EEN DOE-HET-ZE LF-THE0L00G MET BOUWPAKKET UIT ROME Russisch-Engels verdrag mislukt Louis Knuvelder van het Michaël-legioen Rotterdamse metro in 1974 tot Hoogvliet f Obstructie Brown tegen Wilson I Je^elDd. Met metro begint renaissance van openbaar vervoer vrouw mcis Durbridge erlands) fa nsj imer vraagt: is toekomst roepstoneel? Legioen Eén front Wanstaltig Zedenleer Beatmissen Revancliisme Bro wil-Wilson Hert in kamp doodgeschoten Burgemeester Thomassen NOODZAAK 1 \z> KEYZER: Tussen Den Bosch en Geertrui denher g DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 10 FEBRUARI 1968 13 llONS ARRIèRES. Komedie TONSTELLING (eRSPELEN 1000 meter EN WERKGELEGENHEID E. Kleurenfilm: Vier dagen tommentaar. Ide Boskabouter en Skippy. IrSPELEN. IJshockey Cana- |D. Bijbel voor kinderen EKEINDE JRSPELEN. Filmoverzicht V. Het echtpaar van veertig Isen universiteiten en hoge- Ide kunstenaar Dick Elfferi II: EBASTIAAN. Deel 4. L, EN DANK. Geleerden vin- Onafscheidelijk. DURBRIDGE. De meester. fillers. Vanavond: Een vleer- IG TERSPELEN. Reuzenslalom NDER )e Monkees. 4. De Belgische Monitor 'estival UTERTJE ind ■net Marva, Jan Verbraeken, >n Michella van Heel TERSPELEN. IJshockey Rui- VTERSPELEN. Reuzenslalom ES. Feuilleton NDE. Quiz DEN te Ineps SES. Literair. 1RZICHT emenie. 4TERSPELEN. IJshockey Ca- m onze parlementaire redactie) IN HAAG De commissie voor uur Recreatie en Maatschappe® heeft bij het onderzoek van i' begroting 1968 onder andere d' ■nde vragen aan minister Klomp' eld oe ziet de minister de ontwitt'j ng op langere termijn van eroepstoneel in Nederland? i welke richting zal de opera z'c ons land ontwikkelen? lan de minister mededeling'® oen over de regeringsbeslissing en aanzien van het operagebou n Amsterdam? Over het celibaat: „Ik vind dat een zaak ais het celibaat geen punt van discussie mag zijn. Hier ziet u, hoe de he ren progressieven het Vaticaans concilie (hij spreekt in vak-jar gon, zegt dus: Vaticanum twee) en het pauselijk gezag aan hun laars lappen Over hei gemengde huwelijk: „De opvattingen over het ge mengde huwelijk mogen naar mijn smaak nooit verder gaan dan die van Rome. Het belang van de hu welijkspartners? Dat zit in de op vattingen van Rome verdiscon teerd Over burgerkleding voor priesters: „Als ik zo'n priester in burgerpak je zie, stel ik mezelf de vraag: schaamt hij zich soms voor zijn priesterschap? Ik heb nooit een steekhoudend argument gehoord, waarom een verklede priester pre ferabel zou zijn boven een herken bare priester. Ik vind een priester al draagt hij maar een collare, meer getuigend dan een priester in burger. Men weet het: zaterdag 17 fe bruari presenteert zich in het Utrechtse Tivoli een nieuwe katho lieke beweging. Zij draagt de strijd bare naam „Michael Legioen". Zij wil bevestiging en versterking van de trouw aan de kerk, aan de paus en aan de geloofsschat der kerk, zoals die kerk deze twintig eeuwen heeft verstaan. Zij is het oneens met de verwildering, die onder het mom van vernieuwing in de katho lieke kerk plaatsvindt, en gaat zich daar demonstratief tegen verzetten. Louis A. M. Knuvelder wil nadruk kelijk niet beschouwd worden als de leider van de beweging. „Ik heb liever, dat u het woord „lei der" helemaal niet gebruikt", zegt hij. Hij spreekt namens alle initia tiefnemers, louter, omdat hij de meeste tijd heeft. Zijn werkkamer en ook de kleine woonkamer zijn vol boeken. Veel oude, met solide bruine ruggen, maar ook de aller nieuwste werken op het gebied van theologie en oecumene, „Hij houdt alles bij", zegt zijn vrouw. „Hij werkt tot half twee in de nacht. Hij is helemaal op de hoogte". Boven de schoorsteenmantel hang) een af beelding van een madonna, die met de beste wil van de wereld niet anders dan zoetelijk genoemd kan worden. In een soort aureool rond haar hoofd staan de woorden: „De Vrouwe van alle volkeren". Het blijkt te maken te hebben met zes tig Mariaverschijningen aan een Amsterdamse vrouw enkele jaren geleden. Louis Knuvelder gelooft er zo heilig in, dat hij er een boek over geschreven heeft- Maar een kerkelijk onderzoek is er nooit ge weest en het, episcopaat heeft het imprimatur geweigerd. „Schrijf daar maar niet over", zegt hij, na een verslag van de bisschoppelijke bevindingen. „Ik heb het geslikt als een pil". Er zijn dus nog mar telaren Louis A. M. Knuvelder is, kort om, 'n doe-het-zelf-theoloog, maar het bouwpakket moet wel uit Rome komen, tot het kleinste schroefje toe. „Als zoon van de kerk", zegt (Van een onzer verslaggevers) Zestigjarige Louis A. M. Knuvelder, over de pil: „Ik kan me theoretisch indenken, dat moralisten en mijnentwege zelfs medici er in trouw aan Rome binnenskamers over discussiëren. Maar de voorbarige propaganda voor de pil gaat in tegen de uitdrukkelijke vaststelling van Paulus VI (hij spreekt uit: Paulus zes), dat de heersende moraal onverkort gehand haafd blijft, totdat hij een uitspraak zal hebben gedaan. Openbare dis cussie over de pil is daarmee lijnrecht in strijd en dus uit den boze hij, „heb ik in eerste instantie te luisteren naar Christus, in tweede instantie naar de plaatsbekleder van Christus op aarde en in derde instantie naar de bisschoppen- die verbonden zijn met de stoel van Rome". Ik vraag: „Zijn onze bisschop pen, tegen wie u zich verzet, dat niet?" Hij: „Die vraag is niet gesteld en niet beantwoord". Ik: „De vraag is wel gesteld, zoals u hoort" Hij: „Maar. ik beantwoord ze niet. Dit punt zal tijdens de verga dering in Utrecht duidelijk wor den Het episcopaat zij dus ge- waarsehuwd. De waarheid gebiedt, hier te ver melden, dat Louis A. M. Knuvelder rond het uitbreken van wereldoor log 2 ook een doe-het-zelf-politi- cus was, maar toen kwam 't bouw pakket uit Berlijn. Hij zat in de redactie van De Nieuwe Gids. Een citaat van zijn hand uit het num mer van juli 1940. „Als Nederlan der betreuren wij den oorlog, ee- ren wij hen, die hun plicht deden en zijn verheugd over het ineen storten van de democratie". Vervolgens roept hij op tot vor ming van „één machtig nationaal front, opdat dit klaar sta op den beslissenden dag om het gezag over te nemen, dat zo lafhartig werd te grabbel gegooid door de potenta ten van weleer". Even verder: hoezeer wij ons verheugen over het einde dezer politieke demo cratie, toch is deze ook en vooral voor ons slechts bijzaak; onze groot ste grief en onze felste haat gaat (ging) uit naar de geestelijke „waarden", waarvan deze politieke democratie do uiterlijke verschij ningsvorm was. Datgene wat deze periode aan ons volk heeft gedaan, is niet veel anders dan misdadig geweest in alle mogelijke opzich ten". Herhaaldelijk Constateert Knuvelder in zijn artikelen dat er iets nieuws is gekomen, belichaamd in figuren als Hitier, Mussolini, Sa- lazar, Franco en, voor wat Neder land betreft, de zwartfronter Ar nold Meijer, over wie hij in '40 al 'n biografie schreef. Over de joden schrijft hij in december 1940: „Men hoort zelfs heden ten dage nog „openhartige woorden", waarin be weerd wordt, dat er in Nederland geen jodenvraagstuk zou bestaan. Mocht dit in uiterlijkheden ai niet het geval zijn (doch het is wel zo...) dan wordt hierbij toch volko men over het hoofd gezien de in vloed, die de joodse geest ge had heeft ten nadele van ons volks-eigen". Tenslotte deze over onze vooroorlogse democratie: pers en radio, zij waren zoo vol komen in handen van deze anglo- judaeische verzameling, dat nog vandaag te merken valt, hoezeer het eenvoudige en goedgelovige volk door deze kliek vergiftigf Wat vindt hij ervan, dat dit alle maal wordt opgerakeld? Hij vindt het wanstaltig en smerig. Het gaat LOUIS KNUVELDER "oe-het-zelf-theoloog... niet aan, zijn verleden te gebruiken om het Michaël Legioen belache lijk te maken. Bovendien is hij zich van geen kwaad bewust- Hij zegt in 1940 onmiddellijk na de bezetting uit de redactie van De Nieuwe Gids te zijn getreden, omdat een medelid van hem eiste, dat hij zou toetreden tot de NSB. Hij zegt, dat hij onmiddellijk na de bevrij ding van het Militair Gezag het certificaat heeft gekregen, dat no dig was om ais hoofdredacteur te mogen optreden dit in tegen stelling tot talrijke andere journa listen. Hij wil het er helemaal niet over hebben. Hij wil alleen maar praten over het legioen. Terug naar het legioen dus. Knuvelder: „Een strijdlied? Een vaandei? Een embleem? Nee, dat ligt helemaal niet in de bedoeling Daar is nog niet over gesproken. We gaan zeker niet in de richting van de vooroorlogse Graal-bewe- ging. Dergelijke dingen hebben op het moment weinig zin, omdat (aar zelt lang over de formulering, zoals hij herhaaldelijk doet) ja, ja omdat het gaat over een poging om te leven als katholiek, die best buiten uiterlijk vertoon kan. Waar mee ik niets kwaads wil zeggen van de Graal. Het Rijke Roomse Leven heb ik niet gelezen, nee. Wel fragmenten eruit en die gaven me niet de behoefte om het aan te schaffen. Ik vind het erg goedkoop om dingen uit het verleden bela chelijk te maken. Over vijf jaar lachen we om de dingen van nu. Terwijl er tegenover staat, dat het boek weinig of geen aandacht besteedt aan de zeer positieve of fers van onze voorgeslachten, waar van wij nu profiteren Wat zijn de bezwaren van het le gioen tegen de vernieuwing in de kerk? Knuvelder: „Uitholling en verval sing van de theologie. Verwildering van de moraal. Chaotische gezags ondermijning. Dwaas geëxperimen- teer met de liturgie lang beduveld. Dan ga ik niet meer naar de kerk Is hij niet bang, dat hij zal worden uitgekreten als de katholieke rid der van Rappard? Knuvelder: „Haha, een amusan te vraag. Ik heb er nooit bij stil gestaan. Ik vind de vergelijking niet opgaan. Ik heb geen antipathie tegen ridder van Rappard. Ik heb eerder sympathie voor hem. Maar onze beweging ligt op een heel an der vlak. Wij willen wei degelijk de nodige, door Vaticanum twee verlangde vernieuwingen aanvaar den. Wij zijn geen starre conser vatieven, die alleen maar kijken naar Vandaag. Misschien zijn we wel progressiever dan een heleboel progressieven. die kijker alleen naar vandaag. Wij kijken naar de toekomst". Heeft het tweede Vaticaanse con cilie juist niet de weg geopend voor liturgie-vernieuwing. Valt hij in wezen het concilie niet aan? Knuvelder: „Het woord aanval is fout. De vernieuwingen van het concilie, daar staat het hele le gioen, voor zover we daarover kun nen praten, achter. Ons bezwaar gaat tegen vernieuwingen, die lijn recht met het concilie in strijd zijn die Vaticanum twee nooit ge wild heeft- Er is een duidelijk de creet van de post-conciliaire com missie over de kerkmuziek. Dat wordt door de heren volkomen aan hun laars gelapt door al die ka pelaans, die beat-missen organise ren, die communie op de hand uit reiken, hetgeen Rome uitdrukkelijk verboden heeft. Er zijn nota bene mensen, die mij komen vragen: meneer Knuvelder, mag ik nog wel naar die of die kerk gaan? Dat is belachelijk. Dat is de ver warring ten top. De gewetensnood van talloze mensenHet gaat om orthodoxie of onorthodoxie een derde weg is er niet. Ik zeg u: ais de progressieven gelijk hebben, dan heeft de kerk ons twintig eeuwen Hoe ziet hij de toekomst? Wat is het ideaal van het legioen? Knuvelder: „Ons ideaal is het handhaven van de geloofs- en ze denleer, van de liturgie en van de kerk-opvattingen, dit met alle le gitieme ontwikkelingen =n uitgroei onder leiding van Rome, die nodig en wenselijk zijn. Ons ideaai is, dat Nederland moge blijven een bloeiende provincie van de rooms- katholieke kerk- Dat zijn we nu in wezen ook, maar het gevaar, dat daaraan een eind komt, is echt niet denkbeeldig". Speelt de nieuwe katechismus daarbij een rol? Knuvelder: „Dat is een hoofd stuk apart, waarvan ik alleen maar kan zeggen op het ogenblik, dat zes kardinalen er zich geen tijd en moeite voor zouden getroosten als het maar om kleinigheden ging. Ik persoonlijk vind de nieuwe ka techismus een (weer aarzeling) een volkomen gevaarlijk boek. Ge vaarlijk voor de zuiverheid van het geloof en voor de zeden. Ik vind onder andere dat zou ik moeten opzoeken in ieder geval gevaarlijk voor 't hele geloofsleven en daarbij komend voor het hele oecumeni sche vraagstuk. Een obstakel voor de oecumene. Daarvan ben ik vurig overtuigd, omdat heel wat protes tantse theologen veel vaster hou den aan de orthodoxe leer Louis A. M. Knuveider (broer van dr. Gerard, wiens leerboeken veel middelbare scholieren kennen) is lang onderwijzer geweest in het Brabantse Kaatsheuvel, voordat hij in Amsterdam van de pen ging le ven. Dah was in een tijd, toen daar, zoals in veel andere plaatsen in het zuiden, de communie gewei gerd werd aan meisjes, die zon der kousen in de kerk verschenen. Vindt hij, dat de pastorale be moeiing zover zou moeten gaan, dat vanaf de preekstoel wordt opge treden tegen de mini-rok? Knuvelder: „Nee. Zover zou ik niet willen gaan. Het is de taak van de kerk, om de moraal te handhaven- maar ik zou niet wil- lenn terugkeren tot de tijd van vroeger, toen precies gemeten werd, hoe lang dit of dat mocht zijn. Zoiets lijkt me te ver gaan. Op treden tegen schending der open bare eerbaarheid is het werk van de politie, niet van de kerk". LONDEN (AP) Britse diplomaten deelden gisterenavond mee, dat een Brits-Russisch plan voor een verdrag van vriendschap dat een jaar oud is zo goed als van de haan is. Zij gaven de schuld aan wat zij noemden een in kracht toenemen streven van de Sovjet-Unie om de doelstellingen en de toekomst van de NATO te ondermijnen, welk 20 jaar oud verdedigingsverdrag in 1909 moet worden vernieuwd. De vijandigheid van de Sovjet- Unie ten opzichte van de NATO kwam tot uiting in het gehele ont werp van het vriendschapsverdrag dat de vorige week door sovjetpre mier Alexei Kosygin aan premier Harold Wilson van Engeland is over handigd. Rusland trachtte in het bijzonder Engeland te verplichten tot gemeen schappelijk optreden tegen elke her leving van Duitse agressie of elke poging tot revanche op de overwin naars van de tweede wereldoorlog. Een jaar geleden waren Kosygin en Wilson in een conferentie te Lon den overeengekomen, om te onder handelen over een verdrag van vriendschap en samenwerking en binnen enkele maanden stuurden de Engelsen hun ontwerp naar Moskou. De mannen van Kosygin legden het toen zonder commentaar meer dan zes maanden opzij en toen Wil son Moskou bezocht overhandigden zij hem hun eigen lezing waardoor die van het Foreign Office impliciet werd verworpen. Van het eerste begin af is het dui delijk geweest, dat Wilson veel meer op een verdrag gebrand was dan de Britse minister van buitenlandse za ken George Brown en zijn beroeps diplomaten. Dit deed een hooggeplaatst afge zant van de Sovjet-Unie onlangs in een particulier gesprek opmerken „De Engelsen houden er twee soor ten buitenlandse politiek op na, die van Harold Wilson en die van Geor ge Brown". Een ding in het bijzonder waar voor Britse diplomaten weinig geest drift schijnen te koesteren is dé door Wilson de vorige maand gedane be lofte inzake liet ondernemen van een gemeenschappelijke Brits-Russi sche poging tot het organiseren van een Europese veiligheidsconferentie die zich o.m. zou bezighouden met een definitieve vredesregeling voor Duitsland. De diplomaten willen eerst over leg plegen met hun bondgenoten in de NATO en na hun opvattingen te hebben vergeleken aan Moskou dui delijk maken dat het Sovjetontwerp onaanvaardbaar is. (Van een onzer verslaggevers) EIJGELSHOVEN Gistermiddag omstreeks 12 uur werd door een on bekende in de Walda-liertenkamp op de hoek Bosweg in Eijgelshoven met drie schoten uit een zwaar ge weer een hert doodgeschoten, waar schijnlijk vanuit een auto. Kinderen van de eigenaar van dit park waren net bezig met 't voederen van de herten en de andere dieren. De scholen waren net uit en vele kinderen passeren omstreeks deze tijd de Bosweg ter plaatse. De heer R:. Honneman, eigenaar van de her tenkamp, stelt een beloning van 500 gulden ter beschikking voor inlich tingen aan hem of de politie. (Van onze parlementaire redactie^ ROTTERDAM. „In 1974, misschien zelfs terder zal de metro zijn doorgetrokken naar Hoogvliet". Deze voorspelling deed burgemees ter Thomassen van Rotterdam toen hij gistermorgen in de grote Doelenzaal de feestelijke bijeenkomst ter gelegenheid van de metro ingebruikneming opende. Reeds gistermiddag werd daaraan de eerste hand gelegd: aan de Zuiderparkweg kwam de eerste betonnen paal gereed die bij de doortrekking dienst moet doen. Burgemeester Thomassen sprak van „vijfmaal een feestdag voor Rotterdam". Ten eerste in verband met de start van nieuwe projecten, ten tweede omdat gistermorgen de bedrijfs-directeuren het vijfde metro rapport indienden, waarbij werd ge adviseerd ook een oost-west verbin ding te maken op de rechter Maas oever, vervolgens om de door staats secretaris Keyzer aangekondigde rijksbijdrage (voor verlenging van metro tot Papendrecht) en tenslotte de twee belangrijkste redenen, de aanwezigheid van het prinselijk paar en de opening van de eerste lijn. De 'Heer Thomassen zette uiteen dat Rotterdam voor een metro had gekozen omdat deze vorm van open baar vervoer in een halve eeuw heeft bewezen betrouwbaar te zijn, massaal spitsuur vervoer te kunnen verwer ken en geen hinder ondervindt van ander stadsverkeer. „Voor Rotterdam komt daarbij nog de noodzakelijkhêid van een oever- yerbinding tussen noord en zuid", al dus de Rotterdamse burgemeester. In de Doelenzaal vond ook op af standsbediening de ingebruikneming plaats. Prinses Beatrix en prins Claus drukten op twee knoppen. waarmee Rotterdams nationale pri meur officieel een feit werd. Ter onderstreping daarvan werd op een groot filmdoek met lichtbeelden de interieurs van de zeven metro stations getoond. Gevolgd door Peter Alsemgeests, samengestelde fascine rende film, dB een indringend over zicht gaf van de complexe giganti sche metrowerkzaamheden die tot nu toe zijn verricht. Na een voorspoedige metro-rit en een uitgebreide bezichtiging van het station-beurs, begaf het gezelschap zich' opnieuw naar de Doelenzaal waar em gezamenlijke lunch de fes tiviteiten afsloot. Een vervelend incident was de ar restatie van vijf jongelui omdat zij zich volgens de politie hinderlijk ge droegen en agenten en muzikanten beledigden. Het was het moment dat Prinses Beatrix en Prins Claus het metro-station centraal betraden voor het maken van de eerste metrorit. De jongens zouden ook Vietnam- pamfletten in de menigte hebben ge worpen. Het prinselijk paar tijdens de eer ste officiële rit in de bestuurders- t cabine van de metro. Als krantlezer weet u waar schijnlijk wel, dat de kranten, die het nieuws brengen, de laatste tijd zelf nogal in het nieuws zijn. En kele grote concentraties hebben veel aandacht getrokken. H. J. A. Hof land, sinds kort hoofdredacteur van het Algemeen Handelsblad heeft hierover een artikel geschreven, waaruit ik één zin voor u aanhaal, omdat daarin het probleem kern achtig gesteld wordt: „Kranten zijn tot marginale be drijven subs, noodlijdende instellin gen geworden door de zeer snel ge stegen Kosten vdn technische uit- rusuing, papier en lonen. Tegenover deze uiuwiKKeling snaai de vast- bestoienrieid van de gemiddelde Ne- aenaiiase Krantelezer om niet meer aan een paar duooeltjes voor zijn augblaa te oetuien, wat aanmerke lijk te weinig ts". 85 medewerkers van Spaanse bis- scnoppen, auen vicaris-generaal of DisscuoppeiijK vicaris, volgen tnans, naar uei i\.nP bericnt, een cursus over de pastorale taak van de bis- sciioppen. Deze priesters komen door nun iunctie in aanmerking om bis scoop te worden. Een van de on- aeraeien van üe cursus is, hoe ze controie moeten uitoefenen over de puDiiciteitsorganen m het bisdom en noe ze üe pers moeten organise ren. Zo gaat aat in spanje. -f Dezer dagen een aardig gezegde gelezen over het geloof in Spanje. Als je een Spanjaard vraagt of hij gelovig is, heb je grote kans dat hij antwoordt: „Ik ben atheist, God zij dank". -¥• De Italiaanse postambtenaren zijn erg kwaad op hun hoofddirectie. Op een affiche, dat in alle postkanto ren van Italië is opgehangen, staan de voorwaarden vermeld, waarop de postambtenaren een goedkope staatswoning kunnen krijgen. Een van deze voorwaarden is, dat de aanvragers tenminste zes maanden in hutten, schuren, stallen, holen, hokken, openbare slaapzalen, zol ders, kelders en kazernes hebben gewoond. Militairen kunnen er óók kwaad om worden, lijkt me. Een journalist van De Tijd heeft zijn twee kinderen, allebei op de la gere school, geïnterviewd over God en godsdienst. Een van de vragen was: „Is God blank of zwart?" Ant- ivoord van het meisje (10): „Ik weet het niet. Misschien is hij caramel". „Ik zie de toekomst van de wie lersport somber in. D'r wordt veel te veel over gepraat. Ze beginnen nu al over doping bij schaatsen, voetballen, biljarten en dan zeg- geen ze allemaal: zie je wel, dat komt van 't wielrennen. Zoals ze vroeger zeiden als er een smokkelaar op een ouwe fiets met een krom stuur over de grens reed: zie je wel, het is weer een wielrenner". (Kees Pellenaars) Nieiaoe mop over De Gaulle: hij heeft een zware zonde bedreven, gaat biechten en krijgt van de biechtvader een fikse straf: achter elkaar tien rozenkransen bidden. De Gaulle is kwaad. Hij vindt dat een veel te kleine straf, die niet past bij zijn „grandeur" en bij het kwaad dat hij gedaan heeft. „Dan weet ik iets anders", zegt de biechtvader, „in het openbaar op uw blote knie- en de trappen naar de Sacré Coeur in Monmartre opkruipen". Dat be gint erop te lijken, vindt De Gaulle maar tevreden is hij er nog niet over. De biechtvader vindt tenslotte de juiste penitentie: te voet een be devaart naar Lourdes. Antwoord van De Gaulle: „Wanneer moet ik daar verschijnen". We leven in een vreemde wereld, vrienden. Gisteren raakte ik in ge sprek met een beeldschoon meisje, dat mij glimlachend bejegende. Plot. seling veranderde zij in een smette loos witte zwaan, ze spreidde haar vleugels, riep met luide stem uit: „Het zuiden roept!" en verdween met gonzend wiekgeruis. Nu vraag ik u. MERIJN (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM Bij de opening van de Rotterdamse metro heeft staatssecretaris Keyzer (verkeer) gistermorgen gezegd: „Rotterdam baant zich altijd gravend een weg naar een betere toekomst. Eens zal worden opgemerkt dat met de opening van deze eerste Neder landse metrolijn een begin is ge maakt met de renaissance van het openbaar vervoer in ons land". In Rotterdam zal worden aangetoond wat lokaal openbaar vervoer op een volledig vrije baan betekent; de regering acht een goed functio neren van het openbaar vervoer van essentiële betekenis. In de nabije toekomst zal zich bij de bouw en uitbouw van metro lijnen een vraagstuk voordoen, al dus staatssecretaris Keyzer, waar aan we grote aandacht moeten besteden, namelijk: het probleem van het gemeenschappelijk bedie nen van de stadsgewesten door de Nederlandse Spoorwegen en stede lijke vervoerbedrijven. Die samen werking maakt het openbaar ver voer aantrekkelijk en levert be sparingen op.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 5