Möhnedam recht voor!' Koop UW nasi en bami met oosterse wijsheid L0U SA GUY-GIBSON-HERINNERINGSVLUCHT: Kinderspel vergeleken bij werk van Lancasters 7} E:E. G. -landbouwers naar Brussel voor protest-vergadering FLEX! PUP m Juliana-fonds put uit reserves Doe mee aan de Gulden Smaak Test, een proef uitsluitend voor kenners. Een assortiment van 25 sigaren Senator Gulden Eeuw in een rijke tafeldoos voor 8.50 KOOP irjfpl[<) mans vneiia Vlootschouw op vlaggetjesdag Rotterdam breidt luchthaven uit Haar leven en Stadsfeest Burpee Bill Asteil Kostbaar Himmelpforten. Minuut Tegen melk- en zuivelbeleid TIEN-MILJOENSTE PASSAGIER VOOR METRO Tl DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 24 MEI 1968 GUY GIBSON (Van onze luchtvaartredacteur) DüSSELDORF/BREDA Voor ons ligt de Nederlandse kust. Laag en grijs- geel met hier en daar helgroene plekken want het is voorjaar. Met een snelheid van ruim 300 kilometer per uur razen we, nauwelijks 20 meter boven het grauwe water, op de opening van de Oosterschelde af. Zo vlo gen vijfentwintig jaar geleden ook Guy Gibson's Dambusters Nederland binnen, op weg naar de Roerdammen. Met enkele essentiële verschillen evenwel: het was nacht, hun Lancasters waren zwaar geladen en nog niet zo sophisticated als onze moderne, perfect vliegende, tweemotorige Twin Comanche en vooral: de Nederlandse kust spoot venijnig lichtspoormunitie de lucht in, als stond zij vol veelkleurige fontijnen. En daarachter loerden de Duitse nachtjagers. 16 mei 1943, tegen middernacht: De eerste groep Lancasters davert tussen de Flak-opstellingen van Schouwen-Duiveland en Walcheren door, zó laag, dat het voor de Duit sers onmogelijk is te schieten op de viermotorige, met de zware Wallis- mijnen beladen Lancasters van de RAF. Zouden ze wel schieten, dan hadden ze meer kans elkaar te raken dan de bommenwerpers van Guy Gibsons, speciaal voor deze op dracht geformeerde en opgeleide 617- squadron. Gibson schreef daar zelf over: „Toen riep Spam: Daar heb je de kust! Nee, zei ik, dat zijn de laag hangende wolken en de schaduw van de maan op de zee. Maar hij had gelijk, ik had me vergist en al spoe dig konden wij de Hollandse eilan den naderbij zien komen. Zij zagen er laag en vlak en gemeen uit in de volle maan, Flak opspuwend in alle richtingen, want hun radarin stallaties wisten nu dat wij in aan tocht v-aren. Maar wij wisten pre cies waar hun verdedigingslinie liep en naarmate we dichter bij deze vlakke en onvriendelijke uitgestrekt heid kwamen, begonnen we uit te kijken naar de nodige oriëntatiepun- Gibsons goed onderhouden graf op het kerkhof van Steenbergen waar hij rust naast zijn navigator J. B. Warwick. ten, die ons tot leidraad zouden dienen om door die versperring heen te komen". Het lukte Gibson en zijn forma tie. Andere Lancasters waren die nacht minder gelukkig. Zij haalden het niet of werden, verderop in Ne derland en Duitsland neergehaald door de Flak. De nachtjagers grepen er naast. Daarvoor vlogen de Lancas ters de hele reis over land bijna twee uur lang veel te laag. Op 20, 30 soms 50 meter raasden zij over steden en dorpen We vliegen de Oosterschelde op. De Zeelandbrug komt razendsnel dich terbij. „Die was er toen nog niet" flitst het door je hoofd terwijl de vlieger de kist iets optrekt om een vrachtwagenchauffeur niet al te zeer te laten schrikken. Rechts schiet het torentje van Colijnsplaat langs de cockpit. Recht vooruit Roosen daal, meer naar rechts Bergen cp Zoom. Daar school toen gevaar, wis ten de RAF-vliegers. Guy Gibson: „Terry zei: Ik zie het al daar heb je die molen en de radiomasten. We moeten iets naar stuurboord zijn afgedreven, stuur nieuwe koers -095 graden mag netisch, en wees voorzichtig bij die kleine stad, die recht vooruit komt- Goed, ik zal er omheen gaan. We vlogen nu heel laag, zo laag, dat Spam meer dan eens tegen me riep, dat ik het toestel snel moest optrekken, om hoogspanningsdraden en hoge bomen te ontwijken." Beneden ons is Roosendaal begon nen aan zijn stadsfeesten. We vlie gen recht over een kermis. De stad verdwijnt weer even snel onder ons als ze verscheen. We vliegen tussen de torenspitsen van St. Willebrord en Sprundel door, lager dan de ha nen. Hier in de buurt moet het ge weest zijn dat Gibson dacht dat ie mand hem vanuit een slaapkamer raam een „V" toeseinde. „Maar,", schrijft hij, „het kan ook een kroeg baas zijn geweest die alleen maar zijn hoofd uit het slaapkamerraam stak. Het lawaai dat wij maakten moet oorverdovend zijn geweest". Dat is een punt in ons voordeel. Onze Twin Comanche maakt niet zo verschrikkelijk veel herrie. Toch wil de vliegbasis Gilze-Rijen die we nu snel naderen, terwijl we de skylme van Breda links van ons laten lig gen, ons niet op „nul voet hoogte" Gibson: „De Rijn zag er in het maanlicht wit, kalm en onheilspel lend uit. Maar zij gaf ons geen moeilijkheden. Toen zij dichterbij kwam zei Spam: „We zijn nog ne gen kilometer te zuidelijk, je doet beter iets naar links te buigen, schip per. Duisburg is nu niet ver meer". Zodra hij de naam Duisburg noem de, reageerden mijn handen al voor mijn hersenen, want Duisburg is geen gezonde plaats om op 30 meter overheen te vliegen. Na Wesel leidt de rivier de hippe ons langs Dorsten naar Hamm. Hier kregen de Lancasters het steeds zwaarder te verduren. Verblinden de zoeklichten en vurige Flak wer den op de logge bommenwerpers ge richt. Bij Dorsten verloor Gibson op nieuw een bemanning. Gibson: „Een van de andere pi loten, een typische Engelsman uit Derbushire was minder gelukkig. Hij vloog ver links van ons en verblind door de zoeklichten, verloor hij voor een seconde de macht over het toe stel. Zijn vliegtuig steigerde in de lucht als een verschrikt paard, dook toen naar beneden en vloog in brand vijf seconden later vloog het met een enorme explosie uit elkaar. Bill Astell was heengegaan". „We zijn er bijna, zegt een van onze twee navigators, zelf ervaren vlie gers. Bij Hamm maken we een flau we bocht op Soest af en daarna als we goed hebben genavigeerd, r over de toren laten vliegen. Niet dat ze ons daar op Gilze-Rijen al had den zien aankomen. Zoals Gibson des tijds de nachtjagers en in som mige gevallen de Flak vermeed door laag te vliegen, zo vermijden wij de radars van de verschillende vliegvelden die we passeren. Maar het is god zij dank vrede en daarom roepen we beleefdheidshal ve die velden op voor we voorbij „strietsen" Gilze-Rijen wil ons niet zien beneden de 1500 voet. „Dan maar er omheen" zegt de vlieger en bij Uluenhout veranderen we, op verend om de uitkijktoren van Staatsbosbeheer te ontwijken, iets van koers. Op slechts 20 meter slui pen we onder de rookpluim uan de plaatselijke steenfabriek door, achter Gilze langs, rakeling over de bomen. Daarmee komen we op de route van Burpee, de Canadees, wiens vrouw een baby verwachtte. Burpee zat die nacht iets te ver naar het noorden. De Flak van Gil ze-Rijen kreeg hem te pakken. Brandend stortte zijn Lancaster neer. Burpee ligt met zijn hele be manning begraven in Bergen op Zoom. lie Twin-Comancne tijuens üe „aaniaisrun moeten we recht boven het Möhne- meer uitkomen, direct nadat we over de toppen van de voor ons op doemende heuvelrug heen zijn. Het klopt. We zien eerst het meer, dan een brug en vervolgens de geweldi ge dam. Hersteld ligt hij daar in zijn plompe glorie. Niets herinnert aan de catastrofe van 25 jaar geleden waarvoor in het nieuwe kerkje van Himmelpforten deze morgen een Ge- dachtnisstunde is gehouden, (zoals we lezen in de Pfarrennachrichten, die een kennis ons later geeft). Wat gebeurde er precies met Lancaster „S" van Burpee? Dat is voor vriend en vijand een raadsel gebleven, gedurende meer dan twintig jaar. Door louter toeval is er sinds kort iets meer licht in de zaak gekomen. Pas gevonden oor logsdocumenten hebben uitgewezen dat Burpee's Lancaster boven op de vliegbasis Gilze-Rijen terecht is ge komen. Zijn zware mijn, boedoeld om de gigantische Möhnedam te breken, richtte zulke verwoestingen aan dat Gilze-Rijen, dat een centrale rol speelde in de Duitse luchtverdediging (het coördinatie- en gevechtsleidings- centrum was er gevestigd waar al le radargegevens van de posten langs de Nederlandse en Belgische kust samenkwamen om te worden omgezet in een gevechtsplan) voor de rest van de oorlog deze centrum positie verloor. Maandenlang moest men zich tot het uiterste behelpen en een tijdlang konden zelfs geen vliegtuigen van Gilze opereren. Toch bleef het vreemd dat Burpee juist daar zo ver noordelijk van zijn koers terecht is gekomen. Was het stom toeval of was het een laat ste heldendaad van een RAF-beman- ning, die nog veel te jong was om te sterven? We pikken het Wïlhélminakanaal op, vermijden met een grote boog Eindhoven in de oorlog voor Brit se vliegers even dodelijk als Gilze- Rijen en zoeken opnieuw het Wilhelminakanaal op. Bij Aarle- Rixtel, waar dit kanaal een T-krui- sing vormt met de Zuid-Willems vaart (destijds een van Gibsons be langrijkste keerpunten) verlaten we de waterroute, die destijds, zilver glanzend in het maanlicht, de Lan casters feilloos de weg wees. De Vliegbasis Volkel hoort onze mel ding dat we bezig zijn niet een Guy Gibson Memorial Flight, begrijpt het en zegt: „O.K., je kunt ons ge bied passeren, maar niet boven de 500 voet". Aan de horizon doemen de eerste heuvels op. Duitsland. De vliegba sis Laarbruch antwoordt aanvanke lijk niet. Roept dan: „Hoe hoog zei je dat je vliegt". Het antwoord doet nauwelijks nog terzake. We zijn al voorbij. Dan doemt de Rijn op. Bij Xanten steken we de rivier over. Bij Wesel ligt het volgende keer punt in Gibsons route. We contro leren de kaarten, de tijd. Alles klopt. Tot op de minuut. Gibsons Lancasters cirkelen nu rond het zwarte Möhnemeer, zoe kend naar de positie van waaruit zij één voor één, laag over het wa ter, tegen stromen lichtspoormunitie in, moeten aanvallen- Niet hoger dan 18 meter mogen ze vliegen, anders keilen hun mijnen niet op de juiste manier over het water. De mon strueuze bommen moeten precies voor de dam terechtkomen, over de torpedonetten heen glippen, langs de damwand zwinken en ergens aan de voet tot ontploffing komen. De uit vinder ervan heeft precies berekend hoeveel ontploffingen er nodig zijn om de dam te doen omrollen. De mijnen zijn dan ook erg kostbaar die nacht. Gibson opent de aanval en bekent dat hij bang is: „Nu openden zij het vuur en hun lichtspoormunitie be gon op ons af te kronkelen; sommi ge kogels ketsten zelfs af op het gladde wateroppervlak. Dit was een afschuwelijk moment. Ik geloof dat op dat ogenblik geen van de jon gens verder wilde gaan. Ik in ieder geval niet. Ik dacht: Over een mi nuut zijn we allemaal dood - en wat dan nog? En toen weer: Dit is vreselijk - Ik ben bang - ja, ik bén bang Wij waren nu nog maar een paar meter van de dam en ik fluisterde Pulford toe: „Laat de gashandles nu maar openstaan en kom hier naast mij, zodat je me uit mijn stoel kunt trekken, als ik gewond mocht raken. De Lancas ter had nu een flinke vaart.Wij vlogen rakelings over het waterop pervlak Spam zei: „Links iets meer links - goed zo - houdt hem zo - hier komt'ie". Van de volgende seconden herinner ik me nog maar een reeks van caleidoscopische voor vallen. Het geratel van Joe's kanon nen in de neus, die lichtspoorammu- nitie uitspuwden, welke op de linkse Flaktoren afketste. Pulford die naast mij hurkte, de stank van verbrand schietkatoen, het koude zweet onder mijn zuurstofmasker. De dam, die razendsnel dichterbij kwam. Spams uitgelaten: „Mijn los!". De rode lichtkogels die Hutch afschoot om het afweergeschut te verblinden. De snelheid waarmee alles in zijn werk ging. Iemand die over de ra dio zei: „O.K. leader, nice work"- Toen was het allemaal voorbij en wij waren buiten het bereik van de Flak en over ons allen kwam er een intens gevoel van opluchting en zelfvertrouwen. In een steile bocht glijdt onze Twin Comanche langs de heuvelhelling, rakeling langs de boomtoppen op het meer af. Dan komen we recht, twintig meter boven het water. De dam stormt op ons af. Tien secon den, hooguit vijftien, duurt de run. Dan een flitsend beeld van wuiven de mensen, een paraplu, een vlag getje. We steken de neus in de hoogte. Nog tweemaal doen we het over. Waarvoor? Voor wie? Het is kinderspel. Je hoeft er alleen maar goed voor te kunnen vliegen om vei lig op enkele meters over de kam van de dam te scheren. Toeschou wers stromen toe en asl kort daarna de héle formatie sportvliegtuigen van de door de Vliegclub Rotterdam, georganiseerde Herdenkingsvlucht boven het Möhnemeer hangt, staat de dam vol toeschouwers. Dezelf de mensen misschien die deze mor gen aan de doden hebben gedacht. De doden van Himmelpforten en al die andere dorpen en stadjes in de buurt. Minstens 1200 mensen werden ver zwolgen door de woedende water massa's die losbraken toen de dam eindelijk brak. Na Melvyn Young's bom. Melvyn Young, die deze nacht ook niet terug zou keren, die met zijn bemanning boven de laatste me ters Nederland, met de bevrijdende zr in zicht, werd neergeschoten. en de dam brak lag Hopgood's Lancaster al te branden op de elektrische centrale bij de dam, doof- op ue aam. den misschien al de vlammen van de Lancasters van Burpee, die voor bestemd was zijn vader in diens zaak in Ottawa op te volgen, en van Bill Astell, de model-Brit uit Derby shire- Toen ook waren Byers en zijn mannen op de staartschutter na al omgekomen in de Flak-hel van Texel. Hij behoorde tot een tweede formatie die om de Duitsers te misleiden langs de Waddeneilan den ons land binnenkwam. De dam was vernield. Terwijl Gib son met zijn Lancaster het vuur van de Flak tot zich trok (waarvoor hij het Victoria-kruis kreeg) vielen de anderen één voor één aan. Later op de luchthaven van Düs- seldorf zitten we bij elkaar, de drie vliegers en ik. Buiten op het plat form staat de Twin-Comanche. De drie vliegers zijn alle drie over tuigd van het unieke van Gibsons prestatie. Anders hadden zij deze merkwaardige vlucht, tal van voor schriften overtredend, niet onderno men. „Het is ongelooflijk", conclu deren zij, „dat Gibson en zijn man nen dat hebben klaargespeeld. Nog ongelooflijker dan we altijd gedacht hebben. We hebben ons nu, die route navliegend en die runs op de dam uitvoerend, 'n duidelijker beeld kun nen vormen, al zullen we nooit kunnen beseffen wat het wérkelijk betekende urenlang op boomtophoog te boven vijandelijk gebied te vlie gen, in de nacht, voortdurend be dreigd door Flak. Wat een vakman- schan, wat een precisie en wat een durf ook!" Dat is het wat de vliegers hebben willen herdenken met hun vlucht Maar allemaal, ook de anderen van de Rotterdamse Vliegclub, hebben zij zich die hele dag, met een licht ge voel van schuld afgevraagd of het nu wel zo fijn was tegenover de Duitsers, deze herdenkingsvlucht. Maar daar ging het niet om. Het ging om een eerbewijs aan een stel goede, voorbeeldige vliegers en dappere mannen. Toch: Op Zestienhoven werd die mor gen één minuut stilte gevraagd voor degenen, die 25 jaar geleden op de na te vliegen route sneuvelden- Had er niet een minuut bij gekund voor de 1200 Duitsers? (ADVERTENTIE) 19 Neem Iglo. Dan proeft u lekker vlees. Lekkere kruiden. Goede groenten. Oosterse ingrediënten. En niets meer. Dus geen bijsmaak. Dat hoort niet. Doe zoals het wel hoort: neem Iglo nasi en bami. Dat is wijs. NASI GROOT PAK 2,60 KLEIN PAK 1,55 BAMI GROOT PAK 2,60 KLEIN PAK 1,55 DEN HAAG (ANP) Maandag aanstaande, 's middags om twee aar op initiatief van de voorzitter van het COPA (het overkoepelende organ van de landbouworganisaties in de EEG), de heer Dumont de Chassart, e« demonstratieve vergadering in Brussel worden gehouden over het melk en zuivelbeleid in de EEG. Tijdens deze vergadering zal de voorzitter van het COPA het standpunt uiteenzetten, dat door de gezamenlijke Europese boerenorganisaties wordt ingenomen ten aanzien van de gemeenschappelijks markt voor melk- en zuivelprodukten en voor rundvlees. Vertegenwoordigers van elk der bij het COPA aangesloten landen zullen daarna in het kort de vergadering toespreken. Het is uitdrukkelijk de bedoeling, zo delen de drie centrale landbouw organisaties in Nederland mee, dat buiten de zaal waar de vergadering gehouden wordt, geen demonstratieve acties zullen plaatshebben. Wel zal een delegatie van het CO PA een onderhoud vragen met ver tegenwoordigers van de EEG-raad van ministers en van de Europese commissie, die tegelijkertijd in Brus sel vergaderen over de gemeenschap pelijke markt voor melk en zuivel en voor rundvlees. Ook zal een perscon ferentie worden belegd waar de voor zitter van het COPA het standpunt van de Europese boerenorganisaties zal toelichten. De drie centrale landbouworgani saties in Nederland hebben besloten aan de demonstratieve vergadering deel te nemen. Zij gaan er daarbij van uit dat de demonstratie zich in derdaad tot de vergaderzaal zal be perken en een waardig karakter zal dragen. (ADVERTENTIE) DEN HAAG (ANP) Vorig jaar heeft het Koningin Juliana-fonds in totaal f 3.754.231,uitgegeven aan bijdragen en leningen aan 428 instel lingen voor de bevordering van het maatschappelijk werk. De inkomsten bleven hier beneden, zodat uit de reserves moest worden geput. Dit kan niet langer. Blijft het aantal aanvragen gelijk of stijgt dit nog verder, dan zal op de toe te kennen bijdragen een bezuiniging moeten worden toegepast. Dit blijkt uit het jaarverslag van het fonds. (ADVERTENTIE) In één grote tijnproeveraioos wachten 5 verschillende melanges en modellen op uw deskundige opinie. Gun uzelf de vele uren proefgenot die het zorgvuldig samengestelde Senator Gulden Eeuw assortiment u biedt. De rijk opgemaakte doos die uw tafel nog jarenlang zal sieren is uw beloning. In de doos vindt u bovendien een Uw deskundige antwoorden maken u „Membre de la Société des Con- naisseurs du Tabae". Een begerenswaardige bronzen legpenning bevestigt uw lidmaatschapvanditexctusievegiidevankeurmeesters. Uw sigarenhandelaar vertelt u er GRATIS LEUKE van Lucky Luke, Billy Ike Kid, Jolly Jump» of de gebroeders Dalton by 3 paiyea WSTANTPUODWB ROTTERDAM (ANP) Bt in tro in Rotterdam verwacht ffliu het einde van deze week dl tien miljoenste reiziger van dit vervoermiddel gebruik zal mal De metro bijna zes kilometer 1 is op 9 februari door Beatrix en prins Claus in gesteld. DEN HAAG (ANP) Schevenln- gen viert zaterdag vlaggetjesdag, of, zoals dat officieel heet, de da? van de Nederlandse zeevisserij. Als het weer meewerkt zal voor het eerst sinds acht jaar een vlootschouw wor den gehouden. Kotters, loggers en trawlers en lt visserij oefenschepen Goeree 18 er. Zeearend zullen voor de kust, t"S' sen de haven en de pier verschillen de figuren uitvoeren. De vloot zal de haven tussen een uur en half twee verlaten. De sche pen ontvangen hun commando's w spoetnik en met fluitsignalen. D® vissersschepen zonder spoetnik, die dus de commando's niet radiogra fisch kunnen ontvangen, krijgen hulp van de reddingsboot „Bevnaro van Leer" en de sleepboot „Euro- trip". De vlootschouw staat onder leiding van de heer L. W. Leem®, voorzitter van de redersverenigm< Scheveningen. ROTTERDAM (ANP) B. en van Rotterdam hebben de gemeen"' raad voorgesteld een hangar vw" onderhoud en reparatie van vlieü' tuigen te bouwen op de luchthavw Rotterdam. Met de bouw, inc bijkomende werken, is een bedrag van rond f 4 miljoen gemoeid. Na een verzoek om prijsopê38! aan vier bouwbedrijven is de ®ec,s aantrekkelijke aanbieding voor bouw van deze hangar ontvang® van de n.v. Internationale Bon Compagnie v.h. fa. H. van Ho?"' wijk. Op basis van deze ^nbie tl zal met de bouw van deze hang» een bedrag van f 2-174.000 gemw zijn. In de afgelopen maanden Rotterdamse autoriteiten gebracht aan verscheidene luchtvaartmaatschappijen, waarbij uiteenzetting is gegeven 0VJr„.« mogelijkheden van de luchtbal Daarbij is gebleken dat ,som?T maatschappijen belangstelling jj ben voor het openen van een m dienst op Rotterdam. 0^O 1-ierwijl Rèe en Lou wacht! de aankomst van Nie' zetten zij hun zwerftoch Rome voort. Veel tijd brachten ze door in Pieterskerk. In een van de pellen waar hij ongestoord ko: ken aan zijn nieuwe boek, d; niet-bestaan van God moest bev Lou vond het bijzonder grapp: hjj juist dit oord had uitgezoci te werken, dikwijls ging ze mei mee en vocht voor haar eigen tingen. Op een dag verscheen sche plotseling. Hij ging metei Lou af, strekte zijn hand uit met een diepe buiging: „Door ke sterren zijn wij hier tot e gevoerd?" I ou Salomé was een vrouw, c talrijke grote figuren een gaande en blijvende indruk hee maakt. Zij werd onder anderi mind door Nietzsche, was de liefde van Rilke en vertrouwt van Freud. H. F. Peters heeft deze legendarische vrouw, di 1937 te Göttingen overleed, een geschreven; een goed gedocu teerde mengeling van biogral gegevens en achtergrond-inforr Een boeiende kijk op een niet der boeiende vrouw, maar eve hoogst interessant om met figuren als Freud, Nietzsche e: ke anders te leren kennen d; hun eigen vaak taaie gesi ten. Margaretha Ferguson mil een leesbare vertaling van dit dat oorspronkelijk verscheen c de titel „Mij sister, my spouse New York. De auteur verze voor de Europese lezers een nii uitgave, waarbij vooral de aan en aan Freud gewijde delen aai lijk werden uitgebreid, die bij Ier in München verscheen. Dezi gave ligt bijna geheel ten gron aan de Nederlandse uitgave Loi lomé (uitg. Lemniscaat Rotten JJet leven van deze vrouw, een tijd leefde dat maatsi pelijke conventies en taboes s waren dan nu, kon wel eens eei drage zijn in het proces van hi nieuw ontdekken van de vroi een grotere totaliteit dan echtt en moeder. Zij brak met de toj toe vanzelfsprekende weg voor re vrouw naar huwelijk en Aan het intellect en ruimere ties kende zij grotere waarde De levenskracht om dwars dot le „sociale" en individuele p heen haar eigen weg te gaan zijn oorsprong in haar gelu kinderjaren. Zij werd in het Russische S tersburg geboren als enige dc temidden van 5 broers. Haar een hoog aangeschreven ger was dol op deze na lange tijd vulde wens: een dochter. Zij tra zeer veel samen op. Zij kon al tij haar kameraadschappelijke vadil recht. Deze verhouding was tijd bepalend voor haar houdinJ opzichte van God. Deze relatil haar optrekken met 5 broers uT vooral van invloed op haar vei dingen met mannen in het vei leven. Altijd zocht ze er een die primair als haar beschermt broeder moest optreden. In jeugd leefde Lou „als een spi jesprinses in een betoverde reld". De eerste grote schok ka toen zij bij een brandende kw antwoord vroeg aan haar vertr de God en deze zweeg. „Deze i zou nooit meer helen". Haar 1 |ang probeerde ze de God van jeugdjaren terug te vinden. I sen probeert haar moeder haa een society-dame op te voeden Lou had reeds te veel horen i teren over schijnhuwelijken (eei hefd onderwerp van Russische s( vers in die tijd). Ondanks fam invloeden ontpopt ze zich als sterk persoontje met afwijkendi dachten, die haar eigen gang gaan. ]VJaar in 1878 en in 1879 viele drie gebeurtenissen voor die afsloten van haar verleden: de van haar vader, haar breuk mi kerk en de vrijwillige beken aan haar moeder omtrent de ont tingen met Gillot. Hendrik was een vrijzinnig predikant vai derlandse afkomst, die zich geestelijke leiding aantrok, haar ten huwelijk vroeg. Lou ontzet. Weer stortte een wereld ineen lot was voor haar een verva: van God. Gillot was slechts de •te van een groot aantal ma die deze vergissing maakte. Ze gisten zich, omdat het intellect

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 8