er
„Nasser en
hebben ons
bedrogen"
sflons
GEKNIPT
VOOR DE
LEZER
tduurder
MlSl
\m:st
CONVERSATIE IN DE GAZA-STROOK
IQ
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 28 SEPTEMBER 1967
m
inmetdoortaan'fl'juri
Kin mijn oot tefienert
iebik hem laten utvallen
WOEDE
VROLIJKER
VERGELDING
MISLEID
ii
ladderstop no.
d en teen had-
e nylons allang
p. Eis voor Uw
tnger leven, eis
jelle nylons met
taalt er niet één
or.
alle nieuwe
ns hebben nu
:en „gondel"-
versterkte hiel
onzichtbaar
i
I Kinderen in een vluchtelingenkamp in de strook van Gaza.
(Van onze correspondent)
TEL AVIV In de vluchtelin
genkampen in de Gaza-strook
hangt een zwoele nerveuze sfeer.
Tussen de dicht opeen staande
lemen hutten en stenen huisjes
krioelen ontelbare kinderen. Zij
rennen opgewonden achter de
vreemde auto uit Holland aan.
Uit alle zandweggetjes, die in de
winter door de tropische regens
veranderen in afschuwelijke mod
derpoelen stormen ze op de auto
af.
De gesluierde vrouwen bleven eer
biedig op een afstand staan. Zichtbaar
staan ze op de grens van vrees en
nieuwsgierigheid. De mannen meestal
I gekleed in katoenen pyjama's verroe
ren zich niet. Zij blijven in de scha-
I duw zitten. Sedert de Israëlische troe
pen de Gaza'strook voor de tweede
maal In tien jaar hebben veroverd, zijn
ze op hun hoede. Misschien hen ik wel
een Israëlische spion, die zoekt naar
leden van het Palestijnse bevrijdings
leger van Achmcd Sjoekairy, dat zich
voor het uitbreken van de zesdaagse
Israëlisch Arabische oorlog opmaak
te Palestina op de gehate joden te ver
overen. Alhoewel er geen Israëlische
militair in het kamp is te zien, zijn de
mannen bang.
De nederlaag van de „onverslaanba
re" Arabische legers is bijzonder hard
aangekomen. Nooit hebben ze aan de
uitsla? van de door de leider van het
Palestijnse bevrijdingsfront beloofde
„heilige oorlog" tegen de „jehoedi's"
getwijfeld.
Het gesprek in het kamp komt moei-
li k op gang. Een vluchteling treedt op
*1? tolk. In een UNWRA-school leerde
mc.
Zomaar een jongetje uit een van de kampen, die
beheer staan.
thans onder Israëlisch
„Bent ti toerist? Komt u uiit Hol
land? Bent u in Israël geweest; Woont
u in Israël? Bent u journalist? Was u
'ijdens de oorlog in Israël?" Al deze
vragen beantwoord ik bevestigend.
„Holland hielp Israël, he?" zei de
«>Ut. Daarop discussieert de groep in
"et Arabisch. Een paar vragen willen
te wel beantwoorden.
„Hoe worden jullie door de Israëli
sche soldaten behandeld?" „Goed",
antwoordt de woordvoerder. Een jonge
man met een zichtbaar ingehouden
woede komt naar voren. Hij kijkt me
doordringend met trillende bovenlip
ton. „Geef me uw adres in Holland",
he groep begint weer te discussiëren,
he vragensteller wordt uitgelachen.
»waar is dat nu goed voor", schijnen
ze te zeggen. Maar de woedende jon
geman dringt aan. Ik geef hem mijn
;Qr«s.H „Ik zal_ schrijven, ik zal schrij
ven zegt hij alsof hij iets op zijn
eeft' wa* Hij nu niet durft te
^ggen. Verdere conversatie is niet
hogelijk.
ft rijd terug naar de stad Gaza.
Langs de weg liggen nog wrakken van
uitgebrande Egyptische legerwagens.
Ook witte wagens van de VN-vredes-
macht in het Mlidden-Oosten liggen als
symbool van het falen van de volke
renorganisatie de vrede in het Midden
oosten te bewaren met het VN-teken
no? duidelijk zichtbaar langs de kant
van de weg.
Het Egyptische leger gebruikte het
materiaal van de VN - vredesma c ht,
dat voor het uitbreken van de oorlog
op bevel van secretaris-genêraal van
de VN, Oe Thant, in aller ijl zijn posten
langs de Israëlisch - Egyptische grens
moest verlaten.
In Gaza lijkt ondanks het zwaar pa
trouilleren door Israëlische militairen
het leven vrolijker en ongedwongener.
De drukkende sfeer in de kampen is
er niet. De hoofdstraat is overvol. Er
zijn opvallend veel Israëlische toeris
ten. Dagjesmensen die de veroverde
gebieden in ogenschouw komen nemen.
Zonder dat zij het in de gaten hebben,
lopen zij onder de portretten van Ach-
med Sjoekairy die hoog op de muren
zijn geplakt. Maar niemand let er op.
Gaza is duidelijk een stad zonder
Een Israëlische militair houdt de wacht in
een v^n Gaza's stratem
hoop. Indien het aantal schoenpoetsers
en autowassertjes als maatstaf zou
moeten gelden voor de armoede in de
stad, dan zou geen statistiek van de
Verenigde Naties deze armoede en
lusteloosheid kunnen verwerken.
Alleen vlak bij zee liggen de door
hoge muren en hekken omringde, ver
laten weelderige villa's van de Egyp
tische officieren. In een voormalig
Egyptisch officieren-hotel hebben nu
Israëlische soldaten intrek genomen.
Voor het hotel staat een eenheid klaar
om op patrouille te gaan in een pant
serwagen.
Onlangs reed een Israëlische pant
serwagen bij het dorpje Jabalya bij
Gaza op een landmijn van Russische
makelij. Onmiddellijk werd het dorp
door Israëlische militairen omsingeld
en werd een uitgaansverbod ingesteld.
De mijnenleggers werden gevonden
Enkele uren later klonken in Jabalya
drie doffe zware ontploffingen. De oor
log keerde er even terug. Bij wijze
van vergelding en als waarschuwing
lieten de Israëlische militairen drie
huizen van de terroristen in de lucht
vliegen. Volgens de Israëlische mili
tan-en is dat de enige taal die de Ara
bieren goed verstaan. Maar ongetwij
feld zullen er nog meer huizen in de
door Israël bezette gebieden in de
lucht vliegen.
In Jabalya was het moeilijk zoeken
naar de plaats, waar de hulzen hadden
gestaan. Er ws tijdens de oorlog heel
hard gevochten. Veel huizen lagen er
in puin. De dorpelingen waren er al
aan gewond. Op de weg terUg naar
Israël valt het op, dat Israëlische
vrachtwagens hopen grind aan de kant
van de weg storten, die Gaza met Is
raël verbindt. Een duidelijke aanwij
zing dat Israël niet van plan is Gaza
op te geven. Israël zal niet meer toe
staan, dat Egypte de Gaza-strook zal
gebruiken als basis voor een aanval
op het joodse land. Dat hegrijpen de
bewoners van Gaza.
In Gaza sprak ik met een jonge 21-
Jarige Palestijnse vluchteling, die net
was teruggekeerd van een vijfdaags
bezoek aan Israël. „Ik ben diép onder
de indruk van wat ik daar heb gezien",
zei hij. „Ik dacht dat Tel-Aviv net zo
vuil en armoedig was als Gaza en dat
de joden allemaal slechte mensen zijn.
Nu weet ik dat het niet zo iè, dat ik
door onze propaganda ben misleid. Ik
ben netjes behandeld in Israël. De je
hoedi's zijn nette mensen. Ik ben niet
meer bang voor ze. Nasser en Sjoe
kairy hebben ons bedrogen. Nooit
meer geloof ik een woord yan wat de
radio zegt. Ik zweer het."
Mijn aanbod hem terug te brengen
naar het vluchtelingenkamp sloeg hij
kordaat af. „Als ik met u dn mijn
kamp verschijn, denken mijn vrienden,
dat ik een verrader ben. Dat ben ik
niet en dat wil ik niet zijn. De oorlog
is nog maar net voorbij. Snapt u?".
Ik liet hem in het centrum van Ga
za achter. In het spiegeltje van mijn
auto zag ik, dat hij onmiddellijk door
vrienden wer^ omringd^
Prins Bernhard heeft deze week tijdens het 83ste gala-jaardiner
van de Holland Society in New York de gouden eremedaille van deze
vereniging in ontvangst genomen. Hier de prins vlak voor het diner'
in gesprek met de vroegere NATO-bevelhebber, generaal Lauris
Nor stad.
Aan de buitenmuur van het gebouw van de Amsterdamse roder
kruis-afdeling hangt dit grote bord, waar een transfusiefles het totaal
van de donors in de hoofdstad aangeeft. Op de onderste pijl staat:
Dit is het nu! en op de bovenste: Wordt dit het?
De entourage*waaronder het grote cirkelvormige pad, rond het graf van wijlen president Kennedy-
is nu geheel voltooid. De president ligt in de rechthoek (rechtsonder) begraven.
Het papieren jurkje mag dan in ons land nog niet veel succes
hebben, in het verre Japan schijnt papieren dameskleding op het
ogenblik de grote rage te zijn. Hier toont een van Japans meest be
kende ontwerpsters, Fumi Hayashi, een van haar papieren scheppin
gen. Alleen de schoenen die zij draagt zijn niet van papier.
Mode uit Den Haag: uit de nieuwe collectie van Gerard Brosse
voor de herfst, waarin we al zitten en voor de winter die nog komt,
laat deze jonge dame een hoed en bijpassend pakje van tweed tien.
Het geheel draagt de naam: Don Carlos. Met ons mag U raden „anr
de gedachte van de bejaarde man rechts op het bankje.
