CIRCUSECHTPAAR VIJFTIG JAAR GETROUWD
Mens wees koning
met verstand,
regeer het dier
met zachte hand"
I )e^e| m
Gandhi: „Geweldloosheid is geen lafheid
Eenderde van Utrechtse
studenten stopt
voortijdig met studie
PREMIE
SPAARPLAN
Effecten leveren ons ineens
extra voordeel op...
dank zij het Premie Spaarplan!
Twintig jaar geleden werd India's bevrijder vermoord
Piste-romance
In de leeuwenkooi
Het einde
Tegenslagen
Gehuild
Geschiedenis
Individualisme
Commissie
Ontaard
1
Lezing over
opgravingen
(Van een onzer verslaggevers)
TERHEIJDEN Morgen
is August Presscher vijftig jaar
getrouwd met Helena van Bever.
Het echtpaar slijt rustig zijn laat
ste levensdagen in een huis ter
zijde van de drukke weg Terheij-
den-Breda. Op 31 januari zal het
weer midden in de schijnwerpers
van de publiciteit staan. En dan
zal het zijn als enkele jaren gele
den, toen de naam Van Bever een
begrip was in de circuswereld.
Van die wonderlijke wereld van
paarden en zaagsel, van schetteren
de klaroenstoten en dot tromgerof
fel, van perfecte organisatie en te
gelijk ongelooflijke improvisatie,
weet mevrouw Van Bever trots
wijzend op een foto, die haar huis
kamer siert: „Van Bever, Europa's
enige zesmasten circus" zeer le
vendig te vertellen. Dan vallen plots
de jaren weg. Dan is zij weer de
kwieke, wat frêle figuur, die toch in
de piste domineert.
„Toen ik destijds trouwde,
Zo begint haar verhaal. En het kan
al niet anders, of ook de romance
tussen August en Helena, beiden in
het circus geboren, ontlook in de pis
te. Dochter van circusdirecteur Van
Bever gaf vijftig jaar geleden aan
de begaafde circusartiest, die Au
gust Presscher was, ten overstaan
van de ambtenaar van de burger
lijke stand te Bergen op Zoom, haar
ja-woord In Bergen, omdat circus
artiesten daar toevallig konden optre
den. Want de jaren van de eerste
wereldoorlog waren geen beste jaren
voor artiesten. Vader Van Bever had
r;jn eigen circus zelfs opgeborgen te
Brouwershaven en was met het cir
cus Carpani op tournee gegaan.
„Papa, verkoop mij dat circus",
zeurde dochter Helena. Tenslotte
stemde papa toe. „Voor 650 gulden.
En nog wel op afbetaling", herin
nert mevrouw Van Bever zich dank
baar.
Ter vergelijking: in november j.l.
werd het circus Ringling verkocht
voor 35 miljoen gulden. „Circus Van
Bever bestond in de eerste wereld
oorlog uit een houten kiosk. De paar
den, waarop ik 16 jaar gevoltigeerd
heb, heb ik van vader meegekre
gen", vertelt mevrouw Van Bever.
Ruim veertig jaar reisde zij met
haar eigen circus. Bij alle weemoed
van het afscheid zo'n negen jaar ge
leden, bij alle tegenslagen van ka
pitale stroppen en een grote brand,
stelt zij toch vast: „Het is ons al
tijd goed gegaan".
Met het élan, dat haar als circus
artieste sierde, stapt zij in haar ver
haal over een bewogen leven over
enkele handicaps heen: dat zij haar
heup brak; dat zij aan haar been
geopereerd moest worden; dat zij een
knie-operatie moest ondergaan. „Nor
male risico's van ons vak" lacht zij.
„Veel springen en het voltigeren te
paard houden je jong, maar je loopt
nu eenmaal wat meei risico's van
een breuk hier of daar".
uit het verleden duiken op: Roberti.
Strassburger, Mullens, Boltini. „Ah
onze oude circussen, meneer. Da'
waren circussen van paarden, mach
tig mooie dieren. Zelf ben ik gel
op Friese paarden. Als ik nu op dc
t.v. een goed nummer paardedres
suur zie, dan gaat je hart weer open
dan huil je soms van weemoed
Want wat hadden vij in ons circus
pracht paarden! En met welk een
zorg werden die omringd. De paar
den zagen er bij hun optreden nog
mooier uit dan de artiesten. Voor
mijn optreden, als ze er prachtig
geroskamd bij stonden, ging ik nog
altijd met mijn witte handschoenen
tegen de draad in over de rug van
het paard. Als ik dan een ietsepiet
sie vuil aan mijn handschoen kreeg
dan was de stalknecht, die voor de
dieren had moeten zorgen, beslist
niet gelukkig".
Paarden hebben het hart van me
vrouw Van Beveren gestolen. Maar
ook met andere dieren hebben zij en
haar man gewerkt: met leeuwen en
olifanten, met kamelen en beren.
Heel die menagerie heeft steevast
jarenlang meegelopea in Sinterklaas,
optochten in Terheyden en Ooster
hout.
„Op een keer", zo herinnert zij
zich, „hadden wij een leeuwendomp
teur in dienst, die niet wilde hebben
dat ik te dicht bij zijn dieren kwam,
laat staan, dat ik me ermee be
zighield. Mijn leeuwen moeten alleen
hun baas kennen, zei hij. Onze leeu
wen verbeterde ik hem, want de die
ren van Van Bever waren onze trots.
Op een morgen, het zal nog geen
vijf uur zijn geweest we stonden
in Bergen op Zoom werd ik wak
ker door geluiden uit de piste. On
ze leeuwendresseur bleek bezig een
kennisje de beginselen bij te bren
gen van de leeuwendressuur. Toen
werd ik razend. Op onze dompteur
uiteraard, niet op de dieren. Want
kwaad op Bieren kan ik niet zijn.
Om kort te gaan: ik nam de
zweep van de dompteur over en
stuurde hem naar huis De leeuwen
gingen in mijn opdracht allemaal
netjes op hun postement zitten en
om de toen toekijkende dompteur te
laten zien dat ik heel vertrouwd was
met dieren ook met de leeuwen
stak ik mijn hoofd in de bek
van een leeuw. Lijkbleek moet ik
geweest zijn en Nero, de leeuw bij
wie ik dit deed, moet de situatie
heel goed hebben aangevoeld. Mijn
man August, zelf o.a. dompteur van
wilde dieren, trouwens ook. Want
dat stukje bravoure van me bleef
tot die ene keer beperkt".
Helena van Bever begon met grote clown geworden, zelfs zonder
het circus van haar vader, dat ze circus", stelt mevrouw Van Bever
vast
voor 650 gulden kocht.
onze wegen elkaar en ging ik mijn
verkochte dieren even opzoeken. Het
waren mager onderkomen scharmin
kels. Ik heb gehuild, ruzie gemaakt
en mijn dieren teruggekocht."
Circus Van Bever heeft 75 jaar lang
geschiedenis gemaakt. Namen van an
dere, vroegere Nederlandse circussen
Bladerend in dikke foto-albums
valt haar oog op een prachtige paar-
dengroep. „Daar heb ik om gehuild",
vertelt ze. Steeds als wij een dieren-
groep verkochten, moesten we abso
lute zekerheid hebben, dat de die
ren goed ondergebracht werden. Dat
is ook altijd het geval geweest, op
één keer na. Op aandringen van mijn
man „Lena wees verstandig, ver
koop die paarden aan deze man,
want hij heeft centen bij zich" ver
kocht ik die mooie paardengroep aan
de directeur van een klein circus.
Een paar maanden later kruisten
Twee keer in haar leven moest
zij afrekenen met catastrofale te
genslagen. De eerste keer was dat
kort na de oorlog toen het geld ge
saneerd werd. „Met vier man heb
ben we een hele nacht zitten tellen.
Het was een goede tijd voor het
circus. Overal waar wij kwamen
en dat was meestal een hele ker-
misweek plus de dag na de ker
mis trokken we een volle tent.
Er was dus nogal wat geld in huis.
Wij hebben er een strop aan ge
had van zo'n 35.000 gulden".
Ruim een jaar daarna, in '47,
raakte het echtpaar Presscher-van
Bever in Terheijden door een brand
alles kwijt, behalve de paarden. „I-
lonka, mijn kleindochter, schoonrijd-
ster en ballerina, pakte de Fries bij
zijn manen en riep nog naar een
groep paarden. Zelf reed zij voorop
en de meeste paarden volgden haar.
Een man in het dorp zette direct
zijn stal voor ons open. De paarden
die gevlucht waren, tot in de stra
ten van Breda, zijn de volgende dag
allemaal netjes terechtgekomen. Met
niets moesten we toen opnieuw be
ginnen. En we klaarden het!"
Springend van de hak op de tak
vraagt mevrouw Van Bever zichzelf
af: „Of het feit, dat we Toon Her
mans niet in dienst genomen hebben,
een tegenslag genoemd moet worden?
Ik weet het niet. Telkens als we in
Zuid-Limburg waren kwam Toon bij
ons buurten met dezelfde vraag: Mag
ik bij jullie in dienst komen? In zijn
geboorteplaats Sittard sliep hij zelfs
bij ons in het stro. Hij is toch een
Negen jaar geleden kwam het on
herroepelijk einde. Marie Karoly-van
Bever (dochter van het gouden paar
en naar goede circustraditie ook
weer getrouwd met een circusar
tiest) voelde er niet zo veel voor
het circus over te nemen. „Ik had
een paar zoons moeten hebben", ver-
zucht mevrouw Van Bever. Toen zij
voor het circus, een goede prijs kon
maken de paarden naar Klant in
Valkenburg, waar de dieren een
best tehuis vonden en het circus
naar Martinique betekende dat
het einde van een schone traditie.
In zijn woning heeft het gouden
paar alle gelegenheid herinneringen
op te halen. Want bij h'en in wonen
ook nog de 84-jarige mevrouw Ka-
roly en de 72-jarige Bruur Lijnberg,
die beiden in circus Van Bever ge
schiedenis hebben gemaakt.
Een opgewekt vierspan, vol sterke
verhalen. „Eens artiest, altijd ar
tiest", lachen zij. Circus-kenners die
-respect hebben voor goede nummers.
Zoals het nummer, dat Bubi Karo-
ly brengt: een pony, die op de grond
zit, zonder met zijn voorpoten aan
de grond te komen. En de vrouw,
die van de wipplank omhoog vliegt
en in handstand met één hand op
het hoofd van haar partner springt.
Veel van die verhalen zullen op 31
januari opgerakeld worden. Het echt
paar Presscher-Van Bever is trots
op de goede naam, die circus Van
Bever heeft gehad. „Aan dat de
vies hebben wij ons altijd gehouden",
zegt mevrouw Van Bever, terwijl zij
naar een Delfts blauw wandbord
wijst in haar kamer. Onder de naam
„Circus van Bever" staat een paar-
dekop getekend. Daaronder de spreuk
die haar leven inspireerde: „Mens,
wees koning met verstand, Regeer
het dier met zachte hand"!
UTRECHT (ANP) Van alle mannelijke studenten ln Utrecht doet ge
middeld 33 procent geen afsluitingsexamen, bij de vrouwelijke studenten is
dit 57 procent. Men verwacht, dat deze percentages in de komende jaren nog
groter zullen worden.
J
De studenten, die met hun studie
stoppen, verliezen hierdoor gemid
deld twee en een half jaar, terwijl de
studentes gemiddeld vier jaar naar
de universiteit gaan, voordat zij zon
der afsluitingsexamen hun studie
staken.
De Utrechtse student doet gemid
deld drie en een half jaar over zijn
kandidaatsstudie en zeven en een
half jaar over zijn totale studie. Bij
de jongste generaties is echter' een
duidelijke verkorting van de kandi-
daatsstudieduur waar te nemen, na
melijk met een half jaar. Men ver
wacht, dat in de eerstkomende jaren
de totale duur van de studies aan de
Rijksuniversiteit in Utrecht gemid
deld met een half jaar zal dalen van
zeven jaar en negen maanden naar
zeven jaar en drie maanden.
Binnen de komende zeven jaar is
het vrijwel uitgesloten, dat de lengte
van de studie globaal zal dalen tot
minder dan zeven jaar, tenzij vele
studierichtingen zullen overgaan tot
het nemen van ingrijpende maatre
gelen.
Dit zijn enkele conclusies uit een
rapport over de studieresultaten aan
de rijksuniversiteit in Utrecht in de
periode 1946/1966. Het rapport is sa
mengesteld door de heren P.E.H. Up-
hoff, R. R. Gras en J. H. A. de Vree
de van het bureau onderwijsresearch
en studiestatistiek in Utrecht.
Het aantal vrouwelijke eerstejaars
neemt naar verhouding sterker toe
dan de aantallen mannelijke. In 1946
bes,tond 19 procent van de eerste
jaars uit vrouwen, maar dat percen
tage is gestegen tot 30. De Utrecht
se studie-inrichtingen zijn sinds 1946
sterk gegroeid. De aanwas van eer
stejaars is vooral toegenomen in de
sociale wetenschappen (opvoedkunde
psychologie en sociologie).
De vrouwelijke studenten doen ge
middeld een half jaar langer over de
studie dan hun mannelijke collega's.
Dit verschil dreigt in de komende ja
ren uit te lopen tot negen maanden
of een vol studiejaar. Van de genera
ties vrouwelijke studenten van 1946/
1955 bleek gemiddeld 53 procent de
studie binnen elf studiejaren te heb
ben opgegeven. Dit percentage kan
voor de volgende generaties zelfs toe
nemen tot 65 70 procent.
(ADVERTENTIE)
Mijn vrouw en ik zijn aandeelhouders geworden! We doen mee aan
het Premie Spaarplan en kopen nu jaarlijks voor zo'n 500 gulden
aandelen en obligaties. Straks krijgen we daarover elk jaar 100
gulden premie van dit nationale plan. BelastingvrijI We kopen er nog
een aandeeltje voor...
Misschien is het Premie Spaarplan ook iets voor Even een briefkaartje aan
Premie Spaarplan, Postbus 51, Den Haag en u ontvangt vrijblijvend een brochure
over alle mogelijkheden (effecten- en spaarbewijzen, levensverzekeringen, hypo
theekaflossingen,spaarkasinschrijvingen, garantiekredietaflossingen).
Wilt u persoonlijk advies? Spaarbanken, Boerenleenbanken, Raiffeisenbanken,
Postkantoren, Banken, Borgstellingsfondsen, Hypotheekbanken, Bouwfondsen,
Spaarkassen, Levensverzekeringmaatschappijen, assurantie-tussenpersonen en
de Sociale Verzekeringsbank zullen u graag alles over het Premie Spaarplan
vertellen.
Basis voor persoonlijk bezit
O
ff
(Van onze redactie buitenland)
BREDA Door drie schoten ge
troffen overleed twintig jaar gele
den, op 30 januari 1948, Mohandas K.
Gandhi (78). Een waarlijk unieke
figuur op het wereldtoneel. Een
halfnaakte uitgemergelde man stichtte
de na China grootste staat van de
wereld: India. Zonder officiële func
tie was hij machtiger in India dan de
president of de premier; zijn vijftien
vastenacties bereikten meer dan ja
ren van politiek werk. Voor de rest
van de wereld is de Mahatma („Grote
Ziel") de profeet van de geweldloos
heid, die miljoenen wist te overtui
gen. Voor alles was Gandhi een
idealist, die naar zijn idealen leefde.
Mohandas Karanchand Gandhi werd
2 oktober 1869 geboren te Porbandar
in noordwest-Indië. Zijn vader (even
als zijn grootvader en oom) was pre
mier van de provincie Porbandar,
streng en onomkoopbaar. Een enorme
invloed op de schuwe, ontzettend ver
legen jongen had zijn streng-religieu-
ze moeder, die de middelmatige scho
lier voor zijn vertrek naar Engeland
voor zijn rechtenstudie vlees, wijn
en vrouwen verbood. Door zijn ver
legenheid mislukte hij echter als ad
vocaat in zijn moederland volkomen,
vaak kon hij zijn pleidooi niet afma
ken, omdat de woorden hem in zijn
keel bleven steken.
Om deze schande te ontlopen aan
vaardde hij graag een proceszaak in
Zuid-Afrika. Daar kwam hij pijnlijk
in aanraking met de rassendiscrimi
natie, die ook de 150.000 Indische im
migranten trof. Geleidelijk aan nam
hij de leiding op zich van het verzet
tegen allerlei beperkende bepalingen
van de Indiërs. Door zijn bemoeiingen
is de discriminatie van de Indiërs in
Zuid-Afrika thans veel minder schrij
nend dan die van de negers. De Zuid-
afrikaanse periode (18931914) is
zeer belangrijk in het leven van Gan
dhi.
Hij leerde er zijn leidersgaven ken
nen. Het christendom keerde hij defi
nitief de rug toe. De verdediging van
de discriminatie met de bijbel in de
hand, de louwheid van de „zondag
christenen" stuitten hem tegen de borst
Elke godsdienst, ook het hindoeïsme
toetste hjj aan de moraal en hij dulde
geen tegenspraak: het kastensysteem
van de Indische samenleving heeft hij
nooit aanvaard. Hij heeft altijd op
zettelijk de paria's en ongenaakbaren
opgezocht.
Bijbel (hij citeerde vaak de berg
rede), Koran en het heilige boek van
de Hindoes „Las Bhagavad Gita" stel
de hij op één lijn en trachtte tot
een synthese te komen. Het hindoeïs
me achtte hij het meest volwassen:
„Het leert me niet te bidden, dat an
deren hetzelfde zullen geloven als ik,
maar dat zij in eigen godsdienst tot
grote hoogte zullen reiken".
En: „Europa is in naam christelijk,
maar welvaart is er de mammon; de
wereldoorlogen hebben de duivelse
natuur van de westerse cultuur aan
het licht gebracht".
zijn begeerte". Gezag en macht waren
zijn grootste vijanden.
Onder invloed van Ruskins boek
„Unto this last" stichtte hij in Zuid-
Afrika commune's, waar naast het
normale werk handenarbeid fanatiek
werd beoefend. In India teruggekeerd
(1914) zal hij het spinnewiel propa
geren. Het spinnewiel werd de hef
boom waarmee hij de paria's boven
hun stand verheft uit hun gruwzame
ellende, die eeuwenlang caritas van
missie en zending niet hadden kun
nen opheffen. Overigens waren Gan
dhi's economische opvattingen bijzon
der reactionair: „Het Westen streeft
slechts naar stoffelijke welvaart,
maar bekommert zich niet om de ziel.
Spoorwegen zijn uit den boze, artsen
stellen de mens in staat ongezond te
leven zonder daar gevolgen van te
ondervinden, rechters stoken op tot
twist en buiten slechte instincten uit,
professoren werken aan de ontwikke
ling van een land zonder zich erom te
bekommeren of de ziel de ontwikke
ling wel kan bijbenen, de machine
maakt de mens slechts tot slaaf van
Hij predikte het volstrekte indivi
dualisme. „Men mag zich nooit tot
iets laten dwingen wat in strijd is
met zijn geweten, lijdelijk verzet is
dan de enig juiste houding".
Over straf: „Dwang heeft nog nooit
iemand tot een beter mens gemaakt.
Daarom is een dictatuur niet in staat
goedheid aan te kweken, integendeel
het systeem draagt de kiem van ver
rotting in zich". Over diefstal: „De
rijke, die zijn rijkdom door uitbuiting
en andere twijfelachtige middelen
verkrijgt, is niet minder dief dan een
zakkenroller of inbreker. Kijk in
jezelf en je weet dat het verschil tus
sen jezelf en de dief maar klein is.
Als ieder zijn part van de rijkdom
kreeg en er sociale rechtvaardigheid
was, was er geen aanleiding voor
diefstal". Aangeven bij de politie
noemde hij openlijk laf. Dit houdt
verband met zijn opvatting van ge
weldloosheid: „Geweldloosheid is
geen lafheid.
't Is 'n verachting voor wat men slecht
en onjuist acht". Zijn optimistische
theorie is dat een meerderheid van
de goeden de kwaden verbant uit de
„normale" maatschappij door ze te
negeren. De paria's zullen dan alles
in het werk stellen om weer in de
maatschappij opgenomen te worden.
Veel mensen denken dat Gandhi een
pacifist was. Maar daar was hij te
veel Indiër en nationalist voor: „De
aanhanger van de geweldloosheid
moet trachten een oorlog te voorko
men. Ontbrandt deze toch, dan mag
hij zijn volk helpen de oorlog zoveel
mogelijk van zijn land af te wente
len". Zelf riep hij in 1914 op tot een
vrijwilligersactie om Engeland te hel
pen in de oorlog.
Gandhi's vier escalerende acties
van geweldloos verzet tegen het Brit
se koloniale bewind: lijdelijk verzet,
weigering van gezag en boycot van
openbare ambten, het negeren van
het bezoek van de prins van Wales
in 1921 en zijn ultimatum aan onder
koning Reading, ontaardden alle in
geweld, ook al door de hardhandige
reacties van de Britten (o.a. op 13
april 1919, toen generaal Dyer in koe
len bloede 380 mensen „als waarschu
wing" liet neerschieten). Het doel. de
onafhankelijkheid van India, werd be
reikt. Maar de Mahatma („Nooit hei
ligt het doel de middelen") was ver
bitterd en vastte wekenlang als boe
tedoening. Vlak voor zijn dood ver
klaarde hij verbitterd waarom hij in
Europa de geweldloosheid niet wilde
propageren: „Ik heb mijn eigen volk
niet eens kunnen overtuigen. Ik ben
„MAHATMA" GANDHI
welvaart is demon...
een verspilde kogel".
De betekenis van de figuur Gandhi
wordt scherp gezien door de Ameri
kaanse journalist Louis Fisher die
hem stelt tegenover de figuur van
Stalin. De man die zijn ideeën met
geweld opdrong en de zachtmoedige
Indiër die zijn ideeën verbreidde door
de kracht van zijn persoonlijkheid.
Martin Luther King heeft het vraag
stuk weer actueel gemaakt of ge
weldloosheid een hersenschim is of
een morele noodzaak.
e/ v
Bent u gisterochtend nou ook 4
zo bedroefd, om niet te zeggen op.
standig aan het werk gegaan? Deel.
genoot in de nationale schande?
Bukkend onder het smadelijke vet.
lies van Ard en Keessie? Mm,
waarom? Ard en Keessie zijn toci
ook maar mensen?
Verkerk heeft, min of meer tol
zijn verontschuldiging over het vet.
lies aangevoerd: „Ik ben nog altijd
het gevoel met het ijs kwijt, he!
goede contact als ik het zo mag
gen".
Dat mag hij natuurlijk zo zeggen,
maar het klinkt mij een beetje
vreemd in de oren, nu hij na lanje
tijd eens met beide benen op de
grond (ik mag hier wel zeggen: op
het ijs) terecht is gekomen. Er ii,
dacht ik, ook in de schaatssport, een
tij d van komen en een tijd van gaan,
Overigens is er soms ook nog een
tijd van terugkomen. Dat zullen tci
dan wel zien.
Hebt u tóch nog een stekelige bul!
Lees dit dan maar: „Honen, grjjj,
zen, overal de draak mee steken
dat is de goedkope, gemakkelijk-,
oppervlakkige kwijl van hen, dit
niet kunnen denken, niet kunnen
vooruitzien, en niet kunnen samen,
werken".
Deze uitspraak ts van de Bntsi
minister van buitenlandse zaku,
George Brown, die nogal eens ge.
hoond, om wie nogal eens gegrijnsd
en met wie nogal eens ie draak
wordt gestoken.
De strubbelingen met de
binnen de KVP zijn door de voorzit
ter van de katholieke vereniging
van mijnbeambten in Heerlen dezer
dagen „een heilloze broederstrijd"
genoemd.
En waarom dan wel? „Het ts or,.
verstandig", vindt hij, „het otiii
huis af te breken voordat het roei»
klaar is".
De katholieke mijnbeambten-vooi
zitter voelt misschien meer voor
numentenzorg?
Radio Vaticana is ook meegeslmi
in de Romeinse verjongings
Zaterdagavond zond het radiostation
van het Vaticaan voor het eerst i«
zijn 37-jarig bestaan, aldus het perf
bureau Reuter, popmuziek ie éia
in. Het was in een programma uw-
in „verscheidene geestelijke waar
den van onze tijd" werden beliclit,
Wat is Oe Thant? Een oosterse
rijstschotel? Een specerij? Een sar'
dientje? Een generaal uit het Mid
den-Oosten? Bijna de helft van
ruim 2000 in een enquête met
vraag: „Wat is Oe Thant?", be
derde Westduitsers gaf een van bo
venstaande antwoorden of wist
lemaal niet dat hij secretaris-®
raai van de Verenigde Naties (in de
krant vaak kortaf VN) ia.
Het weekeinde heeft ook een ple
zierig bericht opgeleverd. Nu denkt
misschien aan „onze meisjes" in Hel
sinki. De Nederlandse schaatsteti
sloegen er inderdaad een goet
(sport)figuur. Het Algemeen Def
blad deed hiervan verslag onder
kop: „Meisjes heersten in Helsinki
Forse, gespierde taak Trouwens,
uw eigen krant bracht he' ook fraai:
„Regen van goud, zilver en brons
in Helsinki". Een beetje druilerig
begin, dat wel.
Verder verheugend nieuws: Mtt»
Theodorakis is vrij. „De kunst is
zegt Hopper in De Volkskrant, „om
niet in slaap te laten wiegen jso'
een gevoel van „Es ist en-eter»,
want Theodorakis en Papandrest
waren alleen de roepnamen voot
ruim tweeduizend resterende ge
genen tn Griekenland".
VVD-fractieleider in de
mr. H. van Riel, heeft al meer aa»
een week geleden de knuppel in
liberale hoenderhok gegooid, ma»
het gekakel blijft doorgaan. Wan-
delganger (Volkskrant) noemde
terdag mr. Van Riel gewoon conser
vatief. En verder: „Zijn P°'lt!e,
ideeën dienen met enthousiasme w
worden verworpen. Zijn speculere
op de steun van de sensatiepers m
hartgrondig worden veroordeel
Maar hjj is tenminste geen kwas-
keimeneertje".
(Van onze correspondent)
TERNEUZEN Op donderdagU1
bruari a.s. heeft in café „De vri
schap" een algemene led«iverg_,
ring plaats van de vereniging-'.
Terneuzen". Tijdens deze bijeenk
zal ir. Trimpe Burger een
houden over opgravingen in l*
in het algemeen en m Zeeuws®
Vlaanderen ln het bijzonder.