Engelse rassen- botsing leller Geen Leber-wet vóór zomerreces Communistische filosoof daagt theologen uit VA* GRAPILLOM KEURLINGEN houden gezondheidsdienst overeind Conservatieve wet Gezinnen Straatpatrouilles Zwarte politie Compromis Liberalen tegen de matras waarop u werkelijk uitrust Dief en opium Daad Kerk en mens Zondebegrip Keus Kracht BANKWERKER VERONGELUKT Hetty Bennink en Koekoek beiden bij politie Vaticaans weekblad adviseert katholieken te stemmen op christen-democraten Naam „Pieterjan" mag Negen en zes maanden voor invoer hasjiesj J In Heemskerkse flat VONDELING IN HANDDOEK EN PLASTIC ZAK •V EEN GOED GASTHEER SCHENKT 00K a DAGBLAD DÉ STEM VAN VRIJDAG 17 MEI 1968 9 (Van onze Londense correspondent) LONDEN Het Engelse ras- (I1probleem dat de laatste tijd leeds meer in het nieuws komt, snog erg long. In 1950 waren er geheel Groot-Brittannië naar dialling niet meer dan hon- erdduizend kleurlingen, die af- ig waren van de grote en ieine Antillen, uit Afrika, Azië Let Midden-Oosten. [en handvol ervan bestond uit •t-enten en medici oi verpleeg- s ge verbleven in de nabi]- .jt van universiteiten en zieken den De anderen woonden in nvenwijken van Londen, Liver- »ol en Cardiff. In die tijd emigreerden heel wat -eer Caraïbische negers naar de 'erenigde Staten dan naar Enge- |ffli Maar in 1952 werden de [men van Amerika voor hen ge- loten toen president Truman de ut-McCarran ondertekende. Als neig daarvan trokken degenen li een beter leven zochten naar st moederland. Van 1955 tot 1957 verdubbelde kleurlingenbevolking in Groot- Irittannië Tijdens de daaropvol- jnde twee jaar daalde de immi- atie weer aanzienlijk, om daarna opnieuw geweldig toe te nemen, litmaal bevonden zich onder de oirijkelingen ook veel Indiërs !j Pakistani. In 1960 kreeg Groot-Brittannië HOO immigranten te verwerken. 1961 bedroeg de „toevoer" 136.000 inwijkelingen, gedurende eerste helft van 1962 vestigden ich reeds 95.000 kleurlingen in het 'erenigd Koninkrijk. procent van de vermoedelijke to tale bevolking). In 1985 zouden er 3,5 miljoen kleurlingen kunnen zijn (bijna 6 procent van de vermoede lijke bevolking). In tegenstelling met achttien jaar geleden, toen de Britse kleur lingen geïsoleerd waren in haven wijken, bewonen zij thans bijna al le grote steden van het land. Men treft ze aan in de voornaamste industrieën. Vaak verrichten zij werk waarvoor de blanken zich te goed vinden. Indiërs, Pakistani en negers houden de nationale gezond heidsdienst overeind. Als de don- kerhuidige dokters en verpleeg sters vertrokken, zouden vele Brit se ziekenhuizen hun deuren moeten sluiten. Ook voor rascisten zit er soms niets anders op dan zich door kleurlingen te laten verzor gen. Dere snelle stijging was toe te :hrijven aan een nieuwe wet van conservatieve regering, die van- [t 1962 de immigratie van vol- 'assenen uit het Gemenebest tot |l.500 per jaar beperkte. Tegenwoordig wordt de totale [kleurlingenbevolking van de Britse .eilanden op iets meer dan een 'miljoen geschat of ongeveer 2 procent van de totale bevolking yan bijna 55 miljoen. Er zijn on- [eveer 525.000 Caraïbische negers, ïm 200.000 Indiërs, 125.000 Pakis- ini en 150.00 Afrikaanse en A- aatische immigranten. Van die miljoen kleurlingen heeft leer dan 55 procent werk (onder ie blanken is die verhouding 48 procent). Bijna 35 procent van de tinderen is minder dan 16 jaar. Meer dan de helft van deze zwar te, bruine en gele kinderen is in Groot-Brittannië gr boren- Volgens het Britse ministerie van volksgezondheid zal de kleurlingen- wolking in 1975 naar schatting uit 1.750.000 zielen bestaan (of drie Vroeger bestond de kleurlingen bevolking hoofdzakelijk uit volwas sen mannen, die op kamers woon den. Vandaag bestaat zij vooral uit gezinnen, waarvan de funda mentele behoeften dezelfde zijn als die van de blanke families: fat soenlijk onderdak, een vast inko men voor de huisvader, die werk moet kunnen /inden dat overeen komt met zijn vakkennis, goed on derwijs en behoorlijke toekomstmo gelijkheden voor de kinderen. Maar de kleurlingen worden nog al dikwijls als tweederangsburgers beschouwd en dat schept vele moeilijkheden. Wetten kunnen niet beletten dat ook in Groot-Brittannië een zeke re mate van rassendiscriminatie be oefent wordt. Dit probleem ls e- venwel kinderspel in vergelijking met de Amerikaanse rassenstrijd. In Groot-Brittannië valt de discri minatie vaak niet eens op. Som mige pas aangekomen immigran ten hebben er geen erg in dat ze het slachtoffer zijn van discrimi natie, wanneer men ze werk wei gert en geen huizei. wil verkopen. Dat komt omdat ze, vaak onbe wust, een minderwaardigheidscom plex hebben en dus meer aanvaar den. Zulke eenvoudige zielen zijn trouwens nog gewoon aan de klei nerende behandeling die hen in hun eigen land te beurt viel. De meer ontwikkelde kleurlin gen en vooral hun kinderen den ken er echter anders over. Als ze in Groot-Brittannië geboren zijn en cr hetzelfde onderwijs genoten hebben als de blanken, is het net zo goed hun vaderland als dat van het „superieure" ras- Dergelijke kleurlingen wensen op dezelfde manier behandeld te wor den als hun blanke school- of werk- makkers. Er zijn talrijke schitte rende voorbeelden te vinden van volledige rassenintegratie, maar er doen zich ook veel natuurlijke bot singen voor, te wijten aan de aard van de mens de zwarte zowel als de blanke. Onder invloed van de conserva tief Enoch Powell wordt langs ver schillende zijden aangedrongen op een totale stopzetting van de im migratie en een gesubsidieerde te rugzending naar hun vaderland var immigranten die Groot-Brittannië willen verlaten. Blanke overheids personen klagen dat de kleurlin gen scholen en ziekenhuizen over- bevolken en de woningnood ver scherpen. Een treffend voorbeeld hiervan is de Engelse industrie stad Birmingham, waarin naar schatting 82.000 kleurlingen wo nen. De scholen en goedkope wo ningen steken er boordevol. Na 1969 zal deze stad over geen grond meer beschikken om bij te kun nen bouwen. De kleurlingen worden zich steeds meer bewust van hun ei genwaarde. Om de haverklap be togen zij voor hun rechten en om hun eisen kenbaar te maken. In Londen vond onlangs een betoging plaats van Sihks. Zij klaagden over discriminatie wegens hun baarden en tulbanden, die een belijdenis van hun gods dienst zijn. Andere kleurlingen sta ken de hoofden samen om straat patrouilles te organiseren, die ras genoten te hulp zouden snellen in geval ze werden aangevallen door blanken. De samenzweerders von den het wenselijk dat kleurlingen in het vervolg gewapend met klei ne zakmessen op straat zouden ko men. Grote messen en andere wa pens worden doo. de politie niet geduld. De enige Britse organisatie waarin at kleurlingen thans nog weinig reden tot klagen hebben, is „London Transport", die de Lon- De Engelse arbeiders, met na me de havenarbeiders, hebben duidelijk laten merken dat zij geen concurrentie op de arbeids markt dulden. Feit is dat kleur lingen het werk verrichten, waar voor de blanken zich te goed achten. dense autobussen en metrotreinen exploiteert. Net zoals de ziekenhui zen, zou „London Transport" zon der de kleurlingen stilvallen. Ver leden maand dreigden de zwarte Londense buschauffeurs en -con ducteurs in staking te gaan omdat hun Caraïbische collega Lionel Al- leyne niet tot inspecteur benoemd werd. „London Transport discrimi neert" beweerden ze. Het bestuur /an de transporter- ganisatie ontkende dit en zei dat alle promoties afhingen van be kwaamheid. Bij gebrek aan goede kandidaten was nog geen enkele zwarte tot businspecteur benoemd. Maar op 14 mei kwam eensklaps het bericht, dat „London Trans port" voor de eerste maal een Ca- raibische neger tot businspecteur had aangesteld. Op zijn eigen ver zoek werd zijn naam geheimgehou den. De nieuwe inspecteur heeft acht en een half jaar dienst ach ter de rug als busconducteur en chauffeur. „London Transport" maakte van de gelegenheid gebruik om erop te wijzen dat de opzichters van sommige busgarages kleurlingen zijn. Er werken ook kleurlingen als inspecteurs in de ondergrond se stations. De transportorganisa. tie heeft bovendien twee Indische businspecteurs. En de stad Londen heeft een zwarte politieman. De cijfers die moeten bewijzen dat er officieel geen discriminatie beoefend wordt, zijn dus wel zeer aan de lage kant. In vele gevallen schuilt de fout niet bij de werkge vers. Die willen wel kleurlingen aanwerven, als de kandidaten ten minste kunnen bewijzen dat ze de gelijk werk zullen presteren. Maar het zijn vaak de blanke werknemers (en de vakverenigin gen) die geen zwarte, bruine of gele eenden in de bijt wensen. Eer zeer menselijk verschijnsel maar het kan Groot-Brittannië nog veel moeilijkheden bezorgen. (Van onze correspondent in Bonn) BONN In politieke kringen in de Bondshoofdstad Ss men het er inmiddels wel over eens geworden dat alleen al uit technische overwegingen het uitgesloten moet worden geacht, dat het ver- keerspolitieke programma van de Bondsregering (bekend als het ,,Le- ber-plan") nog voor het zomerreces van het parlement zal kunnen worden aangenomen. Het Leber-plan bevindt zich nog in de verkeerscommissie van de Bondsdag, waar de inzichten van de beide coalitie-partijen C.D.U. C.- S.U. en S.P.D. sterk uiteenlopen. Naar men zich herinnert heeft de verkeersexpert van de C.D.U. C.- S.U. dr. Ernst Müller Hermann een soort „anti-Leber-plan" bü de Bonds dag ingediend. Het is nu de taak van de verkeers commissie om deze beide plannen on der een noemer te brengen, met an dere woorden een compromis te vinden. Müller Hermann is het wel eens met de algemene doelstellingen van het Leber-plan, dat wil zeggen de sanering van de sterk verliesgeven de Bundesbahn. Hij wil evenwel niet dat dit zoals in het Leber-plan is voorzien voornamelijk geschiedt op kosten van het nationale en in ternationale vrachtvervoer. Wanneer men het in de verkeers commissie eens zou worden over een „Leber - Hermann - plan" moet nog worden afgewacht of de coalitie partijen daarmede ook akkoord zul len gaan en of het wat ook be langrijk is acceptabel is voor de verantwoordelijke minister Georg Leber. Daarna moet het sterk her ziene wetsontwerp nog door twee lezingen in het parlement. Het lijkt uitgesloten dat men dat nog voor medio juli a.s. voor elkaar zal kun nen krijgen. In het parlement is bovendien nog heftige tegenstand te verwachten van de liberale vrije democratische partij, die als ondernemerspartij met het Leber-plan ook niet al te veel opheeft en evenals bij de nood- toestands-wetsontwerp in deze dagen zal proberen om door talloze wijzi gingen het wetsontwerp te beïnvloe den. Ook wanneer hem dit vermoedelijk niet zal lukken tegenover de grote meerderheid der regeringspartijen, (ADVERTENTIE) (Van een onzer verslaggevers) NIJMEGEN Er bestaat tussen marxisten en christenen een tochte band van solidariteit, zo meent de befaamde Franse filosoof Garaudy. Deze solidariteit bestaat uit de strijd die zij voeren e5en de onderdrukking en vervreemding van miljoenen mensen. Als Marxist en atheïst daagt Roger Garaudy in het juninummer van Con- J 'w, het internationale tijdschrift voor theologie, christelijke theo- "l>e» uit tot stellingname. Hij vertelt wat de niet-christen verwacht ta° de Kerk waar het erom gaat het aanschijn van de aarde te ver nieuwen. Professor Garaudy, die directeur an uef Centrum voor Marxisti- (k!L ies in Pari.is. Put als niet- lsten grote moed uit de veran- lerde opvattingen in de katholieke II f' Het Tweede Vaticaans Conci- l.i« mens en wereld in hel mid- Sesteld. Daarmee lijken de wezenlijke verwijten van de len 6 Humanisten te verval st heette immers dat de religie autonomie van de mens betwist, lent een overanderlijk beroep op int n Hiernamaals de ontpiooi- K Van de mens zou afremmen. U. ,nu de mens steeds meer zijn ia scHÜnen op de donkere •Uen van onwetendheid en on- 1,„ Han God niet meer als stop- v«m„?g?voert' worden. Hij is geen iS Uldiging of een aardige ten g voor onze tekortkomin- chri=ïaUov citeert Rimbaud die het "stendom wel eens „de eeuwige Mare 5- de mensel'jke energie" en het ,,„ii Sodsdienst „opium van tw Heeft genoemd. ïatti„r j nadruk te leggen op de op- den ;5i ,at et werkelijke leven el- e amen christenen in vroe- ,®rtoe zich gelaten neer n n ^.1J a"e onrechtvaardighe- üeldsr,3" Het „aardse tranendal". n in de geschiedenis van het christendom, zo stel Garaudy, heeft de roep weerklonken om eerst maar eens de wereld te gaan veranderen en daardoor de materiële voorwaar den te scheppen voor geestelijk le ven. Waar deze roep geuit werd, is zij veroordeeld als dwaling. En toen buiten de kerk revoluties op touw werden gezet om af te rekenen met de gevestigde voorrechten pn on rechtvaardigheden en zo de wereld menselijker te maken, toen zijn ze als duivels gebrandmerkt. tie, overal waar de mens meer ge lijkenis gaat vertonen met het beeld van God: een schepper, overal waar maar iets te scheppen valt, in de eco nomie en de politiek, in de vond sten van wetenschap, schone kun sten of geestelijke leven?" In al datgene wat boven het au tomatisme van de geschiedenis uit stijgt, kan de christen God vermoe den, oppert de Franse filosoof. Hij zegt dat ook de marxist de mens wil beschouwen als iets dat anders en meer is dan een produkt van heden en verleden. Moet men dan niet de tekenen van Gods aanwezigheid in de wereld volgen? In het vervolg van zijn artikel schrijft Garaudy: „Als de mens slechts in de wereld God ontmoet; als de wereld de enige plek is waar zich het gesprek tussen God en de mens afspeelt; als het waar is dat de God van de bijbel zich slechts in de geschiedenis manifes teert, dat wil zeggen in daden van mensen, in overwinningen dan wel nederlagen, in ballingschappen dan we) revoluties; als het woord van God altijd een daad is en als door ingrijpende sociale gebeurtenissen Gods roep tot de mensen komt kan men dan niet zeggen dat God overal is waar iets nieuws geboren gaat worden, overal waar nieuwe grootheid wordt toegevoegd aan de gestalte van de mens: wetenschap pelijke of technische ontdekkingen, artistieke creatie of poëzie, vrijwor ding van een volk of sociale revolu- De ongelovigen verwachten nu van de kerk dat zij tot een hernieuwde „lezing" van de wereld overgaat, dat zij de mensen en de politieke en sociale systemen minder zal be oordelen naar de houding die zij ten aanzien van de Kerk aannemen, dan wel naar de houding die zfj ten aan zien van de mens aannemen. Tot nu toe heeft de Kerk naar Ga- raudy's oordeel uitsluitend gestaan aan de kant van degenen die de Kerk verdedigen, zelfs wanneer die verdediging uitdraait op verdruk king van de mens. Hij verwijst naar een vroom woord van Abraham Lin coln die aan de koloniserende pries ters van de Amerikaanse vrijheids oorlog zei: „Laat ons nooit bewe ren dat God aan onze kant staat. Laat ons liever bidden dat we ons aan Gods kant mogen bevinden". Maar intussen vindt Garaudy dat men God onmogelijk zou kunnen be groeten in het Portugal waar fascis tische terreur heerst ein de laatste onverbloemd koloniale oorlog tegen Angola wordt gevoerd, ook al wordt in dat bestel Maria vereerd. Maar misschien wel in Cuba, waar met de uitbuiting van de mens een eind is gemaakt aan prostitutie en analfa betisme, na drie eeuwen koloniale slavernij in een zogenaamd chris telijk land. In de christelijke kerken heeft men met het zonde-begrip geschermd als een geducht middel om de con servatieve sociale houding te recht vaardigen. Protest en verzet waren zondige overtredingen van de orde, en voor de tragische grootheid van de rebellie had men nog geen oog. Lagen hieraan politieke motieven ten grondslag? Wie de orde aanvaardde was op passend en vroom. Bij moderne theo logen als Harvey Cox, en ook bij Teilhard de Chardin meent Garau dy te kunnen lezen dat zonde niet zozeer is „doen wat niet mag", maar „niet doen wat gedaan moet wor den". In de echte bijbelse opvatting is zonde het af' laten weten, de verantwoordelijkheid afwijzen, de „Befehl ist Befehl-mentaliteit" van Eichmann en de zijnen. Geweld is verwerpelijk, maar het handhaven van de gevestigde orde is soms een ernstiger vorm van ge weld dan het verzet ertegen. „We staan nooit voor de keus tussen ge weld er geweldloosheid", aldus vindt Garaudy. Het is altijd een keus tus sen twee vormen van geweld. Een kerk die aanvaardt dat een christen of zelfs een priester wapens draagt en deelneemt aan de geweld dadigheden van een oorlog, hoe kan zij de geweldloosheid eisen waar men zich gedrongen voelt deel te ne men aan een sociale strijd of revo lutie? De kracht van het geloof behoort ingeschakeld te worden voor de werkelijke vernieuwing van de we reld, om de mens tot volle ontplooi ing te brengen. En die vernieuw ing moet steeds gericht worden op eèn steeds hoger doel. Garaudy meent dat het marxisme niet mag vergeten, wat het in dit opzicht te danken heeft aan de wezenlijke lief desleer van het christendom. Het is de opvatting van de filo soof Garaudy dat de „sociale leer van de ker" nog onvoldoende de con sequenties heeft getrokken uit de vol ledige christelijke solidariteit met de wereld. De Kerk heeft onophoude lijk het socialisme tot in zijn diep ste wezen veroordeeld, terwijl zij van het kapitalisme alleen de uit wassen afwijst. Maar het zou juist het kapitalisme zijn dat de vrijheid van de mens aantast, zolang de pro- duktiemiddelen en daarmee de ex pansiemogelijkheden particulier ei gendom zijn. Onder de bisschoppen van onder meer Brazilië ziet Garau dy de waardering groeien voor het ware socialisme, als een vorm van sociaal leven die dichter staat bij het evangelie, zoals zij zelf heb ben gezegd. IJMUIDEN (ANP) Op het ter- .ein van de Hoogovens in IJmuiden Is woensdag de 18-jarige machine bankwerker J. C. Kuit uit Rotter dam bij montagewerkzaamheden aan een van de in aanbouw zijnde los kranen bekneld geraakt tussen de constructie van de kraan en de hijs- installatie (de zgn. kat). Deze was door nog onopgehelderde oorzaak gaan rijden. Het slachtoffer over leed ter plaatse aan zijn verwondin gen. De recherche van Velsen en de arbeidsinspectie stellen een onder zoek naar de oorzaak van het onge val in. moeten toch allerlei wijzigingsvoor stellen der liberalen in het parle ment worden gemotiveerd en bespro ken. Dit kan zeer lang duren. In Bonn leeft de algemene me ning dat het voorstel van minister Leber om het vervoer van bepaalde massa-goederen hij heeft een lijst van 28 goederen opgesteld niet houdbaar zal zijn, evenmin als de door de minister voorgestelde ex tra-heffing op het wegvervoer over lange afstanden. In plaats daarvan zal een soort algemene vervoersbelasting komen die echter hoger zal liggen dan door Müller Hermann in zijn C.D.U.-C.S.- U.-initiatief voorstel was voorge steld. De christen-democraten zijn trou wens niet erg bereid om het Leber plan in zijn uiteindelijke vorm goed te keuren, wanneer de minister van verkeer en waterstaat Leber geen de- -finitieve en vast omlijnde plannen op tafel legt, hoe hij de Bundesbahn denkt te saneren. Met andere woor den: geen Leber-plan wanneer men niet precies weet, hoe de Westduit- se staatsspoorwegen uit de schulden zullen worden gehaald. DEN HAAG (ANP) Nadat me vrouw Hetty Bennink, medewerk ster van de „Vrije Omroep" in op richting, een klacht wegens beledi ging tegen boerenleider H. Koekoek uit Bennekom heeft ingediend, is de heer Koekoek eveneens naar de Haagse politie gelopen. Gistermiddag heeft hij geklaagd dat mevrouw Bennink een bedrag van 1400 gulden heeft verduisterd ten nadele van de „Vrije Omroep" De heer Koekoek had dit reeds ge schreven in het partijblad „De Vrije Boer". Mevrouw Bennink, admini stratrice van de „Vrije Omroep", zou de boeken van de omroep niet hebben laten inzien en zou uit de kas van de omroep 1400 gulden hebben genomen. Mevrouw Bennink stapte naar de politie en vond dat de Boe renleider haar had beledigd. Zij be weert dat een officiële commissie de kas controleerde en in orde heeft bevonden. VATIKAANSTAD (AP) Het Va ticaanse weekblad „I'Osservatore Delia Domenica" heeft de rooms- katholieken het advies gegeven, bij de zondag a.s. te houden parlements verkiezingen hun stem aan de chris- tén-democraten te geven. Het blad gaf tegelijk deze partij de raad zich na de verkiezingen te moderniseren. In het artikel dat is verschenen in het laatste nummer van het or gaan voor de verkiezingen, die zon dag en maandag gehouden worden, wordt met nadruk gewezen op wat het de voornaamste prestatie van de christen-democratie in Italië noemt: „De bescherming van de vrijheid". „Daarom moeten de katholieken zondag opnieuw als een man stem men", aldus het artikel, dat een van de duidelijkste betogen ten gunste van de christen-democraten was, die gedurende de verkiezingscampagne van het Vaticaan zijn uitgegaan. In een ander artikel wees het blad erop, dat de katholieken „de more le en godsdienstige plicht" hebben bij de verkiezingen hun stem uit te brengen en niet bij wqze van pro test blanco te stemmen. LEEUWARDEN (A.N.P.) De of ficier van justitie te Leeuwarden heeft na een onderhoud met de heer L. Landmand uit Rottevalle alsnog zijn toestemming gegeven diens zoon in de burgerlijke stand te laten in schrijven onder de naam „Pieterjan", Zoals bekend werd deze naam, als één woord geschreven, aanvankelijk geweigerd. AMSTERDAM (ANP) De recht bank in Amsterdam heeft gisteren twee kooplieden uit de hoofdstad, de 25-jarige J. S. en de 20-jarige H. A. de R., die 6,5 kg hasjiesj had den ingevoerd, veroordeeld tot ne gen en zes maanden gevangenis straf waarvan drie maanden voor waardelijk en aftrek van het voor arrest. De R. had in Tanger de par tij hasjiesj gekocht. Hq had daar mee geld willen verdienen om als hq meerderjarig is geworden taxi chauffeur-eigen rqder te worden. el 15 Accent (het nieuwe weekblad) be- steedt deze week aandacht aan het bezoek dat paus Paulus deze zomer gaat brengen aan Bogota, de hoofd stad van Columbia. Deze week heb ik al vermeld, dat de schrijver Wim Hornman nogal wat kritiek had op het bezoek. Accent schrijft over deze en andere kritiek: „Men vergeet daarbij echter wel eens, dat de paus, groot diplo maat als hij is, in zijn openbare re- devoeringen vaak een gematigd standpunt inneemt maar juist in de contacten achter de schermen (bijv. nu met de verzamelde bisschoppen van Zuid-Amerika) een invloed in progressieve zin kan uitoefenen die ver daarboven uitgaat." In Amerika moet binnenkort ©p alle pakjes, waarin „de pil" is ver pakt en in alle advertenties voor de pil gewaarschuwd worden, dat er verband is aangetoond tussen het gebruik van via de mond ingenomet! voorbehoedmiddelen en trombose. In de politiek spelen zich soms za* ken af. waar men als normaal mens nauwelijks mee te maken krijgt. Neem nou het Eerste Kamerlid Van Eeten van de ARP. Die vroeg aan minister Lardinois of deze bereid was de ei dereend als schadelijk wild te beschouwen. Nee, zei de minister, ik ben daar* toe niet bereid, want de eidereend brengt geen schade toe aan mossel zaad, maar haalt hier juist onge wenste bestanddelen uit. De eidereend komt in Nederland voornamelijk voor op de Wadden eilanden. Het mannetje is van boven wit en van onder zwart, het wijfje is bruinachtig. De wetenschappelijke naam van het dier is Somateria MoU lisisma. Je moet als Kamerlid toch veel weten, vind ik. „Vietnam behoort aan de Vletna- mezen. Dit staat geschreven in het hemelse boek En hij die Vietnam zal binnendringen zal er zeker uit worden verjaagd." Dit „gedicht" lijkt nogal veel op een propaganda-rijmelarijtje van Noord-Vietnam, waar communisten vaker gebruik van maken, maar zo eenvoudig is het niet. Het gedicht is al 800 jaar oud en gemaakt door een Vietnamees keizer tijdens een oor log tegen China. Een Noord-Vietna- mees las het gedicht deze week voor op een persconferentie in Parijs. „Sommige mannen hebben gezucht omdat men er met hun vrouw van door was gegaan, de meesten echter omdat niemand er met de hunne vandoor wilde gaan. (Friedrich Nietzsche) Tweede-Kamerlid Geert Ruygers over de wereldhandelsconferentie in New Delhi: „Ik heb fractievergade ringen van rijke landen bijgewoond. Daar stond Nederland in alle opzich ten heel uitgesproken aan de linkse kant, samen met Canada en de Scan dinavische landen. Er is ons verwe ten waarom Nederland niet in Bene lux- of EEG-verband is opgetreden, maar dat stond volledig buiten de verhoudingen. Nederland stond aan de uiterst linkse kant en bijv. België stond aan de uiterst rechtse kant." Journalist Dick Scherpenzeel over dezelfde conferentie: „Over de Ne derlandse delegatie heb ik indertijd reeds geschreven, dat zij een voor uitgeschoven positie in de groep van Westerse landen claimde. Die pro gressiviteit is echter zeer betrekke lijk." MOERDIJK: Zal Shell overkom MERIJN (Van een onzer verslaggevers) HEEMSKERK Hoogoven-ran geerder S. R. Smidt, die woensdag morgen zes uur in een souterrain van een Heemskerkse flat een zeven pond wegende te vondeling gelegde baby aantrof, heeft het meisje de naam Barbara van Heemskerk ge geven. De heer Smidt vond het kind ge wikkeld in twee handdoeken en een plastic zak. Dokters van het zieken huis menen dat het kind nauwelijks een dag oud moet zijn geweest, toen het door de moeder te vondeling werd gelegd. De dokters hebben goede hoop dat de m de couveuse gelegde Barbara van Heemskerk in leven blijft. (ADVERTENTIE) GEBB. STEUR SCHIEDAM ROOD EN WiT ALCOHOLVRIJ DRU1VESAP

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 27