Nederlander onvoldoende schoenbewust Ook vakbeweging houdt gevestigde orde mee in stand Wim Hornman.- gebrek aan cultuur Gee£ vader de kans mee te doen aan de Gulden Smaak test. Rijnmond wil hulpverlening coördineren Gemeenten pasten f 36 miljoen bij Senaat in Utrecht: Studenten in bestuur I )e^e|Dd Consultatie bureaus los van NVSH Zorgen Frankrijk Ervaring Lakschoenen Niet zorgvuldig In één prachtige skai tafeldoos wachten5verschillendemelanges en modellen op vaders deskundige opinie. In de doos vindt hij boven dien een drietal vragen, waaraan hij zijn tabakskennis kan toetsen. Doorstaat vader de proef, dan wordt hij automatisch lid van „La Société des Connaisseurs du Tabac" en ontvangt hij als bewijs van z'n kennerschap een fraaie bronzen legpenning. Geef vader op zijn dag dit grootse cadeau. Een assortiment van 25 sigaren jong - modern - enthousiast dat zijn meisjes die wij zoeken voor onze electronische montage-afdeling. Zij doen geweldig leuk werk in een gezellige afdeling En helemaal geen gek loon! Bovendien deel je natuurlijk mee in de winst die "Avio" maakt. AVIOLANDA Kom eens kijken, of vraag inlichtingen, het is beslist ook iets voor jou! VOORZITTER ST. ELOY: HERBEZINNING Democratisering Senator Gulden Eeuw In chique tafeldoos voor slechts 8.50. Kleuteronderwijs: DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 15 JUNI 1968 Schoenontwerper Wim Hornman (Van een medewerkster) DEVENTER Woorden als modebewust en prijsbewust lig gen ons voor op de tong. Nu is aan die reeks van „bewuste" woorden een nieuw toe gevoegd: schoenbewust. Schoenbewust moeten de Nederlandse vrouw en de Nederlandse man zijn. En dat zijn ze nu juist niet Tenminste als men het werkcomité schoenmarketing plan mag ge loven. tion in Nederland ziet men bagage- dragende dames op schoentjes inet naaldhakken. Met dat soort schoenen, vindt het comité Schoen Marketing Plan, be hoort men in de schouwburg en niet op het perron. Ook op straat ziet men dagelijks dat vrouwen op schoentjes van de fijnste calfs- en chevreausoorten lopen. En heus, na het winkelen is het fijne er van die schoentjes wel af. Voor een stevige wandeling door het winkel centrum zijn een paar schoenen met meer „body" beslist veel beter en Het is geen luxe om meermalen bovendien aangenamer, per dag van schoenen te verwis selen. Daarmee wordt tevens voor komen, dat een beetje vochtig ge worden schoenen te veel uitrekken. Bovendien is het beter voor de voeten. Wat het comité dan ook graag wil is heus niet alleen meer om zet voor de schoenenzaken, maar ook dat de vrouw en ook de man meer schoenbewust worden. Dat betekent dus niet zomaar een win kel binnenstappen en er klakke loos een paar te kopen, maar van te voren goed te bedenken waar voor de schoenen zullen dienen en bij welke kledingstukken ze gedra gen moeten worden. Een dergelij ke instelling kan zelfs voor de consument besparend werken. Schoenen die op de geëigende momenten worden gedragen, gaan langer mee, dan een paar dat in één run wordt afgestoft. Ook is de kans groot dat men als men overdag eens wisselt repara ties, die nodig zijn, sneller laat uitvoeren. Het komt maar al te vaak voor dat schoenen het bege ven omdat te lang op de scheefge zakte hakken en te dunne teenstuk ken werd gelopen. Uiteraard houdt dit comité ook nuwkeurig de commerciële kant van de zaak in het oog. En het heeft haar ernstig verontrust, dat de Ne derlandse consument woinig be langstelling voor de schoen bleek te hebben. Uit de cijfers van het bureau voor de Statistiek kwam vast te staan, dat de hoeveelheids- index van alle duurzame gebruiks goederen (een berekening dus naar aantallen) van 1963 tot 1967 steeg van 100 tot 131. Voor de schoe nen kwam het cijfer niet hoger dan 111. En, zo zegt het comité, al even duidelijk is de geringe be langstelling voor schoenen af te lezen uit de cijfers, die aange ven hoe de consument zijn geld besteedt. In 1960 gaf de Neder landse consument nog 1,85 pro cent van zijn consumptiegeld voor schoenen uit, in 1967 daalde dit percentage tot 1,63 procent. Op merkelijk is het dus wel. Of het nu echter uitsluitend een kwestie van belangstelling is? Iedereen weet dat in de tijd van de naaldhakken, om het zo maar eens te zeggen, de belangstelling van de vrouwen voor de schoen, bijzonder groot was. Daarbij kwam dat een schoen met een naaldhak minder sterk was, dus minder lang meeging dan die stevige en soms meer dan dat blokhak- ken van tegenwoordig. Ze was dus wel genoodzaakt om, wilde zij er redelijk gekleed uitzien, de no dige aandacht aan haar schoenen té besteden. Dat die puntneuzen en wiebelige hakjes niet altijd ge zond waren, is een vaststaand feit En dat het comité zich zorgen maakt over die toestand is niet overbodig. Een schoen mag er heus leuk sportief of elegant uitzien. Maal laten we ook bedenken dat schoe nen moeten fungeren als bescher mers van onze voeten. En die voe ten, daarmee moet een mens z'n leven lang doen. Zaak is dus, zui nig te zijn op die onderdanen. Er is weliswaar veel verbeterd met de intrede van de bredere leest, maar nog lang niet voldoende. De meeste mensen, aldus het comité, hebben van de functie van een schoen nog geen flauw be nul. Evenmin kennen zij voldoende de verschillende typen en weten zij rets van de tijden waarop die schoenen gedragen worden. nen, zoals al eerder gezegd, niet alleen om of ze er leuk uitzien. Het gaat om onze voeten. Voeten, die ons hele gewicht (en dat kan wat zijn) de hele dag moeten dra gen. Onderzoekingen hebben aange toond, dat meer dan de helft van alle vrouwen en meer dan een kwart van alle mannen voetklach ten hebben. En die klachten dan ken zij grotendeels aan onjuiste schoenen tijdens de jeugdjaren. En wat zegt nu een vakman van de schoenenmode. We vroegen het aan schoenontwerper Wim Horn man, een van de bekendste in Ne derland en mode-expert bij uit stek. „De schoen van nu is een zijdig: er is een hiaat in de ge klede schoen, maar er groeit een geklede mode". Wim Hornman is vastbesloten aan de wensen van de vrouw te gemoet te komen. Hij verklapte ons al een paar van zijn ideeën voor de schoenmode van 1969. Vol gens hem zal de schoen een eivor mige neus hebben en een hak van minstens zes centimeter, maar met een slank uiterlijk, geaccen tueerd door een hoge frontlijn. Daarnaast ziet Wim Hornman nog een semisportief model. Een geklede, sportieve schoen dus, waarbij echter het accent, volgens de ontwerper meer op het ge klede dan op het sportieve zal liggen. De schoenen zullen geëi gende versieringen hebben, maar met de „bitjes" (zoals men de metalen „streepjes" en kettinkjes noemt) zal het volgens hem defi nitief afgelopen zijn. Volgens Wim Hornman zijn we nu toe aan de derde fase, met een aparte jeugdmode en een mode voor de wat rijpere vrouw. Een nieuwe mode die niet begint bij een bepaalde leeftijd, maar meer een kwestie is van mentali teit. „Neem de minirok, die is er voor ieder meisje. In elk dorp is ze door de meisjes geaccepteerd en de minirok staat ook elk jong meisje. Maar voor een vrouw van veertig is ze belachelijk. Voorlopig ook geen maxi. Dat is een gril, die volgens deze ontwerper alle kansen mist door het lawaai rond Bonnie and Clyde. „Ik geloof dat we in het alge meen gesproken een rustige, be heerste mode tegemoet gaan met uitgebalanceerde vormen. De troep verdwijnt en de mode zal mooi zijn van lijn en simpel. Wél is de grote vraag van dit ogenblik: „Wat gaat de jeugd doen? Bologna heeft er geen antwoord op gegeven en Parijs ook niet". Met open hielschoenen trotseert men dan ook plensbuien. We za gen zelfs wel eens rode open lak schoentjes rondstappen in be sneeuwde dorpen. En op elk sta- Het werkcomité verbaast zich over deze gang van zaken. Want als het op de kleding aankomt kiest de vrouw veel zorgvuldiger. Wie denkt er nu over om in een geklede wollen japon ramen te gaan zemen of op een brommer te gaan toeren. Maar met lakschoentjes de zelfde brommer aantrappen of de bakker en de groenteboer opendoen op cobraschoentjes met naalddun ne hakjes van 7 cm schijnt heel gewoon. En elke schoenwinkelier kan bovendien vertellen dat de eerste mooie dag een grote belangstelling voor de sandalettes betekent. Schoentjes, die voor hoog zomer bedoeld zijn. Dat men er in het vroege voorjaar met een paar voorjaarsschoentjes aardiger uit ziet, beseffen weinigen. En dan gaat het er bij scho- En Wim Hornman is een man, die er wel kijk op heeft. Hij is niet alleen een succesvol ontwer per, hij heeft bovendien enorm veel ervaring. Van jongs af aan zit hij al in het vak. „Ik kom uit een familie die sinds 1700 in schoe nen en leer zit. Mijn vader was leerhandelaar", zegt hij zelf. Zijn inzichten in de mode zijn zeker voor de niet meer zo jonge vrouw nogal bemoedigend, want voor deze groep die zich mo menteel nogal verwaarloosd voelt ziet Wim Hornman een nieu we mode ontstaan. Hij ziet die ontwikkeling in drie fazen. De eerste fase was de periode, waarin het de rijpere vrouw was, die de toon aangaf en de mode bepaalde. Sociale her vormingen, moderne communicatie middelen en dergelijke hebben daar veranderingen in gebracht. De jeugd is een veel grotere rol gaan spelen. Wie zal de toon aangeven in de toekomst? Wim Hornman aarzelt geen seconde: „Frankrijk. Frank rijk blijft hart en ziel van de mo de" En Engeland? „Engeland niet. Die aanval is trouwens al afgeslagen". En Italië? „Als Italië geroepen zou zijn, dan hebben ze kansen genoeg ge had". Frankrijk is het helemaal voor deze ontwerper. Dat blijkt vooral als ook de naaldhak even ter spra ke komt in een gesprek of de dik kere hak nu eleganter is dan de naaldhak. Wim Hornman: „Ach, voor ie der die gevoel heeft voor schoon heid is alle overdrijving lelijk. Dat is altijd zo. De laat-gothiek was lelijker dan de begin-gothiek". Maar verder? „Hier zag je de hele dag vrou wen met wiebelende hakken. Zo iets (het komt er met een klem toon uit) komt in Parijs niet voor. De Franse vrouw heeft 's mor gens thuis pantoffels aan. Hier wor den ze niet verkocht. Als ze dan boodschappen gaat doen heeft ze schoenen aan met een platte hak. 's Middags gaat ze de straat op met een schoentje met middaghak je en die wisselt ze pas 's avonds om tegen een gekleed schoentje met hoge hak". Waar zit dat verschil nu in? „Dat mag ik nou eigenlijk niet zeggen", grijnst Wim Hornman breed: „Gebrek aan cultuur". (ADVERTENTIE) intaÉlü (ADVERTENTIE) MAATSCHAPPIJ VOOR VLIEGTUIGBOUW N.V. BEDRIJF WOENSDRECHT TELEFOON 016-16-450 (Van onze parlementaire redactie) UTRECHT „Dank zij de vakbeweging zijn de werknemers niet meer het rechteloze en bezitloze proletariaat, uitgezonderd dan nog een klein deel van de werkende klasse. Velen van ons delen in meerdere of mindere mate in de welvaart en het behoud van het verworvene vraagt nu onze aandacht. De vakbeweging houdt daar mee de gevestigde orde mede in stand", aldus de heer P. Brussel, voorzitter van Sint Eloy, de katholieke hond van werknemers in het metaal- en elektronisch bedrijf. De vakbeweging moet zich echter, nu de noodzaak van maatschappelij ke hervorming zich overal zo duide lijk aandient, bezinnen op een nieu we meer kritische opstelling tegen over de bestaande maatschappelijke orde, zei hij gistermorgen in Utrecht tijdens de algemene vergadering van het hoofdbestuur van zijn bond. De heer Brussel wees de vergade ring er op dat ondanks het vele wat tot stand gebracht ls, er nog bij zonder veel gebeuren moet- „Ten aanzien van de fundamentele zaken, zoals de zo noodzakelijke de mocratisering van het bedrijfsleven zjjn we nog geen stap verder geko men. Nog steeds zijn het uitsluitend de kapitaalverschaffers of de bewind voerders die beslissen. De werkne mers mogen slechts afwachten welke gevolgen deze beslissingen voor hen hébben." Tot deze fundamentele zaken re kende de voorzitter van Sint-Eloy onder meer de medezeggenschap van de werknemer ook in de raad van commissarissn, de vermogensaan- wasdeling en andere structurele wij- ROTTERDAM (ANP) Het dage Üjks bestuur van Rijnmond wil een nieuwe organisatie voor hulpverle ning bij ongevallen en calamiteiten opzetten. De bestaande hulpverle ning laat te wensen over, omdat alarmering, eerste hulpverlening en vervoer van slachtoffers per ge meente verschilt. Dat is te vaak aanleiding tot een tekort aan coör dinatie. Het voorstel van Rijnmond houdt in dat in Rotterdam een centrale post wordt ingericht, die op het sein „oalamiteit" alle in het Rijnmondge bied aanwezige ambulances naar het rampgebied moet dirigeren. Ver der wil Rijnmond in zes plaatsen districtsposten en wel in Rotterdam, Vlaardingen, Krimpen aan den IJs- sel, Ridderkerk, Schiedam en Spijke- nisse. Deze posten, onder leiding van een arts, krijgen mobilofoon verbindingen met dé ambulancewa- gens. Verder streeft Rijnmond naar een centraal alarmnummer. Via dit nummer moet iedereen automatisch verbinding krijgen met de dichtstbij zijnde districtspost. zigingen. „Blijven de werkgevers zich hiertegen verzetten, dan geeft men voedsel aan de gedachte dat struc turele hervormingen slechts langs an dere wegen te realiseren zijn", aldus de heer Brussel. Nederland mag, aldus de voorzitter van Sint Eloy, zeker niet afwachten met structurele hervormingen, totdat ook hier de grote onrust gekomen is, die zich al in andere landen ge manifesteerd heeft- (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG De vereniging van Nederlandse gemeenten klaagt er over dat de gemeenten in de jaren 1961 t.e.m- 1965 zelf 36 miljoen gul den hebben moeten bijdragen voor de materiële exploitatiekosten van het gehele kleuteronderwijs. Dit is gebleken uit een onderzoek naar de werking van de financiële bepalingen van de kleuteronderwijs wet. Volgens de vereniging is dit in strijd met de bedoeling van de kleu teronderwijswet. Daarin staat dat het rijk zelf de kosten van dit onder wijs in principe volledig vergoedt. In de praktijk is gebleken dat de normbedragen per lokaal en kleuter van de kleuteronderwijswet in over grote meerderheid tekort schieten. Dit leidde ertoe, dat de gemeenten een belangrijk deel van de materiële exploitatiekosten zelf moesten dra gen. De materiële exploitatiekosten bedroegen in totaal 162 miljoen gul den, waarvan het rijk 126 miljoen heeft vergoed. Gemeenten met bij zondere kleuterscholen hebben uit eigen kas ook extra-uitkeringen aan dit kleuteronderwijs moeten doen op grond van de financiële gelijkstelling tussen openbaar en bijzonder onder wijs. Uit de enquete is verder de con clusie dat bijzondere kleuterscholen zonder extra-gemeentebijdragen niet aan een redelijk verzorgingspeil toe komen. DEN HAAG (ANP) Het hoofd bestuur van de Nederlandse Vereni ging voor Sexuele Hervorming (NV SH) zal eind september voorstellen om de stichting consultatiebureaus volledige zelfstandigheid te geven. Het werk van de consultatiebureaus is juridisch al geruime tijd onderge bracht in een zelfstandige stichting. Een van de belangrijkste motieven, die het NVSH-bestuur hebben geleid tot dit voorstel, is de professionalise ring van de werkzaamheden, waar door naast de sociaal-medische ook psycho-sociale hulp kan worden ge boden. De professionalisering denkt m enite bereiken door het aantrekken van eigen deskundigen, maatschappe lijke wenkers, psychiaters e.d. en te vens door het zoeken van samen- weriking met de bestaande bureaus. (Van onze redactie binnenland) UTRECHT Een senaatscommis sie van de rijksuniversiteit van Utrecht is voorstandster van een be stuur met wetenschappelijk corps, de wetenschappelijke medewerkers en de studenten. Een bestuur dus waarin heel de universiteit vertegenwoordigd is. De senaatscommissie wil breken met het instituut van curatoren. Men stelt zich een drietrapsbestuur voor: een algemeen bestuur gevormd door de senaat, het stafconvent en de studentenorganisaties; de faculteits raad, gevormd door de faculteiten, staf en docenten en de studierichting, gevormd door staf en docenten. Dit rapport is regelrecht in strijd met het rapport van de Academische Raad. Op 22 juni vergadert de Academische Raad over het advies dat naar de re gering moet worden gezonden. Op dezelfde dag organiseert de Neder landse Studenten Raad (NSR) een gesprek met hoogleraren en weten schappelijke staf óver de Academi sche Raad. In Groningen is het deze week weer eens gebeurd. Een chauffeur woonde in een flat, die eigendom was van een coöperatieve vereniging. En sommige bewoners vonden, dajt er iets op de man aan te merken was. Hij moest maar weg, vonden ze, En de man verhuisde. Wat praten wij eigenlijk over fes* sendiscriminatie, vraag ik me wel eens af, als we geen chauffeur alg buur willen In Montreal werd een gevangene per taxi van het ziekenhuis naar de gevangenis gebracht. Onderweg werd de taxi aangehouden en de gevange- ne, die geboeid zat aan een politie agent, werd keurig losgezaagd. De politieagent mocht vertrekken. Zon der gevangene natuurlijk. Professor Barnard werd in het afgelopen weekeinde, toen hij even in Nederland was, driftig geinter viewd. Over voorlichting aan het pu- bliek, waar veel artsen nog erg hui verig over doen, is hij zeer beslist1 „Het publiek moet weten wat de doktoren doen, zeker als het zulke belangrijke zaken betreft als hart transplantaties. Tenslotte blijft het publiek onze werkgever. Voorlich ting over medische onderwerpen, mits verantwoord, vind ik stukken beter dan al die artikelen over moord en auto-ongelukken. De dok toren dienen de gemeenschap en daarom mag de gemeenschap ook best weten wat die doktoren uitvoe ren." Twee opmerkingen uit de satiri sche rubriek Terzijde van Vrij Ne derland: „Het rijk koopt Soestdijkl Zoiets heet het scheppen van een precident". „President van de Verenigde Sta ten wordt in de regel hij, die de voorverkiezingen heeft overleefd". „Dokter", zegt een man, „ik word zo dik de laatste tijd. Hoe zou dat komen?" „Drinkt u veel hier", vraagt de dokter. „Een kratje per week", zegt de man. „Goed", zegt de dokter, „dan mag u voortaan maar een half kratje per week drinken. Als u weer magerder wordt weten we dat het van het bier komt." „Dan heb ik een ander voorstel", zegt de man, „als ik twee kratten per week drink en ik word nog dikker weten we ook dat het van het bier komt." Dr. Berting, een socioloog uit Am sterdam, heeft een proefschrift ge schreven over de employé. Enkele van zijn conclusies: bijna 90 procent van de employés is het eens met de stelling, dat er voor iemand met de nodige capaciteiten altijd een mo gelijkheid is om in deze maatschap pij vooruit te komen, De vrouwen van de employés hechten nog meer waarde aan „voor uitkomen" dan de mannen. „Bij het botoren gaat het om een totaalbeeld van een samenleving. Wij bepalen de cultuurvorm van de toekomst. Wanneer we zo doorgaan als men in Nederland nu doet houd ik m'n hart vast. Alles wordt leger en holler. We zitten op een culmi natiepunt van onmogelijk wonen. We hebben de mogelijkheden al voor een groot deel verknold door één a anderhalf miljoen cliché-woningen." (architect Jan Verhoeven) Prettige vakantie, als u er al aan toe bent. En sterkte aan alle ande ren, die nog moeten wachten. MERIJN (ADVERTENTIE) IO°/o KORTING op al ons bontwerk Maar niet alleen om die 10% koopt U bi BREDA TILBURG DEN BOSCH Eindstraut 14 Heuvelitraat 44 SCHAPENmarkt 17 Tel. 31086 Tel. 31620 Tel. 39125

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 5