„Geen parochie, maar een
missiestatie
lauren
M> soepen
,De Waayenberg'5 blijkt
bij opening al te klein
Bescherming Bevolking
boven Westerschelde
werd gereorganiseerd
Pijnenburg s
weverijen
stopt produktie
papier
voor
uw
^-pen
'n r
I yanto]
snoepje
van de WEEK
DE PASTOOR VAN YERSEKE EN ZIJN VERSTROOIDE SCHAPEN Nijverheidsschol,l Middelburg
?5
OM 1 PROCENT
Tekort
Rij!
Is voor arm
Minderheid
Geen oecumene
Dat zijn van die
hele geweldige, zeg!
Na veroorzaken
aanrijding
Geldboete voor
bejaarde man
VORMING
In 15 jaar:
Produktiewaarde
tuinbouw
verdrievoudigd
Franse stakers op
vuist met politie
EYO verontrust
over maatregel
automobiel
assuradeuren
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 25 JANUARI 1968
5
:e Bergen op Zoom is op
ia een geduldig gedragen
t H. Sacrament der zie-
joede zorgzame man en
er, behuwdvader en opa,
AN LOENHOUT
ïoot van
iphia Lintiers
gebeden aan.
in Loenliout-Linders
Loenhout
Loenhout-
Hoppenbrouwers
Hennie.
ïuari 1968.
'rledene zijn vrijdagavond
,n 7 uur in de parochie-
ïaristieviering waarbij u
laats hebben zaterdag 27
in de parochiekerk van
Gorcum, waarna de be-
[raafplaats te Bergen op
eren na de begrafenis
irpsestraat.
RICH TEA BISCUITS
±170 gram pak 39j
SPERZIEBONEN
literblik 62
LIMONADE GAZEUSE
3 smaken
gezinsfles
Chocolade
DUBBELBARS
met aardige
attractie
(Van een onzer verslaggevers)
YERSEKE „Deze kerk hier is op de groei gebouwd. Maar die groei
Is nooit gekomen". Dat is in een paar woorden de hele problematiek van
pastoor A. Kerremans (56) en van de parochie Yerseke. In officiële termen
heet een parochie als die van het Zeeuwse oesterdorp diasporaparochie.
Pastoor Kerremans: „Ik zeg altijd, dat ik geen parochie heb, maar een
missiestatie".
De St.-Annaparochie in Yerseke
telt ongeveer 250 parochianen. Ze
wonen deels in de gemeente Yerse
ke, deels in de gemeente Wemel-
dinge en de rest in de gemeente
Kruiningen, die voor een stukje on
der de St.-Annaparochie valt. „Van
een kudde kun je niet spreken", vindt
de pastoor, „ik heb meer een stel
letje verstrooide schapen".
Dat verstrooide, dat is wel heel goed
uitgedrukt. Bekeken vanuit het dorp
Yerseke, dat tegen de Oosterschel-
de ligt, strekt de parochie zich naar
het oosten vier tot vijf kilometer
uit en naar het westen twaalf kilo
meter. Pastoor Kerremans bezoekt
zijn parochianen dan ook per auto.
„Hij trekt goed, maar ik heb hem
wel tweedehands gekocht. Nieuw was
te duur. Ik krijg er per jaar zes
honderd gulden vergoeding voor. Dat
is te weinig. Ik moet er zelf geld
bijleggen".
Dit laatste geldt trouwens niet al
leen voor de auto van pastoor Ker
remans, het geldt voor heel zijn pa
rochie. Er moet dik geld bij. „Ei
genlijk heeft zo'n parochie geen be
staansrecht", vindt de pastoor. „Maar
ja, wat wil je? Als er nu dicht ge
noeg bij een andere parochie was,
dan kon de St.-Anna daarin opge
nomen worden. Maar dat is nu een
maal niet zo".
De boekhouding van de parochie
Yerseke wijst uit dat er over 1967
een tekort geweest is van maar
liefst zo'n slordige tienduizend gul
den, dus zo'n veertig gulden per
parochiaan, kinderen niet vergeten.
De inkomsten bedroegen bijna 8.000
gulden, waarvan de parochianen via
de Gezinsbijdrage f 4.278 bijeenge
bracht hebben. Per gezin is dat ge
middeld f 79,22. Vergeleken bij de
rest van het bisdom een niet gering
bedrag. „Ze beseffen hier wel, dat
ze er iets voor over moeten heb
ben om een kerk te hebben", zegt
de pastoor nadrukkelijk.
De uitgaven van de parochie daar
entegen bedroegen circa f 18.000.
Daarbij inbegrepen het salaris van
de pastoor, de zusters die de pasto-
riehuishouding verzorgen, de koster
en de organist. Geen weelde dus, op
en om de pastorie van Yerseke,
maar daar gaat het niet om. Van
genoemde f 18.000 werden er f 13.000
besteed aan jaarwedden en lasten.
De rest ging er uit aan altaarbe
hoeften, kerkbehoeften, kosten van
beheer, belastingen, enz.
Wat moet pastoor Kerremans nu
met zo'n tekort? De oplossing is
simpel: het bisdom legt bij. Uit het
solidariteitsfonds. De rijke parochies
voor de arme. Want dat is het prin
cipe van het solidariteitsfonds. Als
een welgestelde parochie in het bis
dom bereid is om wat minder weg
te leggen voor bijvoorbeeld een or
gel, of glas-in-loodramen, dan kan
de buitenmuur van de kerk van St.-
Anna in Yerseke met een vochtwe
rend middel bestreken worden, zo
dat de schimmelplekken aan de bin
nenkant kunnen opdrogen.
,.De architecten zeggen, dat er
gelukkig nog geen gevaar voor in
storten bestaat", licht de pastoor toe.
Maar hypergezond ziet de kerk van
St.-Anna er nu ook weer niet uit.
In de sacristie trekt de pastoor met
veel moeite de kast open waar de
misgewaden in dienen te liggen.
„Onbruikbaar", zegt hij. De schar
nieren komen met de deur mee.
Binnen rot, vermolmd en beschim
meld hout.
In de kerk doet de pastoor de
deur open die toegang geeft tot het
koor. „fiven naar de trap kijken",
nodig hij uit. Het is een van de
curiositeiten van zijn kerk. „Indertijd
kostte een trap naar het koor acht
honderd gulden. En dat zat er niet
aan. Een van de leden van het kerk
bestuur heeft toen gezegd: laat mij
daar maar voor zorgen. Hij heeft een
trap gekocht van een ouwe vissers
schuit en daar klimt het koor nu ie
dere zondag langs naar boven".
De kerk is in 1894 gebouwd. Blijk
baar had de toenmalige bisschop de
ooop dat Yerseke ooit eer levens
krachtige parochie zou worden. Het
gebied werd afgescheiden van de pa-
ochie Hansweert en het kerkbestuur
bende f 25.000 voor de bouw van
kerk en pastorie. „Daar heb ik de
aatste schuld nog van afgelost",
«at pastoor Kerremans noteren. En
an te weten, dat hij er nog maar
goed vier jaar pastoor is
groei van de parochie van
Anna Yerseke is nooit geko
men. Op dit moment vormen de ka-
blieken in Yerseke en Wemeldin-
sc een kleine minderheidsgroep, nog
met precies vier procent. „In de
">ger jaren", zucht pastoor Ker-
ti mans' „waren er nog gezinnen met
n of meer kinderen, maar die zijn
V"1 "iet meer"-
En hij heeft gelijk. De parochie
ïerseke telt 25 kinderen in de la-
6 ^schoolleeftijd. Geen katholiek
ri(4orW'is ^us- ^ei godsdienstonder-
„Twee voormiddagen in de
i legt de pastoor uit. „Een
ei doe ik het zelf en de andere
erT koster Adriana. Zuster Adria-
iaar en, met nog
n andere zuster, huishoudster op
Pastorie. In haar jongere jaren
BREDA Het bisdom Breda
heeft in 1966 uit zijn bezittingen
voor f 89.000 aan grond moeten
verkopen plus een aantal effec
ten. Het moet' interen op zijn be
zittingen om de touwtjes aan el
kaar geknoopt te krijgen. Waar
had het bisdom dat geld voor no
dig? De grootste hap van de
uitgaven ging naar onrendabele
parochies. Dat was f 530.000.
Tweede grootste op de lijst was
de post nieuwbouw van kerken,
die bijna f 400.000 beliep. Vier
jaar geleden maakte wijlen mgr.
G. H. de Vet een nieuwe op
zet voor de kerkelijke geldzaken.
Alle katholieken in het bisdom
werden opgeroepen om hun kerk
via de gezinsbijdrage te steunen
en er werd een solidariteits
fonds voor de parochies onder
ling in het leven geroepen. Aan
vankelijk werd van de parochi
anen gevraagd per jaar zo mo
gelijk f 60,- per gezin aan de pa
rochie te geven. Dat bedrag is
inmiddels zodanig .gedevalueerd'
dat de bisschop van ieder gezin
1 procent moet vragen van het
netto inkomen.
Dat geld gaat naar de eigen
parochie, die het, aangevuld
met het plaatsengeld, voor ei
gen exploitatie kan gebruiken.
Daar staat tegenover, dat de pa
rochie per volwassen parochiaan
per week 10 cent aan het bis
dom moet afstaan. Die dubbel
tjes vormen samen het solida
riteitsfonds. Behalve boven-pa-
rochiële instituten als bedrijfs-
en milieu-apostolaat en priester
opleiding moet daar geld uit ko
men ten behoeve van noodlij
dende parochies. Zijn er paro
chies die aan het eind van het
jaar een batig saldo hebben,
dan worden zij verzocht ook
daaruit het solidariteitsfonds
nog te voeden. Om een kleine
indruk te geven: in 1966 vloeide
er f 34.000 uit de parochies naar
het solidariteitsfonds. Van het
bisdom naar armlastige paro
chies ging f 530.000.
Armlastige parochies zijn om
te beginnen alle parochies die
een „zielental" hebben dat tus
sen de 1200 en de 1500 ligt. Of
lager natuurlijk. Verantwoorde
lijke mensen in welgestelde pa
rochies hebben er vaak geen
idee van, hoe pastoors van zul
ke diasporaparochies (het bis
dom Breda telt er zo'n 35) moe
ten sabbelen om rond te komen.
Een voorbeeld van zo'n diaspo
raparochie is St.-Anna in Yerse
ke. Zij leeft bij de gratie van
het welzijn van andere paro
chies in het bisdom, die op hun
beurt alleen weer kunnen draai
en als zoveel mogelijk katholie
ken bereid zijn 1 pet. van het
netto inkomen aan hun eigen pa
rochie te schenken.
heeft ze het onderwijs gediend, zo
dat ze best godsdienstles kan geven.
„Al weet ik natuurlijk niet", zegt
de pastoor, „of ze gediplomeerd is".
En dan zijn er nog vier katholieke
kinderen kin de lagereschoolleeftijd
in Wemeldinge. Die krijgen van de
pastoor godsdienstonderricht aan huis
Met dat al kent Yerseke geen
bloeiend parochieleven. Er is maar
één vereniging, een vrouwenvereni
ging. Tot vorig jaar een afdeling van
het Vrouwengilde. Maar ze' konden
de contributie niet meer opbrengen
en nu vegeteren ze zo maar wat
op eigen kracht. „Als instrument
van zielzorg totaal ongeschikt", moet
de pastoor zeggen.
Gespreksgroepen zijn er al even
min. En een parochieraad ook niet.
„Wat zou ik met die mensen moe
ten bepraten?" vraagt pastoor Ker
remans zich af. Iedere zondag is er
een hoogmis en een gelezen mis. De
hoogmis bij toerbeurt wél en niet
in het Latijn. „De parochianen ma
ken zich daar niet druk om, maar
de koorzangers "zingen het liefst La
tijn". Er zijn er een stuk of tien
die trouw komen zingen, tien of
twaalf. Er is een organist die nooit
verzuimt en die zijn trouw beloond,
ziet met honderd gulden in het jaar.
En een koordirigent die het (on
danks zijn leeftijd en het scheeps-
trapje) voor niets doet. En nog goed
ook.
Door de week is er ook iedere
dag een eucharistieviering. Door vier
of vijf parochianen bijgewoond, 's
Zaterdags is het kindermis en dan
loopt het wel wat drukker.
Dan vertelt pastoor Kerremans
iets waar hij eigenlijk zelf om moet
lachen. „Weet u dat er hier iedere
zondag in Yerseke zeven christelijke
diensten zijn? Tel ze maar op: een
gereformeerde, een hervormde, een
oud-gereformeerde, een van een af
gescheiden groep van de oud-gerefor
meerden, een van de vrije evangeli
sche gemeente, een van het Leger
des Heils en een katholieke."
Maar van oecumene geen sprake.
„Ik zie wel eens een dominee als
ik godsdienstles ga geven.. We zeg
gen elkaar dan goeiendag, maar meer
(Van een onzer verslaggevers)
MIDDELBURG De christelijke
Nijverheidsschool voor meisjes „De
Waayenburg" te Middelburg, die gis
teren officieel werd geopend is reeds
te klein.
Met welgeteld 444 leerlingen is de
ze school een van de grootste en
waarschijnlijk de grootste van dit
type in Nederland. Uitbreiding van
de schooi is niet mogelijk op het be
staande terrein, zodat eerlang weer
naar nieuwbouw zal moeten worden
uitgezien. Voor het bouwen van de
Waayenburg in het plan Breewijk
beschikte men voor een school van
dergelijke afmetingen over een tame
lijk klein terrein waardoor het groot
ste deel in hoogbouw moest worden
uitgevoerd. Een en ander bleek
woensdag uit toespraken van o.m.
bestuursleden tijdens een openings
bijeenkomst.
De voorzitter van de Zeeuwse
C.B.T.B. de heer J. van den Bos
noemde het in zijn welkomstwoord
een geweldige pretentie om deze tijd
van vervlakking en vermaterialise-
ring een christelijke school te bon-
wen en in stand te houden. De heer
Van den Bos herinnerde eraan dat
op 1 september 1949 met de toenma
lige christelijke landbouwschool met
37 leerlingen wend gestart. De groei
van het aantal leerlingen ging in
snel tempo. Zo waren er per 1 janu
ari 1958 al 200 terwijl men thans de
450 nadert.
De behuizing op het Noord Bol
werk bleek daarom al spoedig te
klein en met een deel van het on
derwijs moest verspreid over de ge
hele stad wonden gegeven. De heer
v.d. Bos herinnerde er aan dat reeds
in 1955 aan de minister toestemming
werd gevraagd om te mogen begin
nen met voorbereiding van de nieuw
bouw. Hij zei het thans een gelukki
ge omstandigheid te achten dat de
ambtelijke molen in dit geval zeer
langzaam draaide, omdat anders 'n
school, eerder gebouwd, nu al lang
niet meer aan de te stellen eisen zou
PASTOOR A. KERREMANS
meer missiestatie
ook niet. Nee, ik kom nooit bij hem
aan huis. En van gezamenlijke dien
sten komt ook niets. Er is blijkbaar
geen behoefte aan. En als leidsman
van zo'n kleine minderheid voel ik
me niet geroepen om er de stoot
toe te geven".
Pastoor Kerremans is Brabander
van geboorte. Voor zijn pastoraat in
Yerseke was hij rector in Hooger-
heide. Zeeland spreekt hem niet zo
erg aan. „Ik heb al een paar keer
gevraagd om een plaatsje in Bra
bant", geeft hij toe. „Maar het is
er nog niet van gekomen".
Hij is bang dat de parochie van
St.-Anna geen pérspe'cti'ef heeft. „Er
zit geen groei in", zegt hij nog eens
en dat benauwt hem het meest. Hij
voelt zich geïsoleerd in het dorp aan
de Oosterschelde.
Als hij zijn pastorie laat zien is
hijzelf voor de zoveelste maal ver
baasd over het aantal kamers. „Ik
denk dat ze vroeger op logés ge
rekend hebben, bezoekers die 's a-
vonds niet meer naar huis konden
gaan. Maar dat hoeft nu niet meer.
Iedereen heeft tegenwoordig immers
een auto".
Trouwens, op de vraag of hij wel
eens bezoek krijgt daar in Yerseke
zegt de pastoor kortaf: „Nee, nooit".
En dan is het er inderdaad wel een
zaam, met zo'n kleine, verstrooide
kudde.
(Van een onzer verslaggevers)
MIDDELBURG De reorga
nisatie van de drie B.B.-kringen
ten noorden van de Westerschel-
de, die al enige maanden in voor
bereiding was, heeft dezer dagen
zijn beslag gekregen.
In de thans nieuw gevormde
kring Zeeland A zijn opgenomen
de voormalige Zeeuwse kringen
A. B. en D. waartoe resp. behoor-
den Walcheren, Noord- en Zuid-
Beveland, Schouwen-Duiveland,
Tholen en Sint Philipsland.
Opzet van de organisatie is het
bereiken van een grotere doelma
tigheid geweest.
In de nieuwe kring zijn in totaal
ongeveer 4700 noodwachters onder
één bevelsorgaan gebracht. Voorheen
(ADVERTENTIE)
bij 2 zakjes
Groentesoep - Groentesoep Speciaal - Kippesoep.
waren die over drie commando's ver.
deeld, terwijl een provinciaal com
mando daarbijeen coördinerende
functie had.
Een besparing wordt ook Verkregen
doordat nu slechts één commando
post nodig is-. Deze nieuwe centrale
commandopost zal te Goes worden
ingericht.
Het dagelijks bestuur van de kring
bestaat thans uit de volgende per
sonen: H. van Suijlekom, burgemees
ter van Kapelle, voorzitter: mr. J
Drijber, burgemeester van Middel
burg, vice-voorzitter; D. Kastelein,
burgemeester van Zierikzee, secreta
ris en de heer W. van Doorn, bur
gemeester van Poortvliet. P. Evers,
burgemeester van Kortgene; H. Hack.
burgemeester van Arnemuiden en
wnd. burgemeester van Wolphaarts-
dijk en H. Koevoets, burgemeester
van Valkenisse, leden van het da
gelijks bestuur.
Tot hoofd Bescherming Bevolking
is benoemd de heer H. Pilaar, plv.
hoofd de heer J. de Boer, en tot ad
viseur de heer J. van der Lelie, die
resp. hoofd zijn geweest van de voor
malige kringen De Bevelanden,
Schouwen-Duiveland, Thlen en Sint.
Philipsland, Walcheren.
De kantoren te Vlissingen en Zie
rikzee zijn gesloten, terwijl het cen
trale kantoor thans is gevestigd te
Goes aan de Kloetingseweg 40, waar
momenteel 16 personen tewerk zijn
gesteld.
(Van onze correspondent)
MIDDELBURG. „Er komt een mo
ment dat men er aan moet gaan denken
of het nog wel verstandig is zo'n ge
vaarlijk iets als een auto te blijven be
sturen", merkte de officier van justi
tie mr. J. Kolkman, gistermorgen op
tijdens de zitting van het kantongerecht
in Middelburg, waar de 76-jarige land
bouwer H. V. uit 's-Heerenhoek terecht
stond wegens het veroorzaken van een
aanrijding In Heinkenszand.
De landbouwer was bij het inrijden
van een smalle straat waarvan hij niet
geheel de bocht kon nemen, omdat hij
gehinderd werd door een in die straat
geparkeerde auto, achteruitrijdend op
de kruising in de Dorpsstraat gekomen
waar hij tegen een andere auto was
gereden.
De officier van justitie was, hoewel H.
V. alle schuld ontkende, na het horen
van twee getuigen, er van overtuigd
dat de 76-jarige man, die van de aan
rijding niets gemerkt had, schuldig was.
Hij eiste een geldboete van f 60 en gaf
hem de welgemeende raad te'overwe
gen of het niet verstandiger zou zijn
op een langzamer vervoermiddel over
te stappen. Hij wilde echter de eer aan
de verdachte laten zeif deze beslissing
te nemen.
Kantonrechter mr. A. Nouwen was
echter van mening dat de landbouwer
zich maar beter te voet kon verplaat
sen. Hij legde een geldboete op van
f 40.
hebben voldaan. De Waayenburg
heelt, zo deelde hij mee, 16 lesloka
len waarvan vier voor handenarbeid
en een gymnastiekzaal. Na deze toe
spraak begaven de genodigden zich
naar de hoofdingang van het school,
complex. Daar ontving de ere-presi-
d'ente het schoolbestuur, mevrouw S.
de Casembroot-Baronesse van der
Feltz, uit handen van de in Belgi
sche klederdracht gestoken Jolientje
Koole de sleutel, waarmee zij de
school letterlijk en figuurlijk open
de.
In die aula van ae school wees ver
volgens mevrouw de Oasembroot op
het grote belang van deze school
voor de plattelandsbevolking van
Walcheren In het algemeen maar
vooral voor de vorming van de jonge
vrouw, die, aldus mevrouw de Oa
sembroot, pas ln deze eeuw volwas
senheid begint te krijgen. Zij zag
dit ook gesymboliseerd in het kunst
werk dat bij de school zal worden
opgericht, nl. een cirkel die de aarde
weergeeft, met daarin een vrouwen
figuur.
De voorzitter van het schoolbe
stuur, de heer W. Koole, bood me
vrouw de Oasembroot vervolgens een
aandenken aan. Het lid van Gede
puteerde Staten, de heer A. van
Geesbergen, zei er zich over te ver
heugen dat thans een grotere oplei
dingsmogelijkheid aanwezig schijnt
en dat ae school zich, be'naive op
het platteland, ook op de Waleherse
steden kan richten.
Nadat de Middelburgss wethouder
van onderwijs, de heer M. Hubregtse,
reeds had gewezen op de inwerking
treding van de wet op net voortgezt
onderwijs pr 1 augustus van dit jaar
zei de inspectrice bij het nijverheids
onderwijs per 1 aug. van dit jaar
Glazenburg-Huijser, over de „mam
moetwet" o.m., dat hierdoor vooral
innerlijk veel in het onderwijspa-
troon zal moeten veranderen.
De genodigden maakten tenslotte
een rondwandeling door de school
gebouwen.
(Van een onzer verslaggevers)
GOIRLE De directie van Pij
nenburg's Weverijen n.v. te Goirle
heeft aan haar personeel medegedeeld
dat besloten is de produktie stop te
zetten. De lopende orders zullen nor
maal worden afgewerkt. Ook de ver
kooporganisatie van de onderneming
zal blijven bestaan. Ten gevolge van
dit besluit zal in de loop van de vol
gende maand geleidelijk het in de
onderneming werkzame personeel ten
getale van ca. 190 personen ontslagen
worden.
In overleg met de vakbonden is een
bevredigende afvloeiingsregeling tot
stand gekomen voor de werknemers
die vallen onder de werkingssfeer
van de C.A.O. Textielindustrie. Op
dit moment onderhandelt men nog
over een regeling voor het bazenper-
soneel, het leidinggevende en admi
nistratieve personeel.
De aanleiding tot dit besluit is de
bekende slechte gang van zaken in
de bedrijfstak en in het bijzonder de
verliezen in de laatste jaren in deze
onderneming geleden mede als ge
volg van structurele wijzigingen in
de afzetmogelijkheden voor artike
len waarin dit bedrijf zich speciali
seerde.
DEN HAAG. Dr. A. Maris, di
recteur van het Landbouw Econo
misch Instituut, heeft gisteren tijdens
een voorlichtingsdag van de Neder
landse tuinbouwraad een aantal cij
fers genoemd over het schaalvergro
tingsproces, zoals zich dat in de afge
lopen vijftien jaar in de tuinbouw
heeft afgespeeld. De produktiewaarde
van de hele tuinbouw is in die tijd
verdrievoudigd en bedraagt thans 1,8
miljard gulden. De sterkste toename
gaf groente onder glas te zien. De
produktiewaarde daarvan vervijfvou
digde. De produktiewaarde van boom
kwekerijgewassen en bloemen werd
,vier keer zo groot, die van bloembol
len drié keer zo groot. Deze stijgingen
van de produktiewaarde zijn veroor
zaakt door uitbreiding van het
areaal, verhoging van de kantitatieve
opbrengsten per hectare, voortbren
ging van hoogwaardiger produkten
en stijging van de prijzen. Zij zijn be
reikt met minder arbeidskrachten.
CAEN (Rtr.) Honderden sta
kende arbeiders, die gisteren een
protestmars hielden in de Westfranse
stad Caen, zijn met de politie slaags
geraakt. Vier stakers moesten naar
het ziekenhuis gebracht worden. Een
deel van de fabrieksarbeiders in Caen
staakt om kracht bij te zetten aan
looneisen.
De gewone man
„Ze zoeken het maar uit, hoor. ïk
doe mijn werk en amuseer mij best. Ik
ga nog wel naar de kerk, maar kan
er echt niet mee zitten". Zo sproken ve
len en meestal de gewone mensen
Na al die verwachtingen, gewekt door
het Concilie, heerst er bij de gelovigen
dufheid on moeheid. Het Pastoraal
Beraad in Nederland hoopt de zaak
in spanning te houden, maar de ge-
wone man raakt het niet erg. Veel ou
dere mensen varen in de mist. Tegen
woordig mag alles. Wat men vroeger
zonde noemde wordt goed gepraat met
de hoog geroemde menselijkheid".
Dit alles las ik deze week in een tijd
schrift. Je zou er een liedje van kun
nen maken. Feit is in ieder geval
dat de zaak in beroering is. De moei
lijkheid blijft: de gewone mens in de
kerk erbij te betrekken. In ieder ge
val: er ligt een waarheid in deze woor
den. Wat b.v. weet de gewone man
van de nieuwe liturgie? Ik wil die ab
soluut niet afkeuren, maar vraag me
af, of er voldoende moeite is gedaan
om de mensen ermee vertrouwd te
maken. Zo is het met tal van feiten.
De gewone mensen raken in de war-
Wie doet er wat aan?
HTJYBERGEN, Br. AMBROSIUS.
Naschrift: In< de overlegorganen tus
sen clerus en leken die de bisschoppen
in het leven geroepen hebben, het Dio
cesaan Pastoraal Beraad en de^ deke
nale beraden, is de mogelijkheid ge
schapen voor een goede communicar
tie. Wanneer deze instellingen goed
functioneren wat door gebrek aan
ervaring nog lang niet overal het ge
val is komen daarin ook de vraag
stukken van de gewone man aan bod.
Juist deze instituten hebben de kans
om een duidelijke kerkstructuur op te
bouwen. Bovendien: de pastorale ge
spreksgroepen, die nu voor het tweede
jaar draaien, zijn een uitnodiging aan
ieder die wat te zeggen of te vragen
heeft. Deze groepen zijn een moderne
vorm van kerk-zjjn die niemand bui
ten sluit (Red.).
KluivedLiikers
Naar aanleiding van een publikfttie
over de carnavalsvereniging „De Klui-
veduikers" m.bjt. de Houtse Heuvel wil
ik u het volgende onder de aandacht
brengen. De carnavalsvereniging heeft,
ondanks haar nog korte bestaan, haar
bestaansrecht bewezen. Zij weet ieder
jaar een succesvol, onovertrefbaar en
niet te evenaren carnaval op touw te
zetten en daarnaast heeft zij zich on
langs op een carnavaleske manier met
Den Hout, zijn politiek en problemen
beziggehouden. Het doet mijn hart
goed dat zij in de bres wil springen
voor het behoud van de Houtse Heu
vel, een brink, die uniek is in Neder
land en die door de omwonende ge
meenschap wordt beheerd.
Ik zou het betreuren als de Houtse
Heuvel aan de gemeente zou worden
overgedragen. Want men zegt wel dat
hij slecht onderhouden is (hoewel er
op het ogenblik weer hard aan ge
werkt wordlt), maar hoe zal het zijn
als hij in gemeentehanden is? Het is
mij dan namelijk nog een vraag, wat er
dan in de toekomst mee zal gebeuren.
Zullen wij dan op de eventuele belof
ten, zoals er al zovele zijn gediaan, net
zo lang moeten wachten, als wij reeds
tientallen jaren, nee nog langer, ge
wacht hebben op de oplossing van de
Houtse problemen?
DEN HOUT, A. KNIPSCHEEtR
MIDDELBURG De Algemene
Verladers en Eigen Vervoerders Or
ganisatie de E.V.O., is teleurgesteld
en verontrust over de maatregel, die
automobielassuradeurs voornemens
zijn per 1 juli te nemen. Dan wordt
nl„ zoals gemeld, een extra-eigen
risico ingevoerd van f 150,- per ge
beurtenis, indien de verzekerde voer
tuigen, waartoe ook de bedrijfsauto's
worden gerekend, worden bestuurd
door personen beneden de 23 jaar.
In een brief aan de Nederlandse
Vereniging van Automobielassura
deur schrijft de E.V.O. dat de auto
mobielassuradeuren blijkens deze
maatregel geen rekening houden met
het feit, dat eigenaars van bedrijfs
auto's alles in het werk stellen hun
jeugdige chauffeurs op intensieve
wijze tot een zo groot mogelijke rij
vaardigheid te brengen. Jeugdige
chauffeurs worden, waar nodig en
mogelijk eerst enige tijd als bijrij
der naast vakbekwame chauffeurs
geplaatst.
Vaak ook leggen de werkgevers
hun chauffeurs de verplichting op 'n
gedegen vakopleiding te volgen, i
Duizend chauffeurs hebben dan ook
theoretisch en praktisch onderricht
gekregen in het besturen van vracht
wagens tijdens cursussen, die oplei
den tot het algemeen erkende chauf
feursdiploma van de Contactcommis
sie Chauffeurs Vakbekwaamheid (C.
C.V.). Ook zullen werkgevers bij
voorkeur chauffeurs aanstellen, die
in militaire dienst reeds een gron
dige en veelzijdige rij-opleiding en
een behoorlijke rij-ervaring hebben
opgedaan. Tenslotte steunen vele
werkgevers het schadevrij rijden fi
nancieel door het toekennen van pre
mies aan chauffeurs, die gedurende
'n bepaalde periode geen aanrijdingen
hebben veroorzaakt. Door de voor
genomen maatregel van automobiel
assuradeuren dreigt, volgens de E.
V.O., dan ook het ernstige gevaar,
dat de waarde en de betekenis van
een verzekering ter dekking van
schade geweld wordt» aangedaan.
De E.V.O. verzocht de Vereniging
van Automobielassuradeuren de aan
gekondigde maatregel in te trekken
of hem tenminste zodanig te wijzi
gen, dat toepassing van de maatre-
gel afhankelijk is van een rechtvaar
dige beoordeling van elk geval afzon
derlijk, waarbij het totale schadever-
loop van doorslaggevende betekenis
wordt geacht.
