ZONDVLOED VAN STERVELINGEN
IN JACOBA'S KEUKENHOF
i
Journalist vertelt
hoe hij aan de
Vietcong ontkwam
Zo fotogeniek, fotogenieker kan het niet
Pater Cools schept
bibliotheek uit
tienduizenden boeken
EKEN
toden
Te huur aangebodi
Huizen
Lessen
Bao chi
Ontmoeting
op veldweg
PRINSES PAOLA
IN LIMBURGS
DORPJE ÖM
NEDERLANDS
TE LEREN
Wandeling
Warme hap'
Waterlanders
Mutsjes
Laatbloeiers
Bisschop mag niet
terug naar
Zuidwest-Afrika
Jongen verdacht
van neersteken
koopman
Wijziging premie
spaarregeling
ambtenaren
Voor theologische faculteit Tilburg
OPBOUW
HULP
aanbod tot omwfsseffng van 4*
sb, deelt ondergetekende mede,
sodat het aanbod gestand wordt
en Ingeleverde stukken de htm
erven N.Vn benevens het hun
vorden tot en met 30 september
ovengenoemd Bericht vermeld.
CHELDE
SCHEEPSWERVEN N.V.
ilmachl-
i,- Pfr r
emee.
Lange
Nwe.
agic.
Pfafl
emee-
Lange
we
s voor
himes
it garan.
ehuis,
Zoom;
reda;
ndaal.
notor
rtmotor,
ndaalse-
da.
com-
f 600 -
uur
in. St.
zeer
ïelen,
eda.
bU-
ige prijs!
nnastraat
irnuis
tne.
2, Goes.
tiekos-
ïèdekle-
ng vanaf
zes mild.
;ten. Bel
London
Amster-
coupeur
iollectie
Nieuwe, moderne plano'.
af f 40 per maand met *5!
van koop. Mossel en VeS?
ge, Lange Delft 103 lns vft
delburg. U5 Md.
Woning Ie koop of te huurK.
Te bevr. Hombachstr. 5. NliÜ
Namen. W!u>
Te koop boerderijtje ï^TT
restaureerd worden Ugt
bosgordel, prachtig vrli S?
zicht plm. 5000 m2 grond
km van B. op Zoom A vi
Riet, Laagweg N 6, Post ml
straten, tel. 01658-640
Middenstandswoning te kïuT*
gunstig gelegen te Axel 3
slaapkamers, douche, ruim®
hal. grote keuken, ruime ka
mer, berging, voor- en achïej.
tum en schuurtje. Brieven «T
37582 K De Stem TerntiSn
Vrijstaande hoekwoning mo
garage te k. Nieuwbouw Ge
legen in nieuw gedeelte te
Sluiskil. Brieven no. H K 31M
bureau v. d. blad.
Leeg woonhuis met elgenTS
te koop. Jac. de Waalstraat 7
Te bevr.: Jac de Waalstrut
19, Lamswaarde.
IJpelaar, nieuwbouw met
stadsverwarming f 42.700,.
Rijkssubsidie ged. 10 jaar" li
jaar plm. f 1800,-. V. d. Êeri
Co., makel, o.g., Nwe. Gin'
nekenstr. 43, Breda, tel
01600.24421.
Aangeb. woonhuis, bouwj. '54
met v.- en a.-tuin, 4 slaapk
in prima staat. Moleneindstr,
24, Breda, prijs n.o.t.k.
Auto's - Motoren
T.k. wagen om boot te verrot.
ren of te hellingen. Geschikt
voor boot van 8 tot 14 meter,
Ton Pannekoek, Markendaal-
seweg 24, tel. 35074.
Mercedes - occasions 190 D
'63 *64 '65; 200 D '66 '68; 2M
benzine '66; 200 sedan '59; 220
S '66; 220 '60
Diverse automobielen. Jagit 1
'66; Simca 1000 GLS '67; Tra-
bant '66; 2 CV '64; Valiant 'fi;
Chevrolet Impala '62; Opel I'D)
L '62; BMW 700 Ls. '65; Otroea
DS '63 '64; Cortina sedan'05;
Taunus 17 M '60 '63; Alfa to-
meo sport '61; Honda coupé'ïl
N.V. Garage van Dongen Jon
kers, Guido Gezellelaan 40,
Bergen op Zoom, tel. 01640-6J1!
Deze week heeft Belctum.p-
rage weer een leuke voorraad
gebruikte auto's. Peugeot 404,
1966. Renault R 16 1966, BMW
1600 1965, Ford Cortina
Ford Cortina 1966, Ford Cor- r
tina 1965, Taunus 12 M TS 1965.
Taunus 12 M 1964, Ford Zephyr
4 cil. 1963, Ford Taunus 12 M
stationcar 1965, Opel Kadert
1966, Opel Rekord Coupé 1964,
Ford Taunus 17 M 1965, VW
Variant 1965, Simca 1000 1968,
Simca 1000 GLS 1965, BMW
700 LS 1965, Opel Rekord 4 da
1964, Fiat 1500 Confort 1965,
Fiat 850 1966, Fiat 600 1966,
Mercedes 190 D 1964, Mercedes
190 D 1965, en zo voort. Voor
een betrouwbare gebruikte ?uto
naar een betrouwbaar adres,
het adres met de grootste voor
raad, de gTootste omzet en ™e'
de allergrootste service. Bel.
crum-Garage Min. Kanstraat
16-20, Breda, tel. O18OO-309ÖO
dagelijks geopend van 8 uur
v.m. tot 10 uur n.m. zondags
van 1 tot 5 uur.
Gijzens' Automobielbedrijf bie
den u onder onze bekende ser
vice te koop aan; Simca
1967 als nieuw, Cortina GTP
Cortina 4 deurs 1966, Cortina
1965, 4 deurs slechts 35.000 k®
gelopen. Cortina 1964, 1200.
Taunus 15 M 1967, Taunus 12M
1966, Taunus 12 M 1965, Taumi«
17 M 1962, Ford Anglia 1W».
Opel 1900 1966, Opel Cpupé ±965
Renault Rambler 1966, Pontic
Lemans 1964, als nieuw. Dgg
Dart sport coupé 1965, Mere
des Diesel 1966 en 1965. 200
Fiat 600 D 1966, Opel 1700
en 1964, Simca 1500 1965 en
Simca 1000 1965 2
1 maal Austin Glider 1965>
Vauxhall Viva 1965 en 1964,
Renault Major 1965 en 19 1
DKW Junior Cabriolet
Taunus 17 M 1964 Fiat 150°
1965, VW 1600 1966, VW
1967, VW 1300 1965. VW MJ
1965, Trabant 1965, Opel "J°
1962, Fiat 1100 1964, Fiat Pri
mula 1966, Fiat 500 1964.
Dit is 'n kleine greep uit onz
voorraad. Al deze wagensjV
den in onze eigen werkplan
getest, olie ververst en van
nieuwe onderdelen voorzien-
Garantie op onderdelen en
beidsloon, inruil g.
financiering mogelijk met
eerste aanbetaling. Het a
Academiesingel 34a, RgjM A
genover KMA ingang lang
39870, Privé 43593.
launus n M 1965, 26-ML W
als nieuw. Marconiestr. w-
Roosendaal.
10 autorijlessen voor J
vervolg- en losse IfsagJJjs.'u.
Fonkelnieuwe V.W.'s
tórijschool „De CentraJe -fl
Aanmeldingsadressen: oreo
Stationsplein 5, tel- 387*ö,0 tej
gen op Zoom, Lekstraat SM"
6504, Roosendaal, Boulev^_
113, tel. 4097, O'hout, Brea»^
weg 33, tel. 3371.
Vakantie
Caravanimport Frank,
goed „De Kievit", Baartje
sau, tel. 04257-719. bent*
kom alle werkdagen en
ends. Bij ons slaagt u
Bekende merken, ruime 3
In tour- en stacaravan*
tot 12 meter. Eigen
park met ruime si^ainp^lt
Inruil en financiering 01
pet. vooruitbetaling-
Cadzand, 2 min. stran
pers. caravan m.
ni, juli, aug. Tel. OW"
Nieuw stenen vakantiehui*
Volledig ingericht. 5
Zeeuwse en Belgische kus^
Landelijke omgeving, t®Y- fla
pension. Tel. 01170 - -
19 uur. v. Dijk, Sluisse dU*'
Zuidzande (Z.-VÏ.)»
13
DAGBLAD Df STEM VAN DINSDAG f MEI 1968
21
Een stille dag in de lusthof!.
SAIGON „We reden op de weg van Saigon naar de Mekong Delta. Daar
was niets aan de hand en daarom besloten we naar de stad terug te rijden.
„John Cantwell, van de staf van Time Magazine in Australië, zat aan het
stuur. Michael Birch van de Australische Associated Press zat naast hem
in de kleine, open, jeep. Rechts op de achterbank zat Ron Laramy, een
Engelsman uit Devon die werkte voor Reuter, in het midden zat Bruce
Pigott, een Australiër, van de staf van Reuter. Zelf stapte ik als laatste in
en moest daarom genoegen nemen met een halve zitplaats. Mijn linker
been moest ik buiten de jeep laten bengelen.
(Francis John Palmos, 28, een
free lance journalist uit Australië,
was een van de vijf correspondenten
die in een jeep zondagmorgen in
Saigon de situatie wilden gaan bekij
ken. In de wijk Cholon werd hun
jeep onder vuur genomen door de
Vietcong. Vier werden gedood, Pal-
mos wist aan de dood te ontsnappen
door te doen alsof hij dood was. Hier
volgt zijn eigen verslag.)
Een grote stroom van vluchtelin
gen, met baby's en huisraad op de
arm, kwam ons tegemoet. De men
sen hadden alles wat zij konden dra
gen bij zich, op hun rug of in kar
retjes.
Wij waren de enigen die in tegen
overgestelde richting gingen. Ik
denk dat we zeker 2.000 mensen pas
seerden die naar het zuiden trokken,
naar de weg waar wij vandaan wa
ren gekomen. Plotseling werd de
stroom dunner. Ik zat op het spat
bord en dus iets hoger dan de an
deren en daarom zei ik, misschien in
tuïtief, „Daar zit de Vietcong. Stop"
Cantwell, die aan het stuur zat,
draaide naar links en terwijl hij de
wagen in de achteruit wilde zetten,
om te keren en terug te rijden, open
den twee Vietcongsoldaten het vuur.
Een, aan onze linkerkant had een
automatisch geweer en de ander, die
rechts van ons stond een AK-47. Ach
ter hen stonden nog twee Vietcongsol
daten. Een vijfde, die later de com
mandant bleek te zijn, was in de
buurt.
Het was geen hinderlaag. Zij ston
den op wacht bij de grens van het
gebied, dat de Vietcong in handen
heeft. De tweee soldaten vuurden tien
seconden lang een regen van kogels
door de jeep. Ik sprong naar links,
hep ongeveer negen meter en deed
of ik geraakt werd en liet me val
len.
Na het eerste salvo keek Ik van
onder mijn schouder- Ik kon maar
twee van de anderen zien. Een. ik
dacht Laramy, lag met zijn armen
en hoofd achterover, zijn mond stond
open en ik dacht dat hij dood was.
De ander, die een roze overhemd
aan had en ik geloof John Cantwell
was, lag op zijn rug, links van ed
3eeP. parallel met mij, maar onge
veer anderhalve meter van mij van
daan.
Het vuren hield op, en de comman
dant, die een camouflage-uniform
droeg en geen pet op had, kwam
naar voren met zijn linkerarm voor
uit. Hij had een A-45 in zijn hand.
Ik zag toen dat de twee soldaten
met de automatische geweren ge
wone kaki-uniformen droegen en
Ho-Tsji-Minh-sandalen.
Maar de commandant, die bevel
had gegeven het vuur te staken, had
®en echt uniform aan- en laarzen.
Hij was stevig gebouwd en erg groot
voor een Vietnamees. Hij kwam op
de jeep toelopen. Een paar secon
den was het stil. Toen hoorde ik Mi
chael Birch smekend roepen: „Baa
phi, bao chi" (correspondenten, in
het Vietnamees).
De commandant gunde hem nau
welijks aandacht. „Bao chi", zei hij
op verachtelijke toon en schoot twee
kogels in de jeep. Ik weet niet of
hij op Birch of op een van de an
deren richtte. Ik keek naar zijn ge
zicht en kon zien dat iedereen in de
jeep dood was.
Ik deed alsof ik ook dood was. Hij
liep achter de jeep om en de man
die met mij op de grond lag be
woog zich- Ik dacht dat hij gewond
was.
De commandant richtte heel nauw
keurig van ongeveer anderhalve me
ter en vuurde driemaal. De eerste
kogel ketste voor het lichaam, sloeg
«r overheen en miste mijn hoofd met
een fractie van een centimeter. Ik
hoorde hem fluiten. Het had gemak
kelijk mijn dood kunnen zijn Een
van de twee andere kogels drong zijn
lichaam binnen. Het lichaam ver
strakte en ontspande zich daarna
weer.
Ik wachtte tot hij zijn wapen weer
in zijn halster, begon te steken. Ik
keek onder mijn linkerelleboog door
en zag dat de man met het auto
matische geweer dit ook had laten
zakken.
Mijn linkervoet lag onder mijn
lichaam, zoals bij hardlopers aan de
start. Ik moest ongeveer 30 meter
zien weg te komen en ik begon te
rennen voor mijn leven.
Direct openden ze het vuur op mij,
maar het waren slechte schutters.
Zij raakten slechts telefoonpalen en
advertentieborden op de weg voor
mij.
Ik rende een bocht om en het vu
ren hield op.
Toen hoorde ik de commandant
achter mij aankomen. Ik wist dat
hij het was, want ik. hoorde zijn
laarzen op het plaveisel. Hij was
de enige die laarzen droeg.
Spoedig had ik het einde van de
vluchtelingenstroom bereikt- Ik
scheurde mijn hemd van mijn lijf en
smeerde modder over mijn lichaam.
Ik ging gebukt lopen want ik was
zeker dertig centimetter langer dan
de mensen om men heen. Ik dacht
dat ik toch nog gepakt zou worden,
want de commandant haaldde mij in,
begon over de Vluchtelingen heen
te schieten en riep dat zij mij moes
ten tegenhouden.
Toen ik ongeveer 200 meter gelo
pen had hielden de schoten <5p. Maar
ik had nog altijd het gevoel dat hij
achter me aan zat. Aan het einde van
de straat kon ik een riksja te pakken
krijgen. De mensen keken met wan
trouwende blikken naar mij. Na on
geveer anderhalve kilometer zag ik
een Australische soldaat. Ik vroeg of
hij me wilde begeleiden tot bij' de
militaire politie. Ik trilde als een
riet!
(Van een onzer verslaggevers)
NOORBEEK De praatjes
makers in het Zuidlimburgse
dorpje Noorbeek hebben toch
gelijk gekregen. „Er komt hoog
bezoek", hadden zij een dag of
tien geleden gezegd.
Het nieuwtje waaide als vaag
gerucht door de Dorpsstraat,
totdat vrijdagavond een van de
dorpelingen vertelde dat hij
's middags prinses Paola van
België had gezien. Hij had zelfs
een praatje met haar gemaakt,
zei hij. Ze zou die middag zijn
aangekomen en logeren op het
buitenhuis van oud-gouverneur
dr. F. Houben.
Zaterdag om een uur of half
twaalf komt de heer Houben sa
men met zijn dochter naar bui
ten. Zij zijn op weg naar het
dorp om inkopen te doen. Na
enige aarzeling geeft hij toe dat
prinses Paola bij hem logeert:
„De prinses logeert een paar
dagen bij ons. Zij wil Nederlands
leren. Zij had nu even goed bij
ons kunnen zijn, maar zij zit te
studeren". Of wij een fotootje
van de prinses mogen maken?
De dochter van de heer Hou
ben: „Het Belgische hof heeft
ons uitdrukkelijk gevraagd geen
ruchtbaarheid aan het bezoek te
geven. Laat de prinses vooi een
paar daagjes, dat zij hier is,
met rust". Dat willen wij wel
doen.
's Middags op een wandeling
in het Noorbeekse veld gebeurt
toch wat je niet verwacht, maar
wel stiekem gehoopt had. Uit de
bocht van een z.g. holle weg
komt een dame te voorschijn.
Zij heeft een lange, bruine broek
en een beige truitje aan. Aan
de hand heeft zij een blinkend
miniatuur fietsje, om haar hals
PRINSES PAOLA
schittert een ketting. De haren
hangen los. Ze moet lopen, om
dat het weggetje slecht ls en
stijl omhoog loopt.
Als zij bij ons is, kijkt zij ons
wat schuw aan, verlegen, net een
meisje dat betrapt is op thuis
weglopen. Bent u prinses Paola?
Ja, zegt ze, dat klopt:
Ik zeg dat ik journalist ben.
Zij schrikt. Een Belgische jour
nalist? vraagt zij in het Frans.
Ik zeg haar dat ik uit Maas
tricht kom. Dat stelt haar wat
geruster. Wanneer zij gekomen is
Vrijdag. Of zij lang blijft? „Een
weekje", denk ik. En het bevalt
haar uitstekend. „De natuur
is prachtig hier, ik was hier
nog nooit eerder geweest"- En
dan loopt ze door, met haar
minifietsje verder de heuvel op.
(Van een onzer verslaggevers)
LISSE Ach, wat zal Frau Glözbach er van'zeggen? Ze legt glim
lachend haaf braadworst op de zwarte plastic handtas (met de mos
terd naar boven) en zucht. Op de kwaliteit wil ze in elk geval niet
afdingen, die is zonder meer goed. Misschien had er meer ui in ge
kund, maar dat is een detail. Als je een hond wil slaan, vind je altijd
wel een stok nietwaar? Ze is trouwens ook van oordeel, dat de ballen
gehakt er uitermate smakelijk bij liggen in de kramen. Mooi rond,
mooi roze. Keurig. Haar man heeft er zojuist na een moedig ellebogen
gevecht één verworven en als meneer soms aan hem wil vragen, hoe
ze zijn, dan gaat hij zijn gang maar. Hij staat daar links van die eik,
die kleine, kalende man. Hij is gek op hartigheid, Wilhelm. Hij is ook
gek op de natuur, een echte Wandervogel.Hij is het ook geweest die
gezegd heeft, dat ze naar Nederland moesten gaan. De bloeiende vel
den, de kleurige tulpen. Nou eerlijk meneer, het is fabelhaft. Dat zo
veel moois zo maar onder de blote hemel staat. Dat is toch ja ein
Wunder. En een honger, dat je er van krijgt. Wilhelm, meneer vraagt
of het smaakt. Nou, wat zei ik: Het is een prima bal.
Keukenhof op een doordeweekse
lentedag, tussen acht en zes spoelen
twintigduizend mensen door Jacoba's
gepavoiseerde lusthof: een zondvloed
van stervelingen, die door agenten
van de rijkspolitie als vaarzen tus
sen de dranghekken worden gedre
ven. Een stille dag naar het oordeel
van de grijsaards, die de burcht
der bollenboeren bewaken. Een ei
gen geldje, meer is het niet.
Ze hebben het al meegemaakt dat
er tussen zonsopgang en zonsonder
gang vijftigduizend liefhebbers in de
tuin waren. Man, man, dat was e-
norm. De bussen reden _af en aan en
wierpen hun lading p'recies onder
't bordje met „Gruppen" erop. Jaze
ker, ook de Nederlanders. Vrijheid
blijheid, nietwaar?
Op zulke dagen zag je geen bloem
meer, maar dat hinderde niet. Het
gaat immers om de sfeer, om de
gezelligheid. Donderdag hebben ze
de tien-miljoenste geturfd. Is men
al aan de overkant geweest? Broodje
bal, broodje knak. Man, ze kunnen
het niet aanslepen. Een rolfilmpje
een chocoladeknots en een gebor
duurd wapen voor op je mouw. Grüs-
sen aus Keukenhof. Reken erop, dat
die luidjes plezier hebben.
De Bilt heeft overdrijvende wol
kenvelden in het vet met hier en
daar een bui- Maar niemand heeft
zich aan dit metereologisch pessimis
me gestoord. In Duitsland waar
ze nog nooit van De Bilt gehoord
hebben zijn de duizenden voor
dag en dauw al in de bussen en
particuliere auto's gestapt, de groe
ne jagershoed schalks op één rood
oor, de vetleren broeken zwaar aan
de galgen. Zo hebben ze zich over
de grens gestort. Regen of geen re
gen.
Om half twaalf zijn de drie im
mense parkeerterreinen al stamp
vol met waardevast welvaartsblik.
Zenuwachtige reisleiders blazen op
fluitjes, klappen in hun handen en
manen hun recreërende slurf tot gro
tere spoed. Neen, niet naar de bal
len gehakt, dat komt later. In Kat
wijk, waar ze voor elke doorgedruk
te versnapering een aantrekkelijke
provisie krijgen. Tegen een eenvou
dig reepje hebben ze geen bezwaar,
maar van de warme hap moeten de
neringdoenden op de Keukenhof af
blijven.
Om even over twaalven begint het
zacht en verdrietig te regenen (wa
terlanders van Jacoba, die zich in
het zwerk achter een wolk zit te
verbijten). Maar het voetvolk geeft
geen krimp. Het volk loopt door, de
paden op, de lanen in. Het fototoe
stel als een geigerteller voor de buik.
Klaar voor een stralende dia van
oma tussen de dubbelwandige bloem
kelken. Nel tussen de blauwe drui
ven: „Kun je nog wa' zakken. Nel,
ik krijg je kop er niet op". Pa met
wandelstok en gleufhoed te midden
van het duizendschoon- „Nou Kees,
komt er nog wat van. Ik sta hier
langzamerhand wortel te schieten".
De twintigduizend maken honderd
duizenden foto's. De tuin barst van
de doorkijkjes en tafereeltjes, die ge
knipt zijn voor het album, de tuin
is zo fotogeniek, fotogenieker kan
het niet.
Tussen de oranje Apeldoorners ligt
een vijftiger roerloos op zijn buik
achter een kleinbeeldcamera. Hij
wacht al zes, zeven minuten op het
goddelijke moment, dat de zon door
komt, Truus jtóilstaat en die „senu-
we"-tulpen nSït bewegen. Hij is van
plan de kiek van zijn leven te ma
ken: die anemonen op de zomer
jurk van zijn vrouw, dat prille gras
en dan nog de tulpen. Man, dat wordt
een snoepje. Naast hem heeft een
man zijn toestel op een driepoot ge
zet: die wil hem ook nog scherp
hebben. Zwaar overdreven, als jet
het hem vraagt.
Bij de hoofdingang staat ondertus
sen een witte bus uit Düsseldorf te
lossen: eerst maakt zich een kleine,
kwieke reisleider los, die een wit
kanten vissersmutsje draagt, dat
hem het aanzien geeft van een ba
ker. die aan travesti doet. De ande-
ren, mannen en vrouwen van mid
delbare leeftijd, dragen precies de-
zelfde mutsen. Ze zijn dus al in Kat
wijk geweest.-
De reisleider rekt zich naar ver
mogen en roept: „Damen und Her
ren, fü die Toiletten nach rechts,
für das Schnellbuffet nach links". De
meesten besluiten eerst naar rechts
te gaan, want honger kun je ophou
den.
Een kwartier later zijn ze al tot
aan de kassen gevorderd. Er is daar
net een trombose van mensen opge
treden en van dat oponthoud hiaken
de meeste gebruik om hun mutsjes
uit te wringen. Eén van de leden uit
het gezelschap heeft zich losgemaakt
en staat in een bed met gele tulpen:
een zwijgende kwarskijker, die links
van het midden kleur wenst te be
kennen-
De man, die het vonnis moet vol
trekken, hannest eerst met het dia
fragma en de sluitertijd en als hij
eindelijk zover is, dat hij een puike
belichting heeft, breekt de zon wa
terig door. „Lach mal, Anna", her
haalt de reisleider, ,.Aima komm".
Ze haalt diep adem, trekt het hoofd
tussen de schouders en waarachtig
een smalle glimlach valt als een
scherf van haar lippen.
Het is een grotesk gezicht: die
duizenden, zwijgend schuifelend in
de regen als nabestaanden achter de
kist. De fonteinen spuiten schuimend
water in de vijvers, de eenden manen
hun donzig kroost tot voorzichtig
heid. En de tulpen. Ach ja, de tul
pen. Ze beven in de wind. Laat
bloeiers in hun nadagen, die van
daag weer duidelijk in de minderheid
zijn, maar nochtans dapper volhou
den.
Om vier uur klapt de reisleider in
zijn handen. Hij telt de mutsen en
zegt, dat ze „weiter gehen". Als er
nog „Damen und Herren" zijn, die
de hand willen wassen: „Für die
Toiletten nach links, für das Schinell-
buffet nach rechts".
Hij heeft gelijk, want hij staat nu
precies andersom als zoëven.
KAAPSTAD (Reuter) De Zuid-
afrikaanse regering heeft de angli
caanse bisschop van Damaraland in
Zuidwest-Afrika de terugkeer naar
zijn bisdom ontzegd, nadat hij vorig
jaar juli een conferentie van geeste
lijken in Engeland had bijgewoond.
Een reden voor het besluit is niet
gegeven.
De bisschop, dr. Robert Mize,
maakte dit zondag in een open brief
aan zijn bisdom bekend.
(Van een onzer verslaggevers)
BALKBRUG In Balkbrug is de
19-jarige B. aangehouden, verdacht
van moord of doodslag-op de 27-ja-
rige vroegere woonwagenbewoner en
koopman W. Brink, die 's middags
omstreeks vijf uur met verschillen
de messteken het ziekenhuis van
Hardenberg was binnengebracht-
De koopman was zondagmiddag in
Ommen uit een auto gestrompeld,
die daarna met grote snelheid weg
reed. Vervolgens had hij ergens aan
gebeld en nadat hij er met moeite
„ik ben gestoken" had uitgebracht,
zakte hij dodelijk gewond in elkaar.
Het slachtoffer bleek bij aankomst
in het ziekenhuis reeds te zijn over
leden. Het vermoeden bestaat, dat
de gearresteerde jongeman dde be
de gearresteerde jongeman de be-
uit de koopman stapte.
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Hogere ambtena
ren worden binnenkort uitgesloten
van de premiespaarregeling ambte
naren. Deze spaarregeling geldt in
het vervolg alleen voor ambtenaren
tot en met de rang van hoofdcom
mies.
De deelnemers aan deze spaarrege
ling ontvangen een gelijk premieper
centage van 25 procent, met een
maximum-bedrag van 126 gulden per
jaar. Voorheen deelden alle ambtena
ren in de spaarregeling, waarbij de
premie was vastgesteld op 15 en 25
procent.
De nieuwe regeling houdt verder
in, dat een ambtenaar fot en met
de rang van hoofdcommies maxi
maal 42 guldden per maand kan spa
ren volgens de premiespaarregeling.
(Van een onzer redacteuren)
TILBURG Pater dr. P. J.
Cools, 64 jaar missionaris van
het H. Hart zal volgend jaar
nog wel niet met pensioen gaan.
Hij is druk bezig orde te scheppen
in een berg van zeker 40.000 boe
ken, theologische en filosofische
'werken. Uit zijn arbeid wordt de
bibliotheek van de stichting Theo
logische Faculteit in Tilburg op
gebouwd.
Een rustige vriendelijke man,
een geleerde die vele jaren aller
lei theologische vakken heeft ge
doceerd, in Arnhem, in Steijn en
waar al niet. En die eigenlijk toe
vallig, naast die wetenschappelij
ke taak, bibliothecaris is gewor
den, ver voor de oorlog al. „Ie
mand moest dat in Arnhem doén.
Nou dat was ik". Zijn natuurlij
ke bescheidenheid weerhoudt hem
ervan te vertellen dat hij een bi
bliotheek-deskundige is geworden.
Na enig aarzelen stemt hij in met
de formule die wij hem voorleg
gen- „Ja, u mag wel stellen dat
ik een self-made wetenschappe
lijk geschoold bibliothecaris ben".
Achter de brilleglazen kijken twee
scherpzinnige ogen wat mild spot
tend de bezoeker aan.
In het gesprek met hem wordt
heel gauw duidelijk dat de op
bouw van een verantwoorde bi
bliotheek voor de aanstaande theo
logen die in Tilburg studeren
geen kleinigheid is.
De kapucijnen uit Helmond en
Udenhout zonden hun boekenbezit
tot 1945 en een aantal tijdschrif
ten, hoofdzakelijk werken soms
zeer oude over theologie, filo
sofie, kerkelijke recht en geschie
denis. De paters van Steijl (mis
sionarissen van het Gezelschap
van het Goddelijk woord) uit Te-
teringen stuurden Tilburg duizend
uitgelezen werken uit hun eigen
bibliotheek. Ook de missionarissen
van de H. Familie en het H.
Hart deden dat. Een stroom van
duizenden en duizenden boeken.
De ruimte in het gebouw van de
stichting aan de Willem II straat
het voormalige gebouw van bu
reau Van Spaendonck die voor
de bibliotheek was gereserveerd
was snel vol. Overal stonden en
lagen stapels boeken, meestal
eerwaardige eeuwenoude folianten
„Dat is me een enorm gesjouw
geweest", vertelt pater Cools.
„We hebben geprobeerd de biblio
theken van Udenhout en Helmond
systematisch over te brengen.
Maar bü het uitladen werd de
genummerde volgorde van de kis
ten niet aangehouden, er braken
dozen open. Kortom, dat is mis
lukt". En daarom is pater Cools
manmoedig begonnen, de biblio
theek van de grond af op te
bouwen. Volgens de systematiek
van de katholieke Hogeschool en
geholpen door een titel-besehrijf-
ster van die Tilburgse inrichting
voor hoger onderwijs. Maar het
is zijn taak zo snel mogelijk een
actuele bibliotheek ter beschikking
te stellen. „Daarom ben ik be
gonnen de verzameling van zo'n
tweehonderd tijdschriften aan te
vullen en te actualiseren. En te
vens probeer ik standaardwer
ken die nog steeds gebruikt wor
den uit die boekenbergen tevoor
schijn te halen, zoals bijvoorbeeld
een geselecteerde verzameling
van de werken van Luther, of de
26-delige Duitse encyclopedie van
het protestantisme"-
Hij wijst in zijn bescheiden
werkkamer naar enkele stapel
tjes boeken, werkjes uit de zeven
tiende eeuw over de ascese. „Kijk
die slaan we maar zolang op.
Die worden vrijwel nooit gebruikt.
Maar we doen ze niet weg! Voor
mensen die op een bepaald onder
werp willen promoveren, kunnen
ze nog wel eens waardevol zijn".
Pater Cools' probleem, en dat
van de faculteit, is duidelijk: zo
snel mogelijk voor de boekerij
ook de moderne werken te krijgen.
Het boekenbudget is te klein om
die allemaal te kopen. Er moet
met overleg te werk worden ge
gaan.
„Die moderne werken zitten
vooral in de bibliotheken van de
oud-seminaria in Hoeven en Haa-
ren. Maar die reageren niet op
mijn verzoeken ons de door mij
uitgekozen werken te sturen. Ach,
dat is wel begrijpelijk. Jarenlang
heeft men daar geploeterd om ze
te krijgen. Dan is het hard, als
men de eigen bibliotheek moet
gaan afbreken. Maar men moet
daar toch ook wel begrijpen dat
de Tilburgse faculteit die boeken
broodnodig heeft".
Hij vertelt dat het beschikbare
budget verdeeld is voor de ver
schillende afdelingen van de fa
culteit. „Een prof bestelde me
daar de tiendelige Dictionary of
Philosophy". Nou, die kostte acht
honderd gulden. Zijn geld was op
tot september".
Er is een helder lichtpuntje.
Dé Katholieke Hogeschool helpt
prima. Alle bestellingen lopen
via haar administratie. „Als er so
ciologische werken zijn die ook
voor ons belangrijk zijn, bestelt
de Hogeschool ze voor haar bi
bliotheek.' Dat is fijn, want dan
kunnen wij andere werken bestel
len". Pater Cools is een gestadig
werker. Hü ziet niet tegen die
bergen boeken op. Hij worstelt er
zich door heen met verstand en
steeds met het oog gericht op de
noodzaak zo snel mogelijk de fa
culteit over een bibliotheek te la-
laten beschikken. Dat heeft resul
taten gehad. De leeszaal is al
open voor professoren en studen
ten. Nu alleen nog overdag. Bin
nenkort ook 's avonds. „Met de
uitlening voor onze eigen mensen
hoop ik in september te kunnen
beginnen. De schriftelijke aanvra
gen voor boeken kan ik nu al af
doen, ook als ze van buiten ko
men".
De centrale kaartcatalogus van
de Koninklijke Bibliotheek in Den
Haag krijgt een opgave van het
gecatalogiseerde boekenbezit van
de Tilburgse Theologische facul
teit. Dit minitieuze werk, waar
voor een grote kennis nodig is,
heeft de interesse van pater Cools.
Dat blijkt uit alles wat hij erover
vertelt.
Ongetwijfeld wordt het verge
makkelijkt door het waarlijk fa
belachtige geheugen waarover hij
beschikt. Jaren en data rollen er
zonder aarzelen uit, als hij ver
telt over de functies die hij heeft
vervuld. Namen staan kennelijk
onuitwisbaar in zijn geheugen ge
grift.
Letterlijk onder zijn handen
groeit daar in die kelderruimte
een bibliotheek- Elk boek waar
deert hij. Blijkt dat „er geen haast
mee is" dan wordt het voorlopig
opzij gelegd. Misschien twee, drie
jaar. Want de actualiteit heeft de
voorkeur. „Ach, als we alles zou
den willen kopen wat toch wel
nodig is, zou de faculteit voor
haar bibliotheek per jaar zo'n ton
moeten kunnen beschikken. „Hij
lacht wat om zijn eigen vermetel
heid bij de gedachte alleen.