Nederland onderhoudt
een keurkorps van
ruim een miljoen katten
Sinds juni st ij gent
aantal doden
in verkeer Israël
Oeverloos
Mysterieus
Vervelend
Zwerfkatten
Kattenideaal
Gewaarschuwd
„BURGEROORLOG OP DE WEG|
BKC ont
zwak Sw
NTS-sporl
Go Aheac
Elinkwijk
ZOMERSPE
DOOR BOY
BEDREIGD
De Nederlandse Kattenfokkersvereniging heeft het eerste bewogen jaar van zijn bej
staan afgesloten met een internationale kattenshow in Den Haag. Voor die tetoonstek
ling, waaraan ook een concours was verbonden, werden 400 dieren ingeschreven, waar
van een kwart uit het buitenland kwam. Ter ere van al die ontelbare huisdieren, al of
niet geborgen, verzorgd en geliefkoosd in Nederlandse gezinnen schreef een van onze
verslaggevers deze reportage.
KWETSBAAR
BETERE WEGEN
Korfbalcompel
SPORTTOT
Zeven deelne
met alles g
DAGBLAD DE STEM
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG. Dit is het verhaal van felis domestica, het ontluisterde en gekort-
wiekte roofdier, dat eeuwen na het voorbijvaren van de ark van Noach ons vaderland
nog steeds een geweldige kater bezorgt. De cijfers liegen niet: naast 800.000 hon
den, 3.5 miljoen postduiven, 4 miljoen runderen, 4 miljoen paarden, een half mil
joen schapen en 43 miljoen stuks pluimvee houdt Nederland anno 1968 ook nog
een- keurkorpsvan1 miljoen katten op de been. Overmoedige statistici spreken
zélfs over een aantal van krap 2 miljoen, maar die schatting is de meeste kenner9
toch te gortig. T
Pe 'Nétfeflandsè Vereniging 'tót Be-
schernriïig Van Dieren ï65.O0Of.'tóege-
vlijde .leden),, die qualitate qua een
witj" vpetje hpeft in .het dierenrijk.
-weigert, zélfs pin,, mee te doen aan
dip ;miljoenendans:.„Al die: schattin
gen",, zegt kattendeskundige Casie-
lyn,^-,J)èRÜsten-,op; eeh fictie. De kef-
t'efi;zijn immers,nergens gerigistreerd,
er wordt geen helasfirjg vppr betaald,
zoalS'.dgt.ibij honden het geval .is.
,tte enige indicatie geeft het aantal
inentingen, maar dat is ook geen
betrouwbaar cijfer, want het gros
van de katten wordt nooit ingeënt".
Dat felis domestica in Nederland
een onvoorstelbare populariteit ge
niet, wordt overigens niet door de
heer Castelyn aangevochten. Hij
vindt het zelfs een voor de. hand lig
gende zaak: „De kat heeft een heel',
speciale aard. Hij is veel meer op
zichzelf dan een hond, veel minder
aanhankelijk ook. Maar juist dat ei
genzinnige karakter boeit ongeloof
lijk. Je weet eigenlijk nooit wat je
aan hem hebt. Het blijft een minia
tuurroofdier, dat het liefst zijn ei
gen boontjes dopt. Ook dat is voor
veel m -nsen een aantrekkelijkheid:
met een ka' voelen ze zich niet zo
gebonden als met een hond. Ze kun
nen rustig van huis gaan, als het
moet zelfs een paar dagen. De kat
redt zich wel in die tijd. Als je een
hond hebt, is daar geen sprake van.
Die heeft je voortdurend nodig,
die hangt aan je lip en bedelt om
liefde".
re knauw. Dat is zo nu en dan een
musje verschalken is tot daar aan
toe, maar per ongeluk grijpen ze een
merel. Een kat zoekt instinctief zijn
prooi en denkt er niet over na, wel
ke vogel zeldzaam is en welke niet".
In Den Haag is enkele jaren gele
den op grote schaal jacht gemaakt
op de zwerfkat: de actie begon op
Werelddierendag, een schrijnend toe
val, dat de talloze 's-Gravenhaag-
se dierenvrienden prompt in het ver
keerde keelgat schoot. Katten die hul
peloos klem zaten, werden 's nachts
door anonieme burgers vrijge
laten. de vallen zelf werden in de
dichtstbijzijnde gracht gekieperd. De
ze spontane tegenaanval verbaasde
niemand, want Den Haag schrijft
zijn genegenheid voor het dier ai ge
neraties lang met vlammende hoofd
letters. Als enige stad in Neder-
dig domein van Ie kattenschare, die
inmiddels is uitgebreid tot honderd
stuks. Bezoekers ontvangt ze niet, al
leen voor kinderen en een Aerden-
houtse dierenarts gaat haar grimmi
ge voordeur open. Ze leeft van de op
brengst van haar groothandel in die
renbenodigdheden, waarvoor buurt-
jeugd ais onbezoldigde vertegen
woordigers optreedt. Voor de rest
laat ze zich onverschrokken verteren
door het laaiend vuur van haar die
renliefde. „Ik weet, wat u wilt zeg
gen", deelt ze per telefoon mede, „ie
dereen zegt, dat er voor mensen ook
nog genoeg te doen valt, maar de
kat is een schepsel Gods. Wij hoe
ven hem niet te vergeten".
culaire wateren dan voorheen. Uit
gangspunt daarbij is het voorkomen
van katteleed. De vereniging tracht
dit doel te bereiker. door het laten
inslapen var pas geboren katjes, het
castreren van katers, het steriliseren
van poesen, een voortreffelijk wer
kende vakantiedienst (vorig jaar
werden 500 poesen aan een vakan
tieadres geholpen), de registratie
van gevonden en verloren katten en
het stencilen van briefjes voor ge
vonden en verloren katten, voor wel
ke dienst de leden 1 gulden per 100
stuks betalen. Op veertig adressen
in Den Haag en andgemeentén kun
nen de leden ook mandjes krijgen
voor het vervoer Van hun katten.
„Het is een ondoenlijke zaak", zegt
mevrouw Van Overbeek, „om alle
katten in het Level te houden. De
praktijk is immers, dat er veel te
veel zijn.'Wij merken dat, als we een
kat in een goed tehuis willen plaat
sen. De animo is gering. Een hond
raak je altijd kwijt, maar een kat
schiet er maar al te vaak over".
Een tussenvraagje: als hij door
omstandigheden gedwongen zou wor
den om een keus te maken: of zijn
drie honden de deur uit of zijn twee
katten wat zou hij dan kiezen? Hij
vindt het een vervelende opgaaf,
zegt dan: „Ik geloof toch, dat ik de
katten weg zou doen. Misschien met
pijn in mijn hart, maar mijn hon
den blijven in elk geval bij me".
Zijn grijzende voorzitter profes
sor dr. S. Hofstra deelt zijn flat ook
met twee katten, waarvan er één
zelf de deur opendoet door op de
knop te springen. „Katten", zegt hij,
„kun je op een bovenhuis beter hou
den dan een hond. Dat is waarschijn
lijk de reden, waarom er in Neder
land zo ongelooflijk veel van die die
ren zijn. Ik kan me dat goed voor
stellen: als je hoe dan ook een dier
om je heen wilt, zonder al te veel
last ervan hebben, is een kat ideaal.
Katten hebben ook meestal een heel
bijzonder instinct. De mijne weten
bijvoorbeeld drommels goed, wan
neer we uitgaan. Dan worden ze on
rustig. Lang, voordat ik mijn jas aan
schiet, hebben ze me al door".
De handwarm- genegenheid yan
professor Hofstra wordt niet gedeeld
door vele gemeentebesturen in Ne
derland, die onophoudelijk geconfron
teerd worden met een volwassen kat-
tenplaag. De oude opdracht „gaat en
„vermenigvuldigt u" is bij felis do
mestica nu eenmaal niet aan dove
mansoren gezegden de snelheid,
waarmee hij zijn nakomelingen links
en rechts in de samenleving neer-
poot overtreft de liefde der dieren
vrienden vele malen. „Het probleem
van de zwerfkat", aldus de heer
Castelyn, „is nog lang niet de we
reld uit. In vele steden wordt op gro
te schaal jacht gemaakt op loslo
pende katten, maar de resultaten
zijn niet bemoedigend. In Venlo en
Rotterdam heeft men overal val
len neergezet en de katten, die daar
in terecht komen werden na drie
dagen pijnloos afgemaakt. Onmiddel
lijk kwamen er protesten van kat
tenliefhebbers. Logisch, wan' de har
de praktijk en het sentiment van
de dierenvriend verdragen elkaar nu
eenmaal moeilijk. Toch wijst de Die
renbescherming dergelijke acties niet
af. Het is immers een noodzaak: als
we de zwerfkat zijn. gang laten gaan,
worden onze steden overwoekerd en
krijgt de vogelstand een onherstelba-
land beschikt het over een florerend
ziekenfonds voor dieren en 'n minia
tuur-ambulance-dienst, die met een
heus brandcardje en broeder in wit
te jas uitrukt, als een dier in het
verkeer is gekapseisd. Even buiten
de gemeentegrens koestert het ook
op een stille Wassenaarse akker de
grootste dierenbegraafplaats van Ne
derland: hier liggen ruim 400 woef-
jes en poesjes-mauw na een welbe
steed leven op de dagelijkse of we
kelijkse komst van baasje of vrouw
tje te wachten. De meeste nabestaan
den hebben tussen de treurende bo
men ook nog eer pittig steëntje bij
gedragen tot de oeverloze dieren
liefde: de kostbare zerken van mar
mer en natuursteen dragen opschrif
ten in de prijsklas „Wij vergeten je
nooit" en „Wat de mens ons niet
heeft gegeven gaf jij, kleine lieve
ling".
Ter gelegenheid van het tienjarig
bestaan van haar „Kat in Nood"
heeft ze in een stencil gepleit voor
een federatie van alle dierenvereni-
gingen. Vooruitlopend op het „ja"-
woord van de anderen heeft ze ver
volgens de komst aangekondigd van
het federatief tijdschrift „Bazuin van
Kattenstad", dat in haar toekomst
dromen moet uitgroeien tot een dag
blad, waarin elk verloren en zoekge
raakt dier zijn plek krijgt. Op 8 april
hoopt ze de eerste guldens te verga
ren voor haar kattenstad. die ze nu
reeds royaal omschrijft als „een
sprookje in Nederland". Het project
gaat 6 miljoen kosten, maar alleen
een kniesoor, die daarop let.
Naast mevrouw Post zijn er nog
andere Hagenaars, die het probleem
van de zwerfkat trachten op te los
sen door hun huizen open te zetten.
Hun aantal wordt geschat op der
tig en gezamenlijk hoeden zij met
hartverscheurende zelfverloochening
ruim tweeduizend katten. De gele
galiseerde dierenbeschermers heb
ben zij daarbij niet op hun rustelo
ze hand: „In de meeste gevallen",
zegt de heer Castelyn, „zijn deze
mensen het slachtoffer van hun eigen
frustraties. Hun opoffering is bewon
derenswaardig, maar ze doen er al
leen niemand plezier mee".
Zelf heeft ze zes katten, die in de
loop der jaren bij haar zijn binnen
gewandeld. „Het zijn er eigenlijk te
veel", geeft ze toe, „maar de pijn
is, dat zoiets ongemerkt gaat. Meer
komen er in elk geval niet bij, of
schoon ik gefascineerd ben door kat
ten. Het zijn sierlijke, mysterieuze
wezens, die je nooit doorgrondt.
Van een kat moet je ook nooit lief
de verwachten, geen vriendschap zo
als van een hond, Een hond gaat
kapot, als zijn baas hem verwaar
loost, een kat gaat rustig door met
ademhalen".
„Kattenzorg" wijst ook op de fi
nanciële consequenties van het hou
den van een kat: „Het is een roof
dier, dat vlees en vis moet hebben.
Geen biefstuk, akkoord, maar vijf
tig cent per dag ben je toch alleen
al kwijt aan vlees. Daar komen dan
nog eens de vitamines, het dokters
bezoek en de blikken bij. Het katte-
voedsel in blik heeft de laatste jaren
'n ongelooflijke omvang gekregen en
het aantal fabrieken, dat zich op
deze markt geworpen heeft, neemt
nog steeds toe, Er worden enorme
reclamecampagnes tegenaan ge
gooid en de omzet stijgt. Een lo
gische ontwikkeling, want een blik
is handig en werkbesparend. Hon
derd procent enthousiast zijn we ove
rigens nog niet over deze jongste
aanwinst. De kwaliteit van de ver
schillende merken schommelt nogal
en er zijn blikken, die belist onder
de maat blijven".
De vereniging „Kattenzorg" (1500
leden) deelt deze zienswijze: „Een
kat", zegt de lenningmeesteresse.
mevrouw Van Overbeek-De Meijer,
„is een rasindividualist en je doet
hem dus geen plezier, 'als je hem
bij honderd soortgenoten stopt. Men
sen, die hun huizen openstéllen voor
vijftig of honderd katten zijn idealis
ten, die door hun eigen idealen over-
De kattenliefde van de Hagenaar
is verder exclusief uitgekristalliseerd
in verschillende verenigingen, die een
dagtaak hebben aan de verzorging
van de post en het bestrijden van
elkaar. Onbetwiste meesteres op dit
laatste floret is mevrouw C. J. Post-
Hendriks, die in april 1958 de tob
bende snorrebaarden te hulp snelde
met haar stichting „Kat in Nood".
Zij zette haar huis aan de Van Speyk-
straat wijd open voor op drift ge
raakte katten en ,iad binnen de kort
ste keren vijftig exemplaren in haar
kamers rondlopen. Aangevuurd door
haar grenzeloze dierenliefde gaf ze
haar baan als lerares Engels op een
mulo er aan en concentreerde ze zich
volledig op haar ideaal: een katten
stad voor de noodlijdende dieren.
Na tien jaar onafgebroken zwoegen
is mevrouw Post door haar eigen kat
ten verbannen naar 't berghok, waar
ze tussen de voorradeji op een veld-,
bed slaapt. Haar meubilair heeft ze
verkocht en de kamers-zijn het volle-
meesterd zijn. Het is gewoon een
tragische zaak". „Kattenzorg" is
acht jaar geleden opgericht door een
aantal leden van „Kat in Nood", die
niet langer de trompetstoten van de
oprichtster wensten te autoriseren.
Zij maakten van de nood een deugd
en koersen nu door minder specta-
Felis domestica vindt het allemaal
best. Hij spint in zijn mand of zwerft
door een achtertuin. Achter zich heeft
hij een leger van 1550 dierenartsen,
die hem pantseren tegen de gevrees
de katteziekte en de niesziekte. Ach-
- ter zich weet hij ook drie landelijke
kattenfokkersverenigingen. Er zijn
70 asiels, waar hij in tijden van op
perste nood terecht kan (veel te wei
nig, geeft de Dierenbescherming zelf
toe) en enige honderden dierenpen-
sions, die zich tegen een kleine ver
goeding (2 tot 3,50 per dag) over
hem ontfermen. Een veelvoud van
dat bedrag (150-200 gulden) krijgen
de opkopers, die hem legaal of ille
gaal in handen krijgen en hem over
de grens naar Duitsland smokkelen:
daar staat felis domestica dan voor
de laatste keuze in zijn leven: of de
vivisectie of de schoonheidsmiddelen
industrieën. De kattenmeppers 2ijn
vooral actief in et noorden en oos
ten van ons land, de handelaren ope
réren in de schemering van de Rand
stad.
Hoeveel katten het leven laten op
de altaren van de beschaving, is on
bekend. „Het enige, wat wij weten",
aldus mevrouw Van Overbeek, „is
het feit, dat er in Groningen en
Friesland geen kat meer te koop is.
Iedere dierenliefhebster roept „schan
de" als de vivisectie ter sprake
komt, maar als de universiteit van
Nijmegen een advertentie plaatst,
waarin katten te koop worden ge
vraagd, komen ze van alle kanten
met hun trouwe huisdier aandraven".
Sorry, felis domestica. We hadden er
liever niet over gepraat, maar je
weet nu tenminste waar je aan toe
bent. En een gewaarschuwde kat telt
voor twee.
Is'dat misschiej de reden,, waarom
de statistici op die twee miljoen
kwamen?
(Van onze correspondent)
TEL AVIV Reeds voor de zes
daagse IsraëlischArabische oorlog
was Israël om zijn groot aantal ver
keersslachtoffers berucht. Maar na
deze oorlog zijn Israëls wegen ge
vaarlijker dan ooit. Het lijkt erop,
alsof de strijd tegen de Arabieren
vervangen is door een „burgeroorlog
op de weg".
Gewoonlijk komen iedere maand
25 mensen bij verkeersongelukken in
Israël om het leven. In de maand de
cember van vorig jaar vielen op Is
raëls smalle en vaak hobbelige we
gen maar liefst tachtig doden.
Op één regenachtige dag in decem
ber betreurde Israël negen doden.
Op een bevolking van bijna drie mil
joen zielen en niet meer dan 100.000
personenauto's op de wegen was dit
de druppel die de emmer van erger
nis deed overlopen. Plotseling besefte
heel Israël dat het jaarlijks meel
mensen op de weg verliest dan tij
dens zijn oorlogen.
Het overlijden van een Israëlisch
parlementslid bracht de zaak van de
verkeersonveiligheid eindelijk in het
Israëlische parlement. Onder de naam
„Slachting op de hoofdwegen" bracht
een vrouwelijk parlementslid van
Israëls religieuze partij N.R.P. het
verkeersprobleem onder de publieke
aandacht. Geconfronteerd met de
door mevrouw Sanhedrai genoemde
feiten weet de minister van verkeer
Mosje Carmel het na-oorlogse ver-
keersdrama aan „de psychologische
invloed van de zesdaagse oorlog op
de mentaliteit van de Israëlische
automobilist".
In de laatste zeven maanden van
1967 waren bij 2865 verkeersongeluk
ken militaire wagens betrokken. Het
vrouwelijke parlementslid ging zelfs
zover door te stellen dat het Israëli
sche legerpersoneel zorgeloos fnet
mensenlevens omspringt. Het opval
lende van de huidige ontwikkeling is
althans dat er voor de oorlog in juni
van vorig jaar een geleidelijke ver
mindering in het aantal ongelukken
op Israëls wegen viel te bespeuren.
De voetganger is bij afwezigheid
van oversteekplaatsen op belangrijke
verkeerswegen de meest kwetsbare
deelnemer aan het Israëli's verkeer.
In de grote steden als Tel-Aviv of
Jeruzalem is de voetganger aanzien
lijk beter beschermd dan op het Is
raëlische platteland, waar veel kinde
ren en oudere mensen een gemakke
lijke prooi zijn voor het verkeer.
Daar het Israëlische spoorwegnet
onderontwikkeld is, vindt het mee-
te vervoer, ook vracht en militair
vervoer, via de weg plaats. De nof
overwegend smalle tweebaanswegs
in aanmerking genomen, ligt hét vos
de hand, dat zich wel ongelukkti
moeten voordoen, waarbij person»
auto's door reuzentrucks worden va-
pletterd.
Afgezien van de kwaliteit van ft
wegen en de staat van het wages-
park is de mentaliteit van de Israë
lische chauffeur de hoofdschuldig
van het Israëlische verkeersdrama. L
he.el Israël moet een maximums»
heid van 80 km worden aangeto'
den, maar de Israëlische chaiifW
wil de eerste en de snelste zijn,
geacht de omstandigheden. Lukt «t
levensgevaarlijke manoeuvre, dan te
kent zich een glimlach op het verba
ten gelaat van de chauffeur af al»,
hijweer „een oorlog heeft gew®'
nen".
Vooral Israëlische taxichauffe®
en buschauffeurs gedragen zich
ongekroonde wegkoningen waarvo»:
iedere gewone sterveling moet W
ken. Met de militairen behoren fll
tot de ijzervreters van Israëls
gen.
Aangezien het moeilijk is eenovetj
moedige mentaliteit te temmen, bW
er de autoriteiten niets anders ovs
dan de veiligheidsvoorschrift®
verscherpen en de wegen te verbe
teren. Vooral op dit laatste pnJ'
maakt Israël thans indrukwekkend
vorderingen. De gevaarlijke sma'1
weg door de bergen van Tel-A''
naar Jeruzalem wordt vierbaansy'
maakt. Ook de hoofdweg Tel-Aviw
Haifa langs de Middellandse Zee s
geheel vierbaans worden.
Voor de komende drie jaren neen
Israël 140 miljoen gqlden voor w
genbouw uitgetrokken- In de naas
toekomst zullen dus de klachten m'
de wegen niet meer gelden als vs
ontschuldiging voor de verkeeBr
gelukken.
Sedert twee maanden moeten
de bromfietsers, die in Israël als f
torrijders worden beschouwd,
helm dragen. Maar fietsers, waar™'
er weinig zijn, ontsnappen schynM
aan alle verkeerswetten.
In die zwarte nachten van het M
den-Oosten wagen zij hun leven
zonder verlichting naagt het raz®
verkeer te rijden. Evenals de lit'®
die 's avonds vaak in de volslag
duisternis de vinger ten hemel 8
wezen in de kopliehten opduiken,
horen zij tot de schrik op de ww
(Van onze korfbalmi
BREDA Dit weeki
veldcompetitie korfbal
verenigingen van de
van de DKB hervat.
In nA KNKB ontn
Middelburg het ondera
Swift. BKC 1 moet in
geacht om de punten mi
en daardoor zijn positie t
In UIA KNKB moet
naar Zeeland, waar het
binnen de lijnen komt.
van ELKV werd verzi|
hard is getraind en dat
plan is zich van de or
omhoog te werken.
Terheijden speelt in II
dam tegen Hesco 1. I
nog niet veel punten he
de het deze punten teg>
genstanders. Terheijden
Hesco niet moeten on-dt
PROGRAMMA. KNÏ
1-BKC 1, IIIA ONDO y
Terheijden 1-Hesco 1,
2-Het Zuiden 4.
DKB. Sen. afd. 1 Bil
TOV 3, afd. 2A ODO 3
2B KVW 2-de Kieviten
1 B Blauw Wit A-f
2B BKC E-ELKV B,
Kieviten A.
MICRO-TOERNOOI Bi
centrum Breda). In het i
te Breda wordt zondag!
korfbal besloten met wet
senioren, aspiranten en
duren van 11.00 uur to
(Van onze sportred:
BREDA In het N.T.
gramma dat zondagavoni
tot 20.25 uur op Vederla
uitgezonden zal aandacht
steed aan de voetbalwed
Ahead-Feijenoord en Elin
Sport; de strandioop van
Zandvoort, de selectiewec
Den Haag voor de
zwemploeg, welke naar
sche Spelen wordt afgev
micro-korfbalwedstrijd tu|
Wit en Ons Eibernest on
pioenschap van Nederiar
zaalhandbalwedstrijd V
dia in Geleen.
In de radiosportrubreik
lijn" wordt zondag van
uur op Hilversum I en ve
18.30 uur op Hilversum
besteed aan de sluiting va
terspelen in Grenoble, een
slag gegeven van de voetfc
den Go Ahead-Feijenoord
Twente, Telstar-DOS, Elin
land Sport en Sparta-Ft
volgen er verslagen van i
zwemwedstrijden in Den
paardenKöersen in Hilver:
zaalhandbalwedstrijd V ei
dia.
GRENOBLE (ANP)
pische Zomerspelen worden
massale boycot bedreigd na
sing van het International*
sche Comité In Grenoble
Airika toe te laten tot de
Mexico City in oktober ai
Verscheidene Afrikaansi
hadden reeds gedreigd hu
niet naar Mexico te sturen
Afrika zou worden toegels
doen hardnekkige geruchten
dat Rusland zou wegblijven
Afrika alsnog aan de Spelen
nemen. Zoals bekend domi
Russische en de Amerikaan:
°P de Spelen en het teri
van Rusland zou de aanti
heid ervan ten zeerste devaf
tevens de animo voor verde'i
pische Spelen in gevaar br<
De president van het Ol
organisatiecomité in Mexi
Ramirez Vasquez, verklaj
volle achter de beslissing
Internationale Olympische C
staan
DEN HAAG (ANP)
van sporttoto 32 van het
weekeinde luiden: Aantal
mers: 634.414. Bruto inleg:
wrijzenbedrag: f 291.099.
i 160.099,50, zeven juiste k
Per kolom wordt f 22.876
keerd. 2e prijs: f 87.327,
kolommen, per kolom wor
uitgekeerd. 3e prijs: f 43.6
luiste kolommen (lx twe
uitkering f 412,
