Kinderen kennen
geen barrières
Veel uitvallers op
tweede dag van
vierdaagse
IJscona -
heerlijk!
CIS. V-kamp Veere bewijst het
Moeder van de minirok
papier
voor
uw
L-pen
Noorse defensie
order voor DAF
Shell plaatst order
van 125 miljoen
Even uitblazen mevrouw
Warme dag?
Maak eens 'n IJscona -
een pittige verf rissing
Zó gebeurd.
SCHORSING
TSC-SPELER
NIET
TERECHT
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 27 JULI 1967
Parijse modeshows
Hoedjes van mollevel
Vreemd
Ideaal
Zelfstandig
Heerlijk
Om officieuze
Nederlandse titel
Blinden dammen
in Heusden
verse pittige poederkoffie
van Douwe Egberts
Premie op agressie
Krachttoer
STRAF KWIJT
EINDHOVEN (ANP) De DAF te
Eindhoven heeft van het Noorse ml-
„irferie van defensie opdracht ontvan-
«S tot levering van 24 scheeps
motoren met een vermogen van 135 pk.
Deze motoren worden geplaatst in bo
ten van de genie, die gebruikt worden
voor het opduwen van drijvende pon
tons De onderhandelingen over deze
levering dateren van het november
van het vorige jaar.
AMSTERDAM (ANP) Shell Neder
land heeft aan het Haarlemse ontwerp
en constructiebedrijf Fluor Nederland
N.V. een opdracht van 125 miljoen gul
den verleend voor het ontwerp en de
volledige technische uitwerking van de
uitbreiding van haar raffinaderij in
Fernis te Rotterdam.
De uitbreiding betreft een distillatie-
eenheid, die 2 1/2 miljoen ton ruwe olie
per jaar kan verwerken. Na voltooiing
van dit gigantische project in de loop
yan 1969 zal de Shell-raffinaderij de
'grootste ter wereld ziln.
(ADVERTENTIE)
Een met behulp van
gemaakte reportage vi
loodjes in de Acht van Chaam, c
gisteren onze televisie-avond. We kon
den naast het fiets-spektakeltje kennis
nemen van enkele kernachtige uitdruk
kingen, met name: na de finish toen
de winnaar gehuldigd moest worden.
Deze raakte, met de verslaggever en de
microfoon, in de verdrukking tussen
een menigte bewonderaars en moest
daaruit bevrijd worden met behulp van
nogal kernachtig idioom. Een serie aar
dige tussenshots van mensen langs en
op de kant, kijkend, drinkend of lig
gend in zon, completeerde deze goede
(zomer-t.v.- reportage.
De stichting Socutera bracht in haar
(korte) zendtijd een beeld van de ge
zinszorg. Toen het gezin in de repor
tage de hulp van deze instelling in
riep, gingen er in plaats van een drie
telefoons, een rooms-katholieke, een
protestantse en een algemene!
De twee uur lange film (Gezworen
Kameraden) speelde zich af in de twee
de wereldoorlog, doch naast de gebrui
kelijke krijgshaftige taal werd er kwis
tig gebruik gemaakt van amoureuze
scènes. Vermoedelijk zal deze rolprent
dan ook wel een kassucces geworden
zijn. N.R.
(Van een onzer verslaggevers)
VEERE „Kinderen en vriend
schap" is het opschrift van de Ne
derlandstalige folder van de Chil
dren's International Summer Vil
lages. Wie een dagje in Veere, om
nauwkeuriger te zijn in de kam
peerboerderij van Staatsbosbe-
IN HET BEGIN van de jaren zestig
richtten de ogen van de wereld zich op
„Swinging London" met zijn Beatles,
discothèques en de aldaar heersende
mode. De jonge mensen in Londen za
gen er anders uit en zij zaten allemaal
in dezelfde boot, die Mary Quant, de
bekende Britse mode-ontwerpster, van
stapel had laten lopen. Mary Quant be
gon twaalf jaar geleden in haar zit-
slaapkamer kleren te ontwerpen. Verle
den jaar bracht de verkoop van haar
produkten meer dan veertig miljoen
gulden op en werd zij doör koningin
Elizabeth II onderscheiden voor haar
verdiensten voor de Britse export.
HET vele geld en het enorme succes
zijn uit een simpel idee voortgekomen.
Toen Mary Quant dertien jaar oud was,
bekroop haar de angst om volwassen te
moeten worden. Voornamelijk omdat zij
van oordeel was dat die „ouderen" er
zo verschrikkelijk saai uitzagen. Dit
leidde tot haar mening, dat jonge men
sen er jong moesten uitzien en dat oude
ren, als zij dat wilden er jong konden
uitzien, maar de jongeren er in geen
fieval als oude mensen dienden bij te
lopen.
ZIJ begon (aldus Het Beste van juli) in
bnelsea met een winkel die bazaar
heette. De bedoeling was dat zij kleren
grappige accessoires zou inkopen om
die weer aan de zogenaamde „Chelsea-
set te verkopen. Deze zaak werd een
geweldig succes. Toen de voorraad ge
heel was uitverkocht, besloot Mary haar
eigen modellen te gaan ontwerpen. Zij
Kocht dus wat knippatronen en knipte
er stukken af waar zij ze niet wilde
nebben en plakte er andere stukken pa-
Pier bij waar zij die wel wilde hebben,
ij schafte zich vervolgens naaimachi-
"fs,.aan' nam naaisters in dienst en in
keerde het hele gezelschap in haar
it-slaapkamer. Als de jurken klaar wa-
en, droeg zij deze over haar arm naar
ae winkel. Vaak gebeurde het dat zij er
hoe ,al een paar van verkocht. Zij
schikt thans over een hoofdkantoor
n een showatelier met zestig man per
soneel.
^F^AARD noemde men haar eerste
omwerpen volkomen gek. In de loop
,e *er zijn de hoge laarzen,
ta i n ,usen, shiftjurken, heel kor
en «r kakelbont flanel en crêpe
ivnsfiï11111^ plastic regenjassen als
Mnv„ J? Quant-vondsten genoemd.
dpnW*?* ktö* is nog steeds in han-
een Quant zelf. haar man en
hein goede vrienden. De snel-
breiR ^aarime1<?e deze zioh heeft uitge-
vanrecords. De omzet steeg
mihoen j0en. gulden 1961 t0* 40
3oen gulden in 1966. Vanwege Mary
s ongeevenaarde intuïtie bleef het
drietal in contact met de generatie,
waaraan zij hun produkten moeten slij
ten. De werklust van deze thans 33-ja-
rige vrouw is niet te temmen en haar
ideeën zijn onuitputtelijk. Elk jaar komt
zij met tweeëntwintig collecties.
Jean-Louis Scherrer, de begaafde
jonge ontwerper die de Zhivago-lyn
met de lange overjassen lanceerde, wijd
de 80 procent van zijn collectie aan
mini en bewoog zich verder op Zhivago-
terrein.
Madeleine de Rauch, wier wintercreaties
en sportieve vondsten altijd een succes
zijn, bewandelde de middenweg met
rokzomen net op de knie en enkellan-
ge avondtoiletten. De collectie van De
Rauch onderscheidde zich door de per
fecte snit, schitterende schuin geknipte
mantels en gedurfde kleurencombina
ties. Wit, vanille en ivoor werden ge
combineerd met oranje, violet, bruin of
fel absinth groen. Deze kleuren noemt
ze „kathedraalraam"-kleuren, die tege
lijk fel en zacht zijn.
Het tweed werd in lichte varianten
toegepast. Zo was er een rok van Har-
ris-tweed met roestkleurige vlekken,
gedragen onder een kort wit ribsfluwe-
len manteltje. Bij dit geheel hoorden
een wit kapje en witte gebreide kousen.
Een groen-witgevoerde regenjas werd
gedragen op een witte wollen jurk, met
slobkousen tot halverwege de kuit.
Jeugdige zeer flatteuze nertsmutsjes
werden onder de kin toegeknoopt en
soms gecombineerd met een romantische
mof met een zwarte roos er op gespeld.
Een geplastificeerde flannel mantel op
een grijze jurk met gestreepte inzet
oogstte een applaus.
De nieuwe lengte wordt in Parijs
„Leche bottes" genoemd, omdat de mo
dellen vaak net de rand van de laarsjes
„likken".
Jean Barthet in Parijs heeft zijn nieu
we winterhoeden gepresenteerd. Voor
meerdere creaties had hij mollevel ge
kozen, zoals voor een kapje dat geïnspi
reerd was op schilderijen van Vermeer
en dat het gezicht van een der manne
quins streng omlijstte. De hoed op de
foto is ook van mollevel vervaardigd.
Geïnspireerd op een zuidwester heeft
deze hoed van Barthet een witte kleur
en een brede, kastanjebruine rand. Zij
wordt gedragen over een gestreept wol
len kapje.
heer tussen Veere en Vrouwen
polder, gaat kijken, komt onver
mijdelijk tot de conclusie dat dit
opschrift niet zomaar in het wil
de weg gekozen is. Kinderen, die
elkaar eergisteren nog niet ken
den, zijn nu enthousiast aan het
spelen, alsof ze jarenlang niets
anders hadden gedaan.
Dat wordt nog verbazingwekkender
als men weet dat de 36 kinderen die
de boerderij sinds maandag nogal luid
ruchtig maar op een bijzonder gezel
lige manier bevolken, uit negen ver
schillende landen komen. Taalmoeilijk
heden, toch het eerste wat men by
een zo heterogeen gezelschap zou ver
wachten, zijn er afgezien van de
eerste dag toen de kinderen nog even
moesten wennen absoluut niet.
Het is een vreemde gewaarwording;
als Hector Carlos Carboney Velasco
(zijn welluidende naam zegt al voldoen
de: uit Mexico) met een reeks voor
ons onverstaanbare klanken het Deen
se jongetje Finn Eltong iets probeert
duidelijk te maken zijn er nauwelijks
omlijstende gebaren nodig. Finn zegt
iets voor Hollandse oren minstens even
onverstaanbaars terug en broederlij it
rennen de 2 naar buiten om zich met
hun leeftijdgenootjes (ze zijn alle 11
jaar oud) uit te leven in een partijtje
voetbal, dat van tijd tot tijd verdacht
veel weg heeft van onvervalst rugby.
De meisjes doen het over het al
gemeen wat rustiger aan. Zij bepalen
zich tot overigens minstens even inter
nationale wedstrijdjes badminton of
wandelen wat rond. En ook hier hele
gesprekken waarin de hemelsbrede
verschillen tussen Japans, Frans, En
gels en Deens en wat er nog meer
aan talen wordt gesproken gedurende
deze vièr weken, dat de kinderen in
Veere logeren, lang niet zo onover
komelijk blijken als men redelijkerwijs
zou mogen veronderstellen.
Zestien jaar geleden was dit sociaal-
psychologische fenomeen voor dr. Do-
ris Allen, hoogleraar in de psychologie
aan de universiteit van Cincinatti, aan
leiding om de inmiddels over de ge
hele wereld vertakte organisatie Child
ren's International Summer Villages op
te richten. Ze wilde haar theorieën
aan de hand van de praktyk bewijzen,
meer nog: ze wilde met de weten
schap in de hand een stap doen in de
richting van haar grote ideaal, de we
reldvrede. Want het kweken van on
derling begrip, van respect voor el-
kaars eigenschappen en eigenaardig
heden, dat is de eigenlijke achter
grond van de 11 C.I.S.V.-kampen, die
op het ogenblik over de gehele wereld
worden gehouden.
Kinderen van ongeveer 11 jaar staan
het meest open voor indrukken van
buitenaf, zo luidt een van de reeds
meer dan eens bewezen stellingen van
de C.I.S.V.-oprichtster. Over het alge
meen hebben zij nog geen last van
vooroordelen, maar aan de andere kant
zijn ze geestelijk voldoende rijp om zich
goed bewust te zijn van hun omgeving.
Dit gaf dr. Allen het best denkbare
wapen in handen voor haar strijd om
de wereldvrede. Ze was voldoende rea-
liste om te beseffen, dat zo'n ideaal
niet van de ene dag op de andere te
verwezenlijken is. En daarom werd
gekozen voor de vorm, waaraan de
C.I.S.V. na 16 jaar nog altijd vasthoudt.
Ieder jaar vier vakantieweken, waarin
kinderen uit minstens acht en maxi
maal tien landen (in Veere houdt men
zich, mogelijk de Hollandse traditie ge
trouw, keurig aan het gemiddelde met
9 nationaliteiten) bijeen worden ge
bracht.
Dat bijeenbrengen, zo bleek ons,
bestaat in feite voor het belangrijkste
deel uit het vervoer van huis naar
het kinderkamp. Bij het zoeken van
onderling contact hebben de meeste
kinderen na het eerste duwtje in de
rug, geen of nauwelijks enige-hulp no
dig. ,,Ze zoeken zelfstandig hun eigen
weg", vertelde Carolina Arnaiz, leid
ster van het viertal Mexicaantjes, dat
hard bezig is met de voorbereiding
van de Mexicaanse dag, die ze zater
dag moeten verzorgen. ,,Van tijd tot
tijd moeten we ze natuurlijk wel hel
pen. Met het instuderen van de din
gen die we op onze dag gaan doen
vooral. Maar het is nog niet een keer
voorgekomen, dat we de kinderen heb
ben moeten bijstaan bij het opruimen
van barrières, waarvan de grote
mensen" bij onderling contact plegen
Voor negen nationaliteiten zijn ei
geen taalmoeilijkheden in Vrouwen
polder.
last te hebben".
Carolina, die een zangerig-zacht En
gels spreekt en in het dagelijkse leven
secretaresse is van de directeur van
de Westminster lagere en middelbare
school in Mexico City, heeft een rots
vast vertrouwen in de idealen van dr.
Allen. Ook in de bereikbaarheid er
van: ,,Dit is het tweede kamp, dat ik
meemaak, dus enige ervaring heb ik
wel. Ik heb de stellige overtuiging,
dat experimenten als deze moeten sla
gen. Niet op korte termijn, want kin
deren van 11 jaar zijn voorlopig nog
niet volwassen, laat staan, dat ze bin
nen korte tijd al leiding gevende func
ties kunnen bekleden. Maar op de lan
ge duur moeten deze kampen resultaat
hebben".
Op de sceptische opmerking, dat zo'n
kamp toch maar een minieme fractie
vormt van de toekomstige voorman
nen van de wereld, reageert ze nuch
ter ,,Het gaat er niet om", legt ze
uit, ,,dat vrede en vriendschap van bo
venaf moeten worden opgelegd. On
derling begrip moet van binnen uit
komen. Daartoe mag een kamp als
dit dan wei £en bescheiden begin zijn,
maar het is tenminste een begin".
Haar collega uit de Verenigde Sta
ten, de in Detroit wonende onderwij
zeres Louise Tolbert (,,Wat is er toch
aan de hand in Detroit?", vraagt ze
voordat ze zich aan de picknick-tafel
op het erf voor de boerderij zet om
onze vragen te beantwoorden), is even
positief. ,,De kinderen maken in hun
sociale contacten geen onderscheid
tussen blank en zwart, tussen katho
liek, protestant of nog andersden
kend. Hun reacties zijn eerlijk. Wan
neer we er tijdens deze kampen in sla
gen de bodem voor de vooroordelen,
waarmee ze later zullen worden be
dreigd, weg te slaan, hebben we in
feite ons doel al bereikt".
Voor de kinderen zelf is dit allemaal
theorie. Zij kennen slechts de praktijk
Zelfs het leren, voor hen een van de
en genieten er met volle teugen van.
belangrijkste onderdelen van het pro
gramma, doen ze spelenderwijs. Daar
van waren de Hollandse dagen, waar
mee de vakantieweken werden be
gonnen, een sprekend bewijs. Maar
het is dan ook wel iets bijzonders,
wanneer je bij je thuiskomt in Japan,
een hele reeks Nederlandse, Franse,
Engelse,' Deense en Mexicaanse lied
jes kent. Of als je als inwonertje van
de grote stad Detroit weet hoe ze in
Holland een koe melken. En wat een
sensatie: „vriendje" in negen verschil
lende talen te kunnen zeggen.
(Van een onzer verslaggevers)
DRUNEN Voor het eerst in de ge
schiedenis zal een officieus Nederlands
dampioenschap voor blinden worden ge
houden. Gastheer van het kampioen
schap is het kampeercentrum, annex
bungalowpark „De Klinkaert" in Dru-
nen op 30 seutember en 1 oktober. Deze
titelstrijd is een van de festiviteiten, die
de damclub van Heusden organiseert in
verband met de viering van het veertig
jarig bestaan in februari 1968.
Een nationaal dampioenschap voor
blinden is uniek in Nederland, Europa
en waarschijnlijk in heel de wereld.
Het is een officieus kampioenschap,
omdat de twee Haagse, de twee Am
sterdamse deelnemers en de ene Utrecht
se deelnemer aan de uitnodiging van de
Drunense blinde dammer J- Manders
(telefonist van Lips n-v. in Drunen) ge
volg hebben gegeven en niet zijn gese
lecteerd. De hulpmiddelen, die blinde
dammers nodig hebben, zijn een secon
dant en een tweede bord. De secondant
herhaalt op het eigen bord van de blin
de de zet van de tegenstander, deze „be
tast' de zet op het gegolfde bord met
een sterk relief en doet op het hoofd
bord de tegenzet.
Er wordt normaal met tijdklokken
gewerkt. De kwaliteit van de partijen
staat bij voorbaat vast, omdat de spelers
allen in de hoofdklasse of eerste klasse
uitkomen. Men speelt een volledige com
petitie. Vóór 30 september worden de
voorwedstrijden verspeeld, op 30 sep
tember komt mr. H. Stieger, burge
meester van Drunen, de eerste zet doen
in de finalepartijen, die op 1 oktober
zullen worden afgesloten. De voorzitter
van de Koninklijke Ned. Dambond. de
heer Van de Vreugde uit Goes, zal de
prijzen komen uitreiken.
Los tweemaal de normale hoeveelheid Moccona op in warm
water. Voeg suiker naar smaak toe. Vul een hoog glas met
ijsblokjes. Voeg nu de opgeloste Moccona toe. Wat stijf
geklopte slagroom erop. Maak het gezellig met een snufje
cacaopoeder op de slagroomen u hebt een verfrissende
IJSCONA I
Van het ingezonden stuk van de heer
P. Brouwer (Dagblad „De Stem" dd 20
dezer) mag ik wel zeggen, dat er mij
nerzijds nauwelijks iets tegenin zou
zijn te brengen. En het ware m.l. te
wensen, dat ook meer belang- en in
vloedrijke personen zich was intensie
ver met deze materie (de feitelijke be
steding van ontwikkelingshulp via de
diverse UNO-kanalen) gingen bezighou
den. Vaak genoeg wil het er namelijk
op lijken, of onze daaraan gespen
deerde belastinggelden nu juist niet de
bestemming bereiken, die wij er in eer
ste instantie aan hebben gegeven.
Voorts begint het nogal pijnlijk te wor
den, onze nationale vrijgevigheid met
dagelijkse berichten over een groeiende
anti-Europese gezindheid in de meest
verontrustende uitingen gehonoreerd te
zien.
Het komt er voor ons, èn voor de
mensen die wij wilden helpen dan wei
nig op aan, wie voor deze bedroevende
ontwikkeling verantwoordelijk zijn: de
Sovjets, de Mao-communisten, hetzij
hun respectieve veelbelovende hielen
likkers in de Arabische wereld, bij
voorbeeld. De waarheid is, dat onze
hulp via de z.g. Verenigde Naties in
menig geval niet vóór de hulpbehoe
venden, doch tegen onszelf wordt ge
bruikt. En zulks isoms wel met een ge
wetenloos cynisme, dat voorshands
steeds minder uitzicht biedt op wat wij
hier een acceptabele internationale
rechtsorde zouden noemen.
Volgens het redactionele commentaar
zou het niettemin „nog altijd goed zijn,
politieke overwegingen uit te schake
len wanneer het gaat om hulp aan
mensen welke die letterlijk broodnodig
hebben".
Binnen de begrenzing van een over-
-jspnC ap uee paiqaS jaatfipxipiz
heid van dit altruïstische inzicht nau
welijks te twijfelen. Doch hoe te han
delen, wanneer „zuiver'-politieke oog
merken aan de andere kant zo duidelijk
een allesvergiftigende rol spelen? Dus
danig (gelijk in het geval der Palestijn
se vluchtelingen), dat daar letterlijk al
les aan de politieke strijkstok blijft
hangen?
Ik meen, dat men in dezen althans
wel verstandelijke overwegingen mag
laten gelden.
Breda. L. P.
(Van onze sportredactie)
NIJMEGEN Ook de tweede mars
dag van de 51e internationale vierdaag
se van Nijmegen, heeft prins Claus -
een van de 13.925 deelnemers, die woens
dagmorgen vanuit de Keizer Karelstad-
vertrokken - geen problemen gebracht.)
„Alles is o.k. Ik zie u vrijdagmiddag
wel weer bij de intocht", was de snelle'
reactie van de koninklijke wandelaar,
toen hij omstreeks half twaalf gister
morgen door Wychen trok. In Wijchen
was het overigens heel wat rustiger dan
op de eerste dag in Eist. Bracht daar de
doortocht van de prins een complete
chaos teweeg, rond de markt in Wijchen,
werd het wandelend lid van het ko
ningshuis begroet op een wyze, zoals hij
het zelf zo graag had gezien: als een
gewone deelnemer aan de vierdaagse.
Natuurlijk, er werd op verschillende
plaatsen wat gezongen, achter de afzet
tingen werden wat foto's gemaakt en
een enkeling had zelfs een bloemetje
voor de prins meegebrachït. Maar der
gelijke taferelen komt men in Wijchen
elk jaar tegen.
De wandelaars hebben begrepen, dat
het onzinnig is om de hele dag rond
prins Claus te blijven lopen. Tijdens de
tweede dag kon hij zodoende veel meer
van de wandelsport genieten. „Het is
wel eens goed om te beseffen", aldus
4e prins „dat je nog een paar benen
hebt, waar je ook nog veel mee kunt
doen".
De komst van de prins in het wandel-
legioen van Nijmegen brengt elke dag
weer een aantal mensen onvergetelijke
ontmoetingen. Mej. W. Werker uit Am
sterdam was gisteren zo'n persoon in de
omgeving van Wijchen. Samen met twee
collega's bespuit zij dagelijks de wan
delaars met eau de cologne. Ook giste
ren was dit heit geval en zij stond pre
cies op de plaats, waar de prins pas
seerde. „Ik heb hem maar wat extra
gegeven. Het komt per sloit van reke
ning niet elke dag voor, dat je een
prins een dienst kunt bewijzen. En ze
ker niet als hij speciaal voor je stopt",
zei zij.
De rust die er thans weer een beetje
rond prins Claus heerst, is echter niet
alleen terug te brengen tot het begrip,
dat de wandelaar en volgers voor zyn
prestatie hebben. Na de vermoeiende
eerste dag heeft men het tijdens het
tweede traject, langs de plaatsen Weurt,
Beuningen, Ewyk, Wychen en Neer
bosch, ooi. heel wat rustiger aangedaan.
En dat in tegenstelling tot de prins, die
zijn verplichte 50 km weer in hoog tem
po volbracht.
De tweede marsdag was voor velen
zwaarder dan verwacht en het bewijs
daarvan werd in de loop van de middag
bij de afmeldingsbureaus in Nijmegen
bewezen, waar liefst 458 deelnemers hun
controlekaarten niet meer kwamen in
leveren. Zij behoren met de 85 uitval
lers van de eerste dag tot de 543 tippe
laars, voor wie de vierdaagse van Nij
megen al tot het verleden behoort. De
ze cijfers, een record in de geschiedenis,
van de vierdaagse na twee dagen, spre-'
ken duidelijke taal over de krachttoer
die dit jaar geleverd moet worden. Te
gen de hitte van de laatste dagen, want
ook woensdag scheen de zon van 's mor
gens vroeg tot 's avonds laat op het
wanidellegioen, is men in Nederland nu
eenmaal niet opgewassen. Verschillende
deelnemers moesten zelfs ook in pijl
snelle vaart naar een ziekenhuis wor
den vervoerd. En vandaag wacht nog de
zwaarste en warmste dag van dit wan
delevenement. Dan gaat het over de
heuvels en door de dalen rond Groes-
beek en Berg en Dal. De blaren van de
afgelopen dagen zullen op deze zware
kilometers voor extramoeilijkheden gaan
zorgen. Wamt al worden de voeten nog
zo goed verzorgd, als het klimmen en
dalen geblazen is voor de wandelaars,
dan gaan de voeten branden en zijn zij
werkelijk een blok aan het been.
Blaren zijn er overigens al genoeg
geprikt in deze vierdaagse. Aan de wan
delaars is dat nog niet zo te zien. Alleen
in de groep van de wandelsportvereni
ging „Tiel" is de „blarenkoning" een op
vallende verschijning. Er zijn dertien
van deze wandelaars in keurige groene
•truien gestoken, één heeft er altijd een
geel tricot aan: de man of vrouw met
de meeste blaren van de vorige mars
dag. Gisteren droeg J. van Empel de
gele trui. Hij had drie blaren, maar die
bedekten dan ook zijn hele linkervoet
zool!
(Van onze sportredactie)
OOSTERHOUT TSC is weer ge
rust. Sinds de uitslag van het tweede
onderzoek van de strafcommissie van
de KNVB naar het uit het veld stu
ren van drie TSC-speiers in de (uit
wedstrijd tegen De Valk, binnen is,
is er een zware druk van de Ooster-
houtse club afgevallen.
In die wedstrijd werden G. Blewa-
nus, H. van Strien en J. Kuppens
naar de kleedkamer gestuurd. De
KNVB legde het Oosterhoutse drietal
forse straffen op. TSC ging tegen dit
vonnis in beroep. De Oosterhoutse
club blijkt dit nu terecht te hebben
gedaan. De straffen van de drie spe
lers zijn of kwijt gescholden, of sterk
verminderd.
G. Blewanus, die bij het eerste von
nis voor 4 wedstrijden, waarvan twee
voorwaardelijk geschorst was, kreeg
nu een berisping. De straf van H. van
Strien (6 wedstrijden zonder meer)
werd omgezet in een schorsing van
vier wedstrijden, waarvan twee voor
waardelijk. Het beroep van J. Kup
pens werd in zijn geheel toegewezen.
Deze speler was beschuldigd van het
slaan van een tegenspeler. Bij het
nieuwe onderzoek is vast komen te
staan, dat hier beslist geen sprake
van is geweest, zoals Kuppens steeds
had beweerd. Zijn schorsing van vijf
wedstrijden werd dan ook in zijn ge
heel teniet gedaan.
DE DRIEJARIGE Christina van den
Brink uit Wekerom is gisteren overle
den. Het kind was twee weken geleden
in een emmer heet water gevallen toen
het stond toe te kijken in de varkens-
mesterij van haar vader.
Hel spijt me zoon maar ik heb je nu al honderd keer
verteld dat je me geen oude stinkert mag noemen".