AMBULANCEDIENST TIEL
WEKT VELER VERBAZING
DIT JAAR WEER
DERBY-VLUCHT
OP ST.-DENIS
Parade Muffin: lekkernij
die heel jaar welkom is
VLIEGEN MET KUNSTHANDEN
f
HOOGOVENS
DOET BOD
OP O.B.M.
Hoofdinspecteur van politie H Pijl
Goede wil en soepele samenwerking
Fond Union De Baronie
„Ster der Senioren"
Keuring
Dikken Bels
Heilige huisjes
Ministerie
Wagenpark
Praatpalen
FORD VERKOCHT
VORIG JAAR
MINDER AUTO'S
Peruaans
Natuurzuiver
Gezond
(V
(ADVERTENTIE)
De laatste jaren wordt er veel
aan wlnterkweek gedaan. Sommige
sjarels zijn 'O ongeduldig dat ze al
reeds einde november hun kwekers
samen zetten. Die mannen hebben
rond Kerstmis platte jongen in de
nesten. Worden de vaste voetringen
1968 niet tijdig uitgereikt, dan zijn
de pootjes alreeds te dik om ze er
nog vlot omheen te kunnen schuiven.
Het beste is dan te wachten tot ze
een dag of tien zijn. En de poot
jes, die dan van binnen niet zo vet
meer zijn, doch wat beniger, van
buiten in te vetten met een weinig
soya-olie. Ge moet maar op het ver
nuftige gedacht komen. Het schijnt
trouwens dat de Menapiers dit reeds
onder de knie hadden.
In de Bredase Bond worden de
ringen uitgereikt in de eerste week
van januari. Het is dan in het bom
volle Bondslokaal altijd een geroe
zemoes en een vrolijke drukte en
voor het tafeltje van Hendriks en
zijn mannen een gedrang als van
ouds voor de deur van mijnheer den
Ontvanger. Ieder wil als het voor
het goede doel is gaarne van zijn
centen af.
Het bestuur van de Fond Union
De Baronie laat mij weten, dat ook
in 1968 een schone Derbyvlucht zal
worden gehouden en wel op St.-De-
nis of daaromtrent. Ringnummers
kunnen reeds thans worden opgege
ven bij de heer Jacobs. Wat voor
soort ringen het zijn, doet niets ter
zake. Het mogen er zijn van Staps
of van Buys of doodgewone ringen
van de N.P.O., waar niets extra's op
betaald is. De animo wordt van jaar
tot jaar groter. Hoofdprijs: vet var
ken.
Een der sympathiekste maatschap
pijen uit West-Brabant is de „Ster
der Senioren" te Breda, nog opge
richt door Jan van Raak zaliger.
Als een mens zelf versleten is, zei
Jan, voelt hij maar al te goed waar
het kraakt en waar het zeer doet.
De senioren zijn allemaal mannen
van Drees. Iemand die nog geen vijf
en zestig is, kan er geen lid van
worden. Velen zijn evenwel nog zeer
kras en de kleine faciliteiten die zij
vanwege de Bond genieten, compen-
zeren zij ruimschoots door het be
langrijke werk dat zij verrichten als
functionarissen, bij de inkorving enz.
enz. Ik wil dan ook niet nalaten deze
wakkere kerels, die niet zitten te sla
pen, bij de intrede van het nieu
we jaar, van deze plaats de beste
wensen te doen toekomen. Ge moet
ze om de dooie dood nog niet uit
vlakken.
Hier de uitslag van de tentoonstel
ling, die deze veteranen ondereen
gehouden hebben. Keurmeester was
de gevreesde Driek Verheijen uit Ul-
venhout. 1. H. Brokken, 566 p., 2.
F. Martens, 565, 3. L. Smeekens,
564, 4. A. A. van Gooi, 564. 5. J. van
Bavel, 563, 6. A. Roks, 562, 7.
J. W. Voeten, 561, 8. P. Verheul,
561, 9. Jac. van Gils, 561, 10. de
zeer actieve A. de Prenter, 560, die
er nog niet op peinst de pijp aan
Maarten te geven, 11. A. de Graauw,
560, 12. F. Beekers 559, 13. H. van
Gurp, 559, 14. H. Dufornee, 557, die
dezer dagen ZESTIG jaar getrouwd
was, hou je taai hannes. Deze taaie
sjarel komt uit Lyon aan de Rhone.
Zijn grootvader heeft nog gevochten
bij Borodino tegen Koetoesof, als hij
daarover begint te vertellen, blijkt
dat de werkelijkheid dikwijls fantas
tischer is dan de verbeeldingskracht
van de dichter, hij sprikt trouwens
zelf geen Frans meer, want hij woont
al een grote tachtig jaar in Breda,
nog kaarsrecht van lijf en leden,
tuft er nog niet in en niets is hem
te veel om het inkorflokaal op te
ruimen, tot diep in de nacht, onze
hulde. Vervolgens, na deze kleine
uitweiding 15. J. van Oosterhout, 557,
16. Jos Heeren, 556, 17. J. Smeekens,
555, 18. B. Buynsters, 553, 19. A.
van Gerven, 552 en 20. Rinus Net
ten, 546, die ook al een kleine tach
tig is doch nog vlot over een ta
fel springt. Op zijn vijf en zeventig
ste heb ik hem nog een handstandje
zien maken, voor Magere Hein nog
niet aan te kluiven.
Ja vrienden, de duivensport houdt
de mensen jong. Een echte sjarel
leeft doorgaans een jaar of tien lan
ger dan een ander mens.
Op zondag 14 januari zal keur
meester Jacobs in actie komen in
de „Korenbeurs" te Bergen op
Zoom. Hij zal hier de vogels in ogen
schouw nemen, die geëxposeerd
worden door de Zuidwesthoek Union
Fond. Het gaat hier om zestig col
lecties van zes brammen, ik mag
gerust zeggen de fijnste die er on
der de blauwe hemel vliegen, voor
de Pyrcneeënvluchten. Voorzitter
Hopstaken liet mij persoonlijk weten
dat er tussen de tien ZNB-kampioe-
nen 1967 vijf kleppers zitten uit
Zuid-West, hij is daar fier op, al zeg
ik het zelf.
Hun namen zijn volgens Willem:
P. M. Buuron te Bergen op Zoom,
uit de Zandstraat, een der grootste
kampioenen die de wereld ooit ge
kend heeft, A. Schouteren te Steen
bergen, zeer rappe duiven, op alle
afstanden, M. Brocatus te Steenber
gen, schoon en sterk, Jan van Til
burg te Hoogerheide, die ze met
geen span paarden uit de vijf eersten
houden en zijn dorpsgenoot H. Over-
beeke, eigen neef van Louis, rechts
buiten van NAC uit het heldentijd
perk, die de sprint bezat van Gento
en het (vliegend) schot van een ge
wone Rotterdamse jongen als Leen
Vente.
De opening geschiedt te 11 uur,
waarna 'huldiging van al de tien
fondkampioenen van de ZNB. De
verkoping van bons en geschonken
duiven vangt aan te 13.30. Dank en
groeten aan de grote kenner van de
Steenbergse duiven Van Bergen
(nog een eigen zoon van Suus?) uit
de Jan van Bruhezenstraat aldaar.
Hij zit er met zijn neus boven op en
legt het mij altijd uit in het fijne.
Ik heb vroeger veel geschreven
over boerenduiven. Konfrater Jef
Roelandt komt er gepast op terug.
Het zijn wel mannen die een ietske
aan de grove kant zijn, met geen al
te fijn gepluimte. Wij gaan niet be
weren dat het geen rasduiven kun
nen wezen, het is te zeggen geen
duifsoorten die niet van de echte
kwaliteit kunnen voortkomen. Maar
door het feit dat zij gewoonlijk wat
naar de grote kant zijn (verhuiswa
gens?), niet zo schoon van lichaams
bouw, wel verre van adonissen, stel
len vele sjarels er toch minder ver
trouwen in dan in de oprechte slim
me vogels met evenwichtige bouw,
fijn van kopke, met soepele spieren,
zijdezachte pluim en kristalheldere
ogen, die u vragend schijnen te be
zien. Er wordt wel beweerd en ge
schreven dat die boerenduiven mees
tendeels kruislingen zijn en de fijne
rasduif meer een inteeltprodukt.
M-
Er zitten ook onder die boerendui
ven geweldige vliegers op alle tra
jecten, die ook op het kweekkot hun
taak verstaan. Zo heb ik eens een
oude weduwman gekend die luister
de naar de naam van den „Dikken
Bels". Waar hij vandaan kwam wist
niemand, het was een aanvlieger
als pieper, die ze de ring van zijn
poot gedaan hadden. Het was een
duif van mijn voeten, geen model en
geen figuur. Alles plat boers en op
zijn boerenfluitjes. Natuurlijk pakte
je er nergens doorheen, hij had een
rug als een plank en hij stond rond
om gezwollen van de spieren en de
pezen. Veel soeps was het niet en
meermalen heeft het weinig ge
scheeld of zijn baas had hem in de
bouillonketel gedaan. Maar wat hij
hebben moest, dat had hij wel want
de kweek die hij gaf, vloog effenaf
verschrikkelijk. Niet aan te kluiven.
Allemaal goeie.
DEN BRUINEN
(Van een onzer verslaggevers)
TIEL Het kan dus toch wel: een ambulancedienst met eigen
alarmeringssysteem voor 21 gemeenten. Ziekenhuizen, particuliere
ambulance-eigenaars, burgemeesters, politie, dokters, e.h.b.o.'ers
zijn er ineens - zonder veel omhaal van woorden - toe in staat. De
gemeente Tiel en 20 andere gemeenten in de gemeenten in de Betuwe,
de Bommelerwaard, het land van Maas en Waal zijn er op dit ogen
blik het levende bewijs van. Een gemeenschappelijke ambulancedienst
met gemeenschappelijk alarmeringssysteem voor het snel vervoeren
van verkeersgewonden, van dringende opnamegevallen, van slacht
offers bij andere calamiteiten is thans in Nederland geen vrome wens
meer. Zij is er en de 50-jarige hoofdinspecteur van politie H. F. H. Pijl,
korpschef van de gemeentepolitie van Tiel wordt sinds enige dagen
overstroomd met telefoontjes, met brieven, met vragen van collega's,
met bezoeken van gemeentefunctionarissen uit andere gemeenten:
„Hoe zij het daar in 's hemels naar wel voor elkaar gekregen hebben".
Het blijkt te kunnen: met wat goe
de wil, met samenwerking, maar
vooral met de bedoeling zo snel mo
gelijk te helpen. „Met voorbijzien
van alle mogelijke precies afgeba
kende grenzen en verantwoordelijk
heden", zegt korpschef Pijl, die niet
begrijpt dat het allemaal zo wonder
lijk klinkt, elders in het land.
„We hebben het hier zien groei
en. We moesten hierop uitkomen,
dat kon gewoon niet missen. We wer
den in het verleden, als grootste ge
meente in de wijde omtrek (21.000
inwoners, twee goed geoutilleerde
ziekenhuizen, een bereidwillige poli
tie, die direct gereed stond) al voort
durend gebeld bij ongevallen, bij
spoedopnamen, bij andere gebeurte
nissen, waar medisch ingrijpen zo
snel mogelijk moest plaatsvinden. De
burgemeester sprak erover met zijn
collega's als voorzitter van de bur
gemeesterskring in dit gebied en de
samenwerking was er ineens. Het
kan bijna niet gemakkelijker", aldus
de korpschef.
Nu staat Tiel in het middelpunt
van de belangstelling bij allen die
al jaren zoeken naar een centraal
alarmeringssysteem, naar een cen
trale ambulancedienst. Staatssecreta
ris Kruisinga van Volksgezondheid
heeft er onlangs in de Tweede Ka
mer nog voorzichtig over gesproken
als een wens, die voorlopig nog wel
niet vervuld zou kunnen worden. De
fensie wil graag helpen met mensen
en materiaal, zelfs met helikopters,
maar bijna overal stuit men op pro
blemen, op heilige huisjes, zoals men
dit hier en daar uitdrukt.
Geen heilige huisjes in de Betu
we, in de Bommelerwaard, in het
land van Maas en Waal, waar 21
gemeenten het thans als een dood
gewone zaak beschouwen, dat de ver-
keersgewonde, het ziektegeval voor
dringende opname zo snel mogelijk
naar het ziekenhuis vervoerd wordt.
Met ambulances van de ziekenhui
zen in dit gebied, of met particulie
re ambulancewagens, gealarmeerd
door de gemeentepolitie van Tiel, die
als centrale post in deze samenwer
king fungeert.
„We hebben er bijzonder goede
verwachtingen van", zegt korpschef
Pijl. „Rijksweg 15, de rijksweg tus
sen de befaamde brug bij Vianen
en de even befaamde brug bij He-
del en de kruising Deilen vallen nu
onder het centrale bereik. Maar we
zijn nog maar in een beginstadium,
vergeet dit alstublieft niet. Wensen
zijn er nog genoeg, zoals mobilofoon
ook in de particuliere ambulance
wagens, portofoons voor alle dokters
in het samenwerkingsgebied, zo
goed mogelijk ingerichte auto's voor
directe hulp desnoods al in de wa
gen, enz. enz. Dit alles moet groei
en".
De hoofdinspecteur heeft deze
week reeds bezoek gehad van ge
meente-ambtenaren uit Eindhoven.
Men wil in Eindhoven eenzelfde cen
trale Jienst in het leven roepen met
omliggende gemeenten en men heeft
in Tiel rondgeneusd, wat daarvoor
komt kijken. In het gebied rond Har
derwijk is men ook al bezig.
Het Rode Kruis komt praten over
de organisatie, die zeker nagevolgd
kan worden. Collega's in het land
bellen hem op om nadere inlichtin
gen. Het ministerie van Binnenland
se Zaken heeft al positief gereageerd
en wacht graag op nadere gegevens
over de werking van het systeem.
De burgemeesters uit de ?1 gemeen
ten krijgen te zijner tijd een rap
port over de eerste ervaringen van
de gezamenlijke ambulance- en alar
meringsdienst. En zo'n rapport gaat
waarschijnlijk ook naar de rijksover
heid „ter attentie van hen, die zoe
ken naar mogelijkheden".
Als het zo doorgaat is het gebied
van Tiel de wettelijke voorschriften
over de inrichting van ambulance
auto's en over de bekwaamheden
van de chauffeurs en ziekenvervoer-
ders zeer waarschijlijk voor. Want
korpschef Pijl gaat volgende week
een bespreking houden met de chauf
feurs en de ziekenvervoerders van
particuliere ambulance-auto's. „Als
het moet worden ze allemaal bijge
schaafd, om zo goed mogelijk voor
hun taak berekend te zijn. De par
ticuliere ziekenvervoerders zijn trou
wens allemaal E.H.B.O.'ers, die goed
op de hoogte zijn".
Het wagenpark van de gemeente
politie in Tiel staat ter beschikking
van de gehele dienst. In uiterste ge
vallen ook voor het vervoer van ge
wonden en zieken. Het gemeentelij
ke politiebureau fungeert als centra
le alarmeringspost. Onmiddellijk na
dat de wachtcommandant een tele
foontje om hulp binnengekregen heeft
draait de dienst. De politie gaat di
rect -ïaar de plaats toe en neemt
de noodzakelijke eerste maatregelen.
Intussen is ook een dokter en een
amulance-auto gewaarschuwd, wan
neer dit bij de eerste melding ver
zocht is. Is de gewonde verzorgd en
vervoerd, dan treedt de politie uit
de gemeente op, waar het ongeval
gebeurde. Deze handelt de politiële
kant van de gebeurtenis verder af.
De gemeente-arts van Tiel be
schikt over een portofoon, die op de
politieradio aangesloten is. Hij kan
dus onmiddellijk gewaarschuwd wor
den. Het politieureau weet ook of
particuliere ambulance-auto's lang
durig afwezig zijn. Men moet dit na
melijk melden. Op deze manier kan
men de gemeénschappelijke dienst
zo goed mogelijk laten verlopen.
„Er kan nog veel aan gebeuren",
meent korpschef Pijl. „Bijvoorbeeld
wordt het bij zo'n dienst bijna nood
zakelijk dat er praatpalen komen
langs de grote wegen in ons gebied
van 21 gemeenten. Nu moet er ge
beld worden bij benzinestations, res
taurants of particuliere woningen
langs de weg of in de directe om
geving. Ook hiermee kan veel tijd
verloren gaan, die voor de gewon
den veel te kostbaar kan zijn. „Hij
is er de man niet naar om het hier
bij te laten. Er zal zeker over ge
praat worden.
De gemeentepolitie van Tiel vindt
overigens vele zaken de gewoonste
ter wereld. Bloeddonors voor de
transfusiedienst worden eveneens
door de politie gewaarschuwd wan
neer zij opgeroepen worden. Des
noods wordt de donor per politie
auto gehaald en naar het ziekenhuis
gebracht. Dit gebeurt bijna dage
lijks.
De hoofdinspecteur kan in ieder
geval al verzekerd zijn van 'n schou
derklopje van staatssecretaris Krui
singa. Deze liet ons door zijn woord
voerder weten „het initiatief van de
21 gemeenten in de Betuwe, de Bom
melerwaard en het land van Maas
en Waal van harte toe te juichen".
DETROIT (AP) De Ford Motor
Co, die in 1967 twee maanden stil
lag tengevolge van landelijke zowel
als plaatselijke stakingen, heeft be
kend gemaakt dat in 1967 22,5 pro
cent minder personenauto's werd
verkocht dan in 1966.
(Van een medewerkster)
De ware Hollandse huisvrouw zet in dit jaargetijde haar dierbaren
de traditionele wintertoetjes voor: plumpudding en niet te vergeten de
beroemde drie-in-de-pan, ovenschoteltjes, beschuittaart, zoete maca
roni of gort. We kunnen er tientallen opnoemen, allemaal verschil
lend, maar er komen altijd rozijnen in voor!
Rozijnen, het hele jaar door even lekker, even waardevol, even gemak
kelijk, staan toch in de winter bijzonder hoog genoteerd omdat ze vroeger
ons vruchtenarme tijdperk enorm verrijkten, vóór vriesinstallaties en koel
huizen waren uitgevonden en er dus geen ingevroren aardbeien en gekoelde
appels bestonden.
Vierduizend jaar geleden werden in
Perzië en Egypte al druiven geteeld.
Maar het heeft een kleine tweedui
zend jaar geduurd, voor de druiven-
cultuur zich via Armenië in Frankrijk
en later in Spanje vestigde. Nog weer
eens vele eeuwen later lom precies te
zijn in het jaar 1768) brachten francis-
canerpaters, die als missionaris naar
Californië kwamen, de druivencultuur
uit hun geboorteland Spanje mee. Van
de ene missiepost naar de andere voeri
een spoor van druivenaanplanten.
Langs deze route kwamen ook de
eerste kolonisten en zo versrpeidde
zich de druivencultuur in alle richtin
gen.
Ofschoon de Californlsche rozijnen
industrie pas 90 jaar oud is, wordt
hier toch de helft van de wereldpro-
duktie geleverd. Het centrum van deze
industrie ligt in de San Joaquin Val
lei, oorspronkelijk een dor land, maar
tot bloei gebracht door de teleurge
stelde gouddelvers, die hierdoor tóch
goud uit de girond ha-al den! De druiven
cultuur bloeide al 100 jaar toen de ror
zijnen bij toeval werden „ontdekt". In
de hete zomer van 1873 verdroogde
de rijke oogst tafeldruiven aan de wijn
stokken, maar een vindingrijke druiven-
teler plukte niettemin zijn verschrom
pelde vruchten, liet de droge druiven
in een winkel te San Francisco uit
stallen onder de aanbeveling Peru
aanse lekkernijen, juist toen er eep
Peruaans schip voor anker ging. In
een. ofnmezien was hij uitverkocht en
was de Calif ornische rozijnenindus
trie geboren.
De hedendaagse Califnomische ro
zijn is pitloos, heeft een hoog vruchte
suikergehalte en plakt niet. De pit-
loze druif die Thompson heet, was het
produkt van de uit Engeland afkom
stige fairmer Thompson. Hij herinner
de zich de zoete witte druiven zonder
pit, met dunne schil, „de „Lady Co-
verley", die hij in zijn jeugd had ver
bouwd op het landgoed van een En
gels edelman. Mr. Thompson liet er
drie Stekjes van komen. Twee. spoel
den er weg bij een overstroming, het
derde sloeg aan en is de stamvader
van alle huidige Thompsons, waaruit
94 pet. van de Californische oogst be
staat.
De zon schijnt hier 300 dagen van
het jaar. Bevloeiingswerken verande
ren de dorre grond in de rijkste tui
nen van Amerika waar de wijnstok
ken wel 50 ja air vruchten kunnen voort
brengen. De druiven rijpen in de na
zomer en worden vol zorg met de
hand geplukt 'als het suikergehalte
hoog genoeg is. Twee tot vier weken
liggen ze te drogen in de .zon; hun
vochtgehalte daalt tot 15 pet., hun goud
gele kleur gaat over in blauwachtig,
roodbruin. De zon het zetmeel om in
pure druvesuiker, wel tot 70 pet.
van het eigen gewicht (er komt geen
suiker of zoetstof aan te pas, er wordt
geen enkele chemische behandeling ge-
- geven hetgeen bij andere rozijnensoor
ten wel vaak het geval is, b.v. een
behandeling met caustic soda of met
zwavel). Met recht mag men trots ver
klaren dat het een natuurzuiver pro-
duikt is.
De rozijnen worden vele malen ge
wassen, van ongerechtigheden ontdaan
in de grootste verpakkingsindustrie ter-
wereld op hygiënische wijze herpakt,
zodat ze zó uit het doosje kunnen wor
den gesnoept, een lerkkernij die niet al
leen kinderen bijzonder waarderen!
Een snoepje waar ze profijt van heb
ben, want het levert naast vruchte-
suiker ook vitamine A, BI, B2, calcium,
fosfor, ijzer en koper, terwijl er nu
eens niet hoeft, gewaarschuwd te wor
den tegen tandbederf!
Parade Muffins waarin de rozij
nen schuilen onder een vrolijkt
camouflage.
helpt. Als onze energie dan ook ecu i
op een laag pitje brandt, is een hand
jevol rozijnen, een van de onschuld1"- 1
ste en zeker een van de gezond
peppillen om ons weer snel fit te vo$*
len en om weer op volle toeren tt
kunnen draaien.
Wij doen de rozijn onrecht aan wan- I
neer we hem alleen maar als insgjfc*
diënt voor wintertoetjes zien. Daarom
een recept foor muffins, de cakes, die I
het hele jaar door welkom zijn m I
bijzonder voorjaarsachtig kunnen aaa» j
gekleed worden tot vrolijke hoedjes met
papieren kant, lintjes en bloempjes,
Parade muffins 12 stuks (in pa«
pieren cakevormpjes of zandtaartvorm,
Pies).
Benodigd: 80 g (4 eetl.) Califorai*
sche blauwe rozijnen, 175 gram tarwe»
bloem, 3 theelepels (1 pakje van li
gram) bakpoeder, half theelepel zout, I
50 gram (ruim 3 eetl.) suiker, 50 gram
(ruim 3 eetlepels) gesmolten boter, 1
ei, 2 dl melk, de geraspte schil van
een (gewassen) citroen of sinaasappel,
Voor de garnering: 1 eiwit, mesjaml I
zout, 200 gram poedersuiker.
Wel de rozijnen plm. 5 minuten to
heet water en laat ze daarna goed
uitlekken. Meng en zieef de bloem,
het bakpoeder en het zout. Doe er
de suiker, de gesmolten boter, het loe*
geplote ei, de melk, de rozijnen en
ae citroen- of sinaasappelrasp bij. Maal
alle ingrediënten goed door elkaar. Vul
de vormpjes of beboterde zandtaart»
vormpjes voor tweederde. Zet ze op
een. bakplaat in de oven en bak de
muffins in plm. 20 min. gaar en licht
bruin van kleur.
Baktijd:
In het hoge druivesuikergehalte ligt
het geheim van „energie door rozijn"!
Want zuivere vruchtesuiker is van
oudsher het middel waarmee moeder
Natuur ons snel aan nieuwe energie
KARL ERIC RUNDBERQ
mag zich de eerste man noemen,
die met twee kunstbanden een
vliegbrevet heeft gehaald. On
danks zijn handicap heeft hij zich
niet nit het veld laten slaan, be
haalde eerst zijn rijbewijs en
nam toen vlieglessen. In de tijd
van een half j^ar behaalde hij
zijn brevet.
In de gasoven zonder fterinostastl
Verwarm- de oven 10 minuten vent,
schuif de bakplaat midden in ae
oven, temper de vlammen tot kieto
en laat de muffins plnj. minutes
bakken.
In de gasover met thermostaat
mUMem in de oven plm. 20 minu
ten op cijfer 4 of 5 (het is aan ie
bevelen de oven eerst 10 minuten
op deze stand voor te verwarmen).
In de elektrische oven met 2 over
schakelaars:
midden in de oven plm. 20 minuten op
B3—03, 10 minuten beide uit.
In de elektrische oven met tem-
peratuurregelaar:
middenin de over plm, 20 minuten op
225 graden C. (voorverwarmen tot
signaallampje uitgaat).
Klop, teirwijl de muffins in de oven
staan, het eiwit en het zout met een
garde of elektrische handjclutser zolang
tot het bijna stijf is. Doe er dan le
pel voor lepel de gezeefde poedersui
ker bij. Na het bakken de muffin!
even laten afkoelen op een taartroos-
ter, daarna garneren met eiwitmeng
sel.
IJMUIDEN De raad van te-
stuur van Koninklijke Nederlandsche
Hoogovens en Staalfabrieken n»*
heeft met goedkeuring van zijn raad
van commissarissen besloten eeD
bod uit te brengen op de preferente
aandelen, de gewone aandelen en de
winstaandelen a en b van de Oost*
Borneo Maatschappij n.v.
Hoogovens beoogt door de verkrij
ging van de aandelen van bovenge
noemde onderneming de mogelijkhe
den te openen tot uitbreiding van
haar activiteiten, net name een n^*
kelertswinning in Indonesië.
O-B-M. bezit namelijk 16.7 pet der
aandelen in de Pacific Nikkel Mijn
bouw Maatschappij, die zich heeft
beziggehouden met nikkelexploratie
Indonesië en thans onderhandelt
de Indonesische regering over
werkcontract op dit terrein.
Zuid-Pacific Koper Maatschappij
n.v., een 100 pet. dochtermaatschap*
pij van O.B..M, zal buiten de over
neming worden gehouden.
Het verschijnsel van de dr
zucht heeft door de eeuwenl
bestaan en beperkt zich niet
de wijn- of bierhanden. Ook
het voor in alle milieus. Ogei
goiiijnlijk geven bepaalde ber|
meer gelegenheid om aan
drank te raken dan andere
geven althans de alcoholist
motieven om de „schuld" van
buitensporig drankgebruik v
zich af te schuiven.
Dit laatste zo zei een ter
kundige, die een lange ervai
heeft met alcoholisten is
typerend voor deze mensen,
zijn geneigd de oorzaak vai
drinken niet in hun eigen
problemen, maar veeleer bü ai I
mensen of in noodlottige omstj
digheden te zoeken. Hetgeen
duidelijk blijkt uit de inter
van bijgaand verhaal.
Veel moeilijker dan het c
stateren van het verschünsi
alcoholisme is de genezing
degenen, die aan de drank v<
slaafd zijn en er vroeg of
aan ten onder gaan.
Desondanks' slagen de consj
tatiebureaus voor alcoholism
ih deze mensen te helpen, d
hen te leren zichzelf door hi
problemen heen te slaan. De
ervaring leert weer, dat dergi|
bureaus eerst geraadpleegd
worden door de alcoholisten
de nood tot boven hun lippi
gestegen ls.
Zolang de nood nog maar
aan bun lippen staat wil de di
(schijnbaar) nog wel helpen.
In het arrondissement Bredij
(Midden- en West-Brabant) sj
een duizendtal alcoholisten
geregistreerd. Het totale aanf
probleemmensen wordt evenw
geschat op 3 a 4 duizend,
In Zeeland bedraagt het aant
alcoholisten ruim 500.
De initialen van de geïntervie
personen zijn om begrtfpelijk<
redenen gefingeerd. Hun woon
plaatsen worden niet vermeld,
De verhalen zijn echter authen
en zo uit hun mond opgeteken*
„Het is begonnen op de
blies. O nee, dat klinkt ee
mijn man juist in het ziei
verkeersongeluk, dat hem
Een heel goede vriend -
naar huis. We dronken ee
naar binnen. Die vriend
een flinke bel in en ga t
minste goed", zei hij.
Aldus mevrouw G. K., 58 j
nog steeds aantrekkelijk en v
den huize.
..Dat opkikkertje heeft me d
avond uitstekend geholpen- 3
vriend weg was, heb ik nog
de cognac gedronken en ben r
gegaan. Ik sliep die nacht
roos. De volgende morgen
wakker in een lege flat. Geldzo:
ik niet, omdat mijn man ''oei
levensverzekering had afges]
ik daarnaast niet onbemiddt
Maar ik was alleen, moederzü
Na de begrafenis dacht ik
het „slaapmiddel". Voor het
gaan schonk ik me een cogn;
nog een en nog een.
Omdat ik het lekker vond?
Alleen maar, omdat ik me na
de of vierde glas opgekikkeri
Ik liep dan soms in mezelf t<_
vond het leven toch weer de
waard en viel als een blok ij
Z+Mj ^ed lag. Maar el
steeds meer glaasjes nodig omB
toestand te komen. In plaats f
rnijn man ging ik met fles na]
ik werd wat men noemt een
nierdrinkster. Mijn gezondhe
van niaand tot maand a<
hoofdpijn, hoge bloeddruk,
teit.
Geestelijk raakte ik volkom
put. Om eruit te komen bego._
overdag naar de fles te grijp»
hielp, maar nooit voor lange tij
greep onze huisarts in. Ik wer
homen in het ziekenhuis en
doorgestuurd naar het consul
reau voor alcoholisme. Sinds ri
jaar drink ik geen druppel
on voel ik me 100 proc
Naar aanleiding van dit gev
ons een directrice van een com
oureau voor alcoholisme: „De
ais opkikkertje na een groot
vaak de oorzaak dat iemand
list wordt. Die vriend zal h(
goed bedoeld hebben, maar hij
weduwe een slechte raad. Hi.
naar een ontvluchtingsmogelijkl
^ezeiï'..,die. slechts schijnbaar
jnogelijkheid om alcoholist te
«v waarschijnlijk voor vrouwe
groot als voor mannen. Bij vrot
ae kwaai, wanneer zij eenmaal
gOKomen zijn, vaak nog erger
lopen niet dronke
straat en komen zelden met d
aanraking. Zij zijn. preek
Vntvx 510 zichzelf kwaïificeerde|
Kamerdrinksters geworden.
gevolgen van de drankzu
voor haar echter even funest,
fe??oeg kl°PPen maar heel
hnUx vrouwen bij ons a
ben Zeer zij die ook nod|
^ltiJd een vroljjke Fr
]>ekent F- W„ 41 jaar,
firma Van een £°ed in8'
SSï«k!ap van tong: en sporti
ëchZü die zorgeloze vrolijkhé
«chter op het moment, dat w
Mlïï' me* veel meer over. J
j»iuijn sportieve uiterlijk"- r
et een matte glimlach, „dank
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 6 JANUARI 1968
