iCandJ
Het was
te lang
geweest
Jan Hesse kreeg kans
van Rini Wagtmans
NOORDELIJKE ZEGE
BIJ NIEUWELINGEN
8-jes, 8-jes, 8-jes, 8-jes, 8-jes, 3-jes
„DAGJE CHAAM"
en voor onge
lijkbare winkel-
aan uw koffie-
I DENKT AAN
L ZIJN
VAN:
Machteloos
Klasse
Droom
Valpartij
Donker
konT ferC ^^Politiemannen
Zeven
Kans
Uitslag
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 27 JULI 1967
nodig
loffie
looiere, goudbruine
or de stérke concen-
e literfles van1080 gr.
(ROOMS:
NINSSDIJK 89 TEL. M820.Ï2S6
\0E 7 TEL. 0)800-44853
TEGELHANDELAREN ORGANISATIE
DAG GEOPEND (9.12 UUR)
DE JACHT VAN CHAAM
(Van onze sportredactie)
CHAAM. Het volk werd gek. Bijna een half uur sloot men
het op achter getraliede hekken en dat bleek te lang. Twaalf
uur was het gekooid geweest, op afstand gehouden van de prooi
die wielrenners voor supporters nu eenmaal altijd zijn. Toen Jo
de Roo naar het huldigingspodium stapte brak het volk zijn boeien
en vertrapte het hekwerk. Gillend wierp het zich op de winnaar
van de Acht van Chaam, Jo de Roo. Kampioen als het gaat om
prijzen voor de beminnelijkste, de elegantste, de charmantste, de
meest correcte. Nu, om vijf over zeven woensdagavond, een angstige
man die niets had van het stoere dat hem als coureur siert. Hij
vreesde voor zijn leven en drukte met zijn bruine knuisten de
mensen weg. Achter de tralies nerveus geworden volk dat nu
op drift raakte en geen gevaar zag. Voor Jo de Roo niet, voor het
eigen leven niet. Met duizenden kwamen ze het parkoers op, de
belegen wielerfans die veranderd waren in slaande, trappende,
duwende, vloekende, schreeuwende opstandelingen.
Zij die zich hadden kunnen schikken
in hun lot achter de spijlen vroegen zich
met kloppend hart af wanneer het fatale
moment zou komen. Wanneer er mensen
met ernstige gevolgen tegen overeind
gebleven hekwerk geperst zouden wor
den. Wanneer? Boven het tumult uit
gilde er iemand om EHBO. Men hoorde
hem niet. Pas toen de eenling verster
king kreeg en een machtig koor de eer-
ste-hulpbrigade alarmeerde, kwam de
dienst op gang. Voor aan armen, benen
en hoofd gekwetste coureurs die in de
laatste bocht onderuit waren gegaan.
Intussen vocht Jo de Koo nog steeds
tegen het gekke volk dat hem wilde
aanraken. Niet beseffend welke catastro
fale gevolgen deze massale aanval kon
hebben. Potige rijkspolitiemannen ston
den machteloos in 't gedrang dat ver
schrikkelijke vormen dreigde aan te ne
men.
Ze konden weinig anders doen dan
meedeinen en mee hopen met de ster
ken van wil op de tribune. Adjudant
Den Brok, groepscommandant van
Nieuw-Ginneken en hier in Chaam hoofd
van de ordedienst (zestig mensen had
hij tot zijn beschikking) hijgde: „Hon
derden manschappen meer zou er wei
nig aan helpen. ziet het, de mensen
werken niet mee. Er is geen beginnen
aan
Sterke handen trokken enkele meters
verder Jo de Roo op de jury-tribune.
Gered uit de klauwen, kon hij lachen en
werd hij weer de charmante, elegante
en correcte Zeeuw die het volk letterlijk
aan zijn voeten had. Voor de derde keer
in Chaam, omdat hij in 1963 en 1964 ook
als eerste over de lijn (die loodrecht
op Sjef de Jongs café sitaat) kwam.
Toen in jaren dat zijn benen hem naar
meer successen voerden, nu in een sei
zoen dat nog weinig positiefs opleverde.
Tegenslag achtervolgde De Roo Tiarder
dan rivalen in de koers. Een valpartij
In de Ronde van Italië scheurde zijn
rechterknie rauw open en hoewel De
Roo zelf goede hoop hield op deelname
aan de Tour, vreesden insiders voor
zijn kans op deelname. Niet de pessi
misten, maar optimist De Roo kreeg ge
lijk. Indrukwekkend mocht zijn Tour-
optreden nauwelijks genoemd worden,
maar De Roo reed voor zijn doen in die
omstandigheden redelijk. Drie dagen na
de Franse ronde nu, won hij in Chaam.
Een uitschieter? Twee uur voor de fi
nale merkte ex-coureur Piet Rentmees
ter, die nu personeel heeft om wieier-
petjes langs het parcours te verkopen,
op: „Ik ken De Roo als was hij mijn
eigen broer. Ik voorspel dat hij dit jaar
nog een goede uitslag maakt. Jo heeft
klasse. Grote klasse. Een klasseman
blijft gevaarlijk
Een geweldige demarrage van die klas
serijder werd het peloton fataal. In de
laatste halve ronde sloeg de donkere
Zeeuw toe. Met Gerard Vianen sloop hy
achter vluchteling Johnny Brouwer aan.
Een debutant, belust op revanche. Pas
twee weken is Johnny Brouwer prof.
Zonder merk, want hij ging te bruusk
over. Kwaad omdat men hem van do-
pinggebruik in Olympia's Toer beschul
digde en er een schorsing voor uit
schreef.
Toen vond de kleine Brouwer uit Rot
terdam het welletjes en haalde hij zijn
licentie als broodrijder. Zwager Theo
Sijthoff stopte hem in een shirt dat re
clame maakt voor zijn textielhandel. Een
wankele fundering voor een beroeps
renner. Toch putte Johnny Brouwer er
zoveel kracht uit dat hij vorige week
tweede werd in Dinteloord en nu solo
reed voor meer dan vijftigduizend men
sen. Zeker achtduizend mensen meer
dan vorig jaar, volgens de eerste tel
lingen. Het moet een heerlijk gevoel
geweest zijn voor Johnny Brouwer. Al
leen in het televisiebeeld, applaus met
niemand delen, straks geen rivalen voor
de eerste plaats. Precies vijf kilometer
duurde die lol, dat opwindende, het on
vergetelijke. De Roo en Vianen rukten
Brouwer zonder genade uit de zoete
droom. Gerard Vianen die tot de meest
talentvolle jonge profs gerekend wordt
en Jo de Roo voor wie het aan triomfen
zo rijke verleden een grote populariteit
achterliet. Het handgeklap gold alleen
nog voor De Roo. In hem zagen die dui
zenden een waardig winnaar voor deze
acht, met grote snelheid naar een einde
gevoerd door strijdlustige professionals.
Johnny Brouwer gaf de moed honderd
meter voor de finish al op en kwam
adem te kort voor de beslissende sprint.
Vianen bood tegenstand tot op dertig
meter en moest toen De Roo laten gaan.
Het volk werd gek en sprong achter
de tralies weg. In een auto van de or
ganisatie lag Gerben Karstens. De
EHBO kon neit bij hem komen, want de
wagen zat gevangen tussen de mensen.
Bloed sijpelde over zijn linkerarm; een
grote rode plek op het dijbeen aan de
zelfde karnt liet de gevolgen van een
valpartij zien.
Er waren meer renners betrokken bij
de vervelende smak op een kilometer
van het einde. Eef Dolman bijvoorbeeld.
En Cees Snepvangers. Gerben Karstens
keek troosteloos naar buiten en zag niets
dan ruggen. Het was donker om hem,
zoals zijn prestaties van de laatste tijd
een sombere indruk maken. Het wil
niet met Gerben Karstens, die als geen
ander voor zijn sport leeft, maar uit
forme is. Hij mist de kracht van vorig
jaar en het seizoen daarvoor. Gerben
Karstens werkt met matig succes zijn
contracten af. In Chaam gisteren dreig
de hij even naar de macht te grijpen,
maar ook deze aanval mislukte.
Men zegt van hem dat hy te afwach
tend rijdt, maar in Chaam maakte hy
de eerste grote slag die lang kans maak
te op de kwalificatie „beslissende". Eerst
ging hy alleen, toen kwamen Hooger-
land en Schroder aan zijn wiel. Voor
kort, want ze konden het tempo dat
Karstens eruit perste onmogelijk vol
gen.
Hugens zocht Karstens op, even later
kwamen er Peters, Schuuring, Brands en
Zoet bij, tenslotte zochten en vonden
Nico Lute, Kloosterman, Dolman, Knops,
De Jager en Ofctenbros aansluiting. De
grootste voorsprong (1.37) op het pelo
ton was toen echter al geslonken tot
dertig seconden. Twee ronden voor het
einde kwam alles weer bijeen. Gerben
Karstens was slechter gaan rijden en de
overigen konden te weinig kwaliteit ten
toon spreiden om het te houden tegen de
hard jagende groep. Gerbens Karstens
zou genoegen moeten nemen met een
vierde plaats, omdat Brouwer, De Roo
en Vianen inmiddels voorop gingen.
Klaar om de sprint van het peloton te
winnen, ging Karstens in een bocht on
deruit. Hij lag in een personenauto en
het was donker rond hem. De kampioen,
die maai niet op gang kan komen.
De uitslag luidt: 1 Jo de Roo, d» 16(1
km in 3.45.38, 2 Gerard van Vianen z.t.,
3 Johnny Brouwer z.t., 4 Arie de Bal
3.46.10, 5 Dies Kosten z.t., 6 Peter Post
z.t., 7 Jo van Seggelen z.t., 8 Cees Lute
z.t., 9 Henk Nijdam z.t. en 10 Marinus
Paul z.t.
BREDA De tienduizenden
wieier-liefhebbers hebben gister
avond in bet VARA-programma
Een dagje Chaam" meer van de
koers gezien dan tijdens de vele
uren die zij hebben doorgebracht
ï/nes het acht kilometer lange acht-
vormige parkoers. Trouwens, wie
houdt het een lange dag vol laags
1 afrastering. Zoals de beelden
lieten zien namen velen er hun ge
mak van. Zij deden languit liggend
in het gras e endutje in de middag
zon of en dat mag ook niet verge
ten worden, laafden zich met veel
koel bier.
Burgemeester Schram waarschuw
de de leden van de organisatie er
voor pas na de afloop van de koers
te gaan drinken, dit in verband
met de televisie-opnamen.
In het gemeentehuis van
Chaam werd o.m. een vraagge
sprek gehouden met Peter Post,
die al vele jaren in de Acht van
Chaam vertegenwoordigd is.
Wout Wagtmans, ploegleider van
de Nederlandse Tour de France-
ploeg, werd commentaar gevraagd
op de kritiek die Gerben Karstens
geleverd had op Jan Janssen. Even-
lens werd zijn mening gevraagd
over het doping-probleem in de
wielersport. Wout Wagtmans ver
telde onomwonden dat hij ge
schrokken was van de dood van
Simpson, maar draaide verder om
het dopingprobleem heen. Hij
maakte er zich vanaf met de op
merking: „Wie rijdt er nu nog uit
op een biefstuk?"
„Een dagje Chaam" was een uit
stekende reportage die de sfeer
rond deze beroemde koers goed
weergaf.
Een beeld van de interessante amateurkoers: de doorkomst van het (toen nog) grote peloton.
(Van onze sportredactie)
CHAAM Het werd de overwinning
van de ploegentactiek. Terwijl alle kop
lopers het meest op Rini Wagtmans let
ten. greep Jan Hesse zyn kans. De don
kere Arnhemmer, evenals zijn Wille-
«e tJr t raassa na de finish van
kn mee tegenhoud«n- Z« dein-
brordse collega rijdend in een shirt van
het merk waarvoor KNWU-coach Mid-
delink als ploegleider optreedt, pakte in
de laatste „lus" van de Acht met een
forse demarrage 25 meter. „We moes
ten het zo doen. Het was de enige ma
nier", vertelde Hesse later tevreden. De
overige leden van het kopgroepje, dat
na een koers vol stryd was ontstaan,
werden verrast. Zij hadden te veel op
Rini Wagtmans gelet, die achter ras
sprinter Bennie Groen derde werd vóór
René Pynen.
De overwinning bij de amateurs
kwam zodoende weer terecht bij Vrede-
stein. Vorig jaar had Rini Wagtmans
ook van dit merk gewonnen. In
dat laatste kopgroepje zaten ook René
Pijnen en Gaby Minneboo, jaren gele
den eveneens winnaars van de Acht
van Chaam. Het zou niet geheel on
voorstelbaar zijn geweest als een oude
winnaar met de bloemen zou zijn gaan
slepen. René Pijnen en Gaby Minneboo
hadden echter te veel oog voor Wagt
mans, die op die manier ook niet al
leen weg kon komen. Toen de Wille-
brorder een gat liet vallen, was de
zaak voor Hesse bekeken. Het was de
derde overwinning van de 23-jarige
Arnhemmer, die zich met de Neder
landse kampioenschappen in het voor
uitzicht in een verheugende vorm mag
weten. Op deze manier kreeg ook Rini
Wagtmans loon voor het werk dat hij
vooral tegen het einde van de koers
had verrichfc
brorder het alleen, maar er ging een
groep renners met hem mee.
Vooraan boterde het ook niet zo best.
Franken en Boonstra waren te zwak en
de broodnodige samenwerking ontbrak.
Na 75 km sloeg Kleine-Touruitvaller
Jan van Katwijk een gat. Verder dan
40 meter liet (vooral de eerzuchtige
Duyndam) de rest hem niet gaan. Rini
Wagtmans, met in zijn spoor nog steeds
een klein groepje, was inmiddels ge
naderd tot op 23 seconden. Leo Duyn-
dan en Jan Spetgens streken in de vol
gende kilometers neer op Van Katwijk,
die enigszins uitgeblust zich terug
liet vallen.
De beslissing in deze amateurwed
strijd viel eigenlijk al na 30 km, toen
er een kopgroep van zeven man ont
stond. In de eerste ronden hadden po
gingen van Gaby Minneboo, Jan Spet
gens en Rink Cornelissen geen enkel
effect gesorteerd. Dat was wel het ge
val toen Leo Duyndam het sein gaf
voor een aanval. In zijn wiel kreeg de
snelle Honselersdijker Jan Bols, Jan
Spetgens, Brabants kampioen Jan van
Kessel, Jan van Katwijk, Boonstra en
Franken mee. Al snel hadden deze ze
ven coureurs een voorsprong van één
minuut op Gerrie Bruin, Dickhof en
Fransen. Het uit elkaar gereten peloton
volgde op ongeveer 1,30 min.
Lange tijd bleef deze situatie zo. De
koplopers konden uitlopen naar een
voorsprong van 1,15 min., omdat de
grote groep herhaaldelijk stil viel. Met
nog zes ronden (48 km) voor de boeg,
zette Rini Wagtmans samen met René
Pijnen en Wim Dubois de aanval in.
Eerst probeerde de populaire Wille-
Met nog vier ronden te rijden hadden
Duyndam en Spetgens een gat geslagen
van twintig seconden. Achter deze twee
streden o.a. Bols, Dubois, Wagtmans en
Wim Liebrechts voor aansluiting. In de
95e kilometer werd dat een feit.
De twee op kop gaven zich gewon
nen en zo kwam er een groep van 31
man aan de leiding. De rest van het
sterk uitgedunde rennersveld lag tot op
4,10 min. van de eerste groep, waar de
strijd met nog zo weinig kilometers vol
op ontbrandde. De onvermoeibare Ga
by Minneboo probeerde het alleen.
Wim Liebrechts en Piet Kettenis gingen
achter hem aan. De man uit Heenvliet
wilde zich echter niet zo maar over
geven. Rini Wagtmans moest er aan te
pas komen om de rust tijdelijk te her
stellen. Op 12 kilometer van de finish
werd Minneboo opgeslokt in een groep
van negen man.
In die groep streden vooral Pijnen en
Wagtmans om de overwinning. De ver
wachting dat de Willebrorder in de
laatste ronde een demarrage zou plaat
sen, kwam niet uit. Pijnen klitte zich
aan zijn wiel en gaf geen kans aan
Wagtmans. Deze deed dat wel aan zijn
ploeggenoot Jan Hesse, die dankbaar
accepteerde.
1 J. Hesse. Arnhem, 2.51.0: 2 B. Groen,
Steenwijk: 3 R. Wagtmans, St.-Wille-
brord; 4 R. Pijnen, Woensdrecht; 5 G.
Minneboo, Heenvliet! 6 R. Cornelisse,
Amsterdam; 7 A, Duijker, Beverwijk;
8 D. Holst, Amsterdam; 9 J. Zoetemelk,
Rijpwetering; 10 J. Frijters, Weelde
fB.1, 2.52,08; 11 P. Kettenis, Den Haag;
12 J. van Katwijk, Oploo, 2.52,17; 13 G.
Leferink, Haaksbergen; 14 B. Minekus,
Zuidland; 15 H. Tesselaar, Kalverdijk;
16 W. Liebrechts, Vlaardingen, 2.53,0; 17
L. Duyndam, Honselersdijk; 18 C. Groe-
newegen, Amsterdam; 19 T. Gruijters,
Stiphout; 20 J. Bols, Hoogeveen, 2.53,02.
(Van onze sportredactie)
CHAAM Toen Wiecher Vlot finishte,
was het wielervolk net ontwaakt. Met
vers gebakken vis en de eerste pilsjes
uit een nieuw vat. In de ogen van de
leek in het Chaamse Acht-feest een
griezelige vertoning, maar voor de door-
gewinterden de meest ideale basis om
het wielerfeest met nationale vermaard
heid tot een goed einde te brengen. Na
die vis en na die vroeg genuttigde con
sumpties, kwam er leven in de mensen
die lange dommelende rijen vormden.
Toen Wiecher Vlot finishte, was het
wielervolk net ontwaakt. Het gaf het
eerste applaus van de dag weg en Wan-
neperveense Wiecher was er zichtbaar
gelukkig mee.
Vroeg in de Chaamse morgen zwaai
de hij met de bloemen die men hem gaf
als beste nieuweling uit een veld van
hondervijftig. Zijn trots ging dubbel-op,
want opnieuw won een noordelijke ren
ner de nieuwelingenwedstrijd. Een tra
ditie waar zwaar aan getild wordt. Vo
rig jaar kwam Hulzenbosch uit Beilen
als eerste binnen; dit keer lachte hex
succes minder hard want op het mo
ment dat de slag viel reed Hulzenbosch
zijn fiets in elkaar. Hij miste op die ma
nier de beslissende ontsnapping die pre
cies half koers (veertig kilometer)
plaatsvond. Elf coureurs sloegen op hol
en draaiden er een hoog tempo uit. Van
Zandbeek (Vught), Nuijten (Bergen op
Zoom), Vlot (Wanneperveen), Roks (St.-
Willebrord), Van Katwijk (Oploo), Kui
per (Denekamp), Pegge (Arnhem), Van
Hoek (Hoogerheide), Oosterbeek (Half
weg), Dekkers (Guttecoven) en Bat-
hoorn uit Roderwalde bouwden een zo
comfortabele voorsprong op, dat het pe
loton zich dertig kilometer voor het ein
de al geklopt wist. Dat moordende tem
po kostte slachtoffers in de kopgroep.
Om precies te zijn zes. Voor de finale
meldden zich vijf coureurs: Vlot. Kui
per, Nuijten, Oosterbeek en Van Kat
wijk die 'overeind gebleven waren na
het felle gevecht. Achter hen vonden
zinloze pogingen plaats om aansluiting
te krijgen. Nederlands kampioen Jan
Aling waagde er een demarrage aan,
maar zijn solo mislukte. Evenals de po
ging die het drietal Van Zandbeek,
Priem en Keijbeck ondernam al bereik
te dit trio wel dat er rustig gespurt kon
worden voor de zesde, zevende en acht
ste plaats. Op het moment dat dat ge
beurde was Wiecher Vlot al zevenen
dertig seconden binnen. Met duidelijk
verschil had hij Van Katwijk geklopt,
terwijl de enige Brabantse vertegen
woordiger (Nuijts uit Bergen op Zoom)
juist achter Van Katwijk finishte.
Uitslag: 1 W. Vlot, Wanneperveen,
1.56.48, 2 P. v. Katwijk, Oploo, 3 C. Nuij
ten, Bergen op Zoom, 4 J. Oosterbeek,
Halfweg. 5 H. Kuijper, Denekamp, 6 H.
van Zandbeek, Vught 1.57.25, 7 C. Priem,
Ovezande, 8 Keijbeck, Schaesberg. 9 J.
Dekker, Gutteroven 1.57.42,. 10 J. Aling,
Bunne, 11 H. Homan, Enter. 12 J. Jans
sen, Reusel, 13 Kooken, Grevenbricht,
14 J. Groeneveld, Haarlem, 15 J. Cor
nelissen, Nijmegen.
Wiecher Vlot had niet zoveel
moeite om in de sprint voor wéér
een noordelijke zege by de nieuwe
lingen te zorgen.
Zo won Jo de Roo voor de derde maal de Acht van Chaam.
Nadat Jo de Roo eenmaal heelhuids op de jurytent was beland, kon hij uitgebreid gehuldigd worden én
weer lachten
tXXX4ötStXXXX3<XXS6XX)m<XS6XXXXXXXXXXXXXXXSXXXX»<6%X»6X5tXXS<XXXXXX3<X56XXX)a6X)C<m^
0 De heer Wouters uit Alphen had
de primeur in Chaam. Hy arriveerde
als eerste op het parcours en dat was
heel vroeg. Om zeven uur namelijk.
Uitgerust met een tas vol proviand
zette hij zich precies tegenover de witte
lijn en bleef er tot Jo de Roo^ binnen
kwam als winnaar. Geen pretje overi
gens, want hoven het hoofd van de
heer Wouters haalden supporters alle
mogelijke en onmogelijke toeren uit om
coureurs te kunnen zien. Naarmate het
later werd, kwam de heer Wouters dan
ook „stuk te zitten", om maar eens een
wielerterm te gebruiken, in ieder geval
maakte hy de twaalf uur vol, is nauwe
lijks van zyn plaats geweest en heeft
alle aankomsten haarscherp kunnen be
oordelen.
Het comité Acht van Chaam had
geen risico willen nemen. Vorig jaar
begaf de houten staantribune het en
dat zorgde toen voor enorme opwin
ding. Daarom waren er dit jaar stalen
stellages, die het uitstekend hielden on
der de pure uitingen van geestdrift.
0 Om half elf gisteravond pakte tele
visie-regisseur Jan Leijendekker zijn
eerste alcoholische versnapering. Mc*»
maar voil'daan, zoals dat heet. Mo»»
vanwege het inspannende werk dit
voor de Acht van Chaam geleverd moe^t
worden want Jan Leijendekker had de
verantwoording voor twee uitzendingen
(de „rechtstreekse" en de documentaire
en stond aan het hoofd van een zestig
mans-ploeg.
De gehele dag werden opnamen ge
maakt en dat wilden toeschouwers die
de lens op zich gericht wisten,, best we
ten. Voldaan, was Jan Leijendekker om
dat de Acht van Cliaam hem gegeven
had waar hij op hoopte: een geweldige
mogeiyklieid voor goede reportages.
„Ik had", zo merkte hij op, „natuur-
lyk veel van deze wielerkoers gehoord.
Het leek me enorm en dat was het ook.
We kregen bijzonder veel medewerking,
de sfeer was uitstekend, ik ben uiterst
tevreden".
Tot laat in de avond is er ge
feest in Chaam. Door duizenden
mensen die dansten op de muziek
van een juke-box of ijverige band.
Die bier dronken aan tafeltjes vol
glazen, worstjes en pinda*s. Die vis
uit het vuistje aten en hun wieier-
pet steeds verder lieten afzakken.
Het was drukker in Chaam dan an
dere jaren. Veel drukker. De plaat
selijke middenstand en gelegen
heidsverkopers zeiden het te mer
ken. De Acht van Chaam beleefde
één seizoen voor het zeventigjarig
bestaan een hoogtepunt. Het was
burgemeester Schram een prettige
ervaring zijn laatste jaar als Chaams
eerste burger en voorzitter van het
comité zó af te kunnen sluiten.
0 In dat jury-korps zat Janus Bras-
pemrjinokx voor het laatst. „Den Bras"
nam na achtendertig jaar trouwe dienst
afscheid. Binnenkort wordt hij vijfen
zestig jaar „en", zo zegt hij, „dan is
het tijd om op zondag vrij te nemen.
Mijn vrouw heeft al die jaren aan de
zondagen weinig gehad want dan was ik
naar de koersen". Janus Braspenninckx
kreeg in Chaam een waardig afscheid.
Burgemeester Schram, sportcontmissie-
lid Sjef van de Vijver en de nestor der
jury-leden, Camiel Mattheussens spra
ken prijzende woorden en onderstreep
ten hun welgemeende zinnen met ca
deaus. Tenslotte was er dan nog de
ere-ronde van „Den Bras", die erop
gestaan had dat zijn oude wielervriend
Jan Pijnenburg deze tocht zou meema
ken. Dat gebeurde dan voor de start
van de profs. „Bk heb altijd met plezier
voor de wielersport gewerkt, dit was
een geweldig vaarwel". Aldu» Janus
Braspenninckx.
