THUIS BIJ MARGRIET EN P1ETER
MONSTER-
FUSIE IN
DAGBLAD
WERELD
„Laat de radicalen
naar P. v. d. A. gaan
maak n
n het:
Israëli's woedend op generaal De Gaulle
ROBERT McNAMARA
CRISIS IN EUROMARKT ONWAARSCHIJNLIJK
Bekwaam
minister
raakt
vermoeid
Twee jongens door
sneltrein gedood
Eis150 gulden
boete voor
„wegmaken
ambtsketen
VETERINAIR
EEG.-BELEID
cadeau-tip
heetman j
LIBERAAL MR. VAN RIEL IN SENAAT:
cadeau-tip
heetman j
Westduitse dank
voor min. Luns
ARROGANTIE
OLIE
Inbreker tj es betrapt
Bovenmenselij k
Bijzaak
Machtig
Verandering
Moeilijk
Wat nu
FRANSE REGERING WIL MEER KINDEREN
cadeau-tip
heetman j
Kerken beklad
in Namen
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 29 NOVEMBER 1967
(ADVERTENTIE)
De exacte tijd,
gevat in wit goud en
brillant.
Prijzen tussen
590,- en 4.500-
LIJNBAAN 92 OOSTZEEDIJK 155-157 ROTTERDAM
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM Op hetzelfde mo
ment. dat verontruste journalisten zich
in Amsterdam beraden over de ongun
stige consequenties voor de vrije me
ningsvorming, die de fusies in de dag
bladwereld hebben, werd gisteravond
de oprichting bekend van een nieuw
publicistisch monsterverbond. Ditmaal
betreft het het Telegraafconcern (twee
kranten), dat juist zyn 500.000e abon
nee heeft binnengehaald, en de Neder
landse Dagblad Unie, waarin door eer
dere fusies verenigd zyn de Nieuwe
Rotterdamse Courant, het Algemeen
Handelsblad in Amsterdam, de Alge-
meen-Dagbladgroep in Rotterdam en
omstreken en Het Vaderland in Den
Haag.
Beide concerns hebben de N.V. Uni-
tel opgericht, waarin elk voor de helft
deelneemt. Het doel is een technische
en commerciële samenwerking te ver
wezenlijken, omdat in de toekomst zeer
grote investeringen in technische en
administratieve apparatuur voorzien
worden. Deze investeringen zijn vol
gens de twee concerns nodig ter hand
having van de vooraanstaande positie,
die zij op dagbladgebied innemen. Re
dactionele samenwerking wordt door de
directie van het nieuwe monsterver
bond uitgesloten geacht.
Mr. J. Mouwen, secretaris van de
vereniging Nederlandse Dagblad Pers,
waarin alle krantendirecties gebundeld
zijn, gaf het volgende commentaar:
„Men streeft in beide ondernemingen
kennelijk naar een zo rationeel moge
lijke produktie van kranten in de
ruimst mogelijke zin, waarbij voorop
staat dat elk dagblad zijn eigen ge
zicht moet handhaven. De N.D.P. is een
voorstander van deze pluriformiteit.
Volgens de vereniging past de fusie in
dit streven en dat men daarbij naar we
gen zoekt om rationeel te werken, is
met alleen begrijpelijk maar zelfs nood
zakelijk".
(Van onze redactie binnenland)
APELDOORN Gisteren werd de fotopers drie uur lang in de gelegenheid
gesteld in het „appartement" van prinses Margriet en mr. Pieter van Vollen
hoven op het paleis „het Loo" een reportage te maken.
De grotere sombere ruimten in het paleis bleken o-a. met de vele cadeaus
die de prinses en mr. Van Vollenhoven bij hun huwelijk hebben gekregen,
veranderd te zijn in een bewoonbare en moderne woning. Een plaatje-aan-de-
vleugel yerdt een plaatje-in-het-burger als blijkt dat het luchtmachtuniform
van de heer Van Vollenhoven niet zo goed harmonieerd met de goudgebiesde
vleugel in de ontvangstkamer- De kleine ruwharige tekkel „Tekko Taks"
toonde geen enkele vrees voor de fotografen en liet zich bereidwillig fotogra
feren met het nu bijna een jaar getrouwde stel.
(Van een onzer verslaggevers)
GELEEN Op een met een ahob-
Installatie beveiligde overweg nabij
het station Lutterade te Geleen zijn gis
teren twee jongens gegrepen door de
sneltrein Maastriclit-Zandvoort en op
slag gedood. Slachtoffers zijn de 9-jari-
ge Harde Geurts en de 10-jarige Johnny
de Koning uit Geleen.
De jongens zijn over het linkervoet
pad, dat niet door een halve boom is af
gesloten, de overweg opgelopen op het
moment, dat de sneltrein met grote
snelheid uit de richting Maastricht na
derde.
De gevolgen waren verschrikkelijk,
ue Jongens werden over een afstand
van 100 tot 200 meter meegesleurd. Er
speelden zich op het stationsemplace-
ment tee taferelen af, toen ouders
naar het station kwamen hollen in de
mening, dat hun kind een der slacht
offers was. De sneltrein, die 300 meter
voorbij de spoorwegovergang tot stil-
door r!?d "?a tie" minuten
«£«1 werd ln het stati°n Sittard
opgehouden voor een nader on i voek
m»wvei r van de machinist. De
g?ng rmm een uur vertr
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG „Laat de radicalen
maar gewoon naar de PvdA vertrek
ken. Eenheid in een politieke partij
op d^ belangrijke punten is een van de
eerste voorwaarden. Maar wie zich
na intern overleg niet aan de alge
mene lijn wil houden moet voor zyn
neigingen een ander adres zoeken".
Met deze duidelijke aanwijzing pro
beerde de voorzitter van de liberale
Eerste-Kamerfractie, mr. H. van Riel,
gistermiddag in de senaat de lont in
het kruitvat van de partij-politieke dis
cussies te werpen. De overige fracties
bleven er overigens vrij kalm onder.
Mr. Van Riel redeneerde, (als daar
voor R.v.d.A.'er ir. Vos): „De radica
len moeten vóór de verkiezingen, op
welke datum ook, een eigen gezicht
krijgen. Anders blijft", zei hij. „ook hier
het spreekwoord waar: twee honden
vechten om een been en de derde (nu
nog D'66) loopt er mee heen"
Hij zei verder: „Ik zie één nieuw uit
gangspunt. een C.D.U., die het kabinet-
De Jong steunt als inzet van de vol
gende verkiezingen. Een kabinet-De
Jong. dat zich een eigen plaats in de
Nederlandse gemeenschap verworven
heeft".
Ir. Vos (P.v.d.A.) had eerder in de
senaat gevraagd of de regering de toe
lating van Griekse politieke gevange
nen tot Nederland wil overwegen.
Hij herinnerde er aan dat het Griekse
bewind gezegd heeft 2500 politieke ge
vangenen graag naar andere landen te
laten vertrekken.
(ADVERTENTIE)
Exclusieve kollektie
wit gouden ringen
met brillant,
van 125,- tot 500,-
en hoger.
LIJNBAAN 92 OOSTZEEDIJK155-157 ROTTERDAM
BONN (AFP) Een woordvoerdei
van het Westduitse ministerie van bui
tenlandse zaken heeft minister Luns
zijn dank betuigd, omdat de minis
ter tijdens het overleg dat hij van 1?
tot 18 november in Praag heeft ge
voerd met de Tsjechoslowaakse lei
ders, de politiek van vrede en ontspan
ning van de Westduitse regering heel',
verdedigd M'nister Luns, aldus de
woordvoerder heeft de politiek van
de Westdui! regering tegenovei de
Oosteurope-' inden toen open cn
constructie) „enoemd, en gezegd dal
die politiek kan leiden tot ontspanning
tn het waarborgen van de vrede.
(Van onze redactie buitenland)
BRUSSEL/LONDEN Over
de kans dat Engeland in de ge
meenschappelijke markt komt
was men gisteren in West-Europa
pessimistisch gestemd na het
„veto" van De Gaulle. Het pessi
misme ging gepaard met een som
ber gevoel, voortkomend uit de
overtuiging, dat alleen een alge
hele crisis in de Europese organi
satie De Gaulle tot andere ge
dachten zou kunnen brengen - en
zelfs dat stond niet vast. In elk
geval heeft de Westduitse bonds
kanselier Kurt Georg Kiesinger,
de sterkste figuur in de gemeen
schap die voor Britse toetreding
is, gezegd, dat hij niet zal probe
ren om De Gaulle te overdonde
ren. En dit maakt een crisis on
waarschijnlijk.
Premier Wilson heeft in het Lagerhuis
een voorstel afgewezen om de Britse
aanvrage voor het lidmaatschap vaoi de
EEG in te trekken en een andere oplos
sing te zoeken. Dit voorstel was afkom
stig van de Labour-afgevaardigde David
Winnick, die had gezegd dat de kansen
dat Engeland wordt toegelaten, nu fei
telijk teniet zyn gedaan na de pers
conferentie van president De Gaulle
van maandag.
De Britse eerste-minister zei niet van
oordeel te zijn, dat Engeland wordt ver
nederd door de vijandigheid van het
Franse staatshoofd. De beslissing over
de lidmaatschapsaanvrage was nu aan
de ministerraad van de „zes" die vol
gende maand bijeenkomt. „Ik geloof
niet dat de situatie wordt verbeterd
door beledigingen te uiten over het
Kanaal", aldus Wilson.
Allerwegen ls men teleurgesteld of
verontwaardigd over De Gaulles afwij
zing van Engeland. Een Italiaanse krant
de „Voce Repubblicana", het orgaan
van de republikeinen, noemde de Fran
se president zelfs „de opvolger van
Kaiser Wilhelm de Tweede en Hitier".
„Europa ondergaat deze eeuw een droe
vig lot - elke twintig of 25 jaar komt er
een man naar voren die het naar de
afgrond van ontbinding en oorlog voert,
terwijl hij het wil overheersen en ver
enigen".
In de Eerste Kamer ging gisteren o.m.
P.v.d.A.-fractieleider ir. H. Vos in op
de uitlatingen van de Franse president.
Generaal De Gaulle had op zijn pers
conferentie gesproken over de ziekte
van de Engelse economie. Doch als er
in dit verband sprake is van ziekte, dan
is dit de „arrogantie" van de Franse
president, aldus ir. Vos.
Een parlementslid uit Ontario had
maandag een verzoek: wilde de Cana
dese minister van volkgezondheid
„overleg plegen met zijn ambtgenoot
in Frankrijk om de Franse president in
een inrichting te laten opnemen?"
In Israël is men woedend op presi
dent De Gaulle, omdat hy het land
heeft veroordeeld voor de oorlog in ju
ni. In de hoofdstad spreekt men over
terugtrekking van de Israëlische am
bassadeur uit Parijs, maar van officiële
zijde wilde men geen commentaar .op
deze berichten geven. De bladen be
schuldigen De Gaulle ervan ter wille
van de oliebelangen de Arabieren naar
de mond te praten.
55
MAASTRICHT (A.N.P.) De offi
cier van justitie bij de rechtbank te
Maastricht, mr. W. Moors, heeft giste
ren 150 gulden boete subsidiair 30 da
gen hechtenis gevorderd tegen de 43-
jarige dipl. ing. J. B. uit Geleen, die
op 21 april 1966 de ambtsketen van de
hals van burgemeester mr. J. van Ban
ning had gerukt en er mee was ge
vlucht.
J. B.'s echtgenote trad als getuige a
décharge op. Zij verklaarde dat haar
man ten einde raad de aandacht had
willen vestigen op het feit dat zij door
burengerucht en burenruzies in hun
huis geen leven meer hadden en dat de
gemeentelijke instanties daar niets aan
hadden willen doen.
In zijn requisitoir kwam de officier
van justitie, mr. W. Moors, tot de con
clusie dat J. B. niet schuldig was aan
diefstal, maar wel aan het „wegmaken"
van de ambtsketen, belediging van de
burgemeester en verzet tegen de politie.
DEN HAAG (ANP) De Haagse
politie heeft vier inbrekertjes twee
broertjes van dertien en veertien, en
twee broertjes van veertien en zestien
jaar op heterdaad betrapt bij een
poging een instrumentenfabriek binnen
te dringen. Tijdens het verhoor beken
de het eerste duo tien inbraken, de af
gelopen weken gepleegd. Het andere
tweetal ging alleen de laatste dag (zon
dag) mee.
(Van onze redactie buitenland)
Amerika's minister van defensie Robert Strange McNamara, op
Lyndon Johnson zelf en Dean Rusk na, de laatste Kennediaan
in de Amerikaanse top, heeft jaren geleden zelf gezegd dat hij
niet langer dan „een jaar of acht" op zijn moeilijke post zou blijven.
Hij kwam op het Pentagon in januari 1961, toen John F. Kennedy zijn
eerste kabinet vormde. Hij verlaat dit grootste militaire bedrijf dat de
wereld ooit zag, amper zeven jaar later. McNamara, zo is de laatste tijd
door vriend en vijand betoogd, wordt moe. Hij verliest zijn veerkracht. Hij
zal op een dag ontdekken dat hij er onderdoor moet, als hij niet opstapt.
De vraag is nu: is dat waar en is het nu inderdaad zo ver?
Andere vragen, klemmender en van
meer wereldwijze betekenis, doemen
op. Zal het heengaan vaai McNamara
gevolgen hebben voor de strategie in
Vietnam en ook voor de strategie in
Europa, waarmee McNamara, ondanks
de Zuidoost-Aziatische beslommerin
gen, steeds intensief is bezig geweest?
Voorts: hoe zal het effect van Mc-
Namara's heengaan en de gevolgen
eryan zijn op Johnsons verkiezings
kansen volgend jaar?
Tenslotte is er de brandende vraag
wie McNamara zal opvolgen. Een rijtje
namen dat gisteren al in Washington
werd gefluisterd: Cyrus Vance, die op
het ogenblik zijn best doet de vrede
tussen Ankara en Athene te bewa
ren en die vroeger onderminister van
defensie was; John Conally, Texasser
evenals Johnson en op de fatale no
vemberdag in 1963 inzittende van de
auto waarin Kennedy dodelijk werd
getroffen door kogels, waarvan er
ook één Conelly raakte; Samuel
Goldberg, verdediger van het stand
punt der V.S. in de Verenigde Naties,
vroeger lid van het Hooggerechtshof
en minister van arbeid; Paul Nitze,
marineman en thans onderminister
van defensie
Wie het ook zal zijn; er wacht hem
een schier bovenmenselijke taak. Het
Amerikaanse ministerie van defensie
werd opgericht in 1947. McNamara is
de achtste minister van defensie en
de enige die het geruime tijd op die
post volhield. Een van zijn voorgan
gers werkte zich letterlijk dood, alle
anderen gingen voortijdig heen, om
dat ze overwerkt of overspannen
raakten.
In de McNamara-jaren is het er niet
gemakkelijker op geworden, deels
doordat McNamara met zijn uitzon
derlijke kwaliteiten zijn functie zelf
verzwaarde door een maximum aan
verantwoordelijkheden naar zich toe
te trekken. Hij is de enige minister
van defensie die er in slaagde de mili
tairen en de ambtenaren van het mi
nisterie van defensie geheel naar zijn
hand te zetten en er met gezag over
te regeren.
De opvolger van McNamara wordt
„de baas" van 4,5 miljoen werknemers,
verspreid over de hele vrije wereld;
de beheerder en spendeerder van een
budget van 80 miljard Amerikaanse
dollars; de manager van het grootste
oorlogsbedrijf uit de wereldgeschiede
nis, theoretisch in staat de hele we
reld binnen een etmaal te vernietigen.
Verenigde Staten maakte. Onder Ken
nedy is het zwaartepunt van de bui
tenlandse politiek duidelijk van het
State Department naar het Pentagon
verlegd. Zo werd McNamara Ameri
ka's machtigste man op de president
na.
McNamara werd en wordt gefasci
neerd door de taak een grote, gecom
pliceerde organisatie te leiden. Dit
verklaart zijn komeetachtige carrière
bij de Ford Motor Company, waarvan
hij precies een dag, nadat Kennedy tot
president van de V.S. was gekozen,
president-directeur werd, de eerste
van dit automobielenrijk die niet de
naam Ford droeg.
Rationaliserend en reorganiserend
voelt McNamara zich als een vis in
het water. „Supermac" noemen ze hem
en computerbrein". McNamara ver
diende bij de Ford Motor Cy rond de
honderdduizend dollar; hij ging er dus
wél op achteruit toen hij Kennedy's
minister vam defensie werd met een
salaris van 25 tot 30 duizend dollars.
Was het de uitdaging van het defensie-
apparaat, waaraan zoveel te reorgani
seren viel en waarvoor eindeloos „ge
pland" - een van McNamara's hobbies
in het werk - kon worden, die „Su
permac" deden besluiten op Kenne
dy's aanbod in te gaan? Hij had in
elk geval niet naar het ministerschap
gestreefd. Bovendien stond hij bekend
als republikein, zij het dan een eigen
zinnige, die zich jaren eerder duide
lijk had uitgesproken tegen de repu
blikein Wilkie en voor de democraat
Franklin Rooseveldt. Ook nu had Mc
Namara weer op de democraat Ken
nedy gestemd, maar in elk geval niet
om diens minister te worden. Een
maand voor zijn benoeming tot mi
nister had McNamara nog verklaard:
„Als president (van Ford, Red.) zal
ik me uitsluitend wijden aan de pro
duktie en de planning" Het werd de
planning van het Pentagon.
Behalve dat McNamara dit voor
een normaal mens haast onoverzien
bare bedrijf „runde", had hij door
slaggevende invloed op de internatio
nale politiek van de Verenigde Sta
ten. In de Eisenhower-periode was
het nog de minister van buitenlandse
zaken (in de persoon van John Foster
Dulles), die ten strijde trok en de
buitenlandse (machts)positie van de
Arthur Schiesinger beschrifit in
zijn „Duizend Dagen" hoe McNamara
minister werd en dan springt direct
in het oog het feit dat McNamara, toen
hij eenmaal ja zei, duidelijk geïnspi
reerd was door de persoon van Ken
nedy door de persoon van Kennedy en
dat „de uitdaging" vam het te runnen
defensieapparaat maar bijzaak was.
McNamara werd niet zómaar mi
nister. Hij weigerde aanvankelijk zeer
beslist, zich erop beroepend dat zijn
meest- recente ervaringen met defen
sie uit de oorlog stamden en vijftien
jaar oud waren, dat hij geen notie
had van de nucleaire problematiek
en dat hij nog maar net begonnen was
aan zijn nieuwe taak bij Ford. Kenne
dy hield echter aan en won.
Van John Kennedy is bekend dat hij
zich, na zich omringd te hebben met
de beste adviseurs die hij had kun
nen vinden, ook werkelijk naar deze
adviseurs ging luisteren en ze - elk
op eigen terrein - een vergaande in
spraak gunde bij het nemen van pre-
sidentele beslissingen. Dat is op het
eerste oog vrij normaal, maar in de
praktijk brengen weinig leiders het
zover als Kennedy op het terrein van
de delegatie der bevoegdheden en ver
antwoordelijkheden. Ln deze sfeer werd
McNamara al direct een belangrijk
man met zeer grote bevoegdheden.
Het succes van de Cuba-crisis moet
evenzeer op zijn naam worden gezet
als op die van Kennedy. Ditzelfde
geldt uiteraard ook voor de misluk
king van die andere - en vroegere -
Cuba-crisis; in de varkensbaai.
Kennedy en McNamara voelden de
verandering «van klimaat die in Euro
pa langs het IJzeren Gordijn op
trad. Zij verwierpen de door Dulles
en Eisenhower gehanteerde nucleaire
strategie der „massale vergelding".
McNamara ging aan het werk en ont
wierp de strategie van de „flexible
response", met als belangrijkste doel
stelling een eventuele agressor van
agressie te weerhouden. Deze strategie
is het aan de vorm van agressie aan
gepaste antwoord, waarin zorgvuldig
wordt ingebouwd de mogelijkheid van
escalatie tot het atoomstadium en
en waarbij de afschrikking (kerndoel
van de Navo-sfrategie) uitgaat van de
zekerheid dat de Navo op elke agres
sie zal reageren en de onzekerheid
wat betreft aard en omvang van de
Navo-reactie. (Of zoals de Amerikaan
Cleveland het in de Atlantische Raad
kernachtig samenvatte: „De kern van
de afschrikking bestaat uit de nucle
aire onzekerheid").
Ook ten aanzien van de strategie in
Vietnam draagt McNamara grote -
zo niet de grootste - verantwoordelijk
heid. Hier heeft hij zich echter dui
delijk vergist. Berucht is geworden
zijn uitspraak dat de Amerikaanse
troepen voor Kerstmis 1965 weer thuis
zouden zijn. McNamara is een tegen
stander van uitbreiding van de bom
bardementen boven Noord-Vietnam en
hii is dat van het begin af geweest.
Anderzijds is hij de man achter ge
neraal Westmoreland als die vraagt
<>m steeds meer troepen en materiaal.
Het is mogelijk dat in de Vietnam-
imp a sse de kiemen van McNamara's
vermoeidheid en verlies aan veer
kracht liggen. McNamara wordt ge
schetst als een man die zeer moeilijk
van zijn ongelijk te overtuigen is. Dat
komt voor een deel, omdat hij weet dat
zijn hoofd meer plaats biedt aan fei
tenkennis dan welk ander hoofd in de
Amerikaanse regering ook. Hij is be
rucht om zijn uit heit hoofd afgeraffel
de reeksen cijfers en feiten, waarmee
hij zijn tegenstanders in het debat
steevast van de vloer veegt. Wat Mc
Namara niet gemakkelijk wil aanne
men is, dat het niet zo hoeft te zijn
dat degene die het meeste feitenmate
riaal paraat heeft, ook daarom (en:
dus) dit materiaal juist interpreteert.
Hoewel McNamara er de man niet
naar is om in zijn hoofd vol feiten
een plaatsje te weigeren aan het groot
ste en meest pijnlijke feit, namelijk
dat het is misgegaan i,n Vietnam,
schijnt hij dit tot nu toe niet te heb
ben willen accepteren. In dit opzicht
bedriegt zijn eigen optimistische na
tuur hem blijkbaar', hoe klinisch en
rechtlijnig hij anders ook denken mag.
Daarom is het duidelijk dat de eer
ste vraag die opdoemt bij het aftreden
van deze uitzonderlijke man, die door
Johnson „de beste minister van de
fensie uit de geschiedenis van de V.S."
is genoemd, luidt: Wat gaat er nu
gebeuren in Vietnam?
(ADVERTENTIE)
PARIJS (Reuter) De Franse regering is bang voor een politieke en
economische teruggang als er niet meer kinderen in Frankrijk geboren wor
den. Zij wil dan ook op korte termijn een rapport hebben over de maatrege
len die een verdere daling van het geboorteneijfer moeten voorkomen. Drie
jaar geleden bedroeg het aantal levend geborenen op de 1.000 inwoners 18,1,
in 1966 17,4. Men verwacht dat dit cijfer dit jaar verder terug 7,al lopen tot
16,7. De Fransen krijgen meer kinderbijslag dan de inwoners van de meeste
andere geïndustrialiseerde westelijke landen.
BRUSSEL (ANP) De EEG minis
ters van landbouw hebben in Brussel
besloten de veterinaire politiek in de
EEG een duidelijk gemeenschappelijk
karakter te geven, met speciale con
trolebevoegdheden voor de Europese
Commissie.
Een gemeenschappelijk beleid zal
moeten voorkomen, dat nationale vete
rinaire maatregelen misbruikt kunnen
worden om de vrije handel in vee en
vlees binnen de gemeenschap te ver
storen uit zuiver handelspolitieke over
wegingen.
De ministers zijn ook overeengeko
men dat de EEG-sommissie het recht
moet krijgen om in de zes landen plaat
selijk de doeltreffendheid van maat
regelen tegen b.v. mond- en klauwzeer-
epidemie te controleren.
De Nederlandse ministei van land
bouw. ir. P. Lardinois, verklaarde zich
zeer tevreden met deze ontwikkeling.
(ADVERTENTIE)
Een gouden broche
geeft het simpelste
toiletje allure. Vele
modieuze creaties
vanaf 57.50
LIJNBAAN 92 OOSTZEEOIJK155-157 ROTTERDAM
BRUSSEL. (ANP) In het Belgische
Namen is enige beroering verwekt door
vandalen die het interieur van drie ker
ken hebben beklad. Zij lieten op beel
den, schilderijen en stoelen hakenkrui
zen en SS-tekens achter, evenals op
schriften die doen denken aan de satan
bezweringen van de maniak, die reeds
geruime tijd kerkhoven in Nederland
en Noord-België schent.
pid I. Handige cassetfe-
jona en oud. Blokkeer-
i flitscontact. Enorm
>r f25,15
Iso-Rapid ÏC. Camera,
attérij, negatief-kleuren-
boekjef46,40 Cadeau-
d C. Camera, paraattas,
batterij, ISS Rapid-film
kje f 72,35
I. Kleinbeeldcamera.
>bjectief 1:2.8. Snel-
itelwerk en blokkeerin-
or 125-sluiter f78,50
Agfa ïsomat-Rapïd.
-camera -4- paraattas,
etui met batterij en 5
in gratis boekje.f 109,60
o
'O-diaprojector. Zeer
if. Halogeen-lamp 12 V/
,50 Diamator 150 ge
net afstandsbediening
oom S. De ideale Su-
met toebehoren. (650 W
zon, Agfacolor film en
idige koffer. Het neusje
oor veeleisende filmers.
i 998,-
