WERKLOZE JEUGD aan eigen lot overgelaten NUNTIUS GEEN SUR VEILEANT Houd die ellendige ladders voortaan onder de wet I IEÜBELS .V. Overal waar warmte helpt, helpt Philips Infraphil beter Formidabele maggi Goud-Uleesbouillnn Wedstrijd Spierpijnen reumatische Dijnen, spit,ver koudheid... Mevr. Van Veenendaal-Van Meggelen ongerust 7r Mgr. Angelo Felici Nieuwe Libelle nylons met Footloc* niet e'e'n cent duurder Medewerking aan mini- omroepen verboden 25-jarige promoveert I )e^e|yd DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 26 OKTOBER 1967 30 - 5065 - 7596 Telefoon 6678 LASTIG PLAATSGEBREK RANDSTEDELIJK f,r'°tE,en verstandige behoeftepei- vnn riT LYa"d e tyerkobjecten als over llbY m marltt' bijvoorbeeld ^overlQ jaar. Dit in samenwerking met STOP STRAAT ^PHILIPS 42.50 infraphil Leeftijd Kennismaking Indrukken met de onzichtbare Footlocin nieuwe Libelle nylons KRO en VARA Jury Prozaprijs '67: Overheid mag niet optreden als kunstrechter Oordeel Wedstrijdformulier op élk pak Trois-pièces voor winke- i len en wan delen. De rokis geheel gevoerd. De blouse heeft hkorte mou- jwen en de manchet i vanhetjas- Ije heeft het jzelfde des sin als de blouse. LJRG 30RDSTRAAT 10-12 Middelburg. ;en van 8.00 - 17.30 9 17.00 uur. elijk op afspraak. (Van een onzer verslaggevers) EINDHOVEN „De maatregelen, die minister Roolvink aangekondigd heeft ter bestrijding van de jeugdwerkloosheid lijken mij zowel kwalita tief als kwantitatief beslist onvoldoende. Ze zijn vanuit de Haagse ivoren toren bekeken aan de hand van cijfertjes, en komen onvoldoende tege moet aan de reële nood". Dit is de gedecideerde mening van mevrouw S. van Veenendaal-Van Meggelen, de „Haya" van de Provinciale Staten van Noord-Brabant. Zij is tevens raadslid voor de Partij van de Arbeid in de gemeenteraad van Eindhoven en beroepskeuze-adviseuze van het Gewes telijk Arbeidsbureau in die stad. Mevrouw Van Veenendaal heeft tijdens de laatste statenvergade ring hard aan de bel getrokken en in een uitvoerig betoog de pro blemen van de jeugdwerkloosheid ter sprake gebracht. In juli werden ruim 1200 school verlaters ingeschreven, heeft zij toen gezegd. De jeugdwerkloos heid steeg in Brabant daardoor tot 2234. Een aantal, dat in augustus terugliep tot 1658. Het P.v.d.A. statenlid is niet gerust over deze hoge cijfers. Bovendien, zo zegt zü, zijn ze versluierd. Dé wer kelijke werkloosheid onder de jeugd is veel hoger. Veel jeugdige werkzoe kenden zijn namelijk niet als zodanig ingeschreven bij de Gewestelijke Ar beidsbureaus. Een onderzoek, dat in gesteld werd door het Regionaal In stituut voor het Leerlingenstelsel in het district Eindhoven, bracht aan het licht, dat de reële werkloosheid hon derd procent hoger lag dan de cijfers van de directie van de arbeidsvoor ziening aangaven. Tevens bleek uit dit onderzoek, dat 25 procent der schoolverlaters nog geen passend werk had gevonden. Dit kan rampzalig zijp voor veel jongens, die na hun schoolperiode in de prak tijk hun voortgezette vakopleiding moeten voltooien. Otndat veel jongens óf geen werk hebben, óf geen werk in hun eigen lijk beroep zijn ze niet in staat hun verdere opleiding door middel van het leerlingenstelsel te volgen. Daarbij is volgens mevrouw Van Veenendaal reeds duidelijk gebleken, dat bijv. de financiële tegemoet koming aan werkgevers, die werkloze jongeren in dienst willen nemen en dezen o-ok deelneming aan het part time onderwijs garanderen in de bouw nijverheid weinig effect gesorteerd heeft. Ook constateert zij, dat sommi ge werkgevers erg lastig worden voor jongens, die naast hun werk ook hun scholing willen voortzetten. Nu er weer keus is op de arbeidsmarkt, nemen zij liever jongelui in dienst, die niet zoveel wensen hebben. In de praktijk komt het hierop neer, dat veel jongens na hun schooltijd zich niet verder kunnen bekwamen. Als ze dan ook nog eens in militaire dienst moeten betekent dit, dat zij soms vier of vijf jaar lang niets aan hun vak gedaan hebben, als ze op 21- of 22-jarige leeftijd weer in de maatschappij terugkeren. Het op school geleerde zijn zij dan inmiddels vergeten en zij staan dan al dan niet met trouwplannen weer in de maatschappij als „ongeschoolden". Hoe de betrokkenen dit psychisch allemaal moeten verwerken, vraagt niemand zich af. Wat moet hier tegen gedaan worden? Het advies van minister Roolvink aan l.t.s.'ers, die geen werk kunnen vinden om door te studeren op de u.t.s. mist volgens mevrouw van Veenendaal al le zin voor werkelijkheid. Waar moe ten deze jongens verder studeren, re deneert zij, als de u.t.s.'en al 800 tot 900 kandidaten af hebben moeten wij zen wegens plaatsgebrek. Een ander advies van de minister aan de jongelui om beroepsmilitair te worden vindt zij psychisch een moeilijke zaak. Vooral ook, omdat veel jongeren een duidelijke afkeer demonstreren tegenover alles wat met oorlog te maken heeft. Het plan om werkloze jongeren uit de provincie te laten migreren naar de randstad wijst mevrouw Van Veenendaal resoluut van de hand. Wij moeten er wel aan leren wen- n?n» "^t kinderen in de toekomst niet allemaal meer in de naaste om geving van het ouderlijk huis zullen kunnen werken, betoogt zij, maar om vijftien- of zestienjarigen op hun een tje naar dt grootstad te sturen vindt zij pedagogisch en sociaal onverteer baar. Hoe moeten deze „kinderen" zich daar handhaven en wat komt er recht''111 Persoon^j'kheidsvorming te- Het Eindhovens Dagblad heeft In een uitvoerig commentaar dit laatste ,va,n Koolvlnk betiteld als „rand stedelijk denken". „Er mag dan al in de randstedelijke bladen gesmaald worden op het liever bij moeders pap- pot blijven van die provinciaaltjes, die redacties konden beter de jongelui df eisen lezerskring animeren dicht bu huis op de steiger te gaan plaats van de centraal ver warmde fabriek ln te duiken", aldus het commentaar. min?<rt»SUn Yan, Veenendaal verwijt minister Roo-lvink (en het huidige ka binet) gebrek aan visie. De regering zeet zlf M ene maa,nd in de a"d^ zegt zij. Maar wat komt er terecht De"»» -gelen op lan®ere termijn? «.n Le,Benng 20u snel over- het bedrijfsleven en de onderwijs instellingen. Anders blijven de geno men maatregelen niet meer dan lap werk. Als directe maatregelen ter tegemoet koming aan de werkgelegenheidspro blemen van het ogenblik noemt me vrouw Van Veenendaal het inschake len van jongeren bij de zogenaamde aanvullende werken en het werven van jeugdige werkloze afgestudeerden van mulo en middelbare scholen voor het uitvoeren van administratieve werkzaamheden van bijvoorbeeld be middelaars op de Gewestelijke Ar beidsbureaus en van specialisten op de diverse sociale diensten. Voor deze instellingen geldt ook al kar men't werk niet aan nog steeds een personeelsstop. Wanneer jonge mensen de administratie op dergelijke bureaus voor hun rekening zouden ne men, konden de vakmensen meer tijd besteden aan hun eigenlijke taken, al- ,dus mevrouw Van Veenendaal. Zij is van mening, dat de bemidde laars van de GAB's zeer hard nodig zijn om te gaan bemiddelen in bedrij ven. Het blijkt namelijk voor te ko men, dat deze laatsten zelf uit een vrij willekeurig aantal kandidaten maar een geschikte persoon moeten uitkie zen bij het aanvullen van een vaca ture. In dit verband merkt mevrouw Van Veendaal op, dat op meerdere bedrij ven en oiidernemingen een rigoureuze selectie gemaakt wordt onder de jon ge werknemers. Nu er volop keus is worden minder hanteerbaren, brutalen en langharigen soms vlot de straat opgestuurd. En daar horen zulke lie den nu juist niet thuis, vindt zij. Dat dit inderdaad gebeurt, zou blij ken uit de volgende statistische ge gevens. Het aantal werklozen onder de 21-jarigen is vijf maal zo groot als onder degenen, die dit jaar van school zijn gekomen. Het aantal 22-jarige werklozen is zelfs negen maal zo groot. Het minste dat voor de jeugdige werklozen gedaan kan worden, is wel er voor te zorgen, dat ze minstens één dag per week vormingsonderwijs genieten, bijvoorbeeld op levensscho len. Ook op dit punt doet zich de merkwaardige situatie voor, dat werk lozen ^p deze scholen niet toegelaten mogen worden, omdat fce niet wer ken. Levensscholen zyn namelijk be stemd voor werkende jeugd. (ADVERTENTIE) Mevr. S. van Veenendaal- Van Meggelen MGR. ANGELO FELICI: Nederlands leren ren dienen: als parochiële zielzorger, als leraar, als curiebeambte, als nun tius. Evenzovele vormen, die door de historie werden bepaald". Als ik hem vraag enigszins toe te lichten hoe hij het priesterlijk karakter van zijn nieu we functie dan wel ziet, plaats ik hem kennelijk voor een te moeilijke opga ve. Maar dat kan zijn oorzaak vinden in het feit, dat hij het nuntius-zijn nog niet aan den lijve heëft onder vonden. (Van dr. A. van de Weijer OFM Cap.) ROME Monseigneur Angelo Felici, de onlangs benoemde nieuwe nuntius in Den Haag, is voor een Italiaan opvallend lang- Wat dat betreft zou hij een Ne derlander kunnen wezen. Niet wat de kleur van zijn haren en ogen betreft: die zijn pikzwart zoals men dat alleen bij een Ita liaan kan verwachten. Het heeft wel even geduurd voor we bij hem binnen waren. Hij woont op de derde verdieping van het Va ticaans paleis, waar de bureaus van het staatssecretariaat zijn gelegen. Op diezelfde verdieping woont ook de paus. En juist op het uur dat wij met hem hadden afgesproken, begon elders in het gebouw het voor die dag vastgestelde consistorie van kar dinalen. Dat gaf bij de lift een toeloop van prelaten (we zagen o.a. de oud-nun tius Giobbe), die we als eenvoudig verslaggever natuurlijk moesten laten voorgaan. Toen het kardinaalsrood echter bleef toestromen, zijn we ten slotte maar zo brutaal geweest, sa men met een paar eminenza's in de lift te stappen. Per slot van rekening kon ik mgr. Felici, met wie ik om elf uur had afgesproken, niet langer la ten wachten. De spreekkamer, waar hij me ont vangt, ziet er vrij modern uit, effen wandbekleding, 'n paar moderne schil derijen. Traditioneel is wel de opstel ling van het meubilair. Tegen de muur een bank, waaarop de gast kan gaan zitten (hetgeen hem met niet mis te verstane gebaren wordt duidelijk gemaakt, zo hij het nog niet begrepen mocht hebben). Daaromheen in een kring vijf of zes stoelen van klasse met brede zitting en hoge rug. Op een van die stoelen zit onze nieuwe nuntius, Angelo Felici. Hij zegt geen interview te willen toestaan, alleen maar een gesprek tér kennismaking. „En toch zeker ook ter introductie bij onze lezers", voeg ik er meteen maar aan toe. Waarop hij antwoordt met een instemmend knikje. Wanneer hij naar Nederland komt, weet de nieuwe nuntius nog niet pre cies. In ieder geval voor het eind van de maand. Of hij Nederland zo'n beet je kent, vraag ik hem. „Neen, ik ben er nooit geweest, maar ik heb er wel veel over gelezen". Toen hij zijn be noeming kreeg, is hij meteen begon nen onze taal tc. leren. „De gram- maire heb ik al bijna doorgewerkt. De rest zal wel komen als ik een maal in Nederland ben. Woorden, uit spraak, het taaleigen, dat leer je het best ter plaatse. De laatste weken is er van studeren niet veel meer geko men. Ik had het veel te druk met de bisschopswijding en met alles wat dat meebracht." Mgr. Felici spreekt vloeiend Frans. Engels en Duiu kan hij lezen. Ik vraag hem of hij al een idee heeft van de geheel eigen problema- Jan Nederlandse kerkprovin cie. Neen, zegt mgr. Felici, alleen en kele oppervlakkige indrukken. „Ik ken het Nederlandse katholicisme eigen lijk alleen door de ontmoetingen, die ik op mijn reizen met Nederlandse missionarissen heb gehad. Die hebben op mij een buitengewoon goede in druk gemaakt serieuze mensen, die hard en punctbeel werken. Uw volk, lijkt mij voor alles een serieus volk te zijn, ook op godsdienstig gebied. Het wil ernst maken met het evan gelie en daaruit alle consequenties trek ken Maar nogmaals ik oordeel nu liever niet. Ik wil niet afgaan op vage indrukken, ook niet op wat ik in de kranten gelezen heb. Ik wil het eerst met mijn eigen ogen zien en dan pas oordelen". Ook zijn kennis van net niet-katholieke christendom ont- leent hij aan persoonlijke ontmoetin gen, die hij in zijn functie als em ploye rnn het staatssecretariaat gehad neeft. Mgr. Ftlicl is onmiskenbaar blij met de benoeming. „Voor mij is het werk van een nuntius een echt pries terlijk werk", zegt hij. „Een priester KBQ de kerk op alle mogelijke sifti&it- ADVERTENTIE A m Wanneer het feit ter tafel komt, dat ér in Nederland stromingen zijn, die zich tegen het instituut der nuntiatu ren verzetten, toont mgr. Felici zich niet in het minst geschokt. „Ja, dat weet ik. Zij beschouwen een nuntius als een soort surveillant, die namens de paus komt kijken of alles wel goed gaat. Maar zo vat ik het echt niet op. Ik denk dan ook dat er geen grote moeilijkheden zullen komen". Hij heeft kardinaal Alfrink al enkele ma len ontmoet en zal nog voor zijn ver trek uit Rome uitvoerig met hem gaan praten. Ik vraag of zijn leeftijd, 48 jaar, voor een nuntius niet aan de lage kant is. „Neen", zegt mgr. Felici, „dat is heel normaal". Zijn leven heeft zo goed als geheel in dienst gestaan van het staatssecretariaat. Hij werkte eerst onder Tardini, later onder de huidige staatssecretaris Cicognani. Na vele jaren van bureau-arbeid kreeg hij verschillende opdrachten te vervullen in het buitenland, o.a.. in Portugal en Polen. Hij kwam nog dit jaar in het nieuws door de missie, die hij moest vervullen in Jeruzalem in verband met het probleem van de heilige plaatsen. En tenslotte volgde, heel normaal, ziin benoeming tot nuntius. Bij het afscheid zegt hij te hopen op een blijvende vriendschap, niet al leen met ondergetekende maar met zeer veel Nederlanders. „Of het rnij lukt, een goede nuntius te worden, zal pok voor een deel van afhan gen", zegt hij er veelbetekenend bij. *Ned. octrooi aangevraagd. (Van onze radio- en t.v.-redactie) HILVERSUM KRO- en VARA- medewerkers zullen in de toekomst geen hulp mogen verlenen aan pro gramma's van de mini-omroepen. De staven bij de radio en televisie zijn momenteel al veel te klein om er eigenlijk nog NRU en NTS pro gramma's bij te maken, laat staan de uitzendingen van de nieuwelingen. De omroepdwergen zullen zich nu moeten wenden tot de free lance-vak- mensen maar dat zijn er niét zo veel, UTRECHT (ANP) Aan de Rijks universiteit in Utrecht promoveerde gistermiddag de heer H. A. M. Jacobs, geboren in 1942 te Best en wonende in Woerden, tot doctor in de wiskunde en natuurwetenschappen op het proef schrift getiteld: „Een nieuwe synthese van'vitamine A aldehyde". De heer Jacobs heeft voor zijn syn these van vitamine A aldehyde gebruik gemaakt van een op het organisch che misch laboratorium der Rijksuniversi teit Utrecht ontwikkelde reactie. Hier door was hij in staat op een geheel nieuwe manier vitamine A te bereiden in een opbrengst die zeker zo goed is als die van de beste tot nu toe beken de synthesen. De heer Jacobs begon in 1959 met de studie in de wiskunde aan de Rijksuni versiteit in Utrecht, behaalde in 1963 zijn kandidaatsexamen en in 1965 zijn doctoraal examen. Hierop volgde een aanstelling als wetenschappelijk amb tenaar aan het organisch chemisch la boratorium, waar dit proefschrift werd bewerkt onder leiding van prof. dr. J. F. Arens. 1 AMSTERDAM (ANP), De jury voor de prozaprijs 1967 van de gemeente Amsterdam is het niet eens met het besluit van b. en w. de prijs voorlopig niet toe te kennen en de hoofdstedelijke kunstraad te vragen een nieuwe jury te benoemen. Het college kwam tot dit besluit nadat was gebleken dat in de jury een meningsverschil over literaire normen bestond inzake de toewijzing van de prijs. Twee van de drie leden de heren H. U. Jessurun d'Oliveira en Joh. Phaff, adviseerden haar te verlenen aan Jan Cremer voor zijn „Ik Jan Cremer 2' en het derde lid, de heer Kaleis, aan Renate Rubinstein voor haar boek „Met verschuldigde hoogachting". In een brief aan de wethouder voor kunstzaken. W. Polak zeggen de jury leden dat b. en w. naar hun mening hét advies van de meerderheid hadden moeten opvolgen, omdat het uitbrengen van een meerderheidsrapport geoor loofd is en in de praktijk van de toe kenning der Amsterdamse kunstprijzen voor zover bekend het advies der jury's altijd zonder meer is gevolgd. De jury acht het besluit onjuist en is van mening dat de overheid zich heeft te onthouden van een oordeel over de waarde van de kunstwerken. Door van de toelichtingen in de advies rapporten gebruik te maken om tot het besluit te raken de jury te ontbinden en een nieuwe te benoemen, meet de overheid zich, aldus de leden, deskun digheid aan en spreekt zij een kunst oordeel uit. „Door zich zogenaamd verre te houden van een oordeel be werkstelligt zij dat de door de meer derheid voorgedragen auteur zijn prijs misloopt. Dit is ingrijpen, dit is op technische wijze manipuleren als kunst rechter". DE 'STAALWALSERIJEN in de EEG hadden in september orders voor 5.308.000 ton produkt in portefeuille Van dat totaal was 4.098.000 ton be stemd voor afnemers in de lidstaten en 1.210.000 ton voor derde landen Het totaal was 11,9 pet. hoger dan in september 1966. Vandaag heb ik weer de ruimte, en dat is maar goed ook, want wat deze tijd te bieden heeft, is zelfs in een hele krantekolom nauwelijks te vatten. De verslagen lezende over de Israëlisch-Egyptische strubbelingen aan het Suez-kanaal van deze week, dacht ik aan de beroemde joodse vio list Yehudi Menuhin, die morgen in Londen een recital zal geven ten be hoeve van de Arabische vluchtelin gen. Hij zei hierover: „Ik heb plotse ling het gevoel gekregen, dat ik men selijk begrip moet opbrengen voor het lijden van alle partijen". Mr. J. Hartsuiker, officier van justitie in Amsterdam, heeft onthuld wat hij als zijn taak ziet: „De schout uit de middeleeuwen en de officier van justitie van nu hebben dezelfde opdracht: het aan een iegelijk recht doen en laten wedervaren." Het lijkt mij dat eer iegelijk met die opdracht op dit ondermaansg rondwandelt. Het aantal mestvarkens in ons land is het laatste jaar met 233.000 toege nomen, weet het CBS te vertellen, „De sleutel van alle leven hangt aan de ceintuur van God". Een leuze waar menig predikant zeker in het rijke roomse leven en andersdenken de leven, om zo te zeggen, zijn vin gers bij af zou likken. Deze zinsnede staat echter in het pas verschenen boek „Ons Oranjekind", dat gewijd is aan prins Willem-Alexander, Teen bekend was geworden dat prinses Beatrix in verwachting was, heeft de auteur van dit boek, David Wijnbeek, de volgende historische woorden geschreven: „Nederland weet sinds vandaag, dat er op Dra. kensteyn een ooievaar wordt ver» wacht." Muzikanten onder elkaar: „Weet je wat je voor je zoon moet kopen? Een nylon vioo\" „Waarom van nylon?" Die hoef je niet te strij ken." Het gaat slecht met de leghennen in ons land. Het laatste jaar is huj} aantal met bijna 4 miljoen stukj (20 pet.) gedaald. Een paar Russische vissers waren onlangs voor de kust van de Krim doende met de uitoefening van hun ambacht, toen zij plotseling werden omringd door dolfijnen die hun boot kleine duwtjes gaven in de richting van een boei. Daar aangekomen za gen de vissers iets in het water spar telen. Zij haalden het net, dat zij daar hadden uitgezet, op en zagen dat er een klein dolfijntje in gevangen zat. Toen zij het dier de vrijheid terug gaven reageerden de andere dolfij nen met vreugdevol gefluit. In ieder geval een fijn verhaaltje. Naar ik heb vernomen hebben twee juryleden voor de prozaprijs 1967 van de gemeente Amsterdam „Met verschuldigde hoogachting" aan het derde jurylid de voorkeur gegeven: aan Jan Cremer. Het verblijf in onze ziekenhuizen, als patiënt dan. is een dure aange legenheid aan het worden, zij het dan meestal voor de verzekering. Maar dan is het voor uw verzekeringsmaat schappij niet te hopen dat u ooit in een ziekenhuis in Washington op bed komt te liggen, want daar wordt bin nenkort de gemiddelde ligprijs ver hoogd tot 350 gulden per dag. Met onze melkgevende koeien gaat het opperbest. Het laatste jaar is hun aantal met 25.000 stuks toegenomen. En u weet het: melk is goed voor een iegelijk, MERIJN (ADVERTENTIE)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 7