LEVEN WORDT DUURDER
DOOR NIEUWE BELASTING
PHEW!
*EZ)e (§oudenuen
insdag B.T.W.-debat in Tweede Kamer
Kwarteeuw geleden
bommen op üoercfam
MGR. KOOP OVER BRAZILIË:
Alleen ontwikkelingshulp
kan revolutie voorkomen
mmma wam
NOOD MISSIONARISSEN
ONGEVEER 70 MIUOEN
m k%« fiJ b s
Gereformeerde
kerken in
wereldverband
Op 26 mei Pinksteractie
Voorbeeld
Onzeker
Eerlijker
Compensaties
DE LA SALLE
ENERVERENDE NACHT VOOR
BRABANDERS EN ZEEUWEN
HERDENKINGSVLUCHT
lift»
Een sublieme sigaar voor een
prettige prijs. Steek eens op. Ahhh...
Een Keurkorps sigaar!
Natuurgedroogd,
verrassend mild
en vol karakter.
sm pSISS
Plundering
Gehuwde priesters
Groei
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 17 MEI 1968
27
(Van onze parlementaire redactie)
PEN HAAG. Met argusogen zal het Nederlandse bedrijfs-
]fVen de volgende week de kamerdebatten volgen, als daar
[iet invoeren van een nieuw systeem voor het heffen van om-
,etbelasting aan de orde komt. Want het bedrijfsleven is in de
efrste plaats betrokken bij de nieuwe heffingswijze, die „Be-
la-ting op Toegevoegde Waarde" wordt genoemd. De zaak kan
iet Nederlandse volk echter niet onverschillig laten, want van
ffle kanten is al geroepen, dat het leven er duurder door zal
worden. De regering is heel terughoudend op dit punt, maar
erkent toch wel, dat de kosten van levensonderhoud enigszins
omboog zullen gaan. Ze spreekt over één procent, maar het
bedrijfsleven is veel somberder.
v. hoeft niet aan te worden ge- ten. In de nieuwe werkwijze is het
laten doen in fiscaal opzicht niet
twijfeld dat het nieuwe systeem er
vomt; de invoering ervan is onver
mijdelijk geworden in het kader van
E.EG. en van de harmonisatie
vail de belastingen in de gemeen-
,p. Het debat in de Tweede Ka-
dat dinsdag begint en naar
«rwachting enkele dagen zal ver-
«en zal dan ook vooral gaan over
de 'percentages omzetbelasting, die
de verschillende bedrijfstakken
•bracht zullen moeten worden in
dj" toekomst. Wat is het verschil
tussen de beide systemen?
Op het ogenblik moet elke onder
nemer over zijn gehele omzet be
ting betalen. Omdat een produkt
een hele reeks produktiefases door
loopt voordat het de consument
bereikt, wordt er vele malen een-
e percentage omzetbelasting ge
heven.
Laten we een schuurtje als voor
beeld nemen.
Daarvoor hebben we eerst te ma
ken met de eigenaar van het bos,
dat de boom moet leveren. Daar
na treedt een zagerij op, die van
die boom planken maakt. Vervol
gens hebben we te maken met een
houthandelaar en tenslotte met een
timmerbedrijf. Deze rechte lijn kent
.1 nog weer vertakkingen naar de
producenten, groothandelaars en le
veranciers van gereedschappen, spij
kers, hang- en sluitwerk, vensterglas
en ga zo maar door.
Elke produktieschakel betaalt dus
eenzelfde percentage over zijn om'
zet. In het nieuwe systeem behoeft
een ondernemer slechts te betalen
over de waarde, die hij aan het
produkt toevoegt. Weliswaar moet hij
uitgaan van een percentage over
zijn omzet, maar hij mag daarvan
aftrekken 4e omzetbelasting, die in
de vorige lases van het produktie-
proces reeds werd voldaan. Zelfs
de omzetbelasting over zijn gebou
wen, machinerieën en briefpapier
mag hij aftrekken.
Om ook hier een voorbeeld te
geven: stel, dat de omzet van een
ondernemer over 'n bepaalde maand
60,000 gulden bedraagt en dat in
het nieuwe systeem de o.b. 12 pro
cent bedraagt. Hij is dan verschul
digd aan belasting:f 6000
In diezelfde maand heeft hij
facturen ontvangen:
- van fabrikant
f 40.000 belasting 4800
- van reclamebureau
1 200 bel. 24
- voor kantoorbehoeften
f 100 bel. 12
- garage (reparatie)
i 1000 bel. 120
- vrachtkosten
I 800 bel. 96
- emballage
f 2000 bel. 240
- verwarming, licht
(4 pet. tarief)
450 bel. 18
duurder meer dan het zelf doen.
In het huidige o.b.-systeem kennen
we een hele reeks tarieven. Er is
een algemeen tarief van 6 pet., een
verlaagd tarief voor textiel en
schoenen, een verhoogd tarief voor
sigaretten en alcohol, frisdranken en
chocolade, een nog hoger tarief voor
t.v.-toestellen en auto's, een afwij
kend tarief voor diensten, kortom
een heel scala.
In de nieuwe situatie wil de
regering slechts twee tarieven han
teren om het allemaal zo eenvou
dig mogelijk te houden:
een algemeen tarief van 12 pet.
voor goederen en diensten en een
verlaagd tarief van 4 pet. voor goe
deren en diensten, die de eerste le
vensbehoeften betreffen. Voorts zijn
er dan nog een aantal vrijstellin
gen, die nu ook al bestaan.
De regering heeft de hele zaak zo
opgezet, dat zij eenzelfde opbrengst
uit de omzetbelasting krijgt. Dat eis
te voor de overgangstijd wat extra
manipulaties, zoals een afwijkende
behandeling voor auto's, voor reeds
aanwezige bedrijfsmiddelen en voor
nog aanwezige voorraden. Voorts
zal de kleinhandel ook o.b- moeten
gaan betalen en daarvoor een hele
administratie moeten aanleggen, iets
wat nogal op verzet stuit.
totaal
5310
BUj£t nog te betaien 960
Het is zelfs denkbaar dat deze on
dernemer geld terugkrijgt. Als hij
bijvoorbeeld in die maand een pak
huis bouwde of een machine kocht,
kan het saldo negatief worden-
Het ts zonder meer duidelijk dat
uit nieuwe systeem eerlijker is op
het gebied van de concurrentie.
In het oude systeem kon een on
dernemer namelijk meer dan één
Produktieschakel gaan verzorgen en
aldus één of meer o.b.-heffingen ont
gaan en zo tot een lager eind
bedrag komen dan zijn collega, die
"al een tussenschakel moest benut-
Afgezien nog van het feit, dat de
ondernemers hartstochtelijk hebben
gepleit voor teruggave van de om
zetbelasting op reeds aanwezige be
drijfsmiddelen, heeft het bedrijfsle
ven ook ernstige bezwaren tegen de
percentages.
Vele bedrijfstakken betogen dat
het leven aanzienlijk duurder zal
worden door het algemene 12 pro
cent-tarief, waardoor de omzetten
zullen dalen, want de consument
kan een gulden maar één keer uit
geven. De industrie komt met inge
wikkelde berekeningen, waarvan de
juistheid slechts door deskundigen
kan worden nagegaan.
De vraag komt daarbij wel op,
of de klachten worden ingegeven
door bekommernis over de kosten
van levensonderhoud of door de
vrees dat de nieuwe o.b. in verband
met de internationale concurrentie
verhoudingen niet (volledig) kan
worden doorberekend, met andere
woorden door vrees voor inkrimping
van winsten, wat voor marginale be
drijven kan betekenen: angst voor
het voortbestaan. Voor de gewone
man betekent dit laatste weer: te
ruglopen van de werkgelegenheid.
Ongetwijfeld is het allemaal een
vrij onzekere zaak. Wat de o.b.-per-
centages betreft zal de regering het
been waarschijnlijk wel stijfhouden,
niet alleen vanwege de eenvoud van
het systeem, maar ook omdat zij
de uiteindelijke inkomsten aan o.b.
gelijk wil houden.
Juist door de onzekerheid over
de mate, waarin de nieuwe o.b. zal
worden doorberekend, is het moei
lijk een voorspelling te maken over
de gevolgen voor de kosten van le
vensonderhoud.
Dat het leven duurder wordt
staat wel vast en de 1 procent
waarover de regering zelf spreekt,
lijkt aan de lage kant, zelfs als
men alleen maar kijkt naar de
prijzen voor de noodzakelijke le
vensbehoeften.
Dat spreekt vanzelf, dat de vak
beweging op het vinketouw zit en
compensaties zal eisen. Mogelijk zal
voor de laagstbetaalden die com
pensatie enigszins worden bereikt
door een voorgenomen verlaging
van de belastingvrije voet voor de
inkomstenbelasting-
Uit het wetsontwerp dat nu in be
handeling komt, blijkt overigens dat
de regering een grotere betekenis wil
gaan toekennen aan de o.b. en graag
wat minder i.b. wil gaan heffen ten
koste van een verhoging van de
o.b. onder het motto: wie veel wil
kopen moet dus ook maar veel
betalen, een zwaardere belasting op
de bestedingen dus en een lich
tere op de inkomsten. Op korte ter
mijn mag zo'n drukverschuiving
echter niet worden verwacht, te
meer niet omdat men dan twee za
ken door elkaar zou vlechten en
met name niet zou kunnen na
gaan, welk effect de overgang van
het ene naar het andere systeem
zal hebben.
(ADVERTENTIE)
Naar een ouderwetse kostschool?
Neen!
Stuur uw jongens dan liever
naar een modern open internaat!
Baarle-Nassau.
Brugklas Mavo-Havo
Ulo A en B.
Middenstandsdiploma.
Machineschrijven en
Muzieklessen.
Bel 04257-200 of vraag prospec
tus. Internaat De La Salie te
Baarle-Nassau o.l.v. Broeders v.
d. Christelijke Scholen.
(Van onze luchtvaartredacteur)
BREDA Vandaag precies 25
jaar geleden hadden duizenden
Zeeuwen en Westbrabanders een
bijzonder rumoerige nacht achter
de rug. De inwoners van Gilze-
Rijen bijvoorbeeld werden bijna
uit hun bedden geblazen terwijl
de ruiten uit de sponningen en
de pannen van de daken vlogen
door een van de hevigste ex
plosies van de hele oorlog. Op de
Fliegerhorst, de nacbtjagersbasis
die de Duitsers tussen de beide
kerkdorpen Gilze en Rijen had
den aangelegd, ontstonden felle
branden.
Een Lancaster van de RAF,
door stom toeval te dicht bij de
beruchte flak gekomen, werd in
brand geschoten en stortte neer
tussen de gebouwen van het vlieg
veld, een schade en een dodental
veroorzakend die de resultaten
van sommige formatiebombarde
menten verre te boven gingen,
zoals later zou blijken uit Duitse
documenten.
De hevige ontploffing was ver
oorzaakt door de luchtmijn van
de Lancaster. De mijn was be
stemd voor de Roerdammen en
de neergeschoten bommenwer
per behoorde tot het beroemde
617-squadron dat die nacht op
boomtophoogte over Nederland
en Duitsland scheerde met het
doel: de Roerdammen te vernie
tigen en Duitslands belangrijkste
industriegebied uit te schakelen.
Het squadron dat de geschiede
nis is ingegaan onder de naam
„Dambusters", stond onder com
mando van Squadron-leader Guy
Gibson, toen 25 jaar. Gibson zelf
leidde de eerste formatie die tus
sen Schouwen-Duiveland en N.-
Beveland de Nederlandse kust
kruiste en dwars over de provin
cie Brabant naar Duitsland raas
de, op „zero altitude", niet ho
ger dan 20 a 30 meter vliegend
met de reusachtige Lancasters.
De hele nacht door werden
mensen die op de routes (er wa
ren er verschillende over ons
land) woonden opgeschrikt door
luchtafweer en het geraas van
motoren.
Er waren voor deze opdracht
negentien Lancasters omgebouwd
en geschikt gemaakt voor het
dragen van een speciaal ontwor
pen mijn. Negen vliegtuigen, ver
deeld in secties van drie, scheer
den met ruime tussenpozen over
het Zeeuwse en Brabantse land.
Vijf andere Lancasters kwamen
via de Waddeneilanden ons land
binnen en trokken verder, over
de Zuiderzee, naar het centrale
keerpunt dat bij Soest in Duits
land lag. Een laatste groep van
vijf vormde de reserve. Ook de
ze groep vloog die nacht over
Zeeland en Brabant.
De mijnen moesten van zeer
geringe hoogte worden gelost bo-
GUT GIBSON
...gesneuveld...
Vandaag zal een groep sport-
vliegtuigen van de vliegclub
Rotterdam een herdenkings-
vlueht uitvoeren naar de Mölme-
dam. De groep zal daarbij zo
veel mogelijk Gibsons oorspron
kelijke route volgen. Ook in En
geland wordt de aanval op de
dammen herdacht, ondermeer
met een reünie van oud-leden
en medewerkers van 617-squa-,.
dron.
ven het watervlak van het Möh-
ne-stuwmeer (de Möhnedam was
het belangrijkste doel; naast de
Eder-, Sorpe-, Ennepe. en Lis-
terdammen) vervolgens over het
water keilen om dan langs de
damwand te zinken en te ontplof
fen.
De Möhne- en Ederdammen
werden verwoest. Minstens 1200
mensen moeten het leven hebben
verloren in de zondvloed die de
dalen vulde. Acht van de negen
tien bommenwerpers keerden niet
terug van deze historische op
dracht. De meesten werden neer
geschoten boven Nederland,
maar van nog maar twee zijn
de plaatsen bekend waar zij neer
kwamen: bij Gilze en bij Bergen
aan Zee.
De laatste werd neergeschoten
op de retourvlucht. Vijfenvijftig
RAF-militairen verloren het leven
Alleen de staartschutter van een
der neergeschoten bommenwer
pers overleefde de „crash".
Guy Gibson, de man die de
geniale precisie-aanval leidde,
sneuvelde in de nacht van 19 sep
tember 1944 bij Steenbergen-
Nachtwaker A. de Bruijn van de
Centrale Suikerfabriek zag de
Mosquito, waarmee Gibson en
zijn navigator Warwick een aan
val op Rheydt hadden geleid,
neerstorten.
Gibson en zijn navigator liggen
nog steeds begraven in Steenber
gen. Onbekenden leggen soms
bloemen op hun graven.
WIM KOCK
(ADVERTENTIE)
doos met 10 sigaren 2,90
luxe houten kist
met 25 sigaren 7,25
Uen paar weken geleden mocht ik
u wat vertellen over de a.s. Ge
reformeerde Oecumenische Synode,
die van 13-23 augustus a.s. in Neder
land gehouden wordt. In deze synode
komen 25 gereformeerde kerken van
uit de gehele wereld samen om be
sluiten te nemen over zaken, die voor
al deze kerken van betekenis zijn en
waarin men zoveel mogelijk een ge
lijke beleidslijn trekken wil.
Drie zeer belangrijke zaken zullen
zeker aan de orde komen: de doop
van hen, die vóór hun bekering poly-
gaist waren; de ambtelijke dienst van
de vrouw in de kerk; en het rassen
vraagstuk.
In de praktijk verstaan we onder po
lygamie het gehuwd zijn van één
man met meerdere vrouwen. Polyga
mie komt veel minder voor dan men
misschien zou denken: de laatst be
schikbare cijfers geven aan, dat hoog
stens 2 procent van de gehuwden po
lygaam gehuwd is. En slechts als gro
te uitzondering komt het motief der
wellust voor; veelal gaat 't om 'n gro
ter kindertal of om meer invloed. En
steeds is de polygamie gelegaliseerd,
dus bij de wet geregeld.
Al komt polygamie dan niet veel
voor, de kerk krijgt er mee te maken.
En de vraag is dan of een polygaam
gehuwde gedoopt mag worden als hij
tot de kerk toe-
treedt. Men is het
GlCUWS Uil er wel over eens
dat het monogame
urof.-chr. huwelijk het oor-
spronkelijke is en
If arken °°k voor onze tijd
KCIIVCH het bijbels-genor
meerde. Maar ook
het Oude Testament kent het
polygame huwelijk en stelde er
regels voor. M.a.w. de kerk kan
zonder meer niet stellen dat een po
lygaam gehuwde geen recht heeft op
het sacrament. Er zijn er wel geweest,
die deze regel wilden volgen. Ande
ren meenden, dat nu de bijbel de mo
gelijkheid van polygamie kent, een
polygaam gehuwde zonder meer recht
heeft op de doop, wanneer hij toe
treedt tot de kerk. Weer anderen zijn
van oordeel dat betrokkenen leerling
van de kerk (catechumeen) moeten
blijven en niet gedoopt mogen wor
den. Het rapport voor de komende
Geref. Oecumenische Synode advi
seert de synode te besluiten, dat men
moet uitgaan van de regel van het
monogame huwelijk. Dat de kerk in
haar onderricht ook daarnaar moet
werken. Maar dat bij polygaam ge
huwden, die tot de kerk toetreden,
ieder geval op zichzelf bezien moet
worden, terwijl de kerk uitspreekt
dat zonder meer weigeren van de
doop niet juist is.
I"Aok binnen de gereformeerde ker-
ken over de gehele wereld speelt
het vraagstuk van de ambtelijke
dienst van de vrouw in de kerk. De
gereformeerde kerken in Japan ken
nen reeds lang deze vrouwelijke
ambtsdrager, evenals de kerk van
Korea. Andere kerken staan er wat
huiverig tegenover. De Gereformeer
de Kerken van Nederland hebben uit
gesproken dat er in beginsel geen be
zwaar tegen bestaat de ambten van
predikant, ouderling en diaken ook
voor de vrouw open te stellen, maar
wachten met de uitvoering van dit
besluit nog even op de komende Ge
ref. Oecum. Synode. In het rapport
dat op de komende G.O.S. wordt uit
gebracht, wordt aangegeven, dat in
de bijbel het ambt als regel wel door
mannen is vervuld, maar dat er ook
sprake is van vrouwelijke ambtsdra
gers: profetessen, priesteressen, ko
ningirmen.
Wel zal de vrouw steeds het vrouwe-
lijk-eigene in haar ambtelijke dienst
hebben te vertonen. Het rapport ad
viseert de synode in ieder geval te
besluiten het diaken-ambt voor de
vrouw open te stellen dat is het
ambt van de beoefening der barm
hartigheid maar nader te studeren
op de vraag of ook het ambt van
ouderling (opziener) en predikant
voor de vrouwen moet worden open
gesteld.
De Geref. Oecumenische Synoden
van Potchefstroom (1958) en van
Grand Rapids (1963) hebben beide
wel over het rassenvraagstuk gehan
deld, maar in niet al te duidelijke zin.
Haar uitspraken blijken voor tweeër
lei uitleg vatbaar. Daarom gaf de vo
rige synode dit vraagstuk opnieuw in
studie en het rapport daarover ligt nu
ter tafel. Niet ieder juicht het rap
port toe.
Maar dat de komende Geref. Oecu
menische Synode voor juist dit punt
een uiterst belangrijke zal zijn is mij
wel duidelijk. Zelfs kon het wel eens
het breekpunt voor geheel de oecu
menische samenwerking van de Ge
reformeerde Kerken in wereldver
band. Laten we hopen, dat de kerken
ook (misschien wel: juist) op dit, punt
elkaar blijven verstaan en vasthou
den.
TILBURG
DS. P. VISSER
HILLEGOM. (KNP). „De eerste tien jaar ben ik nog
niet bang voor een gewelddadige revolutie in Brazilië. Daar
voor zijn de mensen nog te apathisch. Voorwaarde om die
onherroepelijk komende revolutie vóór te zijn is echter wel,
dat kerk en staat erin slagen om hun reeds op grote schaal be
gonnen ontwikkelingskerk in snel tempo uit te breiden.
Aan het woord is mgr. P. J. J.
Koop MSC, bischop van Lins in de
Braziliaanse staat Sao Paolo, op va
kantie in Nederland, maar tevens aan
het werk voor een reeks ontwikke
lingsprojecten van de Nederlandse
regering geld los te krijgen.
De bisschop, die met collega's als
bisschop Helder Camara, mgr. De
Oliveira en mgr. Sales behoort tot
de drijvers binnen het Braziliaanse
episcopaat, zegt met zijn collega's te
gen die gewelddadige revolutie te
zijn. Die zal het volk alleen maar
grotere ellende en werkloosheid be
zorgen. Er hoeft ook geen revolutie
te komen, want zowel van de rege
ring als van de kerkelijke leiding
kan gezegd worden, dat zij van goe
de wil zijn.
De werkelijke dreiging voor Bra
zilië ligt in de internationale con
cerns uit Europa, Japan en vooral de
V.S. van N. -Amerika. Die concerns
maken dank zij de goedkope arbeids
markt in Brazilië ongehoorde win
sten, die voor 't grootste deel naar het
buitenland afvloeien. En zetten in
feite de pinndering van de Portuge
zen, Spanjaarden, Engelsen en Ne
derlanders uit vroeger eeuwen voort.
Wat echter sociaal rechtvaardig zou
zijn: die winsten moesten Brazilië
zelf ten goede komen
De nog steeds gehoorde beschuldi
ging, dat kerk en staat in Brazilië
niets doen, gaan volgens mgr. Koop
niet meer op. Integendeel. Van de
kerkelijke leiders kan hij zeggen,
dat zij duidelijk hebben gekozen voor
de omwenteling op sociaal-econo
misch gebied. Op de 200 kerkelijke
leiders zijn er op zijn hoogst 20 a 30
achterblijvers, die ook in hun pasto
raal beleid geen vinger uitsteken.
Maar de bisschoppenconferentie in
haar geheel heeft de ideologie over
het ontwikkelingswerk van de ency
cliek „Populorum Progressio" van
Paulus VI tot basis van handelen ge
nomen. En zij vindt hier de regering
niet tegenover zich, wel de kleine
groep economisch machtigen, die me
de profiteren van de ondernemingen
der internationale concerns. Het zijn
de 10 procent die 90 procent van het
nationale inkomen bezit.
Kerk en staat in Brazilië hebben
elkaar gevonden in het z.g. basis
ontwikkelingswerk. De kerk wordt
hierbij geholpen door de vastenac
ties, zoals die van Nederland en
Duitsland en andere landen. De Bra
ziliaanse staat, ietwat dictatoriaal ge
structureerd, maar zeer sociaal en
progressief, werkt enorm hard voor
de ontwikkeling van onder af, zij fi
nanciert het opbouwwerk uit de be
lastingen. Wanneer projecten van de
kerk eenmaal goed draaien, kunnen
zij dan ook op gedeeltelijke subsidie
van regeringswege rekenen.
De kleine man moet bijdehand ge
noeg worden om de uitbuitende tus
senhandelaars of opkopers te kunnen
uitschakelen door vorming van coö
peraties. Het is een wijd-verbreide
misvatting, dat voor al dit werk de
Brazilianen hulpkrachten uit het bui
tenland nodig zou hebben. Wat wel
Enkele dikke rode en groene
boekwerken bevatten tot in de
tails uitgewerkte plannen, waar
mee mgr. P. Koop voor enkele
weken zijn intrek op de pasto
rie te Hillegom heeft genomen.
Hij wil hier de overheid en par
ticulieren warm zien te krijgen
voor
een project voor de oprich
ting van een centrum voor
volksopvoeding;
een project voor basis-opvoe
ding tot gemeenschaps-ontwik-
keling;
een project voor de vorming
van een afdeling voor commu
nicatie en documentatie;
een project voor de vorming
van een afdeling voor de op
leiding van technici in vee
teelt;
een project voor de oprich
ting van een afdeling voor de
vorming van deskundigen op
het gebied van veeteelt, en
een project voor de oprich
ting van een afdeling tot vor
ming van deskundigen op het
gebied van coöperaties.
nodig is, dat is geld en steeds meer
geld om het werk van de grond te
krijgen. En niet, zoals in de ontwik
kelingspolitiek vaak het geval is, le
ningen met rente, want zo zegt
mgr. Koop de opstapelende rentes
van leningen, die het buitenlands ka
pitaal ons verstrekken, vermoorden
ons. Hij bepleitte een werkelijk weg
geven om een ander volk tot wel
vaart te brengen.
Heel lang is de kerk van Brazilië
een elite-kerk geweest, die zich in
feite niet zoveel om het volk bekom
merde, dat tevreden was met devo
tionele zaken als processies en uiter
lijk vertoon. Dit beeld klopt niet
meer met de werkelijkheid. Zij is
sedert het concilie rigoureus bezig
om van een elite-kerk weer een
volkskerk te worden.
Dit heeft met name belangrijke
consequenties voor de priesteroplei
ding. Mgr. Koop deelt met talrijke
Braziliaanse bisschopen de zienswij
ze, dat de priesters werkelijk uit het
volk moeten voortkomen. Leidende
figuren uit het maatschappelijke le
ven zouden ook geschikte priesters
kunnen zijn. Of zij gehuwd zijn of
niet, doet volgens de Braziliaanse
bisschoppen minder ter zake.
Het is nog niet zover, maar mgr.
Koop is er zeker van, dat wanneer
drievierde van het Braziliaanse epis
copaat erom zou vragen, Rome zeker
de priesterwijding van gehuwde
mannen zou toestaan. Overigens wer
ken er in Brazilië al gehuwde pries
ters, zij het niet officieel.
Het gehuwde diakonaat biedt vol
gens de Braziliaanse bisschoppen
geen oplossing voor het ontstellende
priestertekort, omdat de gehuwde
diaken nu eenmaal niet kan beschik
ken over het priesterlijke gezag,
over de macht om zonden te verge
ven en de eucharistie te vieren.
SOESTERBERG (KNP) In de
week voor Pinksteren, te beginnen
op zondag 26 mei zal voor de 32e maal
de Nederlandse missiewerk worden
gehouden, ook wel Pinksteractie ge
heten. Het is 'n bisschoppelijke ac
tie, evenals de vastenactie. Maar ter
wijl deze laatste zich toespitst op so
ciale projecten, is de Pinksteractie
(Nederlandse Missieweek) uitslui
tend gericht op de geestelijke en
stoffelijke steun aan de Nederlandse
missionarissen, d.w.z. op hun per
soonlijke noden, die zo nauw aan
hun werk verbonden zijn.
Volgens de meest recente opgave
werken 8.782 Nederlanders als mis
sionarissen in 76 landen buiten Euro
pa en Noord-Amerika. Onder hen
zijn 4.392 priesters, 35 fraters, 2867
zusters, 1.265 broeders en 232 leken
missionarissen.
Mede ten gevolge van het pasto
raal concilie, maar ook ten gevolge
van de bewustwording van de toene
mende nood der missionerende or
den, is de overtuiging gegroeid dat
katholiek Nederland zijn missionaris
sen op alle gebieden, ook in zijn per
soonlijke noden, krachtiger moei
steunen. Er is, zo heeft men geschat,
ongeveer 70 miljoen gulden per jaar
nodig om die persoonlijke noden van
missionarissen te lenigen, om hun
hoge reiskosten te betalen, hen het
werk in de ontwikkelingslanden mo
gelijk te maken, hen op vakantie te
laten gaan en om hun pensioen of
aanvullend pensioen te geven, voor
de verzekeringen tegen ziekte en on
geval. Als de missionaris ziek naar
Nederland komt is er veel geld nodig
om hem redelijk te verzorgen.
Tot op heden werd dit geld door
duizenden particuliere acties van or
den en congregaties en individuele
missionarissen ingezameld. Vaak met
tegenzin van henzelf en van de ge
vers.
De Nederlandse Missieweek stelt
zich voor door een grote jaarlijkse
actie al dit geld voor deze noden bij
een te brengen en de missionarissen
allen uit deze fondsen te laten put
ten. Er zal ais onderdeel van deze
inzameling een sterk solidariteits
fonds worden gevormd dat nu nog
maar f 100.000.- telt, maar dat zeker
vele miljoenen zal gaan vergen. De
Nederlandse Missieweek gaat reeds
in de goede richting. Werd in 1959
nog geen f 200.000.- bijeengebracht,
waarmee slechts enkele tientallen
missionarissen geholpen konden wor
den in 1967 was het inzicht dat ka
tholiek Nederland hulp moest verle
nen, zo sterk doorgedrongen, dat S
ton ter beschikking werd gesteld.
Het geld over 1967 Is al weer be
steed. Bijvoorbeeld is f 107.000.-
extra-hulp gegeven aan uit Kongo
gevluchte missionarissen; f 450.000.-
is toegedeeld aan priesters, broeders
en zusters en leken voor de bouw van
scholen, herstel van kerken, biblio
theken, voedselpakketten distribue
ren, en om katechisten te betalen.
De Pinkstercampagne zal deze nieu
we actie voor dit jaar op gang bren
gen.