Ver:
tege|
Grii
Rubeola bijzonder
gevaarlijk tijdens
zwangerschap
enorme bodemschatten
toch grote armoede
NIELH
Kardi'naa
stierf in
het harn;
DAGBLAD DE STEM
BIJ HET GERINGSTE VERMOEDEN
HUISARTS WAARSGHUWEN
AFWIJKINGEN
IMMUNITEIT
VOORZORGEN
loopbaan
rijkdommen
alternatief
bruggehoofd
dieptepunt
GRIMiV
DE dood van kardinaa
heeft in heel de wer
uitgelokt. Zulks is niet te
het feit, dat hij kardinaa
meeste van zijn collega's
zonder daarmee enige dei)
wekken maar aan zij
lijke betekenis. Hij was de
bare leider van de kathi
in Amerika en daardoor et
Internationale allure.
eigen franc
weer Frankrijk?
SENEGAL:
GUINEA
^AFRIKA,
^GUINEAj GweolFOETA
D2JALON
jCÜNAKRYm.,
iLos-eilanUerT:
:Kissidoegoe
:Mocenta/
"f^Simandoe
LEONE:
iNzeretore
xmc. Spoorweg
Belangrijke weg
O km 2011
LIBERIA
GUINEE
Ik zag haar in een gezelschap. Ik schatte haar leeftijd op 18 jaar Twee ver
schjjnselen waren er, die duidelijk by haar opvielen: een zéér dikke bolle bril,
waarachter haar ogen byna geheel schuilgingen, en een duidelijk tekort aan
verstandelijke vermogens.
Ineens flitste de gedachte door mijn
hoofd: rubeola. In enkele artikelen
over virus-ziekten heb ik gesteld, dat
het merendeel van deze ziekten geen
ernstig karakter draagt. De polio
myelitis (polio) beschreef ik ais een
virusziekte, die wel kwaadaardig is
enerzijds door de ernst van de ziekte
zelf (in vele gevallen dreigt levensge
vaar), anderzijds door de mogelijke
catastrofale gevolgen (verlammingen)
In de rubeola („rode hond") zien we
een virus-ziekte, die op zichzelf van
de meest onschuldige aard is. De pa
tiënt (het zijn meestal kinderen) is
wat hangerig en heeft geen eetlust.
Al gauw verschijnen ei in het gezicht
licht paars-rood-gekleurde kleine plek
jes, die zich over de huid van het ge
hele lichaam verspreiden. Opvallend
zijn de ietwat pijnlijk klierzwellingen.
die vooral voorkomen in de nek en
achter de oren Het gehele ziektebeeld
is vaak te onbetekenend en te vaag
om de -landaeht te trekken en het
komt dan ook niet zelden voor, 3ai de
rubeola pas herkend wordt als meerde
re kinderen van het gozin de bovenbe
schreven verschijnselen gaan verto
nen Wanneet dan d*- huisarts geroe
pen wordt (lan* niet altijd gebeurt dit)
stopt deze de kinderen een paar dagen
in bed, en daarmee is de kous af
Ik zie uw verwonderde olikken en
hoor u vragen: „Als die rode hond
dan zo'n onbekende ziekte is, waar
om schrijft u er dan over?' Ik ant
woord u dan met de volgende zin: „Als
een vrouw in de eerste vier maanden
van Laar zwangerschap rubeola door
maakt, i: er kans dat het te verwach
ten kind ernstige afwijkingen zal ver
tonen" Wanneer we het iets geleer
der zeggen: Als het virus-vaccin, dat
zich in de bloedbaan van de aan ru
beola lijdende aanstaande moeder be
vindt, gedurende de eerste vier maan
den van haar zwangerschap overge
bracht wordt naar de bloedbaan van
de ongeboren vrucht, dan zal dat virus
zodanig storend kunnen werken op de
ontwikkeling van die vrucht, dat er
blijvende (aangeboren) afwijkingen ont
staan.
Van deze afwijkingen noem ik als
eerste (en dan denk ik aan het meis
je waarover ik in de aanhef van dit
artikel schreef) het cataract (staar)
Hierbij is de lens van het oog zodanig
vertroebeld, dat er weinig of geen
licht doorgelaten wordt. De lens wordt
dan verwijderd en verhangen door een
sterke bril. die echter een belangrijke
eigenschap van de lens mist, n.l. het
vermogen on, door boller en min
der bol te worden aan het oog de
mogelijkheid te geven zich op verschil
lende afstanden te kunnen instellen
Als tweede afwijking noem ik doof
heid, veroorzaakt door stoornis in de
ontwikkeling van het inwendige ge
hoororgaan. Ook afwijkingen in de op
bouw van het hart (klepgebreken) ko
men voor, terwijl niet zelden ook hel
hersenweefsel de gevolgen van de in
werking van het rubeola-virus onder
vindt (min of meei ernstige vormen
van geestelijke zwak-begaafdheid).
Hoe kunnen we deze noodlottige gang
van zaken beïnvloeden? De meest voor
de hand liggende oplossing is deze:
zorgen dat 'er vrouw in de eerste vier
maanden van haar zwangerschap geen
rubeola krijgt Dit is echter gemakke
lijker gezegd dan gedaan! Het is dan
immers nodig dat er gedurende die
eerste vier maanden geen direct con
tact is met de rubeola-patiënt. Direct
contact heeft plaats, wanneer men *3h
in de onmiddellijke nabijheid van een
rubeola-patiënt bevindt daar het virus
dan via de lucht en door speeksel-
druppeltjes kan „overkomen". Men
neemt aan, dat de besmettelijkheid aan.
wezig is vanaf twee dagen voor tot
vijf dagen na het ontstaan van de
huiduitslag Gezien de beschrijving, die
ik van rubeola gaf. is het duidelijk, dat
de betreffende vrouw in contact ge
weest Kan zijn mei een rupeola-pa-
tiënt die of nog geen uitslag had, of
waarbij de huid vlekjes zo vaaff waren,
ian niet aan rubeola is gedacht.
De vrouw die in haar jeugd rubeo
la heeft doorgemaakt, staat er beter
voor: zij heeft immers immuniteit (on
vatbaarheid) voor d^ rubeola verwor
den. Hier is echter de moeilijkheid
dat het gezien de onbelangrijkheid van
de ziekte in vele gevallen niet zek^j is,
of de rubeola werkelijk doorgemaakt
is. In dit verband zou ik de wenselijk
heid willen bepleiten, dat in het al
bum waarin foto's geplakt worden van
opgroeiende kinderen (in allerlei hou
dingen on situaties) ook aangegeven
werd, wanneer die kinderen ziek ge
weest zijn en aan welke ziekten ze ge
leden hebben. Om bovengenoemde
moeilijkheid te omzeilen zou het aan
beveling verdienen om meisjes en niet-
zwangere vrouwen in contact te bren
gen met rubeola-patiënten, waardoor
ze de ziekte kunnen doormaken en
zich immuniteit <unner» aanmeten-
Dit doel zou ook bereikt kunnen wor
den door rubeola-vaccinatie, waarbij
(in tegenstelling tot polio) onverzwakt
rubeola-virus zonder nadelige gevolgen
schijnt te kunnen worden ingespoten.
Recente onderzoekingen hebben ech
ter tot de conclusie geleid, dat noch
het doorstaan van de rubeola, noch
de vaccinatie tegen deze ziekte een
absoluut zekere voorbehoeding voor
het verkrijgen van de rubeola tot stand
kan brengen. De zekere weg om gedu
rende de eerste vier zwangerschaps
maanden geen rubeola te krijgen, ligt
voor de betreffende vrouw in het ver
mijden van een direct contact met een
rubeola lijder
In dit opzicht zal zij de grootst mo
gelijke voorzichtigheid moeten betrach
ten, en zal zij moeten kunnen reke
nen op de doeltreffende medewerking
van haar omgeving. Heeft dat con
tact ondanks alle voorzorgen toch
in de gevaarlijke periode plaatsgehad
dan dreigt er een (hoe-vel kleine) kans,
dat de betreffende vrouw rubeola krijgt
met alle mogelijke tragische gevolgen
vandien. Zo spoedig mogelijk wordt
dan gamma-globuline toegediend, d.i.
een speciaal bewerkt bloedplasma-ei-
wlt van rubeola-reconvalescruten (dit
zijn personen, die kortgeleden die ziekte
hebben doorgemaakt) Hoe eerder het
gamma-globuline wordt toegediend, hoe
groter de kans is. dat aan het even
tueel in de bloedbaan van de vrouw
aanwezige virus een halt zal wor
den toegeroepen op zijn wee naar
vernietiging van de weefsels van de
zich ontwikkelende vrucht De moraal
van di' artikel?
Bij het geringste vermoeden op een
direct ontact tussen een rubeola-patl-
ent en een aanstaande moeder in de
eerste vier maanden van haar zwan
gerschap, waarschuwe men de huis
arts! De trieste rubeola-tragiek wet
tigt de eis tot een zo groot mogelijke
zekerheid dienaangaande.
HUISARTS
n Guinee, waar
iet politieke leven
is uitgegroeid tot
sen volksvertegen
woordiging, wordt
in ieder dorp
toch ook de praat-
in discussieboom
in ere gehouden.
In de schaduw van
een natuurreus
komen de notabe
len voor hun be
sprekingen bijeen
of wordt gewoon
loor de mannen
van het dorp over
alles en nog wat
gepraat, geboomd.
(ADVERTEN
Een westerling heeft het er nog altijd moeilijk mee, dat
de leiders van de Afro-Aziatische landen een politiek belei('
wensen, dat men in het Westen uiet als juist beschouw!
De politieke koers van die landen, meent hij, moet feitelij]
altijd te identificeren zijn met de politiek van het Westen
De frustraties die tot een dergelijke eenzijdige, ongenuan
ceerde voorstelling van zaken leidden, werden onder meer
veroorzaakt door het razendsnelle tempo, waarmee de ont
voogding van Azië en \frika plaatsvond.
Alen kan zich, in dit licht, voorstel
len hoe het „nee" van Ahmed Sekou
Touré en het Guinese kiezerskorps
viel, ten antwoord op de Franse voor
stellen van 1958. De Gaulle, die pas
het gezag in Parijs had overgenomen,
stelde toen de bevolking van de uit
gestrekte Franse kolonieën in Afrika
voor een keuze, waarin en dal
moet erkend worden op bijna on
wezenlijk genereuze wijze de vrij
heid voor al deze volkeren als een
hoopvolle belofte was verankerd. Die
keuze was: autonomie met onafhan
kelijkheid in het vooruitzicht, maar
met samenwerking binnen de Franse
gemeenschap of onmiddellijke volle
dige onafhankelijkheid, maar dan ook
absoluut, d.w.z. met terugtrekking
van het Franse bestuursapparaat en
stopzetting van alle Franse hulp.
Vele Franse koloniale leiders advi
seerden „ja" te stemmen. De meesten
hadden sleutelposities in de nog vrij
zwakke Afrikaanse partijen. Andere
deugdelijke politieke organisaties wa
ren er echter niet. Alle Franse gebieden
zeiden inderdaad „ja" op de Gaulles
aanbod, behalve het kleine Guinee van
Sekou Touré. Daar stemde men met
een overweldigende meerderheid (99
procent) tegen!
Een verbolgen De Gaulle gelastte on
middellijk dat de sancties die aan dit
„nee" in het vooruitzicht werden ge
steld ook inderdaad werden toegepast.
Wie was deze Sekou Touré, die een
reus als De Gaulle weerstond? In 1922
in Centraal Guinee geboren, als zoon
van de legendarische verzetsstrijder Al-
many Samoury, kon hij na lager on
derwijs gevolgd te hebben om finan
ciële redenen geen middelbaar en hoger
onderwijs volgen. Na enige tijd admi
nistratieve functies bekleed te .heoben,
volgde hij na de tweede wereldoorlog
in Praag een leergang economisch
recht, waarna hij Warschau en Moskou
bezocht. Hij begon zijn politieke loop
baan in de vakbeweging en was ten
slotte bestuurslid van de sterk links ge
oriënteerde Union Générale des Tre-
vailleurs d'Afrique Noire (UGTAN). In
1956 werd hij burgemeester van Cona
kry. de hoofdstad van Guinee. Hij werd
tot afgevaardigde gekozen voor de
Franse Nationale Vergadering. In 1957
werd hij benoemd tot vice-president
van het gouvernement van Guinee. Hij
is nationalist, fel anti-kolonist, moslim,
socialist met sterk marxistische inslag,
zakenman, diplomaat en een groot re
denaar.
Wat is Guinee? Het lijkt niet erg
vriendelijk, maar het is toch waar. Gui
nee is een klein onbeduidend landje
aan de Westafrlkaanse kust met een
bevolking van ongeveer 3 a 3,5 miljoen
zielen, waarvan 60 procent nog de tra
ditionele Afrikaanse levenswijze vol-
gen en bijvoorbeeld buiten de geldeco
nomie hun bestaan vinden. Guinee zou
echter een erg belangrijk land kunnen
zijn en een van de welvarendste naties
van Afrika. Er. bevindt zich diamant
in de grond, maar die wordt slecht ge
ëxploiteerd. Het bezit zeer grote ljzer-
ertsvoorraden, maar deze worden nog
niet geëxploiteerd. Het zou voldoende
bauxiet bezitten om aan de gehele we
reldbehoefte aan aluminium geduren
de vijftig jaar te voldoen. Gulnee heeft
thans echter nog een economie die op
de landbouw steunt: 85 procent van
de bevolking is in deze sector werk
zaam en daarbij zijn de methoden en
werkwijze in de landbouw nog erg pri
mitief. Toch is Guinee al tien jaar on
afhankelijk en kreeg het meer dan 250
miljoen dollar aan hulp, zowel uit het
oostblok als van de Verenigde Staten
en andere westerse landen.
Hoe komt dat? Er zijn Afrikaanse lan
den met veel geringere mogelijkheden,
die harder vooruit ziin gegaan. Toen
Guinee dan zijn volledige vrijheid
kreeg, heeft Frankrijk, consequent, zich
geheel teruggetrokken. Enige dagen na
de onafhankelijkheidsverklaring verlie
ten de Franse ambtenaren het land met
medeneming van alles, zelfs van de te
lefoontoestellen. President Sekou Touré
moest hulp hebben en hii keek vanzelf
sprekend naar Washington.
logische stap was elders om hulp vra
gen. Na de weigering van de Verenigde
Staten lag de weg naar Moskou al?
enig alternatief open.
De hele mentale instelling van Sekou
Touré begunstigde een toenadering tot
Moskou. Toch moet duidelijk gesteld
worden, dat hij geen communist is. Hij
is marxist, maar ook nationalist. Hij
regelde de economische activiteiten in
zijn land naar marxistische recept voor
zover dat mogelijk was. Hij nationali
seerde de diamantmijnen. De expor'.
van diamanten leverde in het jaar van
de onafhankelijkheid nog 10 miljoen
dollar op, maar daalde na de nationa
lisatie tot 1 miljoen dollar. Touré ging
op papier verder met de nationalisatie
in de agrarische sector, maar de primi
tieve agrarische bedrijven in Guinee
bleken eenvoudig niet te vangen in een
marxistische organisatie. Het gevolg
was dat de export van agrarische pro-
dukten, die toch al niet zo geweldig
was, tot een minimum daalde. De be
volking smokkelde de koffie over df
grens naar Liberia en Sierra Leone ten
einde betaling in dollars of ponden te
krijgen
De nationalisatie en socialisatie had
als resultaat dat de produktie per hoofd
der bevolking daalde tot het peil van
voor 1954. Spoedig na het verkrijgen
van de onafhankelijkheid en de desillu
sie van de Guinese president ten aan
zien van zijn aanvragen van hulp in de
Verenigde Staten, werd de hulp uit hel
oostblok actueel.
Vanaf 1959 werd de Sovjet-politiek
ten aanzien van Afrika actief onder lei
ding -van de Russische Afrika-kenner
prof. Ivan Potenkin, die een nieuwe
aanpak van dé communistische infiltra
tie in Afrika introduceerde.
Op 2 januari 1960 werd de Rus Daniel
Solod tot ambassadeur in Conakry be-
noemd. Solod was zeker geen tweede
rangs-figuur, maar een diplomaat, die
in de Sovjet-hiërarchie hoog stond ge
noteerd en een uitstekende scholing had
gehad in de communistische politiek
ten aanzien van de ontwikkelingslan
den. Het zag er in die tijd naar uit, dai
Guinee wel eens een communistisch
bruggehoofd in West-Afrika zou kun
nen worden. In elk geval gaf de benoe
ming van Solod voedsel aan deze ver-
wachting. Conakry, de Guinese hoofd
stad' leek het centrum te gaan worden
van het web, dat de communisten in dit
deel van Afrika wilden gaan spinnen,
want het is meer dan waarschijnlijk,
dat Solods activiteiten zich tot ver bui
ten Guinee zouden uitstrekken. Toch la
gen de verhoudingen niet zo goed als
men aanvankelijk geneigd was aan te
nemen. Sekou Touré, in het nauw ge
dreven door het Westen, accepteerde
wel meer dan hij gewoon was van de
humorloze Solod, maar de Sovjet-am-
bassadeur bemoeide zich te veel met za
ken, die niet onder zijn competentie
vielen. Wel steeg het handelsverkeer
tussen de Sovjet-Unie en Guinee van
1,7 miljoen dollar ln 1959 tot 22,6 mil
joen dollar in 1966, maar deze handel
was niet zo profijtelijk als het leek
Want terwijl de Sovjets interessante
grondstoffen onder voordelige voor
waarden afnemen, moest Guinee daar
entegen met Sovjet-kredieten indu-
striële en consumptiegoederen uit he:
oostblok importeren. Het land had veel
eer deviezen nodig en de goederen, die
het in zekere zin opgedrongen kreeg
waren of onbruikbaar of niet dringend
nodig. Tot overmaat van ramp bemerk
te men in Guinee op den duur dat de
Sovjet-Unie bijvoorbeeld koffie ondei
voordelige voorwaarden uit Guinee im
porteerde en tegen harde dollars aar
o.a. westerse land doorverkocht.
Aan economische hulp ontving Gui
nee van 1959 tot 1962 in totaal 125 mil-
joen dollar uit de Oostbloklanden (voor
namelijk de Sovjet-Unie), tegen iets
meer dan 14 miljoen (foliar uit de Ver
enigde Staten. Voorts zonden de com
munistische landen deskundigen naar
Guinee, aanvankelijk 385 man, maar in
1962 was dit aantal reeds gestegen W
1080.
Een verzoek om hulp (het zenden van
wapenuitrusting in zeer bescheiden ma
te) werd onder pressie van Frankrijk
zelfs niet beantwoord. De volgend*
Toch geeft 1962 een dieptepunt te
zien in de betrekkingen tussen Guinee
en de Sovjet-Unie. Sekou Touré was al
niet zo geweldig onder de indruk van
de ontwikkelingsprojecten van de Sov
jet-Unie, die bijna altijd te laat klaar
kwamen, niet uitblonken in efficiency
en vaak ook niet getuigden van groot
vakmanschap. Toen werden de Russen
bovendien beschuldigd van subversieve
activiteiten. In 1965 werden 18 Russi
sche technici gearresteerd wegens dia
mantsmokkel. tn oktober 1961 rappor
teerde Solod, dat „de Guinezen niet
wilden werken en dat de Sovj et-uit
rustingsgoederen werden kapotge-
ATHENE/NICl
laar in de kwestil
het verzet van a:j
te breken. Zaterd
gesproken, nadat
den gemaakt, dat I
heid van een nie?
In een communiqi I
werd uitgegeven, ver I
se ministerie van bil
dat beide landen hul
op het eiland geleidt!
trekken. De 950 Griek I
se militairen, die vo.l
van 1960 op het eilt|
zouden gehandhaafd
Secretaris-generaal
Verenigde Naties deetl
ging om de impasse, I
Makarios het akkoorl
en Griekenland niet i|
te doorbreken. Oe Th,|
oplossing van het
diensten aan. Het \.„a
dat hij zich tot de paL
flict richtte. Hij steldtl
heidsdienst te laten bil
eventuele uitbreiding f
daat van de vredesma
enigde Naties op Cyprt,
nemers zou hij hiermt
len komen aan de bezv,
rios.
Cyrus Vance sprak
dagavond en bovendi
dag met Makarios.
De bezwaren van C
Grieks-Turkse akkoord
waarnemers vooral ge
voornemen om de vree
Verenigde Naties, die m
is, uit te breiden. Makt
tige waarborgen eisen
hankelijkheid van Cyp
verzet Makarios zich st
kleining van de Grit
Nationale Garde, die v
koord ingekrompen zou
yan 8000 man tot 2000 t
Het laatste gesprek ti
Sommigen zullen de nt
ben, hem meteen in de ei
ve hoek te plaatsen. Daa
zij de waarheid slechts
recht. Spellman was op t
een groot voorvechter vai
dienstvrijheid en toonde
door eerder progressief d
vatief.
Op zeer veel andere pun
nam hij een duidelijk c<
standpunt in. Misschien
hem het beste bestempelt
exponent van het doorsn
kaanse katholicismeeer
tisch en rationeel dan dief
gen. Een realist, die eerder
de harde resultaten, die h
bepaalde actie kan bereikei
idealist, die er behoefte
om middels theologische, e
en liturgische verdieping
stoten naar het hart van
tendom.
Zijn voornaamste fout
schijnlijk geweest, dat hi
veel vereenzelvigde met hi
kaanse establishment, dat
'druk wekte zich geheel ach
gering-Johnson te plaatse
nam V^n. le-, °.orl°gvoering
t?m.' dat hij in deze rich
klaringen heeft afgelegd
door een groot deel der w
zeer kwalijk werden genom
Jt°a°nHiZlna2eker ^rzachte
standigheden aan te voere
hoeft- subjectieve goedbe
Maai g?.e5sar|s getwijfeld t
Maar zij hebben hem wel t
bezorgd van een kerkvorst t
meer p^tePOSt"COnsiliaire
Spellman schijnt dat zei
ben aangevoeld, toen hij -
ert hem, enige tlld tze'i
Tn]%UnJe heeft'
hnit e Wllde zich terugtri
bliciteit sch«nwerpers va.
vSLnri°g rustlg van
j™m^ A Baan genieten
lieven heernhemdeZ^
Het gebouw van de Russische ambassade in Conakry.
SEKOU TOURé
maakt". In november 1961 werd een
Guinese communist vermoord wegens
spionage ten behoeve van een „buiten
landse .ambassade". Toen eiste het on
derwijzend personeel in Guinee plotse
ling betere arbeidsvoorwaarden. Sekou
Touré legde deze agitatie uit als een
komplot tegen de staat en in deze zaak
was niemand minder dan de Sovjet
ambassadeur betrokken. Zonder veel
diplomatiek ceremonieel werd Solod tot
persona non grata verklaard en moest
vertrekken.
In 1962 werd Solod reeds enige
tijd voor „ziekteverlof" in de Sovjet-
Unie officieel door Moskou terugge
roepen. Op dit tijdstip was het diepte
punt in de Guinees-Russische betrek
kingen bereikt. Nadien zijn de betrek
kingen weliswaar weer verbeterd, en
genormaliseerd, maar intussen had ook
China contact met Conacry opgenomen.
Vanaf 1963 ziet men van lieverlede
meer Chinese „adviseurs" het land bin
nenkomen en begint er feitelijk
evenals elders een soort concurrentie
tussen beide communistische groot
machten.
De laatste jaren Is de Sovjet-hulp in
het algemeen zakelijker aangepakt. De
Chinese hulp is financieel erg gering
en bestaat hoofdzakelijk in het leve
ren van know-how.
Intussen is de economie van Gulnee
steeds verder In het slop geraakt. In
1960 was de Guinese valuta ontkoppeld
van de Franse frank. De Guinese frank
werd ingevoerd, gedrukt met de beel
tenis van Touré. De staatspers introdu
ceerde deze maatregel met de slogan:
„De koloniale frank is dood, leve de
Guinese frank voorwaarde, instru
ment en symbool van onze economische
bevrijding". Intussen werd het geld vol
komen waardeloos. Het schijnt voor te
komen, dat reizigers bij hun aankomst
in Conakry bjj douanebeambten tegen
85 procent van de bevolking is in de landbouw werkzaam. De methoden
zijn vaak nog primitief, al wordt ernstig werk gemaakt van methoden tot
verbetering, bijv. door irrigatie.
viermaal de legale koers van de Gui
nese frank hun harde valuta zoals dol
lars, ponden en marken kunnen Inwis
selen.
In 1963 en 1964 vonden weer bespre
kingen plaats in Parijs, teneinde met
Franse hulp uit de financiële impasse
te komen, doch beide partijen waren
nog niet rijp genoeg om deze onder
handelingen met goed resultaat ,te be
ëindigen'. Het leek of het humeur van
de Guinese president „sterk betrokken
v/as op de economische depressie van
rijn land".
Diplomatieke betrekkingen worden
even gemakkelijk verbroken als her
steld. Sinds de val van N'Krumah, de
vroegere president van Ghana, ontkomt
men niet aan de indruk, dat de nervo
siteit in Conakry tot ridicule propor
ties is uitgegroeid. Wilde represaillés
zijn niet ongewoon. Nog onlangs is Ne-
derland betrokken geweest in een in-
ter-Afrikaans geschil, namelijk tussen Jiuuci Cll
Guinee en Ivoorkust, met als gevolg
dat vier employés van de KLM maan
den onder arrest hebben gestaan. In
deze zaak werden normale diplomatie
ke gebruiken genegeerd door Conakry
hoewel de regering van Ivoorkust ook
niet geheel vrijuit ging in deze zaak.
bestaat de Chinese hulp vrijwel uit-
sluitend uit een overvloedige hulp in
vakmensen en adviseurs, maar prak
tisch niet uit kapitaal.
Dit laatste nu heeft Guinee bijzon-
der hard nodig. De economische situ
atie is van dien aard, dat de noodzake
lijke financiële middelen dan maar van
elders moeten komen.
De gebeurtenissen in Guinee zijn stel
lig niet van wereldschokkende allure,
maar ze zijn wel kenmerkend. Elders in
de zogenaamde derde wereld kan men
soortgelijke ontwikkelingen waarne-
men. De ontwikkelingen in Guinee zou
den op zichzelf nauwelijks de moeite
waard zijn om er lang bij stil te sta
maar omdat zij zo symptomatische zijn
kunnen zij model staan. In Mali, een
andere Westafrikaanse staat, kan men
eenzelfde geschiedenis terugvinden.
Op het laatste congres van de Partie
Democratique de Guinée onder voor
zitterschap van Sekou Touré, is in aan
wezigheid van westerse diplomaten
aangekondigd dat Guinee „sur le che-
min du retour" zou zijn en dat Guinee
zo verklaarde Sekou Touré met
Frankrijk op eerlijke wijze een vruch-
bare samenwerking opnieuw wil opbou
wen. Onnodig te zeggen, dat deze aan
kondiging niet in de laatste plaats
Frankrijk verrast heeft. Het Franse
blad „Le Monde" wijdde er op 4 okto
ber een hoofdartikel met redactioneel
commentaar op.
„Parijs is gereserveerd". In feite is
het een noodsprong. Zoals hierhoven
reeds vermeld, wordt de Russische
hulpverlening steeds realistischer en
In Tanzania heeft de integere pre
sident Nyerere een koers ingeluid met
zijn Arusha-verklaring, die het Westen
aanvankelijk deed sidderen. Het lijkt
misschien allemaal erg revolutiona'
voor de westerling. Men denkt hi
soms te snel, dat de communisten
wel bij varen, in feite men ziet h
ln Guinee zijn de communistische a
tivlteiten ook niet altyd succesvol.
De ontwikkelingslanden hebben tro'
wens niet dat gevoel voor de verha
dingen tussen Oost en West. Zij heblx
niet dat begrip voor de ideologische t
genstellingen: zijn daar gewoonw<
uiet aan toe. Hun eerste zorg is de ec
nomische situatie zo snel mogelijk
verbeteren, de honger te stillen en c
armoede te vernietigen. Alleen kunne
zij dat niet, zij hebben hiervoor hul
nodig van buitenaf. Of deze hulp ui
de westerse of uit de communistisch
wereld komt. is voor hen in dit stadlun
niet van belang. Wanneer het bestaai
ervan afhangt, kan men zich vaak di
weelde van ideologieën niet veroorlo
ven.
M. A. P. STEIJN