Architectuur
zonder
architecten
Reter met Bot er
Baath-partij in
Syrië strijdt
om voortbestaan
Communistisch China heeft de tijd mee
MP
Moskou-Peking-confLict centraal in Boedapest
aat
Vlollet 25 jaar
utebode
teen
en waar
/AN DAAG
MORGEN
Rudofsky: „Onze steden hebben onbenullig voorkomen
Hij pleit daarom met fototentoonstelling voor:
'AT;
Aandacht
A-: r;:>\(9r;\
Heeft u wel eens
een andere cake gegeten dan botercake?
Ja?
Dan weet u
waarom
voor cake '-if- y'Z\ïfJ
gewoon alleen j
maar echte bóterj gebruikt
mag worden.
Irene en Carlos
Denkbeeld"?
in
Proces tegen rebellen
in Zuidwest-Afrika
7
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 29 FEBRUARI 1968
7
van De Klinge en J
i Kapellebrug. De twegfc
'erden geschoten door Alt,
Branden van Kapellebru»
voye van Heikant, gi
antal kleine vogels nl s
1 geschoten door B stn.?
klaas (B.). lUel
onze correspondent)
C. J. Mollet zal morge
erdenken, dat hij gedurcr.
de fun-tie van gemeente
vervuld.
Mollet zal om 7
uur in
aal van het gemeentehuis
gemeentebestuur gehuldigd
aast zijn taak als gemeente
heer Mollet ook nog klolt-
het torenuurwerk in de
het gemeentehuis.
:hf
De biljartvereniging
reeft een monsteroverwin-
ald op „De Bosse Toepers"
van 195.
sens - H- Erpelinck 0—2
J. v. Dijk 2—0, A. Cop-
3. Strooband I1, L. Cop-
G. Vinck 20, Fr. Buys -A.
11, P. de Caluwé - a!
20, G. Drubbel - J. Dob-
1, A. Bouvré - F. Dobbe-
G. de Feber - H. Mei
■ysel - Th- Stevendaal 2—0,
nan - J. de Klerk 20, F.
A. Dobbelaar 20.
snfcond De Nederlandse
re Invalidenbond houdt za-
de r.k. V.G.L.O.-school te
en 'n districtsvergadering,
leze vergadering zal de va-
1968 worden besproken.
:enkomst begint om 14 uur.
trpe
enerbal Zondag wordt in
traal Zuiddorpe een groot
gehouden. Hierbij zal optre-
•oep „Whimpler Thursday".
19.30 uur.
Oranje 20 uur
tspanningsavond
[JKE
shuis 20 uur Raadsvergadering
en
uur De barbier van Sevflla
20.15 uur Verdomd Lowiekt
de koude hand 18 jaar
grand Meaulnes 14 jaar
dubbele man a.l.
anval op de gepantserde
es De nacht van hartstocht
'at een vakantie a.l.
—idzomernacht 18 jaar
htscheiding op zijn
ms 18 jaar
dillie 14 jaar
Jerry blijft er buiten 14 jaai
gendarme van St.-Tropez
12, 14, 16, 18, 20 en 22 uur
De levende woestijn a.L
Asterix de Galliër a.l.
getemde feeks 14 jaar
>nnie en Clyde 18 jaar
oude man en het kind 14
15 en 20 uur Millie 14 Jaa
luis 20 uur
jssier 7, 18 jaar
4.15, 17 en 20 uur
vakantie a.l.
20 uur Girls, girls, girls 18
i 18.30 en 20 uur
in Jericho 18 jaar
AS
irdovende liefde 18 jaai
miljard in een biljart 18 ja?
Blanco voor een oplichter 18
Cen dozijn ploerten 18 jaar
blikken eend 18 jaar
teen
ngsgebouw 20 uur Zanguit*
rzande
Linde Discotheek geopend
URG f
lurg 10 en 14 uur „Reinaert a«
or toneelgroep Proloog
HT
lorp 19.30 uur Schieting
i
v>
3 'l'
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM „Onze steden met hun onbenullig voorkomen
groeien maar raak. Een architectonisch exceem, waar geen kruid
tegen gewassen is. We weten niets van de subtiele wisselwerking
tussen rechten en plichten, die de samenleving van volkeren met een
oudere cultuur gestalte geven.
We berusten in chaos en wansmaak als in een onontkoombaar lot. Als
we al bedenkingen hebben tegen de greep van de moderne architectuur op
ons leven, sparen onze futloze protesten de kool en de geit. Het zijn losse
flodders".
Sommige primitieve volkeren vinden het even vernederend, in een
huis te wonen, dat aan een ander heeft toebehoord, als wij het verne
derend vinden, tweedehands kleren te kopen. Zij nemen liever hun
woning mee, ais ze verhuizen.
Deze banvloek tegen de stede-
bouwers en planologen van van
daag komt van de 63-jarige, in Oos
tenrijk geboren, maar zich Ameri
kaan voelende Bernard Rudofsky.
Hij heeft het niet bij woorden ge
laten, maar is de wereld gaan
rondreizen op zoek naar zuivere
bouwvormen, constructietechnieken
en leefsferen. Een soms levensge
vaarlijk karwei, want het registre
ren en fotograferen van naamloze
architectuur werd en wordt op
meer plaatsen als een verdachte
bezigheid beschouwd dan men ge
neigd is te denken.
In Turkije en Bulgarije is Ru
dofsky beschoten en op verdenking
van spionage gearresteerd. In Ita
lië is hij vijf jaar lang door de
geheime politie geschaduwd en las
tig gevallen. De neerslag van zijn
speuren is tot en met 24 maart in
het Stedelijk Museum van Amster
dam te zien in de vorm van een
foto-tentoonstelling, die de veelzeg
gende titel „architectuur zonder ar
chitecten" draagt.
Rudofsky zelf een architect van
faam, spaart zijn vak niet. Hij
zegt ongeveer: „Wij blazen nu wel
boog van de toren oyér onze eigen
technologie, maar zaken als pre-
fabricage, standaardisatie en bouw-
componenten, flexibele en ver
plaatsbare constructies, vloerver
warming air-conditioning, lichttech-
nieken en liften waren er al lang
voordat Imhoteb in 2750 voor Chris
tus voor farao Djoser de piramide
van Sakkara begon te bouwen,
daarmee als eerste architect-met-
naam de historie binnentredend.
De vormen mogen primitiever zijn,
de principes waren bekend".
Wat is er precies aan de hand?
Rudofsky stelt: „De geschiédenis
van de architectuur, zoals die in
de westerse wereld geboekstaafd en
.onderwezen wordt, houdt zich
slechts bezig met een paar uitge
lezen beschavingen. Ruimtelijk ge
sproken bepaalt zij zich tot een
Hein stukje van de aardbol Eu
ropa, delen van Egypte en Klein-
Azië. Bovendien hebben hoogstens
de latere fasen van de ontwikke
ling der bouwkunst de aandacht.
De eerste vijftig eeuwen wordèn
overgeslagen. Zo te handelen met
de bouwkunst is even willekeurig
als, bijvoorbeeld, ervan uit te gaan
dat de geboorte van de muziek
samenvalt met de komst van het
symfonie-orkest.
Bovendien gaat de geschiedenis
van de architectuur mank aan een
enorm sociaal vooroordeel. Zij is
weinig meer dan een wie-is-wie van
bouwmeesters, die monumenten
oprichtten voor macht en rijkdom;
een bloemlezing van gebouwen,
die werden opgericht bij de gratie
van echte en valse goden, van
vorsten-en rijke kooplieden. Geen
woord over de huisvesting der min
derbedeelden. Een generatie gele
den, toen de overblijfselen en ruï
nes van oude monumenten voor
de architecten het alleen-zaligma
kende voorbeeld vormden, waartoe
zij als vanzelfsprekend hun toe
vlucht namen, was deze blind
heid misschien nog begrijpelijk en
dus te vergeven. Maar vandaag is
het na-apen van historische vor
men aan het verdwijnen. Een bank
of een station hoeven niet meer, zo
als tot voor kort, op gebeden in
steen te lijken om vertrouwen in
te boezemen- Vandaag is de blind
heid absurd."
Wat de expositie van Rudofsky
wii, is ons de ogen openbreken.
Hij wil ons confronteren met een
verschijnsel, dat zo oud is als de
mens zelve; en nochthans verge
ten: de gemeenschapsarchitectuur.
Hij definieert dit begrip aldus:
„Een gemeenschapskunst, die niet
het produkt is van specialisten,
maar voortkomt uit de spontane
en rusteloze activiteit van een ge
heel volk, dat een gemeenschappe
lijk erfgoed bezit en handelt van
uit een achtergrond van gemeen
schappelijke ervaringen."
Hij zegt dan: „Deze architectuur
zonder stamboom is zeker geen
toevallig verschijnsel, maar veel
eer het tastbare bewijs van het
bestaan van meer humane en
meer intelligente wijzen van le
ven dan de onze. Wat wij aanzien
voor archaïsche gebouwen, zijn
vaak constructies, die getuigen van
een echt functionalisme en een
tijdloze moderniteit hetgeen iets
anders is dan wat wij kennen als
modes in de bouwkunst".
„Wat in onze ogen alleen maar
curieuze steden lijken („ansicht
kaartsteden" noemen we ze ge
ringschattend) is in werkelijkheid
misschien een Utopia. Architecto
nisch gesproken: de eenheids-
bouw in vele steden in het Spaan
se en Italiaanse heuvelland be
wijst, dat de toepassing van één
enkel bouwtype niet behoeft te lei-
Monumentale anonieme architectuur iri Peru nabij Cuzco. Dit oude
theater-centrum (het grootste stadion kon 60.000 toeschouwers bevat
ten) is in pre-historische tijden gebouwd door de Maras, een Inca-stam.
den tot eentonigheid, wanneer van
de onregelmatigheden van het ter
rein en afwijkingen van de stan-
daardmaten gebruik wordt ge
maakt om kleine variaties aan te
brengen, die een prachtig even
wicht scheppen tussen uniformiteit
en verscheidenheid."
Behalve de verfijnde, minder be
langrijke architectuur van centraal
Europa, het Middellandse Zeege
bied, zuid- en oost Azië en echte
primitieve architectuur omvat de
tentoonstelling ook voorbeelden van
bouwvormen, die zijn ontstaan
door het wegnemen van materiaal
(sculpturele architectuur als hol-
woningen en uit de rots gehouwen,
vrijstaande gebouwen), voorts spe-
cima van rudimentaire architec
tuur (windschermen, die soms e-
norme afmetingen hebben en hele
dorpen beschutten) en tenslotte de
architectuur van nomaden draag
bare huizen, huizen op wielen of
sleden, woonschepen en tenten.
Prototypen van industriële archi
tectuur vindt men in de waterra
deren en vertikale of horizontale
windmolens en in de duivetorens,
belangrijk als fabrieken van orga
nische mest.
Veel aandacht besteedt de expo
sitie aan het architectonische ver
schijnsel van de overdekte straat,
de arcade. „Arcaden zijn tot bouw
kunst geworden naasteliefde", zegt
Rudofsky. „Het is particulier ei-
gendom.ter beschikking gesteld aan
de gemeenschap. In onderontwikkel
de gebieden zijn straten met over
dekte galerijen zo veilig als bij ons
een kerk tijdens de hoogmis. Ze
hebben voor ons iets heel onwezen
lijks geen trottoirs, geen ver
keerslichten, geen geparkeerde
auto's en rijen asemmers din
gen, die wij aanvaarden als de at
tributen van een hogere beschaving,
maar die ons leefklimaat verpes
ten.
In het algemeen: gemeen
schapsarchitectuur heeft een in
stinctief begrip (dat wij niet meer
bezitten) voor de grenzen van de
architectuur en van de architec
tonische ontwikkeling van de ge
meenschap, De ongeschoolde bouw
meesters van weleer maakten het
algemene welzijn van de gemeen
schap niet ondergeschikt aan de
jacht op winst en vooruitgang. Zij
schenen integendeel aan te voelen,
dat vooruitgang, die geen rekening
houdt met de werkelijke behoeften
van de mens, naar het absurde
voert.
Elke maatschappij heeft de archi-
4 tectuur, die ze verdient. Als wij bij
wijlen niet al te gelukkig zijn met
de onfe, is het, omdat technologie
en rijkdom nog geen waarborg zijn
voor optimale resultaten-"
(ADVERTENTIE)
K"f\ C-
v ra v i v
I
BEIROET (DPA) Het extreme Baath-regime in Syrië gaat zijn derde
jaar in met strijd om te kunnen voortbestaan. Februari 1966 werd president
generaal Amin Hafis in een van de bloedigste staatsgrepen die Syrië gekend
heeft door de extreme groep van zijn eigen Baath-partij gevangen genomen.
Later wist hij naar Libanon te ontkomen, waar hij nu in ballingschap leeft.
In de groep, die nu aan het bewind
is tekent zich het volgende beeld af.
Staatspresident Noereddin el Atassi
en minister-president Joessif s'Azijin,
die mede de leiding hadden van de
staatsgreep van 1966, stellen zich sa
men te weer tegen een oppositie bin
nen de partij, die hen het vuur na
aan de schenen legt.
De tegenstanders van El Atassi
willen hem vervangen zien door de
kort geleden van zijn ambt ontheven
stafchef, generaal Achmed Sweidani
terwijl s'Azijin zou moeten worden
weggewerkt als ambassadeur in Mos
kou, zo verluidt het in Damascus.
(Van onze radio- en t.v.-redactie)
HILVERSUM Het hoofd van de
N.T.S.-programmastaf is momenteel
in de Spaanse hoofdstad om daar
besprekingen te voeren met prins
Carlos en zijn echtgenote, prinses
Irene. De N.T.S. heeft het plan om
het prinselijk paar uit te nodigen
mee te werken aan een schakelpro
gramma in de serie „Denk-beeld",
dat volgende week dinsdagavond op
het tweede net vertoond zou kunnen
worden.
Mochten de prins en prinses hier
voor hun toestemming verlenen dan
zal de heer Enkelaar zich tot de
Spaanse televisie wenden voor de no
dige faciliteiten als t.v.-camera's.
^lijnverbindingen, etc.
Atassi lijkt binnen afzienbare tijd
te zullen aftreden, maar s'Azijin weet
zich nog krachtig te weren. In het
grootste geheim zijn inmiddels de
nieuwe sterke mannen in het strijd
perk getreden: generaal Salach Dsja-
did, achter wiens 'titel van waarne
mend algemeen partijsecretaris de
invloedrijkste functie in Syrië schuil,
gaat, en minister van defensie gene
raal Hafis Assad.
In het nationaal commando, het
centrale partij comité, wordt druk
beraadslaagd voor een regeringswij
ziging. Tengevolge van deze spannin
gen heeft de al enige tijd schijnbaar
dode oppositie buiten de partij de
kop weer opgestoken
Ook de aanhangers van de korf
geleden uit ballingschap in Beiroei
teruggekeerde socialistische leider
Akram Haurani doen van zich spre
ken. Uit- de uitzendingen van radio
Damascus blijkt duidelijk hoe serieus
het Baath-regime deze oppositionele
groepen neemt. Voortdurend word!
gewaarschuwd voor een „psycholo
gische gifoorlog van de Imperialis
tische, zionistische propaganda tegen
onze revolutie".
PRETORIA (D.P.A./Reuter) In
Zuid-Afrika begint binnenkort een
proces tegen acht negers uit Zuid-
west-Afrika, die zich schuldig zou
den hebben gemaakt aan „agitatie
en terrorisme" tegen het Zuidafri-
kaanse bestuur over dit gebied.
Zes van hen zouden in een oefen
kamp voor partisanen militair zijn
geschoold.
(Van een medewerker)
Toen het Russisch-Chinese conflict uitbrak, in 1960, waren 91 com
munistische partijen voor Moskou - alleen het kleine Albanië stond
8an de zijde van Peking. Eind 1963 hielden nog 65 partijen het zonder
voorbehoud met Rusland. In juni 1964 was dit getal tot 52 geslonken.
In maart 1965 hield Moskou een conferentie voor de internationale
communistische partijen. Er werden er 26 uitgenodigd, maar zeven
kwamen niet ter vergadering. Maar tegen de getrouwen, die wel kwa
nten kon het Kremlin zijn wil niet doorvoeren.
Momenteel zijn ruim 60 partijen,
°P aandringen van Rusland, bijeen
°P een „consultatieve conferentie" in
Boedapest. Alle 81 partijen die in I960
Maden deelgenomen aan de Mos-
Kouse conferentie van 1960, hadden
overigens een uitnodiging gehad.
™od Chma en Albanië, die in I960
e' hadden deelgenomen, zonden
ea scherp afwijzend antwoord.
j ho°n aangekondigd is dat het
oei der bijeenkomst niet een inmen-
?..za' zÖn in de zaken van andere
cnm n -of zelfs hun uitstoting uit de
«wiunistisehe gemeenschap, is nu
pilleken dat het conflict Moskou-
j;„ S in bet middelpunt van alle
<hscussles staat
tiipif u- bebben zich veel par
ut» Chinezen aangesloten en
traoi ?*er staan gereserveerd-neu-
Chit! 6enover het geschil Rusland-
de meeste landen zijn pro-
kW sphnterpartijen ontstaan. De
dura™ "kinê-Moskou loopt al lang
over de aardbol en verdeelt
de partijen waar ook ter wereld.
De vraag of Mao in Rusland een
belangrijke invloed heeft, moet op
grond van nationalistisch en racisti
sche factoren met een uitgesproken
neen beantwoord worden. De landen
van het oostblok staan ook zonder
meer achter Moskou, maar aan de
andere kant hebben ze er geen uit
gesproken belang bij dat de destijds
zo hoog geprezen communistische
eenheid ten grave gedragen wordt
Voor hen is het conflict een niel
onvoordelige aangelegenheid, ten
minste zolang de divergentie officieel
in leven blijft totdat de Oostblok
landen een voldoende mate van re
latieve onafhankelijkheid hebben
bemachtigd.
Roemenië was bij de conferentie
van maart 1965 ondanks het aandrin
gen van Moskou niet aanwezig, op
dat congres werd besloten dat hel
conflict met Peking alleen besproken
zou worden op een conferentie van
alle partijen, met inbegrip dus van
de Chinese. De Roemenen zijn thans
toch naar Boedapest gekomen.
Prompt hebben ze het nu met de
Russen aan de stok gekregen.
Gomoelka had vroeger grote sym
pathie voor China, maar sinds Pe
king zijn aanbod tot bemiddelng in
het conflict Moskou-Peking afwees
daalde ook de liefde van de Poolse
leider voor de Peking-communisten
In de herfst van 1964 accepteerde
Warschau een wereldconferentie
doch onder het voorbehoud, dat deze
grondig zou worden voorbereid. Go
moelka heeft zijn ja-woord aan de
bijeenkomst die nu wordt gehouden,
gegeven, maar met de reserve dat
er geen rode wereldcentra-Ie zal ont
staan die alles en overal dirigeert.
Terwijl Bulgarije en Oost-Duitsland
zich zonder meer uitspreken voor
een spoedig te houden bijeenkomst
der rode partijen stelt Tsjechoslowa-
kije de eis van „volledige soeverei
niteit der partijen". Kadar was des
tijds van mening dat zulk een we
reldcongres op een basis zou moeten
berusten die voor alle partijen en
dus ook voor Peking, aanvaardbaar
zou kunnen zijn. Momenteel accep
teert hij het plain voor het congres
zonder nadere voorwaarden. Tito
weigerde in 1964 deel te nemen om
prompt daarop onder het doen van
hevige aanvallen op de Chinezen de
zijde vain Moskou te kiezen. Toch is
hij niet naar Boedapest gekomen,
omdait zijn partij niet tot de onder
tekenaars behóórt van de verdragen
van 1957 en 1960. Joegoslavië werd
immers zeer hevig aangevallen op
beide congressen. Bovendien is Tito
van mening, dat de conferentie te
Boedapest niet past bij de momen
tele ontwikkelingsfase van deel
nemende partijen.
De partijen in West-Europa blijven
volgens traditie het Kremlin trouw
Maar toch heerst in het westen wel
enige nuancering wat betreft da con
ferentie van Boedapest; de Fransen
pleiten er (zoals vroeger) met de
meeste nadruk voor, maar zij zijn
evenals de Nederlandse CPN tegen
een officiële uitsluiting van Rood-
China uit het rode wereldkoor. To-
gliatti had destijds in zijn bekend
„politiek testament" gepleit voor
eenheid in de communistische we
reld, met inbegrip van Peking, ook
Longo weigert „definitieve veroor
delingen en excommunicaties". In
tussen heeft men bij de Italiaanse
broeders de weerstand tegen een
roed wereldconferentie opgegeven
maar de Italianen wensen dat op de
conferentie slechts overleg gepleegc'
wordt en dat de autonomie der par
tijen wordt geëerbiedigd. De Engels-
CP nam lange tijd een bemiddelende
houding aan en nam aan de bijeen
komst van 1965 enkel deel omda!
het om een „informatieve" samen
komst ging. Momenteel staat de
Engelse CP weer geheel aan de
zyda van Moskou. De Scatidinaviërs
wensen geen partij te kiezen, maar
de Finnen hebben hun neutraliteit
opgegeten ten gunste van Rusland.
In Afrika heerst een enorme ver
deeldheid onder de communisten. In
het werelddeel Amerika is het niet
anders. Canada is voor Moskou, de
CP in de Ver. Staten is onbelangrijk.
In Mexico domineren de pro-Russen.
Castro weigert deel te nemen aan
de bijeenkomst in Boedapest en poogt
alle communisten op het Ameri
kaanse continent onder zijn banier
te scharen voor een algemene guer
rilla-oorlog. De Argentijnse roden
volgen zonder meer Moskou, terwijl
Brazilië in meerderheid eveneens
voor Rusland is.
Azië is ook verdeeld. Syrië en de
Libanon zijn pro-Russisch, Israël
Wijkt sinds de laatste oorlog met
de VAR van Moskou af. Pakistan
en Nepal zijn Rusland trouw en in
het onmetelijke India vechten een
„rode" en een „gele" communistische
partij om de hegemonie. Ook op Cey
lon bestaan twee zulke partijen-. Bur
ma, Cambodja, Thailand en Maleisië
en de P'hilippijnen zijn Chinees ge
oriënteerd. evenals de Indonesische
CP. De rode party in Noord-Vietnam
bestaat uit aanhangers van Peking en
Moskou. De CP in dit land heeft
lange tijd veel moeite gedaan om de
onenigheid tussen Rusland en China
bij te leggen. De laatste tijd scheen
Ho Tsji Miinh meer naar de zijde
van Peking over te hellen.
De communisten in Laos zijn even
eens meer op Peking georiënteerd
en op Hanoi. Noord-Korea voer lan
ge tijd op het kompas der Chinezen,
maar in 1966 veranderde het van
koers en werd het meer neutraal.
De Japanse CP was tot 1961 matig
pro-Chinees, maar de ruim 120.00C
partijleden schenen daarna de voor
keur aan neutraliteit te geven, tot
dat zij in het voorjaar van 1964
plotseling volledig partij kozen voor
China. Vreemd genoeg draaiden zij
in de zomer van 1966 weer wat bij
toen de koers der Chinezen hun
blijkbaar te radicaal werd. Momen
teel mag men de Japanners op zijn
minst Moskou vriendelijk gezind
noemen. De volksrepubliek Mongolië
staat na meerdere schommelingen
vast aan de zijde van Rusland.
Australië is op de hand van Rusland
en de CP van Nieuw-Zeeland voelt
weer meer voor Mao.
Van de ruim 42 miljoen communis
ten over de gehele wereld is onge
veer de helft pro-Chinees en wel
juist de meest dynamische partyen
In het begin van 1963 eiste Mao
dat er een rode topconferentie ge
houden zou worden, maar Kroestjev
wist de zaak uit te stellen. Thans
zijn de bordjes verhangen. Want
Rood-China heeft geen haast. De tyd
schijnt tenslotte tegen Moskou te
werken en ondanks alle tegenslagen,
voor Peking....
Hef enige land waar spotprenten
van De Gaulle ats beledigingen van
een bevriend staatshoofd worden aan
gemerkt, is kennelijk Frankrijk. De
Franse tekenaar Pierre Pinatel is
deze week veroordeeld tot een boete
van maar liefst anderhalf duizend
gulden, omdat hij een tekeningetje
van de generaal had gemaakt voor
asbakken. Het was een leuk tekenin
getje, maar beledigend voor het
staatshoofd, vond de rechter.
Er bestaat geen humor meer ln
Frankrijk, zei Pinatel. En dat is een
situatie waarmee niet te lachen valt.
Minister Klompé over haar mi
nisterie van cultuur, recreatie en
maatschappelijk werk: „Dit is het
ministerie van de toekomst. De men
sen krijgen steeds meer vrije tijd. We
moeten de ruimte en mogelijkheden
scheppen om die vrije tijd zinvol en
in vrije keuze te besteden. De men
sen moeten zelf kiezen."
Het „doe-het-zelf-ministerie".
Niet ledereen kijkt zover vooruit.
De voorzitter van 'de Delftse kamer
van koophandel, ir. B. Braat, heeft
gistermiddag pas zijn nieuwjaarsrede
uitgesproken. Het was gisteren 28 fe
bruari. Beter laat dan nooit!
Ik heb al eens eerder merkwaar
dige overeenkomsten gesignaleerd
tussen de weekbladen van de beide
vakcentrales NVV en NKV. In het
voorlaatste nummer van het NW-
blad De Vakbeweging prijkte 'n vette
Kop: „EEG stikt in de boter". Daar
op kwam het NKV-blad Ruim Zicht
afgelopen week met een verhaal van
een ondernemer, die een wanhopige
strijd voerde tegen de bureaucratie,
onder de kop: „Nederlandse onderne
mer stikt in pietepeuterigheid."
Om het er benauwd van te krijgen.
Degenen onder u aie het plan
koesteren dit jaar hun vakantie in
Zwitserland door te bréngen, dienen
van het volgende goede nota te ne
men. In het Zwitserse kanton Neu-
ehatel is de jacht op eetbare slakken,
voortaan aan vergunningen gebon
den, om de diertjes niet geheel te
laten uitsterven.
De jager, die na zorgvuldige selec
tie toch een jachtvergunning krijgt,
moet een metalen ring van drie en
een halve centimeter doorsnee bij zich
hebben. Elke slak, die door de ring
kan, moet weer worden losgelaten om
in alle rust volwassen te kunnen wor
den
Inmiddels is carnaval 1968 ruim
24 uur verleden tyd, en wordt u ge
acht op de hoogte te zijn van de jong
ste verliezen van de KVP. Enkele re
acties op de uittocht der radicalen
trokken mijn aandacht. Toxopeus
(VVD) vond dat de radicalen veel
hadden „verknald". Een interessant
woord, als je even verder leest dat
D '66'er Van Mierlo zegt: „De ont
ploffing in het bestaande partijen
stelsel is begonnen."
De Nederlandse politiek wordt ex
plosief. Maar gevaarlijk?och!
„Het is toch treurig, dat van de tien
zedendelicten er slechts één bij de
politie wordt aangegeven. Dat wil
zeggen, dat er negen kansen op op
sporing gemist werden en dit heeft
wellicht weer tot nieuwe misdrijven
geleid." (Hoofdinspecteur C. van den
Dorpe van de Utrechtse politie).
Het heeft geregend tijdens het car
naval in Rio de Janeiro en daarom is
alles veel kalmer verlopen dan vo
rige jaren, aldus de politie aldaar. Er
werden niettemin 83 doden gemeld,
waarvan 14 slachtoffers van moord.
In vorige jaren vielen soms meer dan
100 doden. De ziekenhuizen in Rio
hebben rond 5000 licht gewonden be
handeld.
Zo gaat dat In Rlo de Janeiro.
MERIJN
(ADVERTENTIE)
