WERKLOZE
JEUGD
aan eigen lot
overgelaten
NUNTIUS GEEN
SUR VEILEANT
Houd die ellendige
ladders voortaan onder
de wet
I
IEÜBELS
.V.
Overal waar
warmte helpt,
helpt Philips
Infraphil beter
Formidabele maggi Goud-Uleesbouillnn Wedstrijd
Spierpijnen
reumatische
Dijnen, spit,ver
koudheid...
Mevr. Van Veenendaal-Van Meggelen ongerust
7r
Mgr. Angelo Felici
Nieuwe Libelle nylons met Footloc*
niet e'e'n cent duurder
Medewerking
aan mini-
omroepen
verboden
25-jarige
promoveert
I )e^e|yd
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 26 OKTOBER 1967
30 - 5065 - 7596
Telefoon 6678
LASTIG
PLAATSGEBREK
RANDSTEDELIJK
f,r'°tE,en verstandige behoeftepei-
vnn riT LYa"d e tyerkobjecten als
over llbY m marltt' bijvoorbeeld
^overlQ jaar. Dit in samenwerking met
STOP
STRAAT
^PHILIPS 42.50
infraphil
Leeftijd
Kennismaking
Indrukken
met de onzichtbare Footlocin nieuwe Libelle nylons
KRO en VARA
Jury Prozaprijs '67:
Overheid mag
niet optreden
als kunstrechter
Oordeel
Wedstrijdformulier op élk pak
Trois-pièces
voor winke-
i len en wan
delen. De
rokis geheel
gevoerd. De
blouse heeft
hkorte mou-
jwen en de
manchet
i vanhetjas-
Ije heeft het
jzelfde des
sin als de
blouse.
LJRG
30RDSTRAAT 10-12
Middelburg.
;en van 8.00 - 17.30
9 17.00 uur.
elijk op afspraak.
(Van een onzer verslaggevers)
EINDHOVEN „De maatregelen, die minister Roolvink aangekondigd
heeft ter bestrijding van de jeugdwerkloosheid lijken mij zowel kwalita
tief als kwantitatief beslist onvoldoende. Ze zijn vanuit de Haagse ivoren
toren bekeken aan de hand van cijfertjes, en komen onvoldoende tege
moet aan de reële nood". Dit is de gedecideerde mening van mevrouw S.
van Veenendaal-Van Meggelen, de „Haya" van de Provinciale Staten van
Noord-Brabant. Zij is tevens raadslid voor de Partij van de Arbeid in de
gemeenteraad van Eindhoven en beroepskeuze-adviseuze van het Gewes
telijk Arbeidsbureau in die stad.
Mevrouw Van Veenendaal heeft
tijdens de laatste statenvergade
ring hard aan de bel getrokken
en in een uitvoerig betoog de pro
blemen van de jeugdwerkloosheid
ter sprake gebracht.
In juli werden ruim 1200 school
verlaters ingeschreven, heeft zij
toen gezegd. De jeugdwerkloos
heid steeg in Brabant daardoor tot
2234. Een aantal, dat in augustus
terugliep tot 1658.
Het P.v.d.A. statenlid is niet gerust
over deze hoge cijfers. Bovendien, zo
zegt zü, zijn ze versluierd. Dé wer
kelijke werkloosheid onder de jeugd
is veel hoger. Veel jeugdige werkzoe
kenden zijn namelijk niet als zodanig
ingeschreven bij de Gewestelijke Ar
beidsbureaus. Een onderzoek, dat in
gesteld werd door het Regionaal In
stituut voor het Leerlingenstelsel in
het district Eindhoven, bracht aan het
licht, dat de reële werkloosheid hon
derd procent hoger lag dan de cijfers
van de directie van de arbeidsvoor
ziening aangaven.
Tevens bleek uit dit onderzoek, dat
25 procent der schoolverlaters nog
geen passend werk had gevonden. Dit
kan rampzalig zijp voor veel jongens,
die na hun schoolperiode in de prak
tijk hun voortgezette vakopleiding
moeten voltooien.
Otndat veel jongens óf geen werk
hebben, óf geen werk in hun eigen
lijk beroep zijn ze niet in staat hun
verdere opleiding door middel van
het leerlingenstelsel te volgen.
Daarbij is volgens mevrouw Van
Veenendaal reeds duidelijk gebleken,
dat bijv. de financiële tegemoet
koming aan werkgevers, die werkloze
jongeren in dienst willen nemen en
dezen o-ok deelneming aan het part
time onderwijs garanderen in de bouw
nijverheid weinig effect gesorteerd
heeft.
Ook constateert zij, dat sommi
ge werkgevers erg lastig worden voor
jongens, die naast hun werk ook hun
scholing willen voortzetten. Nu er
weer keus is op de arbeidsmarkt,
nemen zij liever jongelui in dienst,
die niet zoveel wensen hebben.
In de praktijk komt het hierop neer,
dat veel jongens na hun schooltijd
zich niet verder kunnen bekwamen.
Als ze dan ook nog eens in militaire
dienst moeten betekent dit, dat zij
soms vier of vijf jaar lang niets aan
hun vak gedaan hebben, als ze op
21- of 22-jarige leeftijd weer in de
maatschappij terugkeren. Het op
school geleerde zijn zij dan inmiddels
vergeten en zij staan dan al dan
niet met trouwplannen weer in de
maatschappij als „ongeschoolden".
Hoe de betrokkenen dit psychisch
allemaal moeten verwerken, vraagt
niemand zich af.
Wat moet hier tegen gedaan worden?
Het advies van minister Roolvink aan
l.t.s.'ers, die geen werk kunnen vinden
om door te studeren op de u.t.s. mist
volgens mevrouw van Veenendaal al
le zin voor werkelijkheid. Waar moe
ten deze jongens verder studeren, re
deneert zij, als de u.t.s.'en al 800 tot
900 kandidaten af hebben moeten wij
zen wegens plaatsgebrek.
Een ander advies van de minister
aan de jongelui om beroepsmilitair
te worden vindt zij psychisch een
moeilijke zaak. Vooral ook, omdat
veel jongeren een duidelijke afkeer
demonstreren tegenover alles wat met
oorlog te maken heeft. Het plan om
werkloze jongeren uit de provincie te
laten migreren naar de randstad wijst
mevrouw Van Veenendaal resoluut
van de hand.
Wij moeten er wel aan leren wen-
n?n» "^t kinderen in de toekomst
niet allemaal meer in de naaste om
geving van het ouderlijk huis zullen
kunnen werken, betoogt zij, maar om
vijftien- of zestienjarigen op hun een
tje naar dt grootstad te sturen vindt
zij pedagogisch en sociaal onverteer
baar. Hoe moeten deze „kinderen"
zich daar handhaven en wat komt er
recht''111 Persoon^j'kheidsvorming te-
Het Eindhovens Dagblad heeft In
een uitvoerig commentaar dit laatste
,va,n Koolvlnk betiteld als „rand
stedelijk denken". „Er mag dan al in
de randstedelijke bladen gesmaald
worden op het liever bij moeders pap-
pot blijven van die provinciaaltjes, die
redacties konden beter de jongelui
df eisen lezerskring animeren
dicht bu huis op de steiger te gaan
plaats van de centraal ver
warmde fabriek ln te duiken", aldus
het commentaar.
min?<rt»SUn Yan, Veenendaal verwijt
minister Roo-lvink (en het huidige ka
binet) gebrek aan visie. De regering
zeet zlf M ene maa,nd in de a"d^
zegt zij. Maar wat komt er terecht
De"»» -gelen op lan®ere termijn?
«.n Le,Benng 20u snel over-
het bedrijfsleven en de onderwijs
instellingen. Anders blijven de geno
men maatregelen niet meer dan lap
werk.
Als directe maatregelen ter tegemoet
koming aan de werkgelegenheidspro
blemen van het ogenblik noemt me
vrouw Van Veenendaal het inschake
len van jongeren bij de zogenaamde
aanvullende werken en het werven
van jeugdige werkloze afgestudeerden
van mulo en middelbare scholen voor
het uitvoeren van administratieve
werkzaamheden van bijvoorbeeld be
middelaars op de Gewestelijke Ar
beidsbureaus en van specialisten op
de diverse sociale diensten.
Voor deze instellingen geldt ook al
kar men't werk niet aan nog steeds
een personeelsstop. Wanneer jonge
mensen de administratie op dergelijke
bureaus voor hun rekening zouden ne
men, konden de vakmensen meer tijd
besteden aan hun eigenlijke taken, al-
,dus mevrouw Van Veenendaal.
Zij is van mening, dat de bemidde
laars van de GAB's zeer hard nodig
zijn om te gaan bemiddelen in bedrij
ven. Het blijkt namelijk voor te ko
men, dat deze laatsten zelf uit een vrij
willekeurig aantal kandidaten maar
een geschikte persoon moeten uitkie
zen bij het aanvullen van een vaca
ture.
In dit verband merkt mevrouw Van
Veendaal op, dat op meerdere bedrij
ven en oiidernemingen een rigoureuze
selectie gemaakt wordt onder de jon
ge werknemers. Nu er volop keus is
worden minder hanteerbaren, brutalen
en langharigen soms vlot de straat
opgestuurd. En daar horen zulke lie
den nu juist niet thuis, vindt zij.
Dat dit inderdaad gebeurt, zou blij
ken uit de volgende statistische ge
gevens. Het aantal werklozen onder de
21-jarigen is vijf maal zo groot als
onder degenen, die dit jaar van school
zijn gekomen. Het aantal 22-jarige
werklozen is zelfs negen maal zo
groot.
Het minste dat voor de jeugdige
werklozen gedaan kan worden, is wel
er voor te zorgen, dat ze minstens
één dag per week vormingsonderwijs
genieten, bijvoorbeeld op levensscho
len. Ook op dit punt doet zich de
merkwaardige situatie voor, dat werk
lozen ^p deze scholen niet toegelaten
mogen worden, omdat fce niet wer
ken. Levensscholen zyn namelijk be
stemd voor werkende jeugd.
(ADVERTENTIE)
Mevr. S. van Veenendaal- Van Meggelen
MGR. ANGELO FELICI:
Nederlands leren
ren dienen: als parochiële zielzorger,
als leraar, als curiebeambte, als nun
tius. Evenzovele vormen, die door de
historie werden bepaald". Als ik hem
vraag enigszins toe te lichten hoe hij
het priesterlijk karakter van zijn nieu
we functie dan wel ziet, plaats ik hem
kennelijk voor een te moeilijke opga
ve. Maar dat kan zijn oorzaak vinden
in het feit, dat hij het nuntius-zijn
nog niet aan den lijve heëft onder
vonden.
(Van dr. A. van de Weijer
OFM Cap.)
ROME Monseigneur Angelo
Felici, de onlangs benoemde
nieuwe nuntius in Den Haag, is
voor een Italiaan opvallend lang-
Wat dat betreft zou hij een Ne
derlander kunnen wezen. Niet
wat de kleur van zijn haren en
ogen betreft: die zijn pikzwart
zoals men dat alleen bij een Ita
liaan kan verwachten.
Het heeft wel even geduurd voor
we bij hem binnen waren. Hij woont
op de derde verdieping van het Va
ticaans paleis, waar de bureaus van
het staatssecretariaat zijn gelegen. Op
diezelfde verdieping woont ook de
paus. En juist op het uur dat wij
met hem hadden afgesproken, begon
elders in het gebouw het voor die
dag vastgestelde consistorie van kar
dinalen.
Dat gaf bij de lift een toeloop van
prelaten (we zagen o.a. de oud-nun
tius Giobbe), die we als eenvoudig
verslaggever natuurlijk moesten laten
voorgaan. Toen het kardinaalsrood
echter bleef toestromen, zijn we ten
slotte maar zo brutaal geweest, sa
men met een paar eminenza's in de
lift te stappen. Per slot van rekening
kon ik mgr. Felici, met wie ik om elf
uur had afgesproken, niet langer la
ten wachten.
De spreekkamer, waar hij me ont
vangt, ziet er vrij modern uit, effen
wandbekleding, 'n paar moderne schil
derijen. Traditioneel is wel de opstel
ling van het meubilair. Tegen de
muur een bank, waaarop de gast kan
gaan zitten (hetgeen hem met niet mis
te verstane gebaren wordt duidelijk
gemaakt, zo hij het nog niet begrepen
mocht hebben). Daaromheen in een
kring vijf of zes stoelen van klasse
met brede zitting en hoge rug. Op
een van die stoelen zit onze nieuwe
nuntius, Angelo Felici. Hij zegt geen
interview te willen toestaan, alleen
maar een gesprek tér kennismaking.
„En toch zeker ook ter introductie bij
onze lezers", voeg ik er meteen maar
aan toe. Waarop hij antwoordt met
een instemmend knikje.
Wanneer hij naar Nederland komt,
weet de nieuwe nuntius nog niet pre
cies. In ieder geval voor het eind van
de maand. Of hij Nederland zo'n beet
je kent, vraag ik hem. „Neen, ik ben
er nooit geweest, maar ik heb er wel
veel over gelezen". Toen hij zijn be
noeming kreeg, is hij meteen begon
nen onze taal tc. leren. „De gram-
maire heb ik al bijna doorgewerkt.
De rest zal wel komen als ik een
maal in Nederland ben. Woorden, uit
spraak, het taaleigen, dat leer je het
best ter plaatse. De laatste weken is
er van studeren niet veel meer geko
men. Ik had het veel te druk met
de bisschopswijding en met alles wat
dat meebracht." Mgr. Felici spreekt
vloeiend Frans. Engels en Duiu kan
hij lezen.
Ik vraag hem of hij al een idee
heeft van de geheel eigen problema-
Jan Nederlandse kerkprovin
cie. Neen, zegt mgr. Felici, alleen en
kele oppervlakkige indrukken. „Ik ken
het Nederlandse katholicisme eigen
lijk alleen door de ontmoetingen, die
ik op mijn reizen met Nederlandse
missionarissen heb gehad. Die hebben
op mij een buitengewoon goede in
druk gemaakt serieuze mensen, die
hard en punctbeel werken. Uw volk,
lijkt mij voor alles een serieus volk
te zijn, ook op godsdienstig gebied.
Het wil ernst maken met het evan
gelie en daaruit alle consequenties trek
ken Maar nogmaals ik oordeel
nu liever niet. Ik wil niet afgaan op
vage indrukken, ook niet op wat ik in
de kranten gelezen heb. Ik wil het
eerst met mijn eigen ogen zien en dan
pas oordelen". Ook zijn kennis van
net niet-katholieke christendom ont-
leent hij aan persoonlijke ontmoetin
gen, die hij in zijn functie als em
ploye rnn het staatssecretariaat gehad
neeft.
Mgr. Ftlicl is onmiskenbaar blij
met de benoeming. „Voor mij is het
werk van een nuntius een echt pries
terlijk werk", zegt hij. „Een priester
KBQ de kerk op alle mogelijke sifti&it-
ADVERTENTIE
A m
Wanneer het feit ter tafel komt, dat
ér in Nederland stromingen zijn, die
zich tegen het instituut der nuntiatu
ren verzetten, toont mgr. Felici zich
niet in het minst geschokt. „Ja, dat
weet ik. Zij beschouwen een nuntius
als een soort surveillant, die namens
de paus komt kijken of alles wel goed
gaat. Maar zo vat ik het echt niet op.
Ik denk dan ook dat er geen grote
moeilijkheden zullen komen". Hij
heeft kardinaal Alfrink al enkele ma
len ontmoet en zal nog voor zijn ver
trek uit Rome uitvoerig met hem gaan
praten.
Ik vraag of zijn leeftijd, 48 jaar,
voor een nuntius niet aan de lage
kant is. „Neen", zegt mgr. Felici,
„dat is heel normaal". Zijn leven heeft
zo goed als geheel in dienst gestaan
van het staatssecretariaat. Hij werkte
eerst onder Tardini, later onder de
huidige staatssecretaris Cicognani. Na
vele jaren van bureau-arbeid kreeg hij
verschillende opdrachten te vervullen
in het buitenland, o.a.. in Portugal en
Polen. Hij kwam nog dit jaar in het
nieuws door de missie, die hij moest
vervullen in Jeruzalem in verband met
het probleem van de heilige plaatsen.
En tenslotte volgde, heel normaal,
ziin benoeming tot nuntius.
Bij het afscheid zegt hij te hopen
op een blijvende vriendschap, niet al
leen met ondergetekende maar met
zeer veel Nederlanders. „Of het rnij
lukt, een goede nuntius te worden,
zal pok voor een deel van afhan
gen", zegt hij er veelbetekenend bij.
*Ned. octrooi aangevraagd.
(Van onze radio- en t.v.-redactie)
HILVERSUM KRO- en VARA-
medewerkers zullen in de toekomst
geen hulp mogen verlenen aan pro
gramma's van de mini-omroepen.
De staven bij de radio en televisie
zijn momenteel al veel te klein om
er eigenlijk nog NRU en NTS pro
gramma's bij te maken, laat staan de
uitzendingen van de nieuwelingen.
De omroepdwergen zullen zich nu
moeten wenden tot de free lance-vak-
mensen maar dat zijn er niét zo veel,
UTRECHT (ANP) Aan de Rijks
universiteit in Utrecht promoveerde
gistermiddag de heer H. A. M. Jacobs,
geboren in 1942 te Best en wonende in
Woerden, tot doctor in de wiskunde en
natuurwetenschappen op het proef
schrift getiteld: „Een nieuwe synthese
van'vitamine A aldehyde".
De heer Jacobs heeft voor zijn syn
these van vitamine A aldehyde gebruik
gemaakt van een op het organisch che
misch laboratorium der Rijksuniversi
teit Utrecht ontwikkelde reactie. Hier
door was hij in staat op een geheel
nieuwe manier vitamine A te bereiden
in een opbrengst die zeker zo goed is
als die van de beste tot nu toe beken
de synthesen.
De heer Jacobs begon in 1959 met de
studie in de wiskunde aan de Rijksuni
versiteit in Utrecht, behaalde in 1963
zijn kandidaatsexamen en in 1965 zijn
doctoraal examen. Hierop volgde een
aanstelling als wetenschappelijk amb
tenaar aan het organisch chemisch la
boratorium, waar dit proefschrift werd
bewerkt onder leiding van prof. dr. J.
F. Arens. 1
AMSTERDAM (ANP), De jury
voor de prozaprijs 1967 van de gemeente
Amsterdam is het niet eens met het
besluit van b. en w. de prijs voorlopig
niet toe te kennen en de hoofdstedelijke
kunstraad te vragen een nieuwe jury
te benoemen. Het college kwam tot dit
besluit nadat was gebleken dat in de
jury een meningsverschil over literaire
normen bestond inzake de toewijzing
van de prijs.
Twee van de drie leden de heren
H. U. Jessurun d'Oliveira en Joh. Phaff,
adviseerden haar te verlenen aan Jan
Cremer voor zijn „Ik Jan Cremer 2'
en het derde lid, de heer Kaleis, aan
Renate Rubinstein voor haar boek „Met
verschuldigde hoogachting".
In een brief aan de wethouder voor
kunstzaken. W. Polak zeggen de jury
leden dat b. en w. naar hun mening
hét advies van de meerderheid hadden
moeten opvolgen, omdat het uitbrengen
van een meerderheidsrapport geoor
loofd is en in de praktijk van de toe
kenning der Amsterdamse kunstprijzen
voor zover bekend het advies der jury's
altijd zonder meer is gevolgd.
De jury acht het besluit onjuist en
is van mening dat de overheid zich
heeft te onthouden van een oordeel
over de waarde van de kunstwerken.
Door van de toelichtingen in de advies
rapporten gebruik te maken om tot het
besluit te raken de jury te ontbinden
en een nieuwe te benoemen, meet de
overheid zich, aldus de leden, deskun
digheid aan en spreekt zij een kunst
oordeel uit. „Door zich zogenaamd
verre te houden van een oordeel be
werkstelligt zij dat de door de meer
derheid voorgedragen auteur zijn prijs
misloopt. Dit is ingrijpen, dit is op
technische wijze manipuleren als kunst
rechter".
DE 'STAALWALSERIJEN in de EEG
hadden in september orders voor
5.308.000 ton produkt in portefeuille
Van dat totaal was 4.098.000 ton be
stemd voor afnemers in de lidstaten
en 1.210.000 ton voor derde landen
Het totaal was 11,9 pet. hoger dan
in september 1966.
Vandaag heb ik weer de ruimte,
en dat is maar goed ook, want wat
deze tijd te bieden heeft, is zelfs in
een hele krantekolom nauwelijks te
vatten.
De verslagen lezende over de
Israëlisch-Egyptische strubbelingen
aan het Suez-kanaal van deze week,
dacht ik aan de beroemde joodse vio
list Yehudi Menuhin, die morgen in
Londen een recital zal geven ten be
hoeve van de Arabische vluchtelin
gen. Hij zei hierover: „Ik heb plotse
ling het gevoel gekregen, dat ik men
selijk begrip moet opbrengen voor
het lijden van alle partijen".
Mr. J. Hartsuiker, officier van
justitie in Amsterdam, heeft onthuld
wat hij als zijn taak ziet: „De schout
uit de middeleeuwen en de officier
van justitie van nu hebben dezelfde
opdracht: het aan een iegelijk recht
doen en laten wedervaren."
Het lijkt mij dat eer iegelijk met
die opdracht op dit ondermaansg
rondwandelt.
Het aantal mestvarkens in ons land
is het laatste jaar met 233.000 toege
nomen, weet het CBS te vertellen,
„De sleutel van alle leven hangt
aan de ceintuur van God". Een leuze
waar menig predikant zeker in het
rijke roomse leven en andersdenken
de leven, om zo te zeggen, zijn vin
gers bij af zou likken. Deze zinsnede
staat echter in het pas verschenen
boek „Ons Oranjekind", dat gewijd
is aan prins Willem-Alexander,
Teen bekend was geworden dat
prinses Beatrix in verwachting was,
heeft de auteur van dit boek, David
Wijnbeek, de volgende historische
woorden geschreven: „Nederland
weet sinds vandaag, dat er op Dra.
kensteyn een ooievaar wordt ver»
wacht."
Muzikanten onder elkaar: „Weet
je wat je voor je zoon moet kopen?
Een nylon vioo\" „Waarom van
nylon?" Die hoef je niet te strij
ken."
Het gaat slecht met de leghennen
in ons land. Het laatste jaar is huj}
aantal met bijna 4 miljoen stukj
(20 pet.) gedaald.
Een paar Russische vissers waren
onlangs voor de kust van de Krim
doende met de uitoefening van hun
ambacht, toen zij plotseling werden
omringd door dolfijnen die hun boot
kleine duwtjes gaven in de richting
van een boei. Daar aangekomen za
gen de vissers iets in het water spar
telen. Zij haalden het net, dat zij daar
hadden uitgezet, op en zagen dat er
een klein dolfijntje in gevangen zat.
Toen zij het dier de vrijheid terug
gaven reageerden de andere dolfij
nen met vreugdevol gefluit.
In ieder geval een fijn verhaaltje.
Naar ik heb vernomen hebben twee
juryleden voor de prozaprijs 1967
van de gemeente Amsterdam „Met
verschuldigde hoogachting" aan het
derde jurylid de voorkeur gegeven:
aan Jan Cremer.
Het verblijf in onze ziekenhuizen,
als patiënt dan. is een dure aange
legenheid aan het worden, zij het dan
meestal voor de verzekering. Maar
dan is het voor uw verzekeringsmaat
schappij niet te hopen dat u ooit in
een ziekenhuis in Washington op bed
komt te liggen, want daar wordt bin
nenkort de gemiddelde ligprijs ver
hoogd tot 350 gulden per dag.
Met onze melkgevende koeien gaat
het opperbest. Het laatste jaar is hun
aantal met 25.000 stuks toegenomen.
En u weet het: melk is goed voor
een iegelijk,
MERIJN
(ADVERTENTIE)