Nederlander
onvoldoende
schoenbewust
Ook vakbeweging
houdt gevestigde
orde mee in stand
Wim Hornman.- gebrek aan cultuur
Gee£ vader de kans
mee te doen aan
de Gulden Smaak test.
Rijnmond wil
hulpverlening
coördineren
Gemeenten
pasten f 36
miljoen bij
Senaat in
Utrecht:
Studenten
in bestuur
I )e^e|Dd
Consultatie
bureaus los
van NVSH
Zorgen
Frankrijk
Ervaring
Lakschoenen
Niet zorgvuldig
In één prachtige skai tafeldoos
wachten5verschillendemelanges
en modellen op vaders deskundige
opinie. In de doos vindt hij boven
dien een drietal vragen, waaraan hij zijn
tabakskennis kan toetsen. Doorstaat vader de
proef, dan wordt hij automatisch lid van „La Société
des Connaisseurs du Tabac" en ontvangt hij als bewijs van z'n
kennerschap een fraaie bronzen legpenning. Geef vader op zijn dag
dit grootse cadeau.
Een assortiment van 25 sigaren
jong - modern - enthousiast
dat zijn meisjes die wij zoeken voor
onze electronische montage-afdeling.
Zij doen geweldig leuk werk in een
gezellige afdeling
En helemaal geen gek loon!
Bovendien deel je natuurlijk mee in de winst
die "Avio" maakt.
AVIOLANDA
Kom eens kijken, of vraag inlichtingen,
het is beslist ook iets voor jou!
VOORZITTER ST. ELOY: HERBEZINNING
Democratisering
Senator Gulden Eeuw In chique tafeldoos voor slechts 8.50.
Kleuteronderwijs:
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 15 JUNI 1968
Schoenontwerper Wim Hornman
(Van een medewerkster)
DEVENTER Woorden als modebewust en prijsbewust lig
gen ons voor op de tong.
Nu is aan die reeks van „bewuste" woorden een nieuw toe
gevoegd: schoenbewust. Schoenbewust moeten de Nederlandse
vrouw en de Nederlandse man zijn. En dat zijn ze nu juist niet
Tenminste als men het werkcomité schoenmarketing plan mag ge
loven.
tion in Nederland ziet men bagage-
dragende dames op schoentjes inet
naaldhakken.
Met dat soort schoenen, vindt het
comité Schoen Marketing Plan, be
hoort men in de schouwburg en
niet op het perron. Ook op straat
ziet men dagelijks dat vrouwen op
schoentjes van de fijnste calfs-
en chevreausoorten lopen. En heus,
na het winkelen is het fijne er
van die schoentjes wel af. Voor een
stevige wandeling door het winkel
centrum zijn een paar schoenen met
meer „body" beslist veel beter en
Het is geen luxe om meermalen
bovendien aangenamer,
per dag van schoenen te verwis
selen. Daarmee wordt tevens voor
komen, dat een beetje vochtig ge
worden schoenen te veel uitrekken.
Bovendien is het beter voor de
voeten.
Wat het comité dan ook graag
wil is heus niet alleen meer om
zet voor de schoenenzaken, maar
ook dat de vrouw en ook de man
meer schoenbewust worden. Dat
betekent dus niet zomaar een win
kel binnenstappen en er klakke
loos een paar te kopen, maar van
te voren goed te bedenken waar
voor de schoenen zullen dienen en
bij welke kledingstukken ze gedra
gen moeten worden. Een dergelij
ke instelling kan zelfs voor de
consument besparend werken.
Schoenen die op de geëigende
momenten worden gedragen, gaan
langer mee, dan een paar dat in
één run wordt afgestoft. Ook is
de kans groot dat men als men
overdag eens wisselt repara
ties, die nodig zijn, sneller laat
uitvoeren. Het komt maar al te
vaak voor dat schoenen het bege
ven omdat te lang op de scheefge
zakte hakken en te dunne teenstuk
ken werd gelopen.
Uiteraard houdt dit comité ook
nuwkeurig de commerciële kant van
de zaak in het oog. En het heeft
haar ernstig verontrust, dat de Ne
derlandse consument woinig be
langstelling voor de schoen bleek
te hebben. Uit de cijfers van het
bureau voor de Statistiek kwam
vast te staan, dat de hoeveelheids-
index van alle duurzame gebruiks
goederen (een berekening dus naar
aantallen) van 1963 tot 1967 steeg
van 100 tot 131. Voor de schoe
nen kwam het cijfer niet hoger
dan 111. En, zo zegt het comité,
al even duidelijk is de geringe be
langstelling voor schoenen af te
lezen uit de cijfers, die aange
ven hoe de consument zijn geld
besteedt. In 1960 gaf de Neder
landse consument nog 1,85 pro
cent van zijn consumptiegeld voor
schoenen uit, in 1967 daalde dit
percentage tot 1,63 procent. Op
merkelijk is het dus wel. Of het
nu echter uitsluitend een kwestie
van belangstelling is?
Iedereen weet dat in de tijd van
de naaldhakken, om het zo maar
eens te zeggen, de belangstelling
van de vrouwen voor de schoen,
bijzonder groot was. Daarbij kwam
dat een schoen met een naaldhak
minder sterk was, dus minder
lang meeging dan die stevige en
soms meer dan dat blokhak-
ken van tegenwoordig. Ze was
dus wel genoodzaakt om, wilde zij
er redelijk gekleed uitzien, de no
dige aandacht aan haar schoenen
té besteden. Dat die puntneuzen en
wiebelige hakjes niet altijd ge
zond waren, is een vaststaand feit
En dat het comité zich zorgen
maakt over die toestand is niet
overbodig.
Een schoen mag er heus leuk
sportief of elegant uitzien. Maal
laten we ook bedenken dat schoe
nen moeten fungeren als bescher
mers van onze voeten. En die voe
ten, daarmee moet een mens z'n
leven lang doen. Zaak is dus, zui
nig te zijn op die onderdanen. Er
is weliswaar veel verbeterd met
de intrede van de bredere leest,
maar nog lang niet voldoende.
De meeste mensen, aldus het
comité, hebben van de functie
van een schoen nog geen flauw be
nul. Evenmin kennen zij voldoende
de verschillende typen en weten zij
rets van de tijden waarop die
schoenen gedragen worden.
nen, zoals al eerder gezegd, niet
alleen om of ze er leuk uitzien.
Het gaat om onze voeten. Voeten,
die ons hele gewicht (en dat kan
wat zijn) de hele dag moeten dra
gen.
Onderzoekingen hebben aange
toond, dat meer dan de helft van
alle vrouwen en meer dan een
kwart van alle mannen voetklach
ten hebben. En die klachten dan
ken zij grotendeels aan onjuiste
schoenen tijdens de jeugdjaren.
En wat zegt nu een vakman van
de schoenenmode. We vroegen het
aan schoenontwerper Wim Horn
man, een van de bekendste in Ne
derland en mode-expert bij uit
stek. „De schoen van nu is een
zijdig: er is een hiaat in de ge
klede schoen, maar er groeit een
geklede mode".
Wim Hornman is vastbesloten
aan de wensen van de vrouw te
gemoet te komen. Hij verklapte
ons al een paar van zijn ideeën
voor de schoenmode van 1969. Vol
gens hem zal de schoen een eivor
mige neus hebben en een hak van
minstens zes centimeter, maar
met een slank uiterlijk, geaccen
tueerd door een hoge frontlijn.
Daarnaast ziet Wim Hornman
nog een semisportief model. Een
geklede, sportieve schoen dus,
waarbij echter het accent, volgens
de ontwerper meer op het ge
klede dan op het sportieve zal
liggen. De schoenen zullen geëi
gende versieringen hebben, maar
met de „bitjes" (zoals men de
metalen „streepjes" en kettinkjes
noemt) zal het volgens hem defi
nitief afgelopen zijn.
Volgens Wim Hornman zijn we
nu toe aan de derde fase, met
een aparte jeugdmode en een
mode voor de wat rijpere vrouw.
Een nieuwe mode die niet begint
bij een bepaalde leeftijd, maar
meer een kwestie is van mentali
teit.
„Neem de minirok, die is er voor
ieder meisje. In elk dorp is ze
door de meisjes geaccepteerd en
de minirok staat ook elk jong
meisje. Maar voor een vrouw van
veertig is ze belachelijk. Voorlopig
ook geen maxi. Dat is een gril,
die volgens deze ontwerper alle
kansen mist door het lawaai rond
Bonnie and Clyde.
„Ik geloof dat we in het alge
meen gesproken een rustige, be
heerste mode tegemoet gaan met
uitgebalanceerde vormen. De troep
verdwijnt en de mode zal mooi zijn
van lijn en simpel. Wél is de
grote vraag van dit ogenblik: „Wat
gaat de jeugd doen? Bologna heeft
er geen antwoord op gegeven en
Parijs ook niet".
Met open hielschoenen trotseert
men dan ook plensbuien. We za
gen zelfs wel eens rode open lak
schoentjes rondstappen in be
sneeuwde dorpen. En op elk sta-
Het werkcomité verbaast zich
over deze gang van zaken. Want
als het op de kleding aankomt
kiest de vrouw veel zorgvuldiger.
Wie denkt er nu over om in een
geklede wollen japon ramen te gaan
zemen of op een brommer te gaan
toeren. Maar met lakschoentjes de
zelfde brommer aantrappen of de
bakker en de groenteboer opendoen
op cobraschoentjes met naalddun
ne hakjes van 7 cm schijnt heel
gewoon.
En elke schoenwinkelier kan
bovendien vertellen dat de eerste
mooie dag een grote belangstelling
voor de sandalettes betekent.
Schoentjes, die voor hoog zomer
bedoeld zijn. Dat men er in het
vroege voorjaar met een paar
voorjaarsschoentjes aardiger uit
ziet, beseffen weinigen.
En dan gaat het er bij scho-
En Wim Hornman is een man,
die er wel kijk op heeft. Hij is
niet alleen een succesvol ontwer
per, hij heeft bovendien enorm
veel ervaring. Van jongs af aan
zit hij al in het vak. „Ik kom uit
een familie die sinds 1700 in schoe
nen en leer zit. Mijn vader was
leerhandelaar", zegt hij zelf.
Zijn inzichten in de mode zijn
zeker voor de niet meer zo jonge
vrouw nogal bemoedigend, want
voor deze groep die zich mo
menteel nogal verwaarloosd voelt
ziet Wim Hornman een nieu
we mode ontstaan.
Hij ziet die ontwikkeling in
drie fazen. De eerste fase was de
periode, waarin het de rijpere
vrouw was, die de toon aangaf
en de mode bepaalde. Sociale her
vormingen, moderne communicatie
middelen en dergelijke hebben
daar veranderingen in gebracht.
De jeugd is een veel grotere rol
gaan spelen.
Wie zal de toon aangeven in de
toekomst? Wim Hornman aarzelt
geen seconde: „Frankrijk. Frank
rijk blijft hart en ziel van de mo
de"
En Engeland?
„Engeland niet. Die aanval is
trouwens al afgeslagen".
En Italië?
„Als Italië geroepen zou zijn,
dan hebben ze kansen genoeg ge
had".
Frankrijk is het helemaal voor
deze ontwerper. Dat blijkt vooral
als ook de naaldhak even ter spra
ke komt in een gesprek of de dik
kere hak nu eleganter is dan de
naaldhak.
Wim Hornman: „Ach, voor ie
der die gevoel heeft voor schoon
heid is alle overdrijving lelijk.
Dat is altijd zo. De laat-gothiek
was lelijker dan de begin-gothiek".
Maar verder?
„Hier zag je de hele dag vrou
wen met wiebelende hakken. Zo
iets (het komt er met een klem
toon uit) komt in Parijs niet voor.
De Franse vrouw heeft 's mor
gens thuis pantoffels aan. Hier wor
den ze niet verkocht. Als ze dan
boodschappen gaat doen heeft ze
schoenen aan met een platte hak.
's Middags gaat ze de straat op
met een schoentje met middaghak
je en die wisselt ze pas 's avonds
om tegen een gekleed schoentje
met hoge hak".
Waar zit dat verschil nu in?
„Dat mag ik nou eigenlijk niet
zeggen", grijnst Wim Hornman
breed: „Gebrek aan cultuur".
(ADVERTENTIE)
intaÉlü
(ADVERTENTIE)
MAATSCHAPPIJ VOOR VLIEGTUIGBOUW N.V.
BEDRIJF WOENSDRECHT
TELEFOON 016-16-450
(Van onze parlementaire redactie)
UTRECHT „Dank zij de vakbeweging zijn de werknemers niet
meer het rechteloze en bezitloze proletariaat, uitgezonderd dan nog
een klein deel van de werkende klasse. Velen van ons delen in
meerdere of mindere mate in de welvaart en het behoud van het
verworvene vraagt nu onze aandacht. De vakbeweging houdt daar
mee de gevestigde orde mede in stand", aldus de heer P. Brussel,
voorzitter van Sint Eloy, de katholieke hond van werknemers in het
metaal- en elektronisch bedrijf.
De vakbeweging moet zich echter,
nu de noodzaak van maatschappelij
ke hervorming zich overal zo duide
lijk aandient, bezinnen op een nieu
we meer kritische opstelling tegen
over de bestaande maatschappelijke
orde, zei hij gistermorgen in Utrecht
tijdens de algemene vergadering van
het hoofdbestuur van zijn bond.
De heer Brussel wees de vergade
ring er op dat ondanks het vele wat
tot stand gebracht ls, er nog bij
zonder veel gebeuren moet-
„Ten aanzien van de fundamentele
zaken, zoals de zo noodzakelijke de
mocratisering van het bedrijfsleven
zjjn we nog geen stap verder geko
men. Nog steeds zijn het uitsluitend
de kapitaalverschaffers of de bewind
voerders die beslissen. De werkne
mers mogen slechts afwachten welke
gevolgen deze beslissingen voor hen
hébben."
Tot deze fundamentele zaken re
kende de voorzitter van Sint-Eloy
onder meer de medezeggenschap van
de werknemer ook in de raad van
commissarissn, de vermogensaan-
wasdeling en andere structurele wij-
ROTTERDAM (ANP) Het dage
Üjks bestuur van Rijnmond wil een
nieuwe organisatie voor hulpverle
ning bij ongevallen en calamiteiten
opzetten. De bestaande hulpverle
ning laat te wensen over, omdat
alarmering, eerste hulpverlening en
vervoer van slachtoffers per ge
meente verschilt. Dat is te vaak
aanleiding tot een tekort aan coör
dinatie.
Het voorstel van Rijnmond houdt
in dat in Rotterdam een centrale
post wordt ingericht, die op het sein
„oalamiteit" alle in het Rijnmondge
bied aanwezige ambulances naar
het rampgebied moet dirigeren. Ver
der wil Rijnmond in zes plaatsen
districtsposten en wel in Rotterdam,
Vlaardingen, Krimpen aan den IJs-
sel, Ridderkerk, Schiedam en Spijke-
nisse. Deze posten, onder leiding
van een arts, krijgen mobilofoon
verbindingen met dé ambulancewa-
gens.
Verder streeft Rijnmond naar een
centraal alarmnummer. Via dit
nummer moet iedereen automatisch
verbinding krijgen met de dichtstbij
zijnde districtspost.
zigingen. „Blijven de werkgevers zich
hiertegen verzetten, dan geeft men
voedsel aan de gedachte dat struc
turele hervormingen slechts langs an
dere wegen te realiseren zijn", aldus
de heer Brussel.
Nederland mag, aldus de voorzitter
van Sint Eloy, zeker niet afwachten
met structurele hervormingen, totdat
ook hier de grote onrust gekomen
is, die zich al in andere landen ge
manifesteerd heeft-
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG De vereniging van
Nederlandse gemeenten klaagt er
over dat de gemeenten in de jaren
1961 t.e.m- 1965 zelf 36 miljoen gul
den hebben moeten bijdragen voor
de materiële exploitatiekosten van
het gehele kleuteronderwijs.
Dit is gebleken uit een onderzoek
naar de werking van de financiële
bepalingen van de kleuteronderwijs
wet. Volgens de vereniging is dit in
strijd met de bedoeling van de kleu
teronderwijswet. Daarin staat dat
het rijk zelf de kosten van dit onder
wijs in principe volledig vergoedt.
In de praktijk is gebleken dat de
normbedragen per lokaal en kleuter
van de kleuteronderwijswet in over
grote meerderheid tekort schieten.
Dit leidde ertoe, dat de gemeenten
een belangrijk deel van de materiële
exploitatiekosten zelf moesten dra
gen. De materiële exploitatiekosten
bedroegen in totaal 162 miljoen gul
den, waarvan het rijk 126 miljoen
heeft vergoed. Gemeenten met bij
zondere kleuterscholen hebben uit
eigen kas ook extra-uitkeringen aan
dit kleuteronderwijs moeten doen op
grond van de financiële gelijkstelling
tussen openbaar en bijzonder onder
wijs. Uit de enquete is verder de con
clusie dat bijzondere kleuterscholen
zonder extra-gemeentebijdragen niet
aan een redelijk verzorgingspeil toe
komen.
DEN HAAG (ANP) Het hoofd
bestuur van de Nederlandse Vereni
ging voor Sexuele Hervorming (NV
SH) zal eind september voorstellen
om de stichting consultatiebureaus
volledige zelfstandigheid te geven.
Het werk van de consultatiebureaus
is juridisch al geruime tijd onderge
bracht in een zelfstandige stichting.
Een van de belangrijkste motieven,
die het NVSH-bestuur hebben geleid
tot dit voorstel, is de professionalise
ring van de werkzaamheden, waar
door naast de sociaal-medische ook
psycho-sociale hulp kan worden ge
boden. De professionalisering denkt
m enite bereiken door het aantrekken
van eigen deskundigen, maatschappe
lijke wenkers, psychiaters e.d. en te
vens door het zoeken van samen-
weriking met de bestaande bureaus.
(Van onze redactie binnenland)
UTRECHT Een senaatscommis
sie van de rijksuniversiteit van
Utrecht is voorstandster van een be
stuur met wetenschappelijk corps, de
wetenschappelijke medewerkers en
de studenten. Een bestuur dus waarin
heel de universiteit vertegenwoordigd
is. De senaatscommissie wil breken
met het instituut van curatoren.
Men stelt zich een drietrapsbestuur
voor: een algemeen bestuur gevormd
door de senaat, het stafconvent en de
studentenorganisaties; de faculteits
raad, gevormd door de faculteiten,
staf en docenten en de studierichting,
gevormd door staf en docenten. Dit
rapport is regelrecht in strijd met het
rapport van de Academische Raad.
Op 22 juni vergadert de Academische
Raad over het advies dat naar de re
gering moet worden gezonden. Op
dezelfde dag organiseert de Neder
landse Studenten Raad (NSR) een
gesprek met hoogleraren en weten
schappelijke staf óver de Academi
sche Raad.
In Groningen is het deze week
weer eens gebeurd. Een chauffeur
woonde in een flat, die eigendom
was van een coöperatieve vereniging.
En sommige bewoners vonden, dajt
er iets op de man aan te merken
was. Hij moest maar weg, vonden ze,
En de man verhuisde.
Wat praten wij eigenlijk over fes*
sendiscriminatie, vraag ik me wel
eens af, als we geen chauffeur alg
buur willen
In Montreal werd een gevangene
per taxi van het ziekenhuis naar de
gevangenis gebracht. Onderweg werd
de taxi aangehouden en de gevange-
ne, die geboeid zat aan een politie
agent, werd keurig losgezaagd. De
politieagent mocht vertrekken. Zon
der gevangene natuurlijk.
Professor Barnard werd in het
afgelopen weekeinde, toen hij even
in Nederland was, driftig geinter
viewd. Over voorlichting aan het pu-
bliek, waar veel artsen nog erg hui
verig over doen, is hij zeer beslist1
„Het publiek moet weten wat de
doktoren doen, zeker als het zulke
belangrijke zaken betreft als hart
transplantaties. Tenslotte blijft het
publiek onze werkgever. Voorlich
ting over medische onderwerpen,
mits verantwoord, vind ik stukken
beter dan al die artikelen over
moord en auto-ongelukken. De dok
toren dienen de gemeenschap en
daarom mag de gemeenschap ook
best weten wat die doktoren uitvoe
ren."
Twee opmerkingen uit de satiri
sche rubriek Terzijde van Vrij Ne
derland: „Het rijk koopt Soestdijkl
Zoiets heet het scheppen van een
precident".
„President van de Verenigde Sta
ten wordt in de regel hij, die de
voorverkiezingen heeft overleefd".
„Dokter", zegt een man, „ik word
zo dik de laatste tijd. Hoe zou dat
komen?" „Drinkt u veel hier", vraagt
de dokter. „Een kratje per week",
zegt de man. „Goed", zegt de dokter,
„dan mag u voortaan maar een half
kratje per week drinken. Als u weer
magerder wordt weten we dat het
van het bier komt." „Dan heb ik een
ander voorstel", zegt de man, „als ik
twee kratten per week drink en ik
word nog dikker weten we ook dat
het van het bier komt."
Dr. Berting, een socioloog uit Am
sterdam, heeft een proefschrift ge
schreven over de employé. Enkele
van zijn conclusies: bijna 90 procent
van de employés is het eens met de
stelling, dat er voor iemand met de
nodige capaciteiten altijd een mo
gelijkheid is om in deze maatschap
pij vooruit te komen,
De vrouwen van de employés
hechten nog meer waarde aan „voor
uitkomen" dan de mannen.
„Bij het botoren gaat het om een
totaalbeeld van een samenleving.
Wij bepalen de cultuurvorm van de
toekomst. Wanneer we zo doorgaan
als men in Nederland nu doet houd
ik m'n hart vast. Alles wordt leger
en holler. We zitten op een culmi
natiepunt van onmogelijk wonen.
We hebben de mogelijkheden al voor
een groot deel verknold door één a
anderhalf miljoen cliché-woningen."
(architect Jan Verhoeven)
Prettige vakantie, als u er al aan
toe bent. En sterkte aan alle ande
ren, die nog moeten wachten.
MERIJN
(ADVERTENTIE)
IO°/o KORTING
op al ons bontwerk
Maar niet alleen om die 10%
koopt U bi
BREDA TILBURG DEN BOSCH
Eindstraut 14 Heuvelitraat 44 SCHAPENmarkt 17
Tel. 31086 Tel. 31620 Tel. 39125