MBA
IE
IROUWEN
in Aert
Er is wat af gehuild in Grenoble...
IK GA NGROOT
FEEST MAKEN'
Fout van arbiter
ontnam woedende
Vultink titelkans
.-monteur
ie n.v.
Tevreden
Peggy Fleming:
grote klasse
Spelen op tv.
EINDSTAND 47/2
p
S. KroonenberJ
Drama
Te weinig
Uitslagen
praktijk Hervat
OFFIE
RA REKLAME
GRATIS
CHTIGE
SCHOTEL
AKTIEVE
VERKOPER
en
IISTRATEUR
TEURS
fE N.V.
Te vroeg
Dopingonderzoek
Bliksembezoek
Niet kwaad
RuslandZweden en
Tsjecho Slowakije
nog ongeslagen
V
OOGARTS
Goes
HET JUISTE ADRES
jke J. v. Sabben jr.
Frans den Hollanderlaan 7
1421 GOES
Telefoon 6671 en 5269
;e en Samba margarine)
TIJDELIJK
en Samba-koffie (z.p.)
UW WINKELIER
lichtingen
61 BREDA
132200
heid voor een
volledig bekend in
erwaren en gereedschappen-
:he. Covy-diploma strekt tot
hing. Leeftijd vanaf 22 jaar.
feterdagregeling.
Bewerking tot het verkrijgen
pdelinge sollicitaties aan:
18
DORDRECHT
iTERLEIDING
JWS-VLAANDEREN-
gevraagd een
^ak)
de gemeente-administra-
l*en kennis van de
linanciën.
Ilijk 1 maart 1968 bij de
rntehuis Sint Jansteen.
mogelijk
BAGBIAD DE STEM VAN MAANDAG 12 FEBRUARI 1968
De snelste drie van de 1000 meter in Grenoble: v.l.n.r.: Diane Holum (derde), Carry Geyssen (eerste)
en Loedmilla Titova (tweede).
(Van onze speciale verslaggever)
GRENOBLE Ontspannen lag
Stien Kaiser in de kleedkamer op
een stretcher. Aan haar is nooit te
zien wat haar innerlijk beroert. Ze
had zojuist haar tweede deceptie
in de Olympische Spelen moeten
verwerken. Na het brons op de 1500
meter en er was, ook door haar,
op meer gerekend viel zij op een
zondagochtend, waarop de inwoners
van Grenoble zich opmaakten om
een lenteachtige dag in de omge
ving stuk te slaan, naast de prijzen
op de 1000 meter. Excuses maakte
Stien Kaiser niet. De vrouw die
tweemaal achtereen wereldkam
pioene werd en de last van een la
ding glanzende prestaties en re
cords torst, contateerde slechts
nuchter: „Ik heb als een berg tegen
de Olympische Spelen opgezien. Ik
probier los te komen en vandaag
ging het wat beter dan gisteren,
maar de vorm is er eenvoudig niet.
En dan kun je zeggen dat ik een
week geleden nog een wereldrecord
op de 3000 meter heb gereden in
Davos en dat ik toch ook wereld
kampioene bleef in Helsinki, maar
het is voor mij een moeilijk seizoen.
Ik kon Helsinki toch niet laten
schieten. Ik hoop nu alleen nog
maar op de 3000 meter".
De druk die op Stien Kuiser ligt
is teveel voor haar geweest. Zij kan
niet in haar normale doen komen.
Die druk is ook teveel geweest
voor de tiener in de Nederlandse
damesploeg, Elly van den Brom.
Met haar achttien jaar is dit grote
evenement voor haar te vroeg ge
komen. Vrijdag moest zij de teleur
stelling verwerken dat zij op haar
sterkste afstand, de 500 meter mee
dogenloos van het eremetaal werd
weggeschoven. Ze heeft er om ge
huild. Zaterdag moest zij meema
ken dat er door de Nederlandse af
vaardiging minder werd bereikt
dan was verwacht en bonenal toas
gehoopt. En gisteren was zij zo op
van de zenuwen, dat ze haar rede
lijke kans grandioos verspeelde.
Daar komt nog bij dat de 18-jarige
Amsterdamse gymnasiaste voor
haar eindexamen zit. Ze moest kie
zen of delen: of alles op het schaat
sen gooien, met het risico dat de
laatste klas moet worden gedou
bleerd, of de studie laten voor
gaan. Zij heeft het schaatsen geko
zen. En nu heeft ze wellicht alles
door de vingers voelen glippen: niet
het verwachte succes in Grenoble,
niet het diploma.
Elly van den Brom heeft de
Olympische Spelen in tranen door
gebracht. Tranen van vreugde wa
ren er ook. Van Carry Geyssen. De
21-jarige typiste „of zet maar
liever secretaresse, dat staat wat
voornamer", lachte ze heeft wat
men mag noemen op haar woede
gereden. „Ja, ik was kwaad, omdat
ik niet op de 3000 meter ben inge
schreven. Maar daar kun je zelf
niets aan doen, dat wordt voor je
beslist. Misschien heeft het ook wel
meegeholpen, hoewel ik ook wel
eens kwaad ben geweest en er dan
niets van maakte."
Aan de start van de 1000 meter
heb ik gedacht: het is mijn laatste
afstandVoor mij zijn de Speten
afgelopen en dan ga ik er nog eens
goed tegenaan. Nou, dat is dan best
gelukt. Ik ben nu eenmaal een type
dat in belangrijke wedstrijden be
ter gaat dan in gewone. En ik vind
dat we vóór deze Spelen ook een
gezellige tijd hebben gehad en dat
inspireert me bij het afwerken van
mijn trainingsschema. Het kan voor
een evenement wel eens vervelend
zijn. Dat ligt er maar aan waar je
bent. In Davos was het gezellig.
Eerst waren we er met zeven aa-
mes, toen kwam een ploegje Noord
hollandse jongens en daarna de in
ternationale schaatswereld. Dat
vind ik nu eenmaal leuk". De blon
de Amsterdamse die betaald verlof
geniet, werd in het gewoel opgeno
men. Ze moest weer handen schud
den, ze moest zich weer laten om
helzen en ze moest weer een Traan
tje wegslikken. Ja, ja, er is wat af-
gehuild in drie dagen.
IK VOELDE DAT
WINNEN"
KON GAAN
(Van onze speciale verslaggever)
GRENOBLE. Er brak een pandemonium los langs de büan in
Grenoble, die juist in het zonlicht werd gezet. Daarbij kwam de
glans van het goud, dat eveneens doorbrak. Om elf uur zondagoch
tend Spoot Carry Geyssen tot verbijstering van de Finse Kaja
Mustonen die een vaste greep op het brons meende te hebben, van
Diana Holum die het zilver reeds als haar eigendom beschouwde en
van de Russische kolonie die uitbundig met de warmmakende
mutsen had gezwaaid toen Ludmilla Titova met 1.32.9 een Olym
pisch record had gereden op de eerste tweehonderd meter naar
20.7 ging. Later zou Carry Geyssen zeggen: „Na die 200 meter voelde
ik dat ik kon gaan winnen. In de laatste bocht werd ik ineens wat
onzeker en toen heb ik op veiligheid gereden". Die veiligheid mond
de uit in de prachtige tijd van 1.32.6, de snelste.
Vlak na het passeren van de finish
lijn keek Carry Geyssen naar het
bord dat de tijd registreert. Ze sloeg
haar handen voor haar ogen: 1.32.6,
0,3 seconde beter van Titova, het
kersverse Olympische record verbe
terd maar bovenal een gouden me
daille. Na het zilver van zaterdag op
de 1500 meter de tweede grote triomf
van Carry Geyssen, die tot op de laat
ste strijd om de Nederlandse titel
in Heerenveen in de schaduw van
Stien Kaiser had moeten rijden en
die in het toernooi om de wereldtitel
in het bar koude Helsinki ook nog
de kille adem van Ans Schut, die
tweede werd, had moeten voelen. En
nu was ze dan ineens doorgebroken,
tot een grootte, tot een rijdster die'
met haar onverwoestbare mentaliteit
niet werd geïmponeerd door de min
dere resultaten van haar ploegge
noten.
Ze was tweemaal gestart en beide
keren niet alleen in de prijzen geval
len maar had ook de tot voor kort on
aantastbare Stein Kaiser achter zich
gelaten. Het pandemonium brak los.
Officials rukten hun oranje-mutsen
van het hoofd, trainer Piet Zwanen
burg liet zijn taak als trooster van
Elly van den Brom voor wat die was
en viel juichend om de hals van Carry
Geyssen, die huilend van geluk naar
prinses Beatrix reed en met een ver
trokken gezicht de onprotocollaire
woorden riep: „Moet het alweer", toen
de prinses haar hoofd spontaan naar
beneden trok om 'n kus op de wang
van gouden Carry te drukken.
Prins Claus feliciteerde, minister
Marga Klompé pakte de beide han
den van Carry en staatssecretaris De
I, Koster ontkurkte een heupflesje met
I cognac, de eerste heildronk op de
Olympische kampioenen uitgebracht
door de koninklijke gasten. Met de
zon was het pure enthousiasme door
gebroken.
En dat had de Nederlandse kleine
kolonie wel nodig. Want er mocht dan
al zilver en brons zijn, de dag tevoren
°P de 1500 meter behaald, er viel
toch niet te ontkennen dat op meer
was gerekend. In het doodstille sta
dion, waar elke sfeer ontbrak en al
leen werd gejuichd door enige fans of
ploeggenoten van rijdsters die in de
baan yvaren, beleefde Nederland za
terdag op de 1500 meter een desillu
sie. Wielerbondsvoorzitter dr. Pi^t
van Dijk kon dan na afloop luidkeels
roepen dat het prachtig was, dat zil
ver van Carry Geyssen en het brons
van Stien Kaiser, ploegbegeleider
Henk van der Grift mocht zijn tevre
denheid uitspreken over het bereikte,
maar trainer Piet Zwanenburg sprak
de gedenkwaardige en ware woorden:
„we weten dat het er in zit, maar het
j moet er uitkomen".
niemand die het volmondig wenste
toe te geven.
De revanche bleef voorlopig uit op
de 1000 meter. Op welke bescheiden
plaats schaatsen in de Franse belang
stelling staat, werd niet alleen gede
monstreerd door de weinig toeschou
wers op de baan, die er toch 2500 kan
bergen, maar door het feit dat de
wedstrijden alle in de ochtenduren
worden verreden. En ook doordat de
organisatie de finish op een wonder
lijke plaats had gesitueerd. In plaats
van tot 1000 meter „terug te rekenen"
had men dóódsimpel de finish ver
legd, waardoor ijverige NOC-man ir.
Ad Paulen de stoelen voor het hoge
gezelschap had laten neerzetten op de
normale plaats van de eindstreep en
men er dus letterlijk naast zat.
De tijd van Stien Kaiser (1.35.2)
voorspelde al niet veel goed. In de
eerste rit hadden beide rijdsters al
sneller gereden. Het spektakel begon
met de derde rit, toen Titova met
1.32.9 een Olympisch record reed en
het al zeker was dat er voor Stien
Kaiser geen eremetaal meer was weg
gelegd. Met elke rit werd zij verder
achteruit geworpen, uitgezonderd
door de paren die tot de krabbelaars
gerekend moeten worden en die het
toch steeds weer proberen. Zo één is
toevallig niet de Amerikaanse Liana
Holum, die in de vierde rit naar de
tweede plaats reed met 1.33.4 en toen
Kaja Mustonen zich drie ritten na
dien met 1.33.6 tot de derde plaats
opwerkte, bleef er in de resterende
ritten slechts Elly van den Brom
Carry Geyssen en de Russische Irina
Egorova over, die in deze volgorde
nog verandering zouden kunnen
brengen.
Een trotse Carry Geyssen bekijkt hier haar kostbare kleinood:
de gouden plak, die zij op de 1000 meter veroverde.
■(■mraiiïwiiiiniiiiBiiiiniini
rRA
Er werd nog met geen woord ge
rept over een fles champagne of an-
öer vocht waarmee een triomf pleegt
te worden besproeid. Voor welk an-
aer land ook zou zilver en brons een
Belevenis zijn geweest, voor Neder
land was het bepaald te weinig,
'laar op Piet Zwanenburg na was er
Welk een drama voor Elly van den
Brom in de negende rit. In de eerste
de beste bocht vlak na de start ging
ze bijna onderuit. Toen ze voor de
200 meter de finishlijn zou passeren
reed zij finaal uit de baan. Op van
de zenuwen wankel op de schaatsen
staand, worstelde zij zich door de af
stand heen. De klok wees 1.36.8 aan,
een seconde langzamer dan in Hel
sinki en een tijd die voor haar zo
teleurstellend was, dat de spanning
zich ontlaadde in een niet te stuiten
huilbui-
Minuten lang bleef ze snikkend en
schokschouderend in de armen van
Piet Zwanenburg hangen. Toen reed
ze langzaam over de baan, het hoofd
diep gebogen en zo reed ze nog toen
Carry Geyssen in de dertiende rit
met een zeer vroege eindsprint tot
1.32.6 kwam, daarmee alle illusies
van Titova, Holum en Mustonen ver
nietigend. De Finse was haar medail
le kwijt, de andere twee moesten het
met minder ere-metaal doen. En ze
hadden nog het fortuin dat Egorova
er niet aan te pas gekomen was. Het
eerste goud in het programma voor
Nederland was binnen.
De eerste zes van de eindrangschik-
®g op de 1500 meter voor dames
Haja Mustonen, Carry Geyssen, Stien
«.aiser, Sigrid Sundby, Lasma Kaoe-
<il a en Ka'a Keskivitikka, alsmede
ue «oor het lot aangewezen Jeanne
Ashwort, Sachiko Saito en Christina
olt a °n' moesten zich na afloop aan
dopingonderzoek onderwerpen.
1000 meter: 1 en Olympisch kam
pioene Carry Ggyssen (Nederland)
1.32.6 (nieuw Olympische record), 2
Loedmilla Titova (Rusland) 1.32.9, 3
Diane Holum (V.S.) 1.33.4. 10 Stein
Kaiser (Ned.) 1.35.2. 13 Lisbeth
Berg (Noorw.) en Elly van den
Brom (Ned.) 1.36.8.
De uitslag van de 1500 meter:
1 en Olympisch kampioene: Kaja
Mustonen (Finl.) 2 min. 22.4 sec.
(Olympisch record). 2 Carry Geyssen
(Ned.) 2.22.7, 3 Stien Kaiser (Ned.
2.24.5. 12 Ans Schut (Ned.) 2.28.3.
(Van onze speciale verslaggever)
GRENOBLE De blonde 21-jarige
Amsterdamse secretaresse Carry
Geyssen, winnares van de 1000 meter,
barstte in lachen uit toen haar werd
gevraagd wat ze zondagavond zou
gaan doen. In het Engels zei ze: „Ik
ga een groot feest maken en heel
veel champagne drinken. Ik nodig
iedereen uit om met ons, gelukkige
Nederlanders, te drinken". Ze ver
telde dat ze het goed had getroffen,
omdat ze als ean van de laatsten had
gereden en zo de tijd wist die ze
moest verbeteren om de eerste gou
den schaatsplak voor Nederland te
kunnen veroveren. „Toen ik door de
luidspreker hoorde dat ik na 400 me
ter maar een seconde achter lag op
de Russische Titova, schaatste ik snel
ler dan ooit. Maar ik moest wel, want
wat zou prinses Beatrix anders heb
ben gezegd?".
Carry had zaterdag na het winnen
van de zilveren medaille op de 1500
meter geluncht met prinses Beatrix
en prins Claus, die dit afgelopen
weekeinde een bliksembezoek heb
ben gebracht aan Grenoble. „Toen ik
prinses Beatrix zaterdag vertelde dat
de 1000 meter mijn beste nummer
was, gaf ze me speciaal instructie om
het goud voor Nederland te winnen"
vertelde een stralende Carry. „Ik ben
dolgelukkig dat ik geslaagd ben in
mijn opzet. Toen ik zo net met de
prinses sprak, heeft ze me een dikke
gelukwenskus gegeven".
Tweehonderd juichende Neder
landse supporters, de meesten met 'n
oranje sjaal om, toeterden en
schreeuwden uit alle macht toen
ry„„ fmish Poseerde en de klok
op 1.32.6 een nieuw Olympiscl-
record stopte. Carry Geyssen had
met deze prestatie Nederland na
öjoukje Dijkstra opnieuw goud be
zorgd. Het was voor Carry de rit van
haar leven, die zij nimmer meer zal
vergeten. Het was ook geweldig.
beste afstand, en dat heb ik laten
zien. Nee, het was niet omdat ik me
kwaad heb gemaakt over het niet
mogen uitkomen op de 3000 meter,
dat ik zo goed heb gereden.
Het ging gewoon lekker."
Heel Nederland heeft meegeleefd
met de gouden triomf van Carry
Geysen, die zondag een gelukstele
gram ontving van burgemeester
Samkalden van Amsterdam. Het
dienstbetoon van de Nederlandse
spoorwegen is gisteren zelfs zover
gegaan dat op de stations de geluids
installaties werden gebruikt om de
triomf van Carry bekend te maken.
In Utrecht, waar het nogal vol was
op de perrons, ging bij die mede
deling een spontaan gejuich op.
Ook in huize Geyssen in Amster
dam heerste grote vreugde. Buurt
genoten liepen af en aan om de ou
ders van Carry geluk te wensen. De
telefoon stond roodgloeiend, na de
triomf, die vader Geyssen wel een
beetje had verwacht. „Ze toonde een
enorme vechtlust, en daar ben ik
bijzonder trots op", vertelde vader
Geyssen.
„Ais laatste moest ik het dan maar
doen, was haar gedachte na het falen
van Stien Kaiser en Elly van der
Brom op de 1000 meter. Het is mijn
STIEN KAISER,
die teleurstelde in Grenoble
met haar bronzen medaille
van de 1500 meter.
(Van onze sportcorrespondent)
GEEL „Ik heb geen spatje zenu
wen gehad", zei Henk Scholte vol
daan, na zijn partij tegen de Span
jaard José Galvez. De Brabander was
het middelpunt van een opgetogen
schare supporters, die zich verdrong
om hem geluk te wensen met de
Europese titel. Die «verwinning op
Galvez was zaterdagavond al voldoen
de om de nu 35-jarige Scholte aan
zijn zesde Europese kampioenschap
te helpen, AUeen John van den Bran
den kon hem toen nog in punten
evenaren, maar het verschil in gemid
delde was al zo groot, dat er zelfs
geen theoretische kans meer voor de
Belg bestond. Scholte werd dus de
troonopvolger van Hans Vultink, die
een jaar geleden tijdens een sensatio
nele finale in Den Bosch de Franse
geweldenaar Jean Marty de kroon had
ontrukt.
Scholte was terecht tevreden. Nu
al, toen hij nog niet wist, dat hij ten
slotte door een benauwde zege op
van den Branden in de slotpartij (400
397) ongeslagen de titel zou krijgen
met het bijzonder fraaie gemiddelde
van 75.67. Na een onderbreking van
drie jaar was de Brabander terug
op de plaats aan de top, die hij in de
opzienbarende februarimaand van '65
had opgeëist. Toen verraste Scholte
met drie Europese titels het libre
het 71/2 en het 47/2 in vier weken
tijd de internationale biljartwereld.
Daarna ging het bergafwaarts met de
donkerharige ex-Eindhovenaar, die
zelfs internationaal enkele malen door
de doorstotende Vultink van titels
werd afgehouden.
Misschien is de nieuwe titel wel de
belangrijkste, die Scholte in zijn bil-
jartloopbaan tot nu toe heeft behaald.
Na de titelverdediger Jean Marty is
alleen hij zeker van een vliegretour
naar Buenos Aires, waar half juni
om de wereldtitel in het 47/2 wordt
gestreden. „Dat is net een stukje van
de wereld, waar ik nog niet ben ge
weest", aldus de overgelukkige Schol
te, die zijn triomf, in de piste, in te
genstelling tot vroeger, beheerst had
begroet.
Die partij tegen Galvez zaterdag
avond was voor Scholte de sleutel
tot de titel. Na zijn onbedreigde zege
op Vervest (400213 in vier beurten)
en de nieuwe in de nastoot bevochten
remise van Galvez tegen Stenzei
nu kwam de Spanjaard gelijk met
een reeks van 84 in de nabeurt kon
Scholte eigenlijk weinig meer gebeu
ren.
Voordat Scholte tegen Galvez in
het strijdperk trad, was namelijk ook
Vultink, mede door een aanvechtbare
arbitrale beslissing, door van den
Branden definitief uitgeschakeld.
Winnen van Galvez was dus het pa
rool voor Scholte, die van deze gele
genheid gebruik maakte om naast het
veilig stellen van zijn titel ook nog
even wraak te nemen voor zijn neder
laag tegen de Spanjaard hij het laatste
wereldkampioenschap 47/1 in Mar
seille, waardoor Marty de wereld
kroon kon pakken.
Dat lukte in een grandioze partij.
Bijzonder teleurstellend verliep het
toernooi voor Hans Vultink, die na de
door Galvez tegen hem vrijdagavond
bevochten remise niet meer zijn oude
vorm bereikte. Door de gebeurtenis
sen in de partij tegen Van den Bran
den, waarin Vultink in een overigens
toch al vrij hopeloze positie werd af
geteld, omdat hij bij een discussie
over het al dan niet vastliggen van de
twee witte ballen, een poging gedaan
zou hebben om de ballen los te trek
ken.
Vultink ontkende dit. Maar het
hielp niet. In een dergelijk geval
wordt in het internationale reglement
namelijk niet voorzien, zodat bonds
voorzitter van Engelen terug moest
grijpen op een ander artikel, volgens
hetwelk de arbiter in onvoorziene ge
vallen autonoom is. Vultink had de
finitief verloren.
Het heeft in de nacht van zaterdag
op zondag veel moeite gekost om de
Aaltenaar er van te weerhouden Geel
de rug toe te keren. Hem werd er op
gewezen, dat hem dan mogelijk van
Nederlandse zijde een schorsing bo
ven het hoofd hing. Tenslotte zwicht
te Vultink voor alle argumenten zo
dat hij zondag toch voor de laatste
ronde in de biljartzaal verscheen.
Met moeite won Vultink tenslotte
nog van Vervest, de Aaltenaar begon
met drie poedels en eindigde tenslotte
met een gemiddelde van 57.24. Vrij
dagavond nog, toen hij zich na de re
mise tegen Galvez uitgeschakeld acht
te, had Vultink gedroomd om in Geel
de grens van de 100 te bereiken
PEGGY FLEMING:
ongenaakbaar.
(Van onze speciale verslaggever)
GRENOBLE De muziek uit de
batterij luidsprekers in het ijsstadion,
klonk rauw en als kwam ze uit een
echo-kelder. Maar het immense sta
dion werd steeds voller en de muziek
klonk gedempter. En toen de grote
kanonnen voor het goud, zilver en
brons voor het kunstrijden dames in
actie kwamen waren de elfduizend
plaatsen in het, warme stadion
welk een verschil met de koude kiUe
banen in Nederland nagenoeg be
zet. De Fransen gesteld op gratie,
charme en elegance wensten dit
evenement, ook al had het met ijs te
maken, niet te missen. En het was
een evenement.
Niet alleen omdat Peggy Fleming
Olympisch kampioene werd, want
dat stond na de verplichte figuren al
vast, maar wel door haar bijna feil
loze kür, die werd gehonoreerd met
negen maal 5.9 voor de inhoud en
zesmaal een zelfde hoge waardering
voor de uitvoering.
Aan de zorgvuldig opgebouwde
vloeiende kür kon niemand tippen.
Ook niet de Europese kampioene
Hana Maskova die grandioos reed en
van de vijfde plaats na de verplichte
figuren opklom naar het brons.
Evenmin de Oostduitse Gabriële Sey-
fert, die haar tweede plaats behield.
Eindstand: 1. Peggy Fleming (VS)
plaatscijfer 9, aantal punten 1.970,5;
2. Gabriële Seyfert (O. Did) 18
1.882,3: 3. Hana Maskova (Tsj. SI.)
311.828,8; 4. Albertine Noyes (VS)
401.797,3; 5. Beatrix Schuba (Oos
tenrijk) 51—1.773,2.
MAANDAG 12 FEBRUARI
Nederland 1
12.30-13.30 Reportage 300 meter
schaatsenrijden dames.
18.00-18.40 Samenvatting reportages
3000 meter dames en reuzenslalom
heren.
18.40-18.50 Nederlands programma
20.20-20.35 Filmoverzicht (kleur).
(Van onze speciale verslaggever)
GRENOBLE Nog drie landen
zijn ongeslagen in het Olympisch ijs-
hockeytoernool in Grenoble. Rusland,
Tsjecho-Slowakije en Zweden behaal
den zes punten uit drie wedstrijden.
Rusland heeft het beste doeigemid-
delde en gaat aan de leiding in poule
A. Tsjecho-Slowakije bleef dank zij
een moeizame 43 overwinning op
het sterke Finland kanshebber. De
Finnen, die eerder in dit toernooi de
Canadezen verrassend versloegen,
zorgden zaterdagmiddag bijna op
nieuw voor een stunt. Twee treffers
van de Tsjech Nedomansky waren
tenslotte doorslaggevend.
Zweden bleef bij de kanshebbers
door in een matige wedstrijd de Oost
duitsers met 52 te verslaan. Oost-
Duitsland, dat zijn eerste wedstrijd
nog moet winnen, had niet de kracht
om het Zweden erg moeilijk te ma
ken. Het ontbrak de Oostduitsers, die
wel voor goede doorbraken zorgden,
aan een afwerker. In dezelfde poule
bleef Canada met krappe cijfers (3-2)
baas over Amerika.
1 Henk Scholte
2 John van den Branden
3 Hans Vultink
4 José Galvez
5 Jean Galmiche
6 Jos Vervest
7 Dieter Müller
8 Franz Stenzei
joles, beurten,
h.s.
en alg.
gem.)
14
2800
37
328
75.67
10
2434
61
230
39.90
9
2347
41
400
57.24
8
2371
47
307
50.44
6
2017
67
179
30.10
4
1553
68
217
22.83
4
1606
77
120
20.85
2
1381
70
145
19.72
Eur°Pees. kampioen Henk Scholte (links) en Hans
Vultmk de man die in Geel werd onttroond.
