D
Biafra
leeft al
minimum
ZWARE BADSCHOONHEID
Bezwaren tegen
Franse protectie
genegeerd
fill'
VERSTOPPING?
I
TO met
tRANTIE
ISSER
euzen
riaten
naf 498-
n
235.-
zen
356-
DOKTERSVROUW DRUKT NEDERLAND OP DE FEITEN
Afgesneden
Voeding
„Moedig"
Bier en cola
Om de olie
Schrijnend
HOGER N.S.-TARIEF
STUKGOEDEREN
J Gr dachten overval
Heiloo voor officier.
EUROPESE COMMISSIE STEMT TOE
IN BESCHERMING STAALINDUSTRIE
Adempauze
T opambtenaren
op ministerie
O. en W. vergrijsd
Derde zelfmoord
poging Backman
PHILIPS BATTERIJEIMl
die móéten wel
ge goed zijn
Conferentie voor
rassengelijkheid
misbruikt
Johnson:
Nog iets,
ik ben
moe, ik
word oud"
Weinig tijd
Familie
WESTBERLIJNSE
KINDEREN
NAAR ONS LAND
l!imilllB!ll!BI!!IIBUIIWIIIini!liUIII1l
*s-$ysteem
'63 en 1966
1965
'64 - '65 en 1966
1967
dec. 1963
1964
1963
1964
1963
1967
1965
1964
!e prijsklasse
0 st. Car
1961
iekord
1962
scooter
1962
ooter
1962
ïaler voor
•en
m)
ERNEUZEN
lltlHIIUIIIMI
stuk in Uw huis-
snteren U 'n rijke
Is
lerken
Is vanaf
Is vanaf
merken: Etna
TAQ Seppel-
Martin enz.
d eens kijken
371
1148-387.
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 9 JULI 1968
(Van een onzer
verslaggevers)
MARKELO De nieuwsle
zer van het NTS-journaal
stelt Nederland op de hoogte
van het feit dat Veendara
door een overwinning op
Fortuna Vlaardingen naar de
eerste divisie is gepromo
veerd. Mevrouw A. C. Mid
delkoop-Koning in de huiska
mer van de woning van de
directeur van de Markelose
volkshogeschool Diependaal:
„Dat vindt men hier belang
rijk. Dat is het meest schok
kende voor de mensen. En
dan te bedenken dat op een
paar uur vliegen afstand van
hier Biafranen en Nigerianen
in een afschuwelijke oorlog
zijn gewikkeld".
De doktersvrouw uit Biafra
heeft alles van zeer nabij mee
gemaakt: de luchtaanvallen, de
bombardementen op woonwij
ken, markten en ziekenhuizen,
de verschrikkelijke, nauwelijks
te beschrijven progroms waarbij
meer dan dertigduizend Ibo's
om het leven zijn gebracht.
Zij kreeg onlangs de kans om
in een t.v.-uitzending haar hart te
luchten over de meer dan mens
onterende strijd tussen de twee A-
frikaanse staten. En in de korte
periode, die zij inmiddels weer in
haar vaderland verblijft, stelde zij
alles in het werk om ons volk met
de neus op de feiten te drukken.
Maar dat was een moeilijk kar
wei Tussen de overstelpende hoe
veelheid wereldnieuws waarmee de
Nederlandse publiciteitsmedia pro
beren een beeld te schetsen van
de toestand op onze aardkloot, gaan
de berichten over het bloedvergie
ten in Biafra verloren. Toen de
gevechten begonnen braken ook de
onlusten in het Midden-Oosten uit.
Pers, radio en t.v. concentreerden
zich volledig op dat conflict en het
geschil tussen Nigeria en Biafra
kreeg slechts een minimaal plaats
je in de kranten en in radio- en
t.v.-uitzendingen.
daad wordt verstrekt is nu fiog een
vraag.
Nederland was indirect bij de
oorlog betrokken. Ons land stuurde
namelijk wapens naar Nigeria,
waarmee men de Ibo's te lijf ging.
Deze zendingen zijn inmiddels ge
stopt.
„Dat was een moedige daad", zei
sir Louis Mbanefo, opperrechter van
Biafra, toen deze een paar weken
geleden in ons land aankwam om
gesprekken te voeren met vertegen
woordigers van het departement
van buitenlandse zaken. „Hieruit
blijkt dat uw regering bezorgd is
om het lijden van het Biafraanse
volk te verminderen".
Deze leveranties stelden de Ne
derlanders in een kwaad daglicht.
Mevrouw Middelkoop: „De Biafra
nen waren er uiteraard helemaal
niet over te spreken. Zij hebben
het de hele wereld rondgebazuind.
Toen ik vertrok zeiden ze nog te
gen mjj: „Ga je volk maar eens
vertellen wat haar regering heeft
gedaan. Dat was misschien niet zo
beleefd maar ik kan het goed be
grijpen, dat zij ons land zo fel aan
vielen".
Begin juni 1967 gingen Biafranen
en Nigerianen elkaar bloedig te
lijf. Deze uitbarsting kwam onver
wacht. „In januari was er nog
overleg gepleegd in Ghana. Daar
leek het erop, dat men elkaar ge
vonden had. Maar Nigeria hield zich
niet aan de afspraken en eiste een
te groot deel van de opbrengsten
van de olie op. H»t meningsver
schil leidde uiteindelijk tot de eer-
te aanval van Nigeria. De le
gers, met westerse wapens uitge
rust, bezetten een groot deel van
Biafra. Het land is thans vrijwel
afgesneden van de buitenwereld Al
leen vliegtuigen en dan nog hele
kleine, onderhouden een gebrekkige
verbinding met Biafra vanaf een
eilandje in de golf van Genua. Met
zo'n toestel hoopt mevrouw Mid
delkoop binnenkort terug te keren
als er in Biafra weer werk voor
haar is in de kampen barstens vol
met vluchtelingen. In totaal zijn er
zo'n zes miljoen réfugiés. „Maar
als er geen taak voor mij is, dan
ben ik alleen maar een opeter. Dan
blijf ik hier. Misschien dat ik hier
iets beters kan doen".
„En dat, terwijl de toestand er
barmelijk was", stelt mevrouw
Middelkoop vast. „Nu na een jaar
van diepe ellende en hoge nood
begint het besef door te dringen,
dat er iets dient te worden ge
daan".
De regering gaf het Rode Kruis
f 15.000,- om Biafra van medica
menten te kunnen voorzien. Bo
vendien wordt er overlegd om dit
kleine bedrag aan te vullen met
f 285.000,-. Maar of dit geld inder-
Inmiddels bewerkstelligde zij
bijvoorbeeld dat de katholieke in
stelling „Mensen in Nood" kleren
stuurt, die in Biafra zo broodnodig
zijn, omdat de temperatuur tijdens
de regentijd laag is en de Biafra
nen zich niet warm genoeg kun
nen kleden. Maar er moet meer,
veel meer komen, om de nood enigs
zins te kunnen lenigen. „Er is een
gebrek aan melk- en eiwitpoeder.
Dit tekort veroorzaakt ziekten.
Goede voeding is heel belangrijk.
De bevolking leeft nu al een jaar
op een minimum, omdat geen eten
kan worden ingevoerd door een
economische blokkade. Er zijn er,
die één maaltijd per week krijgen."
Mevrouw Middelkoop zou graag
Mevrouw A. C. Middeikoop-
Koraing met twee Biafraanse
vrienden, die nog in Neder
land verblijven, omdat zij
niet naar hun vaderland te
rug kunnen keren.
zien dat de Nederlandse regering
leger-noodrantsoenen naar Biafra
verscheepte in plaats van vechtmid-
delen naar Nigeria, waarmee men
nu dan pas is gestopt
Mevrouw Middelkoop verliet Bai-
fra en haar man vrijwillig, omdat
zij het advies kreeg haar twee kin
deren in veiligheid te brengen. Het
opvolgen van deze raad kostte haar
veel moeite. „Waarom moet ik een
uitzonderingspositie bekleden?" zo
vroeg ik mij af. „Je voelt je deser
teur als je weggaat, vond ik. Hun
kinderen kunnen ook niet weg".
Niettemin ging zij. Haar man
dacht, dat zij in Nederland veel
nuttiger dingen zou kunnen doen.
Hij kreeg gelijk.
In 1960 verlieten de Engelsen Ni
geria na een lange periode van
koloniale overheersing. Zij waren
ingenomen met de bereikte resulta
ten. Zij vonden Nigeria een „show
piece", de pronkkamer van de zo
genaamde Commonwealth.
Maar sindsdien ging het in de
zelfstandige staat niet zo best. Wat
mooi had kunnen zijn, werd een
chaos, die eindigde in de afschei
ding van Biafra en het offensief
van Nigeria. Biafra lijkt de onder
gang tegemoet te gaan. Nigeria
houdt de schroeven klemvast. Nu
nog weren de Biafranen zich, maar
het verzet eist een taaiheid, een
veerkracht en een doorzettingsver
mogen die boven het menselijke
kunnen uitgaan. Zij worden ge
steund door een kleine 250 Europe
anen, die niet vertrokken toen de
Nigeriaanse troepen het land bin
nenvielen. Bij deze Europeanen be
vinden zich nog zes Nederlanders,
vier artsen en twee zusters. Zij
ondernemen alles om behulpzaam
te zijn in het ontredderde land, dat
kampt met een dagelijks stijgende
ontbering van de inwoners.
De angst en het wantrouwen je
gens het Nigeriaanse broedervolk is
groot. „Nigeria wil ons vermoor
den, denkt men", zegt mevrouw
Middelkoop. „Dat is hen niet uit
het hoofd te praten". Nigeria
drong Biafra terug op een derde
van het voormalige grondgebied. En
de kampen in liet nog vrije deel
rijzen als paddestoelen uit de
grond. Honger is normaal. Mevrouw
Middelkoop: „Een Nederlandse zus
ter, die heel haar leven erg ma
ger was zei: „Ik ben voor het eerst
van mijn leven dankbaar, dat ik
zo mager ben".
In 1962 arriveerde mevrouw Mid
delkoop met haar man die daar
zendingsarts was op Timor. Indo
nesië in Nigeria. Zij stond meteen
oog in oog met een schijnbaar wel
varend land, waar westerse maat
schappijen alles op alles zetten de
bevolking voor hun produkten te
winnen.
Een heleboel dingen waren com
pleet overoodig. „Wat doet een
Nederlandse brouwerij in een land
waar de palmwijn goed smaakt
en waar de mensen nauwelijks
geld hebben pils te kopen? Niette
min zagen wij overal schreeuwen
de slogans in de geest van: „Je
bent pas een vent als je bier
drinkt". Ik zag er meubilair uit
Holland. Sigaretten en Cola uit an
dere landen. Allemaal dingen waar
voor men de behoefte kunstmatig
kweekt Een Nigeriaan rookte van
nature niet. Cola kende hij even
min. Maar als je de mensen zo
benadert op zo'n verleidelijke wijze
is het dan verwonderlijk, dat zij
toch gaan kopen? Een fotoappa-
raa. was „in". Zo „in" zelfs dat
een heleboel mensen m.-> een af
gesloten tasje op hun buik liepen,
zonder toestel. Allemaal het gevolg
van de reclame. Wij zagen vreemd
aangeklede mannetjes in keurige o-
verhemden met een stropdas. En
zij stapten daarmee heel parman
tig in rond ofschoon het smoorheet
was. De Engelsen deden het im
mers ook. En dan moesten zij het
toch ook wel doen. Het land barst
te van de kitsch-rommel; van al
die onnodige tierelantijnen. En
die zakenmensen hier maar verdie
nen".
Al die mooie dingen zijn nu voor
de Biafranen althans verleden tijd.
Er is een nationaal kqstuum: tro
penpak en open shirt. Maar de
woelingen gaan door. Hoe kan er
een einde aan komen?
Mevrouw Middelkoop: „Engeland
trekt achter de schermen aan de
touwtjes. Het gaat om de olie.
Maar ook in Engeland ziet men in,
dat een oplossing dient te worden
gezocht. Pas nog verklaarde Lord
Shephard, de Britse minister van
Gemenebastzaken, dai Engeland
wellicht genoodzaakt zal zijn een
andere houding ten opzicht van Ni
geria in te nemen onder de grote
politieke druk van het Lagerhuis,
zoals hij zei. Een kleine waarschu
wing zit daar al in, maar de steun
gaat voorlopig nog door".
En als die hulp abrupt wordt ge
stopt, rijzen er dan problemen?
„Nee", zegt mevrouw Middel
koop. „Dat betekent volgens mij
een staakt het vuren". En dat is
haar vurigste wens.
In de hal van haar tijdelijke
verblijf trad zij ons voor het ge
sprek al tegemoet met: „Er komt
schot in. Biafra en Nigeria zijn het
eens over de openstelling van een
haven van waaruit internationale
hulporganisaties kunnen opere
ren."
Maar het wachten is op de to
tale bevrijding. En zolang die er
niet is, blijft de schrijnende situa
tie voortbestaan. Welvarend Neder
land vangt er af en toe via de
t.v. een glimp van op. Maar een
schok levert zo'n tafereel niet eens
meer op. Mevrouw Middelkoop: „Is
het geen wonderlijke wereld? Men
kan zich hier opwinden, omdat
Veendam een trapje hoger is ge
klommen in het voetbal".
UTRECHT (ANP) De tarieven
van de Nederlandse Spoorwegen voor
het
V*
vervoer van en het afhalen en
hestellen var stukgoederen als vracht
Soed en expresgoed gaan met in-
Sang van I augustus aanstaande met
y' procent omhoog.
Tevens wordt het minimum-
oedrag aan vracht per twaalf maan-
n< waarover de zogenaamde abon-
jwmentsreductie wordt verleend, ver
hoogd van f 6700 tot f 15.000.
De maatregelen beogen volgens de NS
en verdere aanpassing van de
Pachtprijzen aan de kostenstijgin-
Sen van de laatste jaren en een ver
betering van de financiële resulta-
n van het stukgoederenvervoer.
ALKMAAR (ANP) De vier
Jt"™' die ervan worden verdacht
m'! te zÜn geweest bij de
i '!rVa' op de Boerenleenbank in Hei-
™r'.£e week, zullen vandaag aan
otficier van justitie in Alkmaar,
Jr. mr. A. Reigersman, worden
vo°rgeleid.
Gistermiddag hadden zij nog geen
bekentenis afgelegd.
e ,v'er mannen, allen bekenden
j n de Politie in Heiloo, werden in
11 nacnt van donderdag op vrijdag
1- a een aongehouden in een
gstaand huis in Amsterdam.
F-1? dulkJ? Ze,e voor Aeze. kolos een zwaar karwei. Nietwaar, voordat zo'n beest overal nat is,
wat kijken. Dit plaatje werd by Kopenhagen geschote n.
komt er heel
(Van onze Brusselse correspondent)
BRUSSEL Gisteren zijn in Frankrijk maatregelen van kracht geworden
om de staalindustrie tijdelijk bescherming te bieden De Europese commissie
heeft de Franse regering toestemming gegeven de aangekondigde export-
stimulerende en inveerbeperkende maatregelen door te voeren. De com
missie heeft bij het nemen van die beslissing op grond van het K.S.G.-ver-
drag geen rekening gehouden met het advies van de andere K.S.G.-lidstaten,
zoals dat vrijdag tijdens een extra-zitting van de ministerraad werd gefor
muleerd.
Het bleek toen, dat alle andere
lidstaten, en met name Nederland,
ernstige bezwaren hadden tegen de
aangekondigde invoer-dorr ankijkoFr
door Frankrijk aangekondigde in-
voereontingentering. Volgens het K.
S.G.-verdrag is echter de minister
raad slechts 'n adviserende instantie
en neemt de commissie, na raadple
ging van de raad, zelfstandig beslis
singen overeenkomstig het supra
nationale beginsel dat in het verdrag
is neergelegd.
Frankrijk mag volgens de beslis
sing van de commissie:
Tot 31 december a.s. de invoer
van staal uit de andere lidstaten
contingentere-n. Het contingent is
vastgesteld op het invoemiveau van
1967 plus 7 procent. Dit komt neer
op een invoer van 377.000 ton. De
invoer uit derde landen niet-K.
S.G.-Iidstaten mag beperkt wor
den tot 13.000 ton.
De commissie behoudt zich het
recht voor deze beslissing te wijzi
gen als tussen nu en 31 december
zal blijken, dat de toestand in de
Franse staalindustrie gewijzigd is of
wanneer een van de partners door
de maatregelen in ernstige moeilijk
heden zal komen. In ieder geval zal
de Franse situatie uiterlijk 15 okto
ber aan een nader onderzoek door
de commissie en de raad onder
worpen worden.
Bij uitvoer door Franse staalbe
drijven 'n exportsubsidie geven om
de gevolgen van de loonkostenstij
ging op te vangen. Tot 31 oktober
a.s. mag deze steun 6 procent van
de loonkostenstijging bedragen, tot
31 januari 1969 nog slechts 3 pro
cent. Dat komt neer op resp. subsi
dies van iets minder dan 2 procent
en iets meer dan 1 procent.
In de toelichting op haar beslis
sing wijst de commissie op de fun
damentele en aanhoudende moeilijk
heden, die de uitzonderlijke positie
van de Franse staalindustrie aan de
Franse economie bezorgt. De maat
regelen zijn erop gericht ernstige af
zet problemen te vermijden, die ook
gevolgen zouden hebben voor werk
gelegenheid, met name in Noord-
Frankrijk en in Lotharingen.
De Franse staalnidustrie moet, al
dus de commissie, een adempauze ge
gund worden om de produktie weer
op gang te helpen door het inscha
kelen van de nog aanwezige capaci
teit. Slechts wanneer dat lukt zal de
Franse staalindustrie in staat zijn
opnieuw volwaardig, zonder bescher
ming »n zonder voorwaarden deel te
nemen aan de normale werking van
de gemeenschappelijke markt,.
De commissie legt er tenslotte de
nadruk op, dat de stijging van de
produktiekosten, die voorkomt uit de
loonsverhogingen van 12 tot 13 pro
cent, niet mag worden doorberekend
in de uitvoerprijzen.
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Een onderzoek on
der het personeelsbestand van het
ministerie van onderwijs en weten
schappen in Den Haag heeft aan het
licht gebracht, dat de gemiddelde
leeftijd van de 36 top-ambtenaren
53,9 jaar bedraagt.
Bij de categorie die hier op volgt,
49 administrateurs en 6 accoutants
bleek de gemiddelde leeftijd even
eens hoog: 50,4 jaar. Deze gemiddel
de wijzen in de richting van een ver
grijzing van de ambtelijke top van dit
ministerie. In ieder geval kan men
moeilijk volhouden, dat de hogere
ambtelijke regionen van het ministe
rie zich kenmerken door „jong bloed"
In de derde categorie ambtenaren
komt men met een gemiddelde leef
tijd van 49,1 jaar maar net onder de
50 uit. De gemiddelde leeftijd van
het personeel van het hele ministerie
bedraagt 43,1 jaar. Dit blijkt uit de
cijfers in het O. en W-blad „Uitleg".
BERLIJN (AP) Josef Bachman
waarvan men gelooft dat hij de stu
dent Rudi Dutschke met een aantal
schoten ernstig heeft gewond en die
zelf door de politie werd neerge
schoten, heeft gisteren voor de der
de keer geprobeerd zichzelf van het
leven te beroven.
Bachman, 23, een vluchteling uit
Oost-Duitsland die in West-Duits-
land woont, bevindt zich in een ge
vangenis hospitaal in West-Berlijn.
Hij zou een lepel hebben stuk gebro
ken en de steel hebben ingeslikt voor
dat het hem verhinderd kon worden.
Al eerder had Bachman gepro
beerd zichzelf op te hangen en bij
een andere gelegenheid heeft hij zijn
hoofd met groot geweld door een
raam van een cel gestoten.
(ADVERTENTIE)
COLUMBUS (AFP) De confe
rentie van het CORE (Congres voor
rassengelijkheid), te Columbus in de
Amerikaanse staat Ohio gehouden, is
in feite mislukt.
De conferentie eindigde zondag
avond. Het voornaamste doel, aan
vaarding van nieuwe statuten, die
„voor de Amerikaanse negers van
groot belang zijn", werd niet bereikt.
Ook slaagde de conferentie er niet in
een opvolger voor Floyd Mac Kis-
sick, de voorzitter van het CORE te
benoemen. Mac Kissick wil om ge
zondheidsredenen althans tijdelijk
het voorzitterschap neerleggen.
De mislukking van de conferentie
is te wijten aan het verzet van de
militante groepering die onder leiding
staat van Robert Carson. Carson wil
een eigen staat voor de negers.
NEW YORK (AP) Presi
dent Johnson had tranen in de
ogen toen hij besloot zich niet
meer verkiesbaar te stellen voor
een tweede ambtstermijn, ten
einde de wereld ervan te over
tuigen dat hij ernstig streeft
naar vrede in Vietnam. Dit heeft
het Amerikaanse tijdschrift
„Look" gisteren bekendgemaakt,
„Als ik het niet doe (terug
trekken) zullen ze dit vredes
voorstel niet ernstig opnemen.
Ze zullen niet geloven, dat ik
het meen", zo had Johnson te
genover vice-president Hubert
Humphrey verklaard in een ge
sprek onder vier ogen, kort voor
dat hij op 31 maart zijn besluit
tot ieders verrassing bekend
maakte, aldus het artikel in
Look, dat van de hand is van
Grew Pearson.
Toen Humphrey er bij Johnson
op had aangedrongen zich toch
verkiesbaar te stellen, had lohn-
son heftig geantwoord: „Nee, ze
zullen er absoluut geen waarde
aan hechten. Er is weinig tijd
over. We moeten vrede in Viet
nam krijgen. Ik geloof dat als ik
weg ben, de andere partij meer
in de gelegenheid is tot onder
handelen".
Op dat ogenblik, aldus Pear
son, stonden de tranen in zijn
ogen.
Look meldde, dat het veel
moeite had gekost Johnson er
toe te brengen zich terug te
trekken, want hij was „een der
koppigste, vastbeslotenste, toe-
gewijdste en dominerendste pre
sidenten die ooit in het Witte
Huis hebben gewoond ...hij
hield van zijn werk... hij hield
van het Witte Huis...."
Om Humphrey van de juist
heid van zijn beslissing te over
tuigen, aldus Pearson, had John
son gezegd: „Er is nog iets. Ik
ben moe. Ik word oud. Niemand
in mijn familie wordt haast ou
der dan 60. Ik word deze zomer
60...."
„Mijn gezondheid is nog aar
dig, maar ik geloof niet dat ik
een tweede ambtstermijn zou
overleven, en dat is niet de ma
nier waarop ik mijn leven wil
eindigen", zo had Johnson, vol
gens Pearson, gezegd.
(ADVERTENTIE)
Voor schetpsbouwcï Cornells Ver-
olme was het gisteren een triomfdag.
In de loop der tijd heb ik al menige
uitspraak in deze kolom aangehaald
van deze merkwaardige onderne
mer, die een opmerkelijk succes in
zaken paart aan patriarchale sociale
en maatschappelijke opvattingen.
Dezer dagen las ik weer een van
zijn geliefde spreuken: „God geeft
alle rogels te eten, maar ze moeten
er wel voor vliegen."
Als Cornells even aan India en
-.tontalten andere landen denkt kan
hij dit nauwelijks nog menen.
Aan de Leidse universiteit formu-
serde een promovendus onlangs de
volgende, bijzonder interessante stel
ling: „Het is te betreuren, dat voet
balwedstrijden om de Europacup
meestal op dezelfde tijd plaatsvinden
als diners, die gegeven worden ter
gelegenheid van promoties aan de
rijksuniversiteit van Leiden."
Er is een tijdje geleden trouwens
nog een aardige stelling verdedigd.
Dat deed dr. Van Kemenade, die
promoveerde in de sociale weten
schappen. Zijn stelling luidt: „De
linkse terreur op de Nederlandse
televisie blijkt duidelijk uit het feit,
dat Pipo de Clown voortdurend de
Dikke Dèur belachelijk maakt."
Over dikke deuren gesproken: be
halve de al beruchte dikke deur van
het nieuwe provinciehuis in Den
Bosch, die er trouwens waarschijn
lijk niet eens komt, hebben we in de
provincie Brabant nóg een dikke
deur. Die hangt in Roosendaal, in het
nieuwe Franciscusziekenhuis. Tus
sen het bestuur (of liever de regen
ten zoals ze daar heten) en een groot
deel van het personeel zijn moeilijk
heden gerezen. De geneesheer-direc
teur heeft al ontslag genomen omdat
de ideeën van het bestuur naar zijn
mening te ouderwets waren. Zo
denkt ook een deel van het perso
neel.
In dit ziekenhuis, nu, zeer strak
gebouwd, zeer efficiënt Ingericht,
volgens sommigen zelf sober, staat
de nieuwsgierige bezoeker ergens
opeens voor een fraaie grote bronzen
deur, een opvallend detail in dit
nieuwe gebouw. De deur geeft toe-
gang tot de regentenkamer...
Nu ik het toch ovér een ziekenhuis
heb, een vriendelijke lezer stuurde
me een knipsel toe uit het Gerefor
meerd Weekblad. Daarin stond het
volgende stukje: „Het dochtertje van
mijn zoon, negen jaar oud, ligt der
tien weken in het ziekenhuis te Rot
terdam. Het is de Clarastichtingeen
rooms ziekenhuis. Het meisje is her
vormd. Nu kreeg ze deze week eten
en toen moest ze een kruisje slaan,
maar dat wilde ze niet. De hoofd
zuster heeft toen haar handen vast
gehouden en die maakte toen Het
kruisje. Het kind heeft toen niet dur
ven eten. Zou u dit in uw blad wil
len zetten, daar het voor veel her
vormden nuttig kan zijn dit te we
ten."
Roomse verpleegsters, dat hoeft
nou óók niet meer tegenwoordig,
zelfs als de kinderen nog niet ka
tholiek zün....
Che Guevara blijft na zijn dood in
het nieuws. Nu is het weer de com
munistische partij van Bolivia, (pro-
Russisch gezind terwijl Che China-
gezind was) die de staf over hem
gebroken heeft. „Wij hebben Che
niet gevraagd naar Bolivia te komen
en hebben hem nooit de leiding van
de Boliviaanse revolutie toever
trouwd" zeggen de communisten in
een communiqué. „Wij aanvaarden
geen bevoogding, zelfs niet van een
geniale en ervaren revolutionair,"
Ook de kinderen van de revolutie
zijn het dus niet eens. Dat is trou
wens geen originele constatering.
Ik wil maar zeggen, zal ik maar zeg
gen, en zodoende.
MERIJN.
UTRECHT (ANP) Op 16 juli ko
men met twee extra treinen 1300
Westberlijnse kinderen in Nederland
aan. Ze zullen op uitnodiging van de
afdeling Achterhoek van de Pax
Christi-beweging zes weken vakantie
houden in ons land.
De kinderen worden ondergebracht
bij pleeggezinnen, verspreid over het
land. De Pax Christi-beweging orga
niseert deze reizen al sinds 1962. Vo
rig jaar brachten 450 jeugdige West-
Berlijners zes weken in Nederland
door.
Wist u dat daar hots kleine pilletjes tegen MAIIDII H V
bestaan? Nourypharma in Oss maakt ze: NUUKILAa