65 I 155 I Winst kranten opnieuw minder voor f.118,37 in de maand De bedroefde koning en de zeven leugenaars IÜ De fantastische droom van kleine Liezelotje AMRO-EF.NING A Zal Vanden Boeynants formatieopdracht vrijdag teruggeven LONDON- TONIC lltr. ZOMER- MÉLANGE THEEWORST- ZWAN Éi'" p/2 zakken lo LDEN ICIOUS lo VIATEN DE SLEUTELBOS „CONCENTRATIE ONVERMIJDELIJK" Goedkoopste Concentratie Maatregelen Vrees in Brussel: Canada denkt aan erkenning China De Block terug uit Praag LASSER IN TANK VERDRONKEN (als u in 24 maanden zou aflossen). SRATIS REIZEN! koop voor 140,p.p. ontvangt n 5,— ISGELD per persoon BIERKAAISTRAAT 30 n )AG RDAG DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 15 MEI 1968 In een groot paleis woonde eens een koning die nooit meer opge wekt kon zijn, sinds zijn hofnar was gestorven. Iedereen deed zijn best de koning op te beuren, maar het lukte nooit. Naar muziek wilde hij niet luis teren, want van treurige muziek werd hij verdrietig en vrolijke muziek deed hem denken aan zijn gestorven nar, zodat hij bij de luchtigste deuntjes in tranen uit barstte. Kaarten wilde hij niet omdat hij altijd verloor. Als de hovelingen afspraken de koning te laten winnen, merkte hij dat dadelijk en dan legde hij de kaar ten op tafel en speelde niet ver der. In dansen had de koning hele maal geen zin, want hij had zulke hardnekkige eksterogen dat er geen heelmeester in het land was die hem daarvan kon verlossen. Stel je voor dat iemand hem bij het dansen op de tenen trapte!! Paardrijden dan? Onmogelijk. Eens was de koning van het aller- makste paard gevallen en sedert dien wilde hij geen paard meer aankijken. Zelfs van jagen hield de koning niet. Hij had een mede lijdend hart en kon met de beste wil van de wereld geen dier do den. Dan zou hij toch nog altijd kun nen wandelen voor zijn genoegen. Maar ook dat deed hij niet want het ruisen van de bomen vond hij een vervelend en eentonig ge luid. En daarom dwaalde de koning in zijn vrije tijd maar door het paleis. Dat vond hij intussen ook vervelend want hij was in dat paleis geboren en getogen. Het was ontzaggelijk groot maar hij kende het nu op. zijn duimpje en er was nooit iets te zien dat nieuw voor hem was, nooit iets rj waar hij nu echt goede zin van kreeg. De enige plaats in het paleis waar de koning nooit kwam, was de ker- i ker. Daar zou je ook niet voor je 1 plezier naar toe gaan. Maar nu ge- 1 beurde het eens dat er in die kerker I zeven boeven zaten die zoveel ple zier met elkaar hadden dat hun bul derend lachen in de koninklijke ver trekken te horen was. Natuurlijk werd hun dat lawaai verboden. Zij werden zelfs met de doodstraf be dreigd als ze er niet mee ophielden. Ook de koning hoorde hoe de boe ven schaterden van plezier en hij informeerde wat daarvan 'de oor zaak wel was. De bewaker wist fe vertellen dat de mannen in de ker ker elkaar vermaakten met het ver tellen van leugens. De een wist een nog gekker leugenverhaal dan de an der. Toen beval de koning, die intus- ten alsmaar treuriger was geworden, „Breng die gevangenen hier voor jnij. Ik wil ook wel eens lachen. Wie net grootste leugenverhaal kan ver tellen schenk ik de vrijheid". Zo werden de boeven voor de ko ning geleid. De eerste die straatmu zikant maar bovendien een handige zakkenroller was, begon: „Vroeger was ik een beroemde vioolspeler en ik gaf concerten bij de deftigste mensen. Nog nooit had den zij iemand zo prachtig horen spelen. Ja, maar mijn viool was dan °ok een heel bijzondere. Ik had er met zo maar de gewoonste snaren °P gespannen! Mijn snaren waren Seen kattedarmen, maar zachte goudblonde haren die een schone Punses mij had gegeven. Maar het ongeluk was nu dat de prinses, tel kens als ik speelde, verschrikkelijke Hoofdpijn kreeg. Al was ik met mijn viool ook aan het andere eind van de wereld: Als ik de strijkstok over mUn snaren joeg kreeg zij hoofd pijn Om de arme meid van die el- wnde te verlossen, heb ik de viool gegooid. Op hetzelfde ogen- wik voelde zij zich opgefrist. Maar 'k bracht er mezelf mee tot de bedel- staf en vanaf die tijd ben ik straat muzikant". De tweede die opgepakt was omdat mj vals speelde, vertelde: „Eens werd jk m een herberg beschuldigd van val 5Pel bij het kaarten. De herber- ,ti miJ beet, doorzocht mijn akken en vond er twee extra kaar- en, een schoppenkoning en een har- konmgin. Maar toen ik voor de rechter kwam zei ik: Zoveel liefde heb ik nou voor ons koningshuis, dat ik altijd de portretten van onze ko ning en koningin op zak draag. Ik moet zeggen dat ze dan ook sprekend leken. Terstond werd ik vrijgelaten en ik kreeg bovendien een ridderor de van de koning voor zoveel trouw". De derde zat gevangen omdat hij een zilveren schotel had gestolen toen hij als lakei op een dansfeest verfrissingen had rondgediend. „Dan sen!" riep hij. „Dat onhandige sprin gen en buigen op zo'n stom feest, noemen ze dansen! Dan moest u mij eens bezig zien! Ik heb eens op een feest gedanst met een oude gravin die stijvere poten had dan een bok,, dikker was dan een varken, en zelfs eksterogen had op haar vingers. En ik danste zo sierlijk met haar dat een jonge prins die op het bal elk meisje krijgen kon dat hij hebben wou, zijn hand en hart aan de opgezwollen voeten van de oude gravin legde. Maar toen hij later met haar het bal zou openen op zijn verlovingsfeest merkte hij pas wat hij was begonnen en hij heeft de vlucht genomen. Maar nooit meer heeft hij een meisje zo meeslepend zien dansen als toen ik die stijve oude dikzak in mijn armen had!" De vierde was in de kerker geko men als paardendief. „Wat ik al met paarden beleefd heb!" pochte hij. Eens heb ik een wedstrijd gewonnen met een paard dat de kortste benen had waarmee een paard ooit ter we reld is gekomen. En toch galoppeer de er de edelste en snelste dieren mee. Hoe kon ik dan winnen? Heel eenvoudig. De benen van mijn paard waren zo kort dat mijn eigen voeten de grond raakten. Zo kon ik meelo pen en op onze zes benen haalden wij met het grootste gemak de eind streep". De vijfde boef was een wilddief. „Ik ben net al u, majesteit", zei hij tegen de koning. „Als ik een dier in de ogen zie, begint mijn hand te trillen en kan ik mijn tranen niet bedwingen. Maar ik moet leven van de jacht. Daarom heb ik mijn ge weer krom gebogen en een spiegel op de kolf gezet. Sedertdien kan ik met mijn rug naar het wild gaan staan. Ik zie in de spiegel wat er achter mij is. In de spiegel zijn de vogels, de hazen en konijnen minder echt, zodat mijn hand niet meer trilt en mijn oog niet meer traant. Ik mik en schiet. De kogel vliegt door het kromme geweer over mijn schou der en legt het wild neer". De zesde boef was een houthak ker die hout van de landheer had gestolen. „Een was ik in het topje geklommen van de allerhoogste boom die ik ooit heb gezien", vertelde hij. „Ik zat daar toen de boom werd om gehakt maar ik zat zo hoog dat ik de slagen niet hoorde. De boom viel krakend om en terwijl zijn voet nog in het bos lag, zwaaide de top over de wijde zee en kwam neer in een ver vreemd land in het oosten. Ge lukkig zat er nog een touw aan de top vast. Ik wachtte tot het westen wind werd. Toen sloeg ik het touw om een wolk. De wolk dreef naar het westen en trok de boom overeind. Zo kwam hij weer in mijn eigen land rechtop te staan. Vlug daalde ik langs de stam naar beneden en nau welijks was ik op de grond terecht gekomen, of de boom zwaaide verder naar het westen en viel zuchtend omlaag". De zevende boosdoener was met selaar en had zijn huisje gebouwd met materialen van zijn baas. „Ik heb het sterkste verhaal majesteit. Luister maar. Ik bouwde mee aan een kasteel. We waren nog pas aan de fundamenten bezig en metselden dus meteen de kerker. Ik wilde die kerker zo maken dat er onmogelijk iemand uit zou kunnen ontsnappen en daarom maakte ik er geen raam of deur in. Maar zelf zat ik er bin nenin en moest me dus wel bevrij den. Toen holde ik vlug naar huis, haalde mijn bijl en hakte een gat in de muur. Als ik dat niet gedaan had was ik in die kerker de honger dood gestorven". De koning had gespannen naar al le verhalen geluisterd. „De grootste leugenaar mocht vrijkomen had ik beloofd. Nou de grootste leugenaar ben ik zelf", zei de koning. „Want ik beweer: alle zeven verhalen die zijn verteld, zijn wis en waarachtig ge beurd". Eerst keken de boeven op hun neus. Maar de koning had zoveel schik gehad in hun leugenverhalen, dat hij de mannen iedere dag op nieuw uit de kerker haalde om weer andere geschiedenissen te horen. Op het laatst vond hij het luisteren naar hun vertellingen zo gezellig dat ze alle zeven tot ridder werden ge slagen en in het vervolg als vertel lers aan het hof bleven wonen. Getekend door Marianne van de Riel, 12 jaar, Overveldstraat Ga, Prinsenbeek. Het was nacht. Vader, moeder en de twee kinderen sliepen. Lie zelotje was de jongste van de twee kinderen. Die nacht droom de zij zo'n wonderlijk avontuur, dat het niet geheim te houden is. Liezelotje liep door het bos. Plotseling stond ze stil voor een grote boom en uit die boom kwam muziek. Liezelotje zag een deurtje en klopte. Een poosje was het stil, daarna werd er door een klein kaboutertje open ge daan. „Dag mensenkind", sprak de kabouter. „Wat kom je hier doen?" ,,Ik heet Liezelotje en ik hoorde muziek enne enne ik werd nieuwsgierig. „O, dat is niet erg, kom maar binnen". „Maar meneertje, ik ben toch veel te groot?" „Dat is zo verholpen", sprak het mannetje. Hij pakte een stokje en tikte op haar been. Lieze lotje werd hoe langer hoe kleiner, tot ze net zo groot was als de ka bouter. Nu ging ze met de kabouter mee naar binnen. Ze moest een lange trap op. Liezelotje telde wel tachtig treden. Eindelijk stonden ze voor een grote deur. Liezelotje hoorde de mu ziek nu heel duidelijk. Het mannetje zei, dat ze hem moest volgen en Lie zelotje gehoorzaamde. Een paar seconden later stond ze met open mond te kijken, maar dat duurde niet lang, want een kabou ter trok haar mee en vroeg haar de volgende dans. Liezelotje zei gauw ja, en het volgende ogenblik dansten ze vrolijk in het rond. Toen de dans uit was, klonk er een daverend ap plaus. Liezelotje werd er zowaar ver legen van. Plotseling begon er een heel oud kaboutermannetje te spre ken. Het was de kabouterkoning. „Lief mensenkind", zo begon hij, „mogen we je naam weten?" „Maar natuurlijk, ik heet Lieze lotje". li I |jK X Getekend door Niels van Dalsum, 10 jaar. „Mooi zo, wilde jij ook mee komen feesten? Ja, kind, anders was je hier niet binnen, ik vier namelijk van daag mij-n verjaardag". „O, hartelijk gefeliciteerd, dat wil ik graag meevieren". „Als dat zo is, kom dan maar naast me zitten". Daar kwam de kok binnen met de heerlijkste soep die Liezelotje zich maar kon voorstellen. Het was kip- pesoep. Daar was ze dol op. Er was ook nog heerlijke friet en kip en de lekkerste kip met pudding toe. Er was ook ijs. Na het eten kwam de modeshow. Het was mooi om te zien. De elfjes hadden leuke jurkjes aan. Plotseling klonk er gedreun voordat Liezelotje besefte wat er gebeurde, lag ze naast haar bed met alle de kens om zich heen. Daar kwam moe der binnen. Ze stopte Liezelotje gauw onder en ging weer weg. Toch was het een leuke droom. BETSIE VERGOUWEN Burgemeester Beretastraat 25 Etten-Leur. Op een dag had de kleine Hansje de sleutelbos van zijn vader weggeno men en was er mee in de tuin gaan spelen. Het was een erg dikke sleu telbos met een mooie sleutelhanger in de vorm van een hoefijzer. Dat vond Hansje zo leuk en daarom had hij de sleutelbos weggenomen, want hij wil de het hoefijzer precies namaken in de zandbak. Hansje legde de sleutel bos naast zich neer en ging aan het werk. Hij haalde met een emmertje wat water en pakte een schepje uit de schuur naast het kolenhok. Met het water maakte hij het zand voch tig, want hij had gehoord, dat je dat altijd moest doen als je iets in het zand wilde bouwen. Heel voorzichtig begon hij in het zand een hoefijzer te bouwen. Eindelijk was het hoef ijzer klaar. Toen moeder hem riep om te komen eten liep hij naar binnen. Zonder sleutelbos. Na het eten zei vader: „Ik ga nog even een boodschap doen, ik ben zo weer terug". Maar toen hij in de garage was aangekomen, kon hij het sleuteltje van het slot van het autoportier niet vinden. Dat zat aan de sleutelbos. Va der liep weer naar binnen en vroeg: „Heeft er iemand misschien vandaag mijn sleutelbos gezien?" En toen zei Hansje: „Ja, ik heb vandaag met de sleutelbos gespeeld in de zandbak, ik geloof dat ik hem daar heb laten lig gen". Vader liep toen heel gauw naar de zandbak, maar ze konden de sleutel bos nergens vinden. Ten einde raad pakte vader een zeef en begon al het zand van de zandbak te zeven. Na en kele uren had hij de sleutelbos ge vonden. En je begrijpt natuurlijk wel dat Hansje een flinke straf kreeg. Hij mocht die avond niet meer naar de televisie kijken en dat vond hij erg vervelend. HANS VAN DE RITS, 11 jaar Breda. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG. Ondanks enig herstel aan het einde van het jaar, is de in de laatste jaren reeds gedaalde rentabiliteit van de Neder landse dagbladen in 1967 opnieuw verminderd, ook als rekening wordt gehouden met de te verwachten compensatieuitkering in ver band met de t.v.-reclame. Dit constateert de verenigVig De Neder landse Dagbladpers in haar zojuist verschenen jaarverslag. De N.D.P. schrijft de verdere teruggang toe aan het samenvallen van de invoe ring van de t.v.-reclame met de aarzeling in de conjunctuur. Daar door daalde de advertentie-omzet van de kranten voor het eerst sinds 1945 iets, terwijl deze in de voorafgaande tien jaren gemiddeld met bijna 11 procent per jaar toenam. Weliswaar stond hier tegenover een stijging van de totale omzet van de bedrijfstak met circa 3,7 pet. tot ongeveer 503 miljoen gulden als ge volg van hogere abonneinentsinkom- sten, maar deze stijging ving de kos tenverhogingen niet op. De loonkos ten alleen al gestegen met rond 10 pet Ondanks de bescheiden verhoging van de abonnementsprijs bleef de Nederlandse krant erg goedkoop: ze kost, bij abonnement, nog geen 17 cent per nummer, thuisbezorgd en wel. Ze is daarmee de goedkoopste van Europa. In feite is de prijs al jarenlang niet gestegen, als men de uitbreiding van de redactionale tekst ernaast plaats. Ze is zelfs gedaald als men de prijs relateert aan het aantal pagina's. De uitbreiding van het aantal re dactionele pagina's geschiedde on danks de daling van het adverten tievolume met 4,8 pet. Dat de uit breiding van het redactionele gedeel te door de lezers wordt gewaardeerd blijkt uit de groei van de oplage, die in 1967 circa 4 pet. bedroeg. De kran ten zouden aan de „nieuwshonger" niet hebben kunnen tegemoetkomen, aldus het NDP-jaarverslag, als de kranten niet vol vertrouwen uitza gen naar een bevredigende uitwer king van de toezegging van minis ter Klompé om de pers een compen satie te geven voor de schade (20 a 25 miljoen gulden), die de t.v.-re clame haar berokkent. Het wordt dan ook ernstig betreurd, dat die compensatie nog steeds niet is vast gesteld. De bladen dreigen hierdoor in moeilijkheden te komen. De N.D.P. acht een concentratie- ontwikkeling in de dagbladpers door economische oorzaken onvermijde lijk. Concentraties in de pers behoeven niet altijd tot vermindering van de diversiteit te leiden, zeker niet als daardoor het verdwijnen van dag bladen wordt voorkomen. Ook daar om moeten volgens de N.D.P. de bezwaren meer tegen de oorzaken van de concentratieontwikkeling dan tegen die ontwikkeling zelf worden gericht. Een van de oorzaken is, dat het economische klimaat waarin de pers in ons land werkt, nog te veel be lemmeringen kent. Dagbladonder nemingen moeten financieel krachti ge ondernemingen zijn. Een verarm de pers kan haar taak niet vervul len en zal haar onafhankelijkheid moeilijk kunnen handhaven, aldus de N.D.P. De omstandigheden, waaronder de pers werkt, mogen niet ongunstiger zijn dan die welke gelden voor ra dio en t.v., die in principe dezelfde taak vervullen. Die gelijkheid is er nu niet. Afgezien van het feit, dat radio en t.v. door de overheid worden gefi nancierd en zij geen ondernemers risico dragen betalen zij ook geen be lasting over grondstoffen en winst en behoeven zij slechts gedeeltelijk voor investeringen te reserveren. Welke maatregelen zijn nu nodig? De N.D.P. somt op: geen verdere uitbreiding van de zendtijd voor etherreclame voordat de adverten tie-inkomsten van de pers weer dui delijk stijgen. Plaatsing van de dag bladen in het nul-tarief voor de om zetbelasting en terugbetaling van de omzetbelasting op ingevoerd krante papier. Verruiming van het over heidsbeleid bij verhoging van abon nements- en advertentieprijzen. Ver laging van het sinds 1964 met 180 procent verhoogde posttarief voor kranten en verlaging van de telex en telefoontarieven voor de pers Fiscale faciliteiten, zoals vervroegde afschrijving op bedrijfsmiddelen Vol ledige betaling voor dagbladvervoer en tenslotte: voortgezette compen satie voor de invoering van etherre clame. Verderop in het jaarverslag ver meldt de N.D.P., dat er in 1950 nog 60 zelfstandige dagbladondernej, mingert Waf-en, die i 1115 dagbladen"" uitgayum,Eind 1967;yesp. 41 en §5S Deze ci,jfers geven een indicatie voor de mate, waarin de concentratie voortgaat. Uit de stijging van de totale opla ge, een daling van de bevolkingstoe name en een constante groei van het aantal huishoudens, kan worden geconstateerd, dat het kranten lezen nog steeds toeneemt. (Van onze redactie buitenland) BRUSSEL. Van de drie grote nationale partijen in België heeft al leen de christen-democratische CVP laten weten, dat zij het programma van kabinetsformateur Vanden Boeynants een bruikbare basis vindt voor onderhandelingen. De liberale PVV verklaarde zich weliswaar bereid tot onderhandelin gen, maar onder een reeks voorwaar den. In Brussel heerst hierdoor een onzekere sfeer. In politieke kringen achtte men het gisteren niet uitgeslo ten dat Vanden Boeynants vrijdag zijn opdracht aan de koning zal te ruggeven. Op die dag zullen koning Boude- wijn en koningin Fabiola terugge keerd zijn van een driedaags officieel bezoek 'aan Ierland. Gisteren zijn ze in Dublin aangekomen. EDMONTON (A.F.P./Reuter) nieuwe Canadese premier Pierre El liott Trudeau heeft gezegd, dat bi laterale besprekingen met commu nistisch China noodzakelijk zijn met het oog op een eventuele erkenning van dat land door Canada en het in stellen van diplomatieke betrekkin gen. De Canadese regering onderzoekt verder de mogelijkheid van een al thans gedeeltelijke terugtrekking van Canada's NAVO-strijdkrachten uit Europa, aldus hebben zegslieden ver klaard. Vóór het najaar wordt echter geen besluit van het kabinet verwacht. SCHIPHOL (A.N.P.) Minister mr. L. de Block van Economische Za ken, die zaterdag aan het hoofd van een 47 deelnemers tellende handels missie naar Tsjecho-Slowakije ver trok, is gisteren uit Praag op Schip hol teruggekeerd De leden van de economische missie blijven tot zater dag a.s. in Tsjecho-Slowakije. De Nederlandse bewindsman heeft in Praag besprekingen gevoerd met o.a. de Tsjechische ministère van bui tenlandse handel en buitenlandse za ken. Hij meende dat er in Tsjecho- Slowakije een duidelijke bereidheid is om meer contact te zoeken met West-Europa. (ADVERTENTIE) SviIsTErTqAM (A.N.P.) De 52- jarige lasser M. Th. Volwater uit Am sterdam is gisterochtend tijdens werkzaamheden aan boord van de Noorse tanker Ross Bay in de Am sterdamse haven om het leven geko men. Vermoedelijk door een verkeerde manoeuvre op een 10 meter hoge steiger, verloor de man het even wicht, botste tegen een spant en ver dronk in het ca. 2% meter diepe water op de bodem van de tank. Als U op korte termijn 2.500,— nodig hebt, maar niet weet waar U die zo gauw vandaan moet halen, hebben wij een voor stel: leen ze van de AMRO Bank. U be taalt ons terug in bijvoorbeeld 24 maan delijkse termijnen van 118,37. Rekent U nu even mee: 24 X 118,37 2.840,88. In die twee jaar betaalt U dus 340,88 aan financieringskosten, waarin begrepen rente alsmede vergoeding voor administratiekosten en overlijdensrisico. Dat is gemiddeld iets meer dan 14 gulden in de maand. Waarom komt U niet eens langs bij de Amsterdam-Rotterdam Bank in Uw buurt? (Bellen of schrijven kan natuurlijk ook). Dan vertellen wij U alles over de bedragen die U kunt lenen en het aantal termijnen waarin U kunt terugbetalen. Over de gemakkelijke manier van terug betalen. Over het feit dat bij overlijden het nog niet terugbetaalde gedeelte van de AMRO-Lening wordt kwijtgescholden. Voordat we het vergeten: de AMRO- Laning-folder ligt voor U klaar. EEN SERVICE VAN DE AMSTERDAM-ROTTERDAM BANK

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 17