\0 MOLENSCHOT, DIRECTEUR VAN 100-JARIGE FABRIEK: I ,at Ais bedrijf staan we nog maar aan bet begin Teruggang aantal seminaristen blijft voortduren IGLO SOEPGROENTEN 35 ct Binnenkort wetten op transport van gevaarlijke stoffen V l straks 1! Nu lekker goedkoop! sater Terneuzen Kaski-rapport onthullend „Gevarenkaart" verplicht Oud -minister in W.-Duitsland wil hogere straffen LORD ROBENS MOET OP ZIJN POST BLIJVEN SSSIMCA CAPRICE" ANKENSTEIN EEN VROUW" blijft altijd - kwaliteit Eigen kweek Hei. Eigenhandig Ambachtelijk Vakgeheimen Specialisatie Opleiding VAN 40" VOOR Nationaal Hoge eisen Frans model I PHILIPS BATTERl JEN I I mi die móéten wel I I —m^goedzijn I Schuldige Aberfan DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 8 SEPTEMBER 1967 iV VAf NEDERLAND HM. id, de acceleratie, de kosten na de aanschaf, (principieel) nooit uit an maar stap eventjes veehonderdenzeventig) naak een proefrit voor (Van een onzer verslaggevers) BREDA - „Er is nog geen kijk op verzadiging van de markt. Ik heb Ja laatste twintig jaar op heel wat plaatsen op de wereld rondgeneusd. We hebben zeker nog voor honderd jaar werk". Dat zegt de Bredanaar j,n Molenschot, nauwelijks 60, fabrikant van „weegschalen". .,De mensen jeggen: Molenschot? Ja, die maakt spullen om te wegen. Maar weet je wat er allemaal gewogen wordt en hoe?" In het bedrijf aan de Teteringse- dijlt zijn met die techniek 350 man dag in dag uit bezig. Van loopjongen tot de meest gespecialiseerde specialist. Ook de elektronica heeft zijn in trede in het wegen gedaan. v. Eedenstraat 2, Tel. 01608-2975 01685-418 ig 10 september, aanvang 8 "ur ang 2.30 uur brengen wa- DORIS DAY LRRIS - RAY WALSTON de Technicolor etsehijf in een sig-zag Sfjnage pwinding met bedrijfsspion^6 extra spannende film over d de middelen. jaar lag 12 september aanvang 8 uur ang 5 uur brengen wij- TER CUSHING ,Tr,„pTS SRG - ROBERT MORR1» de Technicolor van spanning een de mt Peter Cushmg toch f dan wilt u deze film n« imum van kwaad de 4 de wereld en spo jaaJ* irofe opbrengst, leng boJ De „Eerste Nederlandsche Fabriek ren Weegwerktuigen Jan Molenschot et Zoon" bestaat honderd jaar. In oktober wordt dat gevierd. Belang rijkste evenement van de viering is ie opening van een nieuw fabrieks- enkantoorpand Daarin wordt gehuis vest de „Iwepa". Vertaald is het een volle mond „Internationale weegelek- tronica en procesautomatisering". Hier tel op de eerste plaats laboratorium werk en elektrotechnische assembla ge worden verricht. Research is een niet te ontduiken voorwaarde om zich als technisch bedrijf te kunnen handhaven. Molenschot is niet alleen in korte tijd, hoofdzakelijk na de oorlog, een groot bedrijf geworden, het is ook een „name in business" in Italië, In Spanje, in Turkije en Zuid-Afrika en vele andere landen. Op het gezicht van de heêr Jan Molenschot is geen trots te bespeu ren als hij het daarover heeft. Als trots is weet hij het in ieder ge val goed te verbergen. Zijn figuur eigenlijk niet in het wat pom peuze directiekantoor. Hij, de enige directeur, doet „gewoon". „Succesvol zakenman? Ach, we zijn net industrialiserend Nederland mee gegroeid. Belangrijkste is dat we niet opgegaan zijn in een of ander con cern. We kunnen nog steeds onze ei gen boontjes doppen. Als bedrijf staan we nog maar aan het begin. Ik heb voor de volgende generatie een basis gelegd," Die volgende generatie Molenschot is trouwens al aan het werk. Er zijn twaalf zonen Molenschot. Verschillen den van hen bekleden de meest uit eenlopende functies. Ze zitten vooral in het buitenland. Z0 zijn er niet minder dan vier werkzaam bij de Belgische vestiging van Molenschot. lijkt dus Eigen „eigen een be- De familievennootschap u voor vele jaren bestendigd, wensen, of beter gezegd: kweek" in alle rangen, is een oe- langrijk punt in het beleid van Jan Molenschot. t.Om kennis van zaken en vooral öe juiste mentaliteit, daar gaat het om. Er komt je niets aanwaaien. Je juoet dubbele weken werken om bij 16 blijven. Steeds mee- komen er in oou gespreid bedje. Dat kan in onze maatschappij we! eens opbreken. On dernemingsgeest moet je hebben en er niet te lui zijn. Van werken ga )e trouwens niet dood. als je tenmin- ween gezonde corpus hebt. JX Aderen veel geld aan het Pieiden var eigen mensen. Dikwijls ten,?VVe V00r dat geld niet veel rug. Trouw blijven aan het bedrijf Dat r*06^61* 'n norrn"al verschijnsel, je afo na de Ooido2 beet- men n' Wer^er hier zo'n 22 er meer dan 25 jaar dienst, Lzelfs met 40 en 50 jaar Wat ad irf zul^e medewerkers heb ik WooJi V1 nnen bouwen- Maar tegen- ftense h het nogal eens voor dat <9 on7f» u 7ak voor een Sroot deel hun °s, komen leren en dan Ik vrIS Plan trekken", üe «itTiJk6? u oor reSehngen, zoals vaarw j buitenlan<i voorkomen, V»4jn Órie,edinetr0kk6ne 113 afl0°P Mode o eid'ng voor een bepaalde blijft.» bedrijf gebonden deze zakên>ienStCl,ot ^a.n' als bet mer (MerdmuJ™".moeilijk z'n ergernis ,ls hii het a «?at 15311 evenmin heidsre»n over bepaalde over- (ociaal terrefn" °P commercieel en werkelijk nodig is, ,ociale W-i?S vo'daan- Hat is onze Ze moeten m Ne- '"igens. £?ra,5sen met hun -"esus Er rneI nun ver- «iememers 6ewal «enoeg on- "ih trap h gezegd hebben 5<*d mee k' Voora] Bel«ië is er """taaatvni a een hael wat be" Sleun van 5e. ondernemers. radi„^ 5 "L05* trouwens Stel sn ""overheid ?j«nemr- a! aiin r*anoner D< doorsnee- ÏE.G -marl» m de open sewcr- e toekomst nèm gI? risico'® voor m°eten dan ,n' Maar die risico's te dragen zijn ÏS he« Molmwwdirectiekantoor. "ik behagehfkvoelt zich kenne- e* °verhemH 11 lichtblauw spor- korte mouwen en .S!a»ve iiEhhv!f!l?'Jpass!nde don_ 'Ik "Overgehouden" pantalon. Ken- uit zijn laatste Zuidafrikaanse periode. Ook daar heeft Molenschot een eigen vestiging. Zijn haar is grijs, tegen wit aan. „Met je zestigste jaar moet je toch een beetje meer op jezelf gaan pas sen. Je hoort zoveel van nog jonge mensen, die plotseling weg zijn. Ik zit nu al 42 jaar in het bedrijf, waarvan 35 jaar als directeur. Mijn grootvader, ook een Jan, de stichter dus, overleed in 1927. We hebben het jaar 1867 als jaar van oprichting- ge nomen. In dat jaar werden zijn pro- dukten bekroond oP een landbouwten toonstelling in Breda en een exposi tie in het Paleis voor Volksvlijt in Amsterdam. De medailles hangen daar nog In een lijstje. De fabriek heette toen „Fabriek van kachels, haarden, brandkasten, geijkte basculen, hang-balansen, ge wichten, enz." Dat lijkt heel wat, maar mijn grootmoeder moest de of fertes en facturen met de hand schrij ven. Rond de eeuwwisseling waren er zo'n twintig mensen in dienst. Mijn grootvader werkte ook .eigenhandig'. Ik heb trouwens ook genoeg m'n han den moeten gebruiken." Deze „eerste Molenschot" had als ondernemer al voldoende aanzien. Zo had hij zitting in een staatscommis sie, die een wet moest voorbereiden „tot ijking van weegwerktuigen". De vader van de huidige directeur, alweer een Jan, voerde door om-tan- digheden, maar korte tijd de leiding. Hard ging de groei in die tijd niet. In de twintiger jaren kwam het aan tal werknemers niet boven de zeven tig- Het was toen trouwens een ambach telijk bedrijf in de werkelijke zin van het woord. Na de moeilijk doorwor stelde crisisjaren kwam de Duitse be zetter letterlijk in eigen huis. Er werd precies gedecreteerd wat geprodu ceerd moest worden. Jan Molenschot: „Ondanks de aan wezigheid van 'n Duitse Verwalter'* gelukte het ons toch hier een zestig- taj mensen aan het werk te houden, die er eigenlijk helemaal niet thuis hoorden, zoals een slager, een banket bakker, 'n leerbewerker enz. We kon den ze zo voor deportatie behoeden". De volgende opduvel kwam kort na de oorlog met het verlies van Neder- lands-Indië onze belangrijkste buiten landse afzetmarkt. „We hebben ons daarom moeten her oriënteren. Het is een gespreide ex port geworden tot in de verste uit hoeken van de wereld. Als het er gens fout gaat we hebben b.v. last gehad van het Indiaas - Pakistaanse conflict, de strijd bi het Midden-Oos ten, enz., dan kunnen we altijd nog op andere punten terugvallen. Ik heb 'n groot aantaj verkenningsreizen ge maakt om de markten te kunnen pei len. Natuurlijk hebben we ook aan tientallen buitenlandse jaarbeurzen deelgenomen. Je moet aan de weg timmeren. We hebben eigen vestigin gen opgebouwd in België Engeland, Spanje en Zuid-Afrika. Binnenlands hebben we, zoals gezegd, kunnen pro fiteren van de snelle industrialisatie" „Bijzondere capaciteiten? Door om standigheden heb ik niet eens een ho gere studie kunnen voortzetten. Ik was, net als mijn vader, eniige zoon. Ik heb me zo van alles wat eigen gemaakt, 't technische, het commer ciële. Ik sta noodt achter de teken plank, maar ik denk mee over nieu we constructies. Ik probeer ook zo veel mogelijk op mijn zoons over te brengen. Ja, ze hebben aanleg." Wat gebeurt er eigenlijk achter die muren aan de Teteringsedijk? Het publiek weet er niet veel van. De familie Molenschot heeft nooit ge tracht daar iets aan te veranderen. Er zijn te veel vakgeheimen. Als het om de huidige produktie gaat komt ook de vierde generatie Molenschot aan het woord. Deze is nu ook in de commerciële en tech nische leiding opgenomen. „Geen massafabricage van kleine weegscha len, maar weegapparatuur tot de meest ingewikkelde toe, is onze spe cialiteit geworden. Het wegen is in een modern be drijf, de havens, hoogovens, voedsel industrie, silo's, spoorwegen enz. on derdeel van 'n zeer ingewikkelde cy clus geworden. Die cyclus kan niet worden doorbroken want dan zou het produktieproces, de belading of het transport worden onderbroken. On derdeel van die cyclus zün betekent ook, dat de weegapparatuur in de wereld van de automatisering, van de computer is getreden." Een voorbeeld daarvan is o.a. de ontwikkeling van het „dynamisch we gen" die tegenstelling van het „sta tisch wegen". Vroeger moest bij de spoorwegen bijvoorbeeld elke wagon op een weegbrug worden gereden waarna het wegen en de bijbehoren de administratie volgden. Nu rijdt de complete trein met een bepaal de snelheid over de weeginstallatie. De elektronische machine, spuit ogen blikkelijk alle gewenste gegevens. Andere weeginstallaties krijgen com manderende functies". Een ponskaart in de apparatuur voor bijvoorbeeld de mengvoederindustrie sorteert en weegt de verschillende granen e.d. op uiterst nauwkeurige hoeveelhe den. Die installaties hebben geheel automatische besturingen- Het zijn de meest uiteenlopende opdrachten: Voor de hoogovensweeg- apparaten tot 300 ton een heel ge specialiseerd programma voor 't he le bedrijf, apparatuur voor prak tisch alle nieuwe graanhavens in Eu ropa zoals Arhus, Amsterdam, Rot terdam, Terneuzen, Antwerpen, Gent, Tarragona, Ancona, Triëst enz. e Jan Molenschot: „Ze moeten hier tn Nederland echt oppassen met hun verlangens". installaties voor het vullen van olie wagens in Mexico. Te veel om op te noemen. Je kan zeggen, dat waar een niéu we industrie wordt gebouwd wij ook zitten. Zo staan in onze orderboe ken ook de namen van Hoechst en BiiUiton in Vlissingen-Oost en Hercu les in Middelburg, en grote nieuwe bedrijven in Rotterdam, Botlek en Europoort, enz. Dat wij een trouwe klant aan de Westbrabantse industriën hebben spreekt voor zich. Noodzaak is dus dat de specialisatie in elektronica en mechanica voortgaat. In de nieu we laboratoria, op de tekentafels, op de proefstanden en in de produktie- hallen zullen nog vele ingewikkelde vragen moeten worden beantwoord. Molenschot senior: „Wat ik verdiende heb ik steeds in 't bedrijf gestoken. Je moet zorgen „liquide" te blijven. Als de zon schijnt krijg je gemakkelijk een paraplu aangeboden, als het re gent sta je gauw in de drup...." (ADVERTENTIE) DEN HAAG (KNP) De da ling in het aantal nieuw inge schreven klein- en groot-semina risten van vorige jaren heeft zich ook voor het studiejaar 1966/67 scherp voortgezet. In totaal meldden slechts 929 leerlin gen zich aan voor het klein seminarie, van wie 70 voor huizen voor late roe pingen. Vorig jaar waren dat er nog 1195 en in 1961/62 1634. Ook daalde het aantal priesterstudenten dat aan de ho gere opleidingen begon flink n.l. tot 335 in het afgelopen studiejaar 1965/66 363, 1964/65 409. Vorig jaar werden in totaal 226 pries ters gewijd, dat is bijna 50 minder dan in het voorafgaande jaar (72 wereldhe ren en 154 paters). Zeven jaar geleden werden nog 373 priesters gewijd (119 wereldheren en 254 paters) Deze cijfers zijn gepubliceerd in een kaski-rapport, dat werd samengesteld in opdracht van het Pastoraal Instituut voor de Nederlandse Kerkprovincie te Rotterdam. Dit instituut moet met deze sombere cijfers rekening houden bij de planning van de zielzorg in de komen de jaren. De leerlingen, die op 16 september 1966 voor de klein seminaries waren in geschreven, waren verdeeld over totaal 42 internaten: zij bevolkten 32 school- eenheden, d.w.z. 20 erkende seminarie- scholen. 11 gewone v.h.m.o.-scholen en 1 niet erkend seminarie. Ten opzichte van het voorgaande schooljaar betekent dit een lichte verschuiving naar de ge wone v.h.m.o.-scholen. In een rapport, n.l. dat van de com missie klein seminaria van de Neder landse Katholieke Schoolraad klein seminaries in een proces van gesloten heid naar openheid wordt de Neder landse bisschoppen en de provinciaals aanbevolen alle priesterstudenten het normale v.h.m.o.-onderwijs te laten vol gen. Uit het Kaski-rapport blijkt dat steeds meer jongeren de seminariescholen be zoeken, zonder priester te willen wor den, n.l. 1319 vorig jaar tegenover 926 in 1964. In die twee jaar daalde het to- yen leerlingen evenwel met ruim 1000, tale aantal als priesterstudent ingeschre- n.l. van de 5691 in 1964 tot 4593 in 1966. De grootste teruggang in het aantal voor het eerst ingeschreven in de perio de 1961-66 valt te constateren bij de se culiere klein seminaries, n.l. van 461 naar 188, een daling van 60 percent. Bij de regulieren was die daling 40 percent. Zou het aantal toegelaten priesterstu denten gelijke tred hebben gehouden met de bevolkingsgroei en het relatieve aantal toelatingen op hetzelfde niveau zijn gebleven, dan zou het aantal toe latingen van 1951-1966 zijn gestegen van 1670 tot 2300. In feite is het echter ge daald t'ot 860. In de hogere priesteropleidingen heb ben zich vorig jaar ingrijpende veran deringen voorgedaan, welke dit nieuwe studiejaar met de grote concentraties worden afgerond. Vorig jaar waren er evenwel nog 21 huizen voor hogere priesteropleidingen (filosofie en theologie), maar dat was al 20 minder dan in 1965-66. Het totale aantal daar studerende priesterkandida ten bedroeg vorig jaar 1742. in 1964 2255. De opleiding is wel verbeterd. Meer jonge priesters bezitten een diploma ulo of middelbaar onderwijs. Van de 226 vorig jaar gewijde priesters bezat n.l. 47 percent een einddiploma gymnasium a of b, hbs a of b, of mulo a of b. In 1965 was dat het geval bij 45 percent van de neomisten. Maar nog altijd heeft bijna de helft van de nieuwe priesters geen enkel einddiploma. Het Kaski onderzocht ook het ren dement van de priesteropleiding. Dit is ook sterk gedaald. Van de studenten die in 1947 tot de seculiere klein seminaries werden togelaten is later 29.3 percent priester gewijd. Dit percentage is steeds verder teruggelopen en wel tot 19.3 per cent in 1950. Het rendement aan de reguliere insti tuten ligt veel lager n.l. 16.5 percent in 1946 en 13.6 percent voor hen die in 1951 hun studies begonnen. De verwachting is dat het rendement in de daarop vol gende jaren nog veel verder zal dalen, als studenten uit die tijd dit jaar en volgende jaren tot priester worden ge wijd. 8 zomerverse groenten voor 6 tot 8 borden smakelijke groentesoep. Heerlijk Van Iglo. Neem gauw een paar bekertjes mee. Tijdelijk maar 35 centl (Van een onzer verslaggevers) HEERLEN Het wegtransport van gevaarlijke stoffen zal waarschijnlijk begin volgend jaar internationaal ge regeld zijn. Reeds sedert 1966 bestaat al een dergelijke overeenkomst, die werd ondertekend door Nederland, Bel gië, Frankrijk en Italië. Maar het „Accord Européen relatief au Trans port international des Marchandises par Route" kan pas in werking treden als ook een vijfde land er zijn handte kening onder zet. Naar verluidt kan dit tegen begin volgend jaar worden ver wacht- De maatregelen die in die wet staan omschreven zijn voor het overgrote deel afkomstig van de industrieën zelf. Ze hebben immers groot belang bij zo veilig mogelijke transporten- Zo heeft in Nederland ..Commissie transport ge vaarlijke goederen" aan een nationale regeling gewerkt, die nu bij de Staats drukkerij ligt. In die commissie werken samen de Vereniging van Nederlandse Chemische Industrie en de eigen ver voersorganisaties. Voorzitter dr- Pie- ters van deze commissie, is oud-chef veiligheidsdienst van de chemische be drijven - an de Staatsmijnen. De hui dige chef is lid van de commissie. Het werk van de commissie zal dus binnenkort uitmonden in een „natio nale" wet transport gevaarlijke goe deren. Daarin wordt bijzondere aan dacht besteed aan: Het gebruik van juiste verpakkin gen; Speciale constructie-eisen voor ver voer en tanks; Verbod tot samen laden van be paalde stoffen; Instructies voor chauffeurs en be geleiders Snelheidsbeperkingen; Verbod op vervoer bij mist en gladheid. Het verplicht meevoeren van een „g-evarenkaart", waarop gegevens staan over de hoedanigheid van de te vervoeren stof, en maatregelen worden opgesomd, die bij ongelukken genomen moeten worden. Het komt er in de nieuwe wet op neer dat aan chauffeurs en begelei ders zeer bijzondere eisen zullen wor den gesteld. De chauffeur van de in Beek omgeslagen tankwagen had zo'n gevarenkaart bij zich, omdat Staats mijnen nu reeds die maatregelen ne men, die in de komende wet zullen worden geregeld. Op die kaart staan allerlei gegevens over propeen. Die kaart heeft zijn diensten bewezen, want de chauffeur vond er de telefoonnum mers op van diegenen, die weten wat met dit vloeibare gas moest worden gedaan. Er staan ook andere voorzorgs maatregelen bij ongelukken op, als niet roken, verkeer tegenhouden, enz. enz. Secretaris D. Nouwen van de Com missie transport gevaarlijke goederen in Den Haag zei ons: „U moet deze ongevallen zien in de veelheid van het wegtransport dat voor Nederland alleen al in de miljoenen tonnen per (ADVERTENTIE) jaar loopt. En op de tweede plaats is b-v. in Beek gebleken, dat bij de con structie van de tank wel degelijk met ongelukken rekening is gehouden- Aan het materiaal worden tegenwoordig de hoogste eisen gesteld- Overheid en be drijfsleven doen werkelijk alles om der' gelijke transporten zo veilig mogelijk te laten verlopen". Opvallend is dat de Franse wetge ving rond gevaarlijke transporten mo del heeft gestaan voor zowel de inter nationale regeling, als vele nationale regelingen- In Beek was sprake van een Franse transportfirma- In die wet geving worden speciale eisen gesteld aan chauffeurs, die gevaarlijke stoffen vervoeren. In Nederland loopt men ook hier vooruit op dergelijke nog wet telijk te regelen eisen. Voor chauffeurs van benzinetankwagens is dat reeds gere geld bij de wet. Zo moeten deze chauf feurs minstens 21 jaar zijn en zij moe ten een medische verklaring kunnen overleggen, waarin staat dat zij fy siek in staat geacht moeten worden een tankwagen te besturen. (ADVERTENTIE) -SI—HL. BONN (AP) Richard Stücklen, voormalig minister van verkeer, heeft voorgesteld in West-Duitsland de dood straf weer in te voeren voor kinder moordenaars- De doodstraf werd afge schaft in de Duitse grondwet, die na de oorlog geschreven werd- Westduitse kranten besteden deze zo mer veel aandacht aan kindermoor den, die volgens minister van justitie Gustav Heinemann echter in aantal af nemen. „Het aantal van bijna 243.000 mis daden tegen kinderen sinds '53 is meer dan geneog voor mij", zei Stücklen in de Abendzeitung van München. Stücklen stelde verder voor, in over weging te nemen, zedenmisdadigers na voltooiing van hun gevangenisstraf in gestichten te stoppen of zelfs te ont mannen. LONDEN (AFP) - Lord Robens, voorzitter van het Britse nationale bu reau voor de kolenindustrie. blijft in zijn functie gehandhaafd. De minister van energie, Richard Marsh, heeft besloten het ontslag, dat Robens hem vorige maand aanbood, niet te aan vaarden. Zoals bekend werd het kolenbureau in een officieel rapport als de hoofd schuldige aangewezen voor de ramp in Aberfan, in oktober vorig jaar, toen 1440 personen, voornamelijk kinderen, bedolven werden onder een kolenafval die op een school terechtkwam. De golf van verontwaardiging na de ramp in het dorp in Wales een on geluk dat volgens de commissie van onderzoek voorkomen had kunnen wor den ebde na de ontslagaanvra ge van de voorzitter van het kolenbu reau goeddeels weg. De 56-jarige Robens, lid van de La- bourpartij, die in 1960 door de con servatieve regering in zijn huidige func tie werd benoemd, staat bekend als een uitstekend organisator. De regering- Wilson vertrouwt erop dat hij het plan voor de modernisering van de kolen- industrie tot werkelijkheid zal maken. Sinds de publikatie van het rapport hebben verscheidene lagere ambtena ren, die van nalatigheid waren beschul- digd, een andere functie gekregen. METAVERPA boekte over de eerste zes maanden van het lopende boek jaar een praktisch gelijke omzet als over de overeenkomstige periode van 1966. De export ondervindt moeilijk heden door sterk optredende concur rentie. 314 Nederlanders hebben een open brief geschreven aan de leden van de Tweede Kamer, waarin ze pro testeren tegen het „beschamende de bat" over Vietnam in de Tweede Ka mer. Volgens de ondertekenaars hebben de Kamerleden zich daarin laten „beetnemen" door minister Luns. Ze schrijven: „De Tweede Ka mer die dit (met wat zwak protest) over haar kant liet gaan en niet eist dat de minister zijn politiek onver wijld in overeenstemming brengt met de gevoelens van de Kamer, heeft het vertrouwen geschokt in hen die op dit moment inhoud moeten geven aan de parlementaire demo cratie". „Juf, daar rit een weduwe in de boom" is de wat vreemde titel van een boek vol kinderuitspraken. Er zijn bijzonder grappige dingen bij. Een paar voorbeelden: „Elsje uit Tilburg is bij een oom en tante in Drenthe op bezoek. Ze ziet dat haar tante de baby borstvoeding geeft en ze kijkt er met grote ogen naar. „Zo heb jij vroeger ook bij je moeder ge dronken", zegt oom. „Nietwaar", zegt Els, „dat doen ze in Brabant niet; bij mijn moeder gaan alle jurken van achteren open". Hansje ziet zijn /ader in het bad gaan. Vol verbazing kijkt hij naar pappies behaarde borst. Een beetje geschrokken fluistert hij: „Pap, bij jou komt de vulling er helemaal uit". De overgang in Zweden naar rechts verkeer is zo minutieus en uitvoerig voorbereid, dat er bijna niets verge ten kón worden. Nu Zweden een paar dagen rechts rijdt blijkt er toch één ding vergeten ie zijn: de uitlaten van de vrachtwagens, die nog steeds naar rechts gericht zijn, zodat de voet gangers op de trottoirs de uitlaatgas sen nu recht in het gezicht krijgen. In de dierentuin in Londen is een vrouwtjesolifant overleden, toen ze in de droge gracht viel, die om het olifantenterrein ligt. De olifant pakte met haar slurf pinda's aan van be zoekers en kreeg toen een duwtje van een andere olifant. De gracht is nog geen tv/ee meter diep. De direc tie houdt het voor mogelijk, dat de olifant een hartverlamming heeft ge kregen. Punch, het aloude Engelse satiri sche weekblad publiceert in zijn laatste nummer een cartoon over „ontwikkelingshulp", zo genadeloos scherp, dat ik wil proberen de teke ning te omschrijven. Een echtpaar is ergens in het Midden-Oosten op va kantie. Tegen een muur zit een broodmagere, halfblinde bedelaar die zijn bedelnap in de hand houdt. De vrouw staat met een muntstuk in de hand over de bedelaar gebogen maar heeft haar hoofd naar haar man ge wend, die op het punt staat dit tafe reel te fotograferen. Enorm! Johnson heeft een neger benoemd tot burgemeester van Washington. Dat lijkt me niet meer dan normaal voor een stad, waarvan de bevolking voor tweederde neger is. Er zijn in ons land nogal wat ma lafide huwelijksbureaus, die hun klanten vaak voor honderden gul dens in de boot doen. De politie kan er maar weinig tegen doen, want, zo zegt een politieman: „Kwamen de mensen die Z'tch bedrogen voelen maar met klachten Maar zij schamen zich voor hun desillusies en naïvi teit en willen deze als zo persoonlijk gevoelde zaken niet nog eens met een ander bespreken. Kregen wij maar eens twintig klachten over één en de zelfde man. Dan konden wij op on derzoek uit en had de officier van justitie meer houvast". „Radicaliteit? Dat woord zegt mij nul, helemaal nul. Als je niet radi caal bent, ben je een slappeling". Drs. Schmelzer. „Binnenkort is er plaats voor een HUWBAAR MEISJEleeftijd plm. 40 jaar of priller. Knap en bemiddeld geen bezwaar" (Kranteadvertentie). In Sacramento, de hoofdstad van Californië, kregen de gemeentelijke autoriteiten een goed idee: op een drukke, gevaarlijke verkeersweg trokken ze een grillige zigzagstreep midden over de weg in plaats van de gewone rechte lijn. Het was een succes: er gebeuren minder ongeluk ken en de automobilisten rijden lang zamer. Wel Jee gemeente hier begint er mee? MERIJN (ADVERTENTIE)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 7