Paaskater
avond|
gce*wTgocwE£Bt>e mum
Van „oom Tom" tot „Zwarte Mocht
COMMENTAAR
m Algemeen Fondsenbezit
DR. CORN. VERHOEVEN:
HOW
3RGANG
wanbedrijf
Opnieuw politieke moordaanslag
Geen strijdpunt
izeit
WAL
py Coiffk°
LI N KA
- Spee'tul11
Wi
er Caravans
in Nederland
IWEUJK
intrum
izeke
straat 8
jp Zoom n
01640^97?-
11
13
DAGBLAD DG STEM VAM ZATERDAG 13 APRH 1968
13
2! vakantiereizen
3 zakenreizen
j.v. emigratie
EL. (01600) 2.21.21
succes van onze A-line
niet tijdige aanvulling
zodat wij U daarni
N PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEIUNGEN PEIUNGEN ingf'n^G^sl^G^N^^PBLING^nNGp^ILING^N^^VlNG^N^^^UNG^N^^^IL'N^E^ ^IU'NGEN ^EIUNGEN^IU
PBUNWN "EIL
PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
Opnieuw is de wereld opgeschrikt door een politieke moordaanslag.
Ditmaal is het slachtoffer een man, die zelf geweld predikt als mid
del tot hervorming, Rudi Dutschke, de leider van extreem-linkse
Berlijnse studenten.
De ideeën van Dutschke zijn de onze niet. Toch vervulde hij in het heden
daagse West-Duitsland een nuttige rol. Vooral nu daar onder de gezeten
burgers weer allerlei nationalistische tendensen merkbaar worden, zijn er
jongeren nodig, die het geweten van de ouderen wakker houden.
In Duitsland hebben „links" en „rechts" elkaar na de Eerste Wereld
oorlog bestreden met terreur en geweld. Die gewelddadigheid heeft tot
afschuwelijke toestanden geleid. Laten we hopen, dat de aanslag op
Dutschke voor de Duitsers een waarschuwing zal zijn. En laten ze beseffen,
dat heel de wereld met meer dan gewone belangstelling in de komende
[weken de gebeurtenissen in West-Duitsland zal volgen. Want vooral in
Duitsland kunnen politieke moorden ernstige gevolgen hebben.
Tel. 01181 - 3260
- verhuur
ien-liotels ?j
vraag reisgids
President Johnson heeft in het verleden herhaaldelijk verzekerd, dat
Amerika bereid zou zijn om „waar dan ook" en „wanneer dan ook"
onderhandelingen met Noord-Vietnam te beginnen. Gezien die uit
spraken doet het erg vreemd aan, dat Amerika nu allerlei bezwaren
maakt tegen ontmoetingspunten, die door Noord-Vietnam worden voor
gesteld.
De Verenigde Staten willen alleen maar onderhandelen op neutraal ge
bied. Op zichzelf is deze wens begrijpelijk. Maar na het „waar dan ook"
van president Johnson mag het trefpunt voor de onderhandelingen geen
strijdpunt meer zijn. De moeilijkheden, die de Amerikanen erover maken,
kunnen heel gemakkelijk worden uitgelegd als gechicaneer, als een poging
om tijd te winnen, teneinde daardoor de militaire situatie in Zuid-Vietnam
in het eigen voordeel te verbeteren.
tl. 3043/4.
tel. 385
li. 2392
léén katholiek contactbumi
ijag werkt en een betrouw-
|Jt. waarbij u ze Ij 4oor eijts
I kunt bepalen uit alle mf
2300).
iruim 4800 mensen getmd
heel ürijblijuend uadm tv
gratis en in blanco ent»,
nden.
\cOISTACT BUREAl'
3ilt Tel. 030-W»
Rustlandstraat 24
Irhoud liefst na af!
Officiële feestdagen heb ik al
tijd al erg gevonden. Feestelijk is
het leven voor mij alleen op
doordeweekse dagen. Dat komt
vooral door het feit dat niemand
zich dan met je bemoeit. Ineens,
zonder aanleiding, besluiten we
ergens ontzettend lekker te gaan
eten. En hoe minder feestvierende
gelovigen, hoe groter het feest.
Puur individualisme, zeker, want
niets is zo irritant als de aanblik
I van onverschillig kauwende me-
I demensen die iets heel duurs en
lekkers zitten op te eten met een
gezicht alsof ze een dure plicht
zitten te vervullen. Vanzelfspre
kendheid is de dood van elk ge
noegen. Feest is niet iets waar je
recht op hebt, maar wat je on
danks alles overkomt. Een heel
klein schuldgevoelentje hoort er
wel bij, maar dat is dan ook zo
klein dat het gemakkelijk over
wonnen wordt en dat die over
winning een onderdeel kan wor
den van de feestvreugde. „Waar
hebben we het aan verdiend",
vragen we ons af en het uitblij
ven van enig redelijk antwoord
verhoogt alleen de feestvreugde.
We hebben het niet verdiend en
we kunnen het best missen.
Met Kerstmis en Pasen, de of
ficiële feestdagen, waar we alle
maal recht op hebben, gaat dat
niet. De verantwoording wordt
dan extra moeilijk gemaakt door
ties die alleen door piepkleine
succesjes een beetje weggewerkt
kunnen worden. De onredelijkheid
hiervan is te duidelijk om rede
lijk weerlegd te kunnen worden
en juist daarom is zij zo grenze
loos irriterend. Het lezen van wer
kelijk belangrijke marxistische
filosofen als b.v. Bloch en Kola-
kowski is een verrassende erva
ring die bovendien ons de ogen
opent voor de redelijkheid van
wat zij voorstaan. De opgewonden
leerlingen die de mond vol heb
ben over Marx en altijd wel een
anekdote uit diens veelbewogen
leven kunnen aanhalen, zijn tot
een gesprek niet in staat en ver
vallen daardoor in onredelijkheid.
Bijvoorbeeld: iemand schrijft een
boek over de kerk en een marxis
tische recensent, die blijkbaar pas
de nood in de wereld ontdekt
heeft, verwijt hem heftig dat het
boek niet over de wereld gaat.
Dat is demagogie van de domste
soort; toch is zij gebruikelijk.
Stel je voor; ik schrijf een boek
over postzegels en een lezer, toe
vallig een voetballer, maakt zich
kwaad dat ik mijn tijd verdoe
aan postzegels en niet aan voet
ballen. Ik wil maar zeggen: een
waarheid kan zo groot niet zijn,
dat zij te pas en te onpas moet
worden verkondigd en dat bij die
verkondiging alle andere waar
heden voor leugens uitgescholden
Üag 20 uur
It orkest
charmante zangeres
-tJval B°en"
lat v. h. songfes
verhoogde cons'
;umPtie!"
enll
irjjÜn' i
WRANT
|ING
gulle sprekers die het ons alle
maal gunnen. Als we tenminste
ook maar eens willen denken aan
die zeventig procent van de we
reldbevolking die honger lijdt. In
die zin wensen ze ons dan prettige
feestdagen. Nou, dan hoeft het al
niet meer, want dat wil alleen
maar zeggen dat ze het ons niet
gunnen. Ze willen op feestdagen
altijd de grote en totale omme
keer in het leven, de omverwer
ping van alle waarden. En dat
jroces is voor hen zo weinig sub
tiel dat ze daarvoor alleen maar
koeien van feesten kunnen aan-
•grijpe.i. Vroeger waren dat de
paters die rond de tafels van de
rijken huppelden om kruimels op
te vangen en daarmee naar de
armen te rennen; tegenwoordig is
dat het onuitstaanbare volkje van
geëngageerde lieden en altijd ge
lijk hebbende marxisten, die
schelden op de welvaartsstaat en
daarmee hun enorme sociale be
wogenheid botvieren. Ze hebben
natuurlijk wel gelijk, maar hun
fout en die is onvergeeflijk
is dat zij met hun kolossale gelijk
piepkleine genoegens te lijf gaan.
Niet alleen wordt hier met ka-
Jlonnen op muggen geschoten,
maar bovendien trekken deze
merkwaardige jagers daarbij een
gezicht alsof ze met pijl en boog
een gevaarlijke leeuw neerleggen.
In de beoordeling /an hun gedrag
laat zich dan met de beste wil
van de wereld het ./oord dom
heid niet meer vermijden. Maar
waarschijnlijk is het ook hier de
machteloosheid die zich op klei
nigheden botviert. Wat deze men
sen willen is; de hele wereld her
vormen en de bestaande structu
ren omverweroen. Dat is geen
kleinigheid en juist omdat het
kleinigheid is, maar een
I vrijwel ondoenlijk karwei, kan
zo'n nobel streven op korte ter-
leiden tot kolossale frustra-
mi.in
moeten worden. En bovendien
geen heden is zo ellendig dat het
door de belofte van een betere
toekomst alleen verbeterd kan
worden. Als er één ding zinloos
is, is het de bereidheid het heden
zomaar over te slaan; want er is
geen moment in het leven, waarin
we buiten het heden zijn. En het
merkwaardige is dat wereldher
vormers altijd hierop hun aan
vallen richten. Wat zij daarmee
bedoelen, interesseert mij op dit
ogenblik niet zozeer. Van meer
belang lijkt het me vast te stel
len dat ze er niets mee bereiken.
Ik wil niet eens zeggen dat het
tegenwoordig zo vlijtig beoefende
„wakker schudden" zonder alter
natief zinloos is, laat staan dat
kritiek altijd opbouwend zou
moeten zijn. Wat mij betreft, moet
kritiek altijd afbrekend zijn, maar
zakelijk. Wat mij zo tegenstaat is
het ontzettend cliché-achtige in
dit gedrag en de duizendvoudige
herhaling van telkens dezelfde
kreten over dezelfde thema's. De
filosofen die ik zojuist noemde
zijn oneindig veel kritischer, maar
wat in hun kritiek boeit en schokt
en op korte termijn een totale
verandering van inzichten teweeg
brengt, is dat zij hun inzichten
waar maken tot in details. Zij
zijn zelf wakker; bij de wakker-
schudders blijft het altijd de vraag
of zij niet alleen maar naapen.
Het wordt zo moeilijk te geloven
in hun wakkerheid wanneer zij
zich als slaapwandelaars gedra
gen en wanneer zij alleen wakker
worden wanneer ieder ander ook
al wakkei is. Men gaat zich dan
afvragen of ze wei iets bedoelen
en of ze niet zonder het te weten
alleen maar het ritueel noodza
kelijke schuldgevoel verzorgen
dat vanouds bij de feestvreugde
hoort. Omverwerpers die niet
precies weten wat ze doen zijn
de beste instandhouders.
(ADVERTENTIE)
ZET NIET ALLES OP ÉÉN KAART
Breedgespreide, gemeenschappelijke belegging in geselec-1
teerde nederlandse en amerikaanse aandelen.
onf'h^iS®f"/,vert?a,rtklBatl,ebewiiz8n A.F. bij uw commissionair In affecten J
£Of bankier of rechtstreeks via de beheerders,postbus 3700 - Amsterdam, i
B03
DE POSITIE VAN DE AMERIKAANSE NEGERS
De Ver.st lellen 50slalen en1 dislrikk Zij vormen een federatie mei inelke
staal een parlemen! en een gouverneur. De sla ten verionen onderling be-
lanqriike verschillen in wetgeving. De sloten kunnen zich verzetten tegen
besluiten van de regering in Washington, dit komt herhaaldelijk wor met betrek
king tot het rassenvraagstuk.
HOE KOMT MEN AAN DE NEGERS
Heeldewereld zalom Amerikaan
se katoen te springen! Amerika
had gebrek aan arbeidskrachten
en die ging men halen in Afrika.
In 1860 waren er in de zuidelijke
staten 3.5 mi Ij. negerslaven.
DE NECERSZ'JN EEN
MINDERHEID
iOTolale bevolking
ggg w.v. negers
De burgeroorlog (1861-1865) bevrijdde de
slaven,Totaal trokken 2,3mi!j.negers
naar de noordelijke staten. Nog steeds
zijn de zuidelijke staten het belangrijkste
woonqebied van de negers, hier wonen
cg.12 milj.negers en ca. 51 milj. blanken.
DE TOCHT D00RDEHEL
Verloop van de "lynchjustitie"
aantal vermoorde negers
.door "lynchjustitie'
"ET SïSïSn'SöSSS.-"'
•Steden met meer dan 30 negerbevolking
oooo Totaal aantal inwoners per staar
DE NEGERBEVOLKING in%v.d. totale bevolking perstaar
r~~~Tia-PO% nïïllïï) 22-26% 0131-45%
DISCRIMINATE
heerstvooral in de zuidelijke staten.
De andere staten behandelen dene
gets over het algemeen als volwaardi
ge medeburgers al isdesituatie niet ideaal.
In1955 werd discriminatie in strijd
met degrondwet verklaard. Sedert
1940 zijn ca. 170 besluiten afgekondigd
ten gunste van de rassengelijkheid.
Er bestaan ca.70 politieke negerorgani
saties o.a:
UNITED COUNCIL (coalitie«organisaties)
NAACP(Nat.Ver.v. Vooruitgang Kleurlingen)
telt ca.450.000 leden
NUL Nat. stedelijke Unie) ca65.000 leden
CORE (Org.v Rassengelij kheid)30.000 leden
SRC (ZuidelijkeRegion.Raad)30.000leden
«"Malcolm" (felle haat-organisatie)
PLM (kommun. pro-China)
DE GRIEVEN VAN DENEGERS
O Hetverschil inpolitiekerechten metdeblanken.
O Gebruiksbeperking openbare mogelijkheden
scholen, autobussen, restaurants etc.).
O Ekonomische beperkingen verbod v grond
bezit/gesloten" beroepen etc.).
O Huwelijksbelemmering blank-zwart.
O Negerwijken als "ghetto's".
Olnferieure opvatting over het negerras.
FEITEN IN CIJFERS
HET LOON
qem. jaarlijks salaris etc over
de periode 194Q-196Q(in
4600
0
Blanken
70
DE RELIGIE
van mensen 14jaare.o.
BLANKEN NEGERS
(inmiljoen)
i
11
31
3. x
14 3
.1 A) 3 O- d.
O X
HET LEVEN
gem. aantal levensjaren
71 jaar
55" 64jaar
1920 1965 1920 1965
Blanken Negers
ANALFABETISME
99%
1800
1900 1965
IEDERE RASSEWSCHEIDINGinde
scholen werd in 1954verboden. Deze maaF-
reqe! onf-moeh fel blank verzet in de zui-
deiijke staten.
Van de 2255schoo!cfisfrikten
in de zuidelijke staten was
Aeind 1964 in 580dislrikten
1 de rassenscheidingopgehe-
J ven2-3% van alle school
gaande negerkinderen in de
zuide!ijkestaahgaa|-nu naar
vroeger alleen rnaar blanke scholen
delijke staten.
2 Miljoen negerkinderen volgen thans
voortgezet onderwijs.
Het aantal doorlopen schooljaren bedraagt
voor de gern negerjeugd thans ca. 8 jaren
9 ln1940bedroegdi!6
Blanke jeugd thans II jaren
in1940 bedroeg dit 8
A Van de negers \an 25jaare.o. heeft hoger
onderwijs (college) gevolgd. Voor de blanker
is dit 9%
(Van een onzer redacteuren)
BREDA Amerika na de dood van dominee Martin Luther King. Hoe zal
dat er uitzien? Deze zomer zal het leren. Het Amerika van vóór donderdag
4 april is niet meer hetzelfde Amerika van nu. De moord op King heeft
de rassenstrijd onherroepelijk veranderd, verhevigd. Daar helpt geen
nieuwe wet op de burgerrechten aan. Inderdaad was een van de belang,
rijkste grieven der negers dat gediscrimineerd werd bij het zoeken naar
woonruimte. Een wet die daaraan een einde maakt is dus een stap vooruit.
Maar zelfs al vóór de moord op dominee King was zo'n maatregel niet
meer voldoende. Dat heeft men kunnen horen aan kreten als „Zwarte
Macht" en „Zwarte Trots". Weliswaar staat de sociale strijd centraal in
het negerprobleem, maar veel negers in Amerika hadden al lang door dat
met sociale verbeteringen de zaak niet zou zijn opgelost. De Amerikaanse
negers wisten dat ze niet alleen vochten voor bij de wet geregelde ge
lijkwaardigheid maar voor wérkelijke, menselijke gelijkheid.
Nog maar een paar weken geleden
gaven enkele Amerikanen die men
werkelijk niet „de eerste de besten"
noemen kon, ons toe dat Amerika
niet alleen een gewelddadige maar
ook een racistische maatschappij is.
Men hoeft daarbij niet meteen een
afkeurend gemompel te laten horen
want gemeenschappen zónder rassen
probleem kunnen van zichzelf niet
beoordelen of ze racistisch zijn of
niet. Voor zo'n oordeel zijn maatsta
ven nodig en de belangrijkste maat
staf is een om gelijkheid en recht
roepende omvangrijke minderheid
van kleurlingen en de reactie van de
(blanke) meerderheid daarop.
In Europa zijn Amerika's vrienden
nog steeds talrijk. Ondanks alle anti-
Amerikaanse agitatie voelt een meer
derheid van de Europeanen zich nog
meer dan middelmatig verbonden
met Amerika. Het is daarom dat Eu
ropa zich zorgen maakt moét ma
ken om dit werkelijk gigantische
probleem. Pessimisten zeggen nu al
dat er nooit een echte oplossing zal
zijn. Maar dat is dan wel donker ge
zien.
Het is echter nog te vroeg om te be
oordelen of de martelaars-dood van
Martin Luther King tóch niet een be
langrijk deel van blank Amerika aan
het denken heeft gezet.
De negers zelf intussen zijn ook
uit het lood geslagen. Vour velen
ook voor negers buiten Amerika
zal de dood van King een bewijs
zijn van het feit dat via vreedzame,
geweldloze wegen in de Amerikaanse
democratie die toch de beste ter
wereld heet te zijn weinig te be
reiken valt.
De volgelingen van King echter, zijn
opvolger dominee Ralph Abernathy
voorop, hebben tijdens de indrukwek
kend sobere uitvaartdienst min of
meer gezworen dat zij zijn politiek
van geweldloosheid zullen voortzet
ten.
Maar Stokeley Carmichael door
sommigen, óók in Europa, ten on
rechte gezien als een tamelijk her
senloze onruststoker, preekte de
gewelddadige wraak. Geweld kan no
dig zijn om de samenleving te dwin
gen aandacht te besteden aan een
probleem dat deze samenleving niet
bijster welgevallig is. De moeilijkheid
met geweld is echter het moment te
weten waarop het moet overgaan in
een meer verstandelijke en evenwich-
in elk geval geweldloze
aanpak van het probleem. De Ame
rikaanse rassenkwestie is een typisch,
voorbeeld van beide perikelen. On
danks het feit dat in de laatste tien
jaar meer is gedaan op het gebied
van gelijke burgerrechten dan in de
voorgaande honderd jaar, was het
duidelijk dat geweld nodig was om
Amerika wérkelijk wakker te schud
den.
Mannen als King en de leiders van
de NAACP worden door de meer
radicale en revolutionaire jongeren
voor „Oom Tom" uitgemaakt, naar de
hoofdfiguur uit de befaamde rassen-
roman „De negerhut van Oom Tom".
Black Power en Burn, baby burn!
zijn de slogans van nieuwe leiders
als H. Rap Brown en Stokeley Car
michael.
Hier dreigt een kloof tussen beide
groeperingen negers, haast even breed
als de kloof tussen zwart en blank.
De oudste en meest bekende orga
nisatie is de National Association for
the Advancement of Colored People
(NAACP). Deze organisatie is ook
verreweg de grootste met zijn bijna
half miljoen geregistreerde leden.
De NAACP zorgde voor de gelden
nodig voor acties, zy kweekte lei
ders en behaalde tal van resultaten
Het hoofd van de NAACP, Thurgood
Marshall stond als pleitbezorger van
de negers voor het Hoge Gerechts
hof van de V.S. en bewerkstelligde
toen - het was 1954 de integra
tie van het onderwijs. De NAACP
bewerkstelligde eveneens de befaam
de wet op de burgerrechten van 1964
die discriminatie van negers in open
bare vervoermidelen en andere ge-
ofifa !3 verbood en de wet van
"egers in de zuideliike
staten eindelijk een werkelijk stem
recht garandeerde.
D?..Js[a/lCP intussen wordt door de
militante negers beschouwd als con-
vanade lstbhr0rnd tot de ^ifene
van de Establishment. De bekende
«ld6r en oud-i°urnalist Roy
NAACP HbS,iare"lang leider va" d®
Powe^alf ,zrart7aPci^?gan Black
groot pleitbezorger voordewerk'e-
vLTSdei^iTcP is'brr*
De National Urban L«Lï
1810, een j'aar na de NaTcP
richt. De crozet wn* opge-
van gemengde ChioJi organisatie
menstelling, met als d sa"
zuiden afk^mTge L °rs t ÏV
by het „acclimatiswen" in d PiSn
den Dezp Amerikaanse ste-
onder andere bezf^met h°zich
THURGOOD MARSHALL
wet op burgerrechten
WHITNEY YOUNG jr.
opleidingen
RALPH ABERNATHY
...opvolger van King...
H. RAP BROWN
Burn, baby burn!
League wordt door de overheid ge
subsidieerd. Leden heeft zij niet.
Wel heeft zij ongeveer negenhon
derd maatschappelijk werkers, vak
specialisten en onderwijzers in dienst.
De leider is Whitney Young jr. die
ook niet gelooft in de slogan Black
Power.
Bekend (of berucht) is sinds enkele
jaren de Student Nonviolent Coor
dinating Committee (SNCC, gewoon
lijk Snick genoemd). Deze organi
satie ontstond tijdens de befaamde
sit-in demonstraties van jonge ne
gers tijdens de vroege zestiger ja
ren. Zoals de naam zegt begon de
organisatie met in het banier het de
vies van de geweldloosheid (nonvio
lence). Toen in 1966 Stokeley Car
michael tot voorzitter werd gekozen
wijzigde deze koers zich echter zeer
drastisch Aanvankelijk had de SNCC
ook veel blanke aanhangers, maar
Carmichael, een afgestudeerde van
de Howard Universiteit in Washing
ton, preekt de blankenhaat en gooi
de alle blanke leden uit de organisa
tie. Hij vond de slogan Black Power
uit. Zijn opvolger H. Rap Brown, die
in 1967 gekozen werd, nam de slo
gan over en preekte eveneens het ge
weld. Hij sprak van het neerschieten
van blanken en platbranden van hun
steden.
Vooral door dominee Martin Lulher
King is de Southern Christian Lea
dership Conference (SCLC, meestal
Slick genaamd) bekend geworden.
Ook de SCLC is geen massa-bewe-
STOKELEY CARMICHAEL
weg met de blanken
ging zoals de NAACP. De SCLC stel
de de geweldloosheid centraal. Oor
spronkelijk was de organisatie vrij
wel uitsluitend werkzaam in de zui
delijke staten. Beroemd is de „ge
weldloze slag om Birmingham", de
belangrijkste stad van Alabama en
tevens de meest reactionaire en ra
cistische stad in de V.S. De SCLC
mocht zich verheugen in een be
langrijke blanke steun. De laatste ja
ren verloor de organisatie van domi
nee King enige sympathie. Aan de
ene kant van de meer militante jon
ge negers en aan de andere kant van
blanken die teleurgesteld waren door
Dominee Kings verzet tegen de oor
log in Vietnam.
The Congress of Racial Equality
(CORE) werd in 1942 opgericht door
merendeels blanke studenten
van de Universiteit van Chicago.
Doel was het afschaffen van rassen-
discriminatie door blank-zwarte ge-
weldloze actie. CORE kreeg geen na
tionale bekendheid tot in de jaren
1960, toen het een belangrijke rol
ging spelen onder leiding van James
Farmer. In 1965 nam Floyd McKis-
sick de leiding van CORE over. De
beweging wendde zich toen af van
het principe der integratie. Tijdens
r-r, 'aatste jaarvergadering verwierp
CORE alle samenwerkingsvormen
met de blanken en opteerde voor een
„all-negro"-organisatie.
Overigens heeft CORE, evenals SNCC
liet woord neger uitgebannen en ver
vangen door „zwarte". CORE predikt
ROY WILKINS
„zwart racisme"
nu de zwarte superioriteit en is der
halve racistisch.
De Black Muslims of Nation of Is
lam (Zwarte Moslims) geloven ook
niet in integratie. Zij opteren voor
een gescheiden ontwikkeling van de
zwarte bevolkingsgroep. Overigens
zijn de zwarte moslims meer een re
ligieuze organisatie dan een strijd
groep voor gelijke burgerrechten.
Hun leider is een bejaarde man die
zich Elijah Muhammed noemt. De
organisatie heeft slechts 10 tot 15.000
leden.
Tenslotte zijn er vooral in de
grote steden tal van kleine maar
zeer militante groeperingen. Zij as
sociëren zich graag en bewust met
het moederland Afrika en cultiveren
Afrikaanse levensuitingen en vor
men.
Zij zijn het vooral die in de steden
van het noorden de straatrellen be
ginnen. Zij beweren vrijheidsstrijders
te zijn.
De overgrote meerderheid van
de Amerikaanse negers behoort
tot geen enkele groep. Maar dat
wil niet zeggen dat zij ongeïnte
resseerd zijn in de bezigheden en
doelstellingen van de bewegin
gen. In de rassencrisis die Ame
rika te wachten staat, zal ook de
ze „ongeorganiseerde" massa een
rol spelen. Tenslotte gaat het om
deze massa.
t
