Evenwicht tussen
werk en gezin
is het wapen
tegen spanningen
drogen
IC
75
2165
ES 77
£219
2129
133
JEvanVé&é
BRANDT DOET NU WEER
ALSOF Z N NEUS BLOEDT
nu ook in handig
éénpersoons-pak
ifwïHwHfc
EES
jram
Tijdelijk per persoon
16 cent voordeel
I»
EEN HUISARTS OVER DE VEERTIGERS EN HUN PROBLEMEN:
«BED
\AS
DES 39
MERS-EL-KEBIR
TOCH VOOR
DE RUSSEN?
iroor
tten
ram
boodschappen
re
et
ze
Harmonisch.
Flatneurose
Matriarchaat
Spanningen
Motor-groep
Scheidingen
Zelf-discipline
Verklaring persbureau sluit incident
Nieuws Vóór Eenlingen:
Nieuws voor praktische Zelf-Verzorgers: bami in
éénpersoons-pak. Erg gemakkelijk. En uitzonderlijk
lekker. Gauw een pak halen.
LEERLINGE SPANT
KORT GEDING AAN
TEGEN SCHOOL
Een héél bijzondere dag.
14 februari:
Valentijndag.
Stuur uw vrienden
een bloemengroet.
Fresia's, tulpen,
narcissen of
een plant.
7
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 7 FEBRUARI 1963
•■HP*
*iin -iphi
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA „Je zou je moeten afvragen, of er voldoende
hulp en voorlichting geboden wordt aan de vrouwen van
rond de veertig uit de gezinnen van de grote massa der
ongeschoolde arbeiders". „Er kan nauwelijks voldoende
aandacht besteed worden aan de godsdienstige op
voeding van de kinderen op de scholen". „Geestelijke,
hygiënische en culturele orde (in épn woord: zelfdiscipline)
kan een tegenwicht vormen voor de spanning waaronder
veel veertigers moeten leven". Dit zijn enkele markante
notities uit een gesprek met een ervaren huisarts over het
onderwerp „De Veertigers".
72
De dokter is een man van een
oudere generatie, van het slag
waarvan men helaas zegt dat het
uitsterft: de huisarts die van lie
verlee met het gezin vergroeit en
die er niet tegenop ziet om tevens
als raadgever in allerlei zaken en
zelfs een beetje als biechtvader op
te treden. „Wij hebben zo'n prach
tig vak", zegt hij uit de grönd van
zfjn hart. '„Wij hebben het voor
recht midden in de gezinnen te ko
men. Er zijn families waar ik nu
de derde generatie van ken. Ik
kan soms zó zeggen of het een
goed of een slecht nest is".
Met zo'n rijke ervaring heb je
het recht om bepaalde dingen vast
te stellen. Zoals bijvoorbeeld het
volgende: „Voor de hele groep van
gehuwde veertigers^, geldt, dat de
kinderen geleidelijk" aan in klim
mende mate de problemen aan
brengen, naast de eigen duidelijker
wordende problemen van de beide
ouders".
Maar ook: „Je kunt de hele groep
veertigers niet over één kam sche
ren. Je zou onderscheid moeten
maken tussen gehuwd en onge
huwd, tussen man en vrouw, tus
sen mensen van verschillend maat
schappelijk niveau. Hun vraagstuk
ken liggen telkens anders".
De dokter heeft een bepaald echt
paar (tussen 40 en 50) in gedach
ten als hij een soort ideaalbeeld
schept: na de eerste periode van
hun huwelijk, na de vorming van
het gezin, zijn ze tot een bepaalde
stabiele toestand gekomen. Ze heb
ben zich aan elkaar aangepast, ze
proberen samen hun zorgen te
dragen, elkaar te begrijpen en te
verdragen, ze bouwen samen een
evenwichtige verhouding op.
Is zo'n ideaal paar inderdaad te
vinden?
„Het ligt nogal eens aain de
maatschappelijke laag waarin je ze
zoekt", zegt hij. „Ik kom ook bij
gezinnen van landbouwers op het
dorp. Ik kom er graag. Daar vind
je die harmonie die ik bedoel. Dat
kan daar. Man en vrouw werken
samen aan de groei van hun be
drijf, ze hebben een drukke dag
met een goede werkverdeling. De
man runt het bedrijf en doet de
commercie. De vrouw heeft haar
werk in het huishouden, maar ook
wat lichtere werkzaamheden in het
bedrijf. De kinderen krijgen de
gelegenheid om geleidelijk aan in
bet gezin, in het werk en in de
stand op te groeien. Daaruit ont
staan harmonische verhoudingen.
Bovendien hebben de boerenmen
sen een groot gevoel voor culturele
*ii godsdienstige traditie, vanwaar-
uit ze een evenwicht kunnen be
waren tussen geest en techniek".
De vrees dat zo'n leven tot een
bepaald isolement voert en te wei
nig aansluiting biedt op de snelle
ontwikkelingen van het ogenblik
deelt de dokter niet.
„Het is een vooruitziende groep
geworden", zegt hij, „die alleen al
door de» groei van de techniek in
het boerenbedrijf begrip heeft voor
het moderne, maar niet klakkeloos
alles overneemt. Ze bouwen hun
leven op uit hun trouw aan de
kerk en ze kyken met een gezond
wantrouwen naar de nieuwe tijd".
En dan de dokter als dokter:
„weet u, ze roepen ook niet zo
gauw om ons. Veel dingen, waar
voor de stadsmens naar de dokter
l°opt, kunnen zij zelf aan. Ze heb
ben de dokter nodig, nu nog wat
meer dan vroeger, voor bedrijfs
ongevallen en zij volgen graag de
adviezen van de Kruisorganisaties
°P het gebied van de preventieve
gezondheidszorg. Maar geestelijke
evenwichtsstoornissen (neuroses)
komen er minder voor. Trouwens,
hoe zou een boer ook aan een flat-
neurose moeten komen....'.."
Een flatneurose doe je op in de
stad, omdat daar niet alleen de
buren, maar domweg ook de huizen
uitmaken hoe je kunt en mag le
ven. Daar is het evenwicht tussen
geest en techniek dan ook in het
leven van veel mensen zoek.
„De grote massa", zegt de dok
ter, „de groep vooral van de onge
schoolde arbeiders bijvoorbeeld,
leeft in deze streken nog onder het
matriarchaat. Met andere woorden
moeder maakt de dienst uit. Vader
zorgt dat de centen er komen,
maar moeder móet toezien op de
besteding, zoals ook de opvoeding
van de kinderen voornamelijk haar
taak is. De zorgen om het gezin
zijn vooral héar zorgen. En voor
haar geldt, dat de kinderen de
problemen thuis brengen. Eerst gaat
het over speelgoed en kleren, maar
straks komen ook de grotere zor
gen. Nü al verkering? Is dat niet
wat vlug? En met wie?"'
„Ik vraag me vaak af", aldus
de dokter, „of de moeders uit deze
gezinnen, die zo rond de veertig
zitten, voldoende begeleiding krij
gen. Vrouwenorganisaties doen wel
veel, maar ze bereiken al deze
mensen lang niet. En die vrou
wen zoals ik ze nu bedoel lezen
weinig, ze weten niet wat er al
lemaal omgaat, maar de kinderen
en de televisie brengen daar de
problemen in huis. Tegenwoordig
missen ze bovendien de steun van
de godsdienst, die zekere leefregels
van vroeger. Daarom vind ik, dat
de godsdienstige vorming van jon
ge kinderen veel meer aandacht
moet krijgen. Op de scholen. Want
geloof me, daar moet het vandaan
komen.
Schrijft u maar met dikke letters
in de krant, dat ik diep respect
heb voor oudere onderwijzers en
onderwijzeressen, die op dit punt
Zo sterk hun verantwoordelijkheid
Een flatncurose doe je op in de stad, omdat daar niet alleen
de buren, maar domweg ook de huizen uitmaken, hoe je kunt en mag
leven. Daar is liet evenwicht tussen geest en techniek dan ook in het
leven van veel mensen zoek
van de eisen van de toekomst, van
de jeugd, van het jaar 2000. En dat
heeft zijn gevolgen.
De dokter omschrijft de situatie
als volgt: „De veertigers van nu
leven onder een extrabelasting
doordat zij de taak hebben de
waarde van de. vooruitgang te on
derzoeken. En die vooruitgang
heeft consequenties op ieder ge
bied, die ze in hun doen en laten
moeten verrekenen.
Met name mensen op de leeftijd
rond de veertig kunnen de druk
van de nieuwe tijd niet altijd voet
stoots aanvaarden, omdat de nieu
we inzichten nog nauwelijks of niet
getoetst zijn aan de werkelijkheid.
En als ze dan tegendruk leveren,
dan is dat niet altijd een kwestie
van conservatisme of van niet mee-
willen, maar gewoonweg bezorgd
heid voor de toekomst. De toekomst
van hun kinderen".
De spanningen die uit zo'n situa
tie voortkomen kunnen gemakke
lijk uitgroeien tot neuroses. Ze
moeten verwerkt worden in een
tijd waarin alles zich versneld aan
dient, waarin de sociale verhoudin-
„De grote massa, de groep vooral van de ongeschoolde
arbeiders bijvoorbeeld leeft in deze streken nog onder
het matriarchaat. Met andere woorden: moeder maakt
de dienst uit. Vader zorgt dat de centen er komen,
maar moeder moet toezien op de besteding, zoals ook
de opvoeding van de kinderen voornamelijk haar zaak
is. Voor haar geldt dat de kinderen de problemen thuis
brengen. Eerst gaat het over speelgoed en kleren, maar
straks komen ook de grotere zorgen. Nü al verkering?
Is dat niet wat vlug? En met wie?"
blijken te voelen. Ook voor hen
is het moeilijk, nu de godsdienstige
vorming op de scholen een heel
ander karakter heeft gekregen.
Maar ze doen wat ze kunnen. Ik
kan het niet anders zeggen, ik heb
er diep respect voor'.
Een deel van de veertigers kan
bestempeld worden als de groep
die de motor van de samenleving
uitmaakt. Zij dragen verantwoor
delijkheden, worden geacht voort
durend nieuwe ideeën aan te dra
gen of de ideeën van anderen op
een volwassen manier uit te wer
ken. Zij hebben hun eigen vraag
stukken. „Ja, u moet maar van
vraagstukken spreken", vindt de
dokter, „en niet te vlug van pro
blemen. Problemen zijn moeilijke
vraagstukken".
Met name deze groep van de
veertigers, die men op elk ter
rein van het maatschappelijk le
ven vindt, leeft in een duidelijk
spanningsveld. Enerzijds dragen zij
een erfenis mee van het verleden
dat nog gestalte heeft gekregen in
hun jeugd en hun opvoeding, an
derzijds leven ze onder de druk
gen grondig veranderen, waarin de
telecommunicatie haar stempel
drukt op gezinnen en individuele
personen. (De dokter: „Reken eens
uit hoeveel uren per dag het kijk
kastje in een gezin aanstaat").
Hoe moet deze „motor-groep" on
der de veertigers zich tegen deze
spanningen wapenen? Het recept
van de dokter: „Ze moeten probe
ren evenwicht te vinden tussen
hun werk en hun gezin. En weet u
wat' daar vooral voor nodig is?
Geestkracht van de vrouw, bereid
willigheid van de man, begrip
voor eikaars zaken en opvattingen
en een hecht en hartelijk gevoel
van saamhorigheid".
Achter dat recept vertoont zich
wéér dat ideale echtpaar. Maar is
de veertiger-leeftijd van de andere
kant niet een gevaarlijke leeftijd,
in die zin dat juist in de jaren
'rondom de koperen bruiloft 'echt
scheidingen ontstaan?
„Echtscheidingen", meent de dok
ter, „doen zich in alle leeftijdscate
gorieën voor. Dat heb je ook bij
mannen die veertig of vijftig jaar
getrouwd zijn. Ja,.weet u wat wél
voorkomt in de leeftijdsgroep van
de veertigers? De man die zich
naar een respectabele functie op
gewerkt heeft en daar een aardige
secretaresse ontmoet. Ze is interes
santer dan zijn vrouw, die he't druk
heeft met hun gezin en hun kinde
ren, ze is jonger en ze laat .zich
goed inpassen in zijn status. Toch
komt dat tegenwoordig minder voor
dan vroeger, lijkt mij.
Ik heb pas een interessante le
zing gehoord over huwelijksmis
lukkingen. Daar kwamen drie fac
toren, oorzaken als u wilt, naar
voren. De eerste was de verkeerd
geïnterpreteerde seksualiteit in het
huwelyk, zo in de geest van seks
en seks en seks. De tweede was de
geldingsdrang van de man. Die
wil vooruit in de maatschappij en
neemt daarbij het risico dat hij
weggroeit van zijn gezin. En ten
slotte een, wat je zou kunnen noe
men, Victoriaanse instelling van de
vrouw, die zich als het ware op
sluit in een kringetje van vrien
dinnen of in haar huishouden". In
zulke gevallen zou het recept van
de dokter (zie hierboven) een suc
cesvolle remedie kunnen zijn.
Wat zou nu in het algemeen voor
de doorsnee-veertiger de beste, de
gezondste leefwijze zijn? Als ant
woord van de dokter komt het
woord dat hierboven al genoemd
is: zelfdiscipline. Zonder zelfdis
cipline (o.a. ook in drankgebruik en
roken) kun je geen harmonie in je
leven waar maken. Het is een
oeroude wijsheid, maar die doet nog
altijd opgeld. Orde op zaken stel
len, op geestelijk gebied, op cultu
reel gebied, op hygiënisch gebied.
Als de dokter terugdenkt aan zijn
eigen veertigerstijd dan vindt hij,
dat de vraagstukken net als vroe
ger liggen. Het stramien is althans
'tzelfde gebleven. „Je kunt wel zeg
gen, dat de veertiger-jaren ergens
een markante tijd in je leven zijn,
maar je moet die periode iets rui
mer zien. In een gezin bijvoorbeeld.
Je kunt stellen, dat in het alge
meen tussen de koperen en de zil
veren bruiloft de toekomst van Je
kinderen bepaald wordt. In die tijd
vooral dragen de kinderen de pro
blemen aan. Dezelfde problemen
als vroeger, alleen komen ze nu
wat eerder en worden ze wat rau-
,wer aan de orde gesteld. Dat is
o.a. een gevolg van het feit, dat
de gezagsverhouding veranderd is
en geleden heeft. Veel minder dan
vroeger wordt de kinderen zelf
discipline bijgebracht".
Wéér die zelfdiscipline dus. Mét
evenwicht en orde en harmonie be
hoort ze tot de sleutelwoorden van
dit gesprek, tot het klein arsenaal
van wapens waarmee een mens zich
kan weren tegen de spanningen
van deze tijd, ook in de veertiger
jaren.
Dit is het laatste artikel in onze
serie De Veertigers. De'vorige
artikelen verschenen in onze
krant van 9, 14, 16, 21 en 29 de
cember en van 5, 10, 18 en 26
januari.
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS Sedert zaterdagavond is tussen Parijs en Bonn alles gedaan om
het „incident-Brandt" uit de wereld te helpen. Althans het in de doofpot te
stoppen en te vergeten. Het Duitse persagentschap DPA heeft, zoals gemeld,
de tekst van de rede van Brandt ingetrokken, voor onjuist verklaard en tele
grafisch zijn verontschuldigingen aangeboden bij de Franse minister van
buitenlandse zaken.
Brandt zelf heeft aangekondigd,
dat naar de bron van de verkeer
de tekst een officieel onderzoek zal
worden ingesteld. De twee ministers
van buitenlandse zaken van Frank
rijk en Duitsland Couve de Murville
en Brandt, die elkaar over een week
in Parijs moeten ontmoeten, zullen
na deze verontschuldigingen als ech
te diplomaten kunnen dóen of hun
neus bloedt en elkaar van harte fe
liciteren met de uitstekende betrek
kingen die tussen beide landen be
staan.
De werkelijkheid is natuurlijk heel
anders. Dat Brandt zijn mond voor
bij heeft gepraat staat zo vast als
een huis. In zijn rede volgens de eer
ste tekst heeït hij De Gaulle een
man genoemd, die bezeten is door
macht. En die rechtstreeks ingaat
tegen de belangen van een verenigd
Europa. Volgens de tweede tekst
heeft hij gezegd, dat de Frans-Duits
verzoening diep verankerd ligt in de
harten van beide volken en spe
ciaal bij de jeugd. En dat zelfs on
redelijke regeringen aan dat feit niets
DE GAULLE
...licht geraakt...
kunnen veranderen. Een kind op de
schoolbanken moet tot de conclusie
komen, dat er tussen deze twee tek
sten een verschil bestaat als tussen
dag en nacht. De Duitse journalisten,
die de eerste tekst de wereld in heb-
WILLY BRANDT
...woorden ingeslikt...
ben gestuurd, moeten hebben zitten
slapen of dromen, wat moeilijk valt
aan te nemen.
Brandts collega, de socialistische mi
nister voor Duitse zaken, heeft in
Parijs gezegd, dat er tegen Brandt
een machinatie aan de gang is om
de goede verhouding tussen Frank
rijk en Duitsland volkomen te, ver
giftigen. Hij heeft duidelijk laten
doorschemeren dat hij de Russen er
van verdenkt de eerste tekst de we
reld in te hebben gestuurd.
Voorlopig zullen er maar weinigen
zijn, die dat geloven. De Paris Pres-
se van maandagavond geeft naar al
le waarschijnlijkheid de mening van
de meeste Fransen weer met de vol
gende plaat. Men ziet de Gaulle met
één oor, zo groot als dan van een
olifant, staan luisteren naar Brandt,
die voor de microfoon staat. Aan de
rechter kant van de géneraal. Aan
de andere kant staat een onbewogen
Couve de Murville te luisteren. De
zweetdruppels lopen Brandt van het
gezicht. Volgens het onderschrift van
de plaat zegt hij: „Ik? Ik heb hele
maal niets gezegd".
Het Parijse avondblad „Le Mon
de" wijdt aan het incicent een hoofd
artikel en stelt de vraag of de ge
voelige De Gaulle met deze reactie
van Bonn genoegen zal nemen.
(ADVERTENTIE)
350 GRAM NU 1,39
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS Midden in de crisis van
het verre en nabije oosten heeft
Frankrijk dezer dagen zijn oorlogs
haven in Mers-El-Kebir ontruimd.
Volgens de overeenkomst van Evian
had Frankrijk er tot 1977 mogen blij
ven. Maar uit bezuinigingsoverwe-
gingen werd besloten tot vroegtijdi
ge ontruiming.
De Franse marine had er 45 offi
cieren en 1297 matrozen, gendarmén
en arbeiders, die een uitgaaf verg
den van 22.620.000 francs per jaar.
Het Franse leger oetaalde per jaar
voor 4000 officieren en soldaten
45.290.000 francs. Bij elkaar een jaar
lijkse uitgave van 68 miljoen, die
volgens de Franse regering beter
kunnen worden besteed. Bovendien
had de oorlogshaven veel van zijn
betekenis verloren nadat Frankrijk
zijn scheepsterreinen voor raketten
en atoombommen had moeten prijs
geven in de Sahara. Frankrijk blijft
met een paar schepen in de naburige
haven van Bou Sfer en houdt vol
gens Evian optie op Mers-El-Kabir
tot 1977. Maar van dat theoretisch
recht zal waarschijnlijk wel nooit
gebruik worden ;;emaakt. Met tegen
zin is de Franse marine deze week
uit de haven vertrokken en het was
een zuur moment, toen de Franse
vlag werd neergehaald.
Wat er met de haven verder gaat
gebeuren is niet bekend. De Algerijn
se regering beschikt niet over de
middelen om de haven met zijn kost
bare installaties te onderhouden en
moet er een ander emplooi voor
zoeken. Men denkt aan een olieha
ven, malar het ongelukkige voor Mers
-el-Kabir is, dat het geen achterland
heeft. Er zijn herhaaldelijk geruch
ten geweest, dat een deel van de ha
ven zal worden gereserveerd voor
Russische oorlogsschepen. Die ge
ruchten zijn vanzelfsprekend tegenge
sproken, maar onwaarschijnlijk is
het niet. Iedereen weet, dat de Rus
sen na de Egyptisch-Israëlische oor
log hun vloot in de Middellandse
Zee aanzienlijk hebben versterkt en
zelfs dermate hebben versterkt, dat
volgens deskundigen van de NATO
de Russische dreiging groter is dan
20 jaar geleden, toen de NATO werd
gesticht.
UTRECHT (ANP) De 22-jarige
Hetty Strato uit Amersfoort heeft de
president van de rechtbank in Utrecht
gisteren gevraagd de Onze Lieve
Vrouwe stichting in Amersfoort te
gelasten haar weer toe te laten tot
deze kweekschool.
Ze deed dat in een kort geding dat
zij tegen het bestuur van de school
had aangespannen. De directrice wei
gerde haar begin januari de toegang
tot de schooi, omdat zij zich kort
voor kerstmis had ziek gemeld, ter
wijl ze in werkelijkheid met haar
moeder op vakantie ging.
„De gezondheidstoestand van moe
der is slecht en ik moet met haar
mee op vakantie", motiveerde het
meisje haar handelwijze.
In deze rubriek heb ik al menige
anekdote over De Gaulle opgenomen.
Mochten er gaullisten onder de lezers
zijn, die zich hieraan storen, (die man
in Limburg die ook in Nederland het
gaullisme propageert, zou dat zeker
doen), laten ze zich dan troosten met
de gedachte dat hun idool nu een
maal een karakteristiek man is, ge
knipt om in politieke moppen bela
chelijk gemaakt te worden.
Vandaag geen mop maar een uit-
spraak.. Van een Belgische senator.
Die zei: „Eens zal de Heer besluiten
de ogen van de generaal te openen
of ze te sluiten."
„Aan rendez-vousgelegenheden ter
bevordering van de losse scharrel,
waarvoor de N.V.S.H. nog steeds zo
luidruchtig propaganda maakt, be
staat in Gorinchem bepaald geen be
hoefte".
(Ridder van Rappard in zijn
nieuwjaarsrede).
Het gemeentebestuur van Geer-
truidenberg wil het bolwerk in de
komende zomer openstellen voor het
publiek. Voorlopig op proef en „in
dien er geen nieuw oord van zede
loosheid wordt geschapen", aldus
een toelichting van b. en w. Geen
rendez-vous gelegenheid dus.
Een vrouw van 110 jaar uit een
Engels plaatsje bedient nog steeds
zelf de klanten in haar melkzaak.
,,Dóör hard werken blijf je fit", vindt
ze. Ze zou best weer 80 willen zijn.
10.000 stakende vuilnismannen in
New York zijn op bevel van de
rechter weèr aan het werk gegaan.
De trottoirs van de stad lagen zo vol
afval, dat de volksgezondheid in ge
vaar kwam.
De Nieuwe Katechismus is in Ame-
rika helemaal op zijn Amerikaans
verkocht. In een vuurrode omslag
met een luchtbel en daarin de woor
den: „the famous New Dutch Cate
chism" (wat „de beroemde Nieuwe
Nederlandse Katechismus" betekent).
Een boekdrukker in Chicago heeft
iets bijzonders op de markt gebracht'!
een bijbel ter grootte van een zak
boekje. gevat in een roestvrij stalen,
kogelvrije huls. Het bijbeltje is be
stemd voor de soldaten in Vietnam,
Mét Interesse heb ik het niéuwe
nummer van Kruispunt gelezen. Dat
is een blad dat-wordt uitgegeven
door zeven órden en congregaties van
priesters. Een van de redacteuren,
Gêne Meijs, vertaalde een woord vart
de profeet Jeremias in hedendaagse
termen.
Hij kreeg dit resultaat: „Dit zegt
de Heer: ik. walg van je kerkdien
sten, je plechtigheden, je wetsver-
vulling, je opzeggen van gebeden-
Zorg eerst dat de negers hun rechten
krijgen, dat de ontwikkelingslanden
vooruit komen, stop met al dat ge-
oorlog en geruzie. Dacht je met wat
kerkbezoek, gelovig aanvaarden van
dogma's en een cent in de schaal mij
om te kopen, zodat ik het leed en
de tranen van miljoenen maar ver
geet
In Parijs is het origineel ontdekt
van een Rubens, waarvan iedereen
dacht dat koningin Elizabeth van
Engeland het bezat. Zij heeft nu al
leen een kopie.
Echt gebeurd verhaal: een man,
die in een advertentie in de krant
een gezel had gevraagd om mee op
vakantie te gaan naar Spanje, wordt
't nachts om vier uur uit zijn bed
gebeld. Buiten staat een man, die
vraagt: „Bent u de man van die
advertentie voor Spanje?" Woedend
antwoordt de gewekte: „Moet je me
dddrvóor uit mijn bed bellen". „Kalm
even", roept de man beneden, „ik
kwam alleen maar zeggen, dat ik
niet meega."
MERIJN
(ADVERTENTIE)
Za zeggen meer
dan 1000 woordem!
