SFEER,
AANZIEN,
GELD?
PASSEN
ONS
AAN
HET
PUBLIEK
Sandie in de mode
Jaar naar Amerika
Hippy-Happy
Liefdesmeter
Hippe" rel
Wat is het belangrijkste
voor je in je baantje
WIJ
BIJ
VERWACHTINGEN
CIJFERS
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 14 OKTOBER 1967
Sandie Shaw gaat zich nu ook bezig houden me» het ontwer
pen van kleding. Eind september is haar eerste collectie uitgeko
men in Engeland. „Ik heb kleding ontworpen voor meisjes zoals ik,
die kwaliteit willen tegen redelijke prijzen. Ik wil mijn collecties
op hetzelfde niveau handhaven, zodat de jongeren over een tijdje
niet teleurgesteld worden", zegt de blondharige Sandie. Het pop
zangeresje prefereert zelf gouden armbanden boven grappige bi
jouterieën, haar bontjassen zijn van mink en ze mag dan bloots
voets zingen, maar haar schoenen worden speciaal voor haar in
Frankrijk gemaakt door Charles Jourdan. Het is dus geen wonder
dat Sandie de mode (en speciaal haar eigen mode) serieus neemt.
De American Field Service stelt
In het schooljaar '68-'69 weer een
aantal Nederlandse scholieren in
de gelegenheid een jaar naar de
Verenigde Staten te gaan.
Om voor een dergelijke beurs in
aanmerking te komen moet men
aan de volgende eisen voldoen:
Groot aanpassingsvermogen en
verantwoordelijkheidsgevoel heb
ben, evenwichtigheid, openstaan
voor nieuwe ideeën, goede school
resultaten, uitstekende gezond
heid, veel eigen initiatief. Boven
dien moet men op 1 maart 1968
ten minste 16 jaar en nog geen
18 jaar oud zijn. In de Verenigde
Staten bezoeken de Nederlandse
scholieren een middelbare school.
Zij worden opgenomen in een
gastvrij gezin en kunnen zo Ame
rika èn de Amerikanen van nabij
leren kennen. De American Field
Service is een onafhankelijke
particuliere organisatie, die beur
zen voor een verblijf van een jaar
in de V.S. verstrekt aan jongeren
uit zestig landenDe zorgvuldig
geselecteerde Amerikaanse gezin
nen nemen geheel belangeloos
hun gastscholier op. De ouders
van de uitgezonden scholieren
zullen naar vermogen een bij
drage moeten leveren in de reis
kosten en het zakgeld.
Inlichtingen zijn te verkrijgen bi)
de American Field Service, Nieuwe
Spiegelstraat 56, Amsterdam (tel.
020-220916).
Golven stromen
Wij bouwen stuwdammen
die jullie af willen breken
Jullie zwommen met de stroom mee
Wij zwemmen er tegen in
Speelse slaven zoeken een weg
tussen de plastic rijstvelden
Wolken die breken
Geld dat rolt.
Waarom houden jullie je bek niet
Jullie maatschappij is voorbij
De onze begint.
We bouwen zelf wel
José Goes
Voor de eerste keer wordt in Ne
derland onder de naam Hippy-
Happy" een beurs gehouden spe
ciaal bestemd voor tieners en
twens. Op deze beurs, die plaats
heeft van 10 tot en met li no
vember in de nieuwe Ahoy-hallen
te Rotterdam, zullen allerlei za
ken te zien en te koop zijn die in
de interessesfeer van deze leef
tijdsgroep liggen.
Als speciale attractie zullen ge
durende de beursdagen verschil
lende grote artiesten optreden. Uit
het buitenland komen (allen voor
het eerst in Nederland): The Jimi
Hendrix Experience, The Bee
Gees, The Pink Floyd Show, Geno
Washington and his Ram-J am
Band.
Uit Nederland treden o.m. op: The
Motions, The Golden Barrings,
The Buffoons, Q 65, noddy's Act,
Armand, Boudewijn de Groot, Rob
Hoeke's R -j- B group en Cuby and
the Blizzards.
Karel is boekhouder bij een middelgrote firma. Hij
heeft er goede promotiekansen, kan maandelijks een
aardig bedrag naar de spaarbank brengen en vindt
zijn werk prettig. Dat alles zal hem er echter niet van
weerhouden om van baan te veranderen als hij iets
beters aangeboden krijgt. Karei is nu 23 jaar.. Op zijn
achttiende kwam hij van de HBS. Zijn eerste baantje
vond hij op een groot kantoor („We waren er met
zovelen dat je als jongere weinig kans had om voor
uit te komen"). Daar bleef hij niet. Zijn huidige baan
is de vierde sinds zijn eindexamen. En als je hem
hoort praten zal het zeker niet de laatste zijn. Toch
is Karei geen jongen van twaalf ambachten enz. Iede
re verandering was door hem wel overwogen.
Er zijn heel wat Jongeren die
bandelen zoals - Karel. Dat be
vestigt de indruk, dat de jongeren
steeds gemakkelijker geneigd zjjn
van joh te wisselen. Ze bewegen zich
met een veel grotere persoonlijke
vrijheid door het leven dan de vo
rige generatie indertijd heeft gedaan.
Dat komt niet alleen tot uiting in
hun vrije-UJdsgedrag 'ten opzichte
van heat, mode, kunst, wereldpro
blemen), maar ook in hun werk.
Vit een kleine enquête bij de per
soneelsafdelingen van een aantal be
drijven en kantoren bleek, dat men
verwacht dat deze veranderde men
taliteit ten opzichte van het dage
lijks werk zich in de toekomst zal
voortzetten, zodat de frequentie van
het van baan wisselen zal toenemen.
Wat zijn de oorzaken van die gro
tere mobiliteit van jonge ménsen?
Op de eerste plaats is daar een
praktische reden: jonge mensen gaan
gemakkelijker zelfstandig op kamers
wonen. Het is vrijwel nooit meer een
bezwaar een baan aan te nemen in
een andere stad. Een tien, twintig
jaar geleden zou men daar eerst
uitgebreid over moeten nadenken,
waarna het plan waarschijnlijk al zou
ketsen op bezwaren, waar nu vlot
overheen gestapt wordt.
Uiteraard heeft dit wissel-verschijn
sel wel enige conjuncturele achter
grond. „Het is ook een kwestie van
vraag en aanbod op de arbeids
markt", aldus de personeelschef van
een grote fabriek. „Toen ik jong
was ik ben nu 53 stonden er
in de jaren dertig grote rijen
voor de steun. Vanzelfsprekend heb
je dan geen groot verloop van per
soneel. De jongeren wilden wel, al
was het misschien niet in deze mate.
Jonge mensen zijn nu eenmaal .gau
wer geneigd van baan te verande
ren dan ouderen die een gezin heb
ben en „gesettled" zijn".
„Die bereidheid van de jongeren
om te veranderen heeft een zeer
positieve kant", vindt de personeels
chef van een groot kantoor. „Ze
geeft hen een gevarieerde ervaring
en een veel bredere kijk op de za
ken- En dit is niet alleen voor hen
zelf van belang, maar ook voor de
bedrijven".
Algemeen is men wel van mening,
dat jongeren dan wel hard en soms
erg materialistisch lijken, maar dat
ze toch ook nog steeds hoge verwach
tingen hebben van hun toekomst, dat
de meesten iets willen bereiken en
dat ze in de meeste gevallen ook
gewetensvol en niet „rücksichtslos",
zoals door veel ouderen wordt aan
genomen, tewerk gaan.
Als een jongeman vandaag de dag
ergens een gaatje ziet om een job
te krijgen met betere vooruitzichten,
die een snellere stijging op de maat
schappelijke ladder inhoudt, of die
hem een hoger salaris oplevert, zal
hij niet zo lang aarzelen ais zijn
vader vroeger op dezelfde leeftijd ge
daan zou hebben. Een factor die hem
dan nog aan zijn laatste baan zal
doen vasthouden is de prettige sfeer.
Niet voor niets speelt het creëren
van een aangename werksfeer de
laatste jaren een zeer grote rol in
het personeelsbeleid. Een voor
beeld daarvan is de baas, die ieder
jaar met zijn modinettes enkele we
ken naar het zonnige zuiden trekt.
Geld is wel een belangrijk, maar
vaak niet het belangrijkste motief om
te veranderen. Er zijn trouwens ook
jongeren die zich helemaal niet la
ten beïnvloeden. Dat -is de (toch nog
grote) ambitieloze categorie jonge
mensen, die tevreden zijn, wat ze
ook doen. Berusting lijkt in dit ver
band een beter woord. Een andere
groep weet precies wat ze wil en
slaagt erin dat te bereiken. Een hele
boel jongeren echter weten niet wat
ze willen! De jongeren, die het wel
weten en daarvan uiting geven door
te zoeken naar mogelijkheden om het
doel dat zij voor ogen hebben te rea
liseren, zijn op weg om het hele
achtergrondpatroon te veranderen. De
geweldige toename van personeels
advertenties de laatste jaren, die
speciaal op jongeren gericht zijn,
wijst daar al op.
Sinds kort verschijnt er een spe
ciale maandkrant voor studenten
aan Hogere Technische Scholen
en Hogere Textielscholen in Ne
derland. Dit blad, „De HTS'ER",
dat kosteloos wordt uitgereikt,
heeft een oplage van 14.000. „De
HTS'ER" wil in eerste instantie
een opinieblad zijn, waarin zowel
de studenten als de plaatselijke
bonden, corpora en verenigingen
hun mening naar voren kunnen
brengen. Door ook „hogerhand"
aan het woord te laten en de ge
legenheid te geven visies over be
paalde zaken onder de aandacht
te brengen, vormt het blad een
soort open tribune. Op deze ma
nier kan „De HTS'ER", aldus de
hoofdredacteur, de heer G. A.
Hazekampt, er aan meewerken
dat medezeggenschap, vooral in
het onderwijs niet overbodig met
het oog op de effectiviteit ervan
verantwoord tot stand komt.
Naast geld is ook het streven naar
een machtspositie soms motief om
een andere baan te zoeken. Maar
geld blijft belangrijk omdat het meest
al de eenvoudigste maatstaf is, waar
in de prestaties van iemand wor
den afgemeten.
Jongeren spreken graag in cijfers.
Dat geeft veel ouderen de indruk dat
de jeugd te materialistisch is. Die
stelling gaat niet geheel op. In onze
maatschappij wordt op dit moment
al praktisch alles In procenten en
cijfers uitgedrukt. Deze wereld
vraagt van de jongeren dat ze met
cijfers omgaan. Je kunt het ze dus
niet kwalijk nemen als ze het cij-
fer-systeem ook op zichzelf gaan
toepassen. Hoe kim je anders in de
ze tijd Karei met Piel; vergelijken?
josé toirkensj
The Spiders, van hoven naar beneden: Maurice Hubert, Jac
van Gurp, Anton Mulder en Joop Verburg.
Een handige Italiaanse zaken
man probeert geld te slaan uit
tienerliefdes. Het feit dat vele
jongens en meisjes zich dagelijks
wanhopig afvragen: „Houdt hij
(zij) wel of niet van me?", bracht
hem er toe een liefdesmeter op
de markt te brengen.
Het is een glazen voorwerp met
een felgekleurde vloeistof op de
bodem. De verliefde jongen of
meisje moet het voorwerp in de
hand houden. Aan de mate waar
in de vloeistof omhoog spuit (door
verwarming van de lucht in de
onderste bol krijgt de vloeistof
minder ruimte en zoekt een weg
naar de bovenste bol) kun je het
liefdestemperament aflezen; al
thans volgens de fabrikant. Je
kunt je uren met deze (wel wat
prijzige) liefdesmeter amuseren.
Maar je moet toch maar niet, af
gaande op de uitslag, meteen aan
een huwelijk gaan denken.
Het wordt de laatste tijd steeds
onrustiger in hippy-stad San
Fmncisco. In het amusements
park Playland hebben het afge
lopen weekeinde maar liefst vijf
honderd jonge mensen amok
gemaakt.
Zij vielen andere bezoekers aan,
stalen handtassen, overvielen stal
letjes en gooiden ruiten stuk. De
politie greep in en bracht de jon
gens en jonge mannen in bussen
terug naar het centrum van de
sitad. In andere wijken waren in
tussen ook kleine schermutselin
gen uitgebroken. De herrieschop
pers waren zowel blanken als ne
gers. Naar schatting is tijdens het
rumoer van twee uur in Playland
voor 3000 dollar schade aange
richt en voor 2000 d 4000 dollar
aan geld gestolen.
■aa— i nsgSM^acaaBcamsa ii ,II r
„Lang haarl Waarom? Het lijkt
wel of iedereen, die tegenwoordig
muziek maakt, lang haar moet heb
ben. Als mijn jongens het wilden,
zou ik ze niet tegenhouden, maar
ze doen het nu eenmaal niet. En
daar heb ik vrede mee. Wij ma
ken goede muziek en dat verkoop
je toch wel". Dit zegt Mels Aerts,
de 31-jarige manager van de beat-
groep „The Spiders" uit Prinsen
beek. Dit groepje „spinnen" werd
een jaar geleden opgericht. Reeds
deze maand komt de eerste zwar
te schijf op de platenmarkt. De
weinig originele - titels van de
nummers zijn: „I am in love" en
„A girl in the spring".
Tekst en muziek van dit laatste
nummer zijn van bas gitarist en mu
zikaal leider Anton Mulder. „I am
in love" is zijn bewerking van een
nummer van The Animals. Anton
Mulder is 26 jaar, bankwerker en
hij houdt van iedere vorm van mu
ziek, mits die goed gebracht wordt.
De overige leden van de groep zijn:
solo-gitarist Jac van Gurp („The
Sadows zijn voor mij het einde"),
19 jaar, moet nog in militaire dienst,
van beroep timmerman; ritme-gita
rist Maurice Hubert, vertegenwoor
diger, 23 jaar, vindt The Beatles
enorm fijn en drummer Joop Ver
burg sluit de rij. Hij verdient de kost
als assistent-projectleider, is 23 jaar
en heeft eveneens een voorliefde
voor The Beatles.
Manager Mels Aerts is een lang
zaam spreker. Hij heeft ruiterlijk toe
weinig verstand van muziek te heb
ben. Zijn „spinnen" zitten dan ook
beslist niet in een muzikaal web.
Hij zegt: „Ik vind dit werk bijzon
der leuk en zie het alleen maar als
•en hobby, O* jongens komen allen.
uit groepen, die door een tekort aan
inhoud en een gebrek aan enthousi-
astme ontbonden moesten worden. Zij
vormen nu een eenheid, die hard
repeteert en ieder weekeinde min
stens twee keer optreedt. Zelfs de va
kantie werd opgeofferd".
Vrijwel overal waar wij komen,
worden we voor een tweede maal ge
vraagd. Deze successen waren dan
ook voor mij aanleiding om een pla
tenmaatschappij aan te schrijven.
Wij werden uitgenodigd en hebben
een paar nummers gespeeld. Tot
stomme verbazing van de jongens
mij verwonderde het niet zo erg
kregen wij te horen, dat er een defi
nitieve opname in het verschiet lag
Eind van deze maand -gaan we ons
plaatje aanbieden aan Roel Balten
in zijn programma op Hilversum III
Voorts zullen we ons vooral richten
op Veronica en Luxemburg".
Het repertoire van „The Spiders"
is vrij heterogeen. „Wij passen ons
aan bij het soort publiek, dat dn de
zaal is", vertelt Anton Mulder. „Wil
men beat, dan spelen wij beat.
Toch speel ik persoonlijk het liefst
rythme and blues. Hierin kun je je
pas echt muzikaal uitleven. Ik geloof
echter, dat wij in een te pril stadium
zijn om geheel over te gaan op deze
vorm van muziek. Maar als wij een
goede pianist tegen het lijf lopen,
nemen wij hem waarschijnlijk wel".
Veertien dagen, voordat de plaat
opname werd gemaakt, kwamen The
Spiders to een zeer moeilijk parket
toen solo-gitarist Bob Hild-ebrand we
gens studieredenen te kennen ga
ermee op te willen houden. Men vond
echter direct Jac van Gurp bereid
die zich zoals hij dat zelf uitdrukt'
de blaren op zjjn vingers heeft ge
speeld", om zich de nummers goed
eigen te maken.
Alles is goed verlopen. The Spider?
zijn bljj met dit eerste succes, maar
beseffen terdege, dat de weg naar
de top er een is, die over rozen zal
jgamv waar 'nog menig doontje aan
R, 4. B.
