ZONDVLOED VAN STERVELINGEN IN JACOBA'S KEUKENHOF i Journalist vertelt hoe hij aan de Vietcong ontkwam Zo fotogeniek, fotogenieker kan het niet Pater Cools schept bibliotheek uit tienduizenden boeken EKEN toden Te huur aangebodi Huizen Lessen Bao chi Ontmoeting op veldweg PRINSES PAOLA IN LIMBURGS DORPJE ÖM NEDERLANDS TE LEREN Wandeling Warme hap' Waterlanders Mutsjes Laatbloeiers Bisschop mag niet terug naar Zuidwest-Afrika Jongen verdacht van neersteken koopman Wijziging premie spaarregeling ambtenaren Voor theologische faculteit Tilburg OPBOUW HULP aanbod tot omwfsseffng van 4* sb, deelt ondergetekende mede, sodat het aanbod gestand wordt en Ingeleverde stukken de htm erven N.Vn benevens het hun vorden tot en met 30 september ovengenoemd Bericht vermeld. CHELDE SCHEEPSWERVEN N.V. ilmachl- i,- Pfr r emee. Lange Nwe. agic. Pfafl emee- Lange we s voor himes it garan. ehuis, Zoom; reda; ndaal. notor rtmotor, ndaalse- da. com- f 600 - uur in. St. zeer ïelen, eda. bU- ige prijs! nnastraat irnuis tne. 2, Goes. tiekos- ïèdekle- ng vanaf zes mild. ;ten. Bel London Amster- coupeur iollectie Nieuwe, moderne plano'. af f 40 per maand met *5! van koop. Mossel en VeS? ge, Lange Delft 103 lns vft delburg. U5 Md. Woning Ie koop of te huurK. Te bevr. Hombachstr. 5. NliÜ Namen. W!u> Te koop boerderijtje ï^TT restaureerd worden Ugt bosgordel, prachtig vrli S? zicht plm. 5000 m2 grond km van B. op Zoom A vi Riet, Laagweg N 6, Post ml straten, tel. 01658-640 Middenstandswoning te kïuT* gunstig gelegen te Axel 3 slaapkamers, douche, ruim® hal. grote keuken, ruime ka mer, berging, voor- en achïej. tum en schuurtje. Brieven «T 37582 K De Stem TerntiSn Vrijstaande hoekwoning mo garage te k. Nieuwbouw Ge legen in nieuw gedeelte te Sluiskil. Brieven no. H K 31M bureau v. d. blad. Leeg woonhuis met elgenTS te koop. Jac. de Waalstraat 7 Te bevr.: Jac de Waalstrut 19, Lamswaarde. IJpelaar, nieuwbouw met stadsverwarming f 42.700,. Rijkssubsidie ged. 10 jaar" li jaar plm. f 1800,-. V. d. Êeri Co., makel, o.g., Nwe. Gin' nekenstr. 43, Breda, tel 01600.24421. Aangeb. woonhuis, bouwj. '54 met v.- en a.-tuin, 4 slaapk in prima staat. Moleneindstr, 24, Breda, prijs n.o.t.k. Auto's - Motoren T.k. wagen om boot te verrot. ren of te hellingen. Geschikt voor boot van 8 tot 14 meter, Ton Pannekoek, Markendaal- seweg 24, tel. 35074. Mercedes - occasions 190 D '63 *64 '65; 200 D '66 '68; 2M benzine '66; 200 sedan '59; 220 S '66; 220 '60 Diverse automobielen. Jagit 1 '66; Simca 1000 GLS '67; Tra- bant '66; 2 CV '64; Valiant 'fi; Chevrolet Impala '62; Opel I'D) L '62; BMW 700 Ls. '65; Otroea DS '63 '64; Cortina sedan'05; Taunus 17 M '60 '63; Alfa to- meo sport '61; Honda coupé'ïl N.V. Garage van Dongen Jon kers, Guido Gezellelaan 40, Bergen op Zoom, tel. 01640-6J1! Deze week heeft Belctum.p- rage weer een leuke voorraad gebruikte auto's. Peugeot 404, 1966. Renault R 16 1966, BMW 1600 1965, Ford Cortina Ford Cortina 1966, Ford Cor- r tina 1965, Taunus 12 M TS 1965. Taunus 12 M 1964, Ford Zephyr 4 cil. 1963, Ford Taunus 12 M stationcar 1965, Opel Kadert 1966, Opel Rekord Coupé 1964, Ford Taunus 17 M 1965, VW Variant 1965, Simca 1000 1968, Simca 1000 GLS 1965, BMW 700 LS 1965, Opel Rekord 4 da 1964, Fiat 1500 Confort 1965, Fiat 850 1966, Fiat 600 1966, Mercedes 190 D 1964, Mercedes 190 D 1965, en zo voort. Voor een betrouwbare gebruikte ?uto naar een betrouwbaar adres, het adres met de grootste voor raad, de gTootste omzet en ™e' de allergrootste service. Bel. crum-Garage Min. Kanstraat 16-20, Breda, tel. O18OO-309ÖO dagelijks geopend van 8 uur v.m. tot 10 uur n.m. zondags van 1 tot 5 uur. Gijzens' Automobielbedrijf bie den u onder onze bekende ser vice te koop aan; Simca 1967 als nieuw, Cortina GTP Cortina 4 deurs 1966, Cortina 1965, 4 deurs slechts 35.000 k® gelopen. Cortina 1964, 1200. Taunus 15 M 1967, Taunus 12M 1966, Taunus 12 M 1965, Taumi« 17 M 1962, Ford Anglia 1W». Opel 1900 1966, Opel Cpupé ±965 Renault Rambler 1966, Pontic Lemans 1964, als nieuw. Dgg Dart sport coupé 1965, Mere des Diesel 1966 en 1965. 200 Fiat 600 D 1966, Opel 1700 en 1964, Simca 1500 1965 en Simca 1000 1965 2 1 maal Austin Glider 1965> Vauxhall Viva 1965 en 1964, Renault Major 1965 en 19 1 DKW Junior Cabriolet Taunus 17 M 1964 Fiat 150° 1965, VW 1600 1966, VW 1967, VW 1300 1965. VW MJ 1965, Trabant 1965, Opel "J° 1962, Fiat 1100 1964, Fiat Pri mula 1966, Fiat 500 1964. Dit is 'n kleine greep uit onz voorraad. Al deze wagensjV den in onze eigen werkplan getest, olie ververst en van nieuwe onderdelen voorzien- Garantie op onderdelen en beidsloon, inruil g. financiering mogelijk met eerste aanbetaling. Het a Academiesingel 34a, RgjM A genover KMA ingang lang 39870, Privé 43593. launus n M 1965, 26-ML W als nieuw. Marconiestr. w- Roosendaal. 10 autorijlessen voor J vervolg- en losse IfsagJJjs.'u. Fonkelnieuwe V.W.'s tórijschool „De CentraJe -fl Aanmeldingsadressen: oreo Stationsplein 5, tel- 387*ö,0 tej gen op Zoom, Lekstraat SM" 6504, Roosendaal, Boulev^_ 113, tel. 4097, O'hout, Brea»^ weg 33, tel. 3371. Vakantie Caravanimport Frank, goed „De Kievit", Baartje sau, tel. 04257-719. bent* kom alle werkdagen en ends. Bij ons slaagt u Bekende merken, ruime 3 In tour- en stacaravan* tot 12 meter. Eigen park met ruime si^ainp^lt Inruil en financiering 01 pet. vooruitbetaling- Cadzand, 2 min. stran pers. caravan m. ni, juli, aug. Tel. OW" Nieuw stenen vakantiehui* Volledig ingericht. 5 Zeeuwse en Belgische kus^ Landelijke omgeving, t®Y- fla pension. Tel. 01170 - - 19 uur. v. Dijk, Sluisse dU*' Zuidzande (Z.-VÏ.)» 13 DAGBLAD Df STEM VAN DINSDAG f MEI 1968 21 Een stille dag in de lusthof!. SAIGON „We reden op de weg van Saigon naar de Mekong Delta. Daar was niets aan de hand en daarom besloten we naar de stad terug te rijden. „John Cantwell, van de staf van Time Magazine in Australië, zat aan het stuur. Michael Birch van de Australische Associated Press zat naast hem in de kleine, open, jeep. Rechts op de achterbank zat Ron Laramy, een Engelsman uit Devon die werkte voor Reuter, in het midden zat Bruce Pigott, een Australiër, van de staf van Reuter. Zelf stapte ik als laatste in en moest daarom genoegen nemen met een halve zitplaats. Mijn linker been moest ik buiten de jeep laten bengelen. (Francis John Palmos, 28, een free lance journalist uit Australië, was een van de vijf correspondenten die in een jeep zondagmorgen in Saigon de situatie wilden gaan bekij ken. In de wijk Cholon werd hun jeep onder vuur genomen door de Vietcong. Vier werden gedood, Pal- mos wist aan de dood te ontsnappen door te doen alsof hij dood was. Hier volgt zijn eigen verslag.) Een grote stroom van vluchtelin gen, met baby's en huisraad op de arm, kwam ons tegemoet. De men sen hadden alles wat zij konden dra gen bij zich, op hun rug of in kar retjes. Wij waren de enigen die in tegen overgestelde richting gingen. Ik denk dat we zeker 2.000 mensen pas seerden die naar het zuiden trokken, naar de weg waar wij vandaan wa ren gekomen. Plotseling werd de stroom dunner. Ik zat op het spat bord en dus iets hoger dan de an deren en daarom zei ik, misschien in tuïtief, „Daar zit de Vietcong. Stop" Cantwell, die aan het stuur zat, draaide naar links en terwijl hij de wagen in de achteruit wilde zetten, om te keren en terug te rijden, open den twee Vietcongsoldaten het vuur. Een, aan onze linkerkant had een automatisch geweer en de ander, die rechts van ons stond een AK-47. Ach ter hen stonden nog twee Vietcongsol daten. Een vijfde, die later de com mandant bleek te zijn, was in de buurt. Het was geen hinderlaag. Zij ston den op wacht bij de grens van het gebied, dat de Vietcong in handen heeft. De tweee soldaten vuurden tien seconden lang een regen van kogels door de jeep. Ik sprong naar links, hep ongeveer negen meter en deed of ik geraakt werd en liet me val len. Na het eerste salvo keek Ik van onder mijn schouder- Ik kon maar twee van de anderen zien. Een. ik dacht Laramy, lag met zijn armen en hoofd achterover, zijn mond stond open en ik dacht dat hij dood was. De ander, die een roze overhemd aan had en ik geloof John Cantwell was, lag op zijn rug, links van ed 3eeP. parallel met mij, maar onge veer anderhalve meter van mij van daan. Het vuren hield op, en de comman dant, die een camouflage-uniform droeg en geen pet op had, kwam naar voren met zijn linkerarm voor uit. Hij had een A-45 in zijn hand. Ik zag toen dat de twee soldaten met de automatische geweren ge wone kaki-uniformen droegen en Ho-Tsji-Minh-sandalen. Maar de commandant, die bevel had gegeven het vuur te staken, had ®en echt uniform aan- en laarzen. Hij was stevig gebouwd en erg groot voor een Vietnamees. Hij kwam op de jeep toelopen. Een paar secon den was het stil. Toen hoorde ik Mi chael Birch smekend roepen: „Baa phi, bao chi" (correspondenten, in het Vietnamees). De commandant gunde hem nau welijks aandacht. „Bao chi", zei hij op verachtelijke toon en schoot twee kogels in de jeep. Ik weet niet of hij op Birch of op een van de an deren richtte. Ik keek naar zijn ge zicht en kon zien dat iedereen in de jeep dood was. Ik deed alsof ik ook dood was. Hij liep achter de jeep om en de man die met mij op de grond lag be woog zich- Ik dacht dat hij gewond was. De commandant richtte heel nauw keurig van ongeveer anderhalve me ter en vuurde driemaal. De eerste kogel ketste voor het lichaam, sloeg «r overheen en miste mijn hoofd met een fractie van een centimeter. Ik hoorde hem fluiten. Het had gemak kelijk mijn dood kunnen zijn Een van de twee andere kogels drong zijn lichaam binnen. Het lichaam ver strakte en ontspande zich daarna weer. Ik wachtte tot hij zijn wapen weer in zijn halster, begon te steken. Ik keek onder mijn linkerelleboog door en zag dat de man met het auto matische geweer dit ook had laten zakken. Mijn linkervoet lag onder mijn lichaam, zoals bij hardlopers aan de start. Ik moest ongeveer 30 meter zien weg te komen en ik begon te rennen voor mijn leven. Direct openden ze het vuur op mij, maar het waren slechte schutters. Zij raakten slechts telefoonpalen en advertentieborden op de weg voor mij. Ik rende een bocht om en het vu ren hield op. Toen hoorde ik de commandant achter mij aankomen. Ik wist dat hij het was, want ik. hoorde zijn laarzen op het plaveisel. Hij was de enige die laarzen droeg. Spoedig had ik het einde van de vluchtelingenstroom bereikt- Ik scheurde mijn hemd van mijn lijf en smeerde modder over mijn lichaam. Ik ging gebukt lopen want ik was zeker dertig centimetter langer dan de mensen om men heen. Ik dacht dat ik toch nog gepakt zou worden, want de commandant haaldde mij in, begon over de Vluchtelingen heen te schieten en riep dat zij mij moes ten tegenhouden. Toen ik ongeveer 200 meter gelo pen had hielden de schoten <5p. Maar ik had nog altijd het gevoel dat hij achter me aan zat. Aan het einde van de straat kon ik een riksja te pakken krijgen. De mensen keken met wan trouwende blikken naar mij. Na on geveer anderhalve kilometer zag ik een Australische soldaat. Ik vroeg of hij me wilde begeleiden tot bij' de militaire politie. Ik trilde als een riet! (Van een onzer verslaggevers) NOORBEEK De praatjes makers in het Zuidlimburgse dorpje Noorbeek hebben toch gelijk gekregen. „Er komt hoog bezoek", hadden zij een dag of tien geleden gezegd. Het nieuwtje waaide als vaag gerucht door de Dorpsstraat, totdat vrijdagavond een van de dorpelingen vertelde dat hij 's middags prinses Paola van België had gezien. Hij had zelfs een praatje met haar gemaakt, zei hij. Ze zou die middag zijn aangekomen en logeren op het buitenhuis van oud-gouverneur dr. F. Houben. Zaterdag om een uur of half twaalf komt de heer Houben sa men met zijn dochter naar bui ten. Zij zijn op weg naar het dorp om inkopen te doen. Na enige aarzeling geeft hij toe dat prinses Paola bij hem logeert: „De prinses logeert een paar dagen bij ons. Zij wil Nederlands leren. Zij had nu even goed bij ons kunnen zijn, maar zij zit te studeren". Of wij een fotootje van de prinses mogen maken? De dochter van de heer Hou ben: „Het Belgische hof heeft ons uitdrukkelijk gevraagd geen ruchtbaarheid aan het bezoek te geven. Laat de prinses vooi een paar daagjes, dat zij hier is, met rust". Dat willen wij wel doen. 's Middags op een wandeling in het Noorbeekse veld gebeurt toch wat je niet verwacht, maar wel stiekem gehoopt had. Uit de bocht van een z.g. holle weg komt een dame te voorschijn. Zij heeft een lange, bruine broek en een beige truitje aan. Aan de hand heeft zij een blinkend miniatuur fietsje, om haar hals PRINSES PAOLA schittert een ketting. De haren hangen los. Ze moet lopen, om dat het weggetje slecht ls en stijl omhoog loopt. Als zij bij ons is, kijkt zij ons wat schuw aan, verlegen, net een meisje dat betrapt is op thuis weglopen. Bent u prinses Paola? Ja, zegt ze, dat klopt: Ik zeg dat ik journalist ben. Zij schrikt. Een Belgische jour nalist? vraagt zij in het Frans. Ik zeg haar dat ik uit Maas tricht kom. Dat stelt haar wat geruster. Wanneer zij gekomen is Vrijdag. Of zij lang blijft? „Een weekje", denk ik. En het bevalt haar uitstekend. „De natuur is prachtig hier, ik was hier nog nooit eerder geweest"- En dan loopt ze door, met haar minifietsje verder de heuvel op. (Van een onzer verslaggevers) LISSE Ach, wat zal Frau Glözbach er van'zeggen? Ze legt glim lachend haaf braadworst op de zwarte plastic handtas (met de mos terd naar boven) en zucht. Op de kwaliteit wil ze in elk geval niet afdingen, die is zonder meer goed. Misschien had er meer ui in ge kund, maar dat is een detail. Als je een hond wil slaan, vind je altijd wel een stok nietwaar? Ze is trouwens ook van oordeel, dat de ballen gehakt er uitermate smakelijk bij liggen in de kramen. Mooi rond, mooi roze. Keurig. Haar man heeft er zojuist na een moedig ellebogen gevecht één verworven en als meneer soms aan hem wil vragen, hoe ze zijn, dan gaat hij zijn gang maar. Hij staat daar links van die eik, die kleine, kalende man. Hij is gek op hartigheid, Wilhelm. Hij is ook gek op de natuur, een echte Wandervogel.Hij is het ook geweest die gezegd heeft, dat ze naar Nederland moesten gaan. De bloeiende vel den, de kleurige tulpen. Nou eerlijk meneer, het is fabelhaft. Dat zo veel moois zo maar onder de blote hemel staat. Dat is toch ja ein Wunder. En een honger, dat je er van krijgt. Wilhelm, meneer vraagt of het smaakt. Nou, wat zei ik: Het is een prima bal. Keukenhof op een doordeweekse lentedag, tussen acht en zes spoelen twintigduizend mensen door Jacoba's gepavoiseerde lusthof: een zondvloed van stervelingen, die door agenten van de rijkspolitie als vaarzen tus sen de dranghekken worden gedre ven. Een stille dag naar het oordeel van de grijsaards, die de burcht der bollenboeren bewaken. Een ei gen geldje, meer is het niet. Ze hebben het al meegemaakt dat er tussen zonsopgang en zonsonder gang vijftigduizend liefhebbers in de tuin waren. Man, man, dat was e- norm. De bussen reden _af en aan en wierpen hun lading p'recies onder 't bordje met „Gruppen" erop. Jaze ker, ook de Nederlanders. Vrijheid blijheid, nietwaar? Op zulke dagen zag je geen bloem meer, maar dat hinderde niet. Het gaat immers om de sfeer, om de gezelligheid. Donderdag hebben ze de tien-miljoenste geturfd. Is men al aan de overkant geweest? Broodje bal, broodje knak. Man, ze kunnen het niet aanslepen. Een rolfilmpje een chocoladeknots en een gebor duurd wapen voor op je mouw. Grüs- sen aus Keukenhof. Reken erop, dat die luidjes plezier hebben. De Bilt heeft overdrijvende wol kenvelden in het vet met hier en daar een bui- Maar niemand heeft zich aan dit metereologisch pessimis me gestoord. In Duitsland waar ze nog nooit van De Bilt gehoord hebben zijn de duizenden voor dag en dauw al in de bussen en particuliere auto's gestapt, de groe ne jagershoed schalks op één rood oor, de vetleren broeken zwaar aan de galgen. Zo hebben ze zich over de grens gestort. Regen of geen re gen. Om half twaalf zijn de drie im mense parkeerterreinen al stamp vol met waardevast welvaartsblik. Zenuwachtige reisleiders blazen op fluitjes, klappen in hun handen en manen hun recreërende slurf tot gro tere spoed. Neen, niet naar de bal len gehakt, dat komt later. In Kat wijk, waar ze voor elke doorgedruk te versnapering een aantrekkelijke provisie krijgen. Tegen een eenvou dig reepje hebben ze geen bezwaar, maar van de warme hap moeten de neringdoenden op de Keukenhof af blijven. Om even over twaalven begint het zacht en verdrietig te regenen (wa terlanders van Jacoba, die zich in het zwerk achter een wolk zit te verbijten). Maar het voetvolk geeft geen krimp. Het volk loopt door, de paden op, de lanen in. Het fototoe stel als een geigerteller voor de buik. Klaar voor een stralende dia van oma tussen de dubbelwandige bloem kelken. Nel tussen de blauwe drui ven: „Kun je nog wa' zakken. Nel, ik krijg je kop er niet op". Pa met wandelstok en gleufhoed te midden van het duizendschoon- „Nou Kees, komt er nog wat van. Ik sta hier langzamerhand wortel te schieten". De twintigduizend maken honderd duizenden foto's. De tuin barst van de doorkijkjes en tafereeltjes, die ge knipt zijn voor het album, de tuin is zo fotogeniek, fotogenieker kan het niet. Tussen de oranje Apeldoorners ligt een vijftiger roerloos op zijn buik achter een kleinbeeldcamera. Hij wacht al zes, zeven minuten op het goddelijke moment, dat de zon door komt, Truus jtóilstaat en die „senu- we"-tulpen nSït bewegen. Hij is van plan de kiek van zijn leven te ma ken: die anemonen op de zomer jurk van zijn vrouw, dat prille gras en dan nog de tulpen. Man, dat wordt een snoepje. Naast hem heeft een man zijn toestel op een driepoot ge zet: die wil hem ook nog scherp hebben. Zwaar overdreven, als jet het hem vraagt. Bij de hoofdingang staat ondertus sen een witte bus uit Düsseldorf te lossen: eerst maakt zich een kleine, kwieke reisleider los, die een wit kanten vissersmutsje draagt, dat hem het aanzien geeft van een ba ker. die aan travesti doet. De ande- ren, mannen en vrouwen van mid delbare leeftijd, dragen precies de- zelfde mutsen. Ze zijn dus al in Kat wijk geweest.- De reisleider rekt zich naar ver mogen en roept: „Damen und Her ren, fü die Toiletten nach rechts, für das Schnellbuffet nach links". De meesten besluiten eerst naar rechts te gaan, want honger kun je ophou den. Een kwartier later zijn ze al tot aan de kassen gevorderd. Er is daar net een trombose van mensen opge treden en van dat oponthoud hiaken de meeste gebruik om hun mutsjes uit te wringen. Eén van de leden uit het gezelschap heeft zich losgemaakt en staat in een bed met gele tulpen: een zwijgende kwarskijker, die links van het midden kleur wenst te be kennen- De man, die het vonnis moet vol trekken, hannest eerst met het dia fragma en de sluitertijd en als hij eindelijk zover is, dat hij een puike belichting heeft, breekt de zon wa terig door. „Lach mal, Anna", her haalt de reisleider, ,.Aima komm". Ze haalt diep adem, trekt het hoofd tussen de schouders en waarachtig een smalle glimlach valt als een scherf van haar lippen. Het is een grotesk gezicht: die duizenden, zwijgend schuifelend in de regen als nabestaanden achter de kist. De fonteinen spuiten schuimend water in de vijvers, de eenden manen hun donzig kroost tot voorzichtig heid. En de tulpen. Ach ja, de tul pen. Ze beven in de wind. Laat bloeiers in hun nadagen, die van daag weer duidelijk in de minderheid zijn, maar nochtans dapper volhou den. Om vier uur klapt de reisleider in zijn handen. Hij telt de mutsen en zegt, dat ze „weiter gehen". Als er nog „Damen und Herren" zijn, die de hand willen wassen: „Für die Toiletten nach links, für das Schinell- buffet nach rechts". Hij heeft gelijk, want hij staat nu precies andersom als zoëven. KAAPSTAD (Reuter) De Zuid- afrikaanse regering heeft de angli caanse bisschop van Damaraland in Zuidwest-Afrika de terugkeer naar zijn bisdom ontzegd, nadat hij vorig jaar juli een conferentie van geeste lijken in Engeland had bijgewoond. Een reden voor het besluit is niet gegeven. De bisschop, dr. Robert Mize, maakte dit zondag in een open brief aan zijn bisdom bekend. (Van een onzer verslaggevers) BALKBRUG In Balkbrug is de 19-jarige B. aangehouden, verdacht van moord of doodslag-op de 27-ja- rige vroegere woonwagenbewoner en koopman W. Brink, die 's middags omstreeks vijf uur met verschillen de messteken het ziekenhuis van Hardenberg was binnengebracht- De koopman was zondagmiddag in Ommen uit een auto gestrompeld, die daarna met grote snelheid weg reed. Vervolgens had hij ergens aan gebeld en nadat hij er met moeite „ik ben gestoken" had uitgebracht, zakte hij dodelijk gewond in elkaar. Het slachtoffer bleek bij aankomst in het ziekenhuis reeds te zijn over leden. Het vermoeden bestaat, dat de gearresteerde jongeman dde be de gearresteerde jongeman de be- uit de koopman stapte. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Hogere ambtena ren worden binnenkort uitgesloten van de premiespaarregeling ambte naren. Deze spaarregeling geldt in het vervolg alleen voor ambtenaren tot en met de rang van hoofdcom mies. De deelnemers aan deze spaarrege ling ontvangen een gelijk premieper centage van 25 procent, met een maximum-bedrag van 126 gulden per jaar. Voorheen deelden alle ambtena ren in de spaarregeling, waarbij de premie was vastgesteld op 15 en 25 procent. De nieuwe regeling houdt verder in, dat een ambtenaar fot en met de rang van hoofdcommies maxi maal 42 guldden per maand kan spa ren volgens de premiespaarregeling. (Van een onzer redacteuren) TILBURG Pater dr. P. J. Cools, 64 jaar missionaris van het H. Hart zal volgend jaar nog wel niet met pensioen gaan. Hij is druk bezig orde te scheppen in een berg van zeker 40.000 boe ken, theologische en filosofische 'werken. Uit zijn arbeid wordt de bibliotheek van de stichting Theo logische Faculteit in Tilburg op gebouwd. Een rustige vriendelijke man, een geleerde die vele jaren aller lei theologische vakken heeft ge doceerd, in Arnhem, in Steijn en waar al niet. En die eigenlijk toe vallig, naast die wetenschappelij ke taak, bibliothecaris is gewor den, ver voor de oorlog al. „Ie mand moest dat in Arnhem doén. Nou dat was ik". Zijn natuurlij ke bescheidenheid weerhoudt hem ervan te vertellen dat hij een bi bliotheek-deskundige is geworden. Na enig aarzelen stemt hij in met de formule die wij hem voorleg gen- „Ja, u mag wel stellen dat ik een self-made wetenschappe lijk geschoold bibliothecaris ben". Achter de brilleglazen kijken twee scherpzinnige ogen wat mild spot tend de bezoeker aan. In het gesprek met hem wordt heel gauw duidelijk dat de op bouw van een verantwoorde bi bliotheek voor de aanstaande theo logen die in Tilburg studeren geen kleinigheid is. De kapucijnen uit Helmond en Udenhout zonden hun boekenbezit tot 1945 en een aantal tijdschrif ten, hoofdzakelijk werken soms zeer oude over theologie, filo sofie, kerkelijke recht en geschie denis. De paters van Steijl (mis sionarissen van het Gezelschap van het Goddelijk woord) uit Te- teringen stuurden Tilburg duizend uitgelezen werken uit hun eigen bibliotheek. Ook de missionarissen van de H. Familie en het H. Hart deden dat. Een stroom van duizenden en duizenden boeken. De ruimte in het gebouw van de stichting aan de Willem II straat het voormalige gebouw van bu reau Van Spaendonck die voor de bibliotheek was gereserveerd was snel vol. Overal stonden en lagen stapels boeken, meestal eerwaardige eeuwenoude folianten „Dat is me een enorm gesjouw geweest", vertelt pater Cools. „We hebben geprobeerd de biblio theken van Udenhout en Helmond systematisch over te brengen. Maar bü het uitladen werd de genummerde volgorde van de kis ten niet aangehouden, er braken dozen open. Kortom, dat is mis lukt". En daarom is pater Cools manmoedig begonnen, de biblio theek van de grond af op te bouwen. Volgens de systematiek van de katholieke Hogeschool en geholpen door een titel-besehrijf- ster van die Tilburgse inrichting voor hoger onderwijs. Maar het is zijn taak zo snel mogelijk een actuele bibliotheek ter beschikking te stellen. „Daarom ben ik be gonnen de verzameling van zo'n tweehonderd tijdschriften aan te vullen en te actualiseren. En te vens probeer ik standaardwer ken die nog steeds gebruikt wor den uit die boekenbergen tevoor schijn te halen, zoals bijvoorbeeld een geselecteerde verzameling van de werken van Luther, of de 26-delige Duitse encyclopedie van het protestantisme"- Hij wijst in zijn bescheiden werkkamer naar enkele stapel tjes boeken, werkjes uit de zeven tiende eeuw over de ascese. „Kijk die slaan we maar zolang op. Die worden vrijwel nooit gebruikt. Maar we doen ze niet weg! Voor mensen die op een bepaald onder werp willen promoveren, kunnen ze nog wel eens waardevol zijn". Pater Cools' probleem, en dat van de faculteit, is duidelijk: zo snel mogelijk voor de boekerij ook de moderne werken te krijgen. Het boekenbudget is te klein om die allemaal te kopen. Er moet met overleg te werk worden ge gaan. „Die moderne werken zitten vooral in de bibliotheken van de oud-seminaria in Hoeven en Haa- ren. Maar die reageren niet op mijn verzoeken ons de door mij uitgekozen werken te sturen. Ach, dat is wel begrijpelijk. Jarenlang heeft men daar geploeterd om ze te krijgen. Dan is het hard, als men de eigen bibliotheek moet gaan afbreken. Maar men moet daar toch ook wel begrijpen dat de Tilburgse faculteit die boeken broodnodig heeft". Hij vertelt dat het beschikbare budget verdeeld is voor de ver schillende afdelingen van de fa culteit. „Een prof bestelde me daar de tiendelige Dictionary of Philosophy". Nou, die kostte acht honderd gulden. Zijn geld was op tot september". Er is een helder lichtpuntje. Dé Katholieke Hogeschool helpt prima. Alle bestellingen lopen via haar administratie. „Als er so ciologische werken zijn die ook voor ons belangrijk zijn, bestelt de Hogeschool ze voor haar bi bliotheek.' Dat is fijn, want dan kunnen wij andere werken bestel len". Pater Cools is een gestadig werker. Hü ziet niet tegen die bergen boeken op. Hij worstelt er zich door heen met verstand en steeds met het oog gericht op de noodzaak zo snel mogelijk de fa culteit over een bibliotheek te la- laten beschikken. Dat heeft resul taten gehad. De leeszaal is al open voor professoren en studen ten. Nu alleen nog overdag. Bin nenkort ook 's avonds. „Met de uitlening voor onze eigen mensen hoop ik in september te kunnen beginnen. De schriftelijke aanvra gen voor boeken kan ik nu al af doen, ook als ze van buiten ko men". De centrale kaartcatalogus van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag krijgt een opgave van het gecatalogiseerde boekenbezit van de Tilburgse Theologische facul teit. Dit minitieuze werk, waar voor een grote kennis nodig is, heeft de interesse van pater Cools. Dat blijkt uit alles wat hij erover vertelt. Ongetwijfeld wordt het verge makkelijkt door het waarlijk fa belachtige geheugen waarover hij beschikt. Jaren en data rollen er zonder aarzelen uit, als hij ver telt over de functies die hij heeft vervuld. Namen staan kennelijk onuitwisbaar in zijn geheugen ge grift. Letterlijk onder zijn handen groeit daar in die kelderruimte een bibliotheek- Elk boek waar deert hij. Blijkt dat „er geen haast mee is" dan wordt het voorlopig opzij gelegd. Misschien twee, drie jaar. Want de actualiteit heeft de voorkeur. „Ach, als we alles zou den willen kopen wat toch wel nodig is, zou de faculteit voor haar bibliotheek per jaar zo'n ton moeten kunnen beschikken. „Hij lacht wat om zijn eigen vermetel heid bij de gedachte alleen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 11