Broeder laat kinderen
„circusje spelen'
Y eiligheidsman
„Gulden Schot'
ligt sluier op
Zeehaven-
politiek
i 't kort
papier
voor
uw
^pen
Nieuw programma „Reinardi5 Hulst
Even uitblazen mevrouw
Bejaarden uit
Engeland
waren welkom
ïylons. Setter Set pi
liste beenlengte» Gom'
Katoenmode om zelf te maken
Leeftijd
Onderzoek naar
oorzaak van
slachtoffer in
sanatorium
Koorddansen
Enthousiasme
Blijf" blij bij
waar u slank
bijblijft
Teb.voor een goed
figuur.
Want praktisch
zonder calorieën.
„GEVAAR ALTIJD AANWEZIG"
K.P.J. li
K.P.J. III
SDSEL- en lamdtoouworgar,;
n de Verenigde Naties (pïït
met de instelling van
ienst" voor spoedhulp J
i waar gebrek aan voefci
2RKGEVERS- en werla»
'anisaties in het banketbi'i
Irijf hebben overeenstemai
over een loonsverhoging
nus vier procent, terwijl ook
domatoeslagen worden v.
De werktijd zal met inga
januari 1969 met één uur K.
yorden verkort tot 44 uur.
lederindustrie (4300 werk»
is overeenstemming
ÖAGBIAB BE STEM VAN DQNPEflDAG IS. APRtl 1968
;en nieuwe c.a.o. voor het L
jaar 1968. De lonen word®
ts meer dan drie procent vet.
en per 1 oktober zal de werk
orden teruggebracht van 45 h
1 uur per week. Op 1 januari
zal de pensioenregeling v,<fr
erbeterd.
tSCHRIJVING op de reeds at
idigde emissie van nomina'
15.500 gewone aandelen Alben
n.v. zal op maandag 29 aprii
emittenten (AMRO-bank
lichére en co.) worden openg=.
De claimhandel begint op vrij.
9 april, de storting op
(30 mei.
WERELDPRODUKTIE K
ipsbouw, uitgedrukt in te i
,en tonnage, nam verleden jaï
1,5 miljoen, ton toe tot 15,8 n
brutoton, aldus Lloyd's wh
ipping. Japan nam weerc
ilaats in met een recordprodÉ.
van 7,5 miljoen ton, terwijl
it-Brittannië en Noord-Ierlani
1,3 miboen ton iets te kort km.
om Zweden van de
ts te houden. West-Duitslaid
m als vierde in de rij met een
luktie van iets meer dan eenn
ton.
WERD gekenmerkt door t
zienlijk inlegstijging zowel bij
traditionele spaarinstellingen i
de handelsbanken. Bij de bond
rrbanken werd f 489 min. m i
ilegd dan terugbetaald, welk re.
aat nog f 86 min, hoger was 4
recordcijfer van 1966.
(Van een onzer verslaggevers)
1 HULST ,,De figuren groeien tijdens het spel. Je moet de kinderen
gewoon bezig laten. Op een gegeven moment zeg je: hé, daar zou
ik wel eens wat mee kunnen doen. Zo ontstaat een nummer, dat
eigenlijk door de kinderen zelf gemaakt is".
In een lokaal op de binnenplaats van het St.-Josephpension in Hulst
werkte gistermiddag een twintigtal jeugdige artiesten van het circus „Rei-
nardi" aan het sterk gevarieerde en uitgebreide programma, dat zaterdag en
zondag a.s. te zien zal zijn. De voorstellingen vinden plaats in een zaal bij de
paters maristen in Hulst (zaterdagmiddag en -avond en zondagmiddag).
Goede SetterSet pantynyloni
vindt u bij eike Setter Set
winkelier in deze verpakking.
Broeder Perpetuus, de algemeen
leider van het zo langzamerhand in
heel de streek bekend geworden
jeugdcircus, is heel tevreden over de
prestaties van zijn pupillen. Ondanks
de schrille geluiden uit de vele kin
derkelen en het drukke geharrewar
blijft hij onvoorstelbaar kalm. Zón-
Ar ook maar een moment zijn geduld
te verliezen, geeft iiij rustig zijn aan
wijzingen.
„Je moet de kinderen laten gaan",
jrindt hij. „Spanningen moeten er niet
zijn. Dat is ongezond. Ik kan niet van
ze verlangen dat er absolute stilte
OTO BOVEN
De kinderen blijven werken aan
hun nummer met een onvoorstel
baar doorzettingsvermogen.
heerst tijdens het oefenen. Als ik iets
vertel luisteren ze heus wel naar
me".
Ongeveer vijf jaar geleden kwam
broeder Perpetuus voor het eerst in
aanraking met het jeugdcircuswerk.
„Dat was in Haaren", vertelt hij. „Het
jeugdcircus „II Grigio" had assistentie
nodig. Zo ben ik er bij gekomen. Toen
ik hier in Hulst kwam was er nog
niets op dit gebied voor de jeugd.
Verschillende mensen zagen m'n foto
boek. Ze' vroegen me of zoiets in
Hulst ook niet mogelijk was. Er was
een clubje van vijf jongens, dat wat
kluchtig circusvertoon ten beste gaf.
Je kent dat wel. Ongegeneerd eten en
drinken en wat gooi- en smijtwerk".
De broeder ging zich ermee bezig
houden. Het clubje werd spoedig uit
gebreid en er kwamen verschillende
circusattributen. In het najaar van
1966 was het met de naam „Reinardi"
(Reinaard de Vos) gedoopte kinder
gezelschap zover, dat zonder enige
pretentie gesproken kon worden van
het jeugdcircus „Reinardi" en een
eerste officiële voorstelling (voor de
ouders van de kleine artiesten) kon
worden gegeven. Vorig jaar werden
door „Reinardi" elf voorstellingen
verzorgd. Onlangs nog werd opge
treden in Terneuzen.
Het Nederlands Katoen-Institunt
gaf zijn jaarlijkse katoen-show in het
Mickerv-theater te Loenersloot. Het
accent lag op huisvlijt: op het ver
werken van katoenen stoffen door de
nijvere vrouw die zelf kleren maakt.
Jaarlijks worden in ons land elf mil
joen jurken en pakjes kant en klaar
gekocht maar zeven miljoen worden
er zelf gemaakt, uit stoffen, die door
de vakman „meterwaar" wordt ge
noemd. De Nederlandse vrouwen ver
werken 30 miljoen vierkante meter
«tof per jaar.
Het Katoen-Instituut liet katoenen
kleding zien, gemaakt naar patronen
van vier merken.
■Over de katoenen stoffen van ne
gen Nederlandse katoenfabrikanten
nagenoeg niets dan goeds te mel
den. In de zomergarderobe is katoen
onmisbaar, vanaf de vrolijk bedrukte
badstof voor speeikleren, tot aan
fönkelcnde katoensatijn imprimé voor
de avondjapon. Wie katoensatijn de
ruimte geeft, krijgt een japon van al
lure, wie piqué gebruikt, kan er op
rekenen dat de modellen body heb
ben, corduroy met de brede ribbel
doet het onverminderd voor sport,
met fijne ribbel voor geklede model
len. Crêpe, momenteel zo modieus
in elk materiaal, is er ook in bedrukt
katoen.
^Katoen komt meestal het best tot
zjjn recht wanneer het bedrukt of
bont geweven is (effen katoenen
mantels bijvoorbeeld voldoen zelden).
De dessins variëren van veelkleurige
fijne bloemetjes tot grote bloem- en
bladmotieven, waarvan een wit-ma-
rine bedrukt piqué prachtig materiaal
bleek voor een avondjapon met man
tel.
Bij de bontgeweven stoffen muntten
fijne streepjes in vele kleuren uit,
composé_ stoffen (streep- en ruitdes-
sins in éénzelfde model toegepast)
geven de handige naaister kans ori
ginele combinaties te bedenken.
Wie deze show (bij V. en D.) gaat
zien, zal wellicht af en toe denken:
wat zitten die kleren slecht. Daar
kan de katoen dan niet veel aan
doen, ook het patroon hoeft geen
schuld te treffen. Maar patronen zijn
nft eenmaal gemaakt voor standaard-
maten en men kan van onze manne
quins veel zeggen behalve dat ze
standaa i dmaten hebben. Het veran
deren en passend maken van een pa
troon is niet gemakkelijk. Maar wie
geregeld naait, leert het wel, althans
voor zichzelf. Daar komt bij dat men
«jE eenmaal minder kritisch staat te
genover eigen werk, dan tegenover
confectie, het kost ook minder.
Om toch een modieuze toets aan deze
prestatie te geven, werden ter afwis
seling modellen van couturier Edgar
Vos getoond het zojuist genoemde
avond-ensemble was van zijn hand.
Hieruit blijkt dat van katoen bijzon
der mooie kleren naar maat gemaakt
kunnen worden.
Als een pentekening van grote
bloemen op een wit piqué fond is
het dessin van deze avondjapon
uit de katoenshow 1968. Een mo-
disch detail: het opvallend front
is opgevuld met bloemappliqués
uit dezelfde stof. Edgar Vos ont
wierp dit model uit een katoenen
piqué van Ten Cate Mode.
(Van een onzer verslaggevers')
BAKEL Het onderzoek in de
zaak van het Bakelse santorium-
slachtoffer zal vandaag in een be
slissend stadium komen. Het onder
zoek door de rijkspolitie en de tech
nische dienst van het gerechtelijk
geneeskundig laboratorium in Den
Haag zal dan zijn afgerond, zodat
de officier van justitie mr, J. Booster
uit Den Bosch zal kunnen beslissen
of hij al dan niet tot een vervolging
zal overgaan.
Het is inmiddels duidelijk gewor
den dat het personeel van het sana
torium St.-Jozefheil in Bakel een,
bepaalde rol heeft gespeeld in deze
trieste ziekenhuisaffaire, waarvan de
45-jarige C. Kornuijt uit Helmond
het slachtoffer is geworden.
De verlamde man liep, zoals ge
meld, vrijdag zware verwondingen
op toen het bed, waarin hij lag, in
brand raakte. Oorzaak hiervan was
een in vlam geraakte handdoek, die
zoals mr. Booster nu meedeelde, door
een leerling-verpleegster (een meisje
zonder enige ervaring) over een
lamp was gehangen.
Drie weken geleden was de alarm
schei bij het bed van de man weg
gehaald, omdat hij er misbruik van
zou hebben gemaakt. Mr. Booster
zei, dat er voor de man die niet kon
spreken en alleen, op een kamertje
lag, geen andere mogelijkheden open
waren alarm te slaan. De officier
van justitie weet inmiddels met
wiens toestemming het belletje is
weggehaald. Gisteravond laat ver
telde een rijkspolitieman in Bakel,
dat nu ook bekend is door wie de
bel is weggehaald. „Ik kan de juiste
gang van zaken nog niet overzien,
temeer daar het onderzoek in een
ziekenhuis plaatsvindt, waar men
met een gesloten, gemeenschap heeft
te maken. Namen wil ik niet voor
er eventueel een vervolging wordt
ingesteld noemen," aldus mr. Booster.
De kinderen variëren ln leeftijd
van zeven tot veertien jaar. De groot
ste groep er zijn ruim tachtig ac
tieve leden schommelt in leeftijd
tussen de negen en de elf jaar.
In het koele, wat donkere zaaltje
wordt hard getraind. Enkele meisjes
lopen tonnetje langs een rijtje gele
kegels.
„Het is de kunst", aldus broeder
Perpetuus, „om de ton langs de ke
gels te manoeuvreren zonder ze om
ver te gooien". Het precisie werkje
lukt keurig. Twee meisjes houden aan
de uiteinden een stok vast vlak bo
ven de grond. Een van de jongens
werkt zich er onder door zonder met
de handen de bodem te raken. De
stok gaat zo laag, dat men deze de
monstratie van uiterste geconcen
treerdheid en lenigheid niet meer
voor mogelijk zou houden. Ook nu
lukt het nummer. Er zijn tientallen
variaties.
We zien de bekende éénwielige
fietsjes, waarmee enkele meisjes op
frappante wijze allerlei figuren uit
beelden. Er wordt gejongleerd op
verschillende manieren; we zien
grondacrobatiek, zoals handlopen,
ritmisch dansen en wat in een
circus niet is weg te denken koord
dansen. De amper tien jaar oude Mo
nique Verwilligen oefent ongeveer
drie maanden op het koord. Het kind
doet het met overgave en gratie, zo
wel voor- als achterwaarts.
„Echte koorddansers", zegt de broe
der, „zijn zeer schaars. In onze groep
is er een heel stel dat het min of
meer kent, maar je houdt maar enke
le heel goede over". De veertienjari
ge Henk Lammens, die al vanaf het
begin bij het circus is, schuift het
koord op om enkele figuren met een
ring en een bal te demonstreren. Hij
heeft kennelijk zijn dag niet. Wat
nerveus springt hij steeds voortijdig
af.
„Het is altijd verschillend", meent
broeder Perpetuus. „De ene keer gaat
het goed en een andere keer is het
helemaal mis. Dat is ook bij voor
stellingen zo. Het publiek kan daar
ook een rol in spelen en niet te ver
geten de sfeer onder de kinderen
Die is heel belangrijk. Als de stem
ming goed is lukt het meestal wel
Het komt voor dat ze bij geen enkei
nummer hoeven af te springen" De
elfjarige Bettie Mol gaat na Henk het
strak gespannen koord op. Haar taak
is het om zich op het koord te kleden
als Roodkapje. Over haar witte jurk
trekt ze, zonder één keer af te sprin-
gen, de rode kledij aan. Zelfs de muts
ontbreekt niet.
De broeder, die met ongekend en
thousiasme zijn instructies blijft ge
ven, houdt als vuistregel aan dat de
kinderen het nodige zelfvertrouwen
gegeven moet worden. „Nooit mag je
ongeduldig worden", zegt hij, dan
gaat het fout". Gevraagd of hij'zelf
de nummers voordoet, antwoordt hij:
„Nee, ik geef alleen aanwijzingen. Ik
zeg vooral hoe het niet moet".
Onafgebroken wordt geoefend. Er
uï ge elsen gesteld aan het
uithoudingsvermogen van de kinde
ren. Na het saltospringen, wordt ge
danst. Ook dat hoort e?bij en de irin-
deren vinden het prachtig.
"En„e.e" muziekje", zegt de broe
der. „Bij de voorstellingen gebruiken
we een bandrecorder. Een orkèstie
heb ik wel eens geprobeerd, maar I
kunt er niet altijd op rekenen en de
eisen die gesteld worden, kan ik in
de meeste gevallen niet nakomen".
(ADVERTENTIE)
iëB
GEDEP.MERK
Een produkt van The Coca-Cola Company
(VERVOLG VAN PAGINA 1)
Minister Bakker van Verkeer en
Waterstaat heeft bekendgemaakt dat
de Nederlandse regering in principe
bereid is haar medewerking te ver
lenen aan de uitvoering van dit plan
Het Baalhoekplan is voor Antwerpen
een levensbelang maar het is ook
voor Nederland interessant.
Dr. W. van Cauwenberg, ambassa
deur van België in ons land heef!
gisteravond tijdens een besloten bij
eenkomst van de katholieke werkgp
yersvereniging in Rotterdam nog vei
klaard dat de uitvoering van het k-i
naalplan Antwerpen-Baalhoek eer
bewijs zou zijn van een grootse er
realistische visie op de te voeren in
dustrialisatiepolitiek van het weste.
lijk Beneluxgebied". In het algemec
gesproken was de Belgische ambassa
deur van mening dat de havenpolitiek
van Belg» en Nederland „harmonisch
tussen deze twee landen dient te wor- i
den uitgewerkt.
Wanneer de interparlementaire
Beneluxraad de resolutie over de
stichting van een internationaal over
legorgaan voor de zeehavenontwikke
een heel stuk sterker komen Vs" aam
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA. Drie seizoenen
heeft de televisieshow Het
Gulden Schot het kunnen uit
houden op het scherm. En wat
het technische gedeelte betreft
zijn alle uitzendingen geslaagd.
Dit laatste is dan vooral te
danken aan twee Bredanaars,
Herman van Gammeren (52)
en Nico Hoogland. Nu er
slechts nog één uitzending rest,
wil de heer Van Gammeren
„ik was veiligheidsofficier tij
dens elke uitzending" wel
wat sluiers wegtrekken. De
blik die hij ons achter de scher
men van dit tv-schuttersfestijn
gunt, maakt duidelijk dat alle
bezwerende uitlatingen van de
quizmasters werkelijk geen
flauwe aanstellerij zijn ge
weest.
„De kruisboog, waarmee wordt
geschoten is compleet dodelijk.
Voor mijn gevoel houden de gast-
quizmasters die de laatste tijd zijn
opgetreden naast Kees Schilper-
oort, daar te weinig rekening mee.
Ze zijn veel te nonchalant. Bij de
officiële kruisboogschutterij is het
normaal dat we op 30 meter af
stand schieten. In „Het Gulden
Schot" is die afstand beperkt tot
10 m, omdat we dan driemaal min
der kans hebben dat er iemand
tussen de camera's en het doel
loopt", aldus veiligheidsman Van
Gammeren.
Sedert de tijd dat wildvreemde
mensen uit de zaal de kans krij
gen te schieten, houdt de heer Van
Gammeren in iedere uitzending
zijn hart met twee handen vast.
Wanneer een zich wat opgelaten
voelende vrouw de staalharde pijl
meters buiten de schijf in de de
cors heeft gemikt, halen de tech
nici verlicht adem als er geen ge
kreun van achter de schermen
volgt.
De grote boog die 9 kg weegt
en voor t.v.-uitzendingen in te
genstelling tot de normale wed
strijdvoorschriften, op een statief
is bevestigd, heeft een spankracht
van 250 kg. De snelheid, waarmee
de pijl de boog verlaat bedraagt
dan ook 200 m per seconde. Die
kracht is groot genoeg om een pijl
niet minder dan een kilometer
ver te schieten wanneer de boog
schuin omhoog het vrije lucht
ruim in wordt gericht.
Om de technische mensen ach
ter de décors te vrijwaren van
doorgeschoten projectielen zijn er
loden schilden aangebracht en
daarnaast nog eens op enige af
stand van elkaar twee platen mul
tiplex van elk 20 mm dikte. „En
nog is het voorgekomen dat een
doorgeschoten pijl door de eerste
wand sloeg, op een bewegend
deel achter het scherm afketste
en weer terugkaatste in de rich
ting van de camera. Werkelijk le
vensgevaarlijk. Daarom is het ris
kant wildvreemden te laten schie
ten", zegt de heer Van Gammeren.
Het feit dat de boog „afgaat", zo
dra de haan wordt aangeraakt, is
nog een gevarenfactor apart „Een
nietsvermoedende deelneemster
trok ook eens aan dat stukje ijzer
onder aan de kolf. De pijl boorde
zich 20 cm boven de grond door
de vangwand heen en bleef hal
verwege in de tweede wand han
gen. Ik zeg altijd tegen de jongens
achter, als er „attentie" wordt ge
roepen, wees dan pleiten. Berg je.
De man die de doelen laat bewe
gen kan geen gevaar lopen. Hij
wordt door nog eens een wand en
een loodplaat achter zijn hoofd
beschermd", aldus de heer Van
Gammeren.
De camera's kunnen maar een
bepaalde hoek bestrijken, zodat
de muzikanten die schuin naast
de schietbaan zitten geen kogel
vrij vest hoeven aan te trekken.
Wanneer de zgn. automatische ca
mera of de geblinddoekte camera
man werkt, zit de heer Van Gam
meren bij de veiligheidsknop. Eén
druk daarop legt het camerawa
pen lam. Alles is echter tot op he
den goed gegaan, zodat de Bredase
koeltechnicus niet heeft hoeven
ingrijpen.
Toen hij ruim drie jaar geleden
ln het Zwitserse Zürich was als
ereklasser boogschieten hield Jo
hannes Scmidt een wandelende
ideeënfabriek van t.v.-shows
een praatje over één van zijn
nieuwste ideeën. „Maar niemand
kon zich voorstellen dat er in Bus-
sum een schot zou kunnen afgaan
dat in Breda zou worden gelost.
Na een persoonlijk gesprek met
Schmidt zag ik het er wel in. De
match-groep de vereniging van
Nederlands beste kruisboogschut
ters zegde zijn medewerking
toe en daarna is de KRO met
graagte aan de show begonnen".
De heer Van Gammeren vertelt
dat het hem er niet om begonnen
is business van „Het Gulden
Schot" te maken, al wordt het „ta
melijk goed" betaald. „Wij wilden
de oude kruisboogsport in een al
gemene belangstelling plaatsen en
dat is dacht ik goed gelukt. Door
„Het Gulden Schot" kennen de
meeste Nederlanders nu de grond
principes van het kruisboogschie-
ten. Er zijn in het zuiden van ons
land zo'n 2.000 schutters. Dit aan
tal groeit. Het is heel leuk dat
onze Bredase vereniging „De
Zwartmikkers" veelvuldig wordt
gevraagd".
Onlangs verzorgden de Breda
naars een show op een reünie van
oud-officieren in Crailo. De be
jaarde ijzervreters moesten een
wedstrijd uitvechten tegen elkaar.
De oudste een krasse militair
van 96 haalde zelfs driemaal
achtereen tien punten.
Een en ander resulteerde in een
wedstrijd tussen gewone officieren
en een show voor Delftse studen
ten, die een abrupt einde kreeg
toen er een te wilde strijd dreigde
te ontstaan tussen vaders en zoons
„We ontvangen nog regelmatig
aanvragen voor shows".
Nog één keer zal de man die
moest voorkomen dat „Het Gulden
Schot" in aanraking kwam met
het Rode Kruis drie dagen achter
een in touw zijn om over de vei
ligheid te waken van een duren
de uitzending. „Ik hoop dat we er
dan voor de vereniging een auto
matische baan aan hebben over
gehouden".
(Van een onzer verslaggevers)
VLISSINGEN Woensdagmorgen
omstreeks half elf werden in het
stadhuis te Vlissingen de 22 Engelse
bejaarden uit Deal door het gemeen
tebestuur ontvangen. De bejaarden
die in het kader van de stedenuitwis-
seling Deal - Vlissingen een bezoek
van een week aan Vlissingen brengen
en maandagavond reeds aankwamen,
werden door burgemeester drs. D.
Roemers in hun moedertaal verwel
komd.
De burgemeester, die namens het
gemeentebestuur de gasten een bus
tocht rondom Walcheren aanbood,
werd hierna door een van de Engelse
dames bedankt voor de gastvrije ont
vangst. De rondrit vond 's middags
plaats en bezorgde de bejaarden enige
interessante uurtjes. Deze uitwisse
ling werd georganiseerd en verzorgd
door de Federatie van Vrouwelijke
Vrijwillige Hulpverlening. Deze fe
deratie zorgde er ook voor dat de
stichting, die de internaatshuizen van
de zeevaartschool ln beheer heeft,
vijf van deze woningen beschikbaar
heeft gesteld om de Engelse gasten
een onderkomen te bezorgen.
De bejaarden kunnen hier verder
van de ontspanningsmogelijkheden in
het internaat gebruik maken, terwijl
het eten verzorgd wordt door het
aanwezige keukenpersoneel. Volgen
de week maandag vertrekken zij
weer naar Deal en het ligt in de be
doeling dat een twintigtal Vlissing-
se bejaarden in september een te
genbezoek zal brengen.
In verband met een artikel van Ank
Franken en J. Foppelaars over de KPJ
ln deze veelgelezen rubriek op 12-3 l.t-,
wil ik als mede-oprichter van deze ver
eniging in 1920 en oudgediende de vol
gende toelichting geven.
Het schrijven bevat m.i. enige on
juiste beweringen, o.a.: 1. De KPJ is
een organisatie „niet los' maar wel
zelfstandig, met eigen rechtspersoon
lijkheid in NCB-verband; 2. De NOB
houdt niet halsstarrig vast aan het pa
triarchale systeem van. 50 jaar gele
den", maai- heeft enige tijd geleden
eigsn zelfstandigheid en rechtswsoon-
lijkheid helpen verlenen aan KOV en
KPJ, zij het dan met enig toezicht we
gens financiële steun en familiever
band- 3 „De NCB verkoopt met alles
het is de CHV, diie als zelfstandige in
stelling van de hierbij aangesloten af
delingen bedrijfsgoederen en ook
brandstoffen, als overname van de
vroegere kolen bonden, verhandelt en
wel zonder enige verplichte afname
voor de leden; 4. En de bondsvoorzit
ter Frans Vrians heeft voor deze func
tie bedankt overeenkomstig de sta
tuten, die hij zelf heeft helpen ont
werpen en goedkeuren.
Intussen stel ik mij de vraag, of een
jaar-contributie van ongeveer f 10 per
waarvan f 6 voor het bondsbe-
stuur wel een behoorlijk bedrag is
voor de leden van de KPJ om daar
mede hun toekomstig bestaan te hel/pen
opbouwen, vergeleken bij de honderd
tallen guldens die zeer velen vootr ver
maak en ontspanning besteden, al blij
ven ook deze voor de jeugd nuttig en
nodig? Is de verdeling hierbij redelijk
in verband met hun welbegrepen eigens-
belang? En wordt in deze tijd door
meerderen niet te yeel deelgenomen
aan bals op de weekends en druk vrijen
op andere avonden, met verwaarlozing
van een leerzame ontwikkeling, dié
steeds meer nodig wordt voor een goed
bestaan in het vrij ingewikkeld agra
risch bedrijf?
OOSTBURG, P. DOENS, p£.
Graag wil ik me aansluiten bij de
heren Ant. Franken en J. Poppelaars
aangaande het ontslag van onze eigen,
sympathieke kringvoorzitter, Frans
Vriens, als centrale voorzitter. Hij heeft
zich in de jaren, dat hij bestuurslid was
in een afdeling en in de kring bijzon)-
der snel opgewerkt tot een hoge be
stuursfunctie, die op de dag van van
daag altijd geen peuleschilletje is.
Ik dacht dat het hoofdbestuur yah
de NCB zich dit niet heeft gerealiseerd.
Er wordt zo vaak van voorzitters ver
anderd omdat de meeste pas op oudere
leeftijd hiervoor worden, gekozen. Zo
ook misschien met de heer Vriens, die
blijkbaar te kennen had gegeven dat
hij zijn functie in juli bij de jaarverga
dering zou neerleggen, omdat hij zich
op de toekomst wilde gaan toeleggen'.
Wat de toekomst van. Frans is weet ik
natuurlijk niet, maar het NCB-bestuur
heeft toch wel enig vermoeden, omdat
de heer Vriens nu twee dagen, fa de
week bij een molenaar werkt. Dit omdat
de werkzaamheden van de KPJ nu niet
meer zoveel tijd van hem vergen. Zij
hebben hem nu de „goeie raad" gege
ven nu al te gaan, wat de heer Vriens
bijzonder heeft getroffen.
Als het hoofdbestuur zijn mond
gehouden en Frans zijn functie tot
had voortgezet was het
maken die paar maanden
Het hoofdbestuur van de
dacht ik, nog in de tijd toen er een
RKJB bestond, iedere jongen die hier
van lid was, WAS of WERD boer, maar
die tijd is nu voorbij. Onze tegenwoor
dige KPJ'ers hebben een goede scho
ling en een behoorlijke algemene ont
wikkeling gekregen om zich met het
gros van de maatschappij te evenaren.
Waar moesten al onze KPJ'ers naar
toe als zij agrarieër (boer) wilden wor
den, daarom is het goed dat ieder zijn
eigen vrije keuze hierin heeft.
Is nu een miljoeneniorganisatie al» de
NCB om bij dit geval te blijven
bang dat hij ergens benadert zou wor
den omdat de heer Vriens bij een par
ticulier meelleverancier (mulder)
werkt? Laat die jongen toch net ais
alle andere jongens, een eigen beroep
kiezen, wat hem niet door de NCB
wordt voorgeschoteld.
Tenslotte hoop ik dat wij in kring
Breda nog heel veel plezier- mogen
hebben van onze eenvoudige en sym
pathieke kringvoorzitter Frans Vriens.
RIJSBERGEN, TINY JANSEN
