D Biafra leeft al minimum ZWARE BADSCHOONHEID Bezwaren tegen Franse protectie genegeerd fill' VERSTOPPING? I TO met tRANTIE ISSER euzen riaten naf 498- n 235.- zen 356- DOKTERSVROUW DRUKT NEDERLAND OP DE FEITEN Afgesneden Voeding „Moedig" Bier en cola Om de olie Schrijnend HOGER N.S.-TARIEF STUKGOEDEREN J Gr dachten overval Heiloo voor officier. EUROPESE COMMISSIE STEMT TOE IN BESCHERMING STAALINDUSTRIE Adempauze T opambtenaren op ministerie O. en W. vergrijsd Derde zelfmoord poging Backman PHILIPS BATTERIJEIMl die móéten wel ge goed zijn Conferentie voor rassengelijkheid misbruikt Johnson: Nog iets, ik ben moe, ik word oud" Weinig tijd Familie WESTBERLIJNSE KINDEREN NAAR ONS LAND l!imilllB!ll!BI!!IIBUIIWIIIini!liUIII1l *s-$ysteem '63 en 1966 1965 '64 - '65 en 1966 1967 dec. 1963 1964 1963 1964 1963 1967 1965 1964 !e prijsklasse 0 st. Car 1961 iekord 1962 scooter 1962 ooter 1962 ïaler voor •en m) ERNEUZEN lltlHIIUIIIMI stuk in Uw huis- snteren U 'n rijke Is lerken Is vanaf Is vanaf merken: Etna TAQ Seppel- Martin enz. d eens kijken 371 1148-387. DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 9 JULI 1968 (Van een onzer verslaggevers) MARKELO De nieuwsle zer van het NTS-journaal stelt Nederland op de hoogte van het feit dat Veendara door een overwinning op Fortuna Vlaardingen naar de eerste divisie is gepromo veerd. Mevrouw A. C. Mid delkoop-Koning in de huiska mer van de woning van de directeur van de Markelose volkshogeschool Diependaal: „Dat vindt men hier belang rijk. Dat is het meest schok kende voor de mensen. En dan te bedenken dat op een paar uur vliegen afstand van hier Biafranen en Nigerianen in een afschuwelijke oorlog zijn gewikkeld". De doktersvrouw uit Biafra heeft alles van zeer nabij mee gemaakt: de luchtaanvallen, de bombardementen op woonwij ken, markten en ziekenhuizen, de verschrikkelijke, nauwelijks te beschrijven progroms waarbij meer dan dertigduizend Ibo's om het leven zijn gebracht. Zij kreeg onlangs de kans om in een t.v.-uitzending haar hart te luchten over de meer dan mens onterende strijd tussen de twee A- frikaanse staten. En in de korte periode, die zij inmiddels weer in haar vaderland verblijft, stelde zij alles in het werk om ons volk met de neus op de feiten te drukken. Maar dat was een moeilijk kar wei Tussen de overstelpende hoe veelheid wereldnieuws waarmee de Nederlandse publiciteitsmedia pro beren een beeld te schetsen van de toestand op onze aardkloot, gaan de berichten over het bloedvergie ten in Biafra verloren. Toen de gevechten begonnen braken ook de onlusten in het Midden-Oosten uit. Pers, radio en t.v. concentreerden zich volledig op dat conflict en het geschil tussen Nigeria en Biafra kreeg slechts een minimaal plaats je in de kranten en in radio- en t.v.-uitzendingen. daad wordt verstrekt is nu fiog een vraag. Nederland was indirect bij de oorlog betrokken. Ons land stuurde namelijk wapens naar Nigeria, waarmee men de Ibo's te lijf ging. Deze zendingen zijn inmiddels ge stopt. „Dat was een moedige daad", zei sir Louis Mbanefo, opperrechter van Biafra, toen deze een paar weken geleden in ons land aankwam om gesprekken te voeren met vertegen woordigers van het departement van buitenlandse zaken. „Hieruit blijkt dat uw regering bezorgd is om het lijden van het Biafraanse volk te verminderen". Deze leveranties stelden de Ne derlanders in een kwaad daglicht. Mevrouw Middelkoop: „De Biafra nen waren er uiteraard helemaal niet over te spreken. Zij hebben het de hele wereld rondgebazuind. Toen ik vertrok zeiden ze nog te gen mjj: „Ga je volk maar eens vertellen wat haar regering heeft gedaan. Dat was misschien niet zo beleefd maar ik kan het goed be grijpen, dat zij ons land zo fel aan vielen". Begin juni 1967 gingen Biafranen en Nigerianen elkaar bloedig te lijf. Deze uitbarsting kwam onver wacht. „In januari was er nog overleg gepleegd in Ghana. Daar leek het erop, dat men elkaar ge vonden had. Maar Nigeria hield zich niet aan de afspraken en eiste een te groot deel van de opbrengsten van de olie op. H»t meningsver schil leidde uiteindelijk tot de eer- te aanval van Nigeria. De le gers, met westerse wapens uitge rust, bezetten een groot deel van Biafra. Het land is thans vrijwel afgesneden van de buitenwereld Al leen vliegtuigen en dan nog hele kleine, onderhouden een gebrekkige verbinding met Biafra vanaf een eilandje in de golf van Genua. Met zo'n toestel hoopt mevrouw Mid delkoop binnenkort terug te keren als er in Biafra weer werk voor haar is in de kampen barstens vol met vluchtelingen. In totaal zijn er zo'n zes miljoen réfugiés. „Maar als er geen taak voor mij is, dan ben ik alleen maar een opeter. Dan blijf ik hier. Misschien dat ik hier iets beters kan doen". „En dat, terwijl de toestand er barmelijk was", stelt mevrouw Middelkoop vast. „Nu na een jaar van diepe ellende en hoge nood begint het besef door te dringen, dat er iets dient te worden ge daan". De regering gaf het Rode Kruis f 15.000,- om Biafra van medica menten te kunnen voorzien. Bo vendien wordt er overlegd om dit kleine bedrag aan te vullen met f 285.000,-. Maar of dit geld inder- Inmiddels bewerkstelligde zij bijvoorbeeld dat de katholieke in stelling „Mensen in Nood" kleren stuurt, die in Biafra zo broodnodig zijn, omdat de temperatuur tijdens de regentijd laag is en de Biafra nen zich niet warm genoeg kun nen kleden. Maar er moet meer, veel meer komen, om de nood enigs zins te kunnen lenigen. „Er is een gebrek aan melk- en eiwitpoeder. Dit tekort veroorzaakt ziekten. Goede voeding is heel belangrijk. De bevolking leeft nu al een jaar op een minimum, omdat geen eten kan worden ingevoerd door een economische blokkade. Er zijn er, die één maaltijd per week krijgen." Mevrouw Middelkoop zou graag Mevrouw A. C. Middeikoop- Koraing met twee Biafraanse vrienden, die nog in Neder land verblijven, omdat zij niet naar hun vaderland te rug kunnen keren. zien dat de Nederlandse regering leger-noodrantsoenen naar Biafra verscheepte in plaats van vechtmid- delen naar Nigeria, waarmee men nu dan pas is gestopt Mevrouw Middelkoop verliet Bai- fra en haar man vrijwillig, omdat zij het advies kreeg haar twee kin deren in veiligheid te brengen. Het opvolgen van deze raad kostte haar veel moeite. „Waarom moet ik een uitzonderingspositie bekleden?" zo vroeg ik mij af. „Je voelt je deser teur als je weggaat, vond ik. Hun kinderen kunnen ook niet weg". Niettemin ging zij. Haar man dacht, dat zij in Nederland veel nuttiger dingen zou kunnen doen. Hij kreeg gelijk. In 1960 verlieten de Engelsen Ni geria na een lange periode van koloniale overheersing. Zij waren ingenomen met de bereikte resulta ten. Zij vonden Nigeria een „show piece", de pronkkamer van de zo genaamde Commonwealth. Maar sindsdien ging het in de zelfstandige staat niet zo best. Wat mooi had kunnen zijn, werd een chaos, die eindigde in de afschei ding van Biafra en het offensief van Nigeria. Biafra lijkt de onder gang tegemoet te gaan. Nigeria houdt de schroeven klemvast. Nu nog weren de Biafranen zich, maar het verzet eist een taaiheid, een veerkracht en een doorzettingsver mogen die boven het menselijke kunnen uitgaan. Zij worden ge steund door een kleine 250 Europe anen, die niet vertrokken toen de Nigeriaanse troepen het land bin nenvielen. Bij deze Europeanen be vinden zich nog zes Nederlanders, vier artsen en twee zusters. Zij ondernemen alles om behulpzaam te zijn in het ontredderde land, dat kampt met een dagelijks stijgende ontbering van de inwoners. De angst en het wantrouwen je gens het Nigeriaanse broedervolk is groot. „Nigeria wil ons vermoor den, denkt men", zegt mevrouw Middelkoop. „Dat is hen niet uit het hoofd te praten". Nigeria drong Biafra terug op een derde van het voormalige grondgebied. En de kampen in liet nog vrije deel rijzen als paddestoelen uit de grond. Honger is normaal. Mevrouw Middelkoop: „Een Nederlandse zus ter, die heel haar leven erg ma ger was zei: „Ik ben voor het eerst van mijn leven dankbaar, dat ik zo mager ben". In 1962 arriveerde mevrouw Mid delkoop met haar man die daar zendingsarts was op Timor. Indo nesië in Nigeria. Zij stond meteen oog in oog met een schijnbaar wel varend land, waar westerse maat schappijen alles op alles zetten de bevolking voor hun produkten te winnen. Een heleboel dingen waren com pleet overoodig. „Wat doet een Nederlandse brouwerij in een land waar de palmwijn goed smaakt en waar de mensen nauwelijks geld hebben pils te kopen? Niette min zagen wij overal schreeuwen de slogans in de geest van: „Je bent pas een vent als je bier drinkt". Ik zag er meubilair uit Holland. Sigaretten en Cola uit an dere landen. Allemaal dingen waar voor men de behoefte kunstmatig kweekt Een Nigeriaan rookte van nature niet. Cola kende hij even min. Maar als je de mensen zo benadert op zo'n verleidelijke wijze is het dan verwonderlijk, dat zij toch gaan kopen? Een fotoappa- raa. was „in". Zo „in" zelfs dat een heleboel mensen m.-> een af gesloten tasje op hun buik liepen, zonder toestel. Allemaal het gevolg van de reclame. Wij zagen vreemd aangeklede mannetjes in keurige o- verhemden met een stropdas. En zij stapten daarmee heel parman tig in rond ofschoon het smoorheet was. De Engelsen deden het im mers ook. En dan moesten zij het toch ook wel doen. Het land barst te van de kitsch-rommel; van al die onnodige tierelantijnen. En die zakenmensen hier maar verdie nen". Al die mooie dingen zijn nu voor de Biafranen althans verleden tijd. Er is een nationaal kqstuum: tro penpak en open shirt. Maar de woelingen gaan door. Hoe kan er een einde aan komen? Mevrouw Middelkoop: „Engeland trekt achter de schermen aan de touwtjes. Het gaat om de olie. Maar ook in Engeland ziet men in, dat een oplossing dient te worden gezocht. Pas nog verklaarde Lord Shephard, de Britse minister van Gemenebastzaken, dai Engeland wellicht genoodzaakt zal zijn een andere houding ten opzicht van Ni geria in te nemen onder de grote politieke druk van het Lagerhuis, zoals hij zei. Een kleine waarschu wing zit daar al in, maar de steun gaat voorlopig nog door". En als die hulp abrupt wordt ge stopt, rijzen er dan problemen? „Nee", zegt mevrouw Middel koop. „Dat betekent volgens mij een staakt het vuren". En dat is haar vurigste wens. In de hal van haar tijdelijke verblijf trad zij ons voor het ge sprek al tegemoet met: „Er komt schot in. Biafra en Nigeria zijn het eens over de openstelling van een haven van waaruit internationale hulporganisaties kunnen opere ren." Maar het wachten is op de to tale bevrijding. En zolang die er niet is, blijft de schrijnende situa tie voortbestaan. Welvarend Neder land vangt er af en toe via de t.v. een glimp van op. Maar een schok levert zo'n tafereel niet eens meer op. Mevrouw Middelkoop: „Is het geen wonderlijke wereld? Men kan zich hier opwinden, omdat Veendam een trapje hoger is ge klommen in het voetbal". UTRECHT (ANP) De tarieven van de Nederlandse Spoorwegen voor het V* vervoer van en het afhalen en hestellen var stukgoederen als vracht Soed en expresgoed gaan met in- Sang van I augustus aanstaande met y' procent omhoog. Tevens wordt het minimum- oedrag aan vracht per twaalf maan- n< waarover de zogenaamde abon- jwmentsreductie wordt verleend, ver hoogd van f 6700 tot f 15.000. De maatregelen beogen volgens de NS en verdere aanpassing van de Pachtprijzen aan de kostenstijgin- Sen van de laatste jaren en een ver betering van de financiële resulta- n van het stukgoederenvervoer. ALKMAAR (ANP) De vier Jt"™' die ervan worden verdacht m'! te zÜn geweest bij de i '!rVa' op de Boerenleenbank in Hei- ™r'.£e week, zullen vandaag aan otficier van justitie in Alkmaar, Jr. mr. A. Reigersman, worden vo°rgeleid. Gistermiddag hadden zij nog geen bekentenis afgelegd. e ,v'er mannen, allen bekenden j n de Politie in Heiloo, werden in 11 nacnt van donderdag op vrijdag 1- a een aongehouden in een gstaand huis in Amsterdam. F-1? dulkJ? Ze,e voor Aeze. kolos een zwaar karwei. Nietwaar, voordat zo'n beest overal nat is, wat kijken. Dit plaatje werd by Kopenhagen geschote n. komt er heel (Van onze Brusselse correspondent) BRUSSEL Gisteren zijn in Frankrijk maatregelen van kracht geworden om de staalindustrie tijdelijk bescherming te bieden De Europese commissie heeft de Franse regering toestemming gegeven de aangekondigde export- stimulerende en inveerbeperkende maatregelen door te voeren. De com missie heeft bij het nemen van die beslissing op grond van het K.S.G.-ver- drag geen rekening gehouden met het advies van de andere K.S.G.-lidstaten, zoals dat vrijdag tijdens een extra-zitting van de ministerraad werd gefor muleerd. Het bleek toen, dat alle andere lidstaten, en met name Nederland, ernstige bezwaren hadden tegen de aangekondigde invoer-dorr ankijkoFr door Frankrijk aangekondigde in- voereontingentering. Volgens het K. S.G.-verdrag is echter de minister raad slechts 'n adviserende instantie en neemt de commissie, na raadple ging van de raad, zelfstandig beslis singen overeenkomstig het supra nationale beginsel dat in het verdrag is neergelegd. Frankrijk mag volgens de beslis sing van de commissie: Tot 31 december a.s. de invoer van staal uit de andere lidstaten contingentere-n. Het contingent is vastgesteld op het invoemiveau van 1967 plus 7 procent. Dit komt neer op een invoer van 377.000 ton. De invoer uit derde landen niet-K. S.G.-Iidstaten mag beperkt wor den tot 13.000 ton. De commissie behoudt zich het recht voor deze beslissing te wijzi gen als tussen nu en 31 december zal blijken, dat de toestand in de Franse staalindustrie gewijzigd is of wanneer een van de partners door de maatregelen in ernstige moeilijk heden zal komen. In ieder geval zal de Franse situatie uiterlijk 15 okto ber aan een nader onderzoek door de commissie en de raad onder worpen worden. Bij uitvoer door Franse staalbe drijven 'n exportsubsidie geven om de gevolgen van de loonkostenstij ging op te vangen. Tot 31 oktober a.s. mag deze steun 6 procent van de loonkostenstijging bedragen, tot 31 januari 1969 nog slechts 3 pro cent. Dat komt neer op resp. subsi dies van iets minder dan 2 procent en iets meer dan 1 procent. In de toelichting op haar beslis sing wijst de commissie op de fun damentele en aanhoudende moeilijk heden, die de uitzonderlijke positie van de Franse staalindustrie aan de Franse economie bezorgt. De maat regelen zijn erop gericht ernstige af zet problemen te vermijden, die ook gevolgen zouden hebben voor werk gelegenheid, met name in Noord- Frankrijk en in Lotharingen. De Franse staalnidustrie moet, al dus de commissie, een adempauze ge gund worden om de produktie weer op gang te helpen door het inscha kelen van de nog aanwezige capaci teit. Slechts wanneer dat lukt zal de Franse staalindustrie in staat zijn opnieuw volwaardig, zonder bescher ming »n zonder voorwaarden deel te nemen aan de normale werking van de gemeenschappelijke markt,. De commissie legt er tenslotte de nadruk op, dat de stijging van de produktiekosten, die voorkomt uit de loonsverhogingen van 12 tot 13 pro cent, niet mag worden doorberekend in de uitvoerprijzen. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Een onderzoek on der het personeelsbestand van het ministerie van onderwijs en weten schappen in Den Haag heeft aan het licht gebracht, dat de gemiddelde leeftijd van de 36 top-ambtenaren 53,9 jaar bedraagt. Bij de categorie die hier op volgt, 49 administrateurs en 6 accoutants bleek de gemiddelde leeftijd even eens hoog: 50,4 jaar. Deze gemiddel de wijzen in de richting van een ver grijzing van de ambtelijke top van dit ministerie. In ieder geval kan men moeilijk volhouden, dat de hogere ambtelijke regionen van het ministe rie zich kenmerken door „jong bloed" In de derde categorie ambtenaren komt men met een gemiddelde leef tijd van 49,1 jaar maar net onder de 50 uit. De gemiddelde leeftijd van het personeel van het hele ministerie bedraagt 43,1 jaar. Dit blijkt uit de cijfers in het O. en W-blad „Uitleg". BERLIJN (AP) Josef Bachman waarvan men gelooft dat hij de stu dent Rudi Dutschke met een aantal schoten ernstig heeft gewond en die zelf door de politie werd neerge schoten, heeft gisteren voor de der de keer geprobeerd zichzelf van het leven te beroven. Bachman, 23, een vluchteling uit Oost-Duitsland die in West-Duits- land woont, bevindt zich in een ge vangenis hospitaal in West-Berlijn. Hij zou een lepel hebben stuk gebro ken en de steel hebben ingeslikt voor dat het hem verhinderd kon worden. Al eerder had Bachman gepro beerd zichzelf op te hangen en bij een andere gelegenheid heeft hij zijn hoofd met groot geweld door een raam van een cel gestoten. (ADVERTENTIE) COLUMBUS (AFP) De confe rentie van het CORE (Congres voor rassengelijkheid), te Columbus in de Amerikaanse staat Ohio gehouden, is in feite mislukt. De conferentie eindigde zondag avond. Het voornaamste doel, aan vaarding van nieuwe statuten, die „voor de Amerikaanse negers van groot belang zijn", werd niet bereikt. Ook slaagde de conferentie er niet in een opvolger voor Floyd Mac Kis- sick, de voorzitter van het CORE te benoemen. Mac Kissick wil om ge zondheidsredenen althans tijdelijk het voorzitterschap neerleggen. De mislukking van de conferentie is te wijten aan het verzet van de militante groepering die onder leiding staat van Robert Carson. Carson wil een eigen staat voor de negers. NEW YORK (AP) Presi dent Johnson had tranen in de ogen toen hij besloot zich niet meer verkiesbaar te stellen voor een tweede ambtstermijn, ten einde de wereld ervan te over tuigen dat hij ernstig streeft naar vrede in Vietnam. Dit heeft het Amerikaanse tijdschrift „Look" gisteren bekendgemaakt, „Als ik het niet doe (terug trekken) zullen ze dit vredes voorstel niet ernstig opnemen. Ze zullen niet geloven, dat ik het meen", zo had Johnson te genover vice-president Hubert Humphrey verklaard in een ge sprek onder vier ogen, kort voor dat hij op 31 maart zijn besluit tot ieders verrassing bekend maakte, aldus het artikel in Look, dat van de hand is van Grew Pearson. Toen Humphrey er bij Johnson op had aangedrongen zich toch verkiesbaar te stellen, had lohn- son heftig geantwoord: „Nee, ze zullen er absoluut geen waarde aan hechten. Er is weinig tijd over. We moeten vrede in Viet nam krijgen. Ik geloof dat als ik weg ben, de andere partij meer in de gelegenheid is tot onder handelen". Op dat ogenblik, aldus Pear son, stonden de tranen in zijn ogen. Look meldde, dat het veel moeite had gekost Johnson er toe te brengen zich terug te trekken, want hij was „een der koppigste, vastbeslotenste, toe- gewijdste en dominerendste pre sidenten die ooit in het Witte Huis hebben gewoond ...hij hield van zijn werk... hij hield van het Witte Huis...." Om Humphrey van de juist heid van zijn beslissing te over tuigen, aldus Pearson, had John son gezegd: „Er is nog iets. Ik ben moe. Ik word oud. Niemand in mijn familie wordt haast ou der dan 60. Ik word deze zomer 60...." „Mijn gezondheid is nog aar dig, maar ik geloof niet dat ik een tweede ambtstermijn zou overleven, en dat is niet de ma nier waarop ik mijn leven wil eindigen", zo had Johnson, vol gens Pearson, gezegd. (ADVERTENTIE) Voor schetpsbouwcï Cornells Ver- olme was het gisteren een triomfdag. In de loop der tijd heb ik al menige uitspraak in deze kolom aangehaald van deze merkwaardige onderne mer, die een opmerkelijk succes in zaken paart aan patriarchale sociale en maatschappelijke opvattingen. Dezer dagen las ik weer een van zijn geliefde spreuken: „God geeft alle rogels te eten, maar ze moeten er wel voor vliegen." Als Cornells even aan India en -.tontalten andere landen denkt kan hij dit nauwelijks nog menen. Aan de Leidse universiteit formu- serde een promovendus onlangs de volgende, bijzonder interessante stel ling: „Het is te betreuren, dat voet balwedstrijden om de Europacup meestal op dezelfde tijd plaatsvinden als diners, die gegeven worden ter gelegenheid van promoties aan de rijksuniversiteit van Leiden." Er is een tijdje geleden trouwens nog een aardige stelling verdedigd. Dat deed dr. Van Kemenade, die promoveerde in de sociale weten schappen. Zijn stelling luidt: „De linkse terreur op de Nederlandse televisie blijkt duidelijk uit het feit, dat Pipo de Clown voortdurend de Dikke Dèur belachelijk maakt." Over dikke deuren gesproken: be halve de al beruchte dikke deur van het nieuwe provinciehuis in Den Bosch, die er trouwens waarschijn lijk niet eens komt, hebben we in de provincie Brabant nóg een dikke deur. Die hangt in Roosendaal, in het nieuwe Franciscusziekenhuis. Tus sen het bestuur (of liever de regen ten zoals ze daar heten) en een groot deel van het personeel zijn moeilijk heden gerezen. De geneesheer-direc teur heeft al ontslag genomen omdat de ideeën van het bestuur naar zijn mening te ouderwets waren. Zo denkt ook een deel van het perso neel. In dit ziekenhuis, nu, zeer strak gebouwd, zeer efficiënt Ingericht, volgens sommigen zelf sober, staat de nieuwsgierige bezoeker ergens opeens voor een fraaie grote bronzen deur, een opvallend detail in dit nieuwe gebouw. De deur geeft toe- gang tot de regentenkamer... Nu ik het toch ovér een ziekenhuis heb, een vriendelijke lezer stuurde me een knipsel toe uit het Gerefor meerd Weekblad. Daarin stond het volgende stukje: „Het dochtertje van mijn zoon, negen jaar oud, ligt der tien weken in het ziekenhuis te Rot terdam. Het is de Clarastichtingeen rooms ziekenhuis. Het meisje is her vormd. Nu kreeg ze deze week eten en toen moest ze een kruisje slaan, maar dat wilde ze niet. De hoofd zuster heeft toen haar handen vast gehouden en die maakte toen Het kruisje. Het kind heeft toen niet dur ven eten. Zou u dit in uw blad wil len zetten, daar het voor veel her vormden nuttig kan zijn dit te we ten." Roomse verpleegsters, dat hoeft nou óók niet meer tegenwoordig, zelfs als de kinderen nog niet ka tholiek zün.... Che Guevara blijft na zijn dood in het nieuws. Nu is het weer de com munistische partij van Bolivia, (pro- Russisch gezind terwijl Che China- gezind was) die de staf over hem gebroken heeft. „Wij hebben Che niet gevraagd naar Bolivia te komen en hebben hem nooit de leiding van de Boliviaanse revolutie toever trouwd" zeggen de communisten in een communiqué. „Wij aanvaarden geen bevoogding, zelfs niet van een geniale en ervaren revolutionair," Ook de kinderen van de revolutie zijn het dus niet eens. Dat is trou wens geen originele constatering. Ik wil maar zeggen, zal ik maar zeg gen, en zodoende. MERIJN. UTRECHT (ANP) Op 16 juli ko men met twee extra treinen 1300 Westberlijnse kinderen in Nederland aan. Ze zullen op uitnodiging van de afdeling Achterhoek van de Pax Christi-beweging zes weken vakantie houden in ons land. De kinderen worden ondergebracht bij pleeggezinnen, verspreid over het land. De Pax Christi-beweging orga niseert deze reizen al sinds 1962. Vo rig jaar brachten 450 jeugdige West- Berlijners zes weken in Nederland door. Wist u dat daar hots kleine pilletjes tegen MAIIDII H V bestaan? Nourypharma in Oss maakt ze: NUUKILAa

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 7