Engelse
rassen-
botsing
leller
Geen Leber-wet
vóór zomerreces
Communistische filosoof daagt theologen uit
VA*
GRAPILLOM
KEURLINGEN houden gezondheidsdienst overeind
Conservatieve wet
Gezinnen
Straatpatrouilles
Zwarte politie
Compromis
Liberalen tegen
de matras waarop u
werkelijk uitrust
Dief en opium
Daad
Kerk
en mens
Zondebegrip
Keus
Kracht
BANKWERKER
VERONGELUKT
Hetty Bennink
en Koekoek
beiden bij politie
Vaticaans weekblad
adviseert katholieken
te stemmen op
christen-democraten
Naam „Pieterjan" mag
Negen en zes maanden
voor invoer hasjiesj
J
In Heemskerkse flat
VONDELING IN
HANDDOEK EN
PLASTIC ZAK
•V
EEN GOED GASTHEER SCHENKT 00K
a
DAGBLAD DÉ STEM VAN VRIJDAG 17 MEI 1968
9
(Van onze Londense
correspondent)
LONDEN Het Engelse ras-
(I1probleem dat de laatste tijd
leeds meer in het nieuws komt,
snog erg long. In 1950 waren er
geheel Groot-Brittannië naar
dialling niet meer dan hon-
erdduizend kleurlingen, die af-
ig waren van de grote en
ieine Antillen, uit Afrika, Azië
Let Midden-Oosten.
[en handvol ervan bestond uit
•t-enten en medici oi verpleeg-
s ge verbleven in de nabi]-
.jt van universiteiten en zieken
den De anderen woonden in
nvenwijken van Londen, Liver-
»ol en Cardiff.
In die tijd emigreerden heel wat
-eer Caraïbische negers naar de
'erenigde Staten dan naar Enge-
|ffli Maar in 1952 werden de
[men van Amerika voor hen ge-
loten toen president Truman de
ut-McCarran ondertekende. Als
neig daarvan trokken degenen
li een beter leven zochten naar
st moederland.
Van 1955 tot 1957 verdubbelde
kleurlingenbevolking in Groot-
Irittannië Tijdens de daaropvol-
jnde twee jaar daalde de immi-
atie weer aanzienlijk, om daarna
opnieuw geweldig toe te nemen,
litmaal bevonden zich onder de
oirijkelingen ook veel Indiërs
!j Pakistani.
In 1960 kreeg Groot-Brittannië
HOO immigranten te verwerken.
1961 bedroeg de „toevoer"
136.000 inwijkelingen, gedurende
eerste helft van 1962 vestigden
ich reeds 95.000 kleurlingen in het
'erenigd Koninkrijk.
procent van de vermoedelijke to
tale bevolking). In 1985 zouden er
3,5 miljoen kleurlingen kunnen zijn
(bijna 6 procent van de vermoede
lijke bevolking).
In tegenstelling met achttien
jaar geleden, toen de Britse kleur
lingen geïsoleerd waren in haven
wijken, bewonen zij thans bijna al
le grote steden van het land. Men
treft ze aan in de voornaamste
industrieën. Vaak verrichten zij
werk waarvoor de blanken zich te
goed vinden. Indiërs, Pakistani en
negers houden de nationale gezond
heidsdienst overeind. Als de don-
kerhuidige dokters en verpleeg
sters vertrokken, zouden vele Brit
se ziekenhuizen hun deuren moeten
sluiten. Ook voor rascisten zit er
soms niets anders op dan zich
door kleurlingen te laten verzor
gen.
Dere snelle stijging was toe te
:hrijven aan een nieuwe wet van
conservatieve regering, die van-
[t 1962 de immigratie van vol-
'assenen uit het Gemenebest tot
|l.500 per jaar beperkte.
Tegenwoordig wordt de totale
[kleurlingenbevolking van de Britse
.eilanden op iets meer dan een
'miljoen geschat of ongeveer 2
procent van de totale bevolking
yan bijna 55 miljoen. Er zijn on-
[eveer 525.000 Caraïbische negers,
ïm 200.000 Indiërs, 125.000 Pakis-
ini en 150.00 Afrikaanse en A-
aatische immigranten.
Van die miljoen kleurlingen heeft
leer dan 55 procent werk (onder
ie blanken is die verhouding 48
procent). Bijna 35 procent van de
tinderen is minder dan 16 jaar.
Meer dan de helft van deze zwar
te, bruine en gele kinderen is in
Groot-Brittannië gr boren-
Volgens het Britse ministerie van
volksgezondheid zal de kleurlingen-
wolking in 1975 naar schatting uit
1.750.000 zielen bestaan (of drie
Vroeger bestond de kleurlingen
bevolking hoofdzakelijk uit volwas
sen mannen, die op kamers woon
den. Vandaag bestaat zij vooral
uit gezinnen, waarvan de funda
mentele behoeften dezelfde zijn als
die van de blanke families: fat
soenlijk onderdak, een vast inko
men voor de huisvader, die werk
moet kunnen /inden dat overeen
komt met zijn vakkennis, goed on
derwijs en behoorlijke toekomstmo
gelijkheden voor de kinderen.
Maar de kleurlingen worden nog
al dikwijls als tweederangsburgers
beschouwd en dat schept vele
moeilijkheden.
Wetten kunnen niet beletten dat
ook in Groot-Brittannië een zeke
re mate van rassendiscriminatie be
oefent wordt. Dit probleem ls e-
venwel kinderspel in vergelijking
met de Amerikaanse rassenstrijd.
In Groot-Brittannië valt de discri
minatie vaak niet eens op. Som
mige pas aangekomen immigran
ten hebben er geen erg in dat ze
het slachtoffer zijn van discrimi
natie, wanneer men ze werk wei
gert en geen huizei. wil verkopen.
Dat komt omdat ze, vaak onbe
wust, een minderwaardigheidscom
plex hebben en dus meer aanvaar
den. Zulke eenvoudige zielen zijn
trouwens nog gewoon aan de klei
nerende behandeling die hen in
hun eigen land te beurt viel.
De meer ontwikkelde kleurlin
gen en vooral hun kinderen den
ken er echter anders over. Als ze
in Groot-Brittannië geboren zijn
en cr hetzelfde onderwijs genoten
hebben als de blanken, is het net
zo goed hun vaderland als dat van
het „superieure" ras-
Dergelijke kleurlingen wensen op
dezelfde manier behandeld te wor
den als hun blanke school- of werk-
makkers. Er zijn talrijke schitte
rende voorbeelden te vinden van
volledige rassenintegratie, maar er
doen zich ook veel natuurlijke bot
singen voor, te wijten aan de aard
van de mens de zwarte zowel
als de blanke.
Onder invloed van de conserva
tief Enoch Powell wordt langs ver
schillende zijden aangedrongen op
een totale stopzetting van de im
migratie en een gesubsidieerde te
rugzending naar hun vaderland var
immigranten die Groot-Brittannië
willen verlaten. Blanke overheids
personen klagen dat de kleurlin
gen scholen en ziekenhuizen over-
bevolken en de woningnood ver
scherpen. Een treffend voorbeeld
hiervan is de Engelse industrie
stad Birmingham, waarin naar
schatting 82.000 kleurlingen wo
nen. De scholen en goedkope wo
ningen steken er boordevol. Na
1969 zal deze stad over geen grond
meer beschikken om bij te kun
nen bouwen.
De kleurlingen worden zich
steeds meer bewust van hun ei
genwaarde. Om de haverklap be
togen zij voor hun rechten en om
hun eisen kenbaar te maken. In
Londen vond onlangs een betoging
plaats van Sihks.
Zij klaagden over discriminatie
wegens hun baarden en tulbanden,
die een belijdenis van hun gods
dienst zijn. Andere kleurlingen sta
ken de hoofden samen om straat
patrouilles te organiseren, die ras
genoten te hulp zouden snellen in
geval ze werden aangevallen door
blanken. De samenzweerders von
den het wenselijk dat kleurlingen
in het vervolg gewapend met klei
ne zakmessen op straat zouden ko
men. Grote messen en andere wa
pens worden doo. de politie niet
geduld.
De enige Britse organisatie
waarin at kleurlingen thans nog
weinig reden tot klagen hebben, is
„London Transport", die de Lon-
De Engelse arbeiders, met na
me de havenarbeiders, hebben
duidelijk laten merken dat zij
geen concurrentie op de arbeids
markt dulden. Feit is dat kleur
lingen het werk verrichten, waar
voor de blanken zich te goed
achten.
dense autobussen en metrotreinen
exploiteert. Net zoals de ziekenhui
zen, zou „London Transport" zon
der de kleurlingen stilvallen. Ver
leden maand dreigden de zwarte
Londense buschauffeurs en -con
ducteurs in staking te gaan omdat
hun Caraïbische collega Lionel Al-
leyne niet tot inspecteur benoemd
werd. „London Transport discrimi
neert" beweerden ze.
Het bestuur /an de transporter-
ganisatie ontkende dit en zei dat
alle promoties afhingen van be
kwaamheid. Bij gebrek aan goede
kandidaten was nog geen enkele
zwarte tot businspecteur benoemd.
Maar op 14 mei kwam eensklaps
het bericht, dat „London Trans
port" voor de eerste maal een Ca-
raibische neger tot businspecteur
had aangesteld. Op zijn eigen ver
zoek werd zijn naam geheimgehou
den. De nieuwe inspecteur heeft
acht en een half jaar dienst ach
ter de rug als busconducteur en
chauffeur.
„London Transport" maakte van
de gelegenheid gebruik om erop
te wijzen dat de opzichters van
sommige busgarages kleurlingen
zijn. Er werken ook kleurlingen
als inspecteurs in de ondergrond
se stations. De transportorganisa.
tie heeft bovendien twee Indische
businspecteurs. En de stad Londen
heeft een zwarte politieman.
De cijfers die moeten bewijzen
dat er officieel geen discriminatie
beoefend wordt, zijn dus wel zeer
aan de lage kant. In vele gevallen
schuilt de fout niet bij de werkge
vers. Die willen wel kleurlingen
aanwerven, als de kandidaten ten
minste kunnen bewijzen dat ze de
gelijk werk zullen presteren.
Maar het zijn vaak de blanke
werknemers (en de vakverenigin
gen) die geen zwarte, bruine of
gele eenden in de bijt wensen.
Eer zeer menselijk verschijnsel
maar het kan Groot-Brittannië nog
veel moeilijkheden bezorgen.
(Van onze correspondent in Bonn)
BONN In politieke kringen in de Bondshoofdstad Ss men het er
inmiddels wel over eens geworden dat alleen al uit technische
overwegingen het uitgesloten moet worden geacht, dat het ver-
keerspolitieke programma van de Bondsregering (bekend als het ,,Le-
ber-plan") nog voor het zomerreces van het parlement zal kunnen
worden aangenomen.
Het Leber-plan bevindt zich nog
in de verkeerscommissie van de
Bondsdag, waar de inzichten van de
beide coalitie-partijen C.D.U. C.-
S.U. en S.P.D. sterk uiteenlopen.
Naar men zich herinnert heeft de
verkeersexpert van de C.D.U. C.-
S.U. dr. Ernst Müller Hermann een
soort „anti-Leber-plan" bü de Bonds
dag ingediend.
Het is nu de taak van de verkeers
commissie om deze beide plannen on
der een noemer te brengen, met an
dere woorden een compromis te
vinden.
Müller Hermann is het wel eens
met de algemene doelstellingen van
het Leber-plan, dat wil zeggen de
sanering van de sterk verliesgeven
de Bundesbahn. Hij wil evenwel niet
dat dit zoals in het Leber-plan is
voorzien voornamelijk geschiedt
op kosten van het nationale en in
ternationale vrachtvervoer.
Wanneer men het in de verkeers
commissie eens zou worden over een
„Leber - Hermann - plan" moet
nog worden afgewacht of de coalitie
partijen daarmede ook akkoord zul
len gaan en of het wat ook be
langrijk is acceptabel is voor de
verantwoordelijke minister Georg
Leber. Daarna moet het sterk her
ziene wetsontwerp nog door twee
lezingen in het parlement. Het lijkt
uitgesloten dat men dat nog voor
medio juli a.s. voor elkaar zal kun
nen krijgen.
In het parlement is bovendien nog
heftige tegenstand te verwachten
van de liberale vrije democratische
partij, die als ondernemerspartij
met het Leber-plan ook niet al te
veel opheeft en evenals bij de nood-
toestands-wetsontwerp in deze dagen
zal proberen om door talloze wijzi
gingen het wetsontwerp te beïnvloe
den.
Ook wanneer hem dit vermoedelijk
niet zal lukken tegenover de grote
meerderheid der regeringspartijen,
(ADVERTENTIE)
(Van een onzer verslaggevers)
NIJMEGEN Er bestaat tussen marxisten en christenen een
tochte band van solidariteit, zo meent de befaamde Franse filosoof
Garaudy. Deze solidariteit bestaat uit de strijd die zij voeren
e5en de onderdrukking en vervreemding van miljoenen mensen. Als
Marxist en atheïst daagt Roger Garaudy in het juninummer van Con-
J 'w, het internationale tijdschrift voor theologie, christelijke theo-
"l>e» uit tot stellingname. Hij vertelt wat de niet-christen verwacht
ta° de Kerk waar het erom gaat het aanschijn van de aarde te ver
nieuwen.
Professor Garaudy, die directeur
an uef Centrum voor Marxisti-
(k!L ies in Pari.is. Put als niet-
lsten grote moed uit de veran-
lerde
opvattingen in de katholieke
II f' Het Tweede Vaticaans Conci-
l.i« mens en wereld in hel mid-
Sesteld. Daarmee lijken de
wezenlijke verwijten van de
len 6 Humanisten te verval
st heette immers dat de religie
autonomie van de mens betwist,
lent een overanderlijk beroep op
int n Hiernamaals de ontpiooi-
K Van de mens zou afremmen.
U. ,nu de mens steeds meer zijn
ia scHÜnen op de donkere
•Uen van onwetendheid en on-
1,„ Han God niet meer als stop-
v«m„?g?voert' worden. Hij is geen
iS Uldiging of een aardige
ten g voor onze tekortkomin-
chri=ïaUov citeert Rimbaud die het
"stendom wel eens „de eeuwige
Mare 5- de mensel'jke energie" en
het ,,„ii Sodsdienst „opium van
tw Heeft genoemd.
ïatti„r j nadruk te leggen op de op-
den ;5i ,at et werkelijke leven el-
e amen christenen in vroe-
,®rtoe zich gelaten neer
n n ^.1J a"e onrechtvaardighe-
üeldsr,3" Het „aardse tranendal".
n in de geschiedenis van het
christendom, zo stel Garaudy, heeft
de roep weerklonken om eerst maar
eens de wereld te gaan veranderen
en daardoor de materiële voorwaar
den te scheppen voor geestelijk le
ven. Waar deze roep geuit werd, is
zij veroordeeld als dwaling. En toen
buiten de kerk revoluties op touw
werden gezet om af te rekenen met
de gevestigde voorrechten pn on
rechtvaardigheden en zo de wereld
menselijker te maken, toen zijn ze
als duivels gebrandmerkt.
tie, overal waar de mens meer ge
lijkenis gaat vertonen met het beeld
van God: een schepper, overal waar
maar iets te scheppen valt, in de eco
nomie en de politiek, in de vond
sten van wetenschap, schone kun
sten of geestelijke leven?"
In al datgene wat boven het au
tomatisme van de geschiedenis uit
stijgt, kan de christen God vermoe
den, oppert de Franse filosoof. Hij
zegt dat ook de marxist de mens wil
beschouwen als iets dat anders en
meer is dan een produkt van heden
en verleden. Moet men dan niet de
tekenen van Gods aanwezigheid in
de wereld volgen?
In het vervolg van zijn artikel
schrijft Garaudy: „Als de mens
slechts in de wereld God ontmoet;
als de wereld de enige plek is
waar zich het gesprek tussen God
en de mens afspeelt; als het waar
is dat de God van de bijbel zich
slechts in de geschiedenis manifes
teert, dat wil zeggen in daden van
mensen, in overwinningen dan wel
nederlagen, in ballingschappen dan
we) revoluties; als het woord van
God altijd een daad is en als door
ingrijpende sociale gebeurtenissen
Gods roep tot de mensen komt
kan men dan niet zeggen dat God
overal is waar iets nieuws geboren
gaat worden, overal waar nieuwe
grootheid wordt toegevoegd aan de
gestalte van de mens: wetenschap
pelijke of technische ontdekkingen,
artistieke creatie of poëzie, vrijwor
ding van een volk of sociale revolu-
De ongelovigen verwachten nu van
de kerk dat zij tot een hernieuwde
„lezing" van de wereld overgaat,
dat zij de mensen en de politieke
en sociale systemen minder zal be
oordelen naar de houding die zij ten
aanzien van de Kerk aannemen, dan
wel naar de houding die zfj ten aan
zien van de mens aannemen.
Tot nu toe heeft de Kerk naar Ga-
raudy's oordeel uitsluitend gestaan
aan de kant van degenen die de
Kerk verdedigen, zelfs wanneer die
verdediging uitdraait op verdruk
king van de mens. Hij verwijst naar
een vroom woord van Abraham Lin
coln die aan de koloniserende pries
ters van de Amerikaanse vrijheids
oorlog zei: „Laat ons nooit bewe
ren dat God aan onze kant staat.
Laat ons liever bidden dat we ons
aan Gods kant mogen bevinden".
Maar intussen vindt Garaudy dat
men God onmogelijk zou kunnen be
groeten in het Portugal waar fascis
tische terreur heerst ein de laatste
onverbloemd koloniale oorlog tegen
Angola wordt gevoerd, ook al wordt
in dat bestel Maria vereerd. Maar
misschien wel in Cuba, waar met de
uitbuiting van de mens een eind is
gemaakt aan prostitutie en analfa
betisme, na drie eeuwen koloniale
slavernij in een zogenaamd chris
telijk land.
In de christelijke kerken heeft
men met het zonde-begrip geschermd
als een geducht middel om de con
servatieve sociale houding te recht
vaardigen. Protest en verzet waren
zondige overtredingen van de orde,
en voor de tragische grootheid van
de rebellie had men nog geen oog.
Lagen hieraan politieke motieven
ten grondslag?
Wie de orde aanvaardde was op
passend en vroom. Bij moderne theo
logen als Harvey Cox, en ook bij
Teilhard de Chardin meent Garau
dy te kunnen lezen dat zonde niet
zozeer is „doen wat niet mag", maar
„niet doen wat gedaan moet wor
den". In de echte bijbelse opvatting
is zonde het af' laten weten, de
verantwoordelijkheid afwijzen, de
„Befehl ist Befehl-mentaliteit" van
Eichmann en de zijnen.
Geweld is verwerpelijk, maar het
handhaven van de gevestigde orde
is soms een ernstiger vorm van ge
weld dan het verzet ertegen. „We
staan nooit voor de keus tussen ge
weld er geweldloosheid", aldus vindt
Garaudy. Het is altijd een keus tus
sen twee vormen van geweld.
Een kerk die aanvaardt dat een
christen of zelfs een priester wapens
draagt en deelneemt aan de geweld
dadigheden van een oorlog, hoe kan
zij de geweldloosheid eisen waar
men zich gedrongen voelt deel te ne
men aan een sociale strijd of revo
lutie?
De kracht van het geloof behoort
ingeschakeld te worden voor de
werkelijke vernieuwing van de we
reld, om de mens tot volle ontplooi
ing te brengen. En die vernieuw
ing moet steeds gericht worden op
eèn steeds hoger doel. Garaudy
meent dat het marxisme niet mag
vergeten, wat het in dit opzicht te
danken heeft aan de wezenlijke lief
desleer van het christendom.
Het is de opvatting van de filo
soof Garaudy dat de „sociale leer
van de ker" nog onvoldoende de con
sequenties heeft getrokken uit de vol
ledige christelijke solidariteit met de
wereld. De Kerk heeft onophoude
lijk het socialisme tot in zijn diep
ste wezen veroordeeld, terwijl zij
van het kapitalisme alleen de uit
wassen afwijst. Maar het zou juist
het kapitalisme zijn dat de vrijheid
van de mens aantast, zolang de pro-
duktiemiddelen en daarmee de ex
pansiemogelijkheden particulier ei
gendom zijn. Onder de bisschoppen
van onder meer Brazilië ziet Garau
dy de waardering groeien voor het
ware socialisme, als een vorm van
sociaal leven die dichter staat bij
het evangelie, zoals zij zelf heb
ben gezegd.
IJMUIDEN (ANP) Op het ter-
.ein van de Hoogovens in IJmuiden
Is woensdag de 18-jarige machine
bankwerker J. C. Kuit uit Rotter
dam bij montagewerkzaamheden aan
een van de in aanbouw zijnde los
kranen bekneld geraakt tussen de
constructie van de kraan en de hijs-
installatie (de zgn. kat). Deze was
door nog onopgehelderde oorzaak
gaan rijden. Het slachtoffer over
leed ter plaatse aan zijn verwondin
gen. De recherche van Velsen en de
arbeidsinspectie stellen een onder
zoek naar de oorzaak van het onge
val in.
moeten toch allerlei wijzigingsvoor
stellen der liberalen in het parle
ment worden gemotiveerd en bespro
ken. Dit kan zeer lang duren.
In Bonn leeft de algemene me
ning dat het voorstel van minister
Leber om het vervoer van bepaalde
massa-goederen hij heeft een lijst
van 28 goederen opgesteld niet
houdbaar zal zijn, evenmin als de
door de minister voorgestelde ex
tra-heffing op het wegvervoer over
lange afstanden.
In plaats daarvan zal een soort
algemene vervoersbelasting komen
die echter hoger zal liggen dan door
Müller Hermann in zijn C.D.U.-C.S.-
U.-initiatief voorstel was voorge
steld.
De christen-democraten zijn trou
wens niet erg bereid om het Leber
plan in zijn uiteindelijke vorm goed
te keuren, wanneer de minister van
verkeer en waterstaat Leber geen de-
-finitieve en vast omlijnde plannen
op tafel legt, hoe hij de Bundesbahn
denkt te saneren. Met andere woor
den: geen Leber-plan wanneer men
niet precies weet, hoe de Westduit-
se staatsspoorwegen uit de schulden
zullen worden gehaald.
DEN HAAG (ANP) Nadat me
vrouw Hetty Bennink, medewerk
ster van de „Vrije Omroep" in op
richting, een klacht wegens beledi
ging tegen boerenleider H. Koekoek
uit Bennekom heeft ingediend, is de
heer Koekoek eveneens naar de
Haagse politie gelopen.
Gistermiddag heeft hij geklaagd
dat mevrouw Bennink een bedrag
van 1400 gulden heeft verduisterd
ten nadele van de „Vrije Omroep"
De heer Koekoek had dit reeds ge
schreven in het partijblad „De Vrije
Boer". Mevrouw Bennink, admini
stratrice van de „Vrije Omroep",
zou de boeken van de omroep niet
hebben laten inzien en zou uit de kas
van de omroep 1400 gulden hebben
genomen. Mevrouw Bennink stapte
naar de politie en vond dat de Boe
renleider haar had beledigd. Zij be
weert dat een officiële commissie
de kas controleerde en in orde heeft
bevonden.
VATIKAANSTAD (AP) Het Va
ticaanse weekblad „I'Osservatore
Delia Domenica" heeft de rooms-
katholieken het advies gegeven, bij
de zondag a.s. te houden parlements
verkiezingen hun stem aan de chris-
tén-democraten te geven. Het blad
gaf tegelijk deze partij de raad zich
na de verkiezingen te moderniseren.
In het artikel dat is verschenen
in het laatste nummer van het or
gaan voor de verkiezingen, die zon
dag en maandag gehouden worden,
wordt met nadruk gewezen op wat
het de voornaamste prestatie van de
christen-democratie in Italië noemt:
„De bescherming van de vrijheid".
„Daarom moeten de katholieken
zondag opnieuw als een man stem
men", aldus het artikel, dat een van
de duidelijkste betogen ten gunste
van de christen-democraten was, die
gedurende de verkiezingscampagne
van het Vaticaan zijn uitgegaan.
In een ander artikel wees het blad
erop, dat de katholieken „de more
le en godsdienstige plicht" hebben
bij de verkiezingen hun stem uit te
brengen en niet bij wqze van pro
test blanco te stemmen.
LEEUWARDEN (A.N.P.) De of
ficier van justitie te Leeuwarden
heeft na een onderhoud met de heer
L. Landmand uit Rottevalle alsnog
zijn toestemming gegeven diens zoon
in de burgerlijke stand te laten in
schrijven onder de naam „Pieterjan",
Zoals bekend werd deze naam, als
één woord geschreven, aanvankelijk
geweigerd.
AMSTERDAM (ANP) De recht
bank in Amsterdam heeft gisteren
twee kooplieden uit de hoofdstad,
de 25-jarige J. S. en de 20-jarige
H. A. de R., die 6,5 kg hasjiesj had
den ingevoerd, veroordeeld tot ne
gen en zes maanden gevangenis
straf waarvan drie maanden voor
waardelijk en aftrek van het voor
arrest. De R. had in Tanger de par
tij hasjiesj gekocht. Hq had daar
mee geld willen verdienen om als
hq meerderjarig is geworden taxi
chauffeur-eigen rqder te worden.
el 15
Accent (het nieuwe weekblad) be-
steedt deze week aandacht aan het
bezoek dat paus Paulus deze zomer
gaat brengen aan Bogota, de hoofd
stad van Columbia. Deze week heb
ik al vermeld, dat de schrijver Wim
Hornman nogal wat kritiek had op
het bezoek.
Accent schrijft over deze en andere
kritiek: „Men vergeet daarbij echter
wel eens, dat de paus, groot diplo
maat als hij is, in zijn openbare re-
devoeringen vaak een gematigd
standpunt inneemt maar juist in de
contacten achter de schermen (bijv.
nu met de verzamelde bisschoppen
van Zuid-Amerika) een invloed in
progressieve zin kan uitoefenen die
ver daarboven uitgaat."
In Amerika moet binnenkort ©p
alle pakjes, waarin „de pil" is ver
pakt en in alle advertenties voor de
pil gewaarschuwd worden, dat er
verband is aangetoond tussen het
gebruik van via de mond ingenomet!
voorbehoedmiddelen en trombose.
In de politiek spelen zich soms za*
ken af. waar men als normaal mens
nauwelijks mee te maken krijgt.
Neem nou het Eerste Kamerlid Van
Eeten van de ARP. Die vroeg aan
minister Lardinois of deze bereid
was de ei dereend als schadelijk wild
te beschouwen.
Nee, zei de minister, ik ben daar*
toe niet bereid, want de eidereend
brengt geen schade toe aan mossel
zaad, maar haalt hier juist onge
wenste bestanddelen uit.
De eidereend komt in Nederland
voornamelijk voor op de Wadden
eilanden. Het mannetje is van boven
wit en van onder zwart, het wijfje is
bruinachtig. De wetenschappelijke
naam van het dier is Somateria MoU
lisisma.
Je moet als Kamerlid toch veel
weten, vind ik.
„Vietnam behoort aan de Vletna-
mezen.
Dit staat geschreven in het hemelse
boek
En hij die Vietnam zal binnendringen
zal er zeker uit worden verjaagd."
Dit „gedicht" lijkt nogal veel op
een propaganda-rijmelarijtje van
Noord-Vietnam, waar communisten
vaker gebruik van maken, maar zo
eenvoudig is het niet. Het gedicht is
al 800 jaar oud en gemaakt door een
Vietnamees keizer tijdens een oor
log tegen China. Een Noord-Vietna-
mees las het gedicht deze week voor
op een persconferentie in Parijs.
„Sommige mannen hebben gezucht
omdat men er met hun vrouw van
door was gegaan, de meesten echter
omdat niemand er met de hunne
vandoor wilde gaan.
(Friedrich Nietzsche)
Tweede-Kamerlid Geert Ruygers
over de wereldhandelsconferentie in
New Delhi: „Ik heb fractievergade
ringen van rijke landen bijgewoond.
Daar stond Nederland in alle opzich
ten heel uitgesproken aan de linkse
kant, samen met Canada en de Scan
dinavische landen. Er is ons verwe
ten waarom Nederland niet in Bene
lux- of EEG-verband is opgetreden,
maar dat stond volledig buiten de
verhoudingen. Nederland stond aan
de uiterst linkse kant en bijv. België
stond aan de uiterst rechtse kant."
Journalist Dick Scherpenzeel over
dezelfde conferentie: „Over de Ne
derlandse delegatie heb ik indertijd
reeds geschreven, dat zij een voor
uitgeschoven positie in de groep van
Westerse landen claimde. Die pro
gressiviteit is echter zeer betrekke
lijk."
MOERDIJK: Zal Shell overkom
MERIJN
(Van een onzer verslaggevers)
HEEMSKERK Hoogoven-ran
geerder S. R. Smidt, die woensdag
morgen zes uur in een souterrain van
een Heemskerkse flat een zeven
pond wegende te vondeling gelegde
baby aantrof, heeft het meisje de
naam Barbara van Heemskerk ge
geven.
De heer Smidt vond het kind ge
wikkeld in twee handdoeken en een
plastic zak. Dokters van het zieken
huis menen dat het kind nauwelijks
een dag oud moet zijn geweest, toen
het door de moeder te vondeling
werd gelegd.
De dokters hebben goede hoop dat
de m de couveuse gelegde Barbara
van Heemskerk in leven blijft.
(ADVERTENTIE)
GEBB. STEUR
SCHIEDAM
ROOD EN WiT ALCOHOLVRIJ DRU1VESAP