46
i
86
Een soldaat speelt viool
FREDERIKA
95
49
49
Lastpost
verdwijnt
van het
Griekse
politieke
toneel
MISSIEBLAD
BIJEEN":
LOFFELIJK
INITIATIEF
98
De vliegende
paraplu
De tweeling
Wapensmokkel
per schip is
niet strafbaar
11
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 20 DECEMBER 1967
gram
Hallo jongens en meisjes,
WINTERTIJD
DE PRINSES DIE
ALSMAAR BEEFDE Oude en
nieuwe jaar d
KNAP
NAZI'S
HOFKLIEK
MINISTER POLAK:
Schadelijke insecten
sterker dan gif
11
map
100 gram
100 AA
79
Het is weer bijna kerstmis. Een heerlijke tijd, hè, die kersttijd.
Vind je niet? En je groeit er ook zo echt helemaal naar toe.
Want waar je ook komt, overal hangt al zo'n beetje een kerst
sfeer. Kijk maar eens om je heen: de feestelijke straatverlich
ting, de mooie en gezellige kerstetalages in de winkels, de
prachtig versierde kerstboom thuis en al die kaarsen die klaar
staan om aangestoken te worden.
En voor jullie is er in de kersttijd nog een extraatje: kerst-
vakantie.Twee weken lang kun je nu doen waar je zelf zin in
hebt. Je hebt nu natuurlijk ook volop de tijd om een leuke
tekening of een aardig verhaaltje of gedichtje voor De Kleine
Stem te maken. Jullie hebben toch allemaal wel eens wat leuks
meegemaakt, iets waar je zelf vreselijk veel plezier om hebt
gehad? Schrijf dat eens op of maak er een leuke tekening van.
Het hoeft natuurlijk geen ellenlang verhaal of supergrote teke
ning te worden. Liever niet, want dan komen de tekeningen
en verhaaltjes van de andere Kleine Stem-lezertjes weer later
in de krant. Dat zou ook met jouw verhaal of tekening kunnen
gebeuren en dat zou je toch ook niet leuk vinden, hè.
Henkie van Oosterhout, Korte Hoogstraat 30 in Oosterhout
heeft een heel mooie tekening gestuurd. Een apekop in prach
tige kleuren. Jammer, Henkie, maar we kunnen jouw tekening
echt niet in de krant zetten. We kunnen nu eenmaal geen kleu
ren afdrukken en het zou zonde zijn van jouw mooie tekening
als hij in zwart-wit in de krant zou staan.
Zeg, zullen we eens afspreken, dat jullie als je wat instuurt
duidelijk je naam en leeftijd erbij schrijft. Afgesproken? De
zaterdag voor kerstmis zal De Kleine Stem niet verschijnen.
Dagblad De Stem geeft dan een extra kerstkrant uit en na
tuurlijk is daarin ook aan jullie gedacht.
Nou, prettige vakantie en een gelukkig kerstfeest.
Er was eens een hardvochtige sergeant die zijn jonge soldaten
eindeloze tochten liet maken. Zij moesten urenlang marcheren
zonder rust, wegen kappen in ondoordringbare bossen, en klim
men over rotsen zonder pad. Soms liepen er soldaten weg. Dan wer
den zij deserteur en moesten oppassen niet gepakt te worden. Want
deserteurs komen in de gevangenis. Soms kon er onderweg een
soldaat niet meekomen. Dan moesten zijn kameraden hem verder
helpen, of hij bleef achter. Maar de achterblijver was niet beter af
dan de deserteurs.Ook hem wachtte de gevangenis.
Ap een dag werd de troep over
de rotsen gestuurd. Daarbij raakte
een steen los die hortend omlaag
rolde. De ene soldaat sprong naar
rechts, de andere naar links, alleen
de laatste soldaat week niet uit en
de steen verwondde zijn voet. Omdat
hij de rij sloot, zag niemand dat hij
niet verder kon. De troep klauterde
voort en, verdween uit het gezicht,
de jonge soldaat bleef eenzaam
achter.
veel rimpels er om zijn ogen lagen en
hij hoorde hoe moe de oude stem klonk.
Daarom zei hij heel opgewekt: ,,Ga zit
ten en laat oris samen delen."
Hij sleepte zich terug naar de voet
van de rotsen, waar een beekje stroomde
en een smal pad liep. Daar trok hij
zijn schoen en sok uit, waste de voet,
scheurde zijn hemd in stukken en ver
bond er de wond mee. Nu de soldaat
alles had gedaan wat hij doen kon,
maakte hij zijn ransel open en haalde
er brood en kaas uit, want hoe groot
de zorgen ook zijn, het beste wat je
doen kunt om op verhaal te komen,
is eten, juist had hij zijn karig rantsoen
voor zich neergelegd of er klonk een
stap op het pad en een oude muzikant
kwam naderbij. Het eerste wat de man
zag, was het brood en de kaas.
„Daig soldaat," groette hij, „je zou
juist aan je avondmaal beginnen, zie
ik. Kun je er wat van missen? Ik
heb sinds vanmorgen nog niets gegeten
en het zal nog wel enkele uren duren
voor ik ben waar ik wezen moet."
De soldaat zag hoe wit de haren en
de baard van de muzikant waren, hoe-
Tringg, ging de bel vain de tele-
on van tante Lisa. Ze pakte de hoorn
tan de haak en vroeg: „Met wie
spreek ik?" „Met je oude schoolvrien
din S'iska. Ik wilde je vragen of je
,-oms zin hebt om een week bij ons
in Canada te komen logeren?" „Wat
een geweldige verrassing", zei tante
Lisa. „Natuurlijk, met alle plezier
zelfs".
De morgen ging voorbij. Maar op
eens schoot oom Gijs een gedachte te
binnen. „Wat nu," zei hij, „we heb
ben geen geld genoeg. Misschien kost
het duizenden guldens." Tante Lisa
zei toen: „Weet je wat je doet? Je
gaat gewoon naar een winkel waar ze
wonder paraplu's verkopen. Hier om
de hoek is er een. Je vraagt daar
om een vliegende paraplu". Oom Gijs
deed onmiddellijk wat tanta Lisa had
gezegd. Na vijf minuten was hij al
terug. Hij zei: „Als je vliegen wil, dan
moet je de volgende spreuk zeggen:
Sjalka, Sjoeka, en als je wil landen s
moet je zeggen Sjoeka, Sjalka". En
de volgende dag vertrokken ze.
..Houd je goed aan mijn jas vast", zei
oom Gijs. Hij sprak de toverspreuk
uit en op hetzelfde ogenblik vlogen ze
de lucht in. Na een paar dagen kwa
men ze bij het huis van Siska aan.
Daar bleven ze een weekje en gin-
4en op dezelfde manier weer terug f
•laar Holland. En toen ze weer thuis
varen aangekomen, schreef tante Lisa
'iet grote nieuws in de krant.
DORST Liesbeth Vink
Rijksweg 183,
'Ik wil graag corresponderen met een
meisje van 12 jaar. Mijn hobby's zijn
oeatplaatjes draaien en paardrijden)
We laken een sneeuwpop
en rapen veel dubbeltjes op.
Vader kapt weer kachelhout
want het is buiten weer koud.
We glijden over de glijbaan
en voor we naar buiten gaan,
doen we een warme sjaal om,
want heus. we zijn niet zo dom.
We gaan als het vriest weer schaat
sen,
want 't is nu geen weer om te kaat-
5 sen.
sommige kinderen worden verkouden,
waar ze heus niet zo van houden.
0 Dit vrolijke kaboutertje werd ge
tekend door Sjonnie van Turnhout,
Raadhuisstraat 92, Hoogerheide.
Sjonnie is 8 jaar.
We
vragen aan moeder een oude hoed.
dat staat die sneeuwpop goed
Maar ik waarschuw je, pas op voor
w koude voeten,
ant daar moet 3e later voor boeten
Ttonv v.d. Klooster, Willem de Zwij-
Ewlaan 5, Hulst.
Angalice was een dochter van de
koning van Perzië. Ze was beeld
schoon en ging dagelijks naar het bal.
Zij was 18 jaar en wou graag trou
wen. Maar niemand wilde met haar
trouwen, want ze had een soort ziekte,
de „bibberziekte". Zij beefde altijd net
alsof ze een spook gezien had. Daar
om sprak de koning tot zijn onderda
nen: „Wie mijn dochter beter kan ma
ken krijgt een hoge beloning. Ieder
een kwam zijn geluk beproeven. Maar
niemand wist, dat die beloning Ange-
lice was.
Op een dag kwam een knappe jon
geman naar de koning. „Ik maak uw
dochter beter" zei hij. „Ze moet des
avonds alleen maar haar huid inwrij
ven en dan zal ze na drie dagen weer
helemaal beter zijn."
Dat deed de prinses en ze werd be
ter. De jongeman kreeg Angelice tot
vrouw. Na de dood van de oude ko
ning werden zij koning en koningin.
DORST MARICE HAVERMANS
Oude Tilburgse baan 59
(Ik zou graag willen corresponderen
met een meisje van 12 jaar. Ik houd
van beat en plaatjes draaien).
De kerstboom staat dan mooi te
prijken
en wij sta-an er zingend bij te
kijken
Vele kaarsjes gaan dan branden
voor de vrede in alle landen.
Het nieuwe jaar gaan wetegemoet
onze voornemens zijn nu nog alle
maal goed.
Maar wat ons nog dikwijls betreurt,
dat er toch weer van aües gebeurt.
Maar laat ons het goed bekijken
want al kan het nieuwe jaar mooi
kijken
Vrede en geluk is heel veel waard,
dus laten we hopen, dat we van een
oorlog blijven bespaard.
BREDA
René Koenraads
Dreef 40,
10 jaar.
£eÜpmnc\ )Ulllc. g~en zin om ta-| —Ja, maar we moesten er wel meel
te spelen? ophouden. 1
Bello heeft de bal opgegeten.
Tie muzikant gespte zijn instrumenten
los en liet zich met een zucht naast
de jonge soldaat neer. Toen pas merkte
hij die gewonde voet op. „Laat mij eens
zien wat ei' aan gedaan kan wórden,"
zei hij en wikkelde het verband los.
De oude man stond weer op, plukte
kruiden langs de beek, doopte de wind
sels in het water en maakte met dit
alles een nieuw verband om de voet.
„Dat wordt een paar dagen rusten, jon
geman. Ik zal nu je brood niet aan
nemen, want je zult het zelf morgen
nog hard nodig hebben," zei hij ten
slotte.
Maar daar wilde de soldaat niets van
horen en hij gaf de helft van het brood
en de helft van de kaas aan de muzi
kant. Van zijn eigen deel at hij weinig
en bewaarde de rest voor de volgende
„Als ik je hier niet ontmoet had,
soldaat, dan zou ik misschien wel om
gekomen zijn, want ik stierf bijna van
de honger," zei de oude man dank
baar. „Daarom hoop ik je een plezier
te kunnen doen met een geschenk,"
en hij gaf de jongen zijir. viool.
„Daar heb ik nu altijd naar ver
lang," stamelde de soldaat. „Maar ik
heb nooit leren spelen."
„Je zult zien dat de twee dagen die
je nodig hebt om je voet te laten ge
nezen, precies genoeg zijn om op deze
viool te leren spelen. Het is een heel
bijzonder instrument." Eln met die woor
den nam de muzikant afscheid om zijn
weg te vervolgen.
pwee dagen lang speelde de soldaat
viool bij de beek. Toen kon hij alles
spelen wat hij maar wilde, vrolijke en
treurige wijsjes, dans- en slaapliedjes,
hartstochtelijke en hemelse muziek.
Hij stond op, hing zijn ransel op de
rug, nam de viool onder de arm en liep
het pad op waarover de muzikant twee
dagen geleden was verdwenen. Het
duurde vele uren voor de jongen in een
stad aankwam. Nu rammelde hij van de
honger en om aan geld te komen besloot
hij onmiddellijk op de markt vrolijke
muziek te gaan maken. Nauweiijs was
hij begonnen of de mensen stroomden
toe om te luisteren en het regende geld
stukken in zijn omgekeerde sjako. Nog
één wijsje, dacht de soldaat, en dan een
biefstuk of ik va] flauw!
Nu speelde hij een danswijsje. Maar
de eerste maten watren nog niet verklon
ken of de mensen grepen elkaar vast
en dansten in het ror.d als bladeren in
een wervelwind. Van alle kanten kwa
men ze de markt op hollen, de burge
meester danste met de dikke slagers
vrouw, de kastelein met de snibbige
dochter van de generaal. Niemand dacht
er over even uit te kijken naar een
meer passende danseur. Nee, dansen
moesten ze en wel dadelijk, op deze
meeslepende muziek.
Het duurde even voor de jongen in
de herberg zat en eindelijk zijn maag
kon vullen. Maar toen dat gebeurd
was, werd hij weer naar de markt ge
trokken waar de mensen hem juichend
ontvingen en in het maanlicht bleven
dansen tot diep in de nacht.
Eindelijk hield de soldaat op, want
zijn vermoeide vingers misten de kracht
om nog een toon uit zijn viool te halen.
En toen viel er een zware hand op
zijn schouder de hand van de ser
geant die de hele avond op de markt
had gedanst en telkens de soldaat had
willen arresteren. Hij had alleen maar
niet kunnen ophouden met dainsen.
Want nauwelijks was hij uitgewalst met
de groentevrouw en haalde hij al de
handboeien uit zijn zak, of de muziek
begon weer en hij greep de onderwij
zeres om het middel om haar in een
galop weg te voeren. Maar nu! Nu, was
het ogenblik gekomen de deserteur ge
vangen te nemen. Klik, zeiden de boeien.
De viool werd afgepakt en de jongen
verdween in het cachot.
Het oude jaar is al haast verstreken
en het nieuwe wordt alweer bekeken
Sinterklaas is al weer voorbij
en Kerstmis is alweer nabij.
(e volgende morgen werd hij voor de
rechter geroepen en hij vertelde
het verhaal van zijn gewonde voet.
Maar toen hij sok en schoen uittrok,
kon niemand iets aan die voet bespeu
ren, dus de strenge rechters met zwarte
toga's geloofden hem niet. „Zeven jaar
gevangenisstraf," eisten zij.
Nu vroeg de jongen of hij zijn viool
terug kreeg. De rechters die wel streng
maar niet onmenselijk waren, stonden
hem zijn viool toe, op voorwaarde, dat
hij geen dansmuziek zou spelen. Dat
beloofde de soldaat. Terstond kreeg hij
de viool en nog vóór iemand het hem
kon verbieden begon hij in de rechtzaal
een lied te spelen, een allertreurigst
lied. De rechters en de sergeant, de
zaalwachters en het publiek, iedereen
begon te zuchten en dikke tranen rol
den over alle wangen.
„Ach, arme jongen," snikte de ser
geant.
„Geef hein de vrijheid," smeekte de
dochter van de geraal.
„Toegestaan," stamelden de rechters.
Toen brak de soldaat zijn klaagzang
af, maar ging over op hemelse muziek.
Nu sloeg iedereen die ogen verzaligd
opwaarts. Een milde glimlach plooide
zich om aller lippen en voldaan glom
men alle wangen.
„O, wat ben ik een goede sergeant,"
verzuchtte de hardvochtige man.
„Wat ben ik een lief en mooi meisje,"
lispelde de dochter van de generaal.
„Wat zijn wij rechtvaardige en wijze
rechters," knakten de heren met de
zwarte toga's.
Dat was de soldaat te veel. Daarom
joeg hij nu de strijkstok over de snaren
in een wilde dans en niemand kom de
voeten nog stilhouden. Urenlang duurde
het uitzinnige bal in het gerechtsgebouw
toen die soldaat eindelijk ophield, viel
ledereen doodmoe neer op de plaa+-
waar hij juist stond.
De soldaat wandelde ongehinderd de
stad uit en heeft zijn leven lang mu
ziek gemaakt, treurige, of vrolijke,
naar gelang zijn stemming.
AN MAC GILLAVRY
(Van onze redactie buitenland)
J}e mislukte contra-coup van koning Constantijn heeft een van de mach
tigste en geheimzinnigste persoonlijkheden van het Griekse politieke
toneel geveegd. Het is koningin-moeder Frederika, een in Duitsland
geboren prinses, die nooit geleerd heeft zich werkelijk goed in het Grieks
uit te drukken, ofschoon zij zeventien jaar naast koning Paul, de vader
van Constantijn op de Griekse troon heeft gezeten
Zij is een harde, heerszuchtige
vrouw, een macht achter de wankele
troon en zij heeft grote invloed op de
gematigde, 27-jarige koning Constan
tijn. Frederika heeft de reputatie, zich
boven iedereen verheven te achten en
wordt in sommige kringen fel gehaat.
Maar haar intellect dwingt respect af.
Men zegt, dat zij eens ministers in
het gezicht heeft gespuwd en dat zij
ex-premier Constantijn Karamanlis in
het openbaar de les heeft gelezen.
Karamanlis heeft in 1965 na ruzies
met de koninklijke familie ontslag
genomen. Frederika had tegen de wen
sen van de premier een officieel be
zoek met koning Paul aan Londen
geëist ofschoon Britse linksgezinden
hadden gedreigd met demonstraties
tegen haar om de vrijlating te eisen
van Griekse communisten, die na de
mislukte communistische burgeroorlog
van 1947-'49 in de gevangenis waren
geworpen.
Frederika, die ondanks haar 50 jaar
nog knap is, woonde met het jongste
var.- haar drie kinderen, de 25-jarige
prinses Irene, in een eigen residentie,
maar zij bezocht haar zoon, Constan
tijn, dagelijks nadat hij in maart 1964
na het overlijden van zijn vader, ko
ning Pteul:, koning was geworden.
Zij behield ook na de dood van ko
ning Paul grote invloed op de woe
lige Griekse politiek door het geven
var. adviezen aan haar zoon en door
soms er op te staan, dat hij zijn
grondwettelijke rechten als monarch
zou verdedigen.
Constantijn heeft de reputatie, de
mocratischer te zijn en vaak de slag
bomen, die hem van zijn volk schei
den, neer te laten. Frederika met
haar Pruisische houding is, toen zij
nog koningin was, nooit bekend ge
weest om haar soepele manieren.
Toen de regering van de centrum
unie van George Papandreou in sep
tember 1964 dreigde haar in balling
schap te zenden, hield zij krachtig
stand en doorstond de storm ondanks
het feit, dat haar als lokaas een pen
sioen van 100.000 dollar in het voor
uitzicht werd gesteld.
Zij heeft haar pensioen van 100.000
dóllar gekregen, maar ia toch in het
land gebleven.
Als koningin-moeder kreeg zij een
luxueuze villa in de deftige Atheense
voorstad Psychico.
Zij is in Griekenland even bekend
als de Acropolis in de- wereld. Zij
heeft als kroonprinses en ook als ko
ningin bijna elike hoek van het land
bezocht. Frederika is trots op haar
koninklijke afkomst. Zij is een achter
kleindochter van koningin Victoria
van Engeland en hoort tot het Duitse
koningshuis van Hannover.
De communisten en liberalen heb
ben vaak kritiek op haar verleden uit
geoefend. Tijdens haar jeugd in
Duitsland is zij lid geweest van de
jeugdbeweging van de nazi's.
Tijdens haar regering heeft men
haar meermalen ten laste gelegd, dat
zij voor het hof personeel aannam,
dat uitsluitend Duits sprak. Het was
een zeer bekend feit, dat het gezin
in haar aanwezigheid slechts Duits
sprak. Als resultaat hiervan spreken
haar kinderen die taal vloeiend.
Het koninklijk paleis was nooit be
kend geweest om het vormen van een
hofkliek, maar vijf jaar, nadat zij na
de dood van de broer van haar ge
maal, koning George, in 1947 koningin
was geworden, was een echte hofkliek
ontstaan. Wie daartoe behoorden kon
den macht uitoefenen dooi' alleen
maar de naam vajn de koningin te
noemen.
Maar toen in februari 1964 de cen
trum-unie van George Papandreou
aan de macht kwam, werd een poging
gedaan om de invloed van het hof op
bijna elk facet van het Griekse leven
te breken- Dit had tot gevolg, dat
Papandreou in juli 1965 door koning
Constantijn werd afgezet. Geruchten
wilden in die tijd, dat Frederika haar
zoon door die moeilijke dagen heen
had geloodst.
Frederika ls een grote vriendin van
president Johnson van de V.S. en
heeft diens land bij verscheidene ge
legenheden bezocht. Zij vertegen
woordigde Griekenland bij de uit
vaart vac de vermoorde president
John F. Kennedy.
Men veronderstelt in Athene, dat
één van die voorwaarden van de mi
litaire junta voor de terugkeer van
Constantijn is, dat Frederika hem
niet zal mogen vergezellen, maar het
valt te betwijfelen, of Constantijn een
dergelijke voorwaarde zou aanvaarden.
55'
(Dr. Alfred van de Weijer)
AMSTERDAM De stichting Ge
zamenlijke Missiepubliciteit heeft het
nieuwe missietijdschrift „Bijeen", dat
1 januari van start gaat, aan de pers
gepresenteerd. Het blad dat eens per
maand verschijnt is het resultaat van
een fusie, waaraan 16 bladen van
missionerende orden en congregaties
deelnemen, alsmede vier andere
participanten.
Bij wijze van introductie sprak ma*.
Bot, ex-minister en benoemd ambassa
deur in Canada, zijn voldoening uit
over wat hij noemde „een loffelijk ini
tiatief, dat onder een lelijke naam
schuilgaat". Hij zag de samenwerking
op publicitair gebied als een aspect
van de totale samenwerking, die zich
opdringt aan alle instanties, welke zich
met ontwikkelingshulp bezighouden.
„Nog nooit, aldus mr. Bot, „is de mens
zozeer schepper van zijn eigen toekomst
geweest als nu. Dit plaatst ons voor
een grote verantwoordelijkheid. Wij
zullen op heel andere niveaus en in
heel andere dimensies moeten gaan
werken."
Voor missie en zending zag hij nog
geruime tijd plaats voor een specifieke
inbreng in het ontwikkelingswerk, zo
wel op grond van het eigen mensbeeld,
dat zij voor ogen hebben, als op grond
van hun geweldige ervaring. Hij noem
de missie en zending „de bij uitstek
aangewezen instanties voor het ver
richten van die activiteiten, waaraan
de overheid van de ontwikkelingslan
den nog niet toe is, bijvoorbeeld de
zorg voor gehandicapten. Sociale voor
zieningen op dit terrein immers komen
pas aan het einde van de industriële
revolutie, niet aan het begin. Zo is
het in Europa geweest, zo zal het ook
zijn in de ontwikkelingslanden."
Mr. Bot feliciteerde de leden van de
nieuwe stichting met hun initiatief.
„Mogen degenen, die zich nog niet bij
uw stichting hebben aangesloten, door
de doeltreffendheid van uw werk in
het ongelijk worden gesteld."
Het eerste nummer van Bijeen is in
een oplage van 200.000 exemplaren ge
drukt. Gerekend mag worden op een
abonnementenaantal van minstens
100.000. De nieuwe hoofdredacteur J.
L. Simmers s.v.d. zei dat het nieuwe
maandblad zich vooral ten doel stelde,
om de missionaire opdracht der kerk
vanuit nieuwe motieven aannemelijk te
maken. „Wat vroeger tot< groot elan
dreef", zo zei hij, „heeft in het alge
meen zij stuwkracht verloren." Het
nieuwe maandblad wil vooral laten
zien. hoe het christendom van de
plaatselijke kerken in de ontwikkelings
landen "een eigen gestalte begint aan
te nemen.
(Van orize parlementaire redactie)
DEN HAAG „De Nederlandse wet
kan geen strafvervolging instellen als
1 er wapens per schip naar bevriende
landen worden gesmokkeld. De rege
ring veroordeelt een dergelijke smok
kel wel als zeer laakbaar".
Dit heeft de minister van Justitie
meegedeeld in antwoord op vragen van
de Tweede-Kamerleden Boot (KVP) en
Van Schaik (KVP).
Minister PoLak zei verder, dat hij ter
bescherming van de bemanningsleden
het stellen van straffen minder doeltref
fend vindt, dan de ooorlichiting zoals
die op het ogenblik wordt gegeven.
Het ministerie vain Verkeer en Wa
terstaat licht namelijk de redersorgani-
safcies in óver „uit politieke verwikke
lingen voortvloeiende omstandigheden,
die van invloed kunnen zijn op de vei
ligheid van die scheepvaart".
Voortaan zullen ook, aldus minister
Polak, de werknemers-organisaties in
lichtingen hieromtrent ontvangen.
(Van onze redactie binnenland)
ZEIST De aanpassing van het in
sect aan bestrijdingsmiddelen heeft tot
gevolg, dat verscheidene schadelijke
insecten niet meer te bestrijden zijn.
Het overmatig gebruik van chemische
middelen ter verhoging van de land-
bouwproduktie heeft op deze manier
een averechts effect. Men gaat nu in
zien dat van de chemische bestrijdings-
methode moet worden overgeschakeld
op een bestrijding met biologische mid
delen.
Aldus de heer D. Kruisinga, mede
werker van het Rijksinstituut voor
Veldbiologisch Onderzoek te Zeist.
(ADVERTENTIE)
SPAANSE SINAASAPPELEN
30% meer vitamine C
Ze rijpten In de Spaanse zon... ze hebben dua
meer sap, meer vitamine C, de natuurlijke (en
lekkere) remedie tegen griep en verkoudheid I
