JAN BOON CINEAST, SKIËR EN ALPINIST Telefoon krijgt een rol in betalingsverkeer Bejaarden vaak in geldnood Algemene instemming met vredesmstituut 00 km- eurt KSTEIOGEN AUSTIN KSTERS OOK IN OLST INTERESSE VOOR VAN Z. BRIEF AAN MINISTER LUNS Belg schiet vrouw en dood minnaar J I )e^e|Ha Protest tegen prijs voor Jan Cremer Twee broers in bus verdronken s jjdt veilig met melk vijderd met WONDEROLIE d. BER6 CO. Autorijles :ons van Dorst Bontmantels Maison DOROTHéE on n.v. - Breda u* Een Hollandse jongen die water voor sneeuw wisselde Plannen Eerste liefde Portret GEEN RIJ Ondertekenaars Zoontje getuige Hoger beroep van Vrij Nederland afgewezen Amsterdamse enquête Neerslachtig et voor de auto, maar or de rijder. Gebruikt ateriaal: melk. Want e 1 glas melk op de 0 kilometer neemt, nkt het beste wat er voor een scherpe blik een snel reaktie» rmogen. eens? Vraag dan liet gratia eem aan het N.Z.B., Post- 4530. Rijswijk (Z-H). g met onhandige likdoorn gen en gevaarlijke scheer- Sjes. Een nieuw vloeibaar idel, NOXACORN, neemt pijn weg in 60 seconden. Ltplekken en likdoorns ver- trompelen met wortel en Bevat gezuiverde wonder- e, jodium en het pijnstil le benzocaïne. Een flesje XACORN Antiseptisch sdoornmiddel van 1.75 ipaart U veel ellende. HUIS??? HYPOTHEEK?? VER7pKcRING? 'anouds bekond adrqu euwe Girtnekenstraat 43 REDA anno 1896 in V AMOR-gediplomeerd instructeur GARAGE terheijden tel. 01690—336 lorte Ch. Sobel 225,— bruine sianer-Pattes f 325,— De Roy v. Zuldewjjnlaan 24 reda Tel. 01600-39616 jopkantoor diploma, iding voor dit )kvis Zonen ireda. (telefoon Koele Mei 26, heb- eid voor: en van de bestellin- ienst. aar. aar. loon en uitstekende inlichtingen kunt U a-s. tussen 19.00 en >x Koele Mei 26 te n naar de bedrijft- DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 4 JANUARI 1968 (Van onze correspondent) AMSTERDAM „Je vraagt je vvel eens af, waar om het contact met de t.v. jongens in Hilversum vaak zo stroef en moeilijk ver loopt. Dat zeg ik niet al leen; dat hoor je ook nog wel eens van anderen. Ge lukkig heb ik nogal goede relaties hij 'n aantal ande-, re Europese t.v.-stations. Daar verkoop ik soms mijn films als de bakker zijn ka detjes. Alleen aan Brussel heb ik al 15 ski-documentai res verkocht. Duitsland ligt ook erg hoog het aantal moet ik bij gelegenheid nog eens narekenen Aldus Jan Boon, cineast, veel voudig Himalajabeklitnmer, re cord-verzamelaar van skikam pioenstitels, bezitter van 't verre van gemakkelijke Oostenrijkse skileraarsdiploma. Een tengere man met een verweerd gezicht en ondanks de gevorderde zo mer des levens met een vitali teit, die menige jonge kerel hem mag benijden. .Jan Boon, altijd op reis, zelden in zijn flat in het Oostenrijkse Kitzbühel en nog minder in Ne derland (ditmaal bleef hij wat lan ger, omdat hij een serie lezingen onder auspiciën van de Ned. Ski- Vereniging geeft) zit nog boorde vol stoutmoedige plannen. „Ik ga weer filmen in de Hima- laja en een documentaire in kleur maken over een unieke staat. Dan heb ik verder nog twee geweldi ge onderwerpen op stapel staan, maar daar kan ik nog niet over spreken. Als de concurrentie dat hoort. Hij glimlacht en er komt een kwajongensachtige uitdrukking op zijn gezicht. Praten met Jan Boon bij een kopje koffie in een café is een wat vreemde sensatie. Hij is zo on-Hollands geworden en spreekt toch onze taal; toch is hij een zoon van de bekende, thans 85-jarige, kunstschilder Jan Boon uit Bilthoven, die vooral als ge voelig portrettist, etser en houtsnij der naam maakte. De voorlopige hekkesluiter van de ongeveer 100 films, die Jan Boon in zwart-wit of in kleur op 16 mm maakte, heet: „Zo leert u skiën". „Het is een instructiefilm, waar in ik natuurlijk niet zoveel kon zeggen als in mijn onlangs bij Veen in Amsterdam verschenen boek, dat dezelfde titel draagt. Het is een boek in een hobbyserie en vooral de jongere generatie schijnt er erg gelukkig mee te zijn. En dan vertelt hij dat sommigen vroeger nog wel eens aan zijn pe dagogische gaven twijfelden en hem specifiek als de man van het „eenzame avontuur" in het woeste bergland beschouwden totdat anderen ontdekten dat hij kon omkijken naar zijn begelei ders. Hoe de drang naar de bergen bij Jan Boon ontstaan is Hij is de énige sportman in de fami lie (zijn zuster werkt als advo cate in Den Haag) en kan zijn roeping verduidelijken als een „lief de op het eerste gezicht". Want als 11-jarige, toen zijn vader een aan tal jaren naar het Oostenrijkse Gmunden trok om daar te wer ken, kon hij zich niet bedwingen bij de eerste aanblik van een bergpanorama. Hij rende het sta tionnetje uit en klauterde omhoog; bezeten door een dolle vreugde, die de achterblijvers verbaasde. En nadien zou het steeds gebeuren, dat Jan in de gehuurde chalet op alle mogelijke en onmogelijke tijd stippen ontbrak, want hij had zijn .wereld, zijn liefde, gevonden. Hoewel vader Boon thans erg blij is dat hij zijn zoon zo vroeg met de bergen in aanraking bracht stuurde hij hem naar de kunstnij verheidsschool. Allicht. Skiën en alpinisme vormen toch zeker geen beroep. (En zeker toen niet!). '„Ik ben in het begin der derti ger jaren in Bremen nog een tijd je pottenbakker geweest. De men sen vonden m'n keramiek wel mooi. Maar als ik even m'n kans schoon zag zat ik boven op een berg. Na enkele jaren hield ik het niet meer uit en kwam ik uitein delijk in Kitzbühel terecht, waar ik als berggids en skileraar ging werken. Ik vond er ook mijn vrouw een meisje uit Bonn, dat daar al woonde. Na de oorlog werd ik zelfstandig cineast. Het was voor mij een grote eer dat ik tijdens de Olympische Winterspelen, in '64 in Innsbruck gehouden, niet slechts als slalomcontroleur mocht optreden, maar ook aangewezen werd als cameraman voor de of ficiële wedstrijdkleurenfilm. Dat was heerlijk werk"! Wat hij als zijn meest fascine rende film beschouwt? De film die hij noemde „Een man geeft niet op" en die gaat over een alpi nist, die ondanks het verlies van een been door een ski-ongeval, tot prestaties van de allerhoogste orde komt. Zowel letterlijk als fi guurlijk. „Samen beklommen we de Matterhorn en ik maakte eerst een fotoreportage van zijn werk. Dat werd een enorm succes, want de foto's werden in wel dertig lan den gepubliceerd. Het is ook wel wat met één been de Matterhorn op en af: 4505 meter hoog. Na- JAN BOON bergsportman dien heb ik het geheel nog eens op de film vastgelegd deze werd op het jaarlijkse festival voor berg- en expeditiefilms te Triest bekroond. Mijn hoofdrolspeler heet Bruno Winter Steller. Hij beklom b.v. de ze zomer nog een berg in de Kau- kasus. Hij is ambtenaar bij een elektriciteitsbedrijf in Oostenrijk Staatselektriker om zo te zeg gen en de enige alpinist van for maat met één been, die de we reld kent Zo gaat ons gesprek met Jan Boon verder. Over de laatste ont wikkelingen van de moderne ski techniek, zijn sobere leefwijze hij rookt en drinkt niet zijn voortdurende tijdnood en nog zo veel meer. Maar zijn portret zou niet vol ledig zijn indien we ook niet iets over het meest fascinerende avon tuur uit zijn bewogen „bergleven" vertelden. Tijdens een donkere oorlogs nacht bracht hij namelijk twee gevluchte Nederlandse officieren, die een aantal nazi-controles wis ten te omzeilen en tenslotte in Kitzbühel belandden, al skiënd over bergpassen (soms 3000 m hoog) naar Davos in Zwitserland. „Ze wisten dat ik in Kitzbühel zat en ik was hun laatste hoop. Zes weken heb ik ze als skiër getraind. Toen gingen we. De tocht duurde 16 uur het was vooral voor de twee jongens, on danks alle spanning, een ongeloof lijk feest. Ik mag wel zeggen: het is een van de zwaarste expedi ties geweest, die ik in mijn le ven gemaakt heb mede door de grote verantwoordelijkheid, die ik droeg. Ik ben ook maar in Davos gebleven tot de oorlog afgelo pen was (Van een onzer verslaggevers) OLST De rijkspolitie in Olst heeft via de plaatselijk verschijnen de bladen de buurtbevoiking opge roepen zich te melden, wanneer zij rond de maand november een boek verkoper aan dc deur hebben ge had. De zeven man tellende moordbri gade van de rijkspolitie die zich wet de moord op de bejaarde mo lenaar Alard Boks (71) in Olst be zighoudt, gaat namelijk na of er wellicht verband bestaat tussen de drie moorden, waarvan de 25-jarige Utrechtenaar Hans van Z. wordt verdacht en de (roof?)-moord op de eenzame molenaar, die in de nacht van 26 op 27 november om liet le ven is gebracht. Het is bekend dat Van Z. meer dere malen met boeken langs de deuren heeft gelopen. Vorig jaar heeft zich in een bepaalde tijd in °lst en omgeving een boekverkoper opgehouden. Bij de Olster rijkspoli "e is een stroom van tips binnen gekomen, nadat de oproep was ge- Plaatst. Niettemin zou er nog geen enkel positief resultaat zijn bereikt aan de hand van de nieuwe gege vens. Het onderzoek in deze moordzaak Wordt bemoeilijkt door het feit dat de huishoudster van de molenaar kort voordat deze is vermoord, is overleden. „We hebben bitter wei- mg waar' we ons aan kunnen vast houden, maar we zullen ook dit on derzoek tot op de bodem uitdiepen", verzekerde ons een rijkspolitieman. De politie zegt ook nog steeds niet Precies te weten hoeveel geld de molenaar op de dag van de moord 'h zijn huis had. Inmiddels is wel komen vast te staan dat hij daags tevoren nog geld naar de bank ge bracht heeft. Toen de politie de Woord ontdekte, stond de brandkast ao de molenaar open, maar het ge'd dat erin lag was niet aange roerd. (Van een onzer verslaggevers) BREDA. „Een halve eeuw postcheque- en girodienst". Dit is de titel van de omvangrijke, gisteren uitgegeven pocket, die het gouden jubileum van de girodienst markeert. Het herdendingsboek, geschreven door de 35 P.T.T.- medewerkers, geeft uitvoerig antwoord op alle vragen, die men in verband met girodiensten en giraal geldverkeer zou kunnen stellen. Het geeft een overzicht van de vijftigjarige geschiedenis, van de belangrijke positie die de dienst momenteel inneemt en van de nog niet te overziene mogelijkheden, die de toekomst op giro-gebied in petto heeft. Uit het aan de historie gewijde hoofdstuk kunnen veel voorbeelden worden aangehaald, die de evolutie van het giroverkeer benadrukken. Er wordt zelfs gesproken van een „stormachtige ontwikkeling van het aantal rekeninghouders sinds 1964". Hetgeen blijkt uit de cijfers: In 1965 werd de miljoenste postrekening ge opend, terwijl aan het eind van het afgelopen jaar de anderhalf miljoen ste rekeninghouder kon worden ge noteerd. Deze ontwikkeling wordt voor een groot deel toegeschreven aan de invoering van girale salaris- pensioenbetalinge n. neb ngVaalen en pensioenbetalingen. Van belang voor de huidige en toekomstige si tuatie was voorts de grote automa tisering die in april 1965 werd af gesloten: dat leverde een personeels- besparing van 43 procent of veertig miljoen gulden op. Hoever zal de huidige tendens tot toeneming van de girale geldom- loop :ich voortzetten? Voor welke taken zal derhalve de Postcheque- en Girodienst zich in de komende decennia gesteld zien? Op deze pro blematische vragen poogt de heer H. Reinoud, hoofddirecteur van de girodienst, in het laatste hoofdstuk een antwoord te geven. Hij doet dat voornamelijk aan de hand van A- merikaanse rapporten en onderzoe kingen. Hierbij komt een nieuwe be- t-lingsmethode als de „girofoon" naar voren: het gebruik maken van de telefoon voor gireren en informa tieverwerking. De heer Reinoud verwacht, dat omstreeks 2000 in negen van de tien woningen een telefoonaansluiting zal zijn. Een algehele automatische af wikkeling van betalingstransacties zal, naar verwachting, voornamelijk afhangen van de aanwezigheid van moderne in- en uitvoerapparatuur. In dit verband wordt de aandacht gevestigd op een experimenteel on derzoek naar de vervaardiging van een vernuftige apparatuur, waar men slechts munten of bankbiljetten be hoeft in 'te steken om een betalings opdracht te laten plaatsvinden. Automatische kassiers worden bin nen tien jaar verwacht, waardoor de rij vormingen voor de loketten en daarmee de wachttijden voor de cliënten kunnen worden verminderd. Tenslotte de verwachtingen van de heer Reinoud op financieel gebied: zeer aanmerkelijke exploitatie-over schotten in de naaste toekomst, Spe culaties op langere termijn wil de hoofddirecteur liever niet geven, Hoe versnipperd Europa op veel gebieden ook moge zijn, een plezieri ge eensgezindheid valt te bespeuren bij de gezamenlijke postgirodiensten. Althans op 't gebied van de autorna- tisering. Onder leiding van Neder land bestuderen deze diensten sa men de met de automatisering sa menhangende vraagstukken. Bovenstaande is slechts een zeer bescheiden greep uit de grote hoe veelheid materiaal aan feiten, feitjes en statistieken, waarmee het P.T.T.- boek komt aandragen. Voor ge- interesseerden zij vermeld dat de jubileumpocket in de handel zal ge bracht worden. Ter introductie van en in aanvul ling op het pocketboek heeft de hoofddirecteur financiële en econo mische zaken van de PTT, de heer Reinoud, gisteren nog een aantal met het jubileum samenhangende zaken ter sprake gebracht. Hij deelde on der meer mee, dat de PTT een weten schappelijke prijsvraag heeft uitge schreven om een oplossing te vinden voor de automatisering van het „in voersysteem", d.w.z. de wijze waarop de binnenkomende betalingsopdrach ten verwerkt worden. Men hoopt op deze manier een aanwijzing te krij gen voor de hiervoor meest geschikte machine. De prijsvraag zal ook in Amerika worden verspreid. Er is een jury van buitenstaanders gevormd bestaande uit de directeur-generaal van de Belgische posterijen en twee hoogleraren van de technische hoge scholen in Delft en Enschede, te we ten prof. dr. P. K. Noordenbos en prof. dr. ir. L. Kosten. Er zijn prij zen beschikbaar van respectievelijk f 25.000, f 15.000 en f 5.000. De heer Reinoud maakte verder melding van het feit, dat de dienst per dag 55.000 acceptgiro's verwerkt, dat er per werkdag 20.000 onvertolk- te ponsbanden binnenkomen, dat er per werkdag 22.000 kascheques wor den verzilverd, dat het tegoedsaldo bij de giro 3400 miljoen gulden is, dat per dag zo'n 800 nieuwe rekening houders zich melden, dat proeven met de automatische kassier nog dit jaar te verwachten zijn en dat Ne derland mogelijk spoedig de grootste girodichtheid in Europa zal hebben. (Van een onzer verslaggevers) BREDA Het overheidsinitiatief in het kader van de oprichting van een Nationaal Instituut voor Vredesvraagstukken heeft algemeen instemming ondervonden. Een aantal organisaties, die zich bewegen op verschillende ge bieden van het maatschappelijk leven in Nederland, hebben een adres aan de minister van buitenlandse zaken, mr. J. Luns, gezonden, waarin zij met lof spreken over de gedachten, die zijn neergelegd in een memorie van toe lichting, destijds gegeven bij de begroting voor 1968. .In het adres worden tevens enkele suggesties gedaan, op welke wijze men dit instituut zal moeten opbouwen. Naar het oordeel van de onder tekenaars zal ervoor gewaakt die nen te worden dat het bestuur van het instituut een bepaalde stempel krijgt opgedrukt. Het moet een zelf standige functie vervullen geheel los van de overheid. Alleen dan zal het instituut zijn rol vruchtbaar kunnen vervullen in de Nederlandse samen leving. Volgens de opstellers zal de nieuwe stichting niet moeten treden op het terrein van bestaande instel lingen van zuiver wetenschappelijk vredesonderzoek. Hiermee zal wel nauw contact moeten worden onder houden. Het instituut zal een centrale en activerende functie moeten vervul len door studie en vooral door voor lichting en vormingswerk. Gebleken is dat in zeer brede kring in Ne derland behoefte bestaat om in de ruimste zin voorlichting te ontvan gen over alles wat met het vredes werk samenhangt. In het adres wordt het voorts toegejuicht dat de overheid in be langrijke mate bereid is tot finan ciering. De verwachting wordt overi gens uitgesproken, dat deze subsidie, wanneer dat noodzakelijk mocht wor den, aanzienlijk zal worden ver hoogd. Gedacht wordt aan de vorming van een stichtingsbestuur, waarin personen uit de universitaire we reld, uit de kring van voorlichting en vormingswerk, uit het georgani seerde bedrijfsleven en uit de sfeer van vredesorganisaties zitting kun nen nemen. Als formateur zou een algemeen als gezaghebbend erkend persoon moeten worden aangezocht. De opstellers spreken van een ge lukkige ontwikkeling binnen kerke lijke en levensbeschouwelijke krin gen, in politieke partijen, in organi saties van jeugd en jongeren, in de universitaire wereld, op vormings centra en op hogescholen, in vre desbewegingen, in kringen van on derwijs en opvoeding, bij werkge vers- en werknemersorganisaties, bij verschillende particuliere instellin gen en binnen de wereld van pers, radio en televisie. Steeds vaker en steeds intensiever komen, buiten de overheid zelf, hier vredesvraagstuk ken aan de orde Dit alles kan be geleid en 'gesteund worden door ter zake kundige voorlichting, vanuit het nieuw op te richten instituut. De ondertekenaars van het adres zijn: Federatie van Katholieke Cen tra voor Voorlichtingswerk; Federa tie van Vormingscentra: Interkerke lijk Beraad inzake Vredesvraagstuk ken; Internationale Katholieke Be weging Pax Christie, afdeling Neder - BRUSSEL (ANP) Een 40-jarige Belg heeft op de avond van nieuw jaarsdag te Anderlecht (Brussel op straat zijn 31-jarige vrouw en haar 37-jarige Spaanse vriend doodgescho ten. Na de moord begaf hij zich met zijn vierjarig zoontje, dat van dit drama getuige was, naar een politie bureau in de buurt om zich aan te geven. De vrouw had haar man twee maanden geleden verlaten om met haar vriend te gaan samenwonen. Toen zij op nieuwjaarsdag van een wandeling met haar vriend en. haar zoontje terugkeerde, werden zij in de buurt van de woning van de Spanjaard opgewacht door de ver laten echtgenoot. Na een korte woor denwisseling trok deze een revolver, loste een aantal schoten die de Span jaard dodelijk troffen en schoot ver volgens zijn echtgenote dood. AMSTERDAM (ANP) Het Am sterdamse gerechtshof heeft gisteren in zijn arrest het hoger beroep van Vrij Nederland inzake de publikaties btreffende judoleraar J. D. Schilder uit Brummen afgewezen. Hiermede wordt het vonnis van de president van de Amsterdamse rechtbank, waarin Vrij Nederland werd gelast zich te onthouden van het publiceren van uitlatingen, die genoemde judo leraar in zijn reputatie aantasten, bekrachtigd. Tevens werd bevolen binnen veertien dagen na de beteke ning van het vonnis de uitspraak van het korte geding op de voorpagina te publiceren. Het hof achtte in zijn overweging de beledigingen, die de Amsterdamse juddleraar John C. Bluming in een interview met de V.N.-verslaggever Martin van Amerongen aan het adres van Schilder had geuit, uiter mate grievend. Het hof was van me ning, dat door de gelasting van de rechtbank tot publikatie van de uit spraak recht werd gedaan aan de rechtmatige eisen van de heer Schil der tot herstel van zijn eer en goede naam. land; Kerk en Vrede; Overlegor gaan N.V.V.-N.K.V.-C.N.V.; sectie Nederland van de Fraternité Mon diale; Sjaloom; Stichting Vredesop- bouw; Vrouwenbond van de P.v.d. A.; Wereld Federalisten Beweging Nederland. In algemene zin werd adhesie be tuigd- door: Katholieke Lerarenver eniging; Nederlands Vrouwen Comi té; Oecumenische Jeugdraad; Ver eniging van Geschiedenisleraren; de Vereniging van Leraren aan Rijks Hogere Burgerscholen. Een afschrift van de brief is ge zonden aan de minister-president, de minister van Defensie, de minister van Onderwijs en Wetenschappen en de minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk. AMSTERDAM (ANP) Burge meester en wethouders van Amster dam hebben door de n.v. v/h Neder landse stichting voor statistiek in Den Haag een enquête laten instellen onder ongeveer 3000 van de ruim 109.000 bejaarden in Amsterdam, teneinde een inzicht te verkrijgen in de behoeften op het gebied van de sociale en medische verzorging en de huisvesting van de bejaarden in de hoofdstad. Uit een rapport blijkt o.m. dat 22 procent van "de bejaarden van me ning is dat zy zich financieel niet alles kunnen permitteren wat iemand van hun leeftijd nodig heeft. Vooral de bejaarden die minder dan 100 gul den per week ontvangen dit is hij 53 pet van de bejaarden het geval, zijn deze mening toegedaan. Van de Amsterdamse bejaarden ontvangt 13 pet uitsluitend A.O.W., 12 pet krijgt ondersteuning van sociale zaken op grond van de algemene bijstandswet. Bij het stijgen van de leeftijd neemt het percentage bejaarden dat uit sluitend van A.O.W. afhankelijk is en het percentage dat bijstand van so ciale zaken krijgt, toe: 29 pet van de bejaarden heeft nog nooit van de gemeentelijke sociale dienst gehoord. De houding van de bejaarden werd door de enquêteurs en enquêtrices als volgt getypeerd: 79 procent is tevre den, 18 procent is berustend of neer slachtig en 3 procent is ontevreden of opstandig. 9 pet van de Amsterdamse bejaarden geeft toe dat men zich ver veelt. Als de bejaarde moet kiezen tus sen opname in 'n bejaardentehuis, 'n bejaarden woning met aanvullende hulp of inwonen bij kinderen, geeft hij de voorkeur aan een bejaarden woning met aanvullende hulp (42 pet). Slechts bij 7 pet valt de keuze op inwonen bij kinderen, 30 pet kiest het bejaardentehuis, terwijl 21 pet over deze vraag geen mening heeft. Van de bejaarden die alleen wonen is 70 pet valide, heeft 27 pet hinder van de een of andere kwaal en is 3 pet bedlegerig of kan niet meer lopen. Van de bejaarden woont 5 pet in een bejaardentehuis of inrichting, 3 pet in een bejaarden woning, 1 pet in een hofje en de overige 91 pet wo nen in een „normaal" huis. Bijna 70 pet van de Amsterdamse bejaarden woont in een woning die vóór 1930 gebouwd is. DEN HAAG (ANP) Het bestuur van de stichting Johannes Althusius heeft zich via zijn voorzitter, dr. A. Zeegers, gericht tot de koningin mei een verzoek tot schorsing en vervol gens vernietiging van het gemeente- beslujt, waarbij aan de auteur Jan Cremer de literatuurprijs van de stad Amsterdam werd toegekend. Het bestuur acht dit besluit in strijd met de wet en het algemeen belang en wil vernietiging op grond van artikel 185 van de gemeentewet. In de brief aan de koningin wordt het werk van Jan Cremer bestem peld als gericht op de laagste gevoe lens bij het publiek zodat de enige ..verdienste" die het werk heeft die voor schrijver en uitgever is. Ook het jurybesluit wordt in het schrijven gelaakt en „zonder enig gezag" genoemd. Immers, zo wordt gesteld, een jury die zulk" een besluit neemt, geeft 'door dat besluit zelf al blijk niet als ter zake kundig op lite rair gebied te kunnen optreden. Een overheid die zich door dat besluit laat leiden houdt op overheid te zijn. Tenslotte wordt nog bezwaar ge maakt tegen het feit dat de prijs uit algemene middelen wordt gefinan- cieerd, zodat het weldenkende pu bliek dat „nog altijd de overgrote meerderheid van ons volk" uitmaakt, uit eigen middelen wordt gehoond en gekwetst. Gelijk krijgen is een leuke erva ring, nietwaar. Nu, ik krijg gelijk wat betreft mijn voorspellingen van giste ren voor 1968 van niemand minder dan grote Charles. De Franse presi dent heeft op een nieuwjaarsreceptie voor journalisten hoogstpersoonlijk gezegd dat 1968 een veelbewogen jaar wordt. „Er zal in dit jaar veel gebeu ren", zei hy, en dat belooft wat. Er wonen vreemde wezens in dit landmensen. Op oudejaarsavond heeft de jeugd van het Friese Eer- strum het hele erj van de evangelist voorganger van de gereformeerde kerk overhoop gehaald. Naar oud gebruik werden op het erf van de pastorie allerlei boerenkarren ge sleept, het kippenhok werd vernield en het grind vloog de hele avond te gen de ruiten. De voorganger had in zijn oude- jaarspreek alleen maar opgemerkt dat een christelijk koor wel eens meer uit kan zijn op medailles dan op zijn taak als christelijk koor. Die preek sloeg wel in. En dan dit. Zo'n vijftig jongelui hebben diezelfde nacht in het Gel derse phaatsje Wamel het woonhuis van een Amsterdammer, die sinds 5 jaar in Wamel een bloeiend be drijf had, met vuurwerk belaagd. Rotjes op de vensterbanken (ge sprongen ruiten) en rotjes door de brievenbus. Veel inboorlingen vinden het ook in ops land kennelijk nog moeilijk om te accepteren dat ze al in. 1968 leven. Een 62-jarige dame in Engeland heeft zeer waarschijnlijk het we reldrecord taillewijdte gebroken. Ze heeft een taille van 33 cm. Het is wel een beetje moeilijk bij het ko pen van kleren, zegt ze. Niets past haar En hier een tip voor alle nog niet beroofde kassiers van banken en postkantoren. Een kassier van een bank in Boston (V.S.) kreeg dezer dagen van een „klant" een briefje toegeschoven, waarop stond „Vul de ze tas met al je geld". De kassier dacht even na en schreef een briefje terug: „U bent bij de verkeerde bank. Probeert u het eens verderop". Waarop de „klant" de benen nam. Tussen katterig en katertg ligt slechts één letter verschil en een wereld van flessen. (Volkskrant na nieuwjaar Hebt u toevallig spruitkool in de tuin staan? Pas dan maar op. Wat wil n.l. het geval? In een ambtelijk schrijven hebben b. en w. van Alkmaar mevrouw P. Glas, be woonster van een bejaardenbunga low ter plaatse, dringend verzocht de door haar in haar tuin geteelde spruitkool te verwijderen, omdat dit in strijd is met artikel 213 d. van de alg. politieverordening. Met an dere woorden: het college vindt een dergelijk gebruik van de tuin niet passen bij de woonbebouwing van de betrokken stmat. Een onverbeterlijk volk, dat zijn we. Is het geen schillenboer die in de luxeflat komt wonen, dan is het wei spruitkool waarop we ons diepgewor telde gevoel voor rang en stand bot vieren. „De wereld wacht niet op een kerk, die zich in haar optreden onfeilbaar acht, ook al wordt dit verhuld in een minzaam tegemoet treden van anderen". Bovenstaande woorden staan in het rapport .Gezagsopvatting en gezags- beleving", waarover in deze dagen de Nederlandse bisschoppen en een groot aantal katholieken in Noord- wijkerhout aan het praten zijn. Gis teravond is daar de eerste openbare zitting van het pastoraal concilie be gonnen. Er wordt op zo'n zitting veel ge praat, hopelijk wordt er nog beter geluisterd. Er zal dit jaar zelfs zéér veel ge beuren MERIJN OEGSTGEEST (ANP) Een bu_ je met drie inzittenden, personeel van het aannemersbedrijf Van Kla veren en Koomen uit Voorschoten, is gistermorgen in Oegstgeest in het Oegstgeesterkanaal gereden. De bestuurder wist op het droge te komen, maar de andere inzitten den, de gebroeder W. en J. Huigen uit Sassenheim, zijn verdronken. Het ongeluk gebeurde in een bocht van een landweg langs het kanaal, waar de bestuurder rechtdoor was gereden. Niet alleen de bestuurder, ook een van de broers wist uit het busje te klimmen. Toen deze echter zag, dat zijn bror nog in de auto was, ging hij te water om hem te redden. Hij verdronk by zijn reddingspoging.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1968 | | pagina 13