AG
ER
Carnaval in hef
Zuiden kost
25 miljoen gulden
Guyana en Suriname
eikaars spiegelbeeld
ezeW
ërw
ische
cht
[reductie
iwenzegel
eikbeker
j cent!
NEDERLANDSE CIJFERS VERBLEKEN NOG BIJ DE DUITSE
Grensgèschil barst in de spiegel
Gezinsdrama
in België
r
in uw melkman!
m
Bergen op Zoom
Breda
75 miljoen
Oeteldonk
Steenbergen
Andere plaatsen
In Duitsland
Hard werken
JOPIE SLIM"
RANCUNE
WREED
ONBEKENDEN
H. KOEKOEK
Militairen geven
's nachts rijles
Twijfel over
harttransplantaties
in Zuid-Afrika
•s=
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 9 FEBRUARI >963
Maak nu kennis met
smakelijk verse
LEEUWENZEGEL
en profiteer meteen
van deze tijdelijke
aanbieding van uw
melkman!
Gemakkelijk! Zonder
spaarkaarten of
zegelsDirect van uw
melkman bij 4 pakjes
Leeuwenzegel zo'n
pracht beker voor
slechts 25 cent.
Zorg dat u gauw de
hele serie van 6 bekers
bij elkaar krijgt!
LEEUWENZEGEL
elke dag vers
van uw melkman!
gedecoreerd met bekende
:ies N. Brabant en Zeeland.
alle informatie over 1
matische lichtgewicht
^00I499.-
matische lichtgewicht
^voor|505.-
t 60-62, Amsterdam J
tel. 01600—36827
tel. 01640— 6244
tel. 01170— 2064
tel. 01620— 4231
tel. 01650— 4239
tel. 01654— 202
tel. 01670— 3272
tel. 01150— 2661
tel. 01682— 617
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA De historische Brabantse garnizoenssteden: 's-Hertogen-
bosch, Breda en Bergen op Zoom zijn de carnavalssteden bij uitstek.
Alleen daar rolt met de carnaval zo'n kleine tien miljoen gulden
uit de zakken van de ene groep in de zakken van de andere. In tal
van andere gemeenten in Brabant wordt ook de feestneus opgezet.
Met die vaak jongere traditie zijn ook vele tonnen gemoeid, in
een gemeente als Steenbergen bijvoorbeeld twee a. drie ton. In
Oosterhout, rijk der Smulnarren, ongeveer zeven ton. Voeg daar
nog bij de tien miljoen, die tijdens de drie dolle dagen in Limburg
dwarrelen, dan is het duidelijk, dat carnaval niet alleen een feest
is van de zotskap, maar dat carnaval voor velen een economisch
feest is een miljoenendans, waarmee in Brabant en Limburg ruim
twintig miljoen is gemoeid.
Nemen wij als voorbeeld een
stad met een rijke carnavalstraditie
als Bergen op Zoom met ruim
38.000 inwoners. Voorzichtigheids
halve stellen we, dat slechts 10.000
rechtgeaarde Bergenaren vier da
gen gaan dweilen en per dag tien
gulden uitgeven. Dan betekent dit,
dat f 1.600.000,— wordt opgesou
peerd. De pot van de diverse Berg
se teerverenigingen gaat er gron
dig aan, wat met carnaval
f 150.000,— betekent. Balbezoek
vóór de vastenavond betekent een
uitgave van circa f 18.000,aan
entreebiljetten en f 400.000,ver
teer. Dweiltjes en insignes vormen
een bijdrage van f 12.000,aan de
Stichting Vastenavend. Boeren
kielen (vernieuwing en aanschaf),
petten, feestneuzen en maskers ver
gen ook nog eens een ton. Dui-
zenden vreemdelingen bezoeken
Bergen om er te dweilen na de op-
I tocht. Als dit er slechts 15.000
i zouden zijn, die de man twintig
L gulden verteren, dan betekent., dit r
''een verteer'van f 300.000,Aan
de bekende .grammofoonplaatjes
met h^t carnavalslied wordt
f 15.000,uitgegeven.
Heel erg aan de veilige kant
mag men stellen, dat iedere deel
nemer aan de optocht van zich
zelf daaraan f 20,besteedt. Dat
betekent f 12.000,Aan aankle
ding cafés en zalen, extra lonen,
huur glaswerk en breuk wordt zo'n
kwart miljoen besteed. De optocht
zelf mag men begroten op
f 60.000,en de kosten voor de
gemeente op circa f 20.000,
Bij elkaar betekent dit het lieve
sommetje van f 2.937.000,-. Bijna
drie miljoen alleen voor de ge
meente Bergen op Zoom dus.
Economen hebben berekend, dat,
toen in 1953 tengevolge van de wa
tersnood de carnaval in Bergen op
Zoom niet doorging, dit voor Ber
gen een strop betekende van on
geveer twee miljoen gulden. Ge
let op de toegenomen welvaart en
het extraatje, dat praktisch ieder
een zich met carnaval veroorlooft,
mag gesteld worden, dat wij met
deze drie miljoen slechts een
uiterst voorzichtige raming maken.
Op grond van soortgelijke be
rekeningen, die slechts hier en
daar in detail afwijken, komt men
voor Breda en Den Bosch tot de
volgende cijfers
gelast, zoals in '53, betekent dit
voor iedere lokale economie een
enorme aderlating".
Breda, evenzeer carnavalsstad
als Den Bosch en Bergen op Zoom,
heeft circa 125.000 inwoners, 45.000
meer dan 's-Hertogenbosch, 87.000
meer dan Bergen op Zoom. Ook
Breda is bij de vreemdelingen in
trek. En dus ligt de conclusie voor
de hand, dat van de Brabantse car
navalssteden Breda de kroon spant
in de uitgaven. Het Haagje van het
Zuiden telt meer dan honderd car
navalsclubs, die alle haar eigen
teerpot hebben. Veel teerverenigin
gen ledigen met carnaval en een
enkele daarnaast met kermis
het spaarpotje. Drs. Schuurman
van de B.C V., econoom, kwam aan
de hand van voorzichtige schattin
gen tot een bedrag van vier mil
joen, de berekeningen van uw ver
slaggever resulteerden in een som
van 4,5 miljoen.
Op zo'n moment denk je niet aan economie....
Oeteldonk voor de niet-inge-
wijde in de geheimtaal van car
naval: Brabants hoofdstad Den
Bosch is als carnavalsstad voor
de geboren Oeteldonker in tr.ek,~
maar trekt bovendien tienduizen
den vreemdelingen, 's maandags
wel honderdduizend. Instanties die
het weten kunnen nemen aan, dat
gemiddeld per dag 40 tot 50.000
carnavalsvierders op stap zijn, die
aan eten en drinken twintig gul
den per dag uitgeven. Voor drie da
gen en de prettige voorpret van
carnavalszaterdag laat men in de
ze rekening buiten beschouwing
betekent dat alleen al een uitga
ve van driemaal f 900.000,- is f 2,7
miljoen. Aan entrees voor de bals
prijzen variërend van een gul
den of twee tot f 7,50 wordt bij
na een ton uitgegeven. Vroeger dan
111 andere jaren is een verkoop-
golf door de winkels en waren
huizen geslagen. In Den Bosch
verwacht men dat aan kielen,
maskers, carnavalsstofjes voor jur
ken, enz- voor zeker een ton ver
kocht wordt. Resten nog de kos
ten van optocht en wat dies meer
zi], wat betekent, dat in Oteldonk
tijdens de drie dolle dagen ruim
drie miljoen van de ene zak in de
andere verhuizen.
„En het prettige is" - zegt een
Oetetdonkse zakenman - „dat al
dit geld - in tegenstelling tot bij
voorbeeld een kermis helemaal
in de plaatselijke economie wordt
ingepompt. Dat geldt voor iedere
plaats, waar carnaval wordt ge
vierd. Als carnaval zou worden af-
Een simpel sommetje leert nu,
dat alleen in de drie garnizoens
steden het lieve sommetje van
tien miljoen aan carnaval besteed
wordt. Plaatsen als Halsteren en
Vlijmen, Valkenswaard en Oss,
Roosendaal, Tilburg en Eindhoven
hebben wij niet eens in dit reken
sommetje betrokken. Men mag
echter veilig aannemen, dat alle
overige plaatsen samen economisch
zeker nog eens de helft beteke -
nen van de drie oude garnizeons-
carnavalssteden, wat dus vijf mil
joen uitmaakt. Volgens Bartjes gaat
er in Brabant dus zo'n vijftien
miljoen om met carnaval!
Alaaf, zou de Limburger zeggen,
die met de tien miljoen voor zijn
provincie toch ook het nodige car
navalsrespect afdwingt.
Ook in Steenbergen wordt met
carnaval een aardig bedragje uit
gegeven. Volgens mensen die
enigszins weten wat hier met car
naval wordt uitgegeven, ligt dit
bedrag globaal geschat tussen de
twee en drie ton.
De Steenbergse carnavalsvier
ders verteren over het algemeen
voor een bedrag dat ligt tussen de
f 50,en f 200,per persoon.
Natuurlijk zijn er onder hen ook
„uitschieters", die er veel meer
geld tegenaan smijten. In het glo
baal geschatte totale bedrag is ook
rekening gehouden met het geld
dat men besteedt aan het bouwen
van carnavalswagens. Langzamer
hand heeft men hiervoor meer geld
nodig. Er wordt n.l. hard gewerkt
om de Steenbergse carnavalsop
tocht elk jaar mooier en indruk
wekkender te maken. Een lid van
de Steenbergse Boerenploeg moet
elk jaar minimaal f 250,voor de
carnaval opzij leggen. De Boeren
ploeg gaat minstens tien avonden
op pad. Overal waar prins Strie-
nius II met zijn gevolg binnen
gaat, moet er wat gedronken wor
den. En wat is dan f 25,voor
een avond. Prins Strienius zelf is
elk jaar zo'n f 500,kwijt, het
gemiddelde van een prins van een
wat kleinere carnavalsplaats. Hij
is, behalve Prins Carnaval, ook
voorzitter van de Steenbergse Car
navalsstichting. Deze gecombineer
de functies zijn er de oorzaak van
dat de heer J. van Essen vanaf
oktober tot Aswoensdag praktisch
elke avond voor de carnavals
stichting op stap is. Natuurlijk
mag de prins enkele onkosten de
clareren en heeft hij de beschik
king over een bedrag van f 100,
,,voor de representatie". Dan kost
de carnaval hem naast veel vrije
tijd ook een aardige cent.
Rechtgeaarde Smulnarren ze
telend in Oosterhout, dat 30.000 in
woners telt schatten, dat in him
rijk een half miljoen aan alcoho
lische en niet-alcoholische dranken
genuttigd wordt. Voor voedsel in
vaste vorm heeft men dan apart
nog een ton over. Maar daar zijn
het dan ook Smulnarren voor.
Kleinere carnavalsplaatsen tel
len wel degelijk mee. Dongen heeft
een prijzenpot voor deelnemers
aan de optocht van bijna f 2000,
het „Wringersgat" (Rijen) looft
duizend pietermannen aan prijzen
uit. In Zevenbergen nemen 19
groepen en/of wagens aan de op
tocht deel en per groep investeert
men gemiddeld zo'n tweehonderd
gulden. De omzet bij de kasteleins
"in Zevenbergschehoek wordt tij
dens de carnavalsdagen geschat op
f 15.000,—, in Zevenbergen op
f 22.000,In Prinsenbeek nemen
22 clubs aan de optocht deel, die
gemiddeld tweehonderd gulden be
steden. De omzet aan dranken
wordt geschat op een halve ton.
Daar staat en dit is, dank zij
een actief comité en de plaatse
lijke middenstand een bijdrage
van drieduizend gulden aan de
carnavalsvereniging tegenover. „Op
de Beek" worden 1500 emblemen
van f 1,25 verkocht. Betrekkelijk
kleine getallen, maar ze tikken
door, evengoed als een prijzenpot
van 30.000 gulden van de Stichting
Vastenavend in Bergen op Zoom.
De kosten van de prinsenont
vangsten, de straatversieringen,
het opbreken van elektrische lei
dingen in verband met de hoogte
van de wagens in de optocht, de
extra verkeersvoorzieningen en
het politie-toezicht zitten nog niet
in dit optelsommetje.
Het rijden van tientallen extra-
treinen en bussen kan men moei
lijk in één adem noemen met het
pendeldienst rijden der brouwe
rijen, maar het zijn alles bij el
kaar toch hand- en spandiensten
die met carnaval te maken hebben.
Waarmee maar gezegd wil zijn, dat
met dit volksfeest een hoop econo
mie gemoeid is.
In tegenstelling met diverse
plaatsen in Limburg heeft de car-
navalsadel in Brabant financiële
verplichtingen, die het redelijke
niet te boven gaan. In Kerkrade,
vanouds een der narren-bastions,
kost de eer om een jaar lang de
scepter over de „vastelaoves-jekke"
te mogen zwaaien de prins onge
veer tienduizend gulden. Tegen
over zijn prestaties van het royaal
weggeven van rondjes, de bouw
van zijn prinsenwagen en het uit
reiken van onderscheidingen staat
dan een stukje reclame voor de
prins zelf, meestal een zakenman
in zeer goede doen. Drs. A. A.
Stuurman, president van de Bre
dase Carnavalsvereniging, zegt met
nadruk, dat een prins in Breda
geen grote kosten behoeft te ma
ken. De prins van Bergen op Zoom
stelt dat in iets ruimere zin: „Geef
vooral met de carnaval niet meer
uit dan voor u zelf verantwoord is.
Dat geldt ook voor de prins zelf.
En het is nu eenmaal een dure
tijd."
Dat vele optochten in Brabant
en Limburg de afgelopen jaren
met een fikse reclamestoet openen
heeft rechtstreeks met de zorgen
der penningmeesters te maken. De
penningen, die royaal als confetti
en de corso's worden uitgeworpen
over de maskerades op de trottoirs,
moeten toch ergens vandaan ko
men. In de barre en boze wereld
vah alledag mag de zon dan voor
niks opgaan, met vastenavond
schijnt het maantje niet voor niks.
En zelfs een tanzmariechen danst
niet zonder centen.
Bij deze cijfersdans zal het menig
een lichtelijk duizelen, maar wat
betekent dit armzalige vertoon bij
de oogverblindende fashingscere-
monieën in Duitsland. Daar is het
voor een prins gewoon onfatsoen
lijk over geld te discussiëren.
„Daarover wordt niet gesproken:
Men heeft het of men heeft het
niet", is daar de ongeschreven wet.
De pas uitgediende Tollitat van
Düsseldorf liet na zijn ambtsperio
de met doorgezakte knieën en uit
gezakte wangen doorschemeren,
dat hij persoonlijk 20.000 dm
(f 16.000,-) kleiner was geworden.
Van de Narrhalezen-prinz van
München wordt zonder" met de
ogen te knipperen verwacht dat
hij er 25 a 30.000 dm voor over
heeft. Dit jaar zeker, omdat
„Narrhalla" zijn 75-jarig jubileum
viert.
Op het programma van het Mün-
chener prinsênpaar staan niet min
der dan 120 grote en kleine staat
sie-bezoeken. De grote waarbij de
prinsengarde in de kolbak moet
schieten kost minimaal 950 Dm.
Over de eer en deugd van hunne
hoogmogendheden wordt daar in
München zorgvuldig gewaakt. De
Tollitaten moeten 's nachts na
de feestelijkheden wel te verstaan
streng gescheiden leven. Prins
Peter, 25 jaar, knap en ongehuwd,
en prinses Karin, eveneens 25 jaar,
heel knap en ongehuwd, wonen ie
der voor zich voor de duur van
hun regeringstijd in een piekfijn
en peperduur hotel. Drie straten
van elkaar verwijderd. Hun dag
taak begint 's morgens vroeg om
10 uur, duurt tot een, twee uur
's nachts en bestaat uit het bezoe
ken van regeringsautoriteiten, pre
laten, verenigingsbestuurders,
scholen, bejaardentehuizen en car
navalsavonden. In hun kielzog
loopt permanent een man met een
leren koffer, waarin naar keuze
dikke en dunne onderscheidingen
zitten.
In de grote carnavalssteden van
Duitsland moet een prins harder
werken dan een hoogoven-arbei
der of een haven-machinist.
Daarom hebben de slimme fas-
hings-koningen van Keulen de ta
ken verdeeld over een kolderiek
driemanschap, het „Narrische
Dreigestirn". De prins deelt zijn
macht met zijne deftigheid, de boer
en met de jonkvrouw. Onder de
pruik van de jonkvrouw zit per
traditie een forse vent, die ruim
tweehonderd kilo weegt en onver
stoorbaar uit alle poriën uitbun
digheid zweet.
Alleen op hele hoge plechtigheden
zit de driepunt-ster gezamenlijk
te stralen. Als het even kan ver
delen zij de lusten en de lasten.
Zij willen op Asche-Mittwoch weer
gewoon met de normale kostwin
ning verder gaan. Ja die jon
gens in Keulen zijn effe gek, die
weten ook wel: „Am Ascher-Mitt-
woch is alles voorbij". Zij willen er
daarom geen hartinfarct aan over
houden.
In Mainz, een der grote sekt
en sex-metropolen van het Duit
se carnaval, wordt op een dm-
briefje meer of minder niet geke
ken. Als het haar tijdens de zit
tingen te benauwd wordt, wui
ven de dames zich met een briefje
van 1.000 dm nonchalant koelte
toe. Om die zittingen leveren de
Duitse televisie-programma's al
enkele jaren lang verbitterd strijd.
Voor de t.v.-rechten van één zo'n
carnavalsavond wordt grif 250.000
dm. in het handje geteld.
(Van onze redactie buitenland)
BREDA Suriname en Guyana
zijn eikaars spiegelbeeld. Er zit sinds
kort echter een barst in de spiegel.
De tweeling heeft ruzie om een stuk
oerwoud zo groot als half Nederland.
Waarom betwisten twee landen, die
dezelfde moeilijkheden en mogelijk
heden hebben, elkaar enkele honder
den kaaimannen, duizenden slangen
en miljoenen muggen? En waarom
stelde juist Guyana, welks hoge
commissaris in Londen, sir Lionel
Luckhoo, als een vredesduif in Den
Haag kirde, de eerste „oorlogszuch
tige daad" door zeven met tommy-
guns uitgeruste politieagenten, eind
december 1967, naar een Surinaams
kamp te sturen? En niet premier
J. Pengel, de Surinaamse gewelde
naar met woorden, die bij elke ge
legenheid de grenskwestie oprakel
de? De logica lijkt niet voor het op
scheppen.
Door de aanspraken van Suriname
is Guyana voor meer dan tweederde
betwist gebied. Al het gebied ten
westen van de Essequibo River (zie
kaartje) wordt geclaimd door Vene
zuela. Het gearceerde gebied tus
sen de New River en de andere zij
rivier van de Corantijn, de Coeroe-
ni, wordt aangevochten door Surina
me. En dat terwijl het grensverdrag
uit de vorige eeuw toch al ongunstig
was voor Guyana: als grens werd
vastgesteld de linkeroever van de
Corantijn, zodat de enige, .goede weg
door de jungle, de rivier, in handen
is van Suriname.
De bovenloop van de rivier kende
men toen nog niet: Guyana zegt dat
de Coeroeni de bovenloop vormt,
Suriname de New River.
Voor een buitenstaander heeft de
Surinaamse premier Pengel zich over
het stuk oerwoud lachwekkend opge
wonden. Maar met deze man, die
de bijnaam „Jopie Slim" in talloze
politieke steekpartijen heeft ver
diend, valt niet te spotten. De zwaar
wichtige negerleider buit het ge
schil uit in een privé-oorlog tegen
het Statuut (waardoor Nederland zich
verplicht heeft voor de defensie en
de buitenlandse zaken op te komen.)
Zonder leger is Pengel er toch in ge
slaagd het rustige Guyana zo op
stang te jagen, dat premier Forbes
Burnham van Guyana zich een ogen
blik liet gaan. Het Surinaamse kamji
tussen de New River en de Coeroe
ni was een doelbewuste zet van Pen
gel: in het kamp bivakkeerden hydro
logen die de stroomsterkte van de
Coeroeni en de New River opmaten.
Jopie Slim houdt van stunten en
had de wereld willen verrassen met
het bewijs door hydrologen dat de
New River de bovenloop is van de
Corantijn. Guyana zou dit (partij
dig) bewijs moeilijk kunnen ontzenu
wen, en stak er daarom de gummi
knuppel tussen. Pengel kwam met 2
nieuwe zetten uit de psychologische
oorlogsvoering: hij reisde naar Ve
nezuela (de belager van de Guyanese
westgrens) kwam terug met gespier
de taal, en riep een vrijwilligersle
ger op de been.
Maar geen van beide landen, noch
Guyana noch Suriname, zullen het
(doelbewust) tot een oorlog laten ko
men, maar beide hebben wel belang
bij een „koude oorlog".
In beid' landen is een coalitie aan
het bewind, waarin de negers (Pen
gel en Burnham) de boventoon voe
ren. In beide landen woedt een ge
ruisloze emancipatiestrijd van de be
drijvige Indiërs (ook wel Hindosta-
nen genoemd). In Guyana vormen
zij een absolute meerderheid op de
650.000 inwoners, in Suriname slechts
als men de Javanen meetelt. Een
strijd tegen de „luie" (in feite de
ingeroeste afkeer van „slavenwerk")
minderheid van heerszuchtige negers,
die naar verhouding teveel politie
ke bestuurlijke en ambtelijke baan
tjes bemannen.
In Guyana speelt ook nog een per
soonlijke rancune van de leider van
de Indiërs een rol, de populaire on
afhankelijkheidsstrijder dr. Cheddi
Jagan. Deze als communist gedood
verfde -tandarts (afgestudeerd in
Harvard) won met overweldigende
meerderheid de eerste dooi de En
gelsen toegestane verkiezingen in
1953. De Engelse gouverneur stelde de
grondwet buiten de wet, en zette
Jagans regering af. De reden: Ja
gan had Marx geciteerd. Ondanks
Engelse tegenwerking, ondanks het
uittreden uit Jagans partij, de Peo
ple's Progessive Party, van de neger
leider mr. Forbes Burnham (die in
1955 de People's National Congres
stichtte) won de felle Jagan ook in
1957 overtuigend. Als regeringsleider
stelde hij zich twee taken: de eman
cipatie van de Indiërs en een strijd
BRUSSEL (ANP) Een Belgisch
echtpaar -is woensdagnacht met zijn
drie kinderen nabij Namen in de
Sambre gereden. Twee van de drie
kinderen wisten aan de verdrinkings
dood te ontsnappen.
De 47-jarige man, die aan zwaar
moedigheid leed, en zijn 37-jarige
echtgenote, hadden 's nachts hun 2
zoontjes en dochtertje gewekt met
de mededeling, dat zij onmiddellijk
naar hun grootmoeder in Aarlen
moesten. Nabij Namen reed de wa
gen de rivier in. Alleen de twee
jongetjes van 14 en 11 jaar konden
zich redden.
Een van hen zou hebben verklaard
dat hun moeder hen tijdens de rit
had gewaarschuwd, dat het erg glad
was en dat ze maar een akte van
berouw moest bidden.
«mHiessniwbmai
Disputed Teritory
tegen de conservatieve, door creolen
overheerste vakbonden. Bloedige sta
kingen en niet minder bloedige ras-
senstrijd waren het resultaat. Mis
schien was hij te provocerend, te
onbesuisd. Maar de man een „marxis
tische dictator" noemen (NRC), die
van zijn eigen (zwarte) politie (on
der leiding van een Brit) twee keer
een pak slaag kreeg, was te gek.
Wreed was de Engelse voorwaarde
aan de advocaat, dat slechts zijn
val Guyana onafhankelijkheid kon
brengen- Door nogmaals aan de grond,
wet te knoeien en de evenredige
vertegenwoordiging in te voeren, ver
loor Jagan de absolute meerderheid,
zodat de weg vrij was voor een coa
litie van de gematigd-progressieve
negerleider mr. Forbes Burnham en
de conservatieve leider Peter d'Agui-
ar van de overwegend blanke mid
denstand, en voor de onafhankelijk
heid (26 mei 1966). Jagan is thans
een wraakzuchtig oppositieleider.
In beide landen heeft de Indische
meerderheid zich uitgesproken tegen
geweld in het grensconflict: een oor
log zou de Indische meerderheid in
opstand kunnen doen komen. Maar
dezelfde rassenstrijd die een oorlog
onmogelijk maakt zonder grote ri
sico's voor de regeringsleiders, is
wel een reden voor een „koude oor
log": een bliksemafleider voor bin
nenlandse moeilijkheden, en een bron
van „nationale gevoelens" in door
rassenstrijd verscheurde landen. Is
de situatie voor de Nederlandse troe
pen in Suriname dan volkomen on
gevaarlijk?
Er zijn twee onbekenden in het
spel. Stel, dat er in het betwiste ge
bied goud gevonden wordt. De In
dianen kunnen erover meepraten
hoeveel geweld enkele goudklomp
jes kunnen oproepen. In Paramari
bo deed in 1964 het gerucht dat er
diamant te vinden zou zijn, in Geor
getown denkt men aan olie en bau
xiet. Even oncontroleerbaar is op dit
moment de rol die Pengels vrijwilli-
gerslegertje gaat spelen. Wat doen
deze ongetrainde troepen als ze te
genover Guyanese troepen komen te
staan?
Waarom heeft Nederland dat leger
tje, abêoluut in strijd met het Sta
tuut, oogluikend toegelaten? Het is
slechts een van de tekenen van de
halfslachtige Nederlandse houding te
genover het Statuut. Op 20 april 1966
zei minister Luns dat Suriname en
Guyana het grensverschil zelf maar
moeten oplossen. Vice-president Bak
ker waarschuwde Pengel nog on
langs de zaak niet op de spits te drij
ven, „anders zal Nederland de kwes
tie als een binnenlandse aangelegen
heid beschouwen". Door het Statuut
op deze manier te ondergraven,
pleegt Nederland een aanslag op de
gewapende vrede tussen de gema
tigde Hindostaanse leider J. („Papa")
Lachmon en Pengel, samen in één
regeringscoalitie maar met heel ver
schillende bedoelingen.
Lachmon wil rust voor een gelei
delijke emancipatie van de Hindo-
stanen. Pengel wil macht, liefst zon
der teveel oppositie. Als Lachmon
het einde van het Statuut voelt na
deren, zal hij alles doen om Pengel
te wippen. Want hij weet, dat de
machtszieke Pengel zich zo gemak
kelijk niet laat wippen, na de onaf
hankelijkheidsdag, ook niet door een
verkiezingsnederlaag
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Het Tweede-Kamer
lid Koekoek vindt het betreurens
waardig, dat „zeer veel militairen
o.a. in Utrecht een autorij
school hebben, hun auto overdag op
het kazerneplein parkeren en 's a-
vonds tot diep in de nacht les ge
ven".
Hij vraagt de minister van Ver
keer en Waterstaat welke maatre
gelen deze denkt te nemen.
De heer Koekoek stelt dat de rij
les gevende militairen nooit behoorlijk
hun militaire taak kunnen verrich
ten. De arbeid tegen beloning is voor
de militairen wel verboden, maar
wordt omzeild door de rijschool op
naam van de vrouw te zetten of
door „andere slinkse handelingen".
De activiteit van de militairen, al
dus de heer Koekoek, berokkent ern
stige schade aan de Nederlandse be
roepsrijschoolhouder, die een zeer
conjunctuurgevoelig bedrijf heeft."
Gisteren werd ik opgebeld door
een lezer die mij vroeg, of ik in deze
rubriek eens iets wilde schrijven over
ratteneieren. Wantzo zei hij, hij
had gisteren in deze krant gelezen,
dat stortplaatsen van huisvuil in de
kortst mogelijke tijd broedplaatsen
voor ratten en ongedierte worden.
En waar broedplaatsen zijn, zijn
eieren, verduidelijkte hij. Inderdaad,
broedplaatsen is hier een verkeerd
woord.
Sinds augustus 1961 hebben 151
Oostduitsers, die naar West-Duits-
land wilden vluchten, dat met de
dood moeten bekopen. Dit is bekend
gemaakt door het Westduits ministe
rie voor vluchtelingenzaken.
„Wij lopen op elk gebied enigszins
vooraan, wij zijn de trekkers van de
ontwikkelde landen, aangezien we de
onderontwikkelde landen zoveel mo
gelijk tegemoet willen komen".
(Minister De Block)
Studenten in Columbia in Ohio heb
ben een harttransplantatie uitge
voerd op een kikker. Het beestje
bleef 22 minuten in leven met het
nieuwe hart.
„Zegslieden van het Vaticaan heb
ben na het recente bezoek van dr.
Barnard aan de Paus ontkend, dat
er iets mis zou zijn met het Heilig
Hart". (Uit Vrij Nederland).
Weet u wat een moeilijke dag ts
voor luie mensen? De 21e maart, de
overgang van de winterslaap naar
de voorjaarsmoeheid.
Een Engelse verkeersdeskundige
uit Bournemouth vindt dat vrouwen
achter het stuur vaak verkeerde kle
ding dragen. Hij ziet vooral gevaar
in knellende kledingstukken, zoals te
strakke korsetten. De dames krijgen
het daar benauwd van en proberen
onder het rijden het knellen wat te
verminderen. Of, aldus nog steeds
onze deskundige, ze worden kwaad
en trappen van de weeromstuit het
gaspedaal dieper in. En daar komen
meestal brokken van.
Professor Han Fortmann, priester
en theoloog, heeft een reis door India
gemaakt. Hij werd daar gefascineerd
doorde: Indische danseressen. Hij
schrijft erover: „Er zitten aan deza
zaak twéé bijzonder boeiende aspec-
ten. Het eerste is de aard van da
opvoeding der danseressen en de per.
'soonlijkheid die zij al dansende ont
wikkelen. Van insiders hoorde ik, dat
zij onderling een hechte en goede
gemeenschap vormen met een sterk
religieuze inslag. Als deze berichten
zouden kloppen, dan moet hier zoiets
gerealiseerd zijn als een alzijdige
persoonlijkheidsvorming via de li
chamelijke expressie van religieuze en
wijsgerige waarden. En wie zou ont
kennen dat zo'n' formule ook in het
westen vurig wordt gezocht?".
Kinderen volgen soms merkwaar
dige gedachtengangen. Twee meisjes,
vijf en drie jaar, vroegen zich af
waar de ogen vandaan komen. Brui-
ne ogen, zeiden ze, komen uit Enge
land, waar ze eerst gekookt worden.
Blauwe ogen daarentegen komen uit
Rusland, want daar komen alle gek
ke dingen vandaan. Ter toelichting:
de betrokken meisjes en de ouders
hebben allen bruin ogen.
Prins Charles van Engeland ergert
zich aan zijn flaporen, waardoor hij,
naar hij denkt, minder succes heeft
bij de meisjes. Hij zal zich daarom
binnenkort aan een operatie onder
werpen om zijn oren een fraaiere
vorm te geven.
Ook koningskinderen hebben hun
problemen.
Kop uit het Nieuwsblad van het
Zuiden: „De Gruyter volgende
maand zonder brood?" 't Lijkt me
onwaarschijnlijk. Ik heb het idee dat
De Gruyter volgende maand heus
nog een paar centen heeft om brood
te kopen. Misschien kan hij er nog
jam op doen ook.
MERIJN
NEW YORK (Reuter) Het suc
ces van de tweede harttransplan
tatie in Zuid-Afrika heeft naar de
mening van de vertegenwoordiger
van Tanzania bij de V.N.-commissie
voor de rechten van de mens, Wal-
dron-Ramsey, de gekleurde bevol
king van dit land „in zeer ernstig
gevaar" gebracht.
Hij zei te twijfelen ten aanzien van
de omstandigheden waaronder het
hart van een neger was verwijderd
om in het lichaam van de tandarts
Blaiberg te worden geplaatst. Vol
gens hem is er alleen het woord van
de chirurg, dr. Barnard, en van de
Zuidafrikaanse autoriteiten, dat de
jonge donor aan een hersenbloeding
was overleden. „Hoe kunnen we hier
over zeker zijn, met een regering
wier woord we niet kunnen vertrou
wen", aldus Waldron-Ramsey.