AG ER Carnaval in hef Zuiden kost 25 miljoen gulden Guyana en Suriname eikaars spiegelbeeld ezeW ërw ische cht [reductie iwenzegel eikbeker j cent! NEDERLANDSE CIJFERS VERBLEKEN NOG BIJ DE DUITSE Grensgèschil barst in de spiegel Gezinsdrama in België r in uw melkman! m Bergen op Zoom Breda 75 miljoen Oeteldonk Steenbergen Andere plaatsen In Duitsland Hard werken JOPIE SLIM" RANCUNE WREED ONBEKENDEN H. KOEKOEK Militairen geven 's nachts rijles Twijfel over harttransplantaties in Zuid-Afrika •s= DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 9 FEBRUARI >963 Maak nu kennis met smakelijk verse LEEUWENZEGEL en profiteer meteen van deze tijdelijke aanbieding van uw melkman! Gemakkelijk! Zonder spaarkaarten of zegelsDirect van uw melkman bij 4 pakjes Leeuwenzegel zo'n pracht beker voor slechts 25 cent. Zorg dat u gauw de hele serie van 6 bekers bij elkaar krijgt! LEEUWENZEGEL elke dag vers van uw melkman! gedecoreerd met bekende :ies N. Brabant en Zeeland. alle informatie over 1 matische lichtgewicht ^00I499.- matische lichtgewicht ^voor|505.- t 60-62, Amsterdam J tel. 01600—36827 tel. 01640— 6244 tel. 01170— 2064 tel. 01620— 4231 tel. 01650— 4239 tel. 01654— 202 tel. 01670— 3272 tel. 01150— 2661 tel. 01682— 617 (Van een onzer verslaggevers) BREDA De historische Brabantse garnizoenssteden: 's-Hertogen- bosch, Breda en Bergen op Zoom zijn de carnavalssteden bij uitstek. Alleen daar rolt met de carnaval zo'n kleine tien miljoen gulden uit de zakken van de ene groep in de zakken van de andere. In tal van andere gemeenten in Brabant wordt ook de feestneus opgezet. Met die vaak jongere traditie zijn ook vele tonnen gemoeid, in een gemeente als Steenbergen bijvoorbeeld twee a. drie ton. In Oosterhout, rijk der Smulnarren, ongeveer zeven ton. Voeg daar nog bij de tien miljoen, die tijdens de drie dolle dagen in Limburg dwarrelen, dan is het duidelijk, dat carnaval niet alleen een feest is van de zotskap, maar dat carnaval voor velen een economisch feest is een miljoenendans, waarmee in Brabant en Limburg ruim twintig miljoen is gemoeid. Nemen wij als voorbeeld een stad met een rijke carnavalstraditie als Bergen op Zoom met ruim 38.000 inwoners. Voorzichtigheids halve stellen we, dat slechts 10.000 rechtgeaarde Bergenaren vier da gen gaan dweilen en per dag tien gulden uitgeven. Dan betekent dit, dat f 1.600.000,— wordt opgesou peerd. De pot van de diverse Berg se teerverenigingen gaat er gron dig aan, wat met carnaval f 150.000,— betekent. Balbezoek vóór de vastenavond betekent een uitgave van circa f 18.000,aan entreebiljetten en f 400.000,ver teer. Dweiltjes en insignes vormen een bijdrage van f 12.000,aan de Stichting Vastenavend. Boeren kielen (vernieuwing en aanschaf), petten, feestneuzen en maskers ver gen ook nog eens een ton. Dui- zenden vreemdelingen bezoeken Bergen om er te dweilen na de op- I tocht. Als dit er slechts 15.000 i zouden zijn, die de man twintig L gulden verteren, dan betekent., dit r ''een verteer'van f 300.000,Aan de bekende .grammofoonplaatjes met h^t carnavalslied wordt f 15.000,uitgegeven. Heel erg aan de veilige kant mag men stellen, dat iedere deel nemer aan de optocht van zich zelf daaraan f 20,besteedt. Dat betekent f 12.000,Aan aankle ding cafés en zalen, extra lonen, huur glaswerk en breuk wordt zo'n kwart miljoen besteed. De optocht zelf mag men begroten op f 60.000,en de kosten voor de gemeente op circa f 20.000, Bij elkaar betekent dit het lieve sommetje van f 2.937.000,-. Bijna drie miljoen alleen voor de ge meente Bergen op Zoom dus. Economen hebben berekend, dat, toen in 1953 tengevolge van de wa tersnood de carnaval in Bergen op Zoom niet doorging, dit voor Ber gen een strop betekende van on geveer twee miljoen gulden. Ge let op de toegenomen welvaart en het extraatje, dat praktisch ieder een zich met carnaval veroorlooft, mag gesteld worden, dat wij met deze drie miljoen slechts een uiterst voorzichtige raming maken. Op grond van soortgelijke be rekeningen, die slechts hier en daar in detail afwijken, komt men voor Breda en Den Bosch tot de volgende cijfers gelast, zoals in '53, betekent dit voor iedere lokale economie een enorme aderlating". Breda, evenzeer carnavalsstad als Den Bosch en Bergen op Zoom, heeft circa 125.000 inwoners, 45.000 meer dan 's-Hertogenbosch, 87.000 meer dan Bergen op Zoom. Ook Breda is bij de vreemdelingen in trek. En dus ligt de conclusie voor de hand, dat van de Brabantse car navalssteden Breda de kroon spant in de uitgaven. Het Haagje van het Zuiden telt meer dan honderd car navalsclubs, die alle haar eigen teerpot hebben. Veel teerverenigin gen ledigen met carnaval en een enkele daarnaast met kermis het spaarpotje. Drs. Schuurman van de B.C V., econoom, kwam aan de hand van voorzichtige schattin gen tot een bedrag van vier mil joen, de berekeningen van uw ver slaggever resulteerden in een som van 4,5 miljoen. Op zo'n moment denk je niet aan economie.... Oeteldonk voor de niet-inge- wijde in de geheimtaal van car naval: Brabants hoofdstad Den Bosch is als carnavalsstad voor de geboren Oeteldonker in tr.ek,~ maar trekt bovendien tienduizen den vreemdelingen, 's maandags wel honderdduizend. Instanties die het weten kunnen nemen aan, dat gemiddeld per dag 40 tot 50.000 carnavalsvierders op stap zijn, die aan eten en drinken twintig gul den per dag uitgeven. Voor drie da gen en de prettige voorpret van carnavalszaterdag laat men in de ze rekening buiten beschouwing betekent dat alleen al een uitga ve van driemaal f 900.000,- is f 2,7 miljoen. Aan entrees voor de bals prijzen variërend van een gul den of twee tot f 7,50 wordt bij na een ton uitgegeven. Vroeger dan 111 andere jaren is een verkoop- golf door de winkels en waren huizen geslagen. In Den Bosch verwacht men dat aan kielen, maskers, carnavalsstofjes voor jur ken, enz- voor zeker een ton ver kocht wordt. Resten nog de kos ten van optocht en wat dies meer zi], wat betekent, dat in Oteldonk tijdens de drie dolle dagen ruim drie miljoen van de ene zak in de andere verhuizen. „En het prettige is" - zegt een Oetetdonkse zakenman - „dat al dit geld - in tegenstelling tot bij voorbeeld een kermis helemaal in de plaatselijke economie wordt ingepompt. Dat geldt voor iedere plaats, waar carnaval wordt ge vierd. Als carnaval zou worden af- Een simpel sommetje leert nu, dat alleen in de drie garnizoens steden het lieve sommetje van tien miljoen aan carnaval besteed wordt. Plaatsen als Halsteren en Vlijmen, Valkenswaard en Oss, Roosendaal, Tilburg en Eindhoven hebben wij niet eens in dit reken sommetje betrokken. Men mag echter veilig aannemen, dat alle overige plaatsen samen economisch zeker nog eens de helft beteke - nen van de drie oude garnizeons- carnavalssteden, wat dus vijf mil joen uitmaakt. Volgens Bartjes gaat er in Brabant dus zo'n vijftien miljoen om met carnaval! Alaaf, zou de Limburger zeggen, die met de tien miljoen voor zijn provincie toch ook het nodige car navalsrespect afdwingt. Ook in Steenbergen wordt met carnaval een aardig bedragje uit gegeven. Volgens mensen die enigszins weten wat hier met car naval wordt uitgegeven, ligt dit bedrag globaal geschat tussen de twee en drie ton. De Steenbergse carnavalsvier ders verteren over het algemeen voor een bedrag dat ligt tussen de f 50,en f 200,per persoon. Natuurlijk zijn er onder hen ook „uitschieters", die er veel meer geld tegenaan smijten. In het glo baal geschatte totale bedrag is ook rekening gehouden met het geld dat men besteedt aan het bouwen van carnavalswagens. Langzamer hand heeft men hiervoor meer geld nodig. Er wordt n.l. hard gewerkt om de Steenbergse carnavalsop tocht elk jaar mooier en indruk wekkender te maken. Een lid van de Steenbergse Boerenploeg moet elk jaar minimaal f 250,voor de carnaval opzij leggen. De Boeren ploeg gaat minstens tien avonden op pad. Overal waar prins Strie- nius II met zijn gevolg binnen gaat, moet er wat gedronken wor den. En wat is dan f 25,voor een avond. Prins Strienius zelf is elk jaar zo'n f 500,kwijt, het gemiddelde van een prins van een wat kleinere carnavalsplaats. Hij is, behalve Prins Carnaval, ook voorzitter van de Steenbergse Car navalsstichting. Deze gecombineer de functies zijn er de oorzaak van dat de heer J. van Essen vanaf oktober tot Aswoensdag praktisch elke avond voor de carnavals stichting op stap is. Natuurlijk mag de prins enkele onkosten de clareren en heeft hij de beschik king over een bedrag van f 100, ,,voor de representatie". Dan kost de carnaval hem naast veel vrije tijd ook een aardige cent. Rechtgeaarde Smulnarren ze telend in Oosterhout, dat 30.000 in woners telt schatten, dat in him rijk een half miljoen aan alcoho lische en niet-alcoholische dranken genuttigd wordt. Voor voedsel in vaste vorm heeft men dan apart nog een ton over. Maar daar zijn het dan ook Smulnarren voor. Kleinere carnavalsplaatsen tel len wel degelijk mee. Dongen heeft een prijzenpot voor deelnemers aan de optocht van bijna f 2000, het „Wringersgat" (Rijen) looft duizend pietermannen aan prijzen uit. In Zevenbergen nemen 19 groepen en/of wagens aan de op tocht deel en per groep investeert men gemiddeld zo'n tweehonderd gulden. De omzet bij de kasteleins "in Zevenbergschehoek wordt tij dens de carnavalsdagen geschat op f 15.000,—, in Zevenbergen op f 22.000,In Prinsenbeek nemen 22 clubs aan de optocht deel, die gemiddeld tweehonderd gulden be steden. De omzet aan dranken wordt geschat op een halve ton. Daar staat en dit is, dank zij een actief comité en de plaatse lijke middenstand een bijdrage van drieduizend gulden aan de carnavalsvereniging tegenover. „Op de Beek" worden 1500 emblemen van f 1,25 verkocht. Betrekkelijk kleine getallen, maar ze tikken door, evengoed als een prijzenpot van 30.000 gulden van de Stichting Vastenavend in Bergen op Zoom. De kosten van de prinsenont vangsten, de straatversieringen, het opbreken van elektrische lei dingen in verband met de hoogte van de wagens in de optocht, de extra verkeersvoorzieningen en het politie-toezicht zitten nog niet in dit optelsommetje. Het rijden van tientallen extra- treinen en bussen kan men moei lijk in één adem noemen met het pendeldienst rijden der brouwe rijen, maar het zijn alles bij el kaar toch hand- en spandiensten die met carnaval te maken hebben. Waarmee maar gezegd wil zijn, dat met dit volksfeest een hoop econo mie gemoeid is. In tegenstelling met diverse plaatsen in Limburg heeft de car- navalsadel in Brabant financiële verplichtingen, die het redelijke niet te boven gaan. In Kerkrade, vanouds een der narren-bastions, kost de eer om een jaar lang de scepter over de „vastelaoves-jekke" te mogen zwaaien de prins onge veer tienduizend gulden. Tegen over zijn prestaties van het royaal weggeven van rondjes, de bouw van zijn prinsenwagen en het uit reiken van onderscheidingen staat dan een stukje reclame voor de prins zelf, meestal een zakenman in zeer goede doen. Drs. A. A. Stuurman, president van de Bre dase Carnavalsvereniging, zegt met nadruk, dat een prins in Breda geen grote kosten behoeft te ma ken. De prins van Bergen op Zoom stelt dat in iets ruimere zin: „Geef vooral met de carnaval niet meer uit dan voor u zelf verantwoord is. Dat geldt ook voor de prins zelf. En het is nu eenmaal een dure tijd." Dat vele optochten in Brabant en Limburg de afgelopen jaren met een fikse reclamestoet openen heeft rechtstreeks met de zorgen der penningmeesters te maken. De penningen, die royaal als confetti en de corso's worden uitgeworpen over de maskerades op de trottoirs, moeten toch ergens vandaan ko men. In de barre en boze wereld vah alledag mag de zon dan voor niks opgaan, met vastenavond schijnt het maantje niet voor niks. En zelfs een tanzmariechen danst niet zonder centen. Bij deze cijfersdans zal het menig een lichtelijk duizelen, maar wat betekent dit armzalige vertoon bij de oogverblindende fashingscere- monieën in Duitsland. Daar is het voor een prins gewoon onfatsoen lijk over geld te discussiëren. „Daarover wordt niet gesproken: Men heeft het of men heeft het niet", is daar de ongeschreven wet. De pas uitgediende Tollitat van Düsseldorf liet na zijn ambtsperio de met doorgezakte knieën en uit gezakte wangen doorschemeren, dat hij persoonlijk 20.000 dm (f 16.000,-) kleiner was geworden. Van de Narrhalezen-prinz van München wordt zonder" met de ogen te knipperen verwacht dat hij er 25 a 30.000 dm voor over heeft. Dit jaar zeker, omdat „Narrhalla" zijn 75-jarig jubileum viert. Op het programma van het Mün- chener prinsênpaar staan niet min der dan 120 grote en kleine staat sie-bezoeken. De grote waarbij de prinsengarde in de kolbak moet schieten kost minimaal 950 Dm. Over de eer en deugd van hunne hoogmogendheden wordt daar in München zorgvuldig gewaakt. De Tollitaten moeten 's nachts na de feestelijkheden wel te verstaan streng gescheiden leven. Prins Peter, 25 jaar, knap en ongehuwd, en prinses Karin, eveneens 25 jaar, heel knap en ongehuwd, wonen ie der voor zich voor de duur van hun regeringstijd in een piekfijn en peperduur hotel. Drie straten van elkaar verwijderd. Hun dag taak begint 's morgens vroeg om 10 uur, duurt tot een, twee uur 's nachts en bestaat uit het bezoe ken van regeringsautoriteiten, pre laten, verenigingsbestuurders, scholen, bejaardentehuizen en car navalsavonden. In hun kielzog loopt permanent een man met een leren koffer, waarin naar keuze dikke en dunne onderscheidingen zitten. In de grote carnavalssteden van Duitsland moet een prins harder werken dan een hoogoven-arbei der of een haven-machinist. Daarom hebben de slimme fas- hings-koningen van Keulen de ta ken verdeeld over een kolderiek driemanschap, het „Narrische Dreigestirn". De prins deelt zijn macht met zijne deftigheid, de boer en met de jonkvrouw. Onder de pruik van de jonkvrouw zit per traditie een forse vent, die ruim tweehonderd kilo weegt en onver stoorbaar uit alle poriën uitbun digheid zweet. Alleen op hele hoge plechtigheden zit de driepunt-ster gezamenlijk te stralen. Als het even kan ver delen zij de lusten en de lasten. Zij willen op Asche-Mittwoch weer gewoon met de normale kostwin ning verder gaan. Ja die jon gens in Keulen zijn effe gek, die weten ook wel: „Am Ascher-Mitt- woch is alles voorbij". Zij willen er daarom geen hartinfarct aan over houden. In Mainz, een der grote sekt en sex-metropolen van het Duit se carnaval, wordt op een dm- briefje meer of minder niet geke ken. Als het haar tijdens de zit tingen te benauwd wordt, wui ven de dames zich met een briefje van 1.000 dm nonchalant koelte toe. Om die zittingen leveren de Duitse televisie-programma's al enkele jaren lang verbitterd strijd. Voor de t.v.-rechten van één zo'n carnavalsavond wordt grif 250.000 dm. in het handje geteld. (Van onze redactie buitenland) BREDA Suriname en Guyana zijn eikaars spiegelbeeld. Er zit sinds kort echter een barst in de spiegel. De tweeling heeft ruzie om een stuk oerwoud zo groot als half Nederland. Waarom betwisten twee landen, die dezelfde moeilijkheden en mogelijk heden hebben, elkaar enkele honder den kaaimannen, duizenden slangen en miljoenen muggen? En waarom stelde juist Guyana, welks hoge commissaris in Londen, sir Lionel Luckhoo, als een vredesduif in Den Haag kirde, de eerste „oorlogszuch tige daad" door zeven met tommy- guns uitgeruste politieagenten, eind december 1967, naar een Surinaams kamp te sturen? En niet premier J. Pengel, de Surinaamse gewelde naar met woorden, die bij elke ge legenheid de grenskwestie oprakel de? De logica lijkt niet voor het op scheppen. Door de aanspraken van Suriname is Guyana voor meer dan tweederde betwist gebied. Al het gebied ten westen van de Essequibo River (zie kaartje) wordt geclaimd door Vene zuela. Het gearceerde gebied tus sen de New River en de andere zij rivier van de Corantijn, de Coeroe- ni, wordt aangevochten door Surina me. En dat terwijl het grensverdrag uit de vorige eeuw toch al ongunstig was voor Guyana: als grens werd vastgesteld de linkeroever van de Corantijn, zodat de enige, .goede weg door de jungle, de rivier, in handen is van Suriname. De bovenloop van de rivier kende men toen nog niet: Guyana zegt dat de Coeroeni de bovenloop vormt, Suriname de New River. Voor een buitenstaander heeft de Surinaamse premier Pengel zich over het stuk oerwoud lachwekkend opge wonden. Maar met deze man, die de bijnaam „Jopie Slim" in talloze politieke steekpartijen heeft ver diend, valt niet te spotten. De zwaar wichtige negerleider buit het ge schil uit in een privé-oorlog tegen het Statuut (waardoor Nederland zich verplicht heeft voor de defensie en de buitenlandse zaken op te komen.) Zonder leger is Pengel er toch in ge slaagd het rustige Guyana zo op stang te jagen, dat premier Forbes Burnham van Guyana zich een ogen blik liet gaan. Het Surinaamse kamji tussen de New River en de Coeroe ni was een doelbewuste zet van Pen gel: in het kamp bivakkeerden hydro logen die de stroomsterkte van de Coeroeni en de New River opmaten. Jopie Slim houdt van stunten en had de wereld willen verrassen met het bewijs door hydrologen dat de New River de bovenloop is van de Corantijn. Guyana zou dit (partij dig) bewijs moeilijk kunnen ontzenu wen, en stak er daarom de gummi knuppel tussen. Pengel kwam met 2 nieuwe zetten uit de psychologische oorlogsvoering: hij reisde naar Ve nezuela (de belager van de Guyanese westgrens) kwam terug met gespier de taal, en riep een vrijwilligersle ger op de been. Maar geen van beide landen, noch Guyana noch Suriname, zullen het (doelbewust) tot een oorlog laten ko men, maar beide hebben wel belang bij een „koude oorlog". In beid' landen is een coalitie aan het bewind, waarin de negers (Pen gel en Burnham) de boventoon voe ren. In beide landen woedt een ge ruisloze emancipatiestrijd van de be drijvige Indiërs (ook wel Hindosta- nen genoemd). In Guyana vormen zij een absolute meerderheid op de 650.000 inwoners, in Suriname slechts als men de Javanen meetelt. Een strijd tegen de „luie" (in feite de ingeroeste afkeer van „slavenwerk") minderheid van heerszuchtige negers, die naar verhouding teveel politie ke bestuurlijke en ambtelijke baan tjes bemannen. In Guyana speelt ook nog een per soonlijke rancune van de leider van de Indiërs een rol, de populaire on afhankelijkheidsstrijder dr. Cheddi Jagan. Deze als communist gedood verfde -tandarts (afgestudeerd in Harvard) won met overweldigende meerderheid de eerste dooi de En gelsen toegestane verkiezingen in 1953. De Engelse gouverneur stelde de grondwet buiten de wet, en zette Jagans regering af. De reden: Ja gan had Marx geciteerd. Ondanks Engelse tegenwerking, ondanks het uittreden uit Jagans partij, de Peo ple's Progessive Party, van de neger leider mr. Forbes Burnham (die in 1955 de People's National Congres stichtte) won de felle Jagan ook in 1957 overtuigend. Als regeringsleider stelde hij zich twee taken: de eman cipatie van de Indiërs en een strijd BRUSSEL (ANP) Een Belgisch echtpaar -is woensdagnacht met zijn drie kinderen nabij Namen in de Sambre gereden. Twee van de drie kinderen wisten aan de verdrinkings dood te ontsnappen. De 47-jarige man, die aan zwaar moedigheid leed, en zijn 37-jarige echtgenote, hadden 's nachts hun 2 zoontjes en dochtertje gewekt met de mededeling, dat zij onmiddellijk naar hun grootmoeder in Aarlen moesten. Nabij Namen reed de wa gen de rivier in. Alleen de twee jongetjes van 14 en 11 jaar konden zich redden. Een van hen zou hebben verklaard dat hun moeder hen tijdens de rit had gewaarschuwd, dat het erg glad was en dat ze maar een akte van berouw moest bidden. «mHiessniwbmai Disputed Teritory tegen de conservatieve, door creolen overheerste vakbonden. Bloedige sta kingen en niet minder bloedige ras- senstrijd waren het resultaat. Mis schien was hij te provocerend, te onbesuisd. Maar de man een „marxis tische dictator" noemen (NRC), die van zijn eigen (zwarte) politie (on der leiding van een Brit) twee keer een pak slaag kreeg, was te gek. Wreed was de Engelse voorwaarde aan de advocaat, dat slechts zijn val Guyana onafhankelijkheid kon brengen- Door nogmaals aan de grond, wet te knoeien en de evenredige vertegenwoordiging in te voeren, ver loor Jagan de absolute meerderheid, zodat de weg vrij was voor een coa litie van de gematigd-progressieve negerleider mr. Forbes Burnham en de conservatieve leider Peter d'Agui- ar van de overwegend blanke mid denstand, en voor de onafhankelijk heid (26 mei 1966). Jagan is thans een wraakzuchtig oppositieleider. In beide landen heeft de Indische meerderheid zich uitgesproken tegen geweld in het grensconflict: een oor log zou de Indische meerderheid in opstand kunnen doen komen. Maar dezelfde rassenstrijd die een oorlog onmogelijk maakt zonder grote ri sico's voor de regeringsleiders, is wel een reden voor een „koude oor log": een bliksemafleider voor bin nenlandse moeilijkheden, en een bron van „nationale gevoelens" in door rassenstrijd verscheurde landen. Is de situatie voor de Nederlandse troe pen in Suriname dan volkomen on gevaarlijk? Er zijn twee onbekenden in het spel. Stel, dat er in het betwiste ge bied goud gevonden wordt. De In dianen kunnen erover meepraten hoeveel geweld enkele goudklomp jes kunnen oproepen. In Paramari bo deed in 1964 het gerucht dat er diamant te vinden zou zijn, in Geor getown denkt men aan olie en bau xiet. Even oncontroleerbaar is op dit moment de rol die Pengels vrijwilli- gerslegertje gaat spelen. Wat doen deze ongetrainde troepen als ze te genover Guyanese troepen komen te staan? Waarom heeft Nederland dat leger tje, abêoluut in strijd met het Sta tuut, oogluikend toegelaten? Het is slechts een van de tekenen van de halfslachtige Nederlandse houding te genover het Statuut. Op 20 april 1966 zei minister Luns dat Suriname en Guyana het grensverschil zelf maar moeten oplossen. Vice-president Bak ker waarschuwde Pengel nog on langs de zaak niet op de spits te drij ven, „anders zal Nederland de kwes tie als een binnenlandse aangelegen heid beschouwen". Door het Statuut op deze manier te ondergraven, pleegt Nederland een aanslag op de gewapende vrede tussen de gema tigde Hindostaanse leider J. („Papa") Lachmon en Pengel, samen in één regeringscoalitie maar met heel ver schillende bedoelingen. Lachmon wil rust voor een gelei delijke emancipatie van de Hindo- stanen. Pengel wil macht, liefst zon der teveel oppositie. Als Lachmon het einde van het Statuut voelt na deren, zal hij alles doen om Pengel te wippen. Want hij weet, dat de machtszieke Pengel zich zo gemak kelijk niet laat wippen, na de onaf hankelijkheidsdag, ook niet door een verkiezingsnederlaag (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Het Tweede-Kamer lid Koekoek vindt het betreurens waardig, dat „zeer veel militairen o.a. in Utrecht een autorij school hebben, hun auto overdag op het kazerneplein parkeren en 's a- vonds tot diep in de nacht les ge ven". Hij vraagt de minister van Ver keer en Waterstaat welke maatre gelen deze denkt te nemen. De heer Koekoek stelt dat de rij les gevende militairen nooit behoorlijk hun militaire taak kunnen verrich ten. De arbeid tegen beloning is voor de militairen wel verboden, maar wordt omzeild door de rijschool op naam van de vrouw te zetten of door „andere slinkse handelingen". De activiteit van de militairen, al dus de heer Koekoek, berokkent ern stige schade aan de Nederlandse be roepsrijschoolhouder, die een zeer conjunctuurgevoelig bedrijf heeft." Gisteren werd ik opgebeld door een lezer die mij vroeg, of ik in deze rubriek eens iets wilde schrijven over ratteneieren. Wantzo zei hij, hij had gisteren in deze krant gelezen, dat stortplaatsen van huisvuil in de kortst mogelijke tijd broedplaatsen voor ratten en ongedierte worden. En waar broedplaatsen zijn, zijn eieren, verduidelijkte hij. Inderdaad, broedplaatsen is hier een verkeerd woord. Sinds augustus 1961 hebben 151 Oostduitsers, die naar West-Duits- land wilden vluchten, dat met de dood moeten bekopen. Dit is bekend gemaakt door het Westduits ministe rie voor vluchtelingenzaken. „Wij lopen op elk gebied enigszins vooraan, wij zijn de trekkers van de ontwikkelde landen, aangezien we de onderontwikkelde landen zoveel mo gelijk tegemoet willen komen". (Minister De Block) Studenten in Columbia in Ohio heb ben een harttransplantatie uitge voerd op een kikker. Het beestje bleef 22 minuten in leven met het nieuwe hart. „Zegslieden van het Vaticaan heb ben na het recente bezoek van dr. Barnard aan de Paus ontkend, dat er iets mis zou zijn met het Heilig Hart". (Uit Vrij Nederland). Weet u wat een moeilijke dag ts voor luie mensen? De 21e maart, de overgang van de winterslaap naar de voorjaarsmoeheid. Een Engelse verkeersdeskundige uit Bournemouth vindt dat vrouwen achter het stuur vaak verkeerde kle ding dragen. Hij ziet vooral gevaar in knellende kledingstukken, zoals te strakke korsetten. De dames krijgen het daar benauwd van en proberen onder het rijden het knellen wat te verminderen. Of, aldus nog steeds onze deskundige, ze worden kwaad en trappen van de weeromstuit het gaspedaal dieper in. En daar komen meestal brokken van. Professor Han Fortmann, priester en theoloog, heeft een reis door India gemaakt. Hij werd daar gefascineerd doorde: Indische danseressen. Hij schrijft erover: „Er zitten aan deza zaak twéé bijzonder boeiende aspec- ten. Het eerste is de aard van da opvoeding der danseressen en de per. 'soonlijkheid die zij al dansende ont wikkelen. Van insiders hoorde ik, dat zij onderling een hechte en goede gemeenschap vormen met een sterk religieuze inslag. Als deze berichten zouden kloppen, dan moet hier zoiets gerealiseerd zijn als een alzijdige persoonlijkheidsvorming via de li chamelijke expressie van religieuze en wijsgerige waarden. En wie zou ont kennen dat zo'n' formule ook in het westen vurig wordt gezocht?". Kinderen volgen soms merkwaar dige gedachtengangen. Twee meisjes, vijf en drie jaar, vroegen zich af waar de ogen vandaan komen. Brui- ne ogen, zeiden ze, komen uit Enge land, waar ze eerst gekookt worden. Blauwe ogen daarentegen komen uit Rusland, want daar komen alle gek ke dingen vandaan. Ter toelichting: de betrokken meisjes en de ouders hebben allen bruin ogen. Prins Charles van Engeland ergert zich aan zijn flaporen, waardoor hij, naar hij denkt, minder succes heeft bij de meisjes. Hij zal zich daarom binnenkort aan een operatie onder werpen om zijn oren een fraaiere vorm te geven. Ook koningskinderen hebben hun problemen. Kop uit het Nieuwsblad van het Zuiden: „De Gruyter volgende maand zonder brood?" 't Lijkt me onwaarschijnlijk. Ik heb het idee dat De Gruyter volgende maand heus nog een paar centen heeft om brood te kopen. Misschien kan hij er nog jam op doen ook. MERIJN NEW YORK (Reuter) Het suc ces van de tweede harttransplan tatie in Zuid-Afrika heeft naar de mening van de vertegenwoordiger van Tanzania bij de V.N.-commissie voor de rechten van de mens, Wal- dron-Ramsey, de gekleurde bevol king van dit land „in zeer ernstig gevaar" gebracht. Hij zei te twijfelen ten aanzien van de omstandigheden waaronder het hart van een neger was verwijderd om in het lichaam van de tandarts Blaiberg te worden geplaatst. Vol gens hem is er alleen het woord van de chirurg, dr. Barnard, en van de Zuidafrikaanse autoriteiten, dat de jonge donor aan een hersenbloeding was overleden. „Hoe kunnen we hier over zeker zijn, met een regering wier woord we niet kunnen vertrou wen", aldus Waldron-Ramsey.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 15