is absurd, eigenlqk
zeker voor een Hollands menneke".
(Van onze redactie buitenland)
HILLEGOM Een zuster heeft een
eenvoudig middel gevonden om de
massale kindersterfte in Afrika tot
een minimum terug te brengen.
Het is een pap van 2 delen mais,
1 deel pinda's en 1 deel bonen, die
kan concurreren met het meest
uitgekiende Europese babyvoedsel.
Het leven van de Afrikaanse baby's
hing tot nu toe met een zijden
draad aan de invoer van babyvoed
sel uit het westen, het geld dat
daarvoor beschikbaar was en dc
transportmogelijkheden.
De bestanddelen van de pap van zus
ter Trinitas Koop vari de Witte
Zusters van O.L. Vrouw in Afrika
zijn echt»r in heel Afrika te krij
gen. Bij haar werk in Likuni, Ma
lawi ontdekte zuster Trinitas dat
de kindersterfte niet aan gebrek
aan voedsel (er is mais genoeg)
maar aan een tekort aan eiwitten
valt toe te schrijven. De voedzame
maisvezels worden namelijk aan de
varkens gegeven: „Wat er over
blijft heeft de voedselwaarde van
stijfsel."
Het babyvoedsel (overigens ook veel
voedzamer dan het normale menu
voor volwassenen) is getest door
het landbouwkundig laboratorium
in Malawi, door voedseldeskundige
dr. Burgess van de Wereldgezond
heidsorganisatie en prof. dr. H. Oo-
men van het Instituut voor Tropen
Hygiëne te Amsterdam. Allen wa
ren enthousiast.
De zuster heeft president Ngwazi dr.
H. Kamazu Banda. tevens compo
nist van het nationale volkslied, ge
vraagd een lied op de pap de „pha-
la", te maken om het middel tegen
volksvijand nummer één meer be
kendheid te geven.
(Van een onzer verslaggevers)
ROME Het Italiaanse weekblad
L'Espresso meldt, dat 80 jonge Fran
ciscanen, allen studenten in de theo
logie, uit hun orde zijn getreden uit
protest tegen de inactiviteit van de
generaal der franciscanen, de Bra
ziliaan Constantino Koser, die vol
gens hen de orde niet wil hervor
men in de geest van het Vaticaans
concilie. De jonge franciscanen, voor
het grootste deel afkomstig uit
'Noord-Italië (Verona) zouden gepro
beerd hebben met de generaal hun
problemen te bespreken. Toen dit
niet mogelijk bleek zouden zq de
consequentie hebben getrokken en de
orde hebben verlaten.
Of de berichten over het uittreden
van 80 studenten juist zqn, wordt
door Nederlandse franciscanen be
twijfeld.
