„De Hartog
trapte ons
in de rug
In Polynesië kwam
Duitser op de troon
PLASTISCHE CHIRURGIfl
VOORWERP VAN
VEEL MISVERSTANDEN
hamolwej
vandaag»
ZUIDERZEEVISSERS CONTRA HET BRAMZIJGERTJE
55
Vloeken
Grove taal
Harold Gillies:
briljant
pionier
Zingen
Couverneu]
8
DAGBLAD DE STEM YAN MAANDAG 24 JtJLl 1967
SCHIPBREUKELING ALS VORST VEREERD
GESCHIEDENIS
De troefuitkomsi
I Bureau: Breda - Reigerslraa
fe|, 22341 (7 lijnen) Postgiri
Droog en zonnig
Het weer in Euro
107e JAARGANG
(Van een onzer verslaggevers)
Heden dient de zaak tegen zeuntje Jan de Hartog, alias Het
Bramzijgertje, die zijn zilte Zuiderzee-avonturen ter gelegen-
beid van de Boekenweek 1967 in een oplage van enkele hon
derdduizenden door de lage landen heeft geslingerd.
Beklaagde Brainzijger heeft naar zijn eigen zeggen de
waarheid en niets dan de waarheid verteld over de glorie
van de binnenzee, die niet de komst van de afsluitdijk tot een
vriendelijk zoetwaterbekken gedegradeerd.
Aanklager is de machinebankwerker Evert Nagelhout, furieuze
telg uit een oud Elburgs vissersgeslacht, die zelf jaren op de botter
E.B. 7 over de golvende prairie heeft gegaloppeerd. Als getuige
h charge is opgeroepen Hendrik aan 't Goor, godvrezend ex-schip
per die in 1960 met hete tranen in de ogen afscheid heeft moeten
nemen van de zee, die zijn leven was.
Aanklager Nagelhout, door een
zesjarige buurjongen op het spoor
gezet van Bramzijgers boute bewe
ringen, voelt zich tot nader order
intens diep gegriefd door De Har-
tog's mini-epos van de Zuiderzee.
Met overslaande stem roept hij
„Die man geeft ons vissers de zo
veelste unfaire trap in de rug. Eerst
zijn we gepaaid met loze beloften
van de regering, daarna hebben wij
de ambtenaren van allerlei rijks
diensten als aasgieren zien opdui
ken. „Vrees niet", riepen ze, „ieder
een krijgt, wat hem toekomt, iede
re visser, die zijn beroep moet op
geven, kan rekenen op maximale
steun".
En wat is er uitgekomen van al
die mooie woorden We konden
met allebei onze handen een snert-
baantje krijgen in een militair
kamp. Mij lieten ze gangen schrob
ben en ik heb mijn uiterste best
gedaan om het goed te doen, maar
een jongen met zeebenen was voor
die sterren en balken hoe dan ook
een waardeloze kracht. Ik had een
stuk schipperspet op mijn achter
hoofd, gewoon als protest, want
voor mij was de wal een gevange
nis. Ik was de vrijheid gewend, het
schreeuwen van de meeuwen.
Mijn eigen vader moest op zijn
ouwe dag gaan werken bij de ge
meentereiniging van Elburg. Als
de man Job zat hij met zijn bijbel
op de mestvaalt even buiten het
dorp en vandaar keek hij uit over
de zee, zijn eigen zee. Hij heeft
nooit gescholden, maar elke minuut
van de dag ergerde hij zich en voel
de hij zich gekrenkt. Ik heb hem
vaak zien wenen, mijn eigen vader
en dan dacht ik „Moet een recht
schapen mens, die zijn hele leven
geploeterd heeft, op zo'n bescha
mende wijze aan zijn einde ko
men 7" Ik heb geschreven naar de
heren, die over de visvergunnin
gen gingen. Ik heb ze gesmeekt om
ons weer op zee toe te laten. Ik
vertelde, dat onze handen verkeerd
stonden voor een schop van de Hei
demaatschappij. Ik moet op dit mo
ment nog antwoord krijgen.
En nou komt Jan de-Hartog weer.
Ik heb niks tegen de man zelf. Hij
zal best een goeie schrijver zijn,
ofschoon ik gehoord heb, dat hij in
zijn andere boeken ook erg royaal
is met vloeken en godslasteringen.
Nou moet die man dat natuur
lijk voor zichzelf weten. Wij, vis
sers van de Zuiderzee, hebben geen
behoefte aan liederlijke taal, om
dat we weten, dat we daarmee on
ze Heer krenken. Wij schrijven
ook niet dat Jezus uit de hemel op
ons neer kijkt met een veldwach
terspet op. Dat laat De Hartog' rus
tig in zijn Bramzijgertje drukken.
Alsof Jezus ooit de behoefte heeft
gehad aan een veldwachterspet.
Zo wemelt dat hele boekje van
grove taal en onjuistheden. Het
begint al met de titel. Op de hele
Zuiderzee heeft nooit een Bram
zijgertje gevaren. Wij kennen dat
woord niet eens. De Hartog be
weert, dat het een jongmaatje is,
dat stiekem aan boord wordt gehe
sen.
Met permissie, maar De Hartog
Uegt. Ik ben zelf op mijn achtste
jaar met vader naar zee gegaan,
maar niemand noemde me een
bramzijgertje. Ik was de bijlegger
en als er ruw weer op komst was,
werd ik met een touw vastgeknoopt
aan de roeipen, omdat ze bang wa
ren dat ik overboord zou slaan.
Ik heb de afgelopen weken tien
tallen vissers aan de boorden van
de Zuiderzee aangesproken. Ze
wisten niks van een bramzijgertje
af. Ze voelden zich wel beledigd.
De Hartog heeft de Zuiderzeevis
sers in zijn boekje afgeschilderd
als een troep barbaren, die geen
vrouw met rust kunnen laten en
de verschrikkelijkste woorden de
wereld inslingeren. Hij schrijft
ook, dat hij als bramzijgertje soep
moest eten uit een ondersteek. Een
schone, akkoord, maar ik laat me
niet krenken door een man, die er
niks op tegen heeft om soep uit
een ondersteek te eten.
Die man moest beter weten. Ze
hebben me verteld, dat hij met zijn
boeken miljonair is geworden en
dat is natuurlijk een vervelende
zaak. Het is voor een kleine jon
gen zoals ik altijd kwaad kersen
eten met een man, die een kapitaal
achter zich heeft. Straks klaagt hij
me aan wegens smaad. Daar waar
schuwen ze me nou al voor. Ze
zeggen „Evert pas op je woorden",
maar als er een op zijn woorden
moet passen is het meneer De Har
tog. Straks is er niks meer van de
Zuiderzee over en dan moeten de
mensen hun wijsheid halen uit dat
afschuwelijke boekje van het
Bramzijgertje. Dan lezen ze, dat de
vissersjongens hun behoeften de
den in de collectezak. We worden
afgeschilderd als een stelletje
dorpsidioten die alleen maar kon
den zuipen. Nou. Al had meneer
De Hartog een oorlogsschip vol
goud, dan ging ik nog niet voor
hem uit de weg.
Ik heb in een blocnote opgeschre
ven, wat hij er aan onwaars en
grove taal uitslaat. Twee pagina's
vol. Ik werd er al onpasselijk van
toen ik het opschreef. Waarom
voelt meneer De Hartog zich ge-
ioepen om te spotten met God
Hendrik aan 't Goor fronst de
OMSLAG VAN HET BKAMZIJGERTJE
EVERT NAGELHOUT
niet fair
grijze wenkbrauwen. Het krachtige
woord is zijn oorschelp niet ont
gaan, maar hij is bereid om Nagel
hout te vergeven. „Evert is wat
heet gebakerd", zegt hij „die zegt
de dingen soms wat ruw".
Wij hebben ons leven lang ge
werkt op de Zuiderzee, we hebben
armoe geleden en goeie tijden ge
kend. We hebben de Heer daarvoor
geëerd en geprezen. We zijn blij
met elke dag die ons gegeven
wordt en daarom geloven we".
Getuige a charge Hendrik aan 't
Goor knikt gelaten en ■instem
mend. Onder zijn grijze kuif
dampt de mildheid van zijn rosse
gezicht, maar zelfs hij kan het niet
verkroppen, dat de Zuiderzeevis
sers door De Hartogs spottende pen
in de verdomhoek zijn gemanoeu
vreerd. Een gretige glimlach kan
hij niet onderdrukken, als Nagel
hout schreeuwt, dat De Hartog kan
rekenen op een pak rammel, als hij
zich in Elburg vertoont, maar een
seconde later heeft hij zich weer
volledig onder controle.„Toen ik
het had gelezen", zegt hij zacht,
„wier ik ook woedend. Als De Har
tog schrijft, dat de Roomsen van
Volendam met hun rode zeilen de
piraten van de Zuiderzee zijn ge
weest, dan spreekt hij onwaar
heid. Goed, de Volendammers wa
ren geen vissers van huisuit, het
waren boeren, maar we hebben
nooit last van ze gehad. Wij vissers
vormden een kliek, die aan elkaar
klitte. Wij hadden ook nooit be
hoefte aan krachtige uitdrukkin
gen, omdat we wisten, dat we
daarmee de Heer pijn zouden
doen".
Hendrik aan 't Goor heeft zich
tot op heden ook niet laten verlei
den door de zoetgevooisde demon
van de televisie. „Het is een te gro
te macht", legt hij uit „en ik weet
tevoren al dat ik er niet tegen op
gewassen ben. Daarom kijk ik niet.
Ik heb zelf jaren gevoetbald en als
de buren dan vroegen of ik inte
resse had in een wedstrijd op de
televisie, dan moest ik wel eens te
gen mezelf vechten. Zo'n wedstrijd
is immers geen ramp, maar als ik
zwicht, dan glijd ik verder af".
Zijn zes-jarige zoon ontsnapt de
laatste tijd steeds vaker aan zijn
streng gezag en komt thuis "met
gedetailleerde beschrijvingen van
Pipo de clown en Lucy Ball. Hen
drik aan 't Goor voelt zich op dat
punt onmachtig. „Ik kan zo'n knul
niet aan de tafelpoot vastbinden
zegt hij. „De ontwikkeling houd je
niet tegen. Ik heb Elburg zien ver
anderen. De oude gezelligheid is
verdwenen, de saamhorigheid is
zoek. Je moet het nu allemaal zelf
uitzoeken. Je gaat op zondag twee
keer naar de kerk en daar tussen
door wandel je over de dijk met
de kleine jongen. Dan zie je al het
groen, de bloemen en dan moet je
wel zeggen: „Wat is hij goeder
tieren, de Heer", Daarom begrijp
ik niet, waar mensen als De Har
tog de lust vandaan halen om er
een karikatuur van te maken. Wat
beeft God, wat hebben wjj vissers
de man misdaan 7".
JAN DE HARTOG
Onjuistheden
Nagelhout preciseert„De Har
tog is een slimme man. Hij schrijft
in zijn voorwoord: „Ik vertel de
waarheid, maar de waarheid, ge
zien door de ogen van een kleine
jongen. Maar ondertussen heeft ie
de rotzooi al geschreven".
7'
Nagelhout beaamt hel: „Ik heb zelf
een boek geschreven. De Zuider
zee zal eeuwig blijven zingen. Af
en toe ben ik ook wel ruw met de
pen geweest, maar vloeken komen
er toch niet in voor. Ik heb het ge
schreven voor een goeie kennis op
voorwaarde dat hij het nooit aan
een ander zal laten lezen. Ik heb er
negen maanden over gedaan. Ik
heb er zelfs op Kerstmis aan ge
werkt maar ik wil niet dat het ge
drukt wordt.
Ik wil wel, dat ons volk de
waarheid over de Zuiderzee ver
neemt. Ik ben bereid om een nieuw
boek te schrijven. Ik wil ook wel
met De Hartog aan tafel gaan zit
ten om de zaak uit te praten. Ik
zal hem duidelijk proberen te ma
ken, dat wij vissers goeie, eerlijke
jongens zijn en geen .barbaren.
Maar hij mag ons niet kwalijk ne
men dat we nog elke dag vergaan
van heimwee naar de zee".
Inmiddels heeft hij van literair
agent Keuls gehoord, dat Jan de
Hartog momenteel in Vietnam
verblijft. Daarom wachten hij en
zijn collega's rustig af. In zijn huis
in 't Harde, onder de rook van El
burg, bouwt hij onverdroten voort
aan zijn collectie miniatuurschepen
en ontsteekt hij 's avonds het licht
in de vuurtoren, die zijn lichtbun
dels door zijn achtertuintje werpt.
De zitting wordt verdaagd
DEN BOSCH Na het uitbre
ken van de oorlog in het Midden-
Oosten, vloog een Nederlands
plastisch chirurg, dr. Ph. Lamaker
naar Israël. In het Hadassazieken
huis te Jeruzalem verrichtte h\
aanvankelijk tientallen operaties
per dag. Al gauw minderde het
aantal oorlogsgewonden en na het
beëindigen van de vijandelijkhe
den keerden de Israëlische artsen
van het front terug. Dr. Lamaker
voelde zich niet meer dringend
nodig en was in drie weken tjjds
weer thuis.
Maar voor velen van de patiënten die
hij behandelde, zal de dag van thuis
komst nog in een ver verschiet liggen.
Het herstel van oorlogsverminking en
-verbrandingen kan een kwestie van
maanden en jaren zijn.
Het bericht over Dr. Lamaker in de
pers, en zijn verschijnen op het TV-
scherm verbond de „plastische" chi
rurgie met oorlogsleed en duidde hier
door op de ernst van deze specialisa
tie. Dit heeft menigeen (en niet alleen
vrouwen) in verwarring gebracht. 'Was
de plastische chirurg dan niet de mo
dieuze arts die in particuliere kiiniek-
jes op buitenlandse beauty-farms ou-
de(re) vrouwen jong maakt door face
lifting en aan haar lichaam jeugdige
welvingen geeft?
Er bestaan vele misverstanden over
plastische chirurgie. Een enkele maal
zelfs nog onder medici. Plastische en
reconstructieve chirurgie verbetert
vorm en functie door verplaatsing van
weefsels. Dit is een speciale werkwij
ze. Vorm en functie zijn in geen enke
le kunstschepping onafhankelijk van el
kaar te zien, zeker niet in het mense
lijk lichaam. Bij vormherstel moet on
middellijk worden rekening gehouden
met functieherstel. Een duim zonder
functie-van-het-gevoel is geen duim.
Funclieherstel zonder vormherstel is
gewoonlijk onmogelijk. Deze chirurgie
wordt uitgeoefend door artsen die in
de eerste plaats arts zijn en een ope
ratie slechts uitvoeren wanneer deze
zinvol is. Kosmetische chirurgie is in
verband met het voorgaande betrekke
lijk onbelangrijk. Dat neemt niet weg
dat in zeldzame gevallen het verfraai
en tot een harmonischer persoonlijk
heid zinvol zou kunnen zijn. De plas
tisch chirurg zal dan op dezelfde wij
ze te werk gaan en het is onjuist zich
met spot of minachting over dit werk
uit te laten.
BUXTEHUDE Koning Taufa Ahau Tubou de Vierde van het Poly
nesische eilandenrijk Tonga weet het misschien niet, maar hij heeft nog
familie in West-Duitslahd. Meer nog: uit Duitsland stamt zijn overgrootvader,
Hinrich Meyer („ohne Meyer gibts kein Feier"), die op 24 augustus 1815
('s middags om half drie, als u het heel precies wilt weten) in het fruitboe-
rendorp Rorstel-Neuenschleuse werd geboren.
Dit staat te lezen in de kerkelijke
annalen van Borstel bij Buxteiiu.de.
Het laatste nog in Borstel levende fami
lielid van koning Taufa Ahau Tubou de
Vierde is mevrouw de weduwe Gesine
Wehrt. Zij was de vrouw van de kroeg
baas Johann Wehrt. Die stierf drie jaar
geleden. Tot zijn nalatenschap behoor
de een berg krantenknipsels, foto's en
documenten over zijn familie in Tonga.
Johann Wehrts grootmoeder was de
zuster van Hinrich Meyer, stichter
van de Polynesische dynastie-
Toen Hinrich Mey'ers vader, die be
halve ook boer ook loods op de Elbe
as, stierf, erfde de oudste zoon Tehis
de boerderij. De jongste zoon Hinrich
had meer zeemans- dan boerenbloed
van zijn vader: hij ging naar zee- Vol
gens mevrouw de weduwe Wehrt is
het bij de Meyers tot op de huidige
.dag zo: de oudste zoon erft de boerderij,
de andere zoons gaan varen.
Hinrich Meyer heeft het voor zo
ver men weet nooit tot kapitein ge
bracht. Op een van zijn izen is hij
verdwwenen- Men hoorde in Borstel-
Neuenschleuse, dat zijn schip in de
Zuidzee was ondergegaan.
Toen vele jaren na de ondergang een
Duit§ oorlogsschip in de Polynesische
archipel verscheen- troffen matrozen op
een der eilanden kindertjes aan, die
de naam Meyer" met stokken in het
zand schreven. En in het eerste dorp,
waar de Duitse matrozen kwamen,
troffen zij een twee meter lange blanke
aan, die hen in plat Duits het dialect
in het noorden van het land aan
sprak.
Dat was Hinrich Meyer. Dat kon met
zekerheid worden vastgesteld, want een
van de matrozen van het oorlogsschip
kende de Meyers en kon hem mede
delingen doen over zijn in de „Heimat"
achtergebleven familie. Zijnderzijds
hij het verhaal vertellen van zijn-
schipbreuk, zijTHTH ARTHAR THa,
hij het verhaal vertellen van zijn-
schipbreuk, zijn landing op het groot
ste eiland van de archipel en zijn
ste eiland van de archipel en zijn hu
welijk met de dochter van het plaat
selijk „opperhoofd". Vanwege zijn li
chaamslengte en blanke huidskleur
werd Hinrich Meyer als een vorst door
de inboorlingen vereerd. Een aanbod
van de commandant van de oorlogsbo
dem mee naar Duitsland terug te gaan,
sloeg Hinrich Meyer af. Hij bleef lie
ver koning van Tonga-Tabu. Het heet
dait Hinrich Mey'er later nog eens min
of meer stiekum in Borstel-Neuen-
schleuze terug is geweest om zelf vast
te stellen, dat zijn besluit om in Po
lynesië te blijven toch het juiste was
geweest. Dit is echter noiet te bewijzen.
Wel blijkt uit de documenten, dat
Meyers Polynesische schoonvapa in
1845 stierf, waarop Hinrich werd uit
geroepen tot koning van de 32 eilan
den van de archipel. Hij koos de naam
Georg de Eerste, een naam die hij
ontleende aan het Welfenhuis (hanno-
ver) dat in Nedersaksen regeerde en
de latere monarchen van Engeland le
verde- In de oorlog van 1870 stuurde
koning Georgde de Eerste nog een de
tachement Tongalese troepen naar
Duitsland om tegen Frankrijk te strij
den, maar de Polynesische soldaten
kwamen te laat om nog een rol te
spelen.
Op Georg de Eerste volgde George
de Tweede, maar de betrekkingen tus
sen Borstel-Neuenschleuse en de Ton-
ar chip el werden afgebroken- Bij de
kroning van koningin Elisabeth kwam
Tongalese koningin Salote (van Char
lotte) naar Engeland. De Britse pers
vorste in de geschiedenis van Salote
en stiet «p de verbinding met Duits
land en de zeeman Meyer. De familie
Wehrt heeft nog een poging gedaan
om koningin Salote tot een bezoek aan
Borstel-Neuenschleuse te bewegen
haar secretaresse schreef, dat hare
majesteit geen tijd had, maar „bij
het volgende bezoek aan Europa haar
familieleden in Duitsland gaarne zou
leren kennen".
Koningin Salote stierf zonder haar
tweede Europese reis te hebben kun
nen maken. Haar zoon Georg de Vier
de evenals Hinrich Meyer twee me
ter lange heeft nu de troon beste
gen. In Borstel-Neuenschleuse heeft
men nog steeds de hoop niet opgege
ven dat Polynesische vorst zijn „Hei
mat" zal bezoeken.
Dr. J. F. S. ESSER
t
Het herstellen van vorm en functie
zal dan altijd ook een esthetisch her
stel zijn voor zover dat mogelijk is.
Maar de operatie verliest zin wan
neer het slechts een verfraaiing geldt
van normale niet-fraaie verschijnselen.
Het gaat om het verschil van nuances:
de plastisch chirurg herstelt het abnor
male gebrek: de schoonheidschirurg
(die lang niet altijd plastisch chirurg
of algemeen chirurg is) verfraait dik
wijls slechts het normale schoonheids
tekort, bijvoorbeeld door rimpels te
verminderen in het gezicht van iemand
die oud is.
Neusplastiek is een vorm van plas
tische chirurgie die al duizend jaar v.
C. bekend was bij de Indiërs. Zij straf
ten eerloze vergrijpen met het afsnij
den van de neus. Om de verminkten
voor levenslange blaam te behoeden,
maakten heelmeesters een nieuwe neus
De kunst van neusplastiek was het ge
heim van één kaste waarvan de leden
niet zo menslievend waren om het ge
heim uit te leveren. Vorm en functie
van de neus werden zo goed mogelijk
gereconstrueerd; met pijpjes als lucht-
kanalen, bladeren en een reep huid
van voorhoofd of wang werd de nieuwe
neus gecreëerd. Ook op Sicilië moet in
de eerste eeuwen van onze jaartelling
de neusplastiek beoefend zijn. Ofschoon
er steeds met min of meer succes po
gingen zij. gedaan lichaamsvormen te
herstellen en de daarbij behorende func
tie terug te geven, zijn 't toch de gewon
den uit de beide wereldoorlogen ge
weest die de plastische chirurgie, zo
als wij die nu kennen, hebben opge
roepen. Artsen die kunstenaars zelfs
kunstenaars bij de gratie Gods waren,
gaven aan die dringende roep gehoor.
Tijdens de eerste wereldoorlog legde
de Engelse keel-, neus- en oorarts Sir
Harold Gillies, de basis voor het nieu
we specialisme met technieken die nog
deels uit de oudheid stamden.
De tweede wereldoorlog bracht op
nieuw een stroom gewonden naar de
ziekenhuizen, menselijke ruïnes voor
wie de algemene chirurgie weinig ver
mocht te doen. Alleen de plastisch
chirurg kon uitkomst brengen. Nog
steeds was de Engelse pionier Gillies
actief naast vele anderen (ook in Ame
rika). Direct na Gillies mag de Neder
lander dr. J.F.S. Esser genoemd wor
den, een briljant plastisch chirurg die
in eigen land geen erkenning vond,
maar in het buitenland veel heeft bij
gedragen tot deze tak van chirurgie.
De lange lijdensweg van de oorlogs
slachtoffers, gemarkeerd door hoop en
teleurstelling, door succesvolle en mis
lukte operaties, maar vooral door de
triomf van de voortschrijdende plas
tische chirurgie, is door enkelen vast
gelegd in autobiografische romans. Na
de ene operatie, leefden zij van dag tot
dag naar de volgende toe, verveeld,
droefgeestig, rusteloos. Zij namen de
rusteloosheid als het onvermijdelijke
resultaat van het liggen in hulpeloos
heid. Dan klommen ze weer op de
brancard om naar de operatiezaal te
gaan met de routine van een toneel*
speler die zijn zoveelste voorstelling
gaat geven. Zij keerden terug en
staarden naar het resultaat
De oorlogsvlieger Richard Hillary die
brandend in zee viel, had twee iaar
nodig om weer te kunnen zien, een
nieuwe bovenlip te krijgen, nieuwe oog
leden die openen en sluiten konden
(een bekend meesterstuk van Sir A.H.
Mac Indoe) en functionerende handen.
„Ik vroeg om een spiegel en staarde
naar het resultaat. Het was een slag
voor mijn ijdelheid: de nieuwe lip was
dodelijk wit en dunner dan de vorige",
schrijft hij in The Last Enemy. Hef
verbinden van zijn handen duurde een
uur; in het begin moest elke twee
uur het verband vernieuwd worden.
Hij dankt aan de toewijding van zijn
verpleegsters dat zijn handen niet ge
amputeerd hoefden te worden.
Het jonge specialisme is als zoda
nig erkend in Amerika, Engeland,
Scandinavië en Nederland. In 1950
werd de Nederlandse Vereniging voor
Plastische Chirurgie opgericht en de
opleiding (thans te Groningen, Utrecht,
Rotterdam en Tilburg) bekrachtigd
door de Specialisten Registratiecommis
sie van de Koninklijke Mij. tot bevor
dering van de Geneeskunst. Honderd
vijftig geïnteresseerden zijn ingeschre
ven waaronder 27 plastisch chirurgen.
De vereniging werd opgericht om het
specialisme te beschermen. Een klein
aantal artsen hier te lande gaf zich
uit als plastisch chirurg zonder daar
toe zelfs maar een opleiding tot alge
meen chirurg te hebben genoten. Huis
artsen verwezen in hun onkunde naar
deze niet deskundigen. Onbehoorlijke
reclame schaadde de reputatie van bo
nafide plastisch chirurgen. Ondeskun-
■en van de moeilijkste onderdelen m
het bridgespel is de handeling die elii
speler in gemiddeld 25% van het aaiii
spellen dat hij speelt moet verrichte
het uitkomen. In alle leerboeken kan m
tabellen aantreffen, waarin aanberti
uitkomsten staan aangegeven teg
contracten en tegen kleurcontracten,
dien de partner heeft geboden of India
men over een bepaalde combinatie tb
hoge kaarten beschikt. Maar als dat nitl
het geval is, zit men met de han
het haar en het gebeurt niet zelden dit
een contract door de leider gewon!
wordt dank zij een voor hem gunst)?
uitkomst.
Deze rubriek leent zich niet voor
breide theoretische beschouwingen »r!
aanvallende of passieve uitkomsten;
hangt af van de bieding en veel wo:A'
ook geëist van het inzicht van dege
moet uitkomen. Wél willen wij hier ets
de aandacht vestigen op een uitkon
de leider vaak voor moeilijke probit»»
stelt en die vooral door minder sterke sp
iers slechts zelden wordt toegepast al!
troef. Een bekend Engels expert heeft ffli
gezegd: „Als men niet weet waant®
nit te komen, start dan met troef',
zouden dat niet zo sterk willen zegge-
Veel spelers weten nooit waar ze mee f-
moeten komen en een troefstart li W
niet altijd goed.
Er zijn twee gevallen waarin een toto
uitkomst ln aanmerking komt: het een#
geval doet zich voor als de tegenpOT
een laag contract speelt in een kleur
pas in laatste instantie geboden Is, h
noord 1 zuid 1 noord 2 -
3 De kans dat de leider een paar sli
door introeven zal moeten maken Is to®
geval niet denkbeeldig en bovendien hl1
een goede kans dat de leider geen snW
sluitende kleur heeft waaruit de sl»C
kunnen komen.
Het tweede geval toont enige overeen
komst met het vorige, en treedt op M
men mag verwachten dat een door
tegenstander geboden kleur niet bet
tal slagen zal opleveren dat de bieder
de kleur verwacht. Dit laatste komt
voor in manchecontracten.
Een troefuitkomst is bepaald foto*
beide tegenstanders eikaars kleuren ner
ben gesteund. In dat geval ls het 9*
zo mogelijk de slagen In de overgeblew
kleuren te maken. t
Een aardig voorbeeld van het succes ss
een troefuitkomst kan opleveren W®
onlangs in een parenwedstrijd voor:
Zuid gever.
OW kwetsbaar
A A 7 6
O H 6 5
O B 9 7 3 2
V 10
B 10 5 2
<5914
<>5 4
A H B 6
*983
<5 10 3
OH VI»1
*978»
H V 4
O A V B 8 2
O A 15
8 4 3 -jj(j
Het bieden: zuid 1 V - Noord 2
2 <5 - noord 3 O - zuid 4 O Westsw»j
met de „veilige" Heer en gaf na»
het contract weg omdat de derde
worden getroefd voor de tiende slag.
deed zich een goede gelegenheid
met troef uit te komen, waam,„,je I
kansloos down gaat omdat de
verloren gaat. Uit de bieding
concluderen dat zuid een matig
sterk Jj
heeft, dat noord een driekaart tiw® j
heeft en geen „dichte" O-kaart.
dan na 2 <5 wel direct 4 <5 gebo
hebben. Daar noord nu praktisc
8 rode kaarten heeft is de kans
doubleton zeker aanwezig en o
deze kleur volledig beheerst, ps I
voorkomen dat een eventuele aero
zuid kan worden afgetroefd
slechts met een directe troe:Est.
west dan driemaal troef kan spe» 7^,
entrees). Een verdediging om
den!
Uitgave: N.V. Uitg. Mij.
Directeur: Dr. W. A. J.
Hoofdredacteur: L. Leijend^
Redactieraad: J. M. A. C.
- j. v. Hootegem, mr. dr.
Mes, mr. H. M. L. de Rechtel
Vercauteren L. J. v. 't Weste
Bureau
voor de Zeeuwse el
dige behandeling bracht patiënten sclg
de toe.
In de loop der jaren ls de beh>.
aan plastisch chirurgische oplossi»;!
groot geworden. (Sommige vindijJ
van deze tak van chirurgie worden]
andere takken toegepast: zo dankt]
intratracbiale narcose zijn ontsln
aan oorlogsgewonden die geen geü
meer hadden om met een narcosefc
je te bedekken)De kennis van de p;
blematiek en de beheersing
techniek vraagt een lange opleid
officieel drie jaar algemene chir
en 3 jaar plastische chirurgie,
vaak nog langer.
Het beëindigen van de oorlog l„
kent niet dat de plastisch chirurg
voldoende patiënten heeft. Men ht
zich toegelegd op het herstellen v
aangeborenmisvormingen zoals vanjL
laat, handen, geslachtsorganen. Vil
misvormingen door ongevallen in kt|
bedrijf en verkeer. Van misvos
die ontstaan zijn na operaties,
uitval van bepaalde zenuwen. De csl
rectie betreft nu eens een wee&djf
kort, dan weer een teveel. En
is er de relatie tussen vorm en taci|
Een zeer belangrijk werkterrein k
de plastisch chirurg gevonden in dtb|
handeling van handletsel.
A. MAC GILLAVRY-VERLIKDli
Verenigde f
tSSi Sfaien
IR'
(Van
DETROIT. Preside
van Het geregelde AmJ
troepen zullen zich da
plaatselijke autoriteiten
geteisterde Detroit te hei
had een dringend bevoej
te sturen, omdat de zaak
zich al zevenduizend Iedei
mannen. De troepen var
afkomstig uit Fort Bragg
bevinden zich vele negers
Het dramatische besluit i
troepen van het geregelde Ai!
te onderdrukken kwam n
opstand in Detroit, In groott
De balans van isteravonl
Zes doden, drie blanken
1000 gewonden;
duizenden mensen gearrl
schade ongeveer 350 mil l
Roemenië blijft de meest e
wijze satelliet van het oc«.)
maar een breuk met de Sfl
Unie is er niet bij. Pagina
Wie is het meest intelligen
Luning Prak of de Heiloosf
derwijzer Van Ginkel. Zie
gina 6.
Voor de schoenindustrie
1966 een jaar om snel te
geten. En 1967 ziet er ook
zo fijn uit. Pagina 11.
BLLHET ZUIDFRANSE dorp
in/de Pyreneeën hebben ber
kudde schapen aangevallen,
18 schapen werden verslonden.
(ADVERTENTIE)
gezond bruin met: hamol
w i?,??ï!?ericht> meegedeeld
bet K.N.M.I., geldig tot vanav
uroog en zonnig weer met
P de middag toenemende be
ng, voornamelijk in de ho
t<.n?US'.Matige wind uit zuid'
raturen tagen' Dezclfde ter
&5aag: zon onder 20.42
Maan op 22.38 uur.
Morgen: zon op 4.51 uur
°nder 10.10 uur
Helsinki
Stockholm
Oslo
Kopenhagen
Aberdeen
Londen
Amsterdam
Brussel
Luxemburg
Parijs
^ordeaux
Grenoble
Nice
Berlijn
frankfort
lunchen
Ziirich
Genève
Locarno
Wenen
Liusbruck
°f}grado
Athene
Rome
ferlr
Mallorca
Lissabon
weer"
half bew.
zwaar bew.
zwaar bew.
licht bew.
licht bew.
half bew.
onbewolkt
onbewolkt
onbewolkt
onbewolkt
licht bew.
niet ontvangen
zwaar bew.
licht bew.
onbewolkt
licht bew.
half bew.
zwaar bew.
half bew.
zwaar bew.
zwaar bew.
licht bew.
onbewolkt
onbewolkt
half bew.
licht bew.
onbewolkt
onbewolkt