Pijlsnelle ontwikkeling na automatisering IN OUDHEID WERD MET KOREN .GEGIREERD' Robotkassiers en girofoons ANDERHALF MILJOEN REKENINGHOUDERS duizelingwekkende cijfers OOSTENRIJKS TOERISTENVERKEERSBUREAO Frankrijk voorbij splitsing groeistuipen verlies ponskaarten chaos mm w Kom "wintersporten" in zonnig Oostenrijk waar de winter zo plezierig is! DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 13 JANUARI 1968 Wie meent, dat gireren een snufje van de laatste honderd jaar is, zit er helemaal naast. Reeds de oude Egyptenaren hadden een min of meer girale betalingsvorm. Als betaalmiddel deed toen voornamelijk koren dienst. Om nu het steeds maar heen en weer transporteren te voorkomen, werd het koren bewaard in staatsentrepots. Er ontwikkelde zich in Egypte zelfs een geldgiroverkeer, maar de betekenis daarvan was uitermate gering. In tegenstelling tot zoveel andere Egyptische verworvenheden, is het systeem giraal betalen niet door Romeinen en Grieken overgenomen. Pas in de tijd van de geldwisselaars, de renaissance, duikt deze betalingsmethode weer op. Er ontstonden lokale gironetten, waar kooplieden hun geld bij de wisselhandelaren deponeerden. Over dat geld hielden zij de beschikking via cheques, de z.g. chirographa. Deze en andere bijzonderheden over de ontwikkeling van de giro vindt men eveneens in de jubileumpocket in het hoofdstuk van mr.. dr. L. C. van den Berge. (Van onze parlementaire redactie) DEN HAAG Oostenrijk was in 1883 het eerste Europese land, dat een girodienst in troduceerde. Het duurde nog 35 jaar vóór ons land dat voorbeeld volgde. Verschei dene andere landen waren ons inmiddels voorgegaan, zoals Hongarije, België en Lu xemburg. Maar in 1913 waren ook wij zo ver: de heer M. G. de Bloeme, administra teur bij de P.T.T., werd belast met de organi satie en de voorbereiding van de girodienst. Het aantal rekeninghouders was heel be scheiden: nog geen vierduizend. Nu precies een halve eeuw later, is de postcheque- en girodienst uit gegroeid tot de meest geautomati seerde van Europa. Onder leiding van Nederland pleegt thans een groep Europese landen research naar wm de mogelijkheden van verdere me- jfjj chanisatie op girogebied. Een Ame- I rikaans tijdschrift schreef onlangs, s dat Nederland het verst is gevorderd op de weg naar een geld- en che quemaatschappij, waarnaar in de L Verenigde Staten met zoveel noeste vlijt wordt gestreefd. De gouden girodienst (de vijftig ste verjaardag valt op 16 januari) biedt momenteel service aan ander half miljoen rekeninghouders, welk aantal nog jaarlijks met tweehon derdduizend wordt uitgebreid. Het ligt in de lijn der verwachtingen, dat ons land nog dit jaar Frank rijk zal voorbijstreven wat betreft de grootste girodichtheid. En dat, terwijl in het land van De Gaulle giraal betalen verplicht is gesteld voor degenen, die een zeker inko men genieten. Dit gaullistische be sluit maakt de belastingcontrole voor de Franse fiscus aanmerkelijk ge makkelijker. De vooral de laatste jaren pijl snelle ontwikkeling van het girale ...X' Door allerlei omstandigheden vooral personeelstekorten waren de bet hieraan ging de gecentrali seerde organisatie van de girodienst steeds belemmerender werken op een vlotte afwikkeling van de taken. Den Haag en omgeving bleken niet in staat het personeelsbestand op voldoende peil te houden, zodat de P.T.T. haar toevlucht moest nemen tot wervingscampagnes in het noor den, oosten en zuiden des lands. Het bleek geen oplossing op lange termijn te kunnen bewerkstelligen.^ In 1955 werd de situatie opnieuw kritiek: er dreigde een niet meer in te halen achterstand te ontstaan. Om het voortbestaan van de dienst te garanderen moest men een prin cipiële koerswijziging in het beleid aanbrengen en overgaan tot een be perkte decentralisatie. De hoofddirecteur van de post- girodienst, de heer H. Reinoud. zoveel vergissingen gemaakt en de achterstand in de dienstuitvoering werd zó groot, dat de dienst al op 4 oktober moest worden gesloten. De voornaamste schuldige was de (ADVERTENTIE) OLIFANT GEEFT KLAP. Rasemarie houdt van Cola-tik. Sinds zij Olifant cognac kent. Cola-klap. Zó heerlijk zacht is OlUaaiVisu*! verkeer lijkt nog slechts het begin van een nog niet overzienbare evo lutie. Dat wordt scherp onderkend door de heer H. Reinoud, hoofddi recteur financiële en economische za ken van de P.T.T. In zijn inleiding op de dezer dagen door de giro dienst uitgegeven jubileumpocket be spreekt de heer Reinoud over de af gelopen jaren als „de incubatieperio de van nu nog onwaarschijnlijk lij kende vormen van betalingsverkeer en daarmee samenhangende dienst verlening". De huidige periode van girale hoogconjunctuur is voorafgegaan door 5 decennia vol organisaties en reorganisaties, centralisaties en de centralisaties, invoering en afschaf fing van maatregelen, indiening en verwerping van nieuwe plannen, enz. Het waren, kortom, de gewone groeistuipen van een bedrijf in op komst. Over deze belangrijke en minder belangrijke schommelingen in de gi rogeschiedenis heeft mr. W. Mole naar in de al eerder genoemde ju bileumpocket een fors hoofdstuk ge schreven. Het levert bij lezing een pregnant beeld op van de proble men, die moesten worden overwon nen voor de huidige stand van za ken kon worden bereikt- De aanvankelijke organisatie van de dienst was door haar ver door gevoerde decentralisatie zo ingewik. keld als het skelet van een zeven koppige draak. Ieder postkantoor deed dienst als girokantoor. Deze werkwijze, gevoegd bij de kwaliteit en kwantiteit van het personeel, bracht zoveel moeilijkheden met zich mee, dat alras plannen tot cen tralisatie werden opgeworpen. terzelfdertijd in gebruik genomen ponskaartenapparatuur. Onvoldoende scholing van het personeel veroor zaakte reeksen fouten. Het hierdoor ontstane extra-werk kon, als gevolg van de toenmalige situatie op de ar beidsmarkt, slechts worden verricht door ongeschoolde krachten, met als gevolg nóg meer fouten. Deze vici euze cirkel kon slechts worden door broken door de girodienst tijdelijk uit de roulatie te nemen. Ook op financieel gebied waren de beginjaren niet zo denderend ge weest. Met uitzondering van '19 wer den er steeds behoorlijke verliezen geleden. Zonder de moed te hebben verloren en na de vooruitstrevende ponskaartenapparatuur buiten wer king te hebben gesteld, kon de P. T.T. op 1 oktober 1924 (dus nage noeg een jaar na sluiting) de giro dienst weer inschakelen. Het aantal postrekeningen bleef regelmatig toe nemen: van 113.000 in '25 tot 266.000 in 1935 en 495.000 in 1945. Na de tweede wereldoorlog ontstond er door allerlei oorzaken opnieuw een forse achterstand- Om deze weg te kunnen werken werd een rekening stop ingevoerd, zodat het tot maart 1948 duurde voordat de halfmiljoen- ste rekeninghouder werd geaccep teerd. Nog jaren na dato werden oude, on juiste nummers gebruikt bij beta lingsopdrachten. De oprukkende automatisering was ook voor de giro niet tegen te hou den. Tien jaar geleden zette men de eerste stappen door de verspreiding van ponskaarten onder het publiek. Vanaf dat moment volgen de auto matiseringsfasen elkaar razendsnel op. Het leidde er mede toe, dat aan het eind van 1964 voor de eerste maal in de geschiedenis van de dienst ge enachterstand meer be stond in de verkeersafwikkeling. Voorts kon iedere beperking wat be treft aantallen rekeninghouders wor den opgeheven. Dat resulteerde in een stormachtige toeloop van zo'n tweehonderdduizend man per jaar. De automaten vervingen 43 procent van het personeel, hetgeen een be sparing van veertig miljoen gulden betekende. Het heeft er toe bijgedragen dat de giro een florerende instel ling is, die jaarlijks grotere win sten produceert. Deze ontwikke ling zal zich, naar de deskundige mening van de heer Reinoud, in de komende jaren voortzetten. De girodienst rekent op „zeer aan zienlijke exploitatieoverschotten' Voor welke taken en verantwoordelijkheden de dienst zich gesteld ziet, moge blijken uit de volgende cijfers: In 1923 werd de centralisatie een feit: op 24 augustus werden alle postrekeningen naar Den Haag over gebracht. Het resultaat ervan was een afschuwelijke chaos. Er werden per werkdag worden 55.000 acceptgiro's verwerkt per werkdag worden 22.000 kascheques verzilverd het tegoedsaldo bedraagt 3400 miljoen gulden dagelijks melden zich 800 nieuwe cliënten vorig jaar vonden 300 miljoen transacties plaats dagelijks worden 14.000 girokaartboekjes aangemaakt 74 procent van alle girobetalingen gaat via de postgiro. De Zweedse automatische kassier. Besloten werd een tweede kantoor te openen in Arnhem. Met deze maatregel, die in 1956 werd gerea liseerd, waren de moeilijkheden op personeelsgebied de wereld uit. Het geen niet betekent, dat de splitsing op ieder terrein feilloos verliep: de vernummering van de girorekenin gen, die moest worden aangebracht, gaf aanleiding tot lichtelijke paniek. In welke richting ontwikkelt zich de automatisering bij de giro? Zoals gezegd, de heer Reinoud ziet voorals nog geen einde aan de mogelijkhe den. Met name het gebruik maken van automatische kassiers schijnt een kwestie van tijd te zijn. Nog dit jaar zullen proeven met Zweedse ro botautomaten worden genomen, ter wijl ook onderhandelingen met een Engelse leverancier gaande zijn. Op langere termijn, mogelijk rond de eeuwwisseling, zal het gebruik van girofoons de gewoonste zaak van de wereld zijn. De robotkassiers moeten in staat zijn geld van een postrekening uit te betalen op een identificatiekaart. Deze kaart moet in de gleuf van de automaat worden gestoken, die ver volgens de geldigheid van de kaart controleert. Als dat is gebeurd opent sesam de poorten van de kluis, waar. na de rekeninghouder op een toetsen bord aangeeft over hoeveel geld hij wenst te beschikken. Via geheime nummers en lichtsignalen vindt dan de uitbetaling plaats. De automatische kassier zal naar alle waarschijnlijkheid binnen tien jaar gemeengoed kunnen zijn. Als bezwaar wordt opgeworpen, dat de persoonlijke benadering bij een der gelijke wijze van dienstbetoon wel volledig verdwenen is. Maar daar staat tegenover, dat rijvorming voor de loketten wordt tegengegaan. En tijd is geld. Het genruik maken van de telefoon voor gireringsopdrachten en infor matieverwerking zal vermoedelijk ook niet lang op zich laten wachten. Daarmee kan het instant-giraal be talen in warenhuizen, supermarkten en winkels een aanvang nemen. Het zal zelfs zover komen, dat aan het telefoontoestel van een groep gebrui kers apparatuur is verbonden, die de afrekeningen direct laat afdruk ken, De jubileumpostzegel. De girodienst jubileert. De directie heeft het, om dit feit te markeren, niet gelaten bij de uitgifte van de pocket. Er is bijvoorbeeld een prijs vraag uitgeschreven om een oplos sing te krijgen van de automatise ring van het „invoersysteem". De PTT hoopt op deze manier aanwij zingen te krijgen voor de meest ge schikte machine, ter verwerking van de binnenkomende betalingsopdrach ten. Voorts wordt er vanaf 16 januari een jubileumzegel van 20 cent ver kocht, ontworpen door de tachtigja rige kunstenaar P. Zwart uit Wasse naar. De frankeerzegel is uitgevoerd in de kleuren rood, zwart en goud geel. (ADVERTENTIES) Korstige plekken in smeren; laten inwer ken; daarna afnemen met water vermengd met scheut azijn. Zelfwerkend! brandschone oven. 1/t Wat een mogelijkheden om volop van de witte en zonnige winter in Oostenrijk te genieten: skiën - of 't vlug en gemakkelijk leren -, bobsleeën, ijsschieten, arre- sleden... of alleen maar wandelen door een witte sprookjeswereld, of zonnen op een terras van een berghotel.'Meer dan 1300 kabelbanen en liften;zebrengenu vlot naar; boven. De echte Oostenrijkse gemoedelijkheid staat er borg voor dat u zich bij een après-ski, een folklore-avond, in een van de vele dans- en wijn lokalen - ook van het eenvoudigste Gasthof - nooit verveelt! Waarheen in Oostenrijk? Goede voorlichting en folders verstrekken uw reisbureau, reis- vereniging of het Herengracht 437, Amsterdam. Tel. 020-62188 OOSTENRIJK, FASCINEREND WINTERLAND EN NOG ALTIJD BETAALBAAR! ZEKERHEID Een bekend verschil tussen paren- en viertallenbridge bestaat hierin dat in de laatste categorie wedstrijden het vol doen aan het geboden contract het be langrijkste is, terwijl bij par en wedstrij den een zo groot mogelijk aantal slagen gemaakt dient te worden, hetgeen kan inhouden dat men een (klein) risico op down moet gaan nemen om een of meer overslagen te maken. De meeste wedstrijdibridgers hebben een voorkeur voor een van deze twee soorten wedstrijden, meestal gebaseerd op hun stijl van bieden en spelen. Maar ook het karakter van de speler kan hierbij een rol spelen. Over het alge meen zullen de minder avontuurlijk aan gelegde bridgers aan viertallenbridge de voorkeur geven, hetgeen ook gezegd kan worden van spelers die „weteib- schappelijk" bridge spelen. Onderstaand spel is een goed voor beeld van viertaHentechnaek. Zuid moet 4 harten spelen, waartegen west met ruitenheer uitkomt, met ruitenaas ver* volgt en een derde ronde ruiten speeiLfr Zet u op de zuidplaats, bedek de oost-' westspellen en bepaal hoe u dit con tract zou spelen. H 9 4 3 V 10 9 8 52 O 10 8 4 4 A 5 6 O V 7 6 5 2 4 H 9 8 5 4 2 In een parenwedstrijd zou een aan vaardbare manier zijn: ruiten introeven,", met klaveren naar noord gaan en de hartensnit nemen. Als hartenheer bij*1 oost zit is het contract gewonnen en als bovendien de schoppenkleur zonder vei> liesslag wordt gespeeld maakt men de zo begeerde overslag. Het spel gaat slechts down als hartenheer bij west zit en de schoppenverdeling verkeerd wordt geraden. In viertallenbridge is deze speelwijze inferieur, daar zuid een veel betere kans heeft om het contract te maken, al" wordt de kans op de (overigens proble matische) overslag kleiner. Zuid moet de derde ruiten introeven, met klaveraas naar noord gaan, een kleine harten spelen en, als oost bekent, het aas in eigen hand leggen. Als west bekent is het spelt met zekerheid ge wonnen. Heeft west toevallig de heer nee, dan blijft de kans op de overslag bestaan. Als de heer (zoals in dit ge val) niet valt, troeft zuid zijn tweede klaveren in noord af en vervolgt met troef. Ongeacht welke tegenstander deze slag neemt, het contract is veilig. De gene, die aan slag komt moet nu name lijk hetzij zelf schoppen spelen, waar mee zuid raadwerk wordt bespaard, het zij een van de lage kleuren voorspelen, waardoor uit een der handen een schop pen kan worden opgeruimd en de vier- de schoppen zo nodig kan worden afge troefd. Voor 1968 wenst uw bridgere- dacteur u veel „safety" n spreekt de hoop uit dat u niet te vaak „ge- squeezed" wordt.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 15