rolux!
DIRECTEUR J. VAN KONIJNENBURG:
Eén groot havenschap
voor hele Schelde
maar logisch
Pseudo-G.A.K.-arts
werd niet om
diploma 's gevraa
van politie behandelt
anders dan man
vrouw
Oók nog 'n voorschot
op uw girorekening?
Duizend gulden
krediet
Algemene Bank Nederland
e^e
ër\5
arom
EIS VOOR AMSTERDAMSE RECHTBANK: 1 JAAR
Reisverbod
Chinezen in
Engeland
opgeheven
dagelijks
wt u een
I toe aan
Fzuiger...
Eigen leven
Grondpolitiek
Reimerswaal
Dr. Umbach op tiende leergang ANWB
Ja! Op een rente-girorekening
n*3%%rente en... tot
SüsSIe verlichting
van pijn in spieren
en gewrichten
wstenen
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 22 NOVEMBER 1967
ctrolux
ijn
:hep
0
ngen
vel
DIPLOMA
AMERIKA
BERICHTEN
PRESTIGE
DRANG
Gevechten
pi
schraapmachine.maar een
aam zuigwonder.
>udt uw „vloerkapitaaP
ct.
oor meer dan hij kost
lux
ar in de winkel ziet;
sen vakkundig
en kunt u zélf
iten van Electrolinc'
kken.
kei van bijzondere
s Electrolux
riezers, vloerwrijvers,
z.
7-2093
1482
•2^
2491
>35
:hn. bureau
teuung
n 4 Dussen Tel. 04169-
(Van een onzer verslaggevers)
VLISSINGEN
Ze hebben bet links en rechts over super de lux container
terminals, liefst allemaal met hoofdletters, maar ik zeg,
dat met een stuk kade en voldoende terrein er achter ook al
containers zijn te verladen. Op het ogenblik bestuderen wij
de mogelijkheid om in Vlissingen-Oost, noordwestelijk van
de werf van de Koninklijke Maatschappij ,,De Schelde"
een nieuwe handelskade aan te1 leggen. Daar zit de N.V.
Haven van Vlissingen om te springen. Door het toegeno
men werk kunnen ze in de Vlissingse buitenhaven en de
binnenhavens nauwelijks meer uit de voeten.
J. van Konijnenburg (42)
sinds februari 1965 directeur
van het Havenschap Vlissingen
(in oprichting) voelt alles voor
containerverlading in de Sloe-
haven, maar het moet niet op
de eerste plaats „van hem" ko
men.
Het Is de taak van het Havenschap
om in havenfaciliteiten, zoals kaden,
wegen enz. te voorzien als daarom
verzocht wordt. Het initiatief voor
nieuwe activiteiten moet op de eerste
plaats van het particuliere bedrijfs
leven komen. Zo zijn we in het con
crete geval van de wens voor een
handelskade in Vlissingen-Oost be
naderd door de N.V. Haven van Vlis
singen. We maken gezamenlijk studie
en hopen zo spoedig mogelijk de plan
nen te verwezenlijken.
Spoed is natuurlijk geboden. Het is
met die plannen zo, dat je ze „giste-
nen" eigenlijk al klaar zou willen
hebben- Als diensten of scheepvaart
lijnen zich op een andere haven gaan
concentreren, dan is het niet gemak
kelijk meer ze daar nog los te weken.
Aan de andere kant is de aanpak van
containervervoer, zoals dat bijvoor
beeld in Rotterdam gebeurt een in
gewikkelde zaak. Er moeten ontzet
tend dure kranen voor worden aan
geschaft, er moeten zelfs speciale
schepen voor worden gebouwd. Dat
vergt natuurlijk onvoorstelbaar hoge
investeringen. De nieuwe kade waar
we in Vlissingen-Oost aan denken
kan maximaal 750 meter lang wor
den. Dat hoeft natuurlijk niet direct
allemaal kade te worden. Dat kan
stukje voor stukje, naargelang de fi
nanciële polsstok."
P)e heer Van Konijnenburg huist in
kamer 22 van het nieuwe Vlis
singse stadhuis. Dat „achteraf kamer
tje" valt eigenlijk moeilijk te rijmen
met de voorstelling die men zich
maakt van de belangrijkheid en voor
al omvangrijkheid yan een dergelijk
havenbestuur.
Directeur Van Konijnenburg (achter
een bureau bezaaid met al of niet op
gerolde kaarten en plantekeningen):
„Als het Havenschap straks een
eigen leven gaat leiden zullen er ze
ker eigen diensten komen, bijvoor
beeld voor onderhoud, van indu
strieterreinen en havens. Technisch
werk gebeurt momenteel veelal in
overleg met rijkswaterstaat, voor
administratieve besognes ga ik naar
de provinciale griffie.
Nu, in de periode van opbouw gaat
het natuurlijk vooral om het ver
strekken van gewenste informatie,
van meten en passen om het een
belangstellende naai de zin te kun
nen maken. We kunnen overigens
lang niet iedere industrie in Vlis
singen-Oost gebruiken. Een korset-
tenfabriek bijvoorbeeld hoort hier
helemaal niet thuis, die zou beter
passen op het nieuwe gemeente
lijke industrieterrein ten westen
van het Kanaal door Walcheren.
Als een fabrieksdirectie zich hier
meldt en je kan ze geen geschikte
ruimte bieden, dan kijk je eens in
de blauwe lucht en suggereert ze
om bijvoorbeeld eens in Terneuzen
een kijkje te gaan nemen".
De heer Van Konijnenburg, een flin
ke gestalte, kort geknipt grijs haar,
een stevige snor en sprekend met een
rond stemgeluid, dat wel bij een zee
man zou passen zegt, als de idee van
een havenschap voor de gehele
Schelde ter sprake komt. gedecideerd:
„Daar ben ik alleen maar voor. Het
zou het logisch doortrekken beteke
nen van hetgeen nu gebeurt met het
opnemen van terreinen, kaden enz.
van de N.V. Haven van Vlissingen in
het Havenschap Vlissingen. Nu zou er
zeven kilometer verder het Haven
schap Terneuzen komen, die ook ter
reinen gaat verheuren, een grondpo
litiek gaat voeren enz. Dat is eigen
lijk niet gewenst, want het is toch al
moeilijk de verschillen niet Antwer
pen, in de te bieden faciliteiten, op
te vangen.
Iedereen schreeuwt trouwens van
daag de dag om coördinatie. Zo erg
moeilijk zou het mijns inziens niet
zijn om tot één havenschap te ko
men want het bestuur in Terneuzen
zal toch dezelfde partners krijgen als
hier: rijk, provincie en gemeente.
Wat de N.V. Haven van Vlissingen
betreft, daar nemen we maar één
functie van over n.l. het beheer over
kaden enz. De dienstverlening en het
stuwadoorsbedrijf van deze onder
neming zullen natuurlijk onvermin
derd hun eigen leven kunnen blijven
leiden.
Ts er nog ruimte voor nieuwe indu
strieën in Vlissingen-Oost? De wijs
vinger van directeur Van Konijnen
burg zwerft over het kaartje van het
gebied:
„Hier en hier is nog plaats. In to
taal 110 hectare. Dat zijn echter in
hoofdzaak kleinere stukken. We moe
ten een uitgebreider assortiment van
terreinen kunnen aanbieden. Er is
nu een uitbreiding in studie in oos
telijke richting, op Zuidbevelands
grondgebied dus, van niet minder dan
600 hectare. Dat wil overigens niet
zeggen, dat wij geen kleinere indu
strieën zouden accepteren, in tegen
deel.
Overigens is het ook belangrijk bui
ten je eigen gebied te blijven kijken.
Er moet voldoende speelruimte voor
recreatie blijven. Er moet in ieder
geval worden voorkomen, dat er hier
zo'n woongebied als Pernis zou ont
staan.
Plannen op grotere schaal betekent
ook denken aan het Reimerswaal-
plan. Het is verstandig alles zo vroeg
mogelijk te inventariseren. Het gaat
volgens mij hier om een zaak op
lange termijn. Je moet niet versnip
peren maar concentreren. De ontwik
keling in Rotterdam wijst er duidelijk
op dat „samenballingstimuleert.
Die agglomeratie-idee proberen wij
in Vlissingen-Oost nu met De Schel
de, Hoechst en Rilliton, ook te kwe
ken."
Het gebeurde rond de onderhande
lingen met Péchiney heeft ook direc
teur Van Konijnnenburg een teleur
stelling opgeleverd. „Als die fabriek
in België gaat bouwen, zit hij nog
naast de deur en heeft het concur-
rentie-argument van de regering, ten
aanzien van de aluminiumfabriek in
Delfzijl, toch ook geen zin. Dan kun
nen we beter dat „graantje*' hier
meepikken."
J. VAN KONIJNENBURG
ze kunnen niet uit de voeten
Directeur Van Konijnenburg
buigt zich weer over de plannen
voor „zijn" haven- en industrie
gebied, die elke dag meer wer
kelijkheid worden. De kranen
van de Scheldepoortwerf
zwaaien al boven schepen, de
reusachtige contouren van het
Hoedisteomplex beheersen er al
de „sky-line". Het Havenschap
doet er het zijne aan.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM „Pseudologia fantastica" heet het ziektebeeld van de 31-
jarige Hagenaar Hendricus V., die gisteren bleek en stamelend voor de Am
sterdamse rechtbank stond.
Het komt er op neer, dat hij bij tijd en wijlen de onblusbare drang in zich
voelt opkomen, om zich voor meer uit te geven dan hij is. In mei van dit
jaar was het weer zo ver.
Hij reflecteerde op een advertentie, waarin het gemeenschappelijk admi
nistratiekantoor voor zijn Rotterdamse vestiging een verzekeringsgenees-
kundige vroeg. Binnen acht minuten was de zaak beklonken. De assistent-ac
countant zag zich, dank zij zijn beschaafde profiel en ingestudeerd medisch
jargon, aangenomen als controlerend arts met een brutosalaris van 2200,
in de maand.
„Oplichting bewezen", constateerde
de officier van justitie, mi. J. Bergs-
ma, en hij eiste een jaar gevangenis
straf met aftrek, gevolgd door voor
waardelijke terbeschikkingstelling van
de regering met een proeftijd van drie
jaar.
Mr. Constanse, de verdediger, was
het daar echter helemaal niet mee
eens. „Van strafbare oplichting is mo
reel gezien geen sprake", betoogde hij.
„Verdachte heeft geen engel ogenblik
het oogmerk gehad financieel beter
te worden van zijn bedrog. Dat sala
ris was een onvermijdelijke bijkomstig
heid.
Hier is dan ook geen wraak op zijn
plaats, maar medelijden. Als hij zich
voor prins Bernhard had uitgegeven,
of voor officier van justitie, was er
niets aan de hand geweest. Laat ons
eerlijk zijn heren. Het is ondenkbaar
dat u daar achter de tafel had geze
ten zonder ooit uw diploma van mees
ter in de rechten te tonen. Het is ver
dachte allemaal wel erg gemakkelijk
gemaakt."
Inderdaad bleek ter zitting, dat Hen
dricus V- drie maanden lang zijn spel
van verdichtselen had kunnen spelen,
zonder dat iemand er krachtig op had
aangedrongen, zijn papieren te mogen
zien. De arts H. Doeleman had zijn
bewering, dat hij in 1956 in Utrecht
was afgestudeerd en dat hij zich ver
volgens in Amerika had gespecialiseerd
in de sociale psychiatrie en in de
psychotherapie, voldoende geacht om
hem aan te nemen. Misschien speel
de ook een rol dat V. kwistig met vi
sitekaartjes strooide, waarop hij zich-
ROTTERDAM (ANP) Om een duidelijk inzicht te krijgen in de
verstandhouding tussen verkeersdeelnemers en politiemannen in het
verkeer heeft dr. R. Umbach, politiepsycholoog te München, twee
onderzoeken uitgevoerd, waarbij gebleken is dat 25 procent van de
ondervraagde politiemensen vrouwen anders behandelen dan man
nen, zodat het geslacht van de tegenpartij een bepaalde invloed uit
oefent op het geven van een terechtwijzing.
Dr. Umbach vertelde dit gisterochtend
in het Rotterdamse Hiltonhotel, waar de
tiende door de ANWB georganiseerde
politieleergang werd gehouden. Dr. Um
bach, die sprak over de „verhouding
verkeersdeelnemer-politie", voegde aan
zijn ituspraak toe, dat het volgens de
uitspraak van de ambtenaren echter
geen effect zal hebben, wanneer vrou
wen proberen door hun vrouwelijkheid
voordeel te behalen. De mogelijkheid
van de beïnvloeding door vrouwelijke
charmes werd door 97 procent van de
ondervraagden verworpen.
Het ene onderzoek had betrekking op
271 politiemannen, andere op 60 weg
gebruikers. Volgens dr Ambach vullen
de resultaten van beide onderzoekingen
elkaar in verbazingwekkende mate aan,
zodat het onderzoek onder de verkeers
deelnemers, dat op een te kleine steek
proef berust, toch een juiste opinie-
waarde heeft.
Over het algemeen wensen de ambte
naren zich een zo groot mogelijke mate
van beoordelingsvrijheid Ten aanzien
(ADVERTENTIE)
Onze kantoren lichten u graag verder in.
van de werkelijke situatie verlangen zij
echter weer een binding aan concrele
voorschriften.
De functionarissen zijn voor hoffelijk
heid, alhoewel de verbinding om in het
geval van een werkelijke of vermeende
provocatie met gelijke munt te betalen,
heel groot is. Vijftien procent van de
ambtenaren gewaagde van vaak voor
komende situaties met een agressief
karakter.
De weggebruikers zouden uitdagend
willen optreden en bereid zijn de maat
regelen van de politie zonder tegen
spraak op te volgen. 40 procent van de
ambtenaren constateren vaak een
schrikreactie bij de verkeersdeelnemers
tegen wie ze moeten optreden, aldus dr.
Umbach.
Uit deze gegevens kan men zonder
moeite concluderen dat de verhouding
politie en weggebruikers over het alge
meen beter is dan men uit de berichtge
ving in de pers kan opmaken.
De ambtenaren voelen op grond van
hun eigen ervaring geen sterke be
hoefte aan scholing op dit gebied:
slechts drie procent meende op dit punt
nog iets te kunnen leren. Slechts vijf
procent van de door SPR ondervraagde
verkeersdeelnemers allen hadden een
terechtwijzing gekregen had het op
treden van de politie onplezierig gevon
den. 63 procent van de geënquêteerden
betaalden de door hen opgelopen boete,
omdat zij zich schuldig voelden, veer
tien procent meende dat zij bij behan
deling van de zaak voor de rechtbank
er niet beter van zou worden en dertien
procent trachtte zich van de zaak af te
maken. De resterende tien procent be
taalde om verdere rompslomp te voor
komen. Van de ondervraagden was 27
procent van mening dat de politie zien
door verkeerscontrole vijanden zou
kunnen maken.
De ambtenaren werden als rustig, za
kelijk en vriendelijk beschouwd.
Uit de lijst van in totaal 21 mogelijke
maatregelen, die geschikt zouden zijn
om een opvoedende invloed op de weg
gebruikers uit te oefenen, werd als
eerste mogelijkheid genoemd: regelma
tige controle van de bezitters van rij
bewijzen op hun rijvaardigheid als
tweede mogelijkheid kwam de verkeers
controle uit de bus.
Volgens dr. Umbach moet het de po
litieleiding ingesteld op een negatieve
reactie van het publiek duidelijk
worden gemaakt dat zij meer dan voor
heen rekening moet houden met een pu
blick dat genegen is om met de politie
samen te werken.
Dr. Umbach concludeerde, dat het
prestigeverlies, waaraan volgens hem
de politie in het tegenwoordige her
oriënteringsproces zou lijden, niet nood
zakelijkerwijs behoeft te resulteren in
ycrlies aan efféetiviteit.
Door een tactvol tegemoetkomen aan
de nieuwe omstandigheden kan wellicht
Aardiger dan tegenover mijnheer?
de oude opdracht met minder inspan
ning als vroeger uitgevoerd worden.
Aldus dr. Umbach.
Drs. C. G. van Leeuwen, directeur
van de Rotterdamse Electrische Tram te
Rotterdam vond het dringend nodig,
dat het gehele verkeers- en vervoers
probleem (verkeersbeleid, parkeerbe
leid en openbaar vervoersbeleid) als
een geheel wordt gezien, hetgeen thans
nog dikwijls niet het geval is. Ook het
politiebeleid ten aanzien van het ver
keer zal in dit geval geheel geïntegreerd
dienen te worden.
Drs. van Leeuwen, die sprak oyer
.verkeersproblemen van het openbaar
vervoer", ging ervan uit dat thans alge
meen in ons land wordt erkend dat het
openbaar vervoer moet worden bevor
derd. Het vervoersprobleem is in feite
een ruimteprobleem, meende hij. De be
perkte ruimte dient zo doelmatig te
worden benut en daarvoor is de perso
nenauto slechts een middel. De centra
der steden moeten hun functie kunnen
blijven uitoefenen en moeten dus be
reikbaar blijven. Het openbaar vervoer
levert een veel doelmatiger benutting
van de beperkte ruimte op, z.owel ten
aanzien van de rijruimte als de par
keerruimte. Hij meende dat het open
baar vervoer aantrekkelijker gemaakt
moet worden. Dit houdt in dat regel
maat, betrouwbaarheid en snelheid
moeten verbeteren en dat kan volgens
hem door scheiding van openbaar en
particulier vervoer, met andere woor
den door een vrye baan yoor het open
baar yervoer.
zelf zenuwarts noemde. Bovendien was
daar dr. H. Smit uit Delft. Hendricus
V. had hem tijdens een conferentie
ontmoet en om de tuin geleid. Zo
doende kon hij hem bij zijn sollici
tatie als referentie opgeven.
Niet alleen het gemeenschappelijk
administratiekantoor trapte er overi
gens in. Ter zitting kwam vast te staan
dat de assistent-accountant de laatste
maand van zijn dubbel leven zelfs
twee medische functies had gehad.
's Morgens bij het G.A.K. en
middags bij het Sociaal Fonds Bouw
nijverheid. Hij spoedde zich tussen
de twee instanties op en neer in een
auto met een esculaap op de voorruit.
Dat werd hem tenslotte noodlottig,
want een Haagse agent, die hem ken
de (hij was in het verleden reeds
driemaal voor soortgelijke feiten ver
oordeeld) zag hem rijden en hield hem
aan. Toen bleek dat er ook nog een
vervolging tegen hem liep, omdat hij
zich in januari in het Haagse Malie
café had vertoond in het uniform van
een iuitenant-arts van de Koninklijke
Luchtmacht.
Hendricus V. gaf het allemaal ne>
derig toe. Wat het laatste delict betrof
hij had, zei hij het uniform laten
maken, omdat hij naar een vervelend
verjaardagsfeest moest. Het dragen
van het uniform compenseerde voor
hem de grauwheid van de avond.
Over zijn carrière bij het - G.A.K.
was hij minder spraakzaam. Hij had
een voorkeur voor het beroep arts,
ja, maar toen hij solliciteerde, dacht
hij dat het een lekenfunctie was. Pas
toen hij tegenover dr. Doeleman zat,
had hij in de gaten gekregen, dat
het om een medische functie ging en
toen had hij het spel maar doorge
speeld in de wetenschap wel, dat hij
eens door de mand moest vallen, maar
hij kon het niet laten.
,,Naar dat het weer gebeurd is", zei
de president van de rechtbank, mr. B.
van der Waarden. ,,En u vindt een
nieuw psychiatrisch onderzoek niet
eens nodig."
Dat klopte. H.V. stond op het punt
van trouwen en hij geloofde dat zijn
toekomstige vrouw hem wel tegen zijn
eniging zou kunnen beschermen. Bo
vendien had hij met de officier van
justitie afgesproken, dat hij bij deze
om hulp zou aankloppen zodra hij de
drang om zich voor iemand anders uit
te geven, weer voelde opwellen.
.,Ik wil hem inderdaad op die ma
nier graag helpen", zei mr. Bergsma
in zijn requisitoir, „maar ik betwij
fel of het iets uithaalt. Uit de vroegere
psychiatrische rapporten blijkt dat er
weinig kans op genezing is. Zijn teleur
stelling in het leven dat hem naar zijn
mening niet voldoende kansen heeft
gegeven, is te groot. Ik zie de toe
komst somber in. Daarom acht ik
gevangenisstraf beter dan ter beschik
king stelling van de regering, want
dat laatste heeft in het verleden geen
zier geholpen".
Uitspraak over veertien dagen.
LONDEN (AP) Het Britse
ministerie van buitenlandse za
ken heeft bekendgemaakt dat En
geland het reisverbod heeft opge
heven voor leden van de diplo
matieke missie van communis
tisch China in Londen.
De Chinese diplomaten werd een
reisverbod opgelegd voor afstanden van
meer dan vijf myl (8 kilometer) gere
kend vanuit het centrum van Londen,
nadat een menigte van opstandige Chi
nezen in augustus de Britse kanselarij
in Peking had vernield.
Later ontstonden ook in Londen
moeilijkheden.
Hoewel de Chinezen in Londen hun
bewegingsvrijheid dus weer terug heb
ben, worden de maatregelen van de Pe-
kingse regering tegen Britse diplomaten
aldaar steeds strenger, aldus het mi
nisterie.
De Britten mogen in Peking alleen
van hun huis naar het gebouw van de
missie en terug, een afstand van nau
welijks 750 meter.
„Wij hebben het initiatief genomen en
hopen nu maar dat de Chinezen ons
voorbeeld zullen volgen", zei een func
tionaris van het ministerie.
Het Tsjechische persbureau C.T.K.
bericht uit Peking dat er nu'onderling
gevochten wordt tussen Mao-gezinde
organisaties in Sjanghai en Peking.
Het Chinese dagblad Wen Hwei Pao
noemde de botsingen een „binnenlandse
oorlog". C.T.K. noemde ze „gewapende
botsingen tussen revolutionaire (Mao-
gezinde) organisaties, die in aantal toe
nemen".
Volgens de Chinese krapt is de strijd
en de kritiek tegen elementen die de
kapitalistische weg volgen, opgehouden.
Bijzonderheden over de gevechten
werden niet gegeven.
In Peking kwam het tot gevechten
tussen aanhangers van twee stromin
gen in de volksuniversiteit. Meer dan
honderd mensen zouden verwondingen
hebben opgelopen. Ook op de land
bouwhogeschool schijnen zich ongere
geldheden te hebben voorgedaan.
Voorts zijn verscheidene mensen ge
wond geraakt bij botsingen tussen be
manningen uit Peking en Tientsin van
de burgerluchtvaart, zo meldt C.T.K.
De zedenverwildering is ten dode
opgeschreven, los-vaste vrienden en
vriendinnen. Als we professor J. Bar-
zun van de Columbia-universiteit in
Texas mogen geloven, is er een rede.
lijke kans dat er een sterke puritein-r
se stroming onze wufte eeuw zal
overspoelen. Al die seksuele vrijheid,
is straks niet leuk meer, zegt hij,
want als iedereen vrij is, blijft er
niets of niemand meer over om ter
genaan te schoppen.
Voorlopig valt er nog genoeg te
schopgen.
Maar niet tegen de Sint. Die man
beweegt zich duidelijk boven de par.
tijen. Mede dankzij zijn schimmel.
De wetenschap heeft zich ook over
die schimmel gebogen en het blijkt
dat het dier vermoedelijk een over
blijfsel is uit lang vervlogen heidense
tijden, waarin Wodan, naar men ge
loofde, op zijn schimmel SleipnAr
door de lucht placht te rijden. De
vijfde december is dus eigenlijk een
zeer W alhallucineus feest.
De prestatie van Piet Schepers uit
Nieuw Dijk, die 13 km kroop, schijnt
in de Achterhoek aanstekelijk te
werken. Uit Wolfersveen komen ge
ruchten van iemand die met een
kruiwagen naar Amsterdam wil rij
den.
En in Ullcoten woont een dame
die op één rolschaats voorgoed
de grens over wil.
Maar intussen is er geen bijhouden
meer aan. De nieuwe catechismus is
nu alweer ouderwets, tenminste naar
Nederlandse maatstaven. Dit heeft de
Nijmeegse theoloog, prof. Schille-
beeckx tijdens een lezing in New
York verklaard. En dat was al vorige
week.
„Waarom ik geen minirokken
draag? Ik hèb niet eens 12,5 centi-
meter boven de knie."
(Brenda Lee)
Dick Vriesman (54), eigenaar van
vier theaters: „Zolang ze roepen, dat
God dood is, leeft Hij. Niemand
roept: Zeus is dood. Maar die is dan
ook dood."
In Eindhoven is maandag een mijn.
heer uit Den Haag komen praten.
Het was drs. A. Quadvlieg van het
ministerie van Economische Zaken,
die in een redevoering van ongeveer
één uur 481 maal het woord „struc
tuur", al of niet verbonden met
woorden als -verandering, -plan,
-beeld etc., bezigde. De man had
zijnt rede van de voorzitter boven-
dien nog moeten bekorten.
Dat betekent om de zeven acht
seconden een keer „structuur". Is
dat nou structuurbeleid?
Een zekere Jozefien sprak dezer
dagen de volgende rake tekst uit t
„Dit is een calvinistisch land. Zelfs
de katholieken zijn hier grote calvi
nist en!"
Hebt u ook al twee kwartjes opzij
gelegd voor een Luns-pakket? Zijne
Excellentie krijgt het wel te verdu
ren. En niet alleen van die Sjaloom-
mensen uit Odijk. Maar wist u tus
sen haakjes, dat minister Luns zich
stiekum al aan het voorbereiden is
op een stülvolle-oude-dag-in-terug-
getrokkenheid?
Luns is namelijk een niet onver
dienstelijk Napoleon-kenner en
(vindt u het vreemd?) -vereerder.
Tot zijn groot genoegen kreeg de
minister vorige week bij zijn bezoek
aan Tsjecho-Slowakije de kans om
Austerlitz te bezoeken U weet wel,
waar Napoleon vocht tegen de legers
van Oostenrijk en Rusland, de „Drie-
keizerslagBij het bezoek kreeg mi
nister Luns een doosje aarde van het
slagveld, een oude penning en enige
antiquarische boeken aangeboden.
Luns zei toen met dit materiaal de
basis te willen leggen voor een eigen
Napoleon-museum
In zijn eigen ballingsoord]!
MERIJN
(ADVERTENTIE)
Dringt direct door tot aan
de haard van de pijn
lïeumatische pijnen, spit, zenuwpijnen,
verstuikingen, stijve nek en ledematen
mets werkt sneller, niets werkt aangename»
ter verlichting van pijn dan Algesal-balsenu
Onmiddellijk in de huid doordringend, werkt
Algesal diep op de weefsels in tot aan de
haard van de pijn (zonder oppervlakkige
warmtesensatie of irritatie van de huid te
veroorzaken) en "doorstraalt" verlichtend
weefsels en spieren tot in de gewrichten;
Reumatische pijnen en stijfheid makea
spoedig plaats voor een durend gevoel vaa
verlichting en welbehagen.
Wacht niet tot de pijn uitbreektl Zorgt
dat U thuis altijd een tube Algesal bi] de
hand hebt om zodra het nodig is de Diin te
verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en dros.