De jonge visser
W33
Kabouter Prikkebaard
en de stoute Koekkoek
Op de grote
oceaan
Hoe Santje toch nog de
zwemwedstrijd won
Weer overleg
over EEG-
markt voor
landbouw-
produkten
De grootste van
West-Europa
TIPS
VOOR DE
VAKANTIE
"m-
strandshop"
RADERIE
)RDEELTJES
^PIUHUIS
DORTY LIET
ZICH FOPPEN
HET BROODJE
Uitstel zaak-Ray
tot 27 juni
Wetsontwerp over
oppervlaktewater
is aangenomen
PER BOOT LANGS
DE LICHTJES
INTERESSANTE
FOLDER
TOEREN DOOR
ZEELAND
SAFARI-BUS
DOOR MIDDEN
BRABANT
14
TAD
ring
169.50
265,—
I MODERNE KLEUREN
lURLIJK WEER BIJ
LANGE KERKSTRAAT 35
IL. 01100—5355
[>k onze
IEIN (SINGELSTRAAT 11)
DAGBtAD DE STEM VAN WOENSDAG 19 JUNI 1968
Er woonde eens een jonge vis
ser aan een stille baai. Hij was
arm en kende maar één verlan
gen: gauw rijk worden. Maar om
rijk te worden moest hij méér
vis vangen; niet met zijn kleine
bootje dat alleen goed was voor
de kalme baai, maar met een
grote boot op de open zee.
De wens meer vis te vangen
dreef de visser telkens een eindje
verder de baai uit. Tenslotte
waagde hij zich eens zo ver, dat
hij alleen maar zijn leven behield
door een wonderbaarlijke gebeur
tenis.
Hij was met mooi weer van wal
gestoken en voer de zee op. Al
enkele malen had hij een goed
gevuld net opgehaald, toen het
weer omsloeg. De golven joegen
hoog op en beukten het bootje
tot het hout kraakte. De visser
haalde vlug zijn net binnen, maar
het was zo zwaar dat hij bijna
over boord tuimelde.
Geen wonder! In het net zat een
zeemeermin gevangen.
„Je boot is veel te klein voor de
ruwe zee!", riep zij met een zangerige
stem.
„Mijn boot is groot genoeg!", zei
de visser grimmig.
Nu werden de golven zo hoog dat
het bootje leek te klimmen naar de
top van een berg en weer leek neer
te storten in een ravijn.
„Om rijk te worden heb je je leven
gewaagd!", zong de zeemeermin bo
ven het geraas van de golven uit.
„Ik ga de zee op omdat ik daar zin
in heb!", schreeuwde de visser terug.
Weer klom de boot op de top van
een golf, en de zeemeermin wees:
„Je raakt hoe langer hoe verder uit
de kust!"
De visser keek om, zag dat zij gelijk
had en begreep dat hij nooit meer
op eigen kracht aan land kon komen.
1 Toen zei de zeemeermin: „Laat mij
Vauit je net, dan zal ik je veilig aan
land brengen. Maar één ding moet
je me beloven: je hebt over je boot
en je wens om rijk te worden niet
de waarheid verteld. Voortaan zul je
nooit meer een leugen uitspreken.
Als je dat belooft, loods ik je naar
de kust."
De visser beloofde het. Het leek
hem niet moeilijk want hij was een
eerlijke jongen.
De meermin dook over de rand
van het bootje en sloeg met haar
glinsterende staart op de golven
Waar zij zwom, bedaarde de zee.
zodat de visser het roer kon wenden
en langs een smalle rustige baan
door het water naar land kon koersen.
Toen zij de kust genaderd waren,
zei de meermin: „De eerste keer dat
je een onwaarheid zegt, kom ik terug
en neem ik je voor goed mee naar
de bodem van de zee."
Met die woorden dook zij onder
water.
De visser' zag een ogenblik nog
het glanzen van haar staart, daarna
was er niets meer van haar te zien
Door dit avontuur was de visser
langer op zee geweest dan gewoon
lijk. Hij verzamelde zijn vis, maar
bemerkte dat door de lange reis de
vis niet zo vers meer was als anders
Hij spoedde zich met de vangst naar
de markt in de stad.
„Verse vis, verse vis!", riep hij om
de mensen te trekken. Maar terwijl
hij dat riep klonk hem het geklots
van de golven in de oren; het leek
of er hout kraakte en of een zan
gerige stem iets boven het geraas
van de zee uitriep
„Is die vis vannacht gevangen?",
vroeg een koper.
De visser begreep dat hij de waar
heid moest spreken en antwoordde
dan ook: „Nee niet vannacht."
„Wanneer dan wel?", vroeg de
koper.
„Gisternacht," was het eerlijke
antwoord.
De visser kon natuurlijk geen hoge
prijs voor zijn vis vragen en deze
keer kwam hij dan ook met minder
geld thuis dan gewoonlijk. Al gauw
begreep hij dat het heel moeilijk is
om rijk te worden als je zó eerlijk
moet zijn.
Er was eens een kabouter die Prikke
baard heette. Hij was opperkok bij de
koning en was vreselijk dik. Hij had
ook een klein kokje. Dat heette Koek
koek. Koekkoek was een slimme guit.
Als Prikkebaard het eten voor de
koning moest klaar maken deed
Koekkoek er stiekem zout in als er
suikei in moest. En als er suiker in
moest dan deed hij er zout in. Op een
dag moest Prikkebaard een taart bak
ken voor de koning. Koekkoek moest
natuurlijk meehelpen. Maar hjj had
al eer plannetje. Prikkebaard zei te
gen Koekkoek: haal eens even eieren
en een klutser. Ja baas, zei Koek
koek. En daar kwam Koekkoek met
een schaaltje eieren en een klutser.
Ze nu kunnen we beginnen, zei Prik
kebaard En ze gingen aan de slag.
Eindelijk was de taart klaar. Koek
koek wil jij de creme er op spuiten,
woeg Prikkebaard. Graag, baas, zei
Koekkoek.
I Maar Koekkoek spoot er geen creme
<>P maar zeep. Toen Koekkoek klaar
was zei Prikkebaard: dat zal goed
smaken. Ik zal het eens proeven Nee
I niet doen, riep Koekkoek. Waarom
mot, vroeg Prikkebaard. Nou het is
BOODSCHAPPEN
MANDEN,
urig vanaf 3.95.
PARAPLU'S
CHAPPENTASSEN,
odern. Om gezellig en
te winkelen,
skai vanaf 6.95
ORSTSTRAAT 43
GOES
W? eens een Sr0°t schip. Het
Andorraan en het kwam uit
,a; Er was een grote storm.
'n,'™P.voer toch uit. „Ik zal er
n,„ de winter nog zijn", zei kapitein
Al" vrouw zei: „Ach man, je
ffaaSt je leven'.
„Ik ga" bulderde de kapitein. Er
tem geen teSenhouden aan. De kapi-
besrn?am afsebeid en ging weg. Zo
He? er een gevaarlijke tocht.
Men W?s oktober tien voor vijf.
Aan a i™? me' een zware storm,
meneo^ l? s'°nden een heiebuel
mensen. Het schip was ai in volle
us aunder scbiP komt er aan
doe ?k »w.er wagen?" ..Ja dat
gek" man je bent
tM MaarttnonVtren ging alles nog
van kanifo, I kwam de laatste dag
laatste li en z'3n bemanning.
Woedde een zeeWaS aan®ebroken- Er
tein But w?„a zware storln. tapi-
kwam Ln ,geen gevaar Maar er
groot gat m het6 g?-£ Er Werd een
reddino p Sesla8en-
Ssspoeld ü?fb?ten werden er af
Verwachts dètam? al.!emaal z0 on-
d'ngsmateriaa) t geen red"
Verdronk b 3 de hand had. Hij
Hoordat er ei Zl]nJ>ebele bemanning
kon de vrouw p in de buurt was
gauw op jf 7 "f de kapitein al
P de °gte worden gesteld
WUbert Hack
"fklaati lij
Hoosendaal
Maar hij vergat niet dat hij de
belofte had gegeven in ruil voor zijn
leven. Daarom hield hij zich aan de
waarheid en begreep dat hij altijd
arm zou blijven.
Op een dag ontmoette hij een lief
meisje. Zij was ook mooi, ijverig en
netjes; de visser zei haar dat hij erg
gelukkig zou zijn als zij met hem
trouwen wilde. Toen hij dat zei
hoorde hij geen geklots van de zee,
geen gekraak van hout en geen zan
gerige stem: hij sprak dan ook de
waarheid. Het meisje sloeg haar
armen om hem heen en zei dat zij
niets liever wilde.
Het jonge paar trouwde en de
jonge vrouw moest natuurlijk koken.
Maar hoe lief en mooi, hoe ijverig
en netjes ze ook was, koken kon zij
niet erg goed.
Toen de visser de eerste dag de
beste aan tafel ging zitten en proefde
wat zijn vrouw gekookt had. vroeg
zij: „Vind je het lekker?" Gelukkig
had de visser juist een volle mond
zodat hij niet kon antwoorden. Maar
hij knikte „jat". Op hetzelfde ogen
blik klonk er geraas van een kokende
zee, en nog voor het gekraak van
hout en een zangerige stem zou vol
gen, had de visser een lege mond
en riep gauw: „Nee!"
Nu barsttte de jonge vrouw in
tranen uit. „Ik kan niet lekker ko
ken, en je zult niet meer van mij
houden!"
„Jawel," zei de visser, „ik houd
evenveel van je."
Het geluid van de wilde golven
stierf weg.
Er zat voor de visser niets anders
op, dan zijn vrouw te vertellen van
de zeemeermin. En dat hij dan ook.
Het leven werd voor de jonge vrouw
niet gemakkelijk. Want het is erg
vervelend als je altijd de waarheid
en niets dan de waarheid te horen
krijgt. Maar zij was lief en dapper
bovendien, dus ze bleven gelukkig.
De visser en zijn vrouw kregen een
kind, maar op een dag werd het
kindje erg ziek. Zo ziek, dat de ouders
vreesden voor ziin leven.
„Denk je dat hij nog beter zal
worden?", vroeg de vrouw aan haar
man. Zij hoopte maar dat hij zou
zeggen: Ja. ik denk dat hij beter zal
worden: want dat zou haar weer
hoop en moed geven.
Maar de visser dacht diep in zijn
hart. dat het kind al te ziek was
en niet meer beter kon worden. Hij
wilde dan ook antwoorden met de
waarheid, maar toen hij daarbij zijn
vrouw in de ogen keek en haar rade
loze angst zag, antwoordde hij: „Na
tuurlijk wordt hij beter." Toen hoorde
de visser weer het klotsen van de
golven het krakende hout en een
zangerige stem Er verhief zich
in de baai een reusachtige golf die
tot aan de drempel van de vissershut
spoelde. De golf stuwde de zeemeer
min mee en van buiten klonk haar
zangerige stem: „Nu heb je onwaar
heid gesproken, visser, ik kom je
halen!"
De visser stond op, opende zijn
deur en zei tegen de meermin: „Hier
ben ik."
Maar de jonge vrouw, die niet zo
goed koken kon, hield wel veel van
man en kind, en zij riep naar buiten:
,„Zee, zee, neem mijn man niet mee,
want zonder hem kan ik niet leven!
Wie moet er dan voor miin kind
zorgen als het beter wordt?"
Tegen die smeekbede was de zee
niet bestand.
Er verhief zich nog een hogere
golf in de baai. Het water spoelde
tot over de drempel van de vissershut
en stroomde toen met zulk een kracht
terug dat de zeemeermin werd mee
gezogen. Hoe zij ook met haar glan
zende staart sloeg, het water gehoor
zaamde haar niet meer, zij verdween
in de diepte.
„Misschien heb je ook helemaal
geen onwaarheid gesproken," zei de
vrouw. „Je hebt niet gezegd: Ik denk
dat het beter wordt. Maar het wórdt
beter."
En zo was het.
Het kindje genas. De man bleef de
waarheid spreken. Hij hoorde ten
minste nooit meer het klotsen van
de zee in zijn oren, behalve natuur
lijk als hij aan het vissen was. Maar
de stem van de zeemeermin heeft hij
nooit meer gehoord.
AN MAC GILLAVRY
toch voor de koning. O ja, dat is waar
zei Prikkebaard. Nou dan ik het hém
maar eens gaan brengen. Ga je mee
Koekkoek?
Nee dank je wel, zei Koekkoek
vlug. En daar kwam Prikkebaard bij
de eetzaal aan. Hij klopte aan. De
koning riep: binnen.
Prikkebaard ging naar binnen. De ke
ning zei: wat een lekkere taart.
Ga maar eens rond Prikkebaard. En
Prikkebaard ging met de taart rond.
Toen de koning proefde riep hij. bah,
bah, wat vies! Ik heb er creme op ge
daan, majesteit, zei Prikkebaard.
Maar Prikkebaard durf jij te zweren
dat er creme op zit. Ja majesteit, zei
Prikkebaard. Proef dan maar eens,
Prikkebaard.
Bah, bah, er zit zeep op, riep Prik
kebaard.
Majesteit, zou Koekkoek het gedaan
hebben? Ik zal het hem eens gaan
vragen. Koekkoek, Koekkoek, heb jij
zeep op de taart gedaan?
Ja majesteit, zei Koekoek.
Waarom?
Om de kok te plagen. Zo noem jii
dat plagen, zei de koning. Nee, ma
jesteit, zei Koekkoek angstig. Nou dan
geef ik jou je ontslag, zei de koning
Waar moet ik dan werken, vroeg
Koekkoek huilend. Dat zoek je zelf
maar uit, riep iedereen. En wie weet
waar Koekkoek nu werkt? Vertel het
me dan.
Lucie Schalk
Beeksestraat 95
Prinsenbeek.
Op een dag liep Dorthy naar haar
bal te zoeken. Toen ze opeens een
kraakstem hoorde roepen: „ik weet
waar je bal is. Maar schrijf eerst eens
je naam in het zand. Kijk dan pas
achter je en dan vind je je bal. Dorty
deed wat haar gezegd was. Maar toen
ze om keek, was er geen bal. Toen
riep de stem hi, hi, hi, hi, hi. Je hebt
je handtekening gezet om mee naar
de hel te gaan.
Maria Sturms
Abeelstraat S
Terneuzen
Er was eens een broodje. Het was
een heel erg hard broodje. En het
lag voor het raam in de winkel van
de bakker. Er kwam een vrouwje in
de winkel en die kocht het broodje.
Zp kwarr thuis en wilde het opeten.
Maar o wat was dat broodje toch
hard. Ze bracht het terug naar de
bakker. De bakker zei: .,hoe koml
dat?". „Dat weet ik niet", zei de me
vrouw. En de mevrouw was kwaad.
Hans Gosens, 9 jaar.
Groenstraat 6
Dorst
(ADVERTENTIE)
LONDEN (Reuter) James Earl
Ray is gisteren voor een Londense
rechter verschenen wegens onwettig
wapenbezit en het ln bezit hebben
van een vervalst Canadees paspoort
met de naam Ramon George Sneyd.
De officier vroeg voorrang voor
zijn uitlevering. De rechter verdaag
de de zaak tot 27 juni.
Ray heeft de 51-jarige Arthur
Hanes uit Birmingham (Alabama)
bereid gevonden zijn verdediging te
verzorgen. Hanes is ex-F.B.I.-agent
en fervent tegenstander van rassen-
gelijkheid.
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG De Tweede Kamer
is gisteren akkoord gegaan met het
wetsontwerp inzake de verontreini
ging van oppervlaktewateren. Dit
wetsontwerp werd zonder hoofdelijke
stemming aangenomen.
De eindstemming van dit wets
ontwerp moest vorige week worden
uitgesteld, nadat nog een amende
ment daarop werd ingediend. Dit
juridisch-technisch amendement
werd gistermiddag ingetrokken, om
dat de kamer het niet eens kon wor
den over de redactie van dit amen
dement.
(ADVERTENTIE)
LUXEMBURG (A.N.P.) De mi
nisters van landbouw van de Euro
pese Economische Gemeenschap zul
len op 27 en 28 juni opnieuw in
Luxemburg vergaderen om te pro
beren toch nog voor 1 juli gereed te
komen met de basisverordeningen
voor een gemeenschappelijke markt
voor landbouwprodukten.
Ze hebben daartoe gisteren In
Luxemburg besloten. De Nederland
se minister van Landbouw, de heer
Lardinois, toonde zich over het kun
nen vasthouden aan de datum van 1
juli niet erg optimistisch. Maar het
streven ernaar komt toch in ieder
geval duidelijk overeen met het Ne
derlandse standpunt, dat de gemeen
schappelijke markt er zo snel moge
lijk moet komen.
De ministers hebben in hun bijeen
komst voornamelijk gesproken over
de basisverordeningen voor zuivel en
rundvlees. Die basisverordeningen
betekenen de uitwerking van de poli
tieke beslissingen die de raad eind
mei in resoluties heeft neergelegd.
Minister Lardinois acht de kans wel
aanwezig dat de moeilijkheden die
bij deze basisverordeningen rijzen,
overwonnen worden. Voorts is ge
sproken over veterinaire aangelegen
heden, zoals het sluiten van de gren
zen bij veeziekten.
Een ander moeilijk punt bij de be
sprekingen was dat van consumptie-
melk. Duidelijk is geworden dat men
naar alle waarschijnlijkheid niet voor
eind volgend jaar tot een gemeen
schappelijke regeling voor dit pro-
dukt zal komen. Het probleem is nu,
wat in die tussentijd aan de lidstaten
inzake subsidies etc. nog toegestaan
zal zijn.
Getekend door Magda Bonte, 7 jaar, Koewacht.
„Mams, mams, hoor eens". Strui
kelend over haar woorden komt
Santje binnen. „Ssst, maak niet zo
veel kabaal, Hanneke slaapt nog",
zegt moeder een beetje streng. Maar
ze Iaat er meteeen op volgen: „wat
is je grote nieuws?"
„O, mams, zo leuk, ik mag mee
doen met de zwemwedstrijd 18 juli.
Het is al over een week. En weet
u wat de eerste prijs is??"
„Nou?" „Een gouden medaille en
een geschenkbon".
„Nou, dat is niet mis hoor".
Eindelijk breekt de dag aan wan
neer er gezwommen moet worden
Maar Santje moest per se een bad
muts hebben Want Santje heeft lang
haar. Ze pakt haar fiets en gaat vlug
naar de winkel toe. Santje rijdt heel
vlug want over een kwartier begint
de wedstrijd Als Santje bij de win
kel komt komen er drie jongens aan
Het zijn Arie, Piet en Kees. Ze
pakken het fietssleuteltje en blijven
wachten tot Santje terug komt.
Daar komt Santje aan, ze wil weg
rjjden, maar bemerkt tot haar grote
schrik dat het sleuteltje weg is. Op
eens kijkt ze recht in de lachende
jongensgezichten. „Geef hier mijn
sleuteltje", roept Santje kwaad. O
ze weet wel waarom ze dat doen.
Zij, Santje kan harder zwemmen dan
Klaas en die jongens willen dat
Klaas gaat winnen. Daarom hebben
ze het sleuteltje weggenomen. „Zie
maar dat je het terugkrijgt", roept
Piet en hü gooit het sleuteltje in de
openstaande ramen van een huis.
„Gemene jongens, nu kan ik niet
naar de zwemwedstrijd toe want het
is veel te ver weg". „Dat is ook de
bedoeling',' zegt Piet en de jongens
lopen hard weg. De enige uitweg is
aan die mensen te vragen of ik het
sleuteltje terugkrijg, denkt Santje.
Met de moed in haar schoenen belt
Santje aan.
Een vriendelijke mevrouw doet
open. „Wat is er meisje?" Santje ver
telt alles van a tot z. „Nou kom dan
maar even binnen, dan zoeken we
even in de kamer. Na tien minuten
hadden ze het sleuteltje gevonden.
Snel fietste Santje naar huis.
Schoot in haar badpak. Propte een
handdoek en haar badmuts in de
badtas en fietste snel naar het zwem
bad. Gauw vijftig cent halen en ze
was er in. Nu haar jurk uit en in het
water. De anderen hadden een kwart-
baan voorsprong. Maar ze won de
wedstrijd toch met glans.
Mieke de Bruijn, 11 jaar.
Jacob Edelstraat 28b
Breda
De rij van weekend- en vakan-
tletips wordt ditmaal geopend
met de vermelding van de festivi
teiten, die zich zaterdag en zondag
in Drimmelen zullen afspelen van
wege de opening van de jachthaven,
de grootste van West-Europa. Drim
melen krijgt die voorrang niet, om
dat we veronderstellen, dat iedereen
in Zuidwest Nederland nu spoors-
siags naar het dorpje aan de Amer
zal tijgen, maar uit respect voor het
geen deze kleine gemeente, want
dat is Made en Drimmelen toch, tot
stand heeft gebracht- Het gehele ha
venterrein beslaat een oppervlakte
van 26,5 ha, waarvan 10 ha wordt
ingenomen door de havenkom. De
lengte van deze kom bedraagt 620
meter, de breedte 165 meter. De
drijvende, verplaatsbare steigers (op
polyester drijvers) hebben gezamen
lijk een aanleglengte van acht kilo
meter, hetgeen wil zeggen, dat er
ligplaats is voor 1200 schepen tege
lijk.
De toekomst zal het leren, dat
met de opening van deze jachthaven
voor Made en Drimmelen een tijd
vak van opleving is ingezet en dat,
vooral van Drimmelen het leefpa
troon geheel zal veranderen. Er is
dus alle reden om feest te vieren.
Dat gebeurt dit weekend op velerlei
manieren. Dat prinses Beatrix en
prins Claus hierbij aanwezig zullen
zjjn (zij nemen zaterdag om vier
uur het défilé van het admiraalzei-
len af) en dat mr- H. J. v. d. Poel,
de staatssecretaris van cultuur, re
creatie en maatschappelijk werk om
twee uur de jachthaven officieel zal
openen, onderstreept, dat de inge
bruikstelling ook op landelijk niveau
als een gebeurtenis van belang
wordt gezien.
Welke festiviteiten zich er gedu
rende deze twee dagen zullen afspe
len hebben we al eens vermeld- Het
zijn er vele. Ze worden zondagavond
besloten met een groot vuurwerk.
Tevoren is er onder meer en dat
is een primeur voor Nederland
een lange afstand-waterskitocht van
Kerkdriel tot Drimmelen, dat is een
afstand van 50 kilometer gehouden.
Op het haventerrein is ook een
feeststraat aangelegd. Daar kunnen
de bezoekers in de avonduren een
veelsoortig vermaak vinden. Men
kan veilig aannemen, dat het in
Drimmelen bijzonder plezierig
wordt.
In Amsterdam zijn de lichtjes langs
de grachten weer ontstoken. Ze
branden elke avond tot half één. Het
zijn er meer dan andere jaren. Dit
keer zijn Binnen-Amstel, Heren
gracht, Leliegracht, Keizersgracht,
Brouwersgracht, Singel en Amstel
door lampjesrijen „afgeboord". Bo
vendien staan een aantal gebouwen
in het licht van de kunstzonnen.
Achtduizend lampjes, zeshonderd
schijnwerpers zijn er geplaatst.
Per boot kunnen er avondtochten
worden gemaakt. Een rederij heeft
de afvaart bij het Centraal Station,
de ander op het Spui (Rokin). De
kosten bedragen evenveel als over
dag, een rijksdaalder per man. U
kunt het desgewenst ook duurder
maken. Dan kunt u deelnemen aan
een candlelighttour, die twee uur
duurt en die wordt versierd met het
serveren van wijn en kaas. Dat kost
veertien gulden. Vertrek bij het Cen
traal Station om half tien. Wilt u
het nog duurder maken dan moet u
op het Spui wezen. Ook om half tien.
Dat kost weer drie gulden meer,
maar dan bent u een half uur langer
onderweg en dan brengt u tevens
een bezoek aan een „typical dutch
inn", hetgeen de Engelsen en Ame
rikanen en andere buitenlanders wel
zal interesseren, maar waar u mis
schien minder van onderste boven
bent, want waarschijnlijk zult u een
typisch Hollands café wel kennen.
Maar mocht er toevallig een vrolijk
gezelschap aan boord zijn, dan kon
zo'n klein uitstapje aan de wal toch
wel eens genoeglijk zijn.
Wanneer u de vakantiedagen be
nut voor luieren in uw tuin, voor
een reeks dagtochten in eigen land
of een verblijf In bos of aan zee er
gens binnen onze grenzen, dan kunt
u er niets mee doen, maar behoort
u tot de categorie, die in de vrije
weken eens graag ervaart wat er in
het buitenland te koop is, dan moet
u beslist even langs lopen bij het
kantoor van de Aig- Bank Neder
land in uw woonplaats. Daar ver
schaft men gratis een plezie
rig uitgevoerd en zeer interessant
foldertje met allerlei gegevens over
de landen, die in de diverse reispro
gramma's voorkomen. Behalve kos
ten van trein of vliegtuig, munteen
heden en wisselkoersen en vermel
ding van hoeveelheden geld, sigaren
of sigaretten en andere goederen,
die u naar het vakantieland van uw
keuze kunt meenemen, worden vele
andere bijzonderheden, zoals doua
nebepalingen ook voor de terug
keer naar Nederland de betekenis
van reischeques, posttarieven, ben
zine- en olieprijzen in het buitenland
e.d. vermeld met bovendien een op
somming van de vereiste grensdo-
cumenten voor personen, motor
voertuigen en caravans.
En nu we het toch over drukwer
ken hebben, in de reeks Amstel
Reisgidsen van L. J. Veen's uitge
versmij n.v. is als achttiende afleve
ring in de serie verschenen „Toeren
door Zeeland", waarin Hans Krook
behalve een uitgebreide hoeveelheid
historische gegevens ook kampeer
en andere toeristische informaties
geeft. De aanwijzingen richten zich
in her bijzonder op wat we zouden
kunnen noemen het binnendoor-toe-
risme- De met zorg gekozen routes
voeren naar mooie vergezichten,
stranden, duinen en bossen, maar
ook naar kastelen, musea, oude
boerderijen, molens, aardige dorps
pleintjes en verder alles waar een
toerist op zijn zwerftochten van kan
genieten. Bij alle beschrijvingen
speelt steeds hier en daar in ver
houding tot de andere bijzonderheden
wel wat veel een stukje geschie
denis mee-
We hebben er al meer op gewe
zen: Zeeland is voor het toerisme,
zowel voor één dag als voor langer,
onder meer door een enorme afwis
seling onze interessantste provincie,
die van Brabant uit nog veel te wei
nig wordt bezocht. U moet er be
slist eens beter nog meermalen
naar toe en dan niet langs de kort
ste weg zo snel mogelijk naar de
kust maar het geheel doorkruisen en
de tijd nemen om hier en daar eens
te voet rond te dwalen.
Zeeland heeft een groot aantal
campings, zodat tent of caravan
kunnen dienen voor een meerdaag
se tocht. Alleen in het hoogseizoen
is het wel eens moeilijk er een
plaatsje te vinden. Toeren door Zee
land kan bij uw tocht(en) een goede
handleiding zijn.
Waar we ook al eens op hebben
gewezen is, dat we onze toeristische
tips waarlijk niet alleen richten tot
de bezitters van motorvoertuigen. U
zult dat al wel hebben ontdekt.
Daarom brengen we onder de aan
dacht, dat ook een niet-automobilist
een trip kan maken door het safari
leeuwenpark Beekse Bergen in Hil-
varenbeek. Speciaal voor deze be
zoekers zijn er in het park enkele
kleine en grote busen ter beschik
king, waarmede tegen een geringe
vergoeding een „reis" door het park
kan worden gemaakt.
De safari-buschauffeurs, die uiter
aard terdege op de hoogte zijn van
de vele interesante zaken in het
leeuwenpark, treden tevens op als
gids en wijzen de safari-buspassa
giers op het doen en laten van de
leeuwen en de meest aantrekkelijke
plaatsen in het park.
Verder verklaren zij de veiligheids
maatregelen; de taak van de sektie-
wachten en de safari-patrouillewa
gens; de werking en het systeem van
de communicatiemiddelen en het
voederen van de leeuwen.
Ook al is het dan geen specifiek
weekend-evenement, toch willen we
u deze tip niet onthouden:
De streek-VVV Midden-Brabant en
de BBA organiseren in het vakan
tieseizoen elke woensdagmiddag een
bustocht van Tilburg naar Oirschot,
een speciale toeristen tocht van 71
kilometers, die drie uur duurt.
De bus rijdt van Tilburg naar Hil-
varenbeek langs een stille bosrijke
binnenweg, gaat daarna dwars door
het landgoed Esbeek naar Lage
Mierde- Daar verlaat zij de autoweg
en rijdt via binnenwegen naar Ne-
tersel en Rasteren om vervolgens
via bosrijke streken naar Westel-
beers-Middelbeers en vandaar naar
Oirschot te rijden-
Een gids van de plaatselijke VW
laat daar de reizigers allerlei be
zienswaardigheden zien, zoals de
oude kerken en de raadskelder.
Daarna krijgt ieder volop gelegen
heid voor eigen rekening wat ver
frissingen te nuttigen. Om ongeveer
vier uur gaat het via Spoordonk
naar Oisterwijk, en vervolgens door
mooie bossen van Moergestel ook
de vennen kan men bekijken naar
Tilburg waar men om vijf uur aan
komt. De tochten beginnen om twee
uur bjj het Tilburgse VVV-kantoor,
Spoorlaan 440.
