BEB3
Oostburg zoekt naar oplossing
voor west-Z.-Vlaams probleem
Oplegger met bieten gekanteld
Agrarisch Zeeland
huldigt consulent
Houd die ellendige
ladders voortaan onder
de wet
A. de Poorter (72)
blijft de klanten
keurig knippen
BURGEMEESTER
..Alle richtingen
moesten samen
RIJKSINSPECTEUR:
Ik kies voor
de realiteit
YAN DONGEN K.Y.P.:
Scholen kunnen
elkaar aanvullen
Installatie
burgemeester
van Ylissingen
Zilveren jubileum ir. Harmsen
A. den Exter
Bossche hof
bevestigt
vonnis
EEN SCHOLEN
GEMEENSCHAP
NIET
REALISTISCH
Herdenking
bevrijding
Vlissingen
Yrachtauto ramt
lichtmast
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 2 NOVEMBER 1967
Najaarsshow
Garage
Biesbroeck
DAF-
Automobielen
tOOGWATEJ?
VANDAAG
MORGEN
eer nieuws uit
ad en streek
Pag-
3 en
Tien jaar gevangenis
Programmaschool
Noodzaak
Onverkwikkelijk
met de onzichtbare Footloc in nieuwe Libellé nylons
Nieuwe Libelle nylons met Footloc"
niet één cent duurder
Hobby
Jarenlang
ljartwedstrijd op het topU,,
Boets namen niet mindtr
pelers deel. Aan deze wed. i
■en prachtige prijzen verbon.
onder de eerste prijs bestend
dio. De uitslag was ais volgj.
e Meester, Kemsefce-Paal,
uien, idem, 3. E. v. Cauter
Tromp, 4. H. v, Dorsselaer!
dorp, 5. W, de Belie te Hel.
,s beteer voor le Nederlsn.
iscliietbig Aan de schj».
calkoenen welke werd gehou.
!yr. de Kind namen 77 schut.
Vital de Vos uit Hulst nam
■ogel en een zijvogel en daan
alkoenen voor zijn rekening,
vogel werd niet afgeschoten
B. de Moor uit De Klinge
meeste kleine vogels,
iskilse Veerpont Warmess
te Sluiskil is voltooid en de
gaat verdwijnen, zal hst
voor voetgangers, fietsers en
sen worden onderhouden door
pont. Deze pont zal gebouwd
door de Arnhemse Scheeps-
itschappij en waarschijnlijk
a s. aan Rijkswaterstaat w«.
■gedragen.
nstaand weekend wordt de
rneuzen verwacht. De over.
al gebeuren bij de Brug van
op de plaats waar ln het zo
en Mullere Rondvaartboot de
in- en uitlaadt.
steen
wedstrijd Aan de biljart.
1 op het gewone biljart in café
>n bij J. der Weduwe namen
■rs deel. De uitslag was als
E. Nachtegael en G. Pietera,
een, 2. Eng. Picavet, St.-Jan.
W. Mariman, De Klinge (Bi,
Goetbem, St.-Jansteen en H,
k, De Klinge (Bi. De groot-
nl. 18 caramboles, werd ge-
door Eug. Picavet, St.-Jan-
orden
ïgelwedstryd De zeehengel-
>e Vogel" zal zaterdag 4 no-
in de Westerse helde haar 7e
laatste zeehengelwedstrijd hou*
wedstrijd begint om 14.15 uur
Digt om 17.15 uur en wordt
n nabij de Perkstraat.
(ADVERTENTIE)
in HULST bij
KI. BAGIJNESTR. 25
HULST
Gebruikte en nieuw»
'de onze advertentie in
deze krant van
ZATERDAG A.S.
m, vrijdag 3 nov. Hansweert
L 15.32 uur, Terneuzem 2.35 et
Jlissingen 2.05 en 14.24, Wemel-
£.57 en 16.14 uuir.
|ZEN
J 34: Collages, schilderijen W
an Jenny Weyland.
|NS
►t 20 uur Jaontje
ran Oranje 10.3C en 14.15 uur
met „Ploeft"
PEN
20 uur
■gende Hollander
(Van een onzer verslaggevers)
OOSTBURG Op de rijkswee; tus
sen Aardenburg en Oostburg is gister
middag een met bieten beladen op
legger, eigendom van de heer F. Ceu-
lenaere uit Sluis, in een diepe sloot te
rechtgekomen.
De wagen was losgeraakt van een
«•andere oplegger en trekker. Nadat de
bieten waren overgeladen kon de op-
i legger uit zijn ongewone positie wor
den getakeld.
ZEN
J 34: Collages, schilderijen «n
an Jenny Weyland.
PEN
20 uur
eunerbarori
even wat anders. Kijk 'e® i
sr! Het is een officieel M
oor het Notariële Archi®;
VAN UYLEN .n°L! bof
ruim driehonderd bunes-1.,,
e Uylenborgh heeft gestaui' p
_.hte even bij deze PrG :f-telf
Lde toen ietwat teleurf.
i weet waar de juiste Pleï
VLISSINGEN De installatie, tij
dens de buitengewone raadsvergaderin
op vrijdag 3 november om j 14 uur
van drs. D. Roemers als burgemees
ter van Vlissingen, kan djeor belang
stellenden vanaf de publieke tribune
van de raadzaal worden gevolgd. In
dien aldaar geen plaatsen meer be
schikbaar zijn, kunnen de gebeurtenis
sen in de raadzaal via een gesloten
televisiecircuit worden gevolgd in de
kantine van het stadhuis.
(Van een onzer verslaggeefsters)
GOES Ook als is ir. W. L. Harmsen
uit Goes, ryksveeteelt- en zuivelconsu-
lent, nog maar even de 50 jaren ge
passeerd en dus nog niet aan zijn pen
sioen toe, in de agrarische wereld
meent men blijkbaar dat deze man
toch wel een beetje rust verdient. Gis
termiddag heeft men de kans gekre
gen daar „iets aan te doen."
De heer Harmsen vierde gisteren z|jn
25-jarig dienstjubileum. Een huldigings
comité, dat werd samengesteld uit ver
tegenwoordigers van agrarisch Zeeland
heeft er voor gezorgd dat dit jubileum
ook werkelyk is gevierd
In de Prins van Oranje te Goes is
de familie Harmsen een receptie aan-
MAANDAG 6 november bestaat de rij-
vereniging De Oranjeruiters in Axel
30 jaar. De heer A. den Exter is al
jarenlang instruxteur bij de ruiters.
»C. de Feijter deed dir werk voor
m}ï\ zo vertelt hij„Ik ben eerst een
tijdje zo maar m.eegereden. De lief
hebberij voor de paarden heb ik
overgehouden uit mijn militaire
diensttijd. Ik was bij de cavalerie in
Apeldoorn. Twee jaar heb ik ge
diend. Als beroepswant het was mijn
bedoeling voor zes jaar te tekenen
maar na twee jaar ben ik er al mee
gestopt. Dat kon nog net."
fiE heer De Feijter had )iet te druk
en kon niet langer meer instructie
geven. Toen nam ik het over van
hem. De laatste decennia heeft de
paardesport enorm veel opgang ge
maakt. Het was op een gegeven mo
ment zelfs nodig een hulp-instructeur
te nemen. Dat is A. de Feijter."
i/OWZE vereniging telt op het ogen-
Wwc ruim 35 leden. Allemaal lid van
de federatie. Ze komen niet alleen uit
Axel en omstrekenmaar zelfs uit
België. Wat het mbileum betreftzou
ik liever geen feest willen en het
gold sparen om naar concoursen te
gaanWel houden we zaterdag een
cross. Dat gebeurt op het opgespo-
a ferre^n achter de watertoren in
hhl' e zu^en onze handen vol
nebben aar? de voorbereidingwant
or is daar natuurlijk niks. We moeten
o J onze hindernissen plaatsen en
sloten graven."
komen zo'n 55 paarden. Er wordt
Uiteraard gereden onder de regle-
enten van de federatie in Amers-
joort. Het is toch loei eens leuk om
te vertellen, want niemand weet dat
eigenlijk. Een instructeur bij de fe-
aeratie wordt niet betaald. Voor elke
s die je geeft komt geen stuiver
w het laadje van jezelf De leden be-
en hun contributie aan de federa-
e. dat is 25,- per jaar. Wij wer
ken pro deo
"ifc'rfn >H dat heleinaal niet erg, want
ook n& SraagHet heeit
Je e]en "Is le betaald wordt,
dat l n 9eer eisen stellen, om-
het om ie boterham gaat. Nu is
dat heel wat anaers. Ais iemand een
beetje te vervelend is naar je zin,
dan kun je ook eens iets zeggen."
,WAT de prestaties van de Oranje-
ruiters betreft, kan ik zeggen dat we
reserve-kampioen van Zeeland zijn
geworden dit jaar. Zelf ben ik twee
keer kampioen van Zeeland dressuur
geweest. De prestaties van onze le
den zijn goed. Er heerst een ijzeren
discipline. En dat moet ook, anders
red je heUniet. Ik heb dat nog over
gehouden van mijn militaire tijd. Zo
veel mogelijk probeer ik de discipline
erin te houden, zonder dat daarmee
afbreuk wordt gedaan aan de sfeer.
Hoofdzakelijk heb ik te maken met
jonge mensen. Je moet dan wel eens
hard optreden. Maar het zijn stuk
voor stuk harde werken
geboden. Want niet alleen de heer
Harmsen werd hulde gebracht voor al
het werk dat hij in Zeeland heeft ver
zet, ook mevrouw Harmsen en de kin
deren werden in deze hulde betrokken.
Met een onderbreking van twee klei
ne pauzes werd de heer Harmsen drie
uur lang lof toegezwaaid en dank be
tuigd. Allereerst werd dat gedaan door
«ir. A. Bruyning uit Goes, de voorzitter
van het comité. Deze noemde de heer
Harmsen met recht „het feestvarken".
Hij memoreerde dat de jubilaris leraar
is geweest aan de middelbare landbouw
school in Hulst, daarna werkzaam was
als adjunct rijksveeteelt- en zuivelcon-
sulent en sinds 1 januari 1951 als con
sulent. Verder gaf de heer Harmsen
les aan de middelbare landbouwscho
len in Goes en Middelburg.
Alles bij elkaar vond de heer Bruy
ning, dat de heer Harmsen bijzondere
prestaties heeft geleverd en altijd druk
in de weer was, en trouwens nog is.
Ook geloofde de spreker dat de heer
Harmsen dan ook zo af en toe wel eens
behoefte heeft aan wat rust: thuis of
op vakantie.
Het huldigingscomité kwam daarom
met twee originele en toepasselijke ge
schenken over de brug. De weinige vrije
uurtjes die de heer Harmsen heeft zal
hij voortaan in een grote gemakkelijke
stoel, het ene geschenk, kunnen door
brengen. Het tweede cadeau was een
aanhangwagentje, waarin de leden van
de uitgebreide Harmsen-familie op va
kantiereizen alle bagage kwijt kan.
Vervolgens werd het woord gevoerd
door ir. C. W. C. van Beekom, hoofdr
ingenieur-directeui van de provinciale
directie voor de rijkslandbouwvoor-
lichtingsdienst in Zeeland. Deze prees
de jubilaris o.a. voor zijn toewijding
en werkelijkheidszin. Aan het woord
kwamen ook burgemeester mr. F. Hu-
ber van Goes en de heer J. van den
Bos, die sprak namens de drie cen
trale landbouworganisaties.
Daarna kwamen nog een rij sprekers
aan de beurt. Gelukwensen werden
uitgesproken door vertegenwoordigers
van o.a. de gezondheidsdiensten voor
dieren, het rundvee- en kleinveestam-
boek en de sector voor de zuivel en
daaraan verbonden organisaties. Feli
citaties waren er ook van de zijde van
het landbouwonderwijs. Vele toespra
ken gingen vergezeld van geschenken.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN BOSCH. Het Bossche Ge
rechtshof heeft het vonnis van de
rechtbank te Breda, die op 29 juni 1967
de 44-jarige S. S. uit Oosterhout ver
oordeelde tot een gevangenisstraf van
tien jaar met aftrek en ter beschikking
stelling van de regering, bevestigd. De
procureur-generaal bij het Bossche
hof had eveneens bevestiging van het
vonnis van de rechtbank gevraagd. S.
bracht op 17 februari van dit jaar zijn
van hem gescheiden vrouw door wur
ging om het leven.
(Van een onzer verslaggevers)
OOSTBURG „Het is onbegrijpelijk", zegt de heer J. L. P.
Brants, rijksinspecteur voor het middelbaar en gynasiaal onderwijs
in Zeeland, „dat de Oostburgse burgemeester met zo'n onrealistisch
plan voor de dag kan komen". Burgemeester J. L. van Leeuwen
heeft de hoop gekoesterd, in Oostburg een grote scholengemeenschap
te stichten, waarin alle middelbare- en uloscholen van de verschik
lende levensbeschouwelijke richtingen zouden worden samen ge
voegd, samen ook met het gemeentelijk gymnasium. Die scholen
gemeenschap zou bovendien geen rijksinstelling moeten zijn, maar
een streekorganisatie. „Ik kies liever voor de realiteit" zegt de
inspecteur,
Oostburg $elt drie u.l.o.-scholen, een
gemeentelijke met 160, een katholieke
met 178 en een protestants-christelijke
met 170 leerlingen. Het rijkslyceum
(h.b.s. en m.m.s.) telt in totaal 208 leer
lingen. Het gemeentelijk gymnasium is
hierbij opgenomen. Dit telt slechts 31
leerlingen. De katholieke h.b.s. en m.m.s.
tellen in totaal 250 leerlingen. Reeds
een half jaar geleden heeft het bestuur
van Sint-Eloy (de katholieke h.b.s.) de
minister meegedeeld, een eigen katho
lieke scholengemeenschap te willen
stichten.
Burgemeester Van Leeuwen gaf er
tijdens de jongste raadsvergadering
(zie ook ,ons blad van gisteren) blijk
van, niet op de hoogte te zijn van deze
beslissing van Sint-Eloy. Hij vond bo
vendien dat de inspecteur en de rector
van het Wilhelminalyceum (rijks- en
gemeentelyceum), geen objectieve ad
viezen hadden gegeven. Zij willen het
gemeentelijk gymnasium opnemen in
een rijksscholengemeenschap.
„Zelfstandig zal het gymnasium niet
kunnen blijven bestaan", aldus de in
specteur. „Dan zou het tenminste 16
leerlingen per klas moeten tellen. In
een scholengemeenschap echter behoeft
de gymnasiumafdeling maar de helft
van dat aantal te tellen. Ook aan dat
aantal komt Oostburg niet toe, maar
het ministerie is zich duidelijk bewust,
dat voor West-Zeeuwsch-Vlaanderen dit
het enige gymnasium is".
„De enige oplossing voor het open
baar onderwijs in Oostburg is: een pro
grammaschool. Daarbij laat je de leer
lingen van de verschillende types (h.a.-
v.o., m.a.v.o,, atheneum en gymnasium)
zoveel mogelijk per klas dezelfde lessen
volgen. Alleen voor de specifieke vak
ken (op het gymnasium Latijn en
Grieks) heb je dan aparte leraren no
dig. We moeten bij dit alles immers ook
aan het financieel haalbare denken. En
in elk geval: een rijksscholengemeen
schap komt er in Oostburg zonder meer.
De minister heeft gesteld, geen uitver
koop te willen houden van rijksscholen
aan de gemeenten. Het gemeentelijk
gymnasium kan zich dus al of niet aan
sluiten".
„Het merkwaardige", aldus de inspec
teur, „is wel, dat burgemeester Van
Leeuwen aanvankelijk deze overname
vanzelfsprekend heeft genoemd. Pas
sinds enkele jaren is het mogelijk voor
het rijk om niet alleen rijks-h.b.s.'en,
maar ook rijksgymnasia te stichten. In
Goes heeft men bijvoorbeeld direct van
die mogelijkheid gebruik gemaakt. Het
gemeentelijk gymnasium daar is over
genomen door het rijk. Toen ik een der
gelijk voorstel deed aan de burgemees
ter van Oostburg, zei hij: Natuurlijk
doen we dat".
„Het samengaan echter van openbaar
en bijzonder onderwijs is doodgewoon
niet haalbaar. Ik kan me voorstellen,
dat katholieken en protestanten gaan
samen dosn. Dat zijn immers mogelij k-
hedeft die binnenkort echt wel bereik
baar zijn. Maar samengaan met het
openbaar onderwijs is een te radicale
stap. Als de ouders in West-Zeeuwsch-
Vlaanderen inderdaad geen prijs meer
zouden stellen op bijzonder onderwijs,
dan ligt de zaak natuurlijk anders. Maar
ook dan moet het geen gemeenteschool
worden. Hoe zou de raad van Oostburg
moeten oordelen over de vele ingewik
kelde pedagogisch-didactische kwesties
die een dergelijke scholengemeenschap
met zich meebrengt? Een rijks- en een
bijzondere school hebben daarvoor een
hele apparatuur achter zich".
Burgemeester Van Leeuwen stelt een
andere noodzaak. Hij zegt: „Natuurlijk
kunnen we drie kleine scholengemeen
schappen in Oosthurg herbergen. Een
openbare met 399 leerlingen, een katho
lieke met 324 en een protestantse met
70 leerlingen. Dat wordt echter een
wedijver op leven en dood. Bovendien
zijn er drie gebouwencomplexen nodig,
de leraren krijgen meer deeltaken en
vooral voor het minder begaafde kind
z|jn dat allemaal nadelen. Een zo groot
mogelijke scholengemeenschap is nood
zakelijk. De bevolking wenst dat ook,
zoals mij in verschillende vergaderin
gen gebleken is. En het behoeft geen
rijksschool te zijn, de streek kan het
zelf wel".
In het pre-advies, dat het college in
december in de raad wil brengen, wordt
als oplossing genoemd: een samenwer
kingsschool op basis van een bestuurs
commissie, waarin alle richtingen naar
verhouding vertegenwoordigd zijn. Een
dergelijke scholengemeenschap zou 900
leerlingen tellen, „zodat", aldus de bur
gemeester, „alle kansen die de mam
moetwet biedt erin gerealiseerd zouden
kunnen worden".
Tijdens de raadsvergadering bracht de
heer W. C. A. M. van Dongen (KVP)
een motie naar voren, die de aanleiding
werd tot het hele debat, waarbij op de
publieke tribune niet alleen verschil
lende leraren en leraressen, maar ook
de inspecteur en de rector en conrector
van het rijkslyceum tegenwoordig wa
ren. In de motie, die mede ondertekend
was door de heren J. Mijs en J. Baren-
dregt (WD), werd de raad uitgenodigd
te kiezen voor een rijksscholengemeen
schap, waarin het gemeentelijk gym
nasium zou worden opgenomen. Zoals
we al berichtten, werd de motie uitein
delijk afgestemd met 6 tegen 4 (KVP
en WD)-stemmen.
Ook de heer H. L. Storm (PvdA)
stemde tegen de motie. Hij was het
echter met KVP en VVD eens, dat een
grote scholengemeenschap, zoals die
door de burgemeester verdedigd werd,
niet haalbaar zou zijn. Hij wilde echter
het college de kans geven, de raad uit
voeriger te informeren over zijn stand
punt.
Tijdens de raadsvergadering werden
van achter de collegetafel nogal wat
beschuldigingen gelanceerd aan het
adres vooral van de rijksinspecteur en
van de rector van het rijkslyceum. Maar
ook het curatorium van het gemeente
lijk gymnasium kon in de ogen van bur
gemeester Van Leeuwen geen genade
vinden. Zij hebben alle drie geadvi
seerd conform de motie van de heer
Van Dongen.
De burgemeester achtte dit geen ob
jectieve adviezen. Hij beschuldigde ver
schillende instanties ervan, het Oost
burgse college van b. en w. opzettelijk
buiten allerlei overleg te hebben gehou
den. „Men wil het belang van de scho
len ophangen aan het eigen belang
van de richtingen", zei hij. „De school
besturen staan zichzelf in de weg".
De heer Van Dongen vond juist dat
b. en w. verschillende stukken voor
de raadsleden hadden achtergehouden
en dat „de afwachtende houding van het
college in strijd is met de normen van
een zorgvuldig bestuur". Deze laatste
opmerking wees het college ver van
zich af. Wethouder D. Geuze (prot.-
chr.) merkte op, dat een beslissing niet
voor februari adn de minister behoeft
te worden meegedeeld. „En", zei hij,
„wij willen een zo breed mogelijk on
derzoek instellen om de raad zo breed
mogelijk te kunnen informeren".
Daarop haalde de burgemeester het
concept pre-advies uit de portefeuille.
Daarin wordt het college-standpunt uit
de doeken gedaan, zoals wij dit boven
aangaven. Nu hem gebleken was, dat
Sint-Eloy een eigen scholengemeenschap
wenst te stichten, stelde hij zijn wensen
ui de verleden tijd: „Wij hadden alle
maal moeten samenwerken", zei hij.
Zowel de heer Van Dongen echter als
(buiten de raadsvergadering, tijdens
welke hij niet werd gehoord) en de in
specteur stelden, dat de wens van Sint-
Eloy al lang bekend kon zijn. Zij zei
den beiden, ervan overtuigd te zijn, dat
„de uitstekende samenwerking" tussen
Sint-Eloy en het Koningin Wilhelmina
lyceum in de toekomst zeker gecontinu
eerd zou worden. „Ik ben ean voorstan
der van bijzonder onderwijs", aldus het
KVP-raadslid, „maar terwille van de co
ördinatie ben ik geporteerd voor aparte
scholengemeenschappen die elkaar aan
vullen".
(ADVERTENTIE)
(Van een onzer verslaggevers)
VLISSINGEN Vrijdagmorgen om
half elf zal door het gemeentebestuur
tijdens een korte plechtigheid een
krans worden gelegd bij het landings
monument aan de Marinedam ter her
denking van de bevrijding van Vlissin
gen.
Ook zal namens het Britse regiment
King's Own Scottish Borderers een
krans worden gelegd. Er zullen geen
toespraken worden gehouden. Voor
iedereen bestaat gelegenheid bij de
plechtigheid te zijn en eventueel zelf
een bloemenhulde te brengen.
(ADVERTENTIE)
kojtvt w fdlcJ, -j-
JIAtLnvS cUi faa.RjS-sicK, 11
TERflOLE Bij het afremmen aan
de Driesprong te Terhole begon de
oplegger van een truck te glijden en
sloeg naar links tegen een op een ver-
keersdruppel staande lichtmast, waar
door deze geheel omgeduwd werd. Een
uit de tegenovergestelde richting ko
mende luxe auto kon door vlug te
remmen de neervallende a.m met
lichtkap van de mast gedeeltelijk ont
wijken Aan de voorzijde werd de luxe
auto liicht beschadigd. De truck met
oplegger behoorde toe aan de firma
Meijer en Verbrugge uit Terneuzen
en was geladen met gloeilampen. De
schade aan de lichtmast was aanzien
lijk en is door het personeel van de
P.Z.E.M. opgeruimd. De vrachtwagen
werd licht beschadigd. Persoonlijke
ongelukken hebben zich niet voorge-
•Ned. octrooi aangevraagd.
(Van een onzer verslaggevers)
WATERLANDKERKJE „Ik wil
de mensen niet duperen. Iedereen
vraagt me of ik het wil blijven doen.
Wat moeten we gaan doen, zeggen
ze, als je er mee stopt".
Vijfenveertig jaar is de heer A. de
Poorter kapper in Waterlandkerkje.
H|j is de enige. De barbier van Se-
villa onder het circa 500 inwoners tel
lende dorpje. Met duidelijke letters
staat deze naam op het raam van z|jn
kapperssalon. De bewoners van dit
West-Zeeuwsch-Vlaamse agrarische
plaatsje weten, dat de kapper een
dagje ouder wordt, 72 jaar is hij nu
Op 21 november viert h|j met zijn
vrouw het vijftigjarig huwelijksfeest.
Omdat Waterlandkerkje een bevol
king heeft die voor het grootste deel
werkzaam is bij de boer is het bij
zonder moeilijk overdag tijd te vin
den om zich te laten scheren of knip
pen. Bij de heer Poorter kunnen ze
altijd terecht, hoe laat het ook wordt.
Zou hij schaar en scheermes voor goed
neerleggen dan zouden de mensen
aangewezen zijn op een kapper in
Oostburg of IJzendijke, plaatsen die
het dichtst bij liggen.
„Dat zou niet gaan", zo zegt de heer
De Poorter. „Als je naar IJzendijke
moet om je te laten knippen of sche
ren tegenwoordig dan moet je tevo
ren een afspraak maken en natuurlijk
overdag, 's Avonds zijn de kappers
daar gesloten. In Oostburg is het ook
niet te doen. De kapperszaken daar
zitten altijd boordevol mei klanten"
Daar komt nog bij dat lang niet alle
inwoners van Waterlandkerkje be
schikken over een auto Er moet in
de meeste gevallen worden gebust.
De heer De Poorter, die zich zeer vi
taal voelt begrijpt de moeilijkheden,
die volgen als hij een punt zet achter
•'.iin beroep.
knippen Ook werkte ik daar als
kok"
Toen hij de wapenrok in de kast
sloot, ging de heer De Poorter wer
ken in de bossen rond Putte. Uit
Putte komt ook zijn vrouw. Dag in
dag uit kapte en zaagde hij bomen
tot het verbod van kracht werd dat
bomen, die jonger waren dan dertig
jaar niet meer geveld mochten wor
den.
„Er was geen werk meer voor ons.
Daarom trok ik naar Zeeland terug.
Ik ben geboren in het gehucht Tur
kije, hier vlak bij Waterlandkerkje"
zegt hij. „We trokken in een huisje
van 3,5 bij 3,5. In die ruimte leefden
we en had ik ook mijn kapperssalon,
want daar begon ik weer mee. Meestal
's avonds want overdag hadden de
mensen geen tijd. Als ik niet knipte
werkte ik op het land bij de boer.
Intussen begon ik met het verkopen
van manufacturen. Met de fiets de
baan op. Dikwijls een vracht van hon
derd kilo op mijn stuur, door weer en
wind. Daar had ik de pest aan, maar
ja, het moest. We moesten immers
leven. Een vrouw en twee kinderen,
wat wil je".
Veel mensen uit Waterlandkerkje
vondsn de weg naar het kleine huisje
in Turkije waar de heer De Poor
ter hen knipte of schoor. Hij kreeg
op een goede dag een tip van iemand,
dat er in Waterlandkerkje een huisje
te koop stond. „Dat heb ik gekocht",
zegt hij. „We wonen er nog in. Over
dag ging ik de boer op, want de men
sen waar ik manufactureen verkocht,
vroegen me of ik mijn haarmachien
wilde meebrengen om de kinderen te
knippen. Als ik dan 's avonds thuis
kwam zaten de klanten hier in de sa-
al weer te wachten.
„lk kan ae mensen dat niet aan
doen. Jarenlang heb ik heel prettig
gewerkt. De klanten die ik heb ge
maakt toen ik nog maar pas hier was
zijn allemaal gebleven. Voor het geld
hoef ik het niet te doen. Ik wil niet
zeggen dat ik door het knippen en
scheren rijk ben geworden, maar we
kunnen aardig rondkomen. Ik wil
door blijven gaan tot ik niet meer
kan" En hiermee is het pleit beslist.
Waterlandkerkje behoudt voorlopig
zijn enige barbier.
Het kleine huisje van het echtpaar
De Poorter ligt weggedoken achter
een dijk. Om op de weg te komen
moet men even klimmen. Niet veel,
maar als je boven bent en op het rijtje
huisjes neerkijkt, dan lijkt het hoog
teverschil aanzienlijk. Aan de over
kant staat het gemeentehuis, waar de
gemeentesecretaris zit achterliet raam.
Op de hoek staat nog een echte
ouderwetse dorpswaterpomp.
De heer De Poorter begon zijn kap
persloopbaan in de tijd dat hij nog
in militaire dienst was.
„Dat was in Nieuw-Namen. Ik
was daar gemobiliseerd „Op zekere
dag", zo vertelt 'hij, „hadden ze een
kapper nodig in de compagnie. Ik had
geen opleiding gehad maar wel had
ik eens geholpen bij een kapper.
Het was zo tegen het eind van de
eerste wereldoorlog. Ik begon met
„Nu ls het mijn hobby geworden.
Ik had kunnen stoppen toen ik 65
werd, maar ik zeg maar altijd: als je
zo oud wordt moet je iets te doen
hebben. Heb ik thuis geen werk, dan
help ik de buren".
Twee zonen heeft de heer De Poor
ter. Allebei beroepsofficier De oud
ste is overste en de jongste grootma
joor.
„Ik hield me zelf altijd voor", zegt
hij, „dat mijn kinderen het zware
werk op het land en het beroerde be
stsan van mij nooit mochten hebben.
Allebei heb ik ze de h.b.s. kunnen la
ten volgen. Ik ben er trots op dat ze
het zover hebben geschopt. Er zijn nu
drie achterkleinkinderen en zes klein
kinderen'
Wat het gouden huwelijksfeest aan
gaat wil hij er maar liever tussenuit
trekken. „Esn dag of acht op stap,
dat zal ons goed doen. Toch zal er
feest zijn. Mijn jongste zoon zorgt
ervoor. Er is een receptie in het
dorpshuis en daarna een diner in
cafe De Koning hier op het dorp.
Geen bal, want daar zijn we een
beetje te oud voor".
Bij het afscheid nemen valt het op
dat nergens, zoals dat toch de ge
woonte is, in de kappersalon een di
ploma hangt. „Ik heb er wel een. In
de oorlog kwijtgeraakt" zegt hij.
Toen ik hier in Waterlandkerkj#
kwam heb ik een herscholing ge
volgd Dat was in Oostburg. Veel lol
heb ik toen gehad. De echte kappers
zakten en ik haalde mijn diploma".
