Vakbonden distantiëren zich van gevolgde ontslagprocedure FELIX Ik heb concurrentie van luidsprekers en van advertenties'' ERNSTIG BEZWAAR VAN G.S. TEGEN OPHEFFING VEER IN KWESTIE WATERLEIDINGMIJ „ZEEUWSCH-VLAANDEREN" stop de zon in uw kat met Eén persoon elf maal in hoger beroep in Middelburg MR. VAN AARISEN ZAL EERSTE KIEVITSEI OPETEN J. L. C. V. I. A. Dierikx URKJES Wilking's Warenhuis clor I kan noen worden en waar? MORGEN Troebel water Toneeluitvoering in Witte Paard' uitgesteld GEEN DEINING DE FUSIE Ook Goes tegen mogelijk opheffen van veerdienst TERNEUZENAAR VINDT FLES MET GELD SLUISSE OMROEPER BLAEKE NAAR NATIONAAL CONCOURS Terneuzeii-Hoedekenskerke In raad Goes Verward gesprek over behandeling zeehavenrapport DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 22 MAART 1968 ADVERTENTIE) ike, vlotte, hippe natuurlijk in HULST e basketbalmedewerker) ZEN Bij de dames In ie basketballcompetitie sj| avond moeten winnen van >laats lager geklasseerde in de later te spelen wed- n Marathon I nog gelijk komen met dit team. Aan lag worden dat Marathon 1 Marathon 2 en Marathon IS 2. De uitslag van de RKS 1 Matador |s voorspellen, want beide aan elkaar gewaagd. I-klasse zal de kampioen lijk al bekend worden, zal wel niet voor een on- verrassing zorgen. HTS tegen Marathon I- UTS weede worden in de pro- se als het in staat is het 2 en Blue Arrows gramma luidt: 19.00 Ha sp. Flying Jets meis ki. de Ruyter II Mata- 2; 19.00 Marathon I 31; 20.00 Marathon II - >m.; 20.00 Marathon III - D; 20.00 Matador ROK.. 21.00 C.H.B.S. R.H.B.S Matador I Matador II Marathon I Marathon iOO Old Stars Matador .00 Blue Arrows U.T.S. 00 Blue Arrows jun. - ?rom. Fennie Heemskerk in de negende ronde van ationale damesschaaktoer. lgrado de serie nederlagen n onderbreken. Zij verloor dslavische Katja Jovanovic et nul punten op de laatste Russische wereldkampioe- ï-aprindasjvili behield door I e tegen de Zuidslavische j le leiding. ICJ 1-12, 14-17 en 19-21 uur Boutens tentoonstelling 34: Expositie egenhart ïccrtzaal 20 uur Recital dr is en Ton Hartsuiker kg 0-17 uur Boutens tentoonstelling rg 20 uur Centrum met „Eer dood van Verdomde Lowie- 34: Expositie :genhart ;n huis 20 uur Excelsior Lozanne 20 uur pciëteit >1 14 uur j eugdverenigingen 15.30 uur ag jeugdverenigingen. en Th. de Block 15 uur ioekje 18.30 uur topbiljart ;bouw 20 uur volgde hem na 14 Jaar ck 14.30 uur Schieting K 1 15 uur Schieting AAT 15 uur Binnenschieting side" 15 uur Schietmg WARZ'JV MUM BS VOL VEES i W/ET HEB Er heerst grote onduidelijkheid over de vraag wat er nu precies gaan de is bij de N.V. Waterleiding maatschappij „Zeeuwsch-Vlaande- ren". De oorzaak van die onduidelijk heid is enerzijds: onrust onder het personeel i.v.m. de ontslagen, waar over gisteren zekerheid ontstond, en anderzijds onbehagen bij vrijwel iedereen die zich interesseert voor het wel en wee van de nutsbedrij ven in de provincie, wier openbare functie geen nadere uitleg behoeft. Niemand mag het de Zeeuwse pers dan ook euvel duiden, dat zij pro beert opheldering te verschaffen over hetgeen er bij de waterleiding maatschappij aan de hand is. Dat is de normale, democratische taak van de pers. Hebben wij die opheldering kunnen verschaffen? Wij moeten eerlijk zeg gen neen Wij ontberen in het hele gekrakeel rond de kwestie n.l. dat glasheldere communiqué van de raad van com missarissen van de N.V. Waterlei dingmaatschappij „Zeeuwsch-Vlaan- deren", waarin afdoende wordt dui delijk gemaakt wat er gaande is en dat als enige een eind kan maken aan het heersende onbehagen. De duidelijke uitspraken die wij wel hebben gekregen stammen uit an dere bronnen en de uitspraken in kwestie geven te denken. 1. De ambtenarenorganisaties wen sen geen verantwoordelijkheid te dragen voor de ontslagprocedure bij de N.V. Waterleidingmaatschappij „Zeeuwsch-Vlaanderen". 2. De vroegere partner in de N.V. Industriewatervoorziening „Zeeland", de waterleidingmaatschappij „Mid den-Zeeland", trekt zich spoorslags terug van het door de Zeeuwsch- Vlaamse maatschappij gevoerde in- vesferings- en financieringsbeleid. Men kan de opluchting, dat dit nog mogelijk was, duidelijk horen door klinken in het communiqué dat „Mid den-Zeeland" liet verschijnen. Als dit de twee enige feiten waren, dan zouden zij al voldoende moeten zijn om „Zeeuwsch-Vlaanderen" te no.oen tot volledige opening van za ken. I Blijft opheldering nog langer uit, cfan is het niet verwonderlijk dat de ge dachte postvat dat er in troebel wa ter wordt gevist. Dat is geen prettige toestand, vooral niet voor een water leidingmaatschappij. (Van onze correspondent) HULST Door de plotselinge ver hindering van de hoofdrolspeler is fle voorstelling van de Camere van Kiietorica „De Transfiguratie" in net Witte paard, die zaterdag 23 maart in de Graanbeurs te Hulst zou worden gegeven, verschoven naar 30 maart a.s. Alle reeds ver kochte toegangskaarten blijven gel dig op die datum. (ADVERTENTIE) (Van een onzer redacteuren) MIDDELBURG/TERNEUZEN De districtsbesturen van de drie ambtenarenbonden hebben een krachtig protest laten horen tegen de wijze waarop tot dusverre bij de N.V. Waterleidingmaatschappij „Zeeuwsch-Vlaanderen" het georganiseerd overleg met betrekking tot de noodzakelijke personeelsinkrimping, is gevoerd. „De voorlichting die de verant woordelijke mensen ons hebben ge geven is uiterst sumier geweest," zo werd ons namens de gezamenlijke besturen, door de districtsbestuurder van de Algemene Nederlandse Bond van Ambtenaren, de heer A. van Aalst, medegedeeld. Mede namens zijn collega's van de christelijke en de katholieke vakorganisaties, de he ren P. Nieuwenhuyse en M. J. H. Vaes, gaf hij opening van zaken. Daarop heeft desgevraagd de direc teur van de waterleidingmaatschap pij „Zeeuwsch-Vlaanderen" ir. G. P. M. Dikötter gereageerd. Dit zeggen de vakorganisaties: Het voorspel speelt in december 1967 toen de districtsbesturen van de ambtenarenorganisaties mede naar aanleiding van een al lange t\jd bestaande onrust onder het per soneel van de waterleidingmaat schappij, van de commissarissen te horen kregen: „Er is niets aan de hand. Er hoeft niet voor ontslagen gevreesd te worden." Op 11 maart, toen inmiddels uit persberichten was gebleken dat het departement van Economische Za ken bij de waterleidingmaatschappij had ingegrepen, waardoor ontslagen zouden moeten volgen, kregen de bonden van de president-commissa ris der maatschappij te horen, dat het in concreto om zeven a tien ont slagen zou gaan. Terloops werd het getal dertig a veertig genoemd. Op 19 maart vond er een eerste overleg plaats, waaraan behalve de bondsafgevaardigden ook de directie en twee commissarissen, van de n.v. deelnamen. Doel van het overleg was: een advies op te stellen voor de raad van commissarissen. Men werd het eens over een afvloeiings regeling naar het model dat bij soortgelijke situaties in overheids diensten wordt gehanteerd. In prin cipe komt dit neer op het motto: eerst de vrijwilligers, vervolgens de bijna gepensioneerden, daarna de pas in dienst getreden werknemers enz. Dit voorstel werd aangeboden, aan raad van commissarissen. Deze raad pleegde, aldus nog steeds de bonden, diepgaand beraad, doch nam het advies niet over. De raad wilde een lijst met kandidaten- voor-ontslag hebben, waarna in het georganiseerd overleg de namen zouden kunnen worden vastgesteld. Tevens werd nu voor het eerst het werkelijke aantal kandidaten- voor-ontslag genoemd. Het perso neelsbestand, aldus de raad van com missarissen moest van 192 tot 155 worden teruggebracht, hetgeen neer komt op circa veertig ontslagen.. De afvloeiing zou moeten plaatsvinden per 1 mei a.s. De bonden hebben zich terstond van dit idee gedistantieerd. Zij heb ben principieel bezwaar tegen selec tieve ontslagen. „De procedure die gevolgd gaat worden, staat ons niet aan," aldus de bonden. „Wij willen meepraten bij de besluitvorming en niet aan het slot van de procedure worden geconfronteerd met een lijst namen die door of voor de raad van commissarissen is opgesteld." Intussen, heeft gistermiddag de directeur van de waterleidingmaat schappij het personeel op de hoogte gebracht. Daarmee is aan veel on zekerheid een eind gemaakt, al is nog niet bekend wie er precies ont slagen zullen worden. Volgende week vindt een ver gadering van de districtsbesturen van de ambtenarenorganisaties met personeel van de waterleidingmaat schappij plaats. De directeur van de waterleiding maatschappij, ir. Dikötter, zei ons: „Ik begrijp die bonden niet. Wat willen ze toch. Er is nog helemaal geen plan gemaakt voor de ont slagen; er is alleen een richtlijn betreffende het aantal af te vloeien personeelsleden gegeven. Alles wat er tot dusverre is gebeurd tussen directiecommissarissen en vakbon den moet u zien als vooroverleg. Het echte georganiseerde overleg begint pas de volgende week. We zijn nu nog aan het verkennen en aftasten. Al dat geschrijf kweekt maar onrust onder het personeel. Maak toch als jeblief niet zo'n deining. De bonden maken het voor de mensen om wier belang het hier toch gaat (onze werknemers) alleen maar moeilijker. Heus, wij zullen echt wel zorgen dat er rechtvaardig wordt gehandeld niet alleen betreffende hetgeen wij wettelijk verplicht zijn, maar ook op het menselijke vlak wat je zou kunnen noemen: de fluwelen hand schoen." Op onze herhaalde vraag of het per soneel concreet te horen zal'krijgen hoeveel ontslagen er gaan vallen, gaf de heer Dikötter geen recht streeks antwoord, omdat het perso neel nog niet was ingelicht, hetgeen later op de dag zou gebeuren. De N.V. Waterleidingmaatschappij Midden-Zeeland, die op 13 april 1967 werd gemachtigd een overeenkomst met „Zeeuwsch-Vlaanderen" aan te gaan betreffende samenwerking op het gebied van industrie- en drink watervoorziening in heel Zeeland, heeft gisteren een communiqué uit gegeven. Het is de vrucht van een aandeel houdersvergadering en het schetst de voorgeschiedenis van de breuk tussen de beide maatschappijen. Uit het relaas blijkt dat Midden-Zeeland reeds op 28 februari 1966 een zo vol ledig mogelijk inzicht vroeg in de structuur en de werkwijze van de partner in Zeeuwsch-Vlaanderen.. Op 15 april 1966 werden deze ge gevens toegezegd met de belofte dat het in veertien dagen na dato zou zijn. Toen men ruim een jaar later inderdaad tot samenwerking over ging was het verlangde inzicht nog niet verkregen, om welke reden in het contract een ontbindende voor waarde werd ingelast. Na 26 juli 1967 (de datum van inwerkingtreding der overeenkomst) zouden geen nieuwe werken meer ter hand worden genomen, tenzij een speciale commissie van voorbe reiding daarover gunstig zou hebben geadviseerd. Dat is, aldus „Midden- Zeeland" dan ook niet gebeurd, af gezien van een investering van twee ton voor een winningsproject bij Ossendrecht, in samenwerking met de waterleidingmaatschappij Noord- Brabant. Een en ander betekent, aldus „Midden-Zeeland", dat de laatstge noemde maatschappij niet is betrok ken bij het financierings-, investe ring®- en personeelsbeleid van de maatschappij in Terneuzen. (Van eeit onzer verslaggeefsters) GOES De Goese raad is het. vol ledig eens met de inhoud van de mo tie, die de raad van Terneuzen heeft opgesteld in verband met een moge lijke opheffing van de veerdienst Ter- neuzen-Hoedekenskerke. In de motie wordt er o.a. op gewezen dat het veer van onmiskenbare betekenis is voor het sociaal en economisch verkeer tussen de gebiedsdelen boven en be neden de Westerschelde. Raadslid M. Haasdonk (V.V.D.) voerde aan dat het opheffen van één van de 3 veren over de Wester schelde een zwaardere belasting voor de overige 2 veren zal betekenen. Van verschillende kanten werd gewezen op de grote betekenis die het veer vooral heeft voor het per sonenvervoer. Met name wethouder dr. E. J. Prins (P.v.d.A.) vroeg zich af of de plan nen met betrekking tot het veer tus sen Terneuzen en Hoedekenskerke niet in een andere richting gemaakt moeten worden. Blijkt de dienst, zo als die nu wordt onderhouden, niet erg rendabel, dan kunnen wellicht boten in de vaart worden gebracht, die speciaal zijn ingericht op het ver voer van personen, veronderstelde hij. Volgens de heer Prins zou een dergelijk idee met een beperkte in vestering te verwezenlijken zijn. (Van onze correspondent) TERNEUZEN Gistermorgen meld de de heer J. K. Molegraaf uit de Tholenstraat 94 te Terneuzen de ge meentepolitie, dat hij een fles met bankbiljetten had gevonden, in de woning, die gelegen is naast de zijne, en die eveneens zijn eigendom is. Bij onderzoek bleek dat in de fles, die de zoon van de heer Molengraaf had opgegraven toen hij de tuin spitte, 22 bankbiljetten van 10, zaten. Zij dateerden uit 1945 en 1949 De biljetten moeten met de fles in de grond zijn begraven door een oude, wat zonderlinge vrouw, die destijds het huis bewoonde. De heer Molegraaf vertelde dat hij de tuin verder zou omspitten in de hoop nog meer geld te vinden. (Van een onzer verslaggevers) MIDDELBURG Voor de recht bank te Middelburg zullen vrijdag 29 maart niet minder dan 11 ho- ger-beroepzaken dienen, die alle maal door een en dezelfde persoon zijn aangespannen. Het betreft een zekere M. W. P., die door de kantonrechter in een gelijk aantal gevaUen is veroordeeld. Alle veroordelingen betreffen over tredingen van het rijtijdenbesluit, zoals beroepschauffeurs te lang laten rijden, laten rijden zonder een z.g. „rjjboekje", enz. i" m (Van een onzer verslaggevers) SLUIS „Hedenavond voetbal wedstrijd om acht uur. Komt al len kijken. Zegt het voort". De Sluisse dorpsomroeper Cees Blae- ke (38) heeft een strategisch punt gekozen op de hoek van de straat om zijn boodschap met luide stem en driftig belgerinkel aan de in gezetenen bekend te maken. „Ik sta met de rug naar de wind", zegt hij. „Ik roep dus met de wind mee en zoals je ziet, ik ga op een straathoek staan of midden in een straat. Mijn fiets leunt tegen me aan. In de ene hand een papiertje met de mededeling en met de an dere zwaai ik de bel. Dat is de beste methode. Ik ben niet bang, dat ze me niet zullen verstaan. Mijn stem is wel in orde. Maar het is nu eenmaal een gewoonte. Dat „zegt het voort" is iets van mezelf. Dat zeg ik er altijd bij". Op 15 juni a.s. gaat Cees - zo kent iedereen hem in Sluis - naar Egmont aan Zee, waar een na tionaal concours wordt georgani- seert voor echte dorpsomroepers. Hij vertelt wat de aanleiding is geweest. De V.V.V. hier in Sluis kreeg een brief van de V.V.V. in Egmond aan Zee. Gevraagd werd of er in Sluis nog een dorpsom roeper was. Ze schreven terug dat die er inderdaad nog was en wie dat was. Nou, en toen kreeg ik een brief. Ze vroegen me of ik zin had om mee te doen. Natuurlijk doe ik mee". Een concours voor dorpsomroe pers is bepaald een ongewoon eve nement: vandaar ook onze vraag „Wat zijn de spelregels?" „Ik moet een tekst omroepen", zegt Cees, „net zoals ik dat altijd doe. Geen aparte kledij of zo, ge woon in mijn dagelijkse plunje. Uit het briefje dat ik oplees, moe ten de mensen kunnen opmaken waar ik vandaan kom. Het gaat er gewoon om reclame te maken voor Sluis in Egmond aan Zee. Maar het is wel zo, dat degene die het beste zijn tekst omroept, het predikaat van kampioen van Ne derland krijgt". De Sluisenaar Is van plan een paar klompen mee te nemen. „M'n bel natuurlijk ook", onderstreept hij. „Die is nog van mijn vader. Tn zijn tijd droegen de dorpsom roepers een windjack en een kuit broek, maar daar begin ik niet aan". De vader van Cees is omroeper in Sluis geeest tot zijn 85e jaar. Zolang dit West-Zeeuwsch-Vlaam- se oude grensstadje bestaat, is er onafgebroken een dorpsomroeper geweest. Toen de oude heer Blae- ke stierf, werd de traditie, voor al op verzoek van de burgemees ter, voortgezet door zoon Cees, die er beslist nog niet over denkt zijn bel in de kast te bergen. „Toen ik elf was", zegt hij, „be gon ik al. Het was onder de oor log. Mijn vader moest naar IJzen- dijke. Hier was een noodslachting. Dat moest bekend worden ge maakt. Toen heb ik fiets en bel gepakt. De mensen moesten dat weten, omdat er vlees gehaald kon worden". In de bezettingstijd moest ook vaak omgeroepen worden, dat de mensen na een bepaalde tijd niet meer op straat mochten komen. Vanaf die tijd viel ik veel in voor mijn vader. Ze hebben me eens uitgedaagd om te roepen dat er een noodslachting was van mos selen. Dachten ze, dat ik dat niet durfde. Ik heb het rustig gedaan". Tijdens en vlak na de oorlog was er nogal wat om te roepen voor Cees. „Toneeluitvoeringen, voetbal wedstrijden, openbare verkopin gen en verzoeken van boeren die vroegen om werkkrachten bij het plukken van appelen b.v. en niet te vergeten de groente en fruit". „De groenteboeren kwamen me vragen of ik voor hun wagens wil de lopen. Dat was meestal 's avonds. Toen de luidsprekers op de auto's kwamen, was het afge lopen". De vader van Cees was omroe per in vaste dienst van de ge meente. „Ik niet. Het is los werk. Het komt ook niet meer dan tien keer per jaar meer voor. Vroeger was 't veel drukker. In het zomerseizoen kan het gebeuren dat een toerist een kostbaar halssnoer of iets an ders van waarde verliest. Dan vraagt de politie mij dat om te roepen. Ik heb dan heel wat be kijks van toeristen. Ze maken veel foto's van me. Maar ik heb er nog nooit een gehad". Dat er niet zoveel werk meer aan de winkel is voor de Sluisse omroeper, is volgens Cees voor namelijk een gevolg van de adver tenties. „De meeste mensen weten het allemaal uit de krant", zegt hij. „Maar nu werk ik ook als omroe per bij de notaris. Ais er een open bare verkoop is. Klachten over mijn stemgeluid heb ik nog nooit gehad. Het zal wel goed zijn. Ik geloof niet dat ik te zacht roep". (Van een onzer verslaggeefsters) TERNEUZEN „Opheffing van de veerdienst tussen Terneu zen en Hoedekenskerke zal een dusdanige teruggang van open bare vervoersmogelijkheden bete kenen, dat wjj daartegen zeer ernstig bezwaar maken" dat de len Gedeputeerde Staten van Zeeland mede op schriftelijke vragen van statenlid P. G. van de Bosse uit Axel over de veren kwestie. G.S. ontkennen dat het provin ciaal bestuur van Zeeland het voor nemen zou hebben in een zeer af zienbare tijd de veerdienst Terneu- zen-Hoedekenskerke op te heffen. Deze veronderstelling komt tot ui ting in de motie, die de gemeente raad van Terneuzen het college van G.S. heeft gestuurd. G.S. wijzen er in hun antwoord op dat de Hoofd- (Van een onzer verslaggeefsters) GOEs De Goese raad heeft het moeilijk gehad met het rapport „Ver kenning van enkele aspecten van de ontwikkelingsmogelijkheden voor zee havens in het Deltagebied". Welis waar niet zozeer met het rapport zelf als met de vraag wanneer het stuk door de raad moet worden behan deld. De heer L. H. de Leeuw (PvdA) begon er tijdens de rondvraag over. Hij wees erop dat het rapport van daag in provinciale staten wordt be handeld. De heer De Leeuw vroeg zich af of het nog wel zin heeft zich als Goese raad over het rapport uit te spreken nadat provinciale staten dit hebben gedaan. Het bevreemdde hem dat de behandeling niet als punt op de agenda stond, temeer daar het stuk al enkele weken in het bezit is van de raadsleden. De heer A. Maljaars (SGP) leek het nuttiger ervoor te zorgen dat het rapport in ieder geval wordt behan deld voor provinciale staten gaan spreken over het streekplan voor Midden-Zeeland. Mr. J. G. van der Burgt (AR) dacht er het zijne van. Hij vond het niet zo erg dat de behandeling van het rapport eerder in provinciale sta ten dan in de Goese raad komt. „Provinciale staten bekijken het toch allemaal anders", was zijn mening. Er werd nog wat verward heen en weer gepraat of er wel of niet over het rapport gediscussieerd zou wor den. De meeste raadsleden voelden er niets voor dit onvoorbereid te doen. Besloten is dan ook om ermee tot 'n volgende vergadering te wach ten. directeur van Rijkswaterstaat di rectie Zeeland heeft medegedeeld, dat het zijns inziens ernstige over weging verdient tot opheffing van het veer te besluiten. Als argumen ten noemde hij: het toenemende particuliere autobezit, de mogelijk heid van goede openbare busverbin dingen met de beide moderne en goed-geoutilleerde hoofdveren, de zeer geringe betekenis, de abnor maal hoge kosten van het veer en de grote investeringen die zowel voor de (nieuwe) accommodatie in Terneuzen als voor vervanging van het varend materieel te wachten staan. G.S. zijn echter van mening dat de belangrijkheid van het veer zonder meer in het oog springt. Het college vindt, dat het veer een taak vervult, die van betekenis is voor de Zeeuwse bevolking. Volgens G.S. maken jaarlijks 45.000 auto's en 300.000 passagiers van deze veerdienst gebruik. Een derde deel van het reizigersvervoer heeft rechtstreeks betrekking op werk- er schoolbezoek. Het vervoer van de overige passagiers dient overwegend het regelmatig zakelijk en maatschappelijk verkeer tussen de bewoners van zuid-Zeeland en omgeving. Bovendien meent het college dat er mogelijkheden zijn het veer in Terneuzen te handhaven zoinder kostbare voorzieningen. (Van een onzer verslaggevers) MIDDELBURG „Dat kie vitsei eet ik op. Het is een heer lijke lekkernij". Dat zei donder dagmiddag commissaris van de koningin mr. J. van Aartsen, na dat hij van de douanebeambte H. Westenbrink het eerste in de provincie Zeeland gevonden kie vitsei had ontvangen. Dat aanbieden gebeurde in de woonkamer van de ambtswoning van de commissaris in het abdij complex. Ook mevrouw Van Aartsen was bij dit eerste „voor- jaars"-evenement aanwezig. De heer Westenbrink vertelde, dat het eierenzoeken, en vooral ook vinden, voor hem geen al te moeilijke opgave was, omdat hij dat in zijn jeugd de heer Westenbrink komt uit Drente veelvuldig had beoefend. De douanebeambte vond het ei in de gemeente St.-Jansteen, in de Heerstraat, het waterwinge bied van Zeeuwsch-Vlaanderen. Toch viel niet de burgemeester van St.-Jansteen, maar die van Axel, de heer M. van Dijke, don derdag de eer te beurt bij de overhandiging aanwezig te zijn. Het „gewoonterecht" schrijft nu eenmaal voor dat het de eer ste burger van de woonplaats moet zijn. „DIE zes voornamen heb ik te danken aan de toenmalige burgemeester van IJzendijke, Antonius Aegidius Hen- drikse, een vriend van m'n vader en mijn eerste chej toen ik secretarie ambtenaar werd. Wiit u ze precies weten? Even denken, hoor. Daar gaat ie dan: Jozef, Leonardus, Cor nells, Venantius (zo heette m'n va der), Izaak, Antonius. Die twee laat ste namen waren die van vaders vrienden. Jozef werd het waarschijn lijk vanwege de maand maart en de twee volgende waren de namen van mijn grootvaders. Tja, van je vaders vrienden moet je het hebben." GEMEENTESECRETARIS J. L. C. V. I. A. Dierïkx van IJzendijke (bijna veertig jaar secretarie-ambtenaar waarvan bijna dertig secretaris) is een vriendelijk man. Met pretoogjes lacht hij zijn namenprobleem weg. „Ik hou niet van soeza", zegt hij, waarmee hij in dit geval doelt op zijn naderende afscheid. Op 29 maart neemt hij afscheid van de secretarie, want dan wordt hij vijfenzestig. „Ze doen op het ogenblik nogal geheim zinnig om me heen, maar als u meer van dat afscheid wil weten, moet u bij m'n opvolger zijn, de heer A. Hendriksen, de ontvanger." „TOEN ik hier in '29 werd benoemd, had ik al een jaar of acht op een bankierskantoor gemerkt. In IJzen dijke. Ik ben nooit uit m'n geboorte plaats weg geweest. Diploma's had ik niet. Daar moest je tegenwoordig 'ns mee aankomen. Je kreeg je op leiding van de secretaris. Ik verdien de toen 1200 gulden per jaar en op dat salaris ben ik ook getrouwd. Het maximum dat ik in die functie toen kon halen was 1350 gulden. Even goed een bevoorrechte positie in ver gelijking met douane of politie. Een secretaris verdiende toen zeker drie keer zoveel. Dat is er gelukkig te genwoordig ook niet meer bij. De verhoudingen zijn wel beter komen te liggen." „DE werktijden waren toen ook heel anders, langer ook. Nou ja, als de toenmalige secretaris om drie uur 's middags dacht 'ns even naar Gent te moeten, dan nam ie z'n motor en gaf zichzelf verlof. Ach, er was toen veel minder te doen en het was al lemaal ook minder ingewikkeld. Echt met vakantie gaan deed je in die tijd ook niet. Natuurlijk ging je wel naar Gent en Brugge. Die plaatsen liggen allebei niet meer dan 36 km van ons vandaan. Na de hoogmis zondags sprak je af om 's middags in Gent naar de opera te gaan. Tegenwoordig ga ik in de vakantie altijd naar het buitenland. Ik hou van reizen." ,OP de secretarie hier heerst een ech te teamgeest. Dat moet ook, anders heb je geen plezier in je werk. Dat was bij burgemeester Ficq ook zo'n plezierige zaak. We zijn met de hele gemeenteraad naar z'n installatie in Wittem geweest en ik weet zeker, dat als hij half kan, dan is-ie ook bij m'n afscheid. Ik zeg altijd: Wie met Ficq ruzie kreeg, die had het aan zichzelf te wijten. Weet je, ook als secretaris moet je niet op een voet stukje gaan staan. Ik vind me bij voorbeeld helemaal niet te goed om zelf bij te springen aan het loket ais de anderen het druk hebben."

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 3