Ver: tege| Grii Rubeola bijzonder gevaarlijk tijdens zwangerschap enorme bodemschatten toch grote armoede NIELH Kardi'naa stierf in het harn; DAGBLAD DE STEM BIJ HET GERINGSTE VERMOEDEN HUISARTS WAARSGHUWEN AFWIJKINGEN IMMUNITEIT VOORZORGEN loopbaan rijkdommen alternatief bruggehoofd dieptepunt GRIMiV DE dood van kardinaa heeft in heel de wer uitgelokt. Zulks is niet te het feit, dat hij kardinaa meeste van zijn collega's zonder daarmee enige dei) wekken maar aan zij lijke betekenis. Hij was de bare leider van de kathi in Amerika en daardoor et Internationale allure. eigen franc weer Frankrijk? SENEGAL: GUINEA ^AFRIKA, ^GUINEAj GweolFOETA D2JALON jCÜNAKRYm., iLos-eilanUerT: :Kissidoegoe :Mocenta/ "f^Simandoe LEONE: iNzeretore xmc. Spoorweg Belangrijke weg O km 2011 LIBERIA GUINEE Ik zag haar in een gezelschap. Ik schatte haar leeftijd op 18 jaar Twee ver schjjnselen waren er, die duidelijk by haar opvielen: een zéér dikke bolle bril, waarachter haar ogen byna geheel schuilgingen, en een duidelijk tekort aan verstandelijke vermogens. Ineens flitste de gedachte door mijn hoofd: rubeola. In enkele artikelen over virus-ziekten heb ik gesteld, dat het merendeel van deze ziekten geen ernstig karakter draagt. De polio myelitis (polio) beschreef ik ais een virusziekte, die wel kwaadaardig is enerzijds door de ernst van de ziekte zelf (in vele gevallen dreigt levensge vaar), anderzijds door de mogelijke catastrofale gevolgen (verlammingen) In de rubeola („rode hond") zien we een virus-ziekte, die op zichzelf van de meest onschuldige aard is. De pa tiënt (het zijn meestal kinderen) is wat hangerig en heeft geen eetlust. Al gauw verschijnen ei in het gezicht licht paars-rood-gekleurde kleine plek jes, die zich over de huid van het ge hele lichaam verspreiden. Opvallend zijn de ietwat pijnlijk klierzwellingen. die vooral voorkomen in de nek en achter de oren Het gehele ziektebeeld is vaak te onbetekenend en te vaag om de -landaeht te trekken en het komt dan ook niet zelden voor, 3ai de rubeola pas herkend wordt als meerde re kinderen van het gozin de bovenbe schreven verschijnselen gaan verto nen Wanneet dan d*- huisarts geroe pen wordt (lan* niet altijd gebeurt dit) stopt deze de kinderen een paar dagen in bed, en daarmee is de kous af Ik zie uw verwonderde olikken en hoor u vragen: „Als die rode hond dan zo'n onbekende ziekte is, waar om schrijft u er dan over?' Ik ant woord u dan met de volgende zin: „Als een vrouw in de eerste vier maanden van Laar zwangerschap rubeola door maakt, i: er kans dat het te verwach ten kind ernstige afwijkingen zal ver tonen" Wanneer we het iets geleer der zeggen: Als het virus-vaccin, dat zich in de bloedbaan van de aan ru beola lijdende aanstaande moeder be vindt, gedurende de eerste vier maan den van haar zwangerschap overge bracht wordt naar de bloedbaan van de ongeboren vrucht, dan zal dat virus zodanig storend kunnen werken op de ontwikkeling van die vrucht, dat er blijvende (aangeboren) afwijkingen ont staan. Van deze afwijkingen noem ik als eerste (en dan denk ik aan het meis je waarover ik in de aanhef van dit artikel schreef) het cataract (staar) Hierbij is de lens van het oog zodanig vertroebeld, dat er weinig of geen licht doorgelaten wordt. De lens wordt dan verwijderd en verhangen door een sterke bril. die echter een belangrijke eigenschap van de lens mist, n.l. het vermogen on, door boller en min der bol te worden aan het oog de mogelijkheid te geven zich op verschil lende afstanden te kunnen instellen Als tweede afwijking noem ik doof heid, veroorzaakt door stoornis in de ontwikkeling van het inwendige ge hoororgaan. Ook afwijkingen in de op bouw van het hart (klepgebreken) ko men voor, terwijl niet zelden ook hel hersenweefsel de gevolgen van de in werking van het rubeola-virus onder vindt (min of meei ernstige vormen van geestelijke zwak-begaafdheid). Hoe kunnen we deze noodlottige gang van zaken beïnvloeden? De meest voor de hand liggende oplossing is deze: zorgen dat 'er vrouw in de eerste vier maanden van haar zwangerschap geen rubeola krijgt Dit is echter gemakke lijker gezegd dan gedaan! Het is dan immers nodig dat er gedurende die eerste vier maanden geen direct con tact is met de rubeola-patiënt. Direct contact heeft plaats, wanneer men *3h in de onmiddellijke nabijheid van een rubeola-patiënt bevindt daar het virus dan via de lucht en door speeksel- druppeltjes kan „overkomen". Men neemt aan, dat de besmettelijkheid aan. wezig is vanaf twee dagen voor tot vijf dagen na het ontstaan van de huiduitslag Gezien de beschrijving, die ik van rubeola gaf. is het duidelijk, dat de betreffende vrouw in contact ge weest Kan zijn mei een rupeola-pa- tiënt die of nog geen uitslag had, of waarbij de huid vlekjes zo vaaff waren, ian niet aan rubeola is gedacht. De vrouw die in haar jeugd rubeo la heeft doorgemaakt, staat er beter voor: zij heeft immers immuniteit (on vatbaarheid) voor d^ rubeola verwor den. Hier is echter de moeilijkheid dat het gezien de onbelangrijkheid van de ziekte in vele gevallen niet zek^j is, of de rubeola werkelijk doorgemaakt is. In dit verband zou ik de wenselijk heid willen bepleiten, dat in het al bum waarin foto's geplakt worden van opgroeiende kinderen (in allerlei hou dingen on situaties) ook aangegeven werd, wanneer die kinderen ziek ge weest zijn en aan welke ziekten ze ge leden hebben. Om bovengenoemde moeilijkheid te omzeilen zou het aan beveling verdienen om meisjes en niet- zwangere vrouwen in contact te bren gen met rubeola-patiënten, waardoor ze de ziekte kunnen doormaken en zich immuniteit <unner» aanmeten- Dit doel zou ook bereikt kunnen wor den door rubeola-vaccinatie, waarbij (in tegenstelling tot polio) onverzwakt rubeola-virus zonder nadelige gevolgen schijnt te kunnen worden ingespoten. Recente onderzoekingen hebben ech ter tot de conclusie geleid, dat noch het doorstaan van de rubeola, noch de vaccinatie tegen deze ziekte een absoluut zekere voorbehoeding voor het verkrijgen van de rubeola tot stand kan brengen. De zekere weg om gedu rende de eerste vier zwangerschaps maanden geen rubeola te krijgen, ligt voor de betreffende vrouw in het ver mijden van een direct contact met een rubeola lijder In dit opzicht zal zij de grootst mo gelijke voorzichtigheid moeten betrach ten, en zal zij moeten kunnen reke nen op de doeltreffende medewerking van haar omgeving. Heeft dat con tact ondanks alle voorzorgen toch in de gevaarlijke periode plaatsgehad dan dreigt er een (hoe-vel kleine) kans, dat de betreffende vrouw rubeola krijgt met alle mogelijke tragische gevolgen vandien. Zo spoedig mogelijk wordt dan gamma-globuline toegediend, d.i. een speciaal bewerkt bloedplasma-ei- wlt van rubeola-reconvalescruten (dit zijn personen, die kortgeleden die ziekte hebben doorgemaakt) Hoe eerder het gamma-globuline wordt toegediend, hoe groter de kans is. dat aan het even tueel in de bloedbaan van de vrouw aanwezige virus een halt zal wor den toegeroepen op zijn wee naar vernietiging van de weefsels van de zich ontwikkelende vrucht De moraal van di' artikel? Bij het geringste vermoeden op een direct ontact tussen een rubeola-patl- ent en een aanstaande moeder in de eerste vier maanden van haar zwan gerschap, waarschuwe men de huis arts! De trieste rubeola-tragiek wet tigt de eis tot een zo groot mogelijke zekerheid dienaangaande. HUISARTS n Guinee, waar iet politieke leven is uitgegroeid tot sen volksvertegen woordiging, wordt in ieder dorp toch ook de praat- in discussieboom in ere gehouden. In de schaduw van een natuurreus komen de notabe len voor hun be sprekingen bijeen of wordt gewoon loor de mannen van het dorp over alles en nog wat gepraat, geboomd. (ADVERTEN Een westerling heeft het er nog altijd moeilijk mee, dat de leiders van de Afro-Aziatische landen een politiek belei(' wensen, dat men in het Westen uiet als juist beschouw! De politieke koers van die landen, meent hij, moet feitelij] altijd te identificeren zijn met de politiek van het Westen De frustraties die tot een dergelijke eenzijdige, ongenuan ceerde voorstelling van zaken leidden, werden onder meer veroorzaakt door het razendsnelle tempo, waarmee de ont voogding van Azië en \frika plaatsvond. Alen kan zich, in dit licht, voorstel len hoe het „nee" van Ahmed Sekou Touré en het Guinese kiezerskorps viel, ten antwoord op de Franse voor stellen van 1958. De Gaulle, die pas het gezag in Parijs had overgenomen, stelde toen de bevolking van de uit gestrekte Franse kolonieën in Afrika voor een keuze, waarin en dal moet erkend worden op bijna on wezenlijk genereuze wijze de vrij heid voor al deze volkeren als een hoopvolle belofte was verankerd. Die keuze was: autonomie met onafhan kelijkheid in het vooruitzicht, maar met samenwerking binnen de Franse gemeenschap of onmiddellijke volle dige onafhankelijkheid, maar dan ook absoluut, d.w.z. met terugtrekking van het Franse bestuursapparaat en stopzetting van alle Franse hulp. Vele Franse koloniale leiders advi seerden „ja" te stemmen. De meesten hadden sleutelposities in de nog vrij zwakke Afrikaanse partijen. Andere deugdelijke politieke organisaties wa ren er echter niet. Alle Franse gebieden zeiden inderdaad „ja" op de Gaulles aanbod, behalve het kleine Guinee van Sekou Touré. Daar stemde men met een overweldigende meerderheid (99 procent) tegen! Een verbolgen De Gaulle gelastte on middellijk dat de sancties die aan dit „nee" in het vooruitzicht werden ge steld ook inderdaad werden toegepast. Wie was deze Sekou Touré, die een reus als De Gaulle weerstond? In 1922 in Centraal Guinee geboren, als zoon van de legendarische verzetsstrijder Al- many Samoury, kon hij na lager on derwijs gevolgd te hebben om finan ciële redenen geen middelbaar en hoger onderwijs volgen. Na enige tijd admi nistratieve functies bekleed te .heoben, volgde hij na de tweede wereldoorlog in Praag een leergang economisch recht, waarna hij Warschau en Moskou bezocht. Hij begon zijn politieke loop baan in de vakbeweging en was ten slotte bestuurslid van de sterk links ge oriënteerde Union Générale des Tre- vailleurs d'Afrique Noire (UGTAN). In 1956 werd hij burgemeester van Cona kry. de hoofdstad van Guinee. Hij werd tot afgevaardigde gekozen voor de Franse Nationale Vergadering. In 1957 werd hij benoemd tot vice-president van het gouvernement van Guinee. Hij is nationalist, fel anti-kolonist, moslim, socialist met sterk marxistische inslag, zakenman, diplomaat en een groot re denaar. Wat is Guinee? Het lijkt niet erg vriendelijk, maar het is toch waar. Gui nee is een klein onbeduidend landje aan de Westafrlkaanse kust met een bevolking van ongeveer 3 a 3,5 miljoen zielen, waarvan 60 procent nog de tra ditionele Afrikaanse levenswijze vol- gen en bijvoorbeeld buiten de geldeco nomie hun bestaan vinden. Guinee zou echter een erg belangrijk land kunnen zijn en een van de welvarendste naties van Afrika. Er. bevindt zich diamant in de grond, maar die wordt slecht ge ëxploiteerd. Het bezit zeer grote ljzer- ertsvoorraden, maar deze worden nog niet geëxploiteerd. Het zou voldoende bauxiet bezitten om aan de gehele we reldbehoefte aan aluminium geduren de vijftig jaar te voldoen. Gulnee heeft thans echter nog een economie die op de landbouw steunt: 85 procent van de bevolking is in deze sector werk zaam en daarbij zijn de methoden en werkwijze in de landbouw nog erg pri mitief. Toch is Guinee al tien jaar on afhankelijk en kreeg het meer dan 250 miljoen dollar aan hulp, zowel uit het oostblok als van de Verenigde Staten en andere westerse landen. Hoe komt dat? Er zijn Afrikaanse lan den met veel geringere mogelijkheden, die harder vooruit ziin gegaan. Toen Guinee dan zijn volledige vrijheid kreeg, heeft Frankrijk, consequent, zich geheel teruggetrokken. Enige dagen na de onafhankelijkheidsverklaring verlie ten de Franse ambtenaren het land met medeneming van alles, zelfs van de te lefoontoestellen. President Sekou Touré moest hulp hebben en hii keek vanzelf sprekend naar Washington. logische stap was elders om hulp vra gen. Na de weigering van de Verenigde Staten lag de weg naar Moskou al? enig alternatief open. De hele mentale instelling van Sekou Touré begunstigde een toenadering tot Moskou. Toch moet duidelijk gesteld worden, dat hij geen communist is. Hij is marxist, maar ook nationalist. Hij regelde de economische activiteiten in zijn land naar marxistische recept voor zover dat mogelijk was. Hij nationali seerde de diamantmijnen. De expor'. van diamanten leverde in het jaar van de onafhankelijkheid nog 10 miljoen dollar op, maar daalde na de nationa lisatie tot 1 miljoen dollar. Touré ging op papier verder met de nationalisatie in de agrarische sector, maar de primi tieve agrarische bedrijven in Guinee bleken eenvoudig niet te vangen in een marxistische organisatie. Het gevolg was dat de export van agrarische pro- dukten, die toch al niet zo geweldig was, tot een minimum daalde. De be volking smokkelde de koffie over df grens naar Liberia en Sierra Leone ten einde betaling in dollars of ponden te krijgen De nationalisatie en socialisatie had als resultaat dat de produktie per hoofd der bevolking daalde tot het peil van voor 1954. Spoedig na het verkrijgen van de onafhankelijkheid en de desillu sie van de Guinese president ten aan zien van zijn aanvragen van hulp in de Verenigde Staten, werd de hulp uit hel oostblok actueel. Vanaf 1959 werd de Sovjet-politiek ten aanzien van Afrika actief onder lei ding -van de Russische Afrika-kenner prof. Ivan Potenkin, die een nieuwe aanpak van dé communistische infiltra tie in Afrika introduceerde. Op 2 januari 1960 werd de Rus Daniel Solod tot ambassadeur in Conakry be- noemd. Solod was zeker geen tweede rangs-figuur, maar een diplomaat, die in de Sovjet-hiërarchie hoog stond ge noteerd en een uitstekende scholing had gehad in de communistische politiek ten aanzien van de ontwikkelingslan den. Het zag er in die tijd naar uit, dai Guinee wel eens een communistisch bruggehoofd in West-Afrika zou kun nen worden. In elk geval gaf de benoe ming van Solod voedsel aan deze ver- wachting. Conakry, de Guinese hoofd stad' leek het centrum te gaan worden van het web, dat de communisten in dit deel van Afrika wilden gaan spinnen, want het is meer dan waarschijnlijk, dat Solods activiteiten zich tot ver bui ten Guinee zouden uitstrekken. Toch la gen de verhoudingen niet zo goed als men aanvankelijk geneigd was aan te nemen. Sekou Touré, in het nauw ge dreven door het Westen, accepteerde wel meer dan hij gewoon was van de humorloze Solod, maar de Sovjet-am- bassadeur bemoeide zich te veel met za ken, die niet onder zijn competentie vielen. Wel steeg het handelsverkeer tussen de Sovjet-Unie en Guinee van 1,7 miljoen dollar ln 1959 tot 22,6 mil joen dollar in 1966, maar deze handel was niet zo profijtelijk als het leek Want terwijl de Sovjets interessante grondstoffen onder voordelige voor waarden afnemen, moest Guinee daar entegen met Sovjet-kredieten indu- striële en consumptiegoederen uit he: oostblok importeren. Het land had veel eer deviezen nodig en de goederen, die het in zekere zin opgedrongen kreeg waren of onbruikbaar of niet dringend nodig. Tot overmaat van ramp bemerk te men in Guinee op den duur dat de Sovjet-Unie bijvoorbeeld koffie ondei voordelige voorwaarden uit Guinee im porteerde en tegen harde dollars aar o.a. westerse land doorverkocht. Aan economische hulp ontving Gui nee van 1959 tot 1962 in totaal 125 mil- joen dollar uit de Oostbloklanden (voor namelijk de Sovjet-Unie), tegen iets meer dan 14 miljoen (foliar uit de Ver enigde Staten. Voorts zonden de com munistische landen deskundigen naar Guinee, aanvankelijk 385 man, maar in 1962 was dit aantal reeds gestegen W 1080. Een verzoek om hulp (het zenden van wapenuitrusting in zeer bescheiden ma te) werd onder pressie van Frankrijk zelfs niet beantwoord. De volgend* Toch geeft 1962 een dieptepunt te zien in de betrekkingen tussen Guinee en de Sovjet-Unie. Sekou Touré was al niet zo geweldig onder de indruk van de ontwikkelingsprojecten van de Sov jet-Unie, die bijna altijd te laat klaar kwamen, niet uitblonken in efficiency en vaak ook niet getuigden van groot vakmanschap. Toen werden de Russen bovendien beschuldigd van subversieve activiteiten. In 1965 werden 18 Russi sche technici gearresteerd wegens dia mantsmokkel. tn oktober 1961 rappor teerde Solod, dat „de Guinezen niet wilden werken en dat de Sovj et-uit rustingsgoederen werden kapotge- ATHENE/NICl laar in de kwestil het verzet van a:j te breken. Zaterd gesproken, nadat den gemaakt, dat I heid van een nie? In een communiqi I werd uitgegeven, ver I se ministerie van bil dat beide landen hul op het eiland geleidt! trekken. De 950 Griek I se militairen, die vo.l van 1960 op het eilt| zouden gehandhaafd Secretaris-generaal Verenigde Naties deetl ging om de impasse, I Makarios het akkoorl en Griekenland niet i| te doorbreken. Oe Th,| oplossing van het diensten aan. Het \.„a dat hij zich tot de paL flict richtte. Hij steldtl heidsdienst te laten bil eventuele uitbreiding f daat van de vredesma enigde Naties op Cyprt, nemers zou hij hiermt len komen aan de bezv, rios. Cyrus Vance sprak dagavond en bovendi dag met Makarios. De bezwaren van C Grieks-Turkse akkoord waarnemers vooral ge voornemen om de vree Verenigde Naties, die m is, uit te breiden. Makt tige waarborgen eisen hankelijkheid van Cyp verzet Makarios zich st kleining van de Grit Nationale Garde, die v koord ingekrompen zou yan 8000 man tot 2000 t Het laatste gesprek ti Sommigen zullen de nt ben, hem meteen in de ei ve hoek te plaatsen. Daa zij de waarheid slechts recht. Spellman was op t een groot voorvechter vai dienstvrijheid en toonde door eerder progressief d vatief. Op zeer veel andere pun nam hij een duidelijk c< standpunt in. Misschien hem het beste bestempelt exponent van het doorsn kaanse katholicismeeer tisch en rationeel dan dief gen. Een realist, die eerder de harde resultaten, die h bepaalde actie kan bereikei idealist, die er behoefte om middels theologische, e en liturgische verdieping stoten naar het hart van tendom. Zijn voornaamste fout schijnlijk geweest, dat hi veel vereenzelvigde met hi kaanse establishment, dat 'druk wekte zich geheel ach gering-Johnson te plaatse nam V^n. le-, °.orl°gvoering t?m.' dat hij in deze rich klaringen heeft afgelegd door een groot deel der w zeer kwalijk werden genom Jt°a°nHiZlna2eker ^rzachte standigheden aan te voere hoeft- subjectieve goedbe Maai g?.e5sar|s getwijfeld t Maar zij hebben hem wel t bezorgd van een kerkvorst t meer p^tePOSt"COnsiliaire Spellman schijnt dat zei ben aangevoeld, toen hij - ert hem, enige tlld tze'i Tn]%UnJe heeft' hnit e Wllde zich terugtri bliciteit sch«nwerpers va. vSLnri°g rustlg van j™m^ A Baan genieten lieven heernhemdeZ^ Het gebouw van de Russische ambassade in Conakry. SEKOU TOURé maakt". In november 1961 werd een Guinese communist vermoord wegens spionage ten behoeve van een „buiten landse .ambassade". Toen eiste het on derwijzend personeel in Guinee plotse ling betere arbeidsvoorwaarden. Sekou Touré legde deze agitatie uit als een komplot tegen de staat en in deze zaak was niemand minder dan de Sovjet ambassadeur betrokken. Zonder veel diplomatiek ceremonieel werd Solod tot persona non grata verklaard en moest vertrekken. In 1962 werd Solod reeds enige tijd voor „ziekteverlof" in de Sovjet- Unie officieel door Moskou terugge roepen. Op dit tijdstip was het diepte punt in de Guinees-Russische betrek kingen bereikt. Nadien zijn de betrek kingen weliswaar weer verbeterd, en genormaliseerd, maar intussen had ook China contact met Conacry opgenomen. Vanaf 1963 ziet men van lieverlede meer Chinese „adviseurs" het land bin nenkomen en begint er feitelijk evenals elders een soort concurrentie tussen beide communistische groot machten. De laatste jaren Is de Sovjet-hulp in het algemeen zakelijker aangepakt. De Chinese hulp is financieel erg gering en bestaat hoofdzakelijk in het leve ren van know-how. Intussen is de economie van Gulnee steeds verder In het slop geraakt. In 1960 was de Guinese valuta ontkoppeld van de Franse frank. De Guinese frank werd ingevoerd, gedrukt met de beel tenis van Touré. De staatspers introdu ceerde deze maatregel met de slogan: „De koloniale frank is dood, leve de Guinese frank voorwaarde, instru ment en symbool van onze economische bevrijding". Intussen werd het geld vol komen waardeloos. Het schijnt voor te komen, dat reizigers bij hun aankomst in Conakry bjj douanebeambten tegen 85 procent van de bevolking is in de landbouw werkzaam. De methoden zijn vaak nog primitief, al wordt ernstig werk gemaakt van methoden tot verbetering, bijv. door irrigatie. viermaal de legale koers van de Gui nese frank hun harde valuta zoals dol lars, ponden en marken kunnen Inwis selen. In 1963 en 1964 vonden weer bespre kingen plaats in Parijs, teneinde met Franse hulp uit de financiële impasse te komen, doch beide partijen waren nog niet rijp genoeg om deze onder handelingen met goed resultaat ,te be ëindigen'. Het leek of het humeur van de Guinese president „sterk betrokken v/as op de economische depressie van rijn land". Diplomatieke betrekkingen worden even gemakkelijk verbroken als her steld. Sinds de val van N'Krumah, de vroegere president van Ghana, ontkomt men niet aan de indruk, dat de nervo siteit in Conakry tot ridicule propor ties is uitgegroeid. Wilde represaillés zijn niet ongewoon. Nog onlangs is Ne- derland betrokken geweest in een in- ter-Afrikaans geschil, namelijk tussen Jiuuci Cll Guinee en Ivoorkust, met als gevolg dat vier employés van de KLM maan den onder arrest hebben gestaan. In deze zaak werden normale diplomatie ke gebruiken genegeerd door Conakry hoewel de regering van Ivoorkust ook niet geheel vrijuit ging in deze zaak. bestaat de Chinese hulp vrijwel uit- sluitend uit een overvloedige hulp in vakmensen en adviseurs, maar prak tisch niet uit kapitaal. Dit laatste nu heeft Guinee bijzon- der hard nodig. De economische situ atie is van dien aard, dat de noodzake lijke financiële middelen dan maar van elders moeten komen. De gebeurtenissen in Guinee zijn stel lig niet van wereldschokkende allure, maar ze zijn wel kenmerkend. Elders in de zogenaamde derde wereld kan men soortgelijke ontwikkelingen waarne- men. De ontwikkelingen in Guinee zou den op zichzelf nauwelijks de moeite waard zijn om er lang bij stil te sta maar omdat zij zo symptomatische zijn kunnen zij model staan. In Mali, een andere Westafrikaanse staat, kan men eenzelfde geschiedenis terugvinden. Op het laatste congres van de Partie Democratique de Guinée onder voor zitterschap van Sekou Touré, is in aan wezigheid van westerse diplomaten aangekondigd dat Guinee „sur le che- min du retour" zou zijn en dat Guinee zo verklaarde Sekou Touré met Frankrijk op eerlijke wijze een vruch- bare samenwerking opnieuw wil opbou wen. Onnodig te zeggen, dat deze aan kondiging niet in de laatste plaats Frankrijk verrast heeft. Het Franse blad „Le Monde" wijdde er op 4 okto ber een hoofdartikel met redactioneel commentaar op. „Parijs is gereserveerd". In feite is het een noodsprong. Zoals hierhoven reeds vermeld, wordt de Russische hulpverlening steeds realistischer en In Tanzania heeft de integere pre sident Nyerere een koers ingeluid met zijn Arusha-verklaring, die het Westen aanvankelijk deed sidderen. Het lijkt misschien allemaal erg revolutiona' voor de westerling. Men denkt hi soms te snel, dat de communisten wel bij varen, in feite men ziet h ln Guinee zijn de communistische a tivlteiten ook niet altyd succesvol. De ontwikkelingslanden hebben tro' wens niet dat gevoel voor de verha dingen tussen Oost en West. Zij heblx niet dat begrip voor de ideologische t genstellingen: zijn daar gewoonw< uiet aan toe. Hun eerste zorg is de ec nomische situatie zo snel mogelijk verbeteren, de honger te stillen en c armoede te vernietigen. Alleen kunne zij dat niet, zij hebben hiervoor hul nodig van buitenaf. Of deze hulp ui de westerse of uit de communistisch wereld komt. is voor hen in dit stadlun niet van belang. Wanneer het bestaai ervan afhangt, kan men zich vaak di weelde van ideologieën niet veroorlo ven. M. A. P. STEIJN

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 8