Melaatsheid bedreigt 740 miljoen mensen voor cognac NOURILAX HET FAMILIEBEDRIJF: Een fossiel in de Ned. economie? Memisa wil in één grote slag nood lenigen „Programma's hebben verkennend karakter'' DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 30 SEPTEMBER 1967 ENQUêTE ©(LOEfZSKTÏP TEHUIZEN ENVELOPPEN 581e STAATSLOTERIJ Tweede klasse werkt zacht en zeker bij verstoppingsproblemen Weer motie van wantrouwen tegen Franse regering Fusie Wij nan Is- Yan Leuven J Verklaring VPRO: Anders Versluierd Verdeeld Levensvatbaar Hoogste tijd I )e^e|ya \z> I PHILIPS BATTERIJEN) die móéten weM m^goedzijtH Twee zusjes vooi ouderlijk huis verongelukt (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM Het begint met een paar witte plekjes op de huid. En als er niet wordt ingegrepen, dan eindigt het met uitstoting uit de gemeenschap en het wegrotten van lichaamsdelen nog tijdens het le ven. Zo is de melaatsheid. Het lijkt allemaal zo vaag en schimmig in onze levensomstandigheden: melaatsheid komt hier immers niet voor en de enkeling, die besmet uit de tropen terugkeert, wordt onmiddellijk zoals alle andere Nederlanders met zoveel medische zorg omgeven, dat het nooit tot een ernstige aandoening komt. Toch is diezelfde melaatsheid een directe bedreiging voor niet minder dan 740 miljoen mensen. Met andere woorden: zestig keer zoveel men sen als er in Nederland wonen, lopen onmiddellijk gevaar met de ziekte besmet te worden. Wat doet de medische wetenschap daartegen? De medische weten schap heeft een geneesmiddel ge vonden waarmee melaatsheid, mits tijdig opgespoord geheel kan wor den genezen. Wordt dat geneesmid del dan niet toegepast? Zeker wel, maar in onvoldoende mate. Er is te weinig geld in sommige gebie den om 't medicijn aan te schaffen ofschoon 't niet duur is, en er zijn veel praktische moeilijkheden om de melaatsen tijdig op te sporen of het geneesmiddel regelmatig toe te dienen. In april van dit jaar heeft een commissie van deskundigen uit de wereld gezondheidsorganisatie (WHO), een instelling van de Verenigde Naties, een rapport uit gebracht over de melaatsheid. "Vol gens de laatste informatie, zo zegt het rapport, zijn er in de wereld meer dan 2.800.000 geregistreerde melaatsen van wie er 1.928.000 on der behandeling zijn. Het geschat te aantal melaatsen is volgens het rapport 10.500.000. Als in een land de schatting van de bekende ge vallen een of meer op de duizend inwoners betreft, vormt de me laatsheid in zo'n land een belang rijk probleem voor de volksgezond heid. „Daarom kan worden aangeno men", zo gaat het rapport verder, „dat in 67 landen en gebieden waar de algemene schatting is, dat op zijn minst vijf op de duizend mensen melaats zijn, melaatsheid een groot probleem vormt voor de volksgezondheid. In deze landen worden bijna 740 miljoen mensen blootgesteld met melaatsheid be smet te worden." Omdat hij zo'n zacht en toch Pittig karakter heeft. Het karakter, dat de sympathie heeft van alle kenners van een goede, geurige, hol- 'andse cognac.' derzoek kunnen houden, namelijk in 27 Afrikaanse, 17 Amerikaanse en 13 Aziatische landen (behalve Indonesië), in Australisch Nieuw Guinea en in tien gebieden van In donesië. Het resultaat is: voor ruim 4,5 miljoen gulden kan in de ge- enquêteerde gebieden de eerste nood van de melaatsheid worden gelenigd. Het lijkt heel veel, 4,5 miljoen gulden, maar vergeleken bij de enorme verwoestingen, die de ziekte in het lichaam van de lijders aanricht, is het eigenlijk een onbenullig klein beetje geld. De Memisa wil die eerste nood thans lenigen en is een actie be gonnen om dat bedrag van 4,5 miljoen bij elkaar te krijgen. Van dat geld is overigens min der dan een kwart nodig voor me dicijnen. De rest is voor revalidatie en bouw van tehuizen. De me laatsheid iedereen weet dat, ook in de gebieden waar de ziekte heerst is besmettelijk. Daarom stoot de gemeenschap elke lijder aan de ziekte onherroepelijk uit. Het rapport is lang niet volledig, kan dat waarschijnlijk ook niet zijn. De Memisa. de Nederlandse Medische Missie-actie tekent bij het rapport aan, dat het over Bra zilië in het geheel geen gegevens bevat en over Afrika slechts sum miere. Toch woedt in die gebieden 4e melaatsheid het hevigst. De Memisa is dat te weten gekomen uit een enquête, die zijzelf heeft gehouden. Veertig jaar bestaat de Memisa nu en bij dat achtste lus trum heeft zij zich speciaal willen Inzetten om voor één ernstige ziek te in één keer een grote slag te slaan. Zij heeft de melaatsheid ge kozen, omdat deze naast lichame lijke, ook geestelijke nood mee brengt door de troosteloze een zaamheid bij uitstoting uit de ge meenschap. De Memisa heeft haar actie voor bereid met een enquête onder alle wederlanders in de gehele wereld, uie contact met haar onderhouden. Ztl heeft men in 59 landen een on- (ADVERTENTIE) Deze vrouw ziet er nog vrij ge zond uit, maar op haar neus te kenen zich de witte vlekken af. Van de ene kant is dat van groot nadeel voor de behandeling omdat iedereen, die het begin van me laatsheid bij zichzelf ontdekt, pro beert die -witte vlekken te ver bergen om uitstoting te voorkomen of althans zo lang mogelijk uit te stellen. Is de ziekte niet meer te verbergen, dan is het proces al zo veel voortgeschreden, dat genezing meer tijd vergt. Die angst voor besmetting heeft bovendien nog een ander gevolg. Men is zo bang voor melaatsheid, dat men ae genezene niet meer opnieuw in de gemeenschap op neemt. Ten onrechte inderdaad. Maar in feite gebeurt het toch maar. Ook voor ben moet gelegen heid geschapen worden om in vre de en rust te wonen, te werken en zo in hun levensonderhoud te voor zien. Dan is er nog eens een half miljoen gulden nodig voor pro thesen, invalidewagens en andere hulpmiddelen, want als de ziekte te laat wordt behandeld, kan het lichaam al allerlei vervormingen hebben ondergaan, die niet meer goed te maken zijn. Handen of voeten, waarvan nog slechts stomp jes over zijn, komen bij patiënten in een later stadium veelvuldig voor. Mensen, die een dergelijke misvorming hebben opgelopen, moeten uiteraard niet alleen tegen de ziekte zelf worden behandeld, De zweren op het gezicht van dit meisje wijzen erop dat de ziekte al tn een verder stadium is. De eerste tekenen van melaatsheid zijn witte vlekken, zoals op de arm en de hand van dit meisje. maar ook de gevolgen van de mis vorming moeten zoveel mogelijk worden ondervangen. Met de vier 'en een half miljoen gulden, wordt de ziekte zeker niet voorgoed uitgebannen, te veel ge bieden zijn nog onvoldoende be reikbaar voor een afdoende bestrij ding. Maar zeker is, dat in de ge bieden waar de Memisa het geld naar toestuurt, een belangrijk voordeel kan worden behaald tot nut van de zieken niet alleen, maar ook van de gezonden om hem heen, die minder kans lopen besmet te worden. De Memisa gaat volgende week in heel Nederland enveloppen ver spreiden, waarin men zijn bijdrage kan stoppen. Deze enveloppen kan men afgeven bij de apotheek of apotheekhoudende arts. En wie dat wil, kan natuurlijk ook een gi rootje uitschrijven: gironummer 51360, ten name van Memisa, Rot terdam, met de aantekening: voor de melaatsen. 29 september 1967 Prijzen van: 10 zijn gévallen op nummers eindigende op 0 50 zijn gevallen op nummers eindigende op 564 100 zijn gevallen op nummers eindigende op 691 200 zijn gevallen op nummers eindigende op 712 400 zijn gevallen op nummers eindigende op 187 1000 zijn gevallen op nummers eindigende op 2630 een prijs van 2.000 is gevallen op het nummer 030150*) een prijs van 2.000 is gevallen op het nummer 017002 een prijs van 2.000 is gevallen op het nummer 086530 een prijs van 2.000 is gevallen op het nummer 014652 een prijs van 2.000 is gevallen op het nummer 083037 een prijs van 5.000 is gevallen op het nummer 020470 de prijs van 25.000 is gevallen op het nummer 015841 Let wel: op dit nummer zijn twee prijzen gevallen. (ADVERTENTIE) PARIJS (Reuter) De Frans© com munistische party heeft haar instem ming betuigd met het plan van de link se federatie van Frangois Mitterrand, om bij de opening van de nieuwe par- lementszitting volgende week een motie van wantrouwen tegen de regering in te dienen. De regering heeft op papier een meerderheid van slechts één stem in de nationale vergadering. Het communistische centrale comité heeft meegedeeld dat het zijn vertegen, woordigers in het parlement opdracht heeft gegeven contact op te nemen met andere linkse afgevaardigden om ge zamenlijk een motie tegen het sociaal- economische beleid van de regering op tafel te brengen. Daarin zou moeten worden gevraagd om intrekking van de recente decreten, door de regering uitgevaardigd krachtens de speciale bevoegdheden die haar door het parle ment voor een half jaar verstrekt zijn. Deze periode is bijna verstreken. Premier Pompidou heeft gezegd dat zijn regering een gezamenlijke linkse motie zou verwelkomen als een gele genheid om „het abces door te prik ken", daarmee doelend op de samen werking tussen de communisten en de linkse federatie, de grootste oppositie groep waartoe de voornaamste socia listische partij behoort. In het voorjaar kwam de oppositie met drie moties van wantrouwen, die echter zeven tot acht stemmen te kort kwamen om de rege ring ten val te brengen. AMSTERDAM (ANP) C. van Leuven N.V., groothandel op het ge bied van yzerwaren, meubelbeslag en behangersfournituren en J. B. Wijnants en Zn. N.V., groothandel in fournituren voor de woninginrichting, zijn een fu sie aangegaan. De bedrijven gaan volledig samen werken in een nieuw opgerichte naam loze vennootschap Wijnants van Leu ven N.V. Het geplaatste en volgestorte kapitaal waarin door Van Leuven en Wijnants ieder voor 50 pet. wordt deelgenomen bedraagt 1.500.000,-—. Het bedrijf be schikt door de fusie thans over 9 ves tigingen, waarvan het hoofdkantoor wordt gevestigd te Amsterdam. Wijn ants van Leuven N.V. is hiermede de grootste gespecialiseerde groothandel op dit terrein. DE RIJKSPOLITIE zal met ingang van 1 oktober een proef nemen met een meer opvallende beschildering van de Porsche-surveillanceauto en een solo motor. Deze voertuigen worden in di verse oranje-kleuren geschilderd. HET AANTAL slachtoffers van de bankoverval met schietpartij in Milaan is gestegen tot vier. Twee overvallerls zijn nog op vrije voeten. HILVERSUM (ANP) Het program mablad van de VPRO «Vrije Gelui den", publiceert deze week de volgen de verklaring van het dagelijks be stuur van de VPRO. De grootste vergissing die wfl nu kunnen maken is te menen dat het rumoer rondom de VPRO ontstaan is door een incident een toeval. De wortels van de opspraak liggen die per. Wü zyn ons daarvan terdege bewust, wy hebben geen enkele re den, dit feit te verdoezelen.** ,,Wij achten het integendeel noodza kelijk, de achtergronden van de re cente gebeurtenissen ter discussie te stellen, naar binnen en naar buiten. Naar binnen, omdat een goede com municatie tussen leden, bestuur en medewerkers voor ons een bestaans voorwaarde is." ,,Naar buiten omdat de VPRO een Pu blieke taak heeft en zijn programma's uit publieke gelden financiert. Al len tot wie de VPRO zich richt heb ben er recht op te weten hoe de VPRO zichzelf ziet en wat hij als zijn taak beschouwt. Leiding, staf en verdere medewer kers bepalen goeddeels het „gezicht" van onze programma's. Dat gezicht kan men zonder versleten woorden nauwelijks omschrijven. Laten wij voor vandaag zeggen, dat onze pro gramma's een verkennend karakter hebben." „Dat ze juist door de uit het vrijzinnig protestantisme voortgekomen omroep worden uitgezonden is geen histori sche merkwaardigheid. De verkla ring ligt buiten het bestek van dit artikel. Wèl verklaarbaar is het ru moer dat af en toe ontstaat. Onze leden zijn anders dan vroeger, onze medewerkers evenzeer, ons publiek ook. Dat er contactstoornissen ont staan, is begrijpelijk." „Wij zullen ons door een hieruit voort vloeiend incident niet laten afbrengen van. de weg, die wij hebben ingesla gen- Wij zullen ons wèl moeten be zinnen op de problemen binnen ons gemengde en veranderende milieu. Dat zal onder meer op deze plaats geschieden.'* (ADVERTENTIE) Norma,'n Van flarsen-produkt (sinds 1880), Boxmeer, tel.08855/1401 (Van onze financieel-economische medewerker) TILBURG Nederland telt enkele duizenden kleine en middel grote familiebedrijven. Wie een blik werpt in de economische geschie denis van West-Europa, merkt op dat de familie-onderneming een eeuwenoud verschijnsel is. Er zijn bedrijven met een meer dan hon derdjarige traditie die nog steeds hun belangrijke bijdrage leve ren in het produktieproces. Maar in de laatste vijf jaren sinds het bedrijfsleven wordt geconfronteerd met allerlei aanpassingsmoeilijkheden is de positie van menig familiebe drijf aan het wankelen gebracht en zijn er vele verdwenen. Ernstige debacles ondermijnen het vertrouwen in het familiebedrijf. Af faires zoals Van Heijst roepen vragen op ten aanzien van de levenskansen van dit soort bedrijven. Kritieken op beheer en leiding doodverven de beslo ten ondernemingen als een achterhaald verschijnsel in de moderne onderne merswereld. De vraag wordt gesteld of het fami liebedrijf nog kans van slagen heeft in een tijd, waarin de grootst moge lijke inzet van de ondernemer en zijn medewerkers wordt geëist en waarin de aanpassingsmogelijkheden op tal van terreinen optimaal moeten zijn. Het overgrote deel van de Nederland se fwnilie-ondernemingen is van het kleine of middelgrote soort met door gaans niet meer dan duizend werkne mers. Het vraagstuk van de familie bedrijven is in vele gevallen dat van dit soort ondernemingen. Niet alleen in economisch opzicht is het kleine en middelgrote bedrijf van grote beteke nis met ongeveer 50 procent of 600.000 industriële arbeidsplaatsen en met der tig procent van de export tot een totaal bedrag van vier miljard gulden per jaar maar ook in maatschappelijk opzicht vormen deze bedrijven een realiteit waarmee we terdege rekening moeten houden. Deze bedrijven worden steeds meer voor de noodzaak gesteld structurele aanpassingen door te voeren. Techno logische ontwikkelingen, wijzigingen in de afzetverhoudingen en zwaardere eisen aan de leiding zijn hiervan de oorzaak. De aanhoudende hoogconjunc tuur van de laatste vijf jaren heeft deze problemen voor een groot deel ver sluierd. Nu deze conjunctuur wat is ver flauwd, dienen de problemen zich in sneller tempo en in grotere omvang aan. Vele van deze bedrijven kunnen nu ge rekend worden tot de marginale bedrij ven waarvan de bestaanszekerheid in het gedrang is gekomen. Wie momenteel bij wil blijven moet zich grote offers getroosten, de techno logische vooruitgang vergt de uiterste krachtsinspanningen van de onderne mer zowel in financieel als in mentaal opzicht. Hier nu ligt een van de groot ste handicaps van het familiebedrijf: men beschikt dikwijls over te weinig financiële armslag om het bedrijf in alle opzichten modern en slagvaardig te houden. Veelal blijkt het familie-vermogen over zoveel hoofden te zijn verdeeld en derhalve over zoveel zinnen dat het bijna niet mogelijk is de benodigde bedragen steeds op tafel te leggen In een aantal bedrijven blijkt zelfs de be reidheid om dit te doen geheel afwezig waardoor de financiële basis te veel afhankelijk wordt van kredietverleners zoals banken. In de afgelopen vijf jaren hebben een aantal familiebedrijven hun poorten moeten sluiten omdat een deel van het vermogen door de belangheb benden werd opgevraagd. De textiel industrie geeft hiervan een aantal voor- beelden. Een tweede ernstig probleem waar mee het familiebedrijf voortdurend wor stelt is het vraagstuk van de leiding. Telkens weer blijkt dat ondernemers talent niet vererfd kan worden. De leiding van het familiebedrijf bestaat nogal eens uit een aantal onserieuze en incapabele personen, die alleen maar een last zijn. Aan de opleiding van jonge onder nemers in deze bedrijven mankeert soms het een en ander, sommigen hebben nauwelijks een middelbare school door lopen en moeten het ook zonder de „brede ervaring" van de voorganger stellen. Het geval-Van Heijst toont o.a. aan dat een ongeschikt management zijn gang kan blijven gaan zonder dat ie mand bevoegd is in te grijpen. Immers de aandelen zijn in eigen handen en de commissarissen zijn vaak mooie meepraters die eenmaal per jaar klaar staan om een fikse tantième in ont vangst te nemen en zich voor het ove rige van de zaken distanciëren. Dit probleem lijkt ons even groot als dat van te geringe financiële mogelijkhe den. Er is echter en dit moet met na druk gesteld worden een groot aantal familie en dus meestal kleine of mid delgrote bedrijven die met hulp van buitenaf levensvatbaar kunnen blijven of zelfs in de voorste linies van de con currentiestrijd kunnen meedoen. Gezien het belang van deze bedrijven moeten ze dan ook geholpen worden. De over heid moet oog hebben voor de speci fieke problemen waarmede deze be drijven kampen. Het verdient in dit verband de aan dacht, dat in de Verenigde Staten en in Groot-Brittannië momenteel speciale beleidsmaatregelen ten aanzien van de kleine en middelgrote industriële on derneming woren uitgevoerd. In de Verenigde Staten ondersteunt een spe ciaal overheidlichaam de „small bu siness administration" bedoelde be drijven met speciale leningen, adviezen in managementsproblemen en hulp op het gebied van marktverkenning en technische research. Begin vorig jaar is in Engeland een voorstel bij het Britse parlement inge diend om tot een soortgelijke steunver lening te komen, die gestalte zal krij gen in de „industrial reorganisation cor poration". In een recent memorandum van de Europese Commissie over de industriële politiek in de zes EEG-landen wordt aandacht gevraagd voor maatregelen ter stimulering van de aanpassing van deze bedrijven aan de gewijzigde om standigheden. Het wordt de hoogste tijd dat in Nederland een soortgelijk over heidsbeleid op dit punt wordt uitgestip peld. Het fiscale regime werpt hier ech ter in vele gevallen onoverkomelijke hindernissen tot een rigoureuze aanpas sing op. Het ontwikkelingskrediet dat wij in ons land reeds lang kennen zou kunnen worden verleend voor de ont wikkeling van nieuwe bedrijfsstructu ren of voor het stimuleren van samen werking tussen te kleine bedrijven. Subsidiëring van de technische rese arch en van het marktonderzoek zou nieuwe kansen kunnen bieden aan me nig klein en middelgroot bedrijf. Het lijkt ons alleszins gerechtvaardigd aan deze bedrijven die kans te geven. Zij zijn van té groot economisch be lang om ze aan hun lot dat in vele gevallen een noodlot zal worden over te laten. Daarbij dient echter als voor waarde te worden gesteld dat leiding en familie in alle opzichten meewer ken aan de versterking van de positie en vergroting van de levenskansen. Dit zal in menig geval betekenen dat de huidige leiding wegens gebleken on geschiktheid er beter aan doet het veld te ruimen voor energieke mana gers. Wie wil blijven zitten, moet zelf de gevolgen dragen. Twee ouderlingen in Kampen heb ben de dominee van de Gereformeer de kerk Vrijgemaakt, da. J. O. Mul der, de rug toegekeerd en een tegen- kerk gesticht. Ouderling Van Dijk, een van de twee, zegt in de Haagse Post: „Als je ziet dat ze bezig zijn de kerkmuren op te blazen, moet je toch ingrijpen? Als er een steentje uitualt, valt de hele boel in elkaar. Die ds. Mulder ging de richting uit van de oecumene." En dat is het tere punt, want meedoen aan de oecume nische beweging zien de ouderlingen als een poging de eigen kerk te li quideren. Genoemde ouderling loopt hard van stapel: „U kunt nou wel zeggen, u gelooft toch allemaal in dezelfde God, ja, dat is wel zo, maar dat doen de joden ook. Dat is nog geen reden om in dezelfde kerk te gaan zitten. Verzoening is een goed ding, maar er zijn grenzen." Volgens het evan gelie zijn er geen grenzen. Aalmoezenier T. de Bot zei dezer dagen via de radio: „De regering subsidieert de reclasseringsverenigin- genmaar neemt zelf geen ex-gedeti neerden als ambtenaren in dienst." In Alexandria (VS) is een 26-ja- rige jongeman veroordeeld tot 90 jaar gevangenisstraf wegens inbra ken na het invallen van de duister nis. Zijn hele buit was 226 dollar. De wet geeft ook de mogelijkheid tot veroordeling tot de elektrische stoel, maar dat vond de rechter te wreed. Bioloog drs. H. Heida, oud-kam pioen en ex-recordhouder op de 800 meter hardlopen, heeft in het Am sterdamse universiteitsblad Foilia Civitatis gezegd: „Het zo langzamer hand veel gesmade zwelgen en slempen verdient nog juist de voor keur boven zware sportbeoefening als afwisseling van een zware stu die." De oud-atleet vindt verder ver plichte sportbeoefening voor stu denten iets onzinnigs en zegt dat karaktervorming met sport „niets, maar dan ook helemaal niets, te ma ken heeft." Bij een olieraffinaderij in Amster dam heeft men, blijkens een adver tentie, een zeer positieve kijk op de Nederlandse meisjes: „Natuurlijk zijn ze er: de meisjes die het graag druk hebben, die om vijf uur op de klok kijken en dan verwachten dat de klok op drie uur zal staan." Er zijn, vrees ik, ook meisjes (en mannen) die om drie uur op de klok kijken en dan verwachten dat de klok op vijf uur zal staan. Volgens een opiniepeiling in Cali- fomië is de oppositie tegen presi dent Johnsons Vietnam-politiek in een periode van anderhalf jaar ge stegen van 24 tot 59 procent. AH heeft zich naast het nijver kruidenieren ook gestort op het opinie-peilen, zij het op onschuldig terrein. In het blad „Allerhande" heeft men min of meer bekende per sonen de vraag voorgelegd: „Hoe zit u het liefst?" Max Heymans zit dol graag op een werkbankje dat tim merlui een keer bij hem hebben la ten staan. Jasperina de Jong en haar man vechten altijd om een bepaald hoekje van hun énorme twee wanden beslaande bank. Rob de Vries is „meer een ligger dan een zitter" en studeert rijn toneelrollen dan ook doorgaans op bed in. Annie Schmidt kruipt weer graag in een hoekje van de bank. Niemand zal nu eens ronduit be kennen dat hij graag op de centen zit. Ik? Ik zit het liefst op rozen. MERIJN (ADVERTENTIE) (Van een onzer verslaggevers) BELTRUM De twee zusjes Leonie en Christina Ernst, respectievelijk 2,5 en één jaar oud en afkomstig uit Bel- trum, zijn beiden ondei een vracht wagen gekomen en op slag gedood. Het ongeluk gebeurde voor de deur van de kruidenierswinkel van de ou ders van de meisjes. Een grote vracht auto die goederen afgeleverd had, wilde de weg weer oprijden. Hoewel de chauffeur in de spiegel heeft gekeken en nog gestopt heeft om een tractor la laten passeren, heeft hij de meisjes niet gezien. Bij het omtrekken zijn zij onder de wielen .terechtgekomen. Leonie en Christina waren de jongsten uit een gezin van jrijf kinderen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 7