rolux! DIRECTEUR J. VAN KONIJNENBURG: Eén groot havenschap voor hele Schelde maar logisch Pseudo-G.A.K.-arts werd niet om diploma 's gevraa van politie behandelt anders dan man vrouw Oók nog 'n voorschot op uw girorekening? Duizend gulden krediet Algemene Bank Nederland e^e ër\5 arom EIS VOOR AMSTERDAMSE RECHTBANK: 1 JAAR Reisverbod Chinezen in Engeland opgeheven dagelijks wt u een I toe aan Fzuiger... Eigen leven Grondpolitiek Reimerswaal Dr. Umbach op tiende leergang ANWB Ja! Op een rente-girorekening n*3%%rente en... tot SüsSIe verlichting van pijn in spieren en gewrichten wstenen DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 22 NOVEMBER 1967 ctrolux ijn :hep 0 ngen vel DIPLOMA AMERIKA BERICHTEN PRESTIGE DRANG Gevechten pi schraapmachine.maar een aam zuigwonder. >udt uw „vloerkapitaaP ct. oor meer dan hij kost lux ar in de winkel ziet; sen vakkundig en kunt u zélf iten van Electrolinc' kken. kei van bijzondere s Electrolux riezers, vloerwrijvers, z. 7-2093 1482 •2^ 2491 >35 :hn. bureau teuung n 4 Dussen Tel. 04169- (Van een onzer verslaggevers) VLISSINGEN Ze hebben bet links en rechts over super de lux container terminals, liefst allemaal met hoofdletters, maar ik zeg, dat met een stuk kade en voldoende terrein er achter ook al containers zijn te verladen. Op het ogenblik bestuderen wij de mogelijkheid om in Vlissingen-Oost, noordwestelijk van de werf van de Koninklijke Maatschappij ,,De Schelde" een nieuwe handelskade aan te1 leggen. Daar zit de N.V. Haven van Vlissingen om te springen. Door het toegeno men werk kunnen ze in de Vlissingse buitenhaven en de binnenhavens nauwelijks meer uit de voeten. J. van Konijnenburg (42) sinds februari 1965 directeur van het Havenschap Vlissingen (in oprichting) voelt alles voor containerverlading in de Sloe- haven, maar het moet niet op de eerste plaats „van hem" ko men. Het Is de taak van het Havenschap om in havenfaciliteiten, zoals kaden, wegen enz. te voorzien als daarom verzocht wordt. Het initiatief voor nieuwe activiteiten moet op de eerste plaats van het particuliere bedrijfs leven komen. Zo zijn we in het con crete geval van de wens voor een handelskade in Vlissingen-Oost be naderd door de N.V. Haven van Vlis singen. We maken gezamenlijk studie en hopen zo spoedig mogelijk de plan nen te verwezenlijken. Spoed is natuurlijk geboden. Het is met die plannen zo, dat je ze „giste- nen" eigenlijk al klaar zou willen hebben- Als diensten of scheepvaart lijnen zich op een andere haven gaan concentreren, dan is het niet gemak kelijk meer ze daar nog los te weken. Aan de andere kant is de aanpak van containervervoer, zoals dat bijvoor beeld in Rotterdam gebeurt een in gewikkelde zaak. Er moeten ontzet tend dure kranen voor worden aan geschaft, er moeten zelfs speciale schepen voor worden gebouwd. Dat vergt natuurlijk onvoorstelbaar hoge investeringen. De nieuwe kade waar we in Vlissingen-Oost aan denken kan maximaal 750 meter lang wor den. Dat hoeft natuurlijk niet direct allemaal kade te worden. Dat kan stukje voor stukje, naargelang de fi nanciële polsstok." P)e heer Van Konijnenburg huist in kamer 22 van het nieuwe Vlis singse stadhuis. Dat „achteraf kamer tje" valt eigenlijk moeilijk te rijmen met de voorstelling die men zich maakt van de belangrijkheid en voor al omvangrijkheid yan een dergelijk havenbestuur. Directeur Van Konijnenburg (achter een bureau bezaaid met al of niet op gerolde kaarten en plantekeningen): „Als het Havenschap straks een eigen leven gaat leiden zullen er ze ker eigen diensten komen, bijvoor beeld voor onderhoud, van indu strieterreinen en havens. Technisch werk gebeurt momenteel veelal in overleg met rijkswaterstaat, voor administratieve besognes ga ik naar de provinciale griffie. Nu, in de periode van opbouw gaat het natuurlijk vooral om het ver strekken van gewenste informatie, van meten en passen om het een belangstellende naai de zin te kun nen maken. We kunnen overigens lang niet iedere industrie in Vlis singen-Oost gebruiken. Een korset- tenfabriek bijvoorbeeld hoort hier helemaal niet thuis, die zou beter passen op het nieuwe gemeente lijke industrieterrein ten westen van het Kanaal door Walcheren. Als een fabrieksdirectie zich hier meldt en je kan ze geen geschikte ruimte bieden, dan kijk je eens in de blauwe lucht en suggereert ze om bijvoorbeeld eens in Terneuzen een kijkje te gaan nemen". De heer Van Konijnenburg, een flin ke gestalte, kort geknipt grijs haar, een stevige snor en sprekend met een rond stemgeluid, dat wel bij een zee man zou passen zegt, als de idee van een havenschap voor de gehele Schelde ter sprake komt. gedecideerd: „Daar ben ik alleen maar voor. Het zou het logisch doortrekken beteke nen van hetgeen nu gebeurt met het opnemen van terreinen, kaden enz. van de N.V. Haven van Vlissingen in het Havenschap Vlissingen. Nu zou er zeven kilometer verder het Haven schap Terneuzen komen, die ook ter reinen gaat verheuren, een grondpo litiek gaat voeren enz. Dat is eigen lijk niet gewenst, want het is toch al moeilijk de verschillen niet Antwer pen, in de te bieden faciliteiten, op te vangen. Iedereen schreeuwt trouwens van daag de dag om coördinatie. Zo erg moeilijk zou het mijns inziens niet zijn om tot één havenschap te ko men want het bestuur in Terneuzen zal toch dezelfde partners krijgen als hier: rijk, provincie en gemeente. Wat de N.V. Haven van Vlissingen betreft, daar nemen we maar één functie van over n.l. het beheer over kaden enz. De dienstverlening en het stuwadoorsbedrijf van deze onder neming zullen natuurlijk onvermin derd hun eigen leven kunnen blijven leiden. Ts er nog ruimte voor nieuwe indu strieën in Vlissingen-Oost? De wijs vinger van directeur Van Konijnen burg zwerft over het kaartje van het gebied: „Hier en hier is nog plaats. In to taal 110 hectare. Dat zijn echter in hoofdzaak kleinere stukken. We moe ten een uitgebreider assortiment van terreinen kunnen aanbieden. Er is nu een uitbreiding in studie in oos telijke richting, op Zuidbevelands grondgebied dus, van niet minder dan 600 hectare. Dat wil overigens niet zeggen, dat wij geen kleinere indu strieën zouden accepteren, in tegen deel. Overigens is het ook belangrijk bui ten je eigen gebied te blijven kijken. Er moet voldoende speelruimte voor recreatie blijven. Er moet in ieder geval worden voorkomen, dat er hier zo'n woongebied als Pernis zou ont staan. Plannen op grotere schaal betekent ook denken aan het Reimerswaal- plan. Het is verstandig alles zo vroeg mogelijk te inventariseren. Het gaat volgens mij hier om een zaak op lange termijn. Je moet niet versnip peren maar concentreren. De ontwik keling in Rotterdam wijst er duidelijk op dat „samenballingstimuleert. Die agglomeratie-idee proberen wij in Vlissingen-Oost nu met De Schel de, Hoechst en Rilliton, ook te kwe ken." Het gebeurde rond de onderhande lingen met Péchiney heeft ook direc teur Van Konijnnenburg een teleur stelling opgeleverd. „Als die fabriek in België gaat bouwen, zit hij nog naast de deur en heeft het concur- rentie-argument van de regering, ten aanzien van de aluminiumfabriek in Delfzijl, toch ook geen zin. Dan kun nen we beter dat „graantje*' hier meepikken." J. VAN KONIJNENBURG ze kunnen niet uit de voeten Directeur Van Konijnenburg buigt zich weer over de plannen voor „zijn" haven- en industrie gebied, die elke dag meer wer kelijkheid worden. De kranen van de Scheldepoortwerf zwaaien al boven schepen, de reusachtige contouren van het Hoedisteomplex beheersen er al de „sky-line". Het Havenschap doet er het zijne aan. (Van onze correspondent) AMSTERDAM „Pseudologia fantastica" heet het ziektebeeld van de 31- jarige Hagenaar Hendricus V., die gisteren bleek en stamelend voor de Am sterdamse rechtbank stond. Het komt er op neer, dat hij bij tijd en wijlen de onblusbare drang in zich voelt opkomen, om zich voor meer uit te geven dan hij is. In mei van dit jaar was het weer zo ver. Hij reflecteerde op een advertentie, waarin het gemeenschappelijk admi nistratiekantoor voor zijn Rotterdamse vestiging een verzekeringsgenees- kundige vroeg. Binnen acht minuten was de zaak beklonken. De assistent-ac countant zag zich, dank zij zijn beschaafde profiel en ingestudeerd medisch jargon, aangenomen als controlerend arts met een brutosalaris van 2200, in de maand. „Oplichting bewezen", constateerde de officier van justitie, mi. J. Bergs- ma, en hij eiste een jaar gevangenis straf met aftrek, gevolgd door voor waardelijke terbeschikkingstelling van de regering met een proeftijd van drie jaar. Mr. Constanse, de verdediger, was het daar echter helemaal niet mee eens. „Van strafbare oplichting is mo reel gezien geen sprake", betoogde hij. „Verdachte heeft geen engel ogenblik het oogmerk gehad financieel beter te worden van zijn bedrog. Dat sala ris was een onvermijdelijke bijkomstig heid. Hier is dan ook geen wraak op zijn plaats, maar medelijden. Als hij zich voor prins Bernhard had uitgegeven, of voor officier van justitie, was er niets aan de hand geweest. Laat ons eerlijk zijn heren. Het is ondenkbaar dat u daar achter de tafel had geze ten zonder ooit uw diploma van mees ter in de rechten te tonen. Het is ver dachte allemaal wel erg gemakkelijk gemaakt." Inderdaad bleek ter zitting, dat Hen dricus V- drie maanden lang zijn spel van verdichtselen had kunnen spelen, zonder dat iemand er krachtig op had aangedrongen, zijn papieren te mogen zien. De arts H. Doeleman had zijn bewering, dat hij in 1956 in Utrecht was afgestudeerd en dat hij zich ver volgens in Amerika had gespecialiseerd in de sociale psychiatrie en in de psychotherapie, voldoende geacht om hem aan te nemen. Misschien speel de ook een rol dat V. kwistig met vi sitekaartjes strooide, waarop hij zich- ROTTERDAM (ANP) Om een duidelijk inzicht te krijgen in de verstandhouding tussen verkeersdeelnemers en politiemannen in het verkeer heeft dr. R. Umbach, politiepsycholoog te München, twee onderzoeken uitgevoerd, waarbij gebleken is dat 25 procent van de ondervraagde politiemensen vrouwen anders behandelen dan man nen, zodat het geslacht van de tegenpartij een bepaalde invloed uit oefent op het geven van een terechtwijzing. Dr. Umbach vertelde dit gisterochtend in het Rotterdamse Hiltonhotel, waar de tiende door de ANWB georganiseerde politieleergang werd gehouden. Dr. Um bach, die sprak over de „verhouding verkeersdeelnemer-politie", voegde aan zijn ituspraak toe, dat het volgens de uitspraak van de ambtenaren echter geen effect zal hebben, wanneer vrou wen proberen door hun vrouwelijkheid voordeel te behalen. De mogelijkheid van de beïnvloeding door vrouwelijke charmes werd door 97 procent van de ondervraagden verworpen. Het ene onderzoek had betrekking op 271 politiemannen, andere op 60 weg gebruikers. Volgens dr Ambach vullen de resultaten van beide onderzoekingen elkaar in verbazingwekkende mate aan, zodat het onderzoek onder de verkeers deelnemers, dat op een te kleine steek proef berust, toch een juiste opinie- waarde heeft. Over het algemeen wensen de ambte naren zich een zo groot mogelijke mate van beoordelingsvrijheid Ten aanzien (ADVERTENTIE) Onze kantoren lichten u graag verder in. van de werkelijke situatie verlangen zij echter weer een binding aan concrele voorschriften. De functionarissen zijn voor hoffelijk heid, alhoewel de verbinding om in het geval van een werkelijke of vermeende provocatie met gelijke munt te betalen, heel groot is. Vijftien procent van de ambtenaren gewaagde van vaak voor komende situaties met een agressief karakter. De weggebruikers zouden uitdagend willen optreden en bereid zijn de maat regelen van de politie zonder tegen spraak op te volgen. 40 procent van de ambtenaren constateren vaak een schrikreactie bij de verkeersdeelnemers tegen wie ze moeten optreden, aldus dr. Umbach. Uit deze gegevens kan men zonder moeite concluderen dat de verhouding politie en weggebruikers over het alge meen beter is dan men uit de berichtge ving in de pers kan opmaken. De ambtenaren voelen op grond van hun eigen ervaring geen sterke be hoefte aan scholing op dit gebied: slechts drie procent meende op dit punt nog iets te kunnen leren. Slechts vijf procent van de door SPR ondervraagde verkeersdeelnemers allen hadden een terechtwijzing gekregen had het op treden van de politie onplezierig gevon den. 63 procent van de geënquêteerden betaalden de door hen opgelopen boete, omdat zij zich schuldig voelden, veer tien procent meende dat zij bij behan deling van de zaak voor de rechtbank er niet beter van zou worden en dertien procent trachtte zich van de zaak af te maken. De resterende tien procent be taalde om verdere rompslomp te voor komen. Van de ondervraagden was 27 procent van mening dat de politie zien door verkeerscontrole vijanden zou kunnen maken. De ambtenaren werden als rustig, za kelijk en vriendelijk beschouwd. Uit de lijst van in totaal 21 mogelijke maatregelen, die geschikt zouden zijn om een opvoedende invloed op de weg gebruikers uit te oefenen, werd als eerste mogelijkheid genoemd: regelma tige controle van de bezitters van rij bewijzen op hun rijvaardigheid als tweede mogelijkheid kwam de verkeers controle uit de bus. Volgens dr. Umbach moet het de po litieleiding ingesteld op een negatieve reactie van het publiek duidelijk worden gemaakt dat zij meer dan voor heen rekening moet houden met een pu blick dat genegen is om met de politie samen te werken. Dr. Umbach concludeerde, dat het prestigeverlies, waaraan volgens hem de politie in het tegenwoordige her oriënteringsproces zou lijden, niet nood zakelijkerwijs behoeft te resulteren in ycrlies aan efféetiviteit. Door een tactvol tegemoetkomen aan de nieuwe omstandigheden kan wellicht Aardiger dan tegenover mijnheer? de oude opdracht met minder inspan ning als vroeger uitgevoerd worden. Aldus dr. Umbach. Drs. C. G. van Leeuwen, directeur van de Rotterdamse Electrische Tram te Rotterdam vond het dringend nodig, dat het gehele verkeers- en vervoers probleem (verkeersbeleid, parkeerbe leid en openbaar vervoersbeleid) als een geheel wordt gezien, hetgeen thans nog dikwijls niet het geval is. Ook het politiebeleid ten aanzien van het ver keer zal in dit geval geheel geïntegreerd dienen te worden. Drs. van Leeuwen, die sprak oyer .verkeersproblemen van het openbaar vervoer", ging ervan uit dat thans alge meen in ons land wordt erkend dat het openbaar vervoer moet worden bevor derd. Het vervoersprobleem is in feite een ruimteprobleem, meende hij. De be perkte ruimte dient zo doelmatig te worden benut en daarvoor is de perso nenauto slechts een middel. De centra der steden moeten hun functie kunnen blijven uitoefenen en moeten dus be reikbaar blijven. Het openbaar vervoer levert een veel doelmatiger benutting van de beperkte ruimte op, z.owel ten aanzien van de rijruimte als de par keerruimte. Hij meende dat het open baar vervoer aantrekkelijker gemaakt moet worden. Dit houdt in dat regel maat, betrouwbaarheid en snelheid moeten verbeteren en dat kan volgens hem door scheiding van openbaar en particulier vervoer, met andere woor den door een vrye baan yoor het open baar yervoer. zelf zenuwarts noemde. Bovendien was daar dr. H. Smit uit Delft. Hendricus V. had hem tijdens een conferentie ontmoet en om de tuin geleid. Zo doende kon hij hem bij zijn sollici tatie als referentie opgeven. Niet alleen het gemeenschappelijk administratiekantoor trapte er overi gens in. Ter zitting kwam vast te staan dat de assistent-accountant de laatste maand van zijn dubbel leven zelfs twee medische functies had gehad. 's Morgens bij het G.A.K. en middags bij het Sociaal Fonds Bouw nijverheid. Hij spoedde zich tussen de twee instanties op en neer in een auto met een esculaap op de voorruit. Dat werd hem tenslotte noodlottig, want een Haagse agent, die hem ken de (hij was in het verleden reeds driemaal voor soortgelijke feiten ver oordeeld) zag hem rijden en hield hem aan. Toen bleek dat er ook nog een vervolging tegen hem liep, omdat hij zich in januari in het Haagse Malie café had vertoond in het uniform van een iuitenant-arts van de Koninklijke Luchtmacht. Hendricus V. gaf het allemaal ne> derig toe. Wat het laatste delict betrof hij had, zei hij het uniform laten maken, omdat hij naar een vervelend verjaardagsfeest moest. Het dragen van het uniform compenseerde voor hem de grauwheid van de avond. Over zijn carrière bij het - G.A.K. was hij minder spraakzaam. Hij had een voorkeur voor het beroep arts, ja, maar toen hij solliciteerde, dacht hij dat het een lekenfunctie was. Pas toen hij tegenover dr. Doeleman zat, had hij in de gaten gekregen, dat het om een medische functie ging en toen had hij het spel maar doorge speeld in de wetenschap wel, dat hij eens door de mand moest vallen, maar hij kon het niet laten. ,,Naar dat het weer gebeurd is", zei de president van de rechtbank, mr. B. van der Waarden. ,,En u vindt een nieuw psychiatrisch onderzoek niet eens nodig." Dat klopte. H.V. stond op het punt van trouwen en hij geloofde dat zijn toekomstige vrouw hem wel tegen zijn eniging zou kunnen beschermen. Bo vendien had hij met de officier van justitie afgesproken, dat hij bij deze om hulp zou aankloppen zodra hij de drang om zich voor iemand anders uit te geven, weer voelde opwellen. .,Ik wil hem inderdaad op die ma nier graag helpen", zei mr. Bergsma in zijn requisitoir, „maar ik betwij fel of het iets uithaalt. Uit de vroegere psychiatrische rapporten blijkt dat er weinig kans op genezing is. Zijn teleur stelling in het leven dat hem naar zijn mening niet voldoende kansen heeft gegeven, is te groot. Ik zie de toe komst somber in. Daarom acht ik gevangenisstraf beter dan ter beschik king stelling van de regering, want dat laatste heeft in het verleden geen zier geholpen". Uitspraak over veertien dagen. LONDEN (AP) Het Britse ministerie van buitenlandse za ken heeft bekendgemaakt dat En geland het reisverbod heeft opge heven voor leden van de diplo matieke missie van communis tisch China in Londen. De Chinese diplomaten werd een reisverbod opgelegd voor afstanden van meer dan vijf myl (8 kilometer) gere kend vanuit het centrum van Londen, nadat een menigte van opstandige Chi nezen in augustus de Britse kanselarij in Peking had vernield. Later ontstonden ook in Londen moeilijkheden. Hoewel de Chinezen in Londen hun bewegingsvrijheid dus weer terug heb ben, worden de maatregelen van de Pe- kingse regering tegen Britse diplomaten aldaar steeds strenger, aldus het mi nisterie. De Britten mogen in Peking alleen van hun huis naar het gebouw van de missie en terug, een afstand van nau welijks 750 meter. „Wij hebben het initiatief genomen en hopen nu maar dat de Chinezen ons voorbeeld zullen volgen", zei een func tionaris van het ministerie. Het Tsjechische persbureau C.T.K. bericht uit Peking dat er nu'onderling gevochten wordt tussen Mao-gezinde organisaties in Sjanghai en Peking. Het Chinese dagblad Wen Hwei Pao noemde de botsingen een „binnenlandse oorlog". C.T.K. noemde ze „gewapende botsingen tussen revolutionaire (Mao- gezinde) organisaties, die in aantal toe nemen". Volgens de Chinese krapt is de strijd en de kritiek tegen elementen die de kapitalistische weg volgen, opgehouden. Bijzonderheden over de gevechten werden niet gegeven. In Peking kwam het tot gevechten tussen aanhangers van twee stromin gen in de volksuniversiteit. Meer dan honderd mensen zouden verwondingen hebben opgelopen. Ook op de land bouwhogeschool schijnen zich ongere geldheden te hebben voorgedaan. Voorts zijn verscheidene mensen ge wond geraakt bij botsingen tussen be manningen uit Peking en Tientsin van de burgerluchtvaart, zo meldt C.T.K. De zedenverwildering is ten dode opgeschreven, los-vaste vrienden en vriendinnen. Als we professor J. Bar- zun van de Columbia-universiteit in Texas mogen geloven, is er een rede. lijke kans dat er een sterke puritein-r se stroming onze wufte eeuw zal overspoelen. Al die seksuele vrijheid, is straks niet leuk meer, zegt hij, want als iedereen vrij is, blijft er niets of niemand meer over om ter genaan te schoppen. Voorlopig valt er nog genoeg te schopgen. Maar niet tegen de Sint. Die man beweegt zich duidelijk boven de par. tijen. Mede dankzij zijn schimmel. De wetenschap heeft zich ook over die schimmel gebogen en het blijkt dat het dier vermoedelijk een over blijfsel is uit lang vervlogen heidense tijden, waarin Wodan, naar men ge loofde, op zijn schimmel SleipnAr door de lucht placht te rijden. De vijfde december is dus eigenlijk een zeer W alhallucineus feest. De prestatie van Piet Schepers uit Nieuw Dijk, die 13 km kroop, schijnt in de Achterhoek aanstekelijk te werken. Uit Wolfersveen komen ge ruchten van iemand die met een kruiwagen naar Amsterdam wil rij den. En in Ullcoten woont een dame die op één rolschaats voorgoed de grens over wil. Maar intussen is er geen bijhouden meer aan. De nieuwe catechismus is nu alweer ouderwets, tenminste naar Nederlandse maatstaven. Dit heeft de Nijmeegse theoloog, prof. Schille- beeckx tijdens een lezing in New York verklaard. En dat was al vorige week. „Waarom ik geen minirokken draag? Ik hèb niet eens 12,5 centi- meter boven de knie." (Brenda Lee) Dick Vriesman (54), eigenaar van vier theaters: „Zolang ze roepen, dat God dood is, leeft Hij. Niemand roept: Zeus is dood. Maar die is dan ook dood." In Eindhoven is maandag een mijn. heer uit Den Haag komen praten. Het was drs. A. Quadvlieg van het ministerie van Economische Zaken, die in een redevoering van ongeveer één uur 481 maal het woord „struc tuur", al of niet verbonden met woorden als -verandering, -plan, -beeld etc., bezigde. De man had zijnt rede van de voorzitter boven- dien nog moeten bekorten. Dat betekent om de zeven acht seconden een keer „structuur". Is dat nou structuurbeleid? Een zekere Jozefien sprak dezer dagen de volgende rake tekst uit t „Dit is een calvinistisch land. Zelfs de katholieken zijn hier grote calvi nist en!" Hebt u ook al twee kwartjes opzij gelegd voor een Luns-pakket? Zijne Excellentie krijgt het wel te verdu ren. En niet alleen van die Sjaloom- mensen uit Odijk. Maar wist u tus sen haakjes, dat minister Luns zich stiekum al aan het voorbereiden is op een stülvolle-oude-dag-in-terug- getrokkenheid? Luns is namelijk een niet onver dienstelijk Napoleon-kenner en (vindt u het vreemd?) -vereerder. Tot zijn groot genoegen kreeg de minister vorige week bij zijn bezoek aan Tsjecho-Slowakije de kans om Austerlitz te bezoeken U weet wel, waar Napoleon vocht tegen de legers van Oostenrijk en Rusland, de „Drie- keizerslagBij het bezoek kreeg mi nister Luns een doosje aarde van het slagveld, een oude penning en enige antiquarische boeken aangeboden. Luns zei toen met dit materiaal de basis te willen leggen voor een eigen Napoleon-museum In zijn eigen ballingsoord]! MERIJN (ADVERTENTIE) Dringt direct door tot aan de haard van de pijn lïeumatische pijnen, spit, zenuwpijnen, verstuikingen, stijve nek en ledematen mets werkt sneller, niets werkt aangename» ter verlichting van pijn dan Algesal-balsenu Onmiddellijk in de huid doordringend, werkt Algesal diep op de weefsels in tot aan de haard van de pijn (zonder oppervlakkige warmtesensatie of irritatie van de huid te veroorzaken) en "doorstraalt" verlichtend weefsels en spieren tot in de gewrichten; Reumatische pijnen en stijfheid makea spoedig plaats voor een durend gevoel vaa verlichting en welbehagen. Wacht niet tot de pijn uitbreektl Zorgt dat U thuis altijd een tube Algesal bi] de hand hebt om zodra het nodig is de Diin te verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en dros.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 7