Kees van Dongen
schilder van
„het" leven uit
voorbije periode
H
Grieks regime na
Cyprus-kwestie in
neteliger positie
3,48% rente-rekening
bij de postgiro*
Blote portretten." slechts halve waarheid
SOVJET-UNIE
WAARSCHUWT
DUITSLAND
Griekse zeelui
vragen geen asiel
Nederland
in
Kindertehuis
in Santpoort
overgenomen
VAN DONGEN
7
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 9 DECEMBER 1967
7
OGEN
HIPPIES
CLOWNS
GRIJSAARD
GEMIS
MASSALE PENSIONERING IN LEGER?
Officieren
Slachtoffer
Onzeker
Trots
Burgemeester van
Vinkeveen
neemt ontslag
grootste gironet met 1.500.000 rekeningen
alle overschrijvingen zonder kosten
overal gepast betalen zondergeld-op-zak
met de vertrouwde blauwe kaart
en nu ook nog als nieuwe service de
POSTCHEQUE- EN GIRODIENST
(Van een onzer redacteuren)
ROTTERDAM De politie van Rotterdam zal het nu wel niet meer in haar
kuise hoofd halen om verscheidene naakten te verwijderen van de over
zichtstentoonstelling, gewijd aan Kees van Dongen, in het museum
Boymans-Van Beuningen. Dat gebeurde nog wel tijdens een soortgelijke
expositie in 1949. Van Dongen is geen naam meer, waar gniffelend over
gesproken wordt. En al trekken nog tal van Nederlandse potverteerders
bij voorkeur naar die hoeken van Parijs die hij zo meesterlijk heeft vast
gelegd, zijn naam is legende aan het worden en zijn werk gaat behoren
tot de historie. Een zeer boeiende historie in felle kleuren, waarin een deel
van „hef leven uit een voorbije periode werd betrapt. Onze gedachten
daaromtrent zijn inmiddels wat voortgeschreden; we staan was losser van
de aanklachten, die vele schilderijen demonstreren....
Wanneer men in het dagelijks le
ven na het middernachtelijke uur
broodnuchter een feestzaal binnen
wandelt, wordt men meestal ge
troffen door het tragi-komische, dat
bijna ieder uitgelaten „feestje dat
men bouwt" kenmerkt. Zo waant
men zich ook in de zalen die vol
hangen met zijn werken (165 stuks).
Van Dongen is niet altijd de brood
nuchtere buitenstaander gebleven.
Hij heeft zelf volop deelgenomen
aan „dit" leven. Daarvan getuigt
zijn beroemde zelfportret (Portret
van de kunstenaar als Neptunus),
dat als visitekaartje bij de entree is
opgehangen. Zo verscheen hij in de
dolle jaren na de Eerste Wereldoor
log op een feest waarop „fout-
I
Paris" aanwezig was.
Wat een verschil met zijn zelfpor
tret in blauwe vlakken uit 1895, waar
op men nog zjjn oorsprong proeft: ae
brouwerszoon Cornelis Theodorus Ma
rie uit een streng burgerlijk milieu te
Delfshaven. Wat een afstand ligt er
tussen de ambachtelijke artiest van
toen en De Neptunus van 1922.
Het was Parijs, waar hij zich in
1899 vestigde en in 1922 de Franse na
tionaliteit verwierf, dat het klimaat
schiep, waarin enthousiasme, verme
telheid en levende jeugd zijn talent
een opwaartse stoot gaven. Het bijzon
dere van deze tentoonstelling is dan
ook het accent, dat op deze periode
gelegd is. Hij heeft dat leven ge
proefd, maar er telkens ook voldoende
afstand van kunnen nemen om het te
doorzien. Daarom zijn zijn portretten
veel meer dan fysieke afbeeldingen:
het zijn karakters. En als de gepor-
tretteerden karakterloos leeg waren,
staan ze ook zo te kijk.
Dolly verkleed in de kleren van
haar vader (1906)
naakten met ballonnen. De meisjes,
die nog naar alle kanten openstaan,
maar waarin men de tendenzen kan
speuren- Vorm en kleur spelen daarbij
harmonisch samen, waarbij we biiv.
denken aan die gemene en „goedko
pe" rode kleur van de opwaaierende
rok van De rode danseres.
Hij schilderde onbarmhartig: vooral
als de mondaine portrettist van het ga
lante en „artistieke" wereldje dat hem
od de hielen zat sedert 1918. Chroni
queur de la folie époque" van mensen
uit de toneel- en bankwereld, indus
triemagnaten en politieke kopstukken,
duurzame en voorbijgaande beroemd
heden uit de wereld van kunst en lit
teratuur. Hij leverde ons een belang
rijk facet van de maatschappij toen
tertijd.
Ze zijn er allemaal: de vrouw met
allure in De hertogin van Noailles en
Charles Rappoport natuurlijk, die als
grote, maar o zo kleine mens steeds
in Boymans huist; zijn vrouwen uit de
Oriënt (hij reisde naar Egypte, Spanje
en Marokko), Arletty" uit de revue
met de Louis Seize haartooi, Leila, De
vrouw met de zwarte hoed, De zigeu
nerin, de burgerlijke aristocraat Louis
Barthou etc.
Het is al een boelende studie om ai-
leen de ogen (telkens zo razend knap
geplaatst) van deze figuren te bezien.
Ongetwijfeld, Van Dongen heeft de
vrouw uit die tijd wel bijzonder onder
Je loep genomen; vanaf de Femme
fatale (gestyleerde_ spot met het fata
le) tot de koninklijke aristocratische
vrouwen met een ondertoon van lege
bourgeoisie. Waarbij de laatsten vaak
eerder rijp zijn voor het bordeel dan
Qe eerste. Maar ook pure lichamelijk
heid met soms een bijbelse verrukking
van het Hooglied zoals de Twee grote
De hele expositie is één stuk ge
schiedenis, een historische studie van
de vrouw, de man, de mens in het al
gemeen; zeker niet in het minst een
open kaart van de mens Kees van
Dongen. Soms overvalt je daarbij het
gevoel van.„maar deze tijd is nog
niet dóód"De Dolly Sisters, een
schilderij helemaal in groen opgezet,
dat zijn onze hippies. Ze zijn alleen
wat anders gekleed. En zo tref je on
der al deze mensen toestanden aan,
die nog de onze zijn. Ze hebben alleen
een ander kleedje aan. Daarom zijn
het zulke menselijke portretten met al
gemene geldigheden. De gemeenheid,
zwoelheid, het mededogen, de koele
De schone Fatima en haar gezelschap (ca. 1905-1907)
ier zijn de vrouwen mooi en sensueel geschapen,
de mannen achtergrond en vriendelijk décor.
Alleen wat menschlijk is werd hun gegund tot wapen,
alleen de schilderkunst spreekt hun gebaren voor.
Let op dien hoogen toon der volle incarnaten,
let op die luchtigheid waar zoveel dieps in schuilt,
en laat Homunculus aan prullen of castraten:
dit is het leven zélf dat uit verven puilt.
Zoo laat u schelden wuft, een dandy, libertijn
dat zijn maar femelaars, dat zijn gespleten tongen,
want waar de schoonheid gloeit, gestegen als een wijn
van geestdrift naar het hoofd, die glimlach dieper lijdt
dan ijlend angstmisbaar, noemt men uw naam, Van Dongen,
als peiler van den mensch en schilder van zijn tijd.
JAN ENGELMAN.
aristocratie en melancholie zijn facet
ten van menselijke karakters waar je
iedere dag op botst.
Daarom zal deze expositie ook spre
ken tot diegenen, die „niets van kunst
afweten". Zelfs tot de tallozen, die wij
in bus en trein vroegen: „Wie is Kees
van Dongen?".. „Nooit van gehoord!"
Een enkeling, die de klok had horen
luiden zei: .,Oh, die schilder van die
blote portretten". Ja, zo staat hij dan
nog wel te boek. Maar dat is maar de
halve waarheid. Want Van Dongen
had oog voor de hele schepping, al
ligt die misschien opvallend uitgekris
talliseerd in het vrouwenlichaam.
Maar er hangen ook verrukkelijk ruig
geschilderde (in de kunsthistorie
wordt hij voor een deel immers gere
kend bij die „wilde" jongens: de Fau-
visten) boeketten.
Zijn landschappen zijn een hoofdstuk
apart; de zon van Marokko blijkt een
andere dan die in Venetië, waar hij de
omgeving van de S. Marco noteerde
met koel blauwe contouren tegen een
ijle lucht, die je bijna benauwd maakt
wanneer je ernaar kijkt. En dan nog
die verrukkelijke kinderen. Dolly (zijn
dochter) verkleed in de kleren van
haar vader is een schilderij waarvan
het vaderlijke genoegen je tegen-
straalt. En hoe doorzag hij de clowns.
De ironie van de ..vreugde" staat te
lezen op het gezicht van een Oude
clown. Hetzelfde gezicht straalt door
het schminkmasker van De clown; om
van de aangrijpende meewarigheid
met De zanger Johnny Hudgins dan
nog maar te zwijgen.
Kees van Dongen is nu negentig
jaar. Daarpm deze uitzonderlijke ten
toonstelling. Al deze menselijke gevoe
lens liggen verstold in deze grijsaard,
die teert op zijn laatste krachten. Er
ligt een kleurenlijn door de chronolo
gie van zijn schilderijen: vanaf een
jeugdige feHe tint naar een meer ge-
styleerd vergrijzen van zijn doeken.
Het (door)zien van de mensen groeide
mee met vol-groeiing van zijn eigen
leven. Het is daarom de moeite waard
om het familiefoto-,,album", dat ook
ter plaatse is, parallel met de jaren te
bekijken. De zeer fraaie catalogus (130
reprodukties in zwart-wit en 10 in
kleur voor f 12,50) geeft in korte pun
ten een duidelijke biografie van deze
Rotterdamse jongen, die een van de
meest gevierd*? schilders van Europa
werd.
Wanneer men zijn bijna kinderlijk
naïef geschilderd portretje van De
Maas te Rotterdam (1949 tijdens zijn
tentoonstelling in Rotterdam) bekijkt,
zou men bijna concluderen: zijn jeugd
in Rotterdam is hij niet vergeten; ook
al roept zijn naam direct, op het Mon-
martre van 1900, het Deauville van
1925, Moulin Rouge, Bateau-Lavoir,
Assiette au beurre, de laatste dagen
van een artistiek bohème, de bevliegin
gen van de Parijse society uit de ja
ren twintig. Hij was ermee vergroeid
en stond er boven. Niemand zou nu
nog weten wie Madame Mensch was
als Van Dongen haar niet geschilderd
had. Niet omdat hij haar geschilderd
heeft, maar om de wijze waarop. Daar
om heeft Van Dongen geschiedenis
gemaakt en geldt hij terecht als een
der grootsten van het begin der twin
tigste eeuw.
Fernande (ca. 1905-1907).
Ir. verband met een tekort aan ruim-
m het museum zijn vijftien werken
van deze expositie eerder in Parijs
met meegekomen. Een drietal schilde
rijen kon niet meer in bruikleen gege
ven worden. Aanvankelijk waren nog
een 35-tal schilderijen uit het bezit van
de kunstenaar toegezegd. Maar het
bleek in verband met zijn gezond
heidstoestand niet mogelijk deze voor
5 maanden uit zijn huis te halen. Dit
gemis doet echter geen afbreuk aan
het geheel, dat een uitstekende indruk
geeft van zijn bewogen artiestenleven.
Bovendien heeft het museum uit
eigen bezit nog 43 aquarellen en teke
ningen aan de tentoonstelling toege
voegd. Directeur Ebbinge Wubben zei
bij de opening: „We wisten wel dat
we ze hadden, maar nu ze hangen,
ontdekken we dat we niet wisten dat
ze zo mooi waren". Zo men door de
schilderijen nog niet overtuigd zou. zijn
van de artistieke kracht van Van Don
gen kan men dat nogmaals bevestigd
vinden in deze zeer fraaie collectie.
De tentoonstelling is geopend tot 28
januari (maandag tot en met zaterdag
10-5 uur; zondag 11 - 5 uur en
woensdagavond 19.30 - 22 uur. Er is
geen Jeroen-toegangsprijs", n.l. 1,-.
H.E.
MOSKOU (DPA) De regering van
de Sovjet-Unie heeft gisteren in een
bü de Westduitse ambassade in Mos
kou overhandigde nota „ernstig" ge
waarschuwd voor de „gevaarlijke po
litieke ontwikkeling in de bondsrepu
bliek". De Sovjet-regering moet vast
stellen dat het revanchisme en het mi
litairisme steeds bredere lagen van het
maatschappelijke en politieke leven In
hun greep krijgen en de herinnering
aan het jongste verleden van Duits
land, aan de geschiedenis van de op
komst van het nazisme, doen herle
ven, aldus de nota, waarvan de tekst
werd verspreid door het Russische
persbureau Tass.
In het sti% wordt uitvoerig ingegaan
op de jongste partijdag van de uiterst
rechtse NPD in Hannover.
Het Sovjet-ministerie van buitenland
se zaken heeft °p hetzelfde moment
nota's laten overhandigen bij de diplo
matieke vertegenwoordigingen in
Moskou van Engeland, Frankrijk en
de Verenigde Staten, mede-onderteke
naars met de Sovjet-Unie van de ak
koorden van Potsdam van 1945. In de
nota wordt de verplichting in herin
nering gebracht die de vier mogend
heden toen op zich hebben genomen
om zich te weer te stellen tegen een
herleving van het nazisme in Duits
land, zo wordt uit diplomatieke bron
vernomen.
ROTERDAM (A.N.P.) Geen van
de dertig Griekse zeelui, die door de
eigenaar van hun schip wegens een sta
king waren ontslagen, hebben het plan
om in Nederland politiek asiel te vra
gen uitgevoerd. Zeven van de dertig
zijn al per trein op weg naar Athene.
De overige drieëntwintig zullen van
daag vertrekken.
De Grieken hadden overwogen in Ne
derland politiek asiel aan te vragen,
omdat zij in verband met de staking
vreesden in hun land in de gevangenis
terecht te komen. De Grieken waren
in Durban een staking begonnen.
Tijdens de reis van Zuid-Afrika naar
Rotterdam kregen de Grieken van hun
kapitein te horen dat zij ontslagen wa
ren.
Het Griekse consulaat in Rotterdam
heeft elk van de dertig ontslagen Grie
ken gehoord en over hen een rapport
opgesteld. De rapporten zullen naar de
scheepvaartautoriteiten in Griekenland
worden gestuurd. De monsterboekjes
van de zeelui zijn in beslag genomen.
ATHENE (AP) Nu het gevaar van een oorlog met Turkije over Cyprus
voorlopig is bezworen, ziet het Griekse militaire bewind zich weer voor de
groeiende binnenlandse problemen geplaatst. Het verloop van de crisis en het
terugtrekken van de Griekse troepen schijnen het aanzien van de regering
ook in het binnenland geen goed te hebben gedaan.
Hoewel de regering het land voorhoudt, dat het Grieks-Turkse akkoord
waardig en een garantie voor vrede was, meenden sommige Grieken dat het
regime een diplomatieke nederlaag heeft geleden door zo snel toe te geven
aan de Turkse eisen.
De grote vraag is nu, wat het re
gime moet doen met de naar schat
ting 12.000 Griekse manschappen die
van het eiland worden teruggetrokken.
De evacuatie wordt met grote geheim
zinnigheid omgeven, blijkbaar om de
regering niet verder in verlegenheid
te brengen.
Oppervlakkig bezien zou het regime
geen moeilijkheden van het leger te
duchten hebben. Maar zo'n 2000 be
roepsofficieren, die kort geleden klaar
stonden om te vechten als Turkije Cy-
prijs was binnengevallen zijn naar
verluidt diep teleurgesteld over het
Griekse standpunt.
Diplomatieke zegslieden menen, dat
de komende drie, vier maanden mas
sale pensionering in het leger verwacht
kan worden, als het bewind probeert
zijn positie te consolideren en even
tuele pogingen tot een tegen-coup van
ontevreden officieren uit Cyprus in
de kiem te smoren.
De diplomaten vragen zich af waar
om Griekenland de 12000 man eigen
lijk naar Cyprus stuurde, als ze niet
voornemens waren de strijd aan te
binden? Het regime erfde dat probleem
maar deed niets om de manschappen
terug te trekken na de staatsgreep
van 21 april. De junta bevestigde in
feite de opvattingen van vroegere
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM De leiding van het
kindertehuis Sint-Rophael in Santpoort
eerder in handen van de zusters van
het Arme Kind Jezus in Maastricht, is
sinds enkele dagen overgenomen door
de broeders van Onze Lieve Vrouw
van Zeven Smarten.
Voorlopig blijven de zusters de eigen
dom van het huis behouden, hoewel
er plannen zijn om het gehele com
plex, tehuis en bijbehorende lagere
school, aan de broeders over te dra
gen.
Het kindertehuis is enige tijd gele
den in het nieuws gekomen door een
conflict tussen de staf en het stich
tingsbestuur. Dit conflict sleepte al ja
ren. De stafleden vonden dat het
onderwijs aan de Willebrordusschool
onvoldoende werd geïnterpreteerd in
de psychotherapeutische behandeling.
Ook door de ouders van de kinde
ren was hierover geklaagd. Het stich
tingsbestuur. in feite samenvallend
met het congregatiebestuur, slaagde
er niet in deze integratie tot stand te
brengen. De spanningen namen toe
en resulteerden op 14 oktober j.l. in
het ontslag op staande voet van de psy
choloog-directeur drs P. F. Verdonck.
Heel de staf van Sint-Raphael dreigde
toen eveneens ontslag te nemen. Het
provinciaal bestuur van de congregatie
beviel dit niet en gaf het merendeel
der rebellerende zusters het bevel nn-
middellijk naar een ander huis van
de congregatie te vertrekken.
Slechts een ingrijpen van het bisdom
Haarlem kon deze manoeuvre voorko
men, waarvan ongetwijfeld de 70 ver
pleegde kinderen het slachtoffer zou
den zijn geworden.
De broeders die nu de leiding van
het tehuis hebben overgenomen zullen
uit de gebeurtenissen van de laatste
jaren ongetwijfeld hun consequenties
trekken.
(ADVERTENTIE)
Griekse regeringen over vereniging van
Cyprus en Griekenland.
Het feit dat Griekenland toestemde
in het terugtrekken van de troepen
toen Turkije dat eiste, bewijst volgens
goedingelichte diplomaten dat het re
gime, dat zich in het binnenland onze
ker voelt en in het buitenland weinig
vrienden heeft, vreesde een rechtstreek
se confrontatie met Turkije niet te
zullen overleven.
Tegen oud-premier Constantinos Ca-
ramanlis op het hoogtepunt van de Cy
priotische crisis vanuit zijn vrijwillige
ballingschap in Parijs kritiek op het
regime uitoefende, werd de positie var.
de kolonels nog neteliger. Caramanlis
leidde acht jaar lang een rechtse re
gering voordat hij in juni 1963 aftrad
na geschillen met de monarchie. Hij
heeft een belangrijke aanhang in Grie
kenland.
Zijn eerste aanval op het regime
in een vraaggesprek met een Franse
krant ontlokte de junta prompt een
vinnig antwoord. Verscheidene uitge
vers dreigden ae publikatie van hun
dagbladen te staken als het regime hun
niet toestond, het vraaggesprek met
Caramanlis naast die reactie van de
regering af te drukken. De uitgevers
achtten het onrechtvaardig slechts één
partij aan het woord te laten en de
junta schijnt te hebben toegegeven
om verdere onrust te voorkomen.
Volgens betrouwbare bronnen kwet
sten de uitlatingen van Caramanlis
de trots van de junta. Verscheidene
leden van het regime hebben in par
ticuliere gesprekken toegegeven dat zij
voorbereidingen troffen ^oor de terug
keer .van Caramanlis aan het hoofd
van een zakenkabinet met een parle
ment na een volksstemming over de
nieuwe grondwet volgend jaar. Nu i
alles anders. Caramanlis wordt nu
beschouwd als een van de belangrijk
ste tegenstanders van het regime.
Het verzet 'in het gehele land wordt
stoutmoediger Het wemelt van pam
fletten, waarin geëist wordt dat de
junta verdwijnt of zich op een gewa
pende opstand voorbereidt. De verbo
den Griekse communistische partij (K
KE) heeft zijn Griekse radiouitzendin
gen van achter het IJeren Gordijn op
gevoerd. Daarin worden de Grieken
aangespoord in opstand te komen.
Op het eiland zijn volgens betrouw
bare zegslieden militaire processen af
gelast, toen gisteren a charge weiger
den te verschijnen nadat zij met de
dood waren bedreigd.
Kreta was het enige gebied waar
men probeerde de machtsovername
door het leger zeven maanden geleden
te weerstaan.
(Van een onzer verslaggevers)
VINKEVEEN De raadsvergade
ring in Vinkeveen, die voor maandag
was uitgeschreven, is uitgesteld, om
dat de burgemeester A. C- Blom be
sloten heeft ontslag te nemen.
De burgemeester heeft zijn besluit
meegedeeld aan de minister van Bin
nenlandse Zaken en aan de commis
saris van de koningin in de provincie
Utrecht.
De burgemeester verlaat zijn post
omdat zijn positie précair geworden
was door een bouwschandaal dat eind
vorig jaar aan het licht gekomen is.
Er zou in Vinkeveen op grote schaal
illegaal zijn gebouwd.
De raad neemt binnenkort een be
slissing over het ontslag van gemeen
teopzichter Jellema, die ook bij het
schandaal betrokken was.
Wat nu? Zit u vandaag en morgen
sjagrijnig uit het raam te kijken,
snakkend naar een fleurig tv-pro-
gramma? Of hebt u zichzoals ik,
voorgenomen de sneeuwbal die u zo
gauw u buiten komt door een balda
dig buurjongetje ongetwijfeld zaïl
worden toegeworpen, met een mon
tere grijns uit uw nek te wrijven?
En er zelfs eentje terug te gooien
Gooi dan meteen goed, anders wordt
u vierkant en terecht uitge
lachen.
Ernstiger zaken nu. Een blik in de
weekbladen leverde enkele aardige
citaten, die ik u niet wil onthouden.
In VN merkt Wubbe op over de man
die we allen volgens sommigen
helaas vrij goed kennen: „Luns
heeft iets van een striptease-danse-
res. Het uiteindelijk resultaat valt
altijd weer tegen, maar de voor berei
dingen zijn opwindend".
Overigens las ik donderdagavond in
Het Parool, dat mr. Luns op Schiphol
voor Sint-Bomans een „reference"
maakte. Misschien is dit staaltje Ne
derlandse taal geïnspireerd door de
begroetingsscène die Luns daar aan
richtte, want beiden kwamen even
stuntelig uit de verf. Het is namelijk
„reverence".
Maar goed, de weekbladen. In De
Nieuwe Linie vertelt D'66'er drs.
Gruijters wat hij van het laatste po
litieke slachtoffer, KVP-jongeren-
voorzitter H. Gielen denkt: Hij
zwemt tussen alle standpunten in en
is noch voor de oude noch voor de
jonge vissen in het politieke water
een loodsmannetje Gielen wil
alsmaar de bereidheid openhouden
om te blijven praten. Maar hij heeft
in dubbele zin niets meer te
vertellen."
Voorzitter af.
Een enkele opmerking nog over
Het Parool, waar vlak naast de Luns-
„reference" op de voorpagina van j.l.
donderdag in een vette kop stond:
„Eind oktober 82.230 man werkloos".
Jamm.er, bedoeld was november.
De schuldigen aan de muskusrat-
tenplaag hier en daar in Noord-Bra
bant en Zeeland zijn niet de Belgen,
zo schrijft het Brusselse blad „Het
Laatste Nieuws", maar de Polen.
Want jaren geleden zijn de ratten
vanuit Frankrijk België binnenge
drongen en Frankrijk had die beesten
weer uit Duitsland gekregen. Dus,
zegt het blad, de Fransen, Duitsers
en Polen hebben minstens evenveel
schuld.
Straks komt iemand vertellen dat
de communisten die ratten in Rus
land hebben losgelaten om onze de
mocratie te ondergraven.
Toen de bekende theoloog Karl
Barth werd gevraagd of hij zich geen
zorgen maakte over de mensen die
zeiden dat God dood is, antwoordde
hij: „Ik maak me meer zorgen over
de mensen die zeggen dat God leeft,
maar er niet naar handelen."
Een radiostation in Los Angeles
biedt de winnaar van een quiz een
paar ton sneeuw aan, zodat de be
trokken familie verzekerd is van een
witte kerst.
Voor het overige wens ik u, ondanks
het weer, een niet al te sjagrijnig
weekeinde zonder slippertjes.
MERIJN
s
Weer een voordeel voor rekeninghouders hij de postgiro: een
gemakkelijk te openen rente-rekening, waarop al even
gemakkelijk kan worden bijgeschreven en afgeschreven. De een
voudige manier om geld van de giro rentegevend te maken.
Alle particuliere rekeninghouders ontvangen hierover bericht.
in samenwerking met de Rijkspostspaarbank
het grootste gironet van Nederland - volledig geautomatiseerd
