De vlinder in het najaarsbos
Meesterbrein'5 in
hasjiesj-zaak
op vrije voeten
pak
Wipneus en Pim helpen
hun koning Langhaard
Het aardappelmannetje
„DIE SPANJAARD IS DE GROTE MAN"
>ETHEM
STUKS
Verjaardag
van de
burgemeester
Snelle verlichting
van pijn m spieren
en gewrichten
Uw kinderen vertrouwen op U...
CONCORDIA
7
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 4 OKTOBER 1967
7
AXEL
DE HERFST
Viswedstrijd
Het stalletje
van Katrijn
Het stadhuis- Het haasje
Pietje is stout
Kippendiefstal
Afgezette premier
van Griekenland
onder huisarrest
NIEUW BOEK
SYETLANA
Ontsnapten slechts
twee dagen vrij
Wraak
Dat is het tegenwoordig helemaal. En helemaal als dat
Wolmerk-labeltje aan een pullover of een vest of
een pölo-pull hangt waar ook nog het labeltje van Sir Edwin inzit.
U weet dan dat u gekleed gaat als een Sfr
want het is de one and
only Sir Edwin.
Het woord is aan u, Sir.
Medelijden
Confituren
Tres-zaak voor
Hoge Raad
Meisje (14) bewusteloos
sinds moord Kennedy
TEL. 011402839
J LEVEREN
jfriemen
unverbinders
[jfriemsmeer
rprodukten
ermenie
urcarboleum
ildoek
ntendoek
rkiezendoek
isticdoek
e soorten touwwerk
ansistokabel
kkenlym
ntfournituren enz.
Wi SLI
(ADVERTENTIE)
Als het najaar door de bossen trekt, zijn ze nog allemaal bij elkaar, de
dieren die bij de zomer horen, en hun kameraden of vijanden die stand
houden in de winter.
Nu is het 's morgens al nevelig. De herfstdraden zijn door de mist met
pareltjes behangen. Van de bruingroene bladeren druipen de druppels
zacht tikkend op de grond, waar paddestoelen opschieten tussen afgevallen
eikels en denneappels. Droge polletjes gras staan hoog boven drassige
kuiltjes naast het zandpad.
Maar de zon heeft nog kracht de nevels te verscheuren. Zij houdt ons
voor de mal en schijnt midden op de dag bedrieglijk warm. Zij doet alsof
zij de zomer belooft! Maar in werkelijkheid neemt ze afscheid.
Waar blijven straks de zomerdieren? Zij gaan alle hun eigen weg.
Vogels vliegen naar het warme zuiden; kleine dravers en gravers worden
moe en loom. Ze kruipen in nesten onder de grond en voor hen wordt de
winter een lange, donkere nacht. Er zijn andere, die tegelijk met de zomer
sterven
Een wit vlindertje dwarrelt langzaam
boven het lange, taaie gras, dat naast
het stille ven groeit. Het rust op een
halm, klimt weer in de lucht en duikelt
boven het water, dat dicht naar de kant
donkergroen is. Het weerspiegelt de
witte vlinder. Even lijkt het of er twee
vlindertjes zijn, die samen heel precies
een gelijkvormige dans uitvoeren. Dan
laten de wiekende vleugeltje, zich door
een zuchtje wind meevoeren en de vlin
der daalt neer op een rode vliegen-
zwam, die scheef hangt boven paars
groene blaadjes, waaronder blauwe
bosbessen rijpen.
De vliegenzwam is bezig te vergaan.
Het felle rood, waarmee hij een paar
dagen geleden nog pronkte, is al ver
kleurd tot oranje en paars. De bol van
zijn hoed is in een holte veranderd; er
staat een traag en kleverig plasje wa
ter in.
De vlinder rust en vouwt langzaam
de vleugels open, dicht, open, dicht. De
zon heeft moed om nog eens op te stij
gen. De kleine voetjes komen nauwe
lijks meer los van de weke paddestoel.
Zo juist spiegelde midden in het ven
nog een blauwe lucht met witte wol
kenstoeten. Nu is het blauw verdwe
nen. De wolken worden grijzer, de
lucht trekt dicht. Het water krijgt een
kille metaalkleur. Een windvlaag valt
op de spiegel aan en trekt hem vol rim
pels. Dan begint het te regenen. Eerst
een fijne motregen, niet veel meer dan
een mist. Dan vallen er echte regen
druppels, zacht en onregelmatig. Ten
slotte vallen ze gestadig neer. Er han
gen kralengordijnen door het hele bos.
Het was 2 maart. De burgemeester
was jarig en alle mensen die in het
dorp woonden mochten komen. Jan
van de Bakker ging ook naar het feest,
met het lekkerste taartje dat hij had.
En Piet van de slager ging ook met
een lekker stuk worst. En ze namen
allemaal iets mee. Zelfs de schoolkin
deren namen iets mee, een sigaar of
een paar zakdoeken. Zo dat er groot
feest was. Maar de burgemeester kon
ze niet allemaaj in zijn huis ontvangen,
daarom zei hij tegen df mensen: „Wij
gaan naar het raadhuis, daar zijn wel
drie grote zalen, daar kunnen we wel
in". En toen ze in heA raadhuis wa
ren zei de burgemeester: „Mensen, je
ziet wel dat het 2 maart is en wat be
tekent dat?" En toen opeens zeiden
alle mensen die in de zaal waren: ,,de
burgemeester is jarig, hoera, hoera,
hoera". En ondertussen waren dienst
meisjes in de andere twee zalen tafels
met eten aan het zetten en toen ze
klaar waren zei de burgemeester: ,,En
nu mogen jullie eten zoveel als je wilt".
En ze gingen eten. Er was van alles.
Maar opeens ging het licht uit. De
mensen riepen: „Doe het licht aan."
Maar ze kregen geen antwoord, dat
het licht was uitgevallen. En de men
sen liepen zo gauw mogelijk naar bui
ten. Maar de burgemeester zei: „Men
sen wees maar niet bang, ik zal kaar
sen en petroleumlampen aansteken".
En het gebeurde. Er was licht genoeg.
Nu konden de mensen weer verder met
eten. En om 12 uur gingen ze naar
huis, want ze hoefden niet naar school
of naar het werk.
Pauwi Ceuleers (11 jaar)
B. Ballotstr. 57
Breda.
De herfst is weer gekomen,
de bladeren vallen van de bomen.
We zoeken paddestoelen in het bos,
we lopen over het zachte mos.
In het bos ruik je de geur
en je ziet de herfstkleur.
De zomer is weer achter de rug,
die gaat ver weg en trekt zich terug.
De wind begint nu weer te waaien,
de boeren houden op met maaien.
De herfst is nu weer in het land.
De herfst zingt over het veld een lied,
de bomen treuren van verdriet.
De stam zal eenzaam blijven staan,
wanneer zijn bladeren vallen gaan.
De wind waait over land en zee
en neemt het hoopje bladeren mee.
De herfst toont zijn prachtige tooi,
De herfst, de herfst, wat is ze mooi!
Lian van Gils,
12 jaar, woonplaats Bavel,
(by Breda).
Tweemaal had onze Si aak
de wisselbeker gewonnen,
Nu voor de derde keer
weer aan de strijd begonnen.
Twee uren kunnen heel lang duren,
steeds weer naar je dobber turen.
Ook nu wist hij de meeste
vissen aan de haak te slaan,
En is gelukkig met „zijn" beker
weer naar huis gegaan.
Nel v. d. Dries,
Werrilaan 11, 's-Heerenhoek (Zld.)
De witte vlinder wordt nat. Van het
gouden stof, dat een zomer lang op de
vleugeltjes heeft geschitterd, is nog
maar een dun laagje over, dat nu door
de stromende regen wordt weggespoeld.
Loodzwaar worden de wiekjes
De vlinder daalt op een takje, sluit
de vleugels en slaapt in zonder ge
dachten of dromen.
In een holte van de tak, waarop de
vlinder inslaapt, is een rupsje bezig
zich in te spinnen. Het windt de zijden
draden om en om, tot geen licht, geen
regen of kou hem meer kunnen be
reiken.
Wie is die rups?
Toen in de afgelopen zomer de zon
nog hoog aan de hemel stond, had de
vlinder eitjes gelegd. Daar waren
rupsjes uitgekropen, zo dun als zijden
draadjes. Zij hadden geknabbeld aan
de rand van zachte blaadjes, zich te
goed gedaan aan bloemen en vruchtjes.
Nu spinnen 'zij zich in en bereiden zich
voor op de winter.
In de holte van de tak waarop de
vlinder slaapt maakt haar kind een
schuilplaats klaar.
De vlinder zal niet meer wakker
worden. Zij sterft. Maar haar levens
vonk brandt in de rups. Ook hij slaapt
in. Straks als het voorjaar aanbreekt
zal hij wakker worden, zijn omhulsel
openbreken en als een stralende vlin
der de nieuwe zon tegemoet vliegen.
AN MAC GILLAVRY
Op het grote plein
Staat het stalletje van Katrijn.
„Mooie blommen, mooie blommen,
mensen hierheen mot je kommen".
Daar komt kleine Peter aan,
bij het stalletje blijft hij staan.
Wel wat zal het zijn, mijn jongen.
Rode rozen, witte anjers, zulke kanjers.
Ik heb violen en ik heb zinnia's,
ja, ze zullen bloeien,
en ik heb ook nog oktoberbloemen.
Ze moesten voor de juffrouw zijn.
Met een geel hartje en klein.
Daarvoor heb ik jasmijn.
Daarmee zal de juffrouw tevreden zijn.
Marian de Wit, 10 jaar,
Haansbergsedwarsstraat 7,
Rijen (N.B.).
H f Al-A A'.?'/-* 'v
Rianne Dijkers (6 jaar)
Op een dag zei koning Langhaard
tegen Wipneus en Pim: „Jullie weten
dat ik heel dikwijls brieven schrijf naar
koning Witbaard. Anders stuurde hij
mij een pakje. Maar ik krijg nooit geen
pakje aan. Nu zal ik nog eens een
brief schrijven. En als de post komt,
moeten jullie de post achterna gaan.
Jullie krijgen van mij mooie regen
jassen. Want het zal wel eens regenen.
En als ik jullie was zou ik jullie rug
zakken nu maar inpakken. Nou ik wens
jullie veel geluk. Ik hoop dat je te
weten komt".
's Nachts droomde Pim ervan. Toen
het morgen werd stapte Wipneus uit
bed en wekte Pim. „Pim opstaan, het is
tijd". En eindelijk werd Pim wakker.
Toen ze klaar waren gingen ze met
z'n tweeën naar beneden. „Hier zijn wij,
koning". „Jullie zijn net op tijd, want
de post komt er net aan. Schiet je re
genjassen aan".
Toen belde de post aan. „Hebt u nog
brieven?" „Ja", zei de koning. „Hier
heb je hem". En de post pakte hem
aan, „Dag". „Nou nu gaan jullie er
ook vandoor. Veel geluk. Dag Wipneus
en Pim".
Toen ze weg waren zei de koning:
„Ik hoop dat ze het vinden. En ja hoor,
ze vonden het. Toen de post de brieven
in de bus deed, ging hij weg. Toen
kwam er een heks aan, draaide de brie
ven bus open en pakte de brieven er
uit. Wipneus pakte een hout en gooide
het tegen haar hoofd en ze viel dood
neer. Toen pakten ze de brieven en
stopten ze terug. En ze lieten de heks
liggen. Toen ze thuis kwamen werd het
een groots feest.
Wim van Dongen,
Broekstraat 4, Molenschot (N.B.).
(Ik wil graag corresponderen met
een jongen van 10 jaar).
De voordeur van het stadhuis staat open,
O, o, wat een ramp,
Iedereen komt aangelopen,
Maar daar komt gelukkig meneer Kamp,
Die doet de deur weer dicht,
Nu is het uit mijn gedicht.
Anja Snoeren,
Tuinstraat 62, Rijen, klas 4.
Er was eens een haas, maar de haas
wou spelen met de andere haasjes-
Maar moeder haas was in de keuken.
Toen ging hij naar de keuken en vroeg
of hij naar buiten mocht. „Ja het mag",
zei moeder. Maar moeder heeft gezegd;
„Goed uitkijken op de grote weg".
Zelf verzonnen door Ciska Hayes,
8 jaar, vlielandstraat 126, Breda.
Jantje moest voor zijn moeder iede
re dag aardappelen halen in de kelder,
dat deed hij iedere dag met een onte
vreden gezicht tot grote spijt van moe
der en vader. Op een dag moest hij
dit weer doen en ging stampvoetend
naar de kelder Hij pakte een paar
aardappelen en gooide ze nijdig in een
emmertje, dat viak bij hem stond. Op
eens hoorde hij een klein bromstem-
motje maar hij lette er niet op. Maar
toen klonk het stemmetje weer en nu
wat harder.
Jan luisterde nu en antwoordde op
de vraag „Hoe heet ,je?" dat hij Jan
tje heette- E n hij vroeg hoe dat aard-
tje heette. En hij vroeg hoe dat aard-
aardappel". zei het mannetje een heel
klein beetje verontwaardigd- „Ik ben
een aardappelmannetje en ik heet
Aardi. Leuke naam hé. Vind je ook
niet dat onze namen allebei even leuk
zijn? Jan zei maar gauw ja, hij wist
anders ook niet wat hij zeggen moest.
,,Jan, waar blijf je zo lang, ik hoef
niet zo heel veel aardappelen te heb
ben hoor", klonk de stem van moeder
uit de keuken.
Jan ging maar gauw naar moeder
met zijn emmertje aardappelen. De
volgende dag moest Jan weer aardap
pelen halen en de volgende dag weer
en de volgende dag weer en iedere
keer praatte hij met het aardappel-
mannetje- Als Jan nu aardappelen
moest halen hielp het aardappelmanne
tje mee, zodat moeder niet zo lang op
de aardappelen hoefde te wachten.
Maar nu kwam het probleem: de
aardappels waren op: de zomer brak
aan en dan kocht moeder nieuwe
aardappelen Aardi en Jantje hadden
beloofd elkaar te helpen. Aardi had
Jantje al geholpen met aardappelen
laden, maar nu was Jantje aan de
beurt om Aardi te helpen. Maar hoe
moest hij dit doen. Het was een
moeilijk geval. Jantje dacht diep na
wat hij zou kunnen doen en opeens
kreeg hij een idee. Hij ging naar de
kelder en zag het aardappelmannetje
met natte oogjes zitten. Maar meteen
toen hij Jantje zag klaarde hij op. Jan
vertelde, dat hij een idee had en wel
dit. Als alle aardappels op waren zou
Jan het aardaopelmannetje naar een
boer in de schuur in een aardappel-
hoop brengen. Natuurlijk bij de boer
waar Jan 's zomers altijd aardappelen
moest gaan halen.
Het aardappelmannetje maakte klei-
Jan ging nu weer weg en wachtte
ne sprongetjes van blijdschap en be
dankte Jan heel vriendelijk,
tot er geen aardappelen meer waren.
Nu moest Jan naar de boer en hij
nam Aardi mee in de emmer- Jan en
Aardi vonden het wel jammer, dat ze
nu niet iedere dag meer bij elkaar
konden komen, maar iedere week.
Moeder had ondertussen al gemerkt,
dat er iets was met Jan bijv. dat Jan
nu graag aardappelen ging halen en
ook dat Jan dikwijls in de kelder was
Zij had Jan gevraagd wat er steeds
was en Jan had het hele verhaal ver
teld. Toen moeder dit hoorde mocht
Jan een kistje aardappels halen om
Aardi daarin te laten leven. Jan was
natuurlijk erg blij en ging direct naai
de boer om aardappelen en stopte Aar
di er ook gauw bij. Aardi wist niet
wat er met hem gebeurde. Maar toen
hij met Jan thuis was gekomen en
weer zijn bekende keldertje zag en Jan
hem alles verteld had wist hij zijn
dankbaarheid niet te tonen aan moe
der die nu ook eens was komen kijken.
Zo zie je dat zelfs een ontevreden kind
door een aardappelmannetje weer lief
kan worden.
EINDE.
Jacollen v. Schjjndel,
Rubensstraat 26,
Raamsdonksveer.
(12 jaar).
Pietje is een jongen die nooit stout
is. Hij vroeg aan zijn moeder; „Hoe
voel je je eigen als je stout bent?" „Ja",
zei de moeder, „dat kan ik je niet pre
cies vertellen". Op een dag speelde hij
met zijn vrienden. Een van die vrien
den zei: „Ga je mee, kinderen plagen?"
„Nee", zei Pietje, „dat doe ik niet".
Toen ging hij op een stoeprand zitten.
Toen ging hij lopen. Een hondje kwam
hem achterna. Daar zag hij een klim-
rek. Hij ging er op zitten. Maar het
hondje beet hem in zijn broek. Hij viel.
Toen kon hij niets meer zien.
Het was avond en hij dacht; toch
moet ik weten hoe je je stout voelt en
hij ging gelijk iemand plagen.
Laurientje van der Zwaard,
Burg. Passtoorsstraat 38, Breda.
8 jaar.
ADVERTENTIE)
Dringt direct door tot aan
de haard van de pijn
Oeumatische pijnen, spit, zenuwpijnen,
verstuikingen, stijve nek en ledematen
niets werkt sneller, niets werkt aangenamer
ter verlichting van pijn dan Algesal-balsem.
Onmiddellijk in de huid doordringend, werkt
Algesal diep op de weefsels in tot aan de
haard van de pijn (zonder oppervlakkige
warmtesensatie of irritatie van de huid te
veroorzaken) en "doorstraalt" verlichtend
weefsels en spieren tot in de gewrichten.
Reumatische pijnen en stijfheid maken
spoedig plaats voor een durend gevoel van
verlichting en welbehagen.
Wacht niet tot de pijn uitbreekt 1 Zorgt
dat U thuis altijd een tube Algesal bij de
hand hebt om zodra het nodig is de pijn te
verlichten. ALGESAL bii alle apoth. en drog.
UTRECHT (ANP) Onbekenden
hebben in Hooglanderveen uit een niet
afgesloten kippenhok van de 68-jarige
boer D. van Wee 300 kippen gestolen.
Vermoedelijk hebben de dieven hun
buit in jute zakken en houten kisten ge
stopt, waarna ze per vrachtauto zijn
weggereden.
U bent de zekérheid van uw kinderen, van uw gezin. Daarom is 't
goed als vader het gezinsinkomen veilig te stellen in een levens
verzekering. Een moderne vorm van sparen en risicodekken vindt
u in de
CONCORDIA OPBOUWPOLIS: Uitkering van een kapitaal op 60- of 65-
jarige leeftijd. Bij eerder overlijden wordt dit kapitaal verméérvoudigd. Bij over
lijden door een ongeval vindt nog een extra verdubbeling plaats.
VOORBEELD. Kapitaal op 60 jaar ƒ10.000,-. Bij eerder overlijden ƒ20.000,-.
Indien door ongeval ƒ40.000,-. Premie voor een 30-jarige ƒ32,-. per maand of
f 362,27 per jaar. Het Claimrecht biedt u voorts de mogelijkheid om zonder
verdere gezondheidswaarborgen de verzekerde kapitalen elke 3 jaar met 20/0
te verhogen.
EXTRA WINSTDELING. U deelt bovendien in de winst. "Elk jaar groeit uw
verzekerd kapitaal premievrij met het winstaandeel I
Alle inlichtingen bij de plaatselijke vertegenwoordigers of
bij het hoofdkantoor van: CONCORDIA Coöp. Levens
verzekering Mij. u.a. Oudenoord Utrecht. Telefoon
(030) 16591.
MEER DAN f 1.000.000.000 VERZEKERD KAPITAAL
ATHENE (A.P.) De afgezette pre
mier Fanajiotis Kanellopoulos is door
het militaire bewind onder huisarrest
geplaatst.
Een vriend van de conservatieve pre
mier, die 21 april bij de staatsgreep
werd afgezet, zei dat toen hij gister
nacht het huis van Kanellopoulos be
zocht, twee politieagenten hem op de
hoogte stelden van het regeringsbevel.
De oud-premier heeft de vorige week
twee aanvallen op de junta gedaan.
Hij vertelde de militaire machthebbers
dat zij het beste zo gauw mogelijk kon
den verdwijnen.
(ADVERTENTIE)
Levensverzekering, uw bondgenoot,
uw leven lang. En wie „begeleidt" uw
persoonlijke welvaart, in combinatie
met een levensverzekering? Juist... de
Escorte-polis van De Nederlanden
van 1870. Want de Escorte-polis biedt
u de gelegenheid elk even kalender
jaar het verzekerde bedrag met 10%
te verhogen. Voor een hogere uit
kering in de toekomst en dus voor
meer welvaart voor u en uw gezin!
Ideaal, vooral als u weet dat voor
deze verhogingen geen nieuwe me
dische keuring is vereist. Vraag nadere
inlichtingen bij uw verzekerings-ad-
viseur.
DE NEDERLANDEN VAN 1870
NEW YORK (A.P.) Svetlana Alli-
luyeva, de dochter van Joseph Stalin,
heeft" verklaard het schrijven van een
tweede boek over de Sovjet-Unie te
overwegen. Het boek zal dan wellicht
kritischer staan tegenover het tegen
woordige systeem, voegde zij daaraan
toe.
Svetlana sprak in een televisiepro
gramma over haar boek „Twintig brie
ven aan een vriend".
UTRECHT (A.N.P.) De 28-jarige
varensgezel J. uit Hillegom en de 51-
jarige metaalbewerker Van D. uit Ede,
die vorige week donderdag kans zagen
uit het selectie-instituut voor ter be
schikking van de regering gestelden in
Utrecht te ontvluchten, hebben precies
twee dagen in vrijheid door kunnen
brengen. De Edese politie kon zaterdag
avond beide mannen aanhouden.
De mannen waren via een nauw keu
kenraampje van het Utrechtse insti
tuut over de bijna vier meter hoge bui
tenmuur de vrijheid tegemoet geklom
men.
EEN SAARLANDSE machinefabriek in
Dillingen is er na twee jaar experi
menteren in geslaagd een volauto
matische bloemen- en plantenverpak-
machine te construeren, die per uur
maximaal 1.200 boeketten of planten
kan verwerken. Het apparaat kost
ongeveer 40.000 mark.
(Van onze correspondent)
AMERSFOORT De Amers-
foorter Peter Nijmeijer (31), een
etmaal gedoodverfd als de auc
tor intellectualis achter de Bilt-
se hasjiesj-affaire zit al weer in
Brussel.
Gistermorgen heeft hij de ou
derlijke woning in de Borgesius-
straat verlaten om- bij vrouw en
kinderen in de Belgische hoofd
stad bij te komen van alle op
winding.
Justitie-officier mr. G. W. vo'n Mey-
enfeldt stelde hem persoonlijk op
vrije voeten, toen na intensieve ver
horen en naspeuringen geen bevesti
ging was verkregen van het gerucht,
dat Peter bemoeienis zou hebben ge
had met de opzienbarende smokkel-
affaire.
De verdenking tegen Peter Nijmeij
er was ingegeven door een artikel
van gelegenheids agent-provocateur
Eelko de Jong, op wiens aanwijzing
een handjevol smokkelende stroman
nen destijds werden gearresteerd.
Vorige.week,kwam deze journalist
in de Haagse Post nog eens terug op
het spektakel, waarin hij zelf een niet
onbelangrijke rol had gespeeld. Peter
Nijmeijers doopceel en diens contac
ten met de eerste arrestanten voegde
hij samen tot een „jakkes", waarna
Nijmeijer prompt in de kraag werd
gevat als het vermeende meesterbrein.
De Biltse recherche onderwierp hem
aan een zwaar verhoor en trok
Haagse Post's compromiterende aan
wijzingen na.
Vrijdagavond kwam de officier van
justitie echter tot de conclusie, dat
Peter Nijmeijer niet bewijsbaar zijn
hasjiesj-slag had geleverd. Mr. Von
Meyenfeldt nam de moeite om naar
De Bilt te gaan. zijn arrestant op vrije
voeten te stellen en hem een ritje in
een politieauto naar huis te bezorgen.
Peter Nijmeijer werd door zijn va
der met open armen ontvangen. Om
meteen te worden doorgestuurd naar
een buurvrouw o®i haar de honderd
gulden terug te geven, die zij onop
vallend op een tafeltje had achter
gelaten voor Peters vrouw.
(ADVERTENTIE)
Gecontroleerd, gegerenffeerd
door hel Wereld-Wolmerle
„En dan moeten ze er ook bij vertel
len, dat die 7 delicten niets te bete
kenen hadden. Peter had 7 bonnen
gekregen wegens fout parkeren en
daar moest hij in totaal 106 gulden
boete voor betalen. Dat heeft hij nooit
kunnen doen, omdat hij in Brussel
woonde en daarom en om geen an
dere reden stond hij in het opspo
ringsregister. Ik heb die 106 gulden
zelf maar betaald".
Vader Nijmeijer acht het ongun
stige portret dat de Haagse Post van
zijn zoon maakte, zo genoegzaam als
karikatuur ontmaskerd. Over het za
kelijke verleden van Peter zegt hij
verder niets meer, terwijl dat in de
Haagse Post niet minder ongunstig
werd afgeschilderd als zijn „criminele
verleden."
In de huiselijke kring viel de voor
malige arrestant een pak van het
hart, maar daarbij groeide zijn
wraakgevoelens ten opzichte van de
Haagse Post.
Zaterdagmiddag kondigde hij aan
Eelko de Jong een proces aan te zullen
doen om zijn gram te halen voor de
kwalijke beschuldiging aan zijn adres.
„Dat heb ik hem goddank uit zijn
hoofd kunnen praten", zegt vader
Nijmeijer dankbaar.
„Samen met een paar journalisten
hebben zij hem ervan kunnen over
tuigen, dat het zijn zaak alleen maar
kwaad zou kunnen doen.'' Vader Nij
meijer is overtuigd van de onschuld
van zijn zoon, maar meent dat de
Haagse Post zich niet voor een juri
disch gat zal laten vangen.
„Kijk", zegt hij, „de Haagse Post
heeft geen onjuistheden geschreven,
alleen maar onvolledigheden."
Peters vader geeft toe dat zijn zoon
7 maanden in de cel heeft doorge
bracht, geeft toe dat hij voor 7 delic
ten in het opsporingsregister stond.
„Maar dan moet zo'n Haagse Post er
ook wel bij zeggen, dat hij die 7
maanden detentie heeft gehad wegens
dienstweigering en desertie", zegt hij.
Wel gaat vader Nijmeijer wat ver
der in op de contacten die zijn zoon
onderhouden heeft met de buitenlan
ders, die enkele weken geleden wer
den gearresteerd met een enorme
voorraad van hasjiesj van superieur»
kwaliteit.
„Mijn zoon heeft zielsveel medelij
den met die Marokkaan Zadgoud",
zegt hij. „Ik heb de man ook persoon
lijk ontmoet en ik moet zeggen: het
is helemaal geen misdadigerstype.
Het is natuurlijk niet te ontkennen,
dat hij een aandeel in die smokkel-
zaak had, maar u moet niet vergeten:
dat is onder Marokkanen net zo ge
woon als bij wijze van spreken het
verkopen van sigaretten. Zadgoud is
een man die hier in Nederland wilde
werken voor vrouw en kinderen en
hij heeft in zijn vaderland een heel
normaal middel te baat genomen om
wat extra's bij te verdienen".
De heer Nijmeijer vindt niet, dat
de Marokkaan veej schuld treft. „Nee
hoor, die Marokkanen moeten ze niet
hebben, dat kan ik u ook wel zeggen,
maar die Spanjaard, die ze ook gear
resteerd hebben, dat is de grote man".
Peter Nijmeijer beweert nooit ge
weten te hebben dat Zadgoud en zijn
vriend Hakimi hasjiesj te verhande
len hadden. Het zakelijk contact dat
zij gedrieën onderhielden speelde
zich op een heel ander niveau af.
Nijmeijer had de Marokkanen eens
bij toeval ontmoet en hen ingescha
keld om zijn importhandei in confitu
ren nieuw leven in te blazen. De Ma
rokkanen zouden hem nieuwe agen
turen bezorgen en in ruil daarvoor
lenigde Peter korte tijd hun finan
ciële nood. Het kwam echter nooit tot
zaken en toen Peter kort geleden van
de arrestatie van Zadgoud en Hakimi
op de hoogte werd gesteld, ondernam
hij pogingen bij een Hilversums con
tactadres om nog iets van zijn geld
terug te krijgen.
Daar kwam hij evenwel op de kof
fie: de recherche zorgde in Hilversum
voor een warm onthaal en zette hem
vast in De Bilt. Gisteren zou hij zijn
voorgeleid, als de officier inmiddels
niet besloten had zijn arrestant op
yrfje voeten te stellen.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG De Hoge Raad der
Nederlanden behandelde gisteren het
beroep in cassatie van de 32-jarige Rot
terdamse advocaat mr. L. J. R., die door
het Amsterdamse gerechtshof werd ver
oordeeld tot een week gevangenisstraf
voor mishandeling.
De Rotterdamse advocaat is een van
de zes Tresleden die was betrokken bij
het inwijdingsritueel met de roetkap,
waarbij op 10 april 1965 een 20-jarige
student uit Zeist om het leven kwam.
De verdediger mr. H. M. van der Ven
achtte het gebruik van de roetkap in
strijd met de bewezen verklaarde opzet.
Ook bestreed hij het feit dat de lucht
in de roetkap bezwangerd met roet zou
zijn geweest. Dat staat helemaal niet
vast, zei hij.
Over veertien dagen zal in deze zaak
conclusie worden genomen.
SAN JUAN, Argentinië (AFP) Een
14-jarig meisje in het Argentijnse San
Juan, Maria Elena Tello, is na het ver
nemen van de moord op president Ken
nedy op 23 november 1963 bewusteloot
geraakt en sindsdien slechts eenmaal
even bij kennis geweest. Het meisje wa»
een vurig bewonderaarster van de pre
sident. Zij heeft vermoedelijk ongenees
lijk hersenletsel.
