WITKAR
SEX
Ook ballet moet strak zijn!!
luud schimmelpenninck
de man
van de
ö/ü'jf f'"Je hebt een iaar in
is lijk onbedrukt papier
tieve kracht
WERKEN-
NISTRATEUR
igelen
SCHOOL- krant - SCHOOL- krant
ANN LEMMENS,
16
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 22 JUNI 1968
iwwerken aan de snelweg
en wij met spoed een
inse taal wordt verlangd,
n aan de N.V. Algemene
megen, tel. 08800 - 72220.
.diensttreding
DE VERDEELCENTRALE
strekt tot aanbeveling
;zelige werksfeer, een goed
ie sociale voorzieningen o.a.
sn vakantie 3 snipperda-
•kweek.
ledingkorting.
-18 uur bij:
Ginnekenstraat 2, Breda
i
[(Van onze 20-Wij-redactie)
Vrijdag 24 mei 1968 was voor
Jex-provoraadslid Luud Schimmel-
ipenninck een grote dag. Op die
historische datum_ werd
«sterdam geconfronteerd met
de concrete uitwerking van een
jvan de meest geniale ideeën van
wijlen Provo: de Witkar, een
klein wagentje, dat rijdt op
[elektriciteit en zo de stad
mj houdt van de vieze stinkende
Ditatgassen. De Amsterdammers
waren enthousiast, het ministerie
[van Verkeer en Waterstaat
minder. De minister verlangt n.l.
t iedereen, die achter het
Jstuur van een Witkar kruipt,
fjin het bezit van een rijbewijs is.
i Luud Schimmelpenninck (33
jaar): „De Witkar is een klein
wagentje voor twee personen.
[Het loopt op elektriciteit, dus geen
ttinkende uitlaatgassen. Van deze
Witkars gaan er in eerste instantie
'1 over de gehele stad verspreid
[worden. In laatste instantie zullen
■het er minstens duizend moeten
1 rijn. Als je ergens in Amsterdam
|?it, pak je het eerste het beste
[wagentje dat je ziet staan, gooit
en gulden in de gleuf en rijdt
reg.
i Op die gulden loopt het karretje
:en kwartier. Iedereen kan aan
J 6e verwezenlijking van dit project
I deelnemen. Voor 100 zijn er
I deelname-certificaten te koop.
[Voor die f 100 kun je per jaar
12 uur lang in dat karretje door
de stad tuffen. Dat is zo'n vijftig
kwartier. Als je geen 100
kunt missen kun je ook voor 25
I deelnemen.
i Vele vooraanstaande
Amsterdammers als bijv. de oud-
burgemeester van Amsterdam,
I Y® Hul, zien het nut van ons
I Plan en hebben geld gestort. Ook
I Ha?s Gruyters van D '66 en een
I w? ®aads'edan doen met ons mee.
J belangrijk vinden ze dit plan.
he Witkars moeten van
iedereen worden. Iedereen is er
een beetje verantwoordelijk
voor.
Kijk, als de accu van dat wagentje
opa i6eg en (jug opgeja(jen
moet worden, dan begint er
I mlen, °P llet dak een blauw
JL te branden. Dat is
I om JePzoeK aan de voorbijgangers
wagentje naar de centrale
■«wMaist te rijden.
mime6 dat doet krÜgb twee
tijden "S °m 6en Kwartier te
I um.mse gemeenteraad
II, n"Is raadslid voor Provo.
2 lT,Donner-Van da Wetering
oeimrl ,n de raad beejt over-
t blinÜÜF' ie.dus terug kunt
km i j°P 3e lidmaatschap,
y„ï ™n zeggen, dat je
indp-S, ™,at bereikt hebt
met i. ^erd er rekening
™et ie gehouden?"
ituie raad Z n 3ls prOVO alleen
PPfm d- Daar m°et je ie
van m J^rdreven voorstelling
die ander»' He] ,gaat er om- da<t
een raadsleden ook eens
is her h f geluid hoorden, dat
Je mLS?'^Snjkste geweest.
ie luistoM WeJ dat ze naar
je stans en' ze zieh voor
maar Unt interesseerden.
Werden »r jt.emmen geteld
alleen 7„ 2 le,alleen. Moederziel
witte fieteS hetr,00k b« het
8°edkoop was
gehad2ennwhaadden ze 2000 fietsen
^fgawes'6verdervan
PvdAb?6»'ikheid is hier, dat
114 in Amsterdam, die al
sinds de oorlog hier het beleid
bepaalt, dat ie een verkeerd beleid
heeft gevoerd. Het centrum
hebben zij tot het hart van het
economisch leven gemaakt, terwijl
datzelfde centrum juist vrij moest
blijven voor het ludieke
gebeuren.
Op dit moment durft de PvdA
haar beleid in deze niet te
wijzigen. Ze is natuurlijk bang,
dat ze daarmee ongelijk bekent.
Trouwens, het gemeentebestuur
van Amsterdam is ronduit slecht.
Dat is te wijten aan een gebrek
aan kwaliteit van de raadsleden.
Bij de christelijke partijen krijgt
iemand, die jarenlang ieuk werk
heeft gedaan, voor een of andere
schoolvereniging als beloning het
lidmaatschap van de raad
aangeboden. Bij de PvdA gaat het
net zo met oud-bondsbestuurders.
Er zjjn maar twee goede fracties
hier in Amsterdam, die van de
CPN en die van de WD, Voor de
rest zijn er incidenteel wel goede
leden, Ed van Thijn bijv. van de
PvdA, maar God, die is ook al
Kamerlid, terwijl die ook nog eens
minister wil worden.
Tijd voor de raad heeft ie daarom
niet. Eigenlijk zouden alle mensen
in een stad door middel van
wijkraden bij het bestuur van
hun stad betrokken moeten
worden. Het gemeentebestuur wil
dat echter niet, ze willen niet dat
teveel mensen zich met het
bestuur gaan bemoeien".
20WIJ: „Zie je een klimaatver-
betering, sinds Provo de kop
opstak?"
L.S.: „Nee, de gemeente probeert
de jongeren zoet te houden,
maar er is geen sprake van een
werkelijke interesse voor de
jeugdproblemen. „Hai in de Rai"
(de gemeentelijke love-in in het
oude Rai-gebouw) werd gewoon
gehouden op een moment, dat
het niet anders meer kon.
Ze moesten wel. Hadden ze het
toen niet gedaan, dan was het
zeker in Amsterdam tot nieuwe
uitbarstingen gekomen."
20—WIJ: „Wat vindt Luud Schim
melpenninck van geweld bij
demonstraties?"
L.S.: „Geweld op zich is
natuurlijk zinloos. Geweld tegen
personen is nooit te verdedigen.
Maar het is echter niet altijd
te voorkomen. Bij een situatie
waar grote groepen buitengesloten
worden, zoals de negers in de
Verenigde Staten, gaan die
groepen hun recht met geweld
zoeken.
Organisaties als Socialistische
Jeugd en Rode Jeugd, die hier
geweld trachten te introduceren
staan eigenlijk nog in een voorbij
tijdperk. Die organisaties die ik
net al noemde zijn ook heel anders
van opzet dan Provo.
Provo was ongrijpbaar door
zijn pop-art - karakter. Deze
groepjes echter nemen zichzelf
dodelijk serieus, zijn zeer streng
georganiseerd en daardoor weinig
flexibel. Ze leggen zich uitsluitend
op geweld toe en moeten het
daardoor afleggen tegen de politie.
Dat zie je bijv. bij de Telegraaf-
rellen! Kijk, Provo pakt dat
niet aan met de loeiharde vuist,
nee, Provo deed het anders.
Provo gaf de beroemde namaak -
Telegraaf uit. Het was net echt.
De artikelen die daarin stonden
konden zó uit de Telegraaf komen,
alleen alles werd nog eens
een tikje overdreven. Door die
methode te gebruiken kwamen
de gevaren van een dergelijk
blad pas goed tot uiting!"
(Van onze 20-Wij-redactie)
„Duidelijkheid wordt er ook
steeds merkbaar in de VVD.
Men hoeft maar te denken aan
ons aller Haya, die het aange
durfd heeft om in de sneltrein
van Elburg naar Staphorst een
pilsje te drinken voor de drei
gende camera's van de VPRO,
en het tumult dat daaromheen
ontstaan is op bewonderens
waardige wijze heeft verduurd.
Zo schrijft een sarcastische
middelbare scholier in een poli
tiek beschouwinkje in „Klimop",
het zeer goed geredigeerde
orgaan van de jongensstudenten-
club „In vinea domini" te
Roosendaal.
Het is een relaas, dat je met
plezier leest en dat scherp
afsteekt tegen sommige vertelsels,
die in andere schoolbladen nog
wel eens voor blijken te komen:
de verslagen van>een uitstapje
bijvoorbeeld, die gewoonlijk
eindigen met de onthulling, dat
men „voldaan naar huis keerde".
Het blad heeft zijn leesstof
overzichtelijk en systematisch
over de pagina's verdeeld.
Alles wordt ondergebracht onder
vaste opschriften zoals Binnen
landse Zaken, Buitenlandse
Zaken, Defensie, Volksgezond
heid, Recreatie, Ontwikkelings
hulp, Ruimtelijke Ordening
Een systeem, dat verrassend
goed werkt. De redactie kan er
verder op bogen, dat het veel
interessante artikelen te bieden
heeft, zoal het verhaal van een
van de meisjes-leerlingen,
die twijfelt aan de verwezen
lijking van sociale diensplicht
voor meisjes en verder een
kritische beschouwing over de
verhouding leraar-leerling.
Het blad „Spring" is een lente-
uitgave, samengesteld door de
redacties van de schoolbladen
van het Mencia de Mendoza
Lyceum en het O. L. V.-lyceum
in Breda. Een .geslaagd nummer,
dat zonder veel glimlachjes niet
is door te lezen. De redacties
hebben kennelijk en gelukkig
veel waarde gehecht aan een
inspirerende humor.
In de inleiding schrijven zij
aanbevelend: „Op pagina 9
vindt u een onthullend en der
halve tegelijkertijd schokkend
stuk, dat u de preutse schellen
van de ogen zal rukken in ver
band met SEX en wat dies meer
Ann Lemmens is 26 jaar. Zij
woont in Bergen op Zoom in en
kele gezellige en smaakvol inge
richte kamers. Ze heeft grote,
sprekende ogen en ze vertelt ge
makkelijk, Ze zegt: „De mensen
hier zitten nog veel te vast. Laat
het woord ballet vallen, en ze
denken onmiddellijk aan allemaal
lieve kindertjes in mooie tutuutjes
en aan het Zwanenmeer. Ze ko
men gewoon nog niet verder, want
de meesten begrijpen het niet.
Als je een uitvoering geeft komen
er allemaal trotse moeders- Die
vinden na afloop dat hun Mientje
beslist het mooiste was. Dat is be
grijpelijk, maar je komt er geen
stap verder mee. Als daar maar
eens verandering in kwam, dan
waren we een eind op de goede
weg
Ann Lemmens staart hoopvol
in een onbestemde verte. Ze
woont ongeveer zes jaar in Ber
gen op Zoom en eerst nu begint
haar balletschool die de fraaie
naam „Terpsichore" draagt, enige
bekendheid te krijgen. Dat is niet
in de laatste plaats aan Ann zelf te
danken. Ze werkt er keihard en
vol overgave voor.
Toen ze van de Nationale Bal
letschool in Amsterdam kwam,
waar ze haar opleiding kreeg, had
ze eerst het idee dat ze per sé
„zou en moest" dansen. Het is er
nooit van gekomen. Ze raakte in
Bergen op Zoom verzeild en ze is
er niet meer weggegaan. Waar
om
„Ach, ik weet het eigenlijk
niet. Ik vond balletten maken ook
erg leuk, kinderen boeiden me
ontzettend en van het een is het
ander gekomen", zegt ze. Een car
rière als prima ballerina wilde ze
eigenlijk niet eens meer, „want
hier kun je echt met de meisjes
werken. Een choreografietje met
ze maken en een beetje met ze ex
perimenteren"-
Vooral dat laatste doet Ann
Lemmens bijzonder graag. Ze
heeft ongeveer 260 leerlingen
„Ik geef ze geen opleiding op een
schoolse manier, maar ik vang ze
(Van onze 20-Wij-redactie)
Als je je voor de film
interesseert maar niet in de
gelegenheid was een van de
Nederlandse of buitenlandse
filmfestivals bij te wonen, kun
je altijd nog volgende maand
in Dordrecht die schade inhalen.
Van 1 tot en met 6 juli namelijk
organiseert het vormings
centrum „Crabbehof", Talma-
weg 10, een filmwek onder
leiding van de cineast Bert
Huizinga. Er worden een aantal
moderne films vertoond en zo
zinnig mogelijk geanalyseerd.
Het leukste van die hele week
lijkt ons dat je ook zelf hele
maal bij het filmen betrokken
wordt. Je mag een eigen
scenario maken en er worden
groepjes gevormd om dat
scenario helemaal uit te werken.
Op de een na laatste dag kun
zij. Lees dit!" Die pagina wil je
dus niet overslaan en het gevolg
is een sexueel denkertje.
„Sex is lijk onbedrukt papier"
staat er. Het papier van deze
aanbevolen bladzijde is dan
ook verder onbedrukt. Tip voor
andere bladen, als er wéér eens
te weinig kopij is!
„Spring" heeft het echter
niet bij lente-kolder gelaten.
Onder de indruk van de geweld
dadige dood van dr. Martin
Luther King laat men de
negerleider zelf aan het woord:
een gedeelte uit een toespraak
tijdens de mars voor burger
rechten naar Washington in 1963.
Een vierde klasser van de
Rijks-hbs in Vlissingen schrijft
in zijn schoolblad „Perspektief"
over een bijeenkomst van niet-
rokers die hij heeft bijgewoond.
Hij pleit ervoor om nooit met
roken te beginnen. Of ermee
te stoppen. In hetzelfde blad
wordt voorts een diepe teleur
stelling uitgesproken over de
geringe belangstelling voor een
discussieavond. „Mensen als we
zo door gaan", aldus de schrijver
van deze klacht, „wordt onze
school een duffe, dorre troep".
De redactie van „Stulta
Graviaque", het orgaan van de
Bredase gymnasiastenvereniging
„Vivat Gaudium" publiceert een
verrassend interview met
bisschop H. Ernst.
Jammer van die langdradige
inleiding, waarin wordt uitge'e d,
dat de fietsen werden gestald,
dat men in een wachtkamer
kwam, dat men opstond en
naar een ander vertrek werd
geleid, dat de bisschop daar een
hand gaf enz. Gelukkig doet dit
euvel niets af aan het goed
gehanteerde vraag-antwoord-
systeem, dat hierna volgt.
Het nummer besteedt ook
zeer ruim aandacht aan de
Vietnamese oorlog. Het laat
enkele ouderen hun mening over
het vraagstuk geven, maar ook
de opvatting van een jongere
is eraan toegevoegd. Er zullen
op de betogen wel reacties
komen van diverse leerlingen,
want hier en daar wordt stevig
gepleit voor voortzetting van de
strijd.
Af en toe komt in de school
kranten ook het onbehagen aan
de orde over de mentaliteits-
kloof, die tussen de oudere en
de jongere generatie ligt. Zo
schrijft een leerlinge van de
Bredase r.-k. huishoudschool
Regina Pacis in „Tam Tam"
onder andere:
„Moeten zij (de ouderen) nodig
de jongeren bekritiseren, als ze
er zelf voor zorgen, dat ze
futloos worden? De jeugd heeft
het nodig om aangemoedigd ta
worden! Hoe kan iemand vol
wassen worden, als hem niet
wordt geleerd zelfstandig te zjjn?
Komt dat door de jeugd?
Of zorgen de ouderen daarvoor?
Ik weet het niet."
De schrijfster nodigt uit op
haar stukje kritiek te leveren.
De „Germa Gong" van de
Gerardus Majellaschool te
Dongen is naar uiterlijk niet,
naar inhoud wel aantrekkelijk
om te lezen. Interessant in het
laatste nummer is de leerlingen
enquête over hoofdzakelijk
politieke onderwerpen. Een
dergelijke schoolenquête, waar
aan niet door alle leerlingen is
deelgenomen, is natuurlijk niet
typerend voor de samenstelling
van de schoolgemeenschap, maar
de uitslag is toch wel aardig.
Zo geven de meesten van de
geënquêteerde leerlingen (27,5%)
bjj de politieke partijen de
voorkeur aan D'66, gevolgd door
KVP (21,25), PvdA (11,25),
Chr. Radicalen (8,125) en PSP
(8,125).
De meest gewaardeerde
politicus is Luns (35%), gevolgd
door Schmelzer (8,75). Bij de
minst gewaardeerde politici staat
Koekoek aan kop (29,375%),
vóór Schmelzer, die in deze
categorie zelfs 20,625% van de
stemmen kreeg. De Gaulle wordt
door 5% van de geënquêteerden
verguisd, Cals en Johnson elk
door 1,875%.
Bij de omroepen gaat de
meeste sympathie uit naar de
VARA (18,88%), daarna AVRO
(15,34), VPRO (13,57) en KRO
(12,98). Opvallend is echter,
dat maar liefst 17,11 procent
hierover geen mening had.
„Kontakt" van het Prof.
Zeemanlyceum in Zierikzee
staat qua kwaliteit niet op een
hoog peil. De toneelrecensie over
„Die Physiker" bijvoorbeeld
vinden we een typisch eerste
klasser-stukje, hoewel het toch
door een leerling uit de hoger»
klassen moet zijn geschreven.
Het spel wordt gekraakt zonder
enige verdieping in de op
vattingen van regisseur en
schrijver. De „recensent" beperkt
zich hoofdzakelijk tot een korte
inhoudsbeschrijving.
We geloven ook niet, dat het
stukje folklore over het Strafeest
in Noordwelle" in een school
krant thuishoort.
„Spetter" van de Roncalli
m.m.s. te Bergen op Zoom is
deze keer nogal zwaar van
inhoud. Uit zo goed als alle bij
dragen spreekt een nauwe
betrokkenheid bij tal van pro
blemen. Opmerkelijk is, dat
vrijwel alles toegespitst is op
„de bom", drugs, de angst
machteloos te zijn tegen de
dreiging van deze materialistisch»
wereld, en de homosexualiteit.
Niet de gehele inhoud is van
hetzelfde hoge gehalte. De cliché-
versjes bijvoorbeeld zijn wel
aardig, maar verdienen niet da
naam „gedichtjes".
op en probeer zo gezellig mogeljjk
met ze om te gaan" en die laat
ze doen waar ze zelf het meeste
zin in hebben. Ze zegt: „Als je de
kinderen aan het werk ziet, dan
kun je meteen merken dat er veel
inzit Het culturele klimaat hier
is dus echt wel gunstig. Maar van
bovenaf wordt er niets gedaan. Je
kunt dat ook niet forceren, want
er gebeurt in Bergen op Zoom
gewoon te weinig.
We hebben hier geen schouw
burg en de mensen zouden voor
een balletuitvoering dus naar Roo
sendaal moeten. Dat doen ze niet
en dus komt er hier ook nagenoeg
geen verandering in de situatie.
Als ze nou maar eens op te por
ren waren voor een experiment
en ze durfden er wat ëeW in te
steken, dan ben ik ervan over
tuigd dat er iets zou gebeuren. De
mentaliteit die er nu heerst is te
veranderen. Maar dan moet je bij
de jeugd beginnen. De ouders ko
men vanzelf mee als ze door de
kinderen enthousiast worden ge
maakt. En eerlijkheidshalve moet
je dan nog de première van
je eigen produkt bijwonen.
Onder leiding van Paul Bartels
wordt trouwens in datzelfde
„Crabbehof" van 22 tot 27 juli
een theaterweek gehouden. Ook
hier weer: niet alleen kijken,
maar ook dóen. Jezelf creatief
uitleven in tekst dramatiseren,
decors bouwen, grimeren en
zelf spelen.
Het einde voor iedere vooruit
denkende hippeling lijkt ons
de „Play-in 1999". Samen met
de beeldhouwer Henk Groen
huis mag je een weekje in de
toekomst stappen. Dat betekent:
met totaalkunstenaars verf
mengen, polyester bouwsels
maken, spelen met praatpoppen,
ruimtelijk schilderen, heel veel
decibellen horen, knutselen met
snoeren en watts etc. Ieder
weekje kost je zeventig
guldentjes.
ik zeggen, dat ik nu al begin te
merken dat er héél, héél lang
zaam iets begint te veranderen. Ik
heb al uitnodigingetjes gehad om
op te treden voor verenigingen.
Dus niet uitsluitend voor de ou
ders van de meisjes, maar gewoon
voor mensen die iets van ballet
willen zien".
Iets dat Ann Lemmens ook
niet lekker zit is, dat er nog
steeds geen jongens aan ballet
willen gaan doen. Zij zegt daar
over: „Ik geloof dat er bij de jon
gens een soort schaamtegevoel
heerst. Kijk, meisjes vinden het
niet zo erg ais niet alles helemaal
volmaakt is. Die zijn bij wijze van t
spreken al tevreden als ze een
leuk pakkie aanhebben. Dat is bij
jongens niet het geval. Die heb
ben een bepaald soort gêne waar
ze niet overheen komen- Die ren
nen veel liever stoer achter een
bal aan. Daarbij komt ook nog
dat veel ouders een misplaatst
idee over jongens en ballet heb
ben. Die denken daj alle jongens
die aan ballet doen homosexueel
zijn of het worden Ze krijgen van
die verwijfde beweginkies. Hè. En
daar passen ze dan voor. Dat zijn
natuurlijk argumenten die kant
noch wal raken! Dat is je reinste
kolder!"
Ondanks al deze problemen is
Ann Lemmens verre van pessimis
tisch. Ze is blij met haar school,
met haar leerlingen en met het
- werken met deze kinderen uit
de Westhoek van Brabant. Het is
echter ook weer niet zo. dat ze
zich neerlegt bij de huidige si
tuatie. Ze wil absoluut vooruit.
Ze doet daar ook van alles voor,
„Ik ben aan het trachten de men
sen te laten zien wat ballet eigen
lijk is.
Dat idee van die zoetige tu
tuutjes moet eruit. Dat is niet
gemakkelijk, want ze zit gewoon
met een soort erfelijke belasting.
Ik probeer mijn leerlingen daar
vanaf te helpen. Je moet naar
wat moderner ballet. Strakkere
bewegingen, zonder franje. In dat
moderne ballet kun je tenminste
een emotie leggen- Romantische
balletten hebben dat niet. Of de
emotie druipt ervan af. Hard en
strak moet het worden
Niet alleen in het ballet maar
ook in alle andere kunstvormen.
Een „My fair lady", gespeeld door
een Jasperine de Jong emotioneert
veel meer dan bijvoorbeeld een
Wagner opera. Wat dat betreft is
Bach eigenlijk een man van zijn
tijd en van alle tijden geweest.
Die blijft strak en daarom is hij
ook zo geweldig".
Hans van Reijsen
