LEVEN WORDT DUURDER DOOR NIEUWE BELASTING PHEW! *EZ)e (§oudenuen insdag B.T.W.-debat in Tweede Kamer Kwarteeuw geleden bommen op üoercfam MGR. KOOP OVER BRAZILIË: Alleen ontwikkelingshulp kan revolutie voorkomen mmma wam NOOD MISSIONARISSEN ONGEVEER 70 MIUOEN m k%« fiJ b s Gereformeerde kerken in wereldverband Op 26 mei Pinksteractie Voorbeeld Onzeker Eerlijker Compensaties DE LA SALLE ENERVERENDE NACHT VOOR BRABANDERS EN ZEEUWEN HERDENKINGSVLUCHT lift» Een sublieme sigaar voor een prettige prijs. Steek eens op. Ahhh... Een Keurkorps sigaar! Natuurgedroogd, verrassend mild en vol karakter. sm pSISS Plundering Gehuwde priesters Groei DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 17 MEI 1968 27 (Van onze parlementaire redactie) PEN HAAG. Met argusogen zal het Nederlandse bedrijfs- ]fVen de volgende week de kamerdebatten volgen, als daar [iet invoeren van een nieuw systeem voor het heffen van om- ,etbelasting aan de orde komt. Want het bedrijfsleven is in de efrste plaats betrokken bij de nieuwe heffingswijze, die „Be- la-ting op Toegevoegde Waarde" wordt genoemd. De zaak kan iet Nederlandse volk echter niet onverschillig laten, want van ffle kanten is al geroepen, dat het leven er duurder door zal worden. De regering is heel terughoudend op dit punt, maar erkent toch wel, dat de kosten van levensonderhoud enigszins omboog zullen gaan. Ze spreekt over één procent, maar het bedrijfsleven is veel somberder. v. hoeft niet aan te worden ge- ten. In de nieuwe werkwijze is het laten doen in fiscaal opzicht niet twijfeld dat het nieuwe systeem er vomt; de invoering ervan is onver mijdelijk geworden in het kader van E.EG. en van de harmonisatie vail de belastingen in de gemeen- ,p. Het debat in de Tweede Ka- dat dinsdag begint en naar «rwachting enkele dagen zal ver- «en zal dan ook vooral gaan over de 'percentages omzetbelasting, die de verschillende bedrijfstakken •bracht zullen moeten worden in dj" toekomst. Wat is het verschil tussen de beide systemen? Op het ogenblik moet elke onder nemer over zijn gehele omzet be ting betalen. Omdat een produkt een hele reeks produktiefases door loopt voordat het de consument bereikt, wordt er vele malen een- e percentage omzetbelasting ge heven. Laten we een schuurtje als voor beeld nemen. Daarvoor hebben we eerst te ma ken met de eigenaar van het bos, dat de boom moet leveren. Daar na treedt een zagerij op, die van die boom planken maakt. Vervol gens hebben we te maken met een houthandelaar en tenslotte met een timmerbedrijf. Deze rechte lijn kent .1 nog weer vertakkingen naar de producenten, groothandelaars en le veranciers van gereedschappen, spij kers, hang- en sluitwerk, vensterglas en ga zo maar door. Elke produktieschakel betaalt dus eenzelfde percentage over zijn om' zet. In het nieuwe systeem behoeft een ondernemer slechts te betalen over de waarde, die hij aan het produkt toevoegt. Weliswaar moet hij uitgaan van een percentage over zijn omzet, maar hij mag daarvan aftrekken 4e omzetbelasting, die in de vorige lases van het produktie- proces reeds werd voldaan. Zelfs de omzetbelasting over zijn gebou wen, machinerieën en briefpapier mag hij aftrekken. Om ook hier een voorbeeld te geven: stel, dat de omzet van een ondernemer over 'n bepaalde maand 60,000 gulden bedraagt en dat in het nieuwe systeem de o.b. 12 pro cent bedraagt. Hij is dan verschul digd aan belasting:f 6000 In diezelfde maand heeft hij facturen ontvangen: - van fabrikant f 40.000 belasting 4800 - van reclamebureau 1 200 bel. 24 - voor kantoorbehoeften f 100 bel. 12 - garage (reparatie) i 1000 bel. 120 - vrachtkosten I 800 bel. 96 - emballage f 2000 bel. 240 - verwarming, licht (4 pet. tarief) 450 bel. 18 duurder meer dan het zelf doen. In het huidige o.b.-systeem kennen we een hele reeks tarieven. Er is een algemeen tarief van 6 pet., een verlaagd tarief voor textiel en schoenen, een verhoogd tarief voor sigaretten en alcohol, frisdranken en chocolade, een nog hoger tarief voor t.v.-toestellen en auto's, een afwij kend tarief voor diensten, kortom een heel scala. In de nieuwe situatie wil de regering slechts twee tarieven han teren om het allemaal zo eenvou dig mogelijk te houden: een algemeen tarief van 12 pet. voor goederen en diensten en een verlaagd tarief van 4 pet. voor goe deren en diensten, die de eerste le vensbehoeften betreffen. Voorts zijn er dan nog een aantal vrijstellin gen, die nu ook al bestaan. De regering heeft de hele zaak zo opgezet, dat zij eenzelfde opbrengst uit de omzetbelasting krijgt. Dat eis te voor de overgangstijd wat extra manipulaties, zoals een afwijkende behandeling voor auto's, voor reeds aanwezige bedrijfsmiddelen en voor nog aanwezige voorraden. Voorts zal de kleinhandel ook o.b- moeten gaan betalen en daarvoor een hele administratie moeten aanleggen, iets wat nogal op verzet stuit. totaal 5310 BUj£t nog te betaien 960 Het is zelfs denkbaar dat deze on dernemer geld terugkrijgt. Als hij bijvoorbeeld in die maand een pak huis bouwde of een machine kocht, kan het saldo negatief worden- Het ts zonder meer duidelijk dat uit nieuwe systeem eerlijker is op het gebied van de concurrentie. In het oude systeem kon een on dernemer namelijk meer dan één Produktieschakel gaan verzorgen en aldus één of meer o.b.-heffingen ont gaan en zo tot een lager eind bedrag komen dan zijn collega, die "al een tussenschakel moest benut- Afgezien nog van het feit, dat de ondernemers hartstochtelijk hebben gepleit voor teruggave van de om zetbelasting op reeds aanwezige be drijfsmiddelen, heeft het bedrijfsle ven ook ernstige bezwaren tegen de percentages. Vele bedrijfstakken betogen dat het leven aanzienlijk duurder zal worden door het algemene 12 pro cent-tarief, waardoor de omzetten zullen dalen, want de consument kan een gulden maar één keer uit geven. De industrie komt met inge wikkelde berekeningen, waarvan de juistheid slechts door deskundigen kan worden nagegaan. De vraag komt daarbij wel op, of de klachten worden ingegeven door bekommernis over de kosten van levensonderhoud of door de vrees dat de nieuwe o.b. in verband met de internationale concurrentie verhoudingen niet (volledig) kan worden doorberekend, met andere woorden door vrees voor inkrimping van winsten, wat voor marginale be drijven kan betekenen: angst voor het voortbestaan. Voor de gewone man betekent dit laatste weer: te ruglopen van de werkgelegenheid. Ongetwijfeld is het allemaal een vrij onzekere zaak. Wat de o.b.-per- centages betreft zal de regering het been waarschijnlijk wel stijfhouden, niet alleen vanwege de eenvoud van het systeem, maar ook omdat zij de uiteindelijke inkomsten aan o.b. gelijk wil houden. Juist door de onzekerheid over de mate, waarin de nieuwe o.b. zal worden doorberekend, is het moei lijk een voorspelling te maken over de gevolgen voor de kosten van le vensonderhoud. Dat het leven duurder wordt staat wel vast en de 1 procent waarover de regering zelf spreekt, lijkt aan de lage kant, zelfs als men alleen maar kijkt naar de prijzen voor de noodzakelijke le vensbehoeften. Dat spreekt vanzelf, dat de vak beweging op het vinketouw zit en compensaties zal eisen. Mogelijk zal voor de laagstbetaalden die com pensatie enigszins worden bereikt door een voorgenomen verlaging van de belastingvrije voet voor de inkomstenbelasting- Uit het wetsontwerp dat nu in be handeling komt, blijkt overigens dat de regering een grotere betekenis wil gaan toekennen aan de o.b. en graag wat minder i.b. wil gaan heffen ten koste van een verhoging van de o.b. onder het motto: wie veel wil kopen moet dus ook maar veel betalen, een zwaardere belasting op de bestedingen dus en een lich tere op de inkomsten. Op korte ter mijn mag zo'n drukverschuiving echter niet worden verwacht, te meer niet omdat men dan twee za ken door elkaar zou vlechten en met name niet zou kunnen na gaan, welk effect de overgang van het ene naar het andere systeem zal hebben. (ADVERTENTIE) Naar een ouderwetse kostschool? Neen! Stuur uw jongens dan liever naar een modern open internaat! Baarle-Nassau. Brugklas Mavo-Havo Ulo A en B. Middenstandsdiploma. Machineschrijven en Muzieklessen. Bel 04257-200 of vraag prospec tus. Internaat De La Salie te Baarle-Nassau o.l.v. Broeders v. d. Christelijke Scholen. (Van onze luchtvaartredacteur) BREDA Vandaag precies 25 jaar geleden hadden duizenden Zeeuwen en Westbrabanders een bijzonder rumoerige nacht achter de rug. De inwoners van Gilze- Rijen bijvoorbeeld werden bijna uit hun bedden geblazen terwijl de ruiten uit de sponningen en de pannen van de daken vlogen door een van de hevigste ex plosies van de hele oorlog. Op de Fliegerhorst, de nacbtjagersbasis die de Duitsers tussen de beide kerkdorpen Gilze en Rijen had den aangelegd, ontstonden felle branden. Een Lancaster van de RAF, door stom toeval te dicht bij de beruchte flak gekomen, werd in brand geschoten en stortte neer tussen de gebouwen van het vlieg veld, een schade en een dodental veroorzakend die de resultaten van sommige formatiebombarde menten verre te boven gingen, zoals later zou blijken uit Duitse documenten. De hevige ontploffing was ver oorzaakt door de luchtmijn van de Lancaster. De mijn was be stemd voor de Roerdammen en de neergeschoten bommenwer per behoorde tot het beroemde 617-squadron dat die nacht op boomtophoogte over Nederland en Duitsland scheerde met het doel: de Roerdammen te vernie tigen en Duitslands belangrijkste industriegebied uit te schakelen. Het squadron dat de geschiede nis is ingegaan onder de naam „Dambusters", stond onder com mando van Squadron-leader Guy Gibson, toen 25 jaar. Gibson zelf leidde de eerste formatie die tus sen Schouwen-Duiveland en N.- Beveland de Nederlandse kust kruiste en dwars over de provin cie Brabant naar Duitsland raas de, op „zero altitude", niet ho ger dan 20 a 30 meter vliegend met de reusachtige Lancasters. De hele nacht door werden mensen die op de routes (er wa ren er verschillende over ons land) woonden opgeschrikt door luchtafweer en het geraas van motoren. Er waren voor deze opdracht negentien Lancasters omgebouwd en geschikt gemaakt voor het dragen van een speciaal ontwor pen mijn. Negen vliegtuigen, ver deeld in secties van drie, scheer den met ruime tussenpozen over het Zeeuwse en Brabantse land. Vijf andere Lancasters kwamen via de Waddeneilanden ons land binnen en trokken verder, over de Zuiderzee, naar het centrale keerpunt dat bij Soest in Duits land lag. Een laatste groep van vijf vormde de reserve. Ook de ze groep vloog die nacht over Zeeland en Brabant. De mijnen moesten van zeer geringe hoogte worden gelost bo- GUT GIBSON ...gesneuveld... Vandaag zal een groep sport- vliegtuigen van de vliegclub Rotterdam een herdenkings- vlueht uitvoeren naar de Mölme- dam. De groep zal daarbij zo veel mogelijk Gibsons oorspron kelijke route volgen. Ook in En geland wordt de aanval op de dammen herdacht, ondermeer met een reünie van oud-leden en medewerkers van 617-squa-,. dron. ven het watervlak van het Möh- ne-stuwmeer (de Möhnedam was het belangrijkste doel; naast de Eder-, Sorpe-, Ennepe. en Lis- terdammen) vervolgens over het water keilen om dan langs de damwand te zinken en te ontplof fen. De Möhne- en Ederdammen werden verwoest. Minstens 1200 mensen moeten het leven hebben verloren in de zondvloed die de dalen vulde. Acht van de negen tien bommenwerpers keerden niet terug van deze historische op dracht. De meesten werden neer geschoten boven Nederland, maar van nog maar twee zijn de plaatsen bekend waar zij neer kwamen: bij Gilze en bij Bergen aan Zee. De laatste werd neergeschoten op de retourvlucht. Vijfenvijftig RAF-militairen verloren het leven Alleen de staartschutter van een der neergeschoten bommenwer pers overleefde de „crash". Guy Gibson, de man die de geniale precisie-aanval leidde, sneuvelde in de nacht van 19 sep tember 1944 bij Steenbergen- Nachtwaker A. de Bruijn van de Centrale Suikerfabriek zag de Mosquito, waarmee Gibson en zijn navigator Warwick een aan val op Rheydt hadden geleid, neerstorten. Gibson en zijn navigator liggen nog steeds begraven in Steenber gen. Onbekenden leggen soms bloemen op hun graven. WIM KOCK (ADVERTENTIE) doos met 10 sigaren 2,90 luxe houten kist met 25 sigaren 7,25 Uen paar weken geleden mocht ik u wat vertellen over de a.s. Ge reformeerde Oecumenische Synode, die van 13-23 augustus a.s. in Neder land gehouden wordt. In deze synode komen 25 gereformeerde kerken van uit de gehele wereld samen om be sluiten te nemen over zaken, die voor al deze kerken van betekenis zijn en waarin men zoveel mogelijk een ge lijke beleidslijn trekken wil. Drie zeer belangrijke zaken zullen zeker aan de orde komen: de doop van hen, die vóór hun bekering poly- gaist waren; de ambtelijke dienst van de vrouw in de kerk; en het rassen vraagstuk. In de praktijk verstaan we onder po lygamie het gehuwd zijn van één man met meerdere vrouwen. Polyga mie komt veel minder voor dan men misschien zou denken: de laatst be schikbare cijfers geven aan, dat hoog stens 2 procent van de gehuwden po lygaam gehuwd is. En slechts als gro te uitzondering komt het motief der wellust voor; veelal gaat 't om 'n gro ter kindertal of om meer invloed. En steeds is de polygamie gelegaliseerd, dus bij de wet geregeld. Al komt polygamie dan niet veel voor, de kerk krijgt er mee te maken. En de vraag is dan of een polygaam gehuwde gedoopt mag worden als hij tot de kerk toe- treedt. Men is het GlCUWS Uil er wel over eens dat het monogame urof.-chr. huwelijk het oor- spronkelijke is en If arken °°k voor onze tijd KCIIVCH het bijbels-genor meerde. Maar ook het Oude Testament kent het polygame huwelijk en stelde er regels voor. M.a.w. de kerk kan zonder meer niet stellen dat een po lygaam gehuwde geen recht heeft op het sacrament. Er zijn er wel geweest, die deze regel wilden volgen. Ande ren meenden, dat nu de bijbel de mo gelijkheid van polygamie kent, een polygaam gehuwde zonder meer recht heeft op de doop, wanneer hij toe treedt tot de kerk. Weer anderen zijn van oordeel dat betrokkenen leerling van de kerk (catechumeen) moeten blijven en niet gedoopt mogen wor den. Het rapport voor de komende Geref. Oecumenische Synode advi seert de synode te besluiten, dat men moet uitgaan van de regel van het monogame huwelijk. Dat de kerk in haar onderricht ook daarnaar moet werken. Maar dat bij polygaam ge huwden, die tot de kerk toetreden, ieder geval op zichzelf bezien moet worden, terwijl de kerk uitspreekt dat zonder meer weigeren van de doop niet juist is. I"Aok binnen de gereformeerde ker- ken over de gehele wereld speelt het vraagstuk van de ambtelijke dienst van de vrouw in de kerk. De gereformeerde kerken in Japan ken nen reeds lang deze vrouwelijke ambtsdrager, evenals de kerk van Korea. Andere kerken staan er wat huiverig tegenover. De Gereformeer de Kerken van Nederland hebben uit gesproken dat er in beginsel geen be zwaar tegen bestaat de ambten van predikant, ouderling en diaken ook voor de vrouw open te stellen, maar wachten met de uitvoering van dit besluit nog even op de komende Ge ref. Oecum. Synode. In het rapport dat op de komende G.O.S. wordt uit gebracht, wordt aangegeven, dat in de bijbel het ambt als regel wel door mannen is vervuld, maar dat er ook sprake is van vrouwelijke ambtsdra gers: profetessen, priesteressen, ko ningirmen. Wel zal de vrouw steeds het vrouwe- lijk-eigene in haar ambtelijke dienst hebben te vertonen. Het rapport ad viseert de synode in ieder geval te besluiten het diaken-ambt voor de vrouw open te stellen dat is het ambt van de beoefening der barm hartigheid maar nader te studeren op de vraag of ook het ambt van ouderling (opziener) en predikant voor de vrouwen moet worden open gesteld. De Geref. Oecumenische Synoden van Potchefstroom (1958) en van Grand Rapids (1963) hebben beide wel over het rassenvraagstuk gehan deld, maar in niet al te duidelijke zin. Haar uitspraken blijken voor tweeër lei uitleg vatbaar. Daarom gaf de vo rige synode dit vraagstuk opnieuw in studie en het rapport daarover ligt nu ter tafel. Niet ieder juicht het rap port toe. Maar dat de komende Geref. Oecu menische Synode voor juist dit punt een uiterst belangrijke zal zijn is mij wel duidelijk. Zelfs kon het wel eens het breekpunt voor geheel de oecu menische samenwerking van de Ge reformeerde Kerken in wereldver band. Laten we hopen, dat de kerken ook (misschien wel: juist) op dit, punt elkaar blijven verstaan en vasthou den. TILBURG DS. P. VISSER HILLEGOM. (KNP). „De eerste tien jaar ben ik nog niet bang voor een gewelddadige revolutie in Brazilië. Daar voor zijn de mensen nog te apathisch. Voorwaarde om die onherroepelijk komende revolutie vóór te zijn is echter wel, dat kerk en staat erin slagen om hun reeds op grote schaal be gonnen ontwikkelingskerk in snel tempo uit te breiden. Aan het woord is mgr. P. J. J. Koop MSC, bischop van Lins in de Braziliaanse staat Sao Paolo, op va kantie in Nederland, maar tevens aan het werk voor een reeks ontwikke lingsprojecten van de Nederlandse regering geld los te krijgen. De bisschop, die met collega's als bisschop Helder Camara, mgr. De Oliveira en mgr. Sales behoort tot de drijvers binnen het Braziliaanse episcopaat, zegt met zijn collega's te gen die gewelddadige revolutie te zijn. Die zal het volk alleen maar grotere ellende en werkloosheid be zorgen. Er hoeft ook geen revolutie te komen, want zowel van de rege ring als van de kerkelijke leiding kan gezegd worden, dat zij van goe de wil zijn. De werkelijke dreiging voor Bra zilië ligt in de internationale con cerns uit Europa, Japan en vooral de V.S. van N. -Amerika. Die concerns maken dank zij de goedkope arbeids markt in Brazilië ongehoorde win sten, die voor 't grootste deel naar het buitenland afvloeien. En zetten in feite de pinndering van de Portuge zen, Spanjaarden, Engelsen en Ne derlanders uit vroeger eeuwen voort. Wat echter sociaal rechtvaardig zou zijn: die winsten moesten Brazilië zelf ten goede komen De nog steeds gehoorde beschuldi ging, dat kerk en staat in Brazilië niets doen, gaan volgens mgr. Koop niet meer op. Integendeel. Van de kerkelijke leiders kan hij zeggen, dat zij duidelijk hebben gekozen voor de omwenteling op sociaal-econo misch gebied. Op de 200 kerkelijke leiders zijn er op zijn hoogst 20 a 30 achterblijvers, die ook in hun pasto raal beleid geen vinger uitsteken. Maar de bisschoppenconferentie in haar geheel heeft de ideologie over het ontwikkelingswerk van de ency cliek „Populorum Progressio" van Paulus VI tot basis van handelen ge nomen. En zij vindt hier de regering niet tegenover zich, wel de kleine groep economisch machtigen, die me de profiteren van de ondernemingen der internationale concerns. Het zijn de 10 procent die 90 procent van het nationale inkomen bezit. Kerk en staat in Brazilië hebben elkaar gevonden in het z.g. basis ontwikkelingswerk. De kerk wordt hierbij geholpen door de vastenac ties, zoals die van Nederland en Duitsland en andere landen. De Bra ziliaanse staat, ietwat dictatoriaal ge structureerd, maar zeer sociaal en progressief, werkt enorm hard voor de ontwikkeling van onder af, zij fi nanciert het opbouwwerk uit de be lastingen. Wanneer projecten van de kerk eenmaal goed draaien, kunnen zij dan ook op gedeeltelijke subsidie van regeringswege rekenen. De kleine man moet bijdehand ge noeg worden om de uitbuitende tus senhandelaars of opkopers te kunnen uitschakelen door vorming van coö peraties. Het is een wijd-verbreide misvatting, dat voor al dit werk de Brazilianen hulpkrachten uit het bui tenland nodig zou hebben. Wat wel Enkele dikke rode en groene boekwerken bevatten tot in de tails uitgewerkte plannen, waar mee mgr. P. Koop voor enkele weken zijn intrek op de pasto rie te Hillegom heeft genomen. Hij wil hier de overheid en par ticulieren warm zien te krijgen voor een project voor de oprich ting van een centrum voor volksopvoeding; een project voor basis-opvoe ding tot gemeenschaps-ontwik- keling; een project voor de vorming van een afdeling voor commu nicatie en documentatie; een project voor de vorming van een afdeling voor de op leiding van technici in vee teelt; een project voor de oprich ting van een afdeling voor de vorming van deskundigen op het gebied van veeteelt, en een project voor de oprich ting van een afdeling tot vor ming van deskundigen op het gebied van coöperaties. nodig is, dat is geld en steeds meer geld om het werk van de grond te krijgen. En niet, zoals in de ontwik kelingspolitiek vaak het geval is, le ningen met rente, want zo zegt mgr. Koop de opstapelende rentes van leningen, die het buitenlands ka pitaal ons verstrekken, vermoorden ons. Hij bepleitte een werkelijk weg geven om een ander volk tot wel vaart te brengen. Heel lang is de kerk van Brazilië een elite-kerk geweest, die zich in feite niet zoveel om het volk bekom merde, dat tevreden was met devo tionele zaken als processies en uiter lijk vertoon. Dit beeld klopt niet meer met de werkelijkheid. Zij is sedert het concilie rigoureus bezig om van een elite-kerk weer een volkskerk te worden. Dit heeft met name belangrijke consequenties voor de priesteroplei ding. Mgr. Koop deelt met talrijke Braziliaanse bisschopen de zienswij ze, dat de priesters werkelijk uit het volk moeten voortkomen. Leidende figuren uit het maatschappelijke le ven zouden ook geschikte priesters kunnen zijn. Of zij gehuwd zijn of niet, doet volgens de Braziliaanse bisschoppen minder ter zake. Het is nog niet zover, maar mgr. Koop is er zeker van, dat wanneer drievierde van het Braziliaanse epis copaat erom zou vragen, Rome zeker de priesterwijding van gehuwde mannen zou toestaan. Overigens wer ken er in Brazilië al gehuwde pries ters, zij het niet officieel. Het gehuwde diakonaat biedt vol gens de Braziliaanse bisschoppen geen oplossing voor het ontstellende priestertekort, omdat de gehuwde diaken nu eenmaal niet kan beschik ken over het priesterlijke gezag, over de macht om zonden te verge ven en de eucharistie te vieren. SOESTERBERG (KNP) In de week voor Pinksteren, te beginnen op zondag 26 mei zal voor de 32e maal de Nederlandse missiewerk worden gehouden, ook wel Pinksteractie ge heten. Het is 'n bisschoppelijke ac tie, evenals de vastenactie. Maar ter wijl deze laatste zich toespitst op so ciale projecten, is de Pinksteractie (Nederlandse Missieweek) uitslui tend gericht op de geestelijke en stoffelijke steun aan de Nederlandse missionarissen, d.w.z. op hun per soonlijke noden, die zo nauw aan hun werk verbonden zijn. Volgens de meest recente opgave werken 8.782 Nederlanders als mis sionarissen in 76 landen buiten Euro pa en Noord-Amerika. Onder hen zijn 4.392 priesters, 35 fraters, 2867 zusters, 1.265 broeders en 232 leken missionarissen. Mede ten gevolge van het pasto raal concilie, maar ook ten gevolge van de bewustwording van de toene mende nood der missionerende or den, is de overtuiging gegroeid dat katholiek Nederland zijn missionaris sen op alle gebieden, ook in zijn per soonlijke noden, krachtiger moei steunen. Er is, zo heeft men geschat, ongeveer 70 miljoen gulden per jaar nodig om die persoonlijke noden van missionarissen te lenigen, om hun hoge reiskosten te betalen, hen het werk in de ontwikkelingslanden mo gelijk te maken, hen op vakantie te laten gaan en om hun pensioen of aanvullend pensioen te geven, voor de verzekeringen tegen ziekte en on geval. Als de missionaris ziek naar Nederland komt is er veel geld nodig om hem redelijk te verzorgen. Tot op heden werd dit geld door duizenden particuliere acties van or den en congregaties en individuele missionarissen ingezameld. Vaak met tegenzin van henzelf en van de ge vers. De Nederlandse Missieweek stelt zich voor door een grote jaarlijkse actie al dit geld voor deze noden bij een te brengen en de missionarissen allen uit deze fondsen te laten put ten. Er zal ais onderdeel van deze inzameling een sterk solidariteits fonds worden gevormd dat nu nog maar f 100.000.- telt, maar dat zeker vele miljoenen zal gaan vergen. De Nederlandse Missieweek gaat reeds in de goede richting. Werd in 1959 nog geen f 200.000.- bijeengebracht, waarmee slechts enkele tientallen missionarissen geholpen konden wor den in 1967 was het inzicht dat ka tholiek Nederland hulp moest verle nen, zo sterk doorgedrongen, dat S ton ter beschikking werd gesteld. Het geld over 1967 Is al weer be steed. Bijvoorbeeld is f 107.000.- extra-hulp gegeven aan uit Kongo gevluchte missionarissen; f 450.000.- is toegedeeld aan priesters, broeders en zusters en leken voor de bouw van scholen, herstel van kerken, biblio theken, voedselpakketten distribue ren, en om katechisten te betalen. De Pinkstercampagne zal deze nieu we actie voor dit jaar op gang bren gen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 19