Scheveningse pier/
totaal platgebrand
JEUGD
sandalen
ZO DOOD(S) ALS EEN PIER
GEKKE VLASKOP
MARTIN LUTHER KING
hoeft
niet
ineens
leeg
Wetsontwerpen tegen
Ossemtore: links
is niet katholiek
MARIJKE EN
MARIEKE
Lichte paniek
Schade
in de royale gezins-
flessen blijven spran
kelend lekker. Beugel
sluiting! Luchtdicht I
Schenkklaar en
Altijd even goed!
Ontslag van
rechtsvervolging
moordzaak
Vlaardingen
(Van een onzer verslaggevers)
SCHEVENINGEN. Op de Scheveningse pier is gistermorgen een
hevige brand uitgebroken. Dikke rookwolken dreven de zee op in
de richting van Katwijk. Hoewel de Haagse brandweer met man en
macht alles in het werk stelde om het vuur te bestrijden, vraten de
vlammen zich steeds verder door de luifel, die over het midden van
de pier loopt en werkte als een schoorsteen. De geweldige brand
brak uit omstreeks kwart over tien.
Zeehengelaars op de vlsring en
elektriciens, die op de pier aan het
werk waren, stonden binnen een
paar minuten voor een massale vuur
zee. Men greep om zich heen naar
brandbiusapparaten, maar tegen de
felle aanwakkerende vlammenzee
was niets te beginnen.
Toen snel daarop de brandweer
kwam, stonden de vijf winkeltjes
halverwege de pier al in brand. Het
E.M.S.-personeel, zeevissers en en
kele toeristen, die op deze natte dins
dagmorgen het einde van de pier
hadden opgezocht, werden totaal on
verwacht op de piereilanden geïso
leerd. Pas een uur later zouden ze
door een rookgordijn en drabbige
massa weer naar de entree van de
pier kunnen terugkeren.
De Haagse brandweer, die met
extraveel materiaal de brand aan
pakte, kreeg pas na vijf minuten wa
ter: de slangen moesten over afstan
den van honderden meters van de
boulevard worden aangelegd en reik
ten wel tot de pier, maar er zijn op
het wandelhoofd geen brandkranen
voor het aansluiten van slangen aan
wezig.
Het vuur is waanschijnlijk uitge
broken in een patates-fritestent,
waar een jongeman een oven zou
hebben aangezet. Enkele ogenblik
ken later hij zou een boodschap
zijn gaan doen zag men al rook
wolken en volgden twee ontploffin
gen. De Haagse brandweer heeft la
ter zes butagasflessen uit de tent
(ADVERTENTIE)
Bijzondere
leren
Lage Alta prijs.
Aparte Marathon sandaal,
van echte varkenssuède.
Met voetbed.
6taat heel leuk.
Maten
23-31
Stoere Jongenssandaal
met leren voetbed.
Praktisch
onverslijtbaar.
Maten
24-45
Breda Karrestraat 27,
Tilburg Heuvelstraat 70
Rotterdam Schiedam Vlaardingen
Den Haag Leiden Dordrecht
De troosteloze resten van Zwols-
mans trots: de pier van Scheve-
ningen.
verwijderd. De flessen werden in zee
gegooid.
Door de enorme rookwolken, die
zich door slagregens een weg baan
den in de richting van Katwijk, wer
den de piereilanden aan het gezicht
onttrokken.
Op de eilanden kreeg men nog
eenmaal verbinding met het vaste
land, maar daarna steeg er op de
plaats van de brand een vonkenregen
de lucht in, en ontstond er een kort-1
sluiting in de voedingskabels, die
over de pierluifel naar de eilanden
lopen. Daardoor viel niet alleen de
telefoonverbinding uit, maar ook alle
lichten. Overschakeling op een nood-
aggregaat was voor de eilandbewo
ners waaronder een lichte paniek
zou zijn uitgebroken nog mogelijk.
De brandende Scheveningse pier
was een bezienswaardigheid voor
honderden belangstellende Hage
naars tijdens hun middagpauze naar
de Scheveningse pier gereden om de
laatste verrichtingen van de Scheve
ningse brandweerlieden gade te
slaan. Het middelste deel van Zwols-
mans wandelhoofd biedt een trooste
loze aanblik van verkoolde balken,
een dikke laag zwart bluswater, res
ten van reclames en krom getrokken
stalen balken. Het zeewater werd
niet voor bluswerk gebruikt omdat
het het brandweermateriaal zou aan
tasten.
Volgens een woordvoerder van de
E.M.S. wordt de schade op een mil
joen gulden geschat. De herstellings
werkzaamheden en de restauratie
zullen ongetwijfeld zeer lang duren.
Mogelijk komt de vraag aan de orde
of op het wandelhoofd geen ingrij
pende veranderingen moeten worden
aangebracht: of de leidingen niet op
een andere manier kunnen worden
aangelegd. Er wordt op de pier ove
rigens geen gebruik gemaakt van
aardgas maar van olie. Tijdens het
blussen zagen journalisten olie door
de luifel komen druppelen.
Een van de vissers, die zich op de
hengelrlng bevond toen de brand uit
brak, was de 38-jarige J. C. Trager.
Hij vertelt: „Ik zag een steekvlam
door het dak van het tentje komen.
In het pierrestaurant was paniek, al
les rende hier heen en weer om tele
foonaansluiting te krijgen. Je moet
je niet indenken wat er gebeurd zou
zijn als er veel toeristen op de pier
waren geweest. Brandbiusmateriaal
was er niet. In ieder geval te weinig
materiaal om zo'n brand te blussen".
De pier zal vandaag weer voor het
publiek worden geopend. De direc
tie deelde gisteravond mee, dat men
er naar streeft rond het middaguur
de eerste gasten te kunnen ontvan
gen.
De eerstkomende dagen zulen de
horecabedrijven op de pier evenwel
nog niet jn exploitatie kunnen wor
den genomen. De aderen voor elek
triciteit, olie, water en gas naar de
diverse onderdelen van de pier ont
breken nog.
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG De ministers Luns
en Polak hebben aangekondigd, dat
nog tijdens het lopende zittings
jaar van het parlement de wets
ontwerpen zullen indienen met be
trekking tot het verdrag van 1965 tot
uitbanning van elke vorm van ras
sendiscriminatie.
Het gaat hie<r om een goedkeu-
nngs- en om een uitvoeringswet. De
indiening is vertraagd doordat er
moeilijkheden waren gerezen om
trent de wijze van uitvoering van
het verdrag. Tot dusver zijn negen
tien landen inmiddels partij gewor
den bu dit verdrag.
(ADVERTENTIE)
ROTTERDAM (ANP) De recht-
bank in Rotterdam heeft de 19-ja-
rige Duitse zeeman Karl F. uit Os-
tersander, die vorig jaar in Vlaar
dingen de 76-jarige Willem van der
Plaat om het leven bracht, ontsla
gen van alle rechtsvervolging en on
voorwaardelijk ter beschikking van
de regering gesteld.
Het vonnis was conform de els
van de officier van justitie. In het
psychiatrisch rapport dat over de
Duitser is uitgebracht wordt de zee
man niet toerekeningsvatbaar ge
noemd.
Karl F. doodde de 76-jarige Willem
van der Plaat met een hamer, na
dat de zeeman door de Vlaardinger
was uitgenodigd daar een borrel te
komen drinken.
ROME/BOLOGNA. (KNP) Een
aanzienlijke groep van politiek ge-
engageerde katholieken in Bologna
heeft verklaard zich bij de parle
mentsverkiezingen in mei niet te
zullen storen aan hun bisschoppen en
zich bij de linkse of midden-linkse
oppositie te zullen aansluiten.
Zij willen bovendien een witboek
uitgeven, waarin zij zo verklaren
zij de politieke pressie der bis
schoppen en andere kerkelijke in
stanties aan de kaak stellen. Deze
besluiten werden genomen op een
vergadering van gedelegeerden van
fjl 4 ftal organisaties, die zon"
dag in Bologna bijeen waren.
De Osservatore Romano geeft In
een ongesigneerd artikel felle kritiek
°P katholieken, van wie het
zegt, dat zij duidelijk een keuze heb
ben gedaan, dii» niet meer katholiek
Het blad stelt zich achter de ïfull
aanse bisschoppenconfe^ntfe dfe
enkele maanden geledpn 2
gevraagd heeft de christen-democra
tische partü te stemmen. ra
DAGBLAD D€ STEM VAN WOENSDAG 24 APRIL 1906
Niemand wist meer hoe hij eigenlijk heette. Toen hij nog klein was,
noemde zijn moeder hem „lieveling", maar zijn vader zei „Vlaskop"
omdat hij zulke vlasblonde haartjes had. Toen hij groot was, had zijn
moeder wel graag „lieve jongen" willen zeggen, of zelfs „arme jon
gen". Want hij kon niet lezen of schrijven en hij kon ook niet werken.
De mensen zeiden dat hij onnozel was. Maar niemand hoefde mede
lijden met hem te hebben! Hij vond het leven heerlijk, hij hield van
bloemen en dieren, van wolken en regen en sneeuw. Hij droomde over
feeën en prinsessen, koningen en soldaten, reuzen en dwergen. En hij
kon er met zijn zachte stem over verteilen alsof hij alles zelf had
gezien en meegemaakt. Als de kinderen in het dorp moegespeeld
waren, bedelden ze Vlaskop om een verhaal. De grote mensen lieten
hun werk in de steek om mee te luisteren. Maar omdat ze zich daar
over toch ook weer schaamden dreven ze de spot met de verteller en
noemden hem in het vervolg „Gekke Vlaskop".
Op een mooie najaarsdag slenter
de Vlaskop over de weg om de geur
van herfstbladeren op te snuiven,
toen een prachtige koets hem voor
bij reed. Er waren reistassen op het
dak gebonden en een grote koffer
hing in de brede leren riemen ach
terop. Terwijl Vlaskop het kleine
achterraampje van de koets op
merkte, keek juist een bedroefd
meisjesgezicht door het kleine ven
ster achterom. De koets verdween
uit het gezicht en Vlaskop maakte,
al voortslenterend, een nieuw ver
haal over een fee die door de boze
reus was gevangen genomen en in
een karos ontvoerd Dromend
kwam Vlaskop in het volgende dorp
en zag de koets voor de herberg
staan. Zou die bedroefde fee daar
binnen zijn en zou een boze reus
haar bewaken?
Vlaskop opende de deur. Daar zat
het treurig meisje in gezelschap van
een angstaanjagend strenge man.
„Wel, wel", riep de waard. „Hier is
gekke Vlaskop!" En zich tot de gas
ten wendend vroeg hij: „Wilt u een
mooie geschiedenis horen? Vlaskop
weet beter te vertellen dan wie
ook!" Maar de strenge man stond
op en antwoordde bars, terwijl hij
naar de deur liep: „Mijn nicht en ik
moeten verder reizen. Roep mijn
koetsiers en bedienden".
De waard haastte zich naar de
keuken. Vlaskop en het meisje wa
ren alleen. „In de grote koffer zijn
mijn kleren, mijn sieraden en mijn
geld. Maar het zal niet lang meer
duren of ik ben net zo arm als jij.
Wat zal ik dan gelukkig zijn! Ik heb
zojuist de riemen losgemaakt zonder
dat mijn oom het zag. Straks zal de
koffer van de koets vallen en als hij
bemerkt dat mijn rijkdom verloren
is, zal hij mij de vrijheid^ geven en
kan ik terug keren naar mijn moe
der". „Zijn het feeënkleren?" vroeg
Vlaskop. „Ja", glimlachte het meis
je, „Ik hoop dat de feeën ze vinden
en er heel mooi mee zullen zijn".
De koets was gereed, de reizigers
«tapten in, de paarden trokken aan.
Door het raampje keek het meisje
heimelijk om; ze wees op de koffer
en glimlachte. Vlaskop volgde de
zelfde weg en toen hij een poos ge
lopen had vond hij de koffer. Onder
een hazelaarsbosje maakte hij de
deksel open. Japonnen van zijde,
mantels van fluweel, schoentjes van
zilver, sieraden van goud, hoeden,
veren en bloemen stroomden uit de
geld voor hem beheren". Nu bleek
dat de mensen hem vroeger wel
hadden bespot, maar het toch niet
slecht met hem meenden. Ze be
heerden het geld, braken de schuur
af, en bouwden een nieuw huis met
een aparte kamer voor elke zijden
japon. Voortaan droomde en vertel
de Vlaskop nog mooier dan vroeger.
De mensen noemden hem niet lan
ger Gekke Vlaskop, maar de Rijke
Vlaskop. Hij zelf merkte niet eens
het verschil.
An Mac Gillavry
koffer. Op de bodem lag een kistje
maal houden". De drie anderen zei
den: „Wat kan ons ook schelen of
we die koffer niet vinden! Dan had
den ze hem maar niet moeten ver
vol gouden munten. Vlaskop wacht
te tot het donker was. Toen liep hij
heen en weer tussen de koffer en zijn
schuur. Tegen de morgen had hij al
le schatten binnen. Hij legde de
mooie kleren in het rond en praatte
ermee alsof er feeën en prinsessen
in staken.
Enkele dagen later werd het dorp
in opschudding gebracht door zes
lakeien die uit naam van hun mees
ter vroegen of iemand een koffer
had gevonden die hier in de buurt
van de koets moest zijn gevallen.
Maar in het dorp van Vlaskop had
niemand een koets of een koffer ge
zien. „Ik wel", zei Vlaskop met zijn
zachte stem. „Een fee heeft mij ge
wenkt. Zij hoopte dat mijn feeën
heel mooi met haar kleren zouden
zijn. Dat heeft ze zelf gezegd". De
mensen lachten. „Och, dat is Gekke
Vlaskop maar. Hij praat altijd over
feeën en reuzen" Drie lakeien lach
ten smalend en zeiden: „Als ze dat
gezegd heeft mag je het ook alle-
liezen". De lakeien stoven weg om
in een volgend dorp navraag te
doen.
De hele winter speelde Gekke
Vlaskop in zijn schuur met de zijden
en fluwelen kleren. Als hij al eens
een verhaal vertelde, beschreef hij
zulk een pracht dat de mensen zich
verwonderden: „Waar haalt hij het
vandaan!" Maar op de eerste war
me voorjaarsdag droeg Gekke Vlas
kop al zijn schatten naar de wei.
Daar legde hij de japonnen in het
rond, knoopte er ceintuurs omheen,
zocht er schoentjes bij en passende
sieraden. Hij babbelde honderd uit
met de prinsessen van zijn verbeel
ding. Natuurlijk dromden de kinde
ren om hem heen. En thuis vertel
den zij er alles van.
Nu kregen de mensen argwaan.
Ze keken in Vlaskop's schuur en
vonden de koffer, de juwelen, de
geldkist Ze hielden een dorpsver
gadering om te overleggen wat er
moest gebeuren. „De lakeien spra
ken namens hun meester, toen ze
zeiden: als de fee dat gezegd heeft,
mag je alles houden. We weten nu
van de waard dat Vlaskop werkelijk
met het meisje heeftgesproken. En
daarom vinden wij ook dat hij alles
mag houden. Maar wij zullen het
Getekend door Rianne van Bijnen, Boutensstraat 6, Oosterhout.
Dominee Martin Luther King, de negerpredikant,
deed veel voor zijn volk en voor zijn land.
Hij die voor gelijkheid der negers streed
en daarbij vooral het geweld vermeed,
hij kreeg de Nobelprijs voor de vrede,
en daarvoor was dan ook wel reden.
Maar plotseling vond ds. King de dood,
doordat een blanke op hem schoot.
Iedereen trok het zich erg aan,
hij had zoveel voor zijn volk gedaan.
Tussen blank en zwart kwam nu een grote vete,
maar zelfs de blanken zullen hem niet vlug vergeten.
Dominee Ralph Abemathy volgt hem op,
dat is een geluk bij een strop.
Maar de negers kennen hun vrijheidslied i
„We shall overcome", vergeten zij niet.
Marja Janssen, Heusdenhoutseweg 21, Breda
Marijke en Marieke waren twee
eenvoudige zusjes. Ze waren altijd
lief voor elkaar. Ze hadden nooit
ruzie. Ze hadden veel vriendinnetjes
Het was zaterdag vandaag. Ze kwa
men uit bed, wasten zich en kam
den hun haar. Ze gingen aan tafel om
te eten. En ze zeiden tegen hun
mama: „Mama, mogen w« gaan spe
len?" „Ik weet het nog niet", zei
mama. „Marijke, haal jij Paultje
eens uit bed". „Ja, mama dat zal
ik doen". „En Marijke, ruim jij de
tafel eens af". „Ja, mama, dat zal
ik doen". „En dan mogen jullie pas
gaan spelen". En ze speelden de he
le dag.
Nellie Rijk,
Provlncialeweg 25,
's-Gravenpolder.
Pnü.C'ez.e Pa,J<3estoel woont kabouter straat 22 in Chaam deze tekening Chaam vraagt waar het huisie van Dit poesje met nrnto
untmuts. Op mooie zomeravonden maakte was Puntmuts toevallig niet kabouter Puntmuts staat zal ieder- werd oeteJceurf snorharen
»e Je hem voor zijn deur een pijpje thuis. Maar misschien heb jij' ge- een je graag de weg wL^ Sis "oe/I
troken. Toen Toos Bouwers, Kapel- luk. Ga maar eens kijken, als je in e e S wlJ2en" 13, CUngt. Julumastraat
