Zorgeloos de nieuwe dag in
De hemelse sleutelbloem
Situa
Suezk
blijft
DE BELEVENISSEN VAN
EEN SLEUTELHANGERTJE
Hallo
Dromeneiland
Nelly en
Mientje
Rode gardis
overschrijdt
grens mei
Rusland
Te laat
Trouw
De sleutel
meLSjes
en longens
Het boompje
AKKOORD
EN ISRAEL
Zelfbeheersing
Industrie
Kan brillant gro
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 20 JULI 1967
Zo, eerst even een krachtig ontbijt
en nou de nieuwe dag eens aankijken.
a 7An mne ik na nven een eindie om.
Lekker met een half p.k. de vrije natuur in.
Er waren eens twee kameraden die hun leven lang samen hadden door
gebracht. Zij konden niet buiten elkaar, maar het was geen nobele vriend
schap die de twee zo innig verbond.
Als schooljongens waren ze al dik bevriend, omdat ze samen het grootste
kattekwaad uithaalden. Toen ze opgroeiden gingen ze samen op dievenpad.
Nu ze volwassen waren en de ouderdom niet ver meer in het verschiet lag,
werden ze gezocht als de grootste booswichten uit het land.
De slimste van de twee bedacht de plannen. Hij bleef ook op de uitkijk
staan, als er een slag geslagen werd; hij verborg en verkocht de buit.
De handigste van de twee maakte valse sleutels en breekijzers. Hij kon alle
deuren, kasten en kisten openmaken en hij deed het geruisloos en vlug.
durft het op te nemen tegen een engel?
Dat durfden zelfs deze boosdoeners niet.
Terwijl ze weifelden wat ze zouden
doen, steeg de engel die de sleutel met
twee' handen omklemd hield, omhoog
en verdween uit het gezicht.
Op een. nacht bezochten de boosdoe
ners het huis van een oude man die een
goed gevulde geldkist onder zijn bed
had staan.
Maar hoe zachtjes de handige dief
ook te werk ging, de oude man merkte
het. Hij sliep niet want hij was ziek
en voelde zijn einde naderen, „Hoe kon
je binnenkomen?" vroeg" de oude. „Had
ik de deur niet afgesloten?"
„Jawel", was het antwoord, „maar ik
heb sleutels die overal op passen. Ook
op je. geldkist, hoor oude gierigaard!"
,,Ik geloof niet dat ik gierig ben ge
weest", zei de zieke man peinzend.
„Nooit heeft iemand me vergeefs hulp
gevraagd. En wat ik bewaard heb, had
ik voor mijn kleinkinderen bestemd".
„Nou, dan zul je mij wel een lief
kleinzoontje vinden", spotte de dief,
„want nu is het geld voor mij". En hij
opende de geldkist met een valse sleu
tel.
„Het spijt me voor jou, beste man",
zei de zieke weer. „Want je kunt nu
wel heel mooi valse sleutels maken,
maar de hemelpoort zal toch wel voor
je gesloten blijven. Neem mijn geld ge
rust mee. Petrus staat me straks op te
wachten en dat troost me met alles".
De dief voelde zich onbehaaglijk. Hij
aarzelde zelfs even vóór hij het geld
nam. Maar hij had nog nooit een huis
verlaten zonder buit en daarom vulde
hij zijn zakken.
„Ik ben blij dat je me gewaarschuwd
hebt, 'oude man", zei de handige di"f.
„Ik kan je verzekeren dat ik vanaf
morgen alle sleutels die er maar op
aarde en in de hemel kunnen bestaan,
zal namaken. Als het zover is zal ik de
hemelpoort open krijgen, dan zullen we
elkaar hierboven terugzien!"
De dief sloop naar buiten, voegde
zich bij zijn vriend en vertelde wat hem
was overkomen. Het verhaal bracht de
kameraad tot nadenken.
„Luister eens", zei hij tegen zijn
vriend, „we hebben altijd alles samen
gedaan. Maar wie zegt dat we samen
dood zullen gaan? Ik hoop dan toch dat
je alle sleutels tweemaal wilt maken,
zodat ik ook kans krijg de hemel bin
nen te komen".
Dat beloofde de handige dief, en het
moet gezegd worden dat de vriend
schap, al was die niet van de edelste
soort, toch wel een trouwe vriendschap
was.
Enkele dagen later stierf de oude
man.
Hij kwam aan de hemelpoort en zo
als hij verwacht had: Petrus stond hem
al bij de open deur op te wachten, met
de gouden hemelsleutel in de hand. Na
.een hartelijke begroeting, vertelde de
oude man wat hem zopas was overko
men. „Twee beruchte boosdoeners zijn
nu bezig een sleutel te maken die op
de hemelpoort zal passen. Ik vind dat
ik u toch moet waarschuwen".
Op het horen van deze verschrikke
lijke tijding schrok Petrus zo ontzettend
dat hij de gouden sleutel uit de hand
liet vallen!
Onmiddellijk riep Petrus een van zijn
snelste engelen om de sleutel achterna
te gaan en hem op te vangen nog vóór
hij op de aarde terecht zou komen.
Maar de sleutel van de hemelpoort is
zwaar.
Hij suisde door het luchtruim, dook
door de wolken, viel tussen dwarrelen
de sneeuw en stromende regen, blonk
Wat boffen jullie met zulk
prachtig vakantieweer. Ik denk
dat er heel wat grote mensen,
die nu moeten werken, jaloers
zijn op jullie. Die zouden ook
graag net als jullie aan het
strand willen liggen, in de zee
willen springen of in de bossen
willen wandelen. Maar dat kan
natuurlijk niet. Want grote men
sen moeten geld verdienen.
Daarom krijgen ze ook niet zo'n
lange vakantie als jullie.
Ik geloof niet dat er veel kin
deren zijn, die zich met dit
mooie weer vervelen en binnen
blijven zitten. Deze week heb
ben jullie me maar heel weinig
briefjes gestuurd. Dat geeft niet
voor een keertje hoor. Nou kon
den de verhaaltjes van de kin
deren, waarvoor vorige keer
geen plaats was, aan de beurt
.komen. Maar deze week ver
wacht ik weer een heleboel post
van jullie. En jullie kunnen niet
zeggen dat je niet weet waar
over je moet schrijven of teke
nen. Want er zijn dingen genoeg
die je aan de andere jongens en
meisjes in Brabant en Zeeland,
die iedere week de Kleine Stem
met plezier lezen, kunt vertellen.
Je mag natuurlijk ook zomaar
iets verzinnen. Maar als je niet
zoveel fantasie hebt schrijf je
gewoon alles op wat je in je va
kantie beleefd hebt. Of je maakt
er een mooie tekening van. Pro
beer het maar eens als je eens
een uurtje niet weet wat je moet
gaan doen. Ik ben er zeker van,
dat jullie het kunnenVeel suc
ces allemaal.
José
in de zon en landde plat op aarde nog
vóór de engel was neergedaald. Daar
lag hij in een zachte weide en was in
de grond gedrongen waar hij lag alsof
hij zojuist was gegoten in een vorm
van klei.
De weide lag niet ver van het huis
waar de boosdoeners woonden. Eerst
hoorden ze de doffe klap waarmee de
sleutel op de grond was terecht geko
men. Daarna ruiste de wiekslag van de
engel. En omdat dieven altijd van alles
op de hoogte willen zijn, slopen zij naar
buiten om te zien wat er aan de hand
was.
Nu zagen ze hoe de engel op de wei
bezig was de zware gouden sleutel uit
de aarde op te heffen. En terstond be
grepen ze dat .dit de sleutel van de
hemelpoort moest zijn.
Wat een kans voor de mannen om
detze sleutel te bemachtigen! Maar wie
De handige ene dief vloekte van te
leurstelling, maar de andere, de slim
ste greep de arm van zijn vriend. „Ge
bruik je verstand!" juichte hij. „De
sleutel moet in de zachte grond een
afdruk hebben achtergelaten. Dan is
het toch zeker voor jou een klein kunst
je de grond als vorm te gebruiken en
een sleutel te maken die als 2 druppels
water lijkt op die van Petrus!"
Het gezicht van de eerste klaarde op.
„Jij bent niet te overtreffen", zei hij
vol bewondering, en samen stapten ze
op de plek af, waar de sleutel had ge
legen. Maar op hetzelfde ogenblik
schoot, uit de vorm die de sleutel in de
aarde had gemaakt een plantje op. Een
bedje van groene blaren spreidde zich
uit, steeltjes sprongen omhoog en op
hun top ontvouwden zich goudgele
bloempjes met kleine robijnrode hart
jes.
En alle sleutelbloemen die wij jaar
in jaar uit op de weiden kunnen vin
den. stammen van het plantje dat ont
sproot uit de afdruk van de hemelsleu
tel.
AN MAC GILLAVRY.
Kennen jullie me al? Nee zeker.
Nou, dan zal ik eens gauw vertellen,
wie ik ben. Jazeker, ik ben Flipje.
Natuurlijk niet het echte Flipje. Nee,
ik ben een neefje van Flipje en ze heb
ben van mij een sleutelhanger ge
maakt.
Nu zul je wel vragen of het leuk
is om een sleutelhanger te zijn.
Nou, soms niet, soms wel. Ik zal mijn
levensloop eens even vertellen, dan
kun je het zelf zien. Ik ben geboren
vorig jaar in een grote fabriek. Dat
was wel niet zo fijn, want dan moest
je in allerlei machines en dan werd
je in elkaar gedrukt en uitgerekt, maar
ik heb het overleefd.
Toen ik dus klaar was, werd. ik aan
een potje jam vastgemaakt en in een
doos gezet. Wat er toen allemaal ge
beurd is, weet ik niet precies, want
het was z0 donker in die doos, dat ik
niets kon zien.
Ik weet 'wel dat ze me naar een
winkel gebracht hebben in een hele
grote vrachtwagen. Onderweg werd ik
wel een heleboel keren door elkaar ge
schud, maar ik ben er toch heelhuids
uitgekomen.
In de winkel zette de winkelier me
met het jampotje voor de etalage. Zo
kon ik lekker naar buiten kijken.
Iedere keer als er en mvrouw met
een kindje voorbijkwam, bleef het kind
je met verlangende ogen naar me kij
ken.
Tot er op een dag een hele magere
jongen in de winkel kwam, die een
potje jam moest hebben. De winkelier
wilde eerst een gewoon potje pakken,
maar toen zei de jongen, dat hij mij
erbij moest hebben. Dus pakte de win
kelier ons. Ik vond het wel leuk om
nu eens eindelijk voor dat raam weg
te kunnen, dan zag ik nog eens wat
anders. We werden in een zak gedaan
en de jongen ging met ons de winkel
uit. Na een kwartiertje werden we uit
de zak gehaald en op 'n tafel gezet. Er
stonden een stel jongens en meisjes
om de tafel, die allemaal riepen, dat
ze me moesten hebben. Gelukkig was
een mevrouw, die me van het jam
potje haalde en me aan het kleinste
meisje gaf dat er bij was. Ze was na
tuurlijk erg blij met me en liep met
een met mij naar haar vriendinnetje.
Die was wel jaloers want ze probeer-
e mij telkens af te pakken. Dat lukte
haar gelukkig niet, want Winnie (het
meisje dat hij had gekregen) hield me
stevig vast.
's Avonds mocht ik naast haar sla
pen en overdag zat ik in de zak van
haar jurk. Op een dag, toen Winnie
met haar vader in het bos was, lieo
Winnie heel hard ergens- naar toe. En
omdat ze mij zomaar los in haar zak
had zitten, viel ik eruit zonder dat Win
nie het merkte. Daar lag ik dan: mid
denin een plas op een zandpaadje in
het bos. Ik dacht dat ik daar wel altijd
zou moeten blijven liggen, want er
kwam daar nooit iemand.
Toch kwam er op een dag een man
in het groen aanlopen. Hij trapte bijna
op me, maar hij zag me nog op tijd
en raapte me op. Hij had wel grote
handen, veel groter dan die van Win
nie!
Zijn zakken waren ook veel dieper
want hij duwde me in een zak, die wel
3 x dieper was dan die van Winnie!
Er zat ook veel meer in: o.a. een
fluitje, een reuzenzakdoek, een touw
tje en nog veel meer.
Ik denk dat hij een boswachter was
omdat hij helemaal in het groen was
en een geweer of zoiets bij zich had.
's Avonds toen het donker was, ging
hij naar huis. Ik werd uit zijn zak
gehaald en zijn vrouw hing me boven
een kastje in de huiskamer. Het hing
daar wel fijn, ik kon alles zien wat er
in de huiskamer gebeurde.
Vooral 's avónds als de boswachter
thuis was, Was hét leuk. Hij bracht
zelfs eens op een avond een heleboel
gasten mee, omdat hij jarig was. Het
waren wel aardige mensen om te zien,
maar er was één man bij, die me
helemaal niet beviel. Hij zat allemaal
zo raar naar me te kijken, dat ik er
bang van werd. En toen hij even alleen
in de huiskamer was, pakte hij me
van de muur, en stopte me in zijn zak
doek. De volgende morgen werd ik uit
de zakdoek gehaald, en de man van
gisteravond hield me in zijn handen.
Maar toen leek hij echter helemaal niet
meer zo eng, hij was erg aardig
voor me en legde me in een heel mooi
doosje met watjes. Ik dacht dat Ik
het toen wel fijn zou krijgen, maar
daar had ik me in vergist. Ik werd in
mijn doosje op een grote plank gezet,
midden tussen allerlei andere popjes.
Hij hing zelfs een kaartje aan mijn
hand met een paar getalletjes erop.
Daardoor merkte ik, dat ik op de
markt te koop stond. Ik werd ook in
derdaad verkocht en wel aan een heel
dikke mevrouw met een hele dikke por
temonnaie. Ze deed mij zelfs in die
portemonnaie, omdat ik toch klein ge
noeg was. De mevrouw stopte haar
portemonnaie in haar tas en ging naar
huis. Daar werd ik uit de portemon
naie gehaald en nu lig ik nog steeds
voor het raam met een neleboel
vriendjes. Dat zijn ook allemaal sleu
telhangers en we hebben altijd veel
plezier met elkaar.
Wat er nu met me gaat gebeuren,
weet ik niet, maar zolang ik hier bij
mijn vriendjes ben, zal ik daar mijn
hoofd maar niet over breKen.
Nancy van Paemel, Singel 27, Westdorpe
(6 jaar).
RIJSBERGEN
Mekkie
Neel van Vugt, Hoge Aard IA, Molen
schot, Rijen. Ik wil graag correspon
deren met een meisje van 11 of 12
jaar).
Machtig groot schip al op de zee
Ik wil zo graag met je mee
naar dat eiland in de zon
Als ik daar eens komen kon
dan zou ik lekker bruingebrand
later terugkeren naar dit koude
kikkerland
Hoge bergen met je eeuwige sneew
Ik denk aan, jou met een diepe geeuw
Want ook jij 'bént in mijn dromenland
Maar heël ver van m'n lieve vaderland
Oceanen en rievieren met je visjes klein
Graag zou ik op je golvend water zijn I K
dat stormen en wind mij niet weerstaan
Om over je bruisend water te gaan
En ik wil mee neuriënd met de
stormend wind
die je alleen hier boven de oceanen
vind
Mooie heide, galmend riet
prachtige vogels die men overal ziet
Ook droom ik van je kleurijke molen.'
aan de vliet
Het is heerlijk zo te dromen, maar
het is te mooi in m'n dromenland.
Nelleke Lammerse.
Wassenaarstr. 9, Breda.
Er was eens eên meisje. En dat meis
je heette Nelly. En Nelly die had een
lief poesje. En dat poesje heette Mien
tje. Een leuke naam hè. En Nelly was
eens een keer met Mientje aan hel
spelen. En toen ineens liep Mientjt
weg. En Nelly liep haar achterna. Maar
ineens liep Mientje de weg op. En toen
ging Nelly maar weer terug naar huis.
Zelf verzonnen door Eli?
Bruyns, Oosterhoudsewef 31
Breda.
Een boompje en een pannestoel
die stonden samen in het bos
in dat fijne zachte mos
de pannestoel was net een blos
Hij wipte en hipte op en neer
Het boompje zei 's kom eens dichter bij
je bent echt lief jij.
r.:'v
1
(Van oi
NEW YORK/TI
Egypte, dat het elk
naai zal komen, oï
gche zijde de react!
moeilijke" situatie
Egyptische waarsch
het bevel van de
staken.
Generaal Odd Bull, de
het Midden-Oosten heeft
Suez-kanaal niet te bevare
krant, de kwestie van de
legd aan Oe Thant.
(Van onze redactie buitenla
LONDEN/TOKIO (AP) Ei
nigte rode gardisten is op
plaatsen de Chinees-Russische
overgetrokken, aldus heeft de
da gisteren bericht, volgens
Londen ontvangen nitzending
Radio Moskou.
Het bericht, dat afkomstig i
het officiële Russische persl
Tass, zegt, dat „enkele honde:
misschien wel duizend" rode i
ten Russische grenswachten h
uitgedaagd.
De correspondent van de
Konstantin Simonov, heeft een
gebracht aan Khabarovsk, on
600 km ten noorden van Wladi
en minder dan 75 km van de
met communistisch China
Er hebben geen militaire scb
selingen in de eigenlijke be
van het woord plaatsgevonden.
..De rode gardisten kwamen naai
oever, riepen leuzen en redeoi
vrachtwagens in op grenswachte
hun de weg versperden," aldi
Pravda.
„De Russische grenswachten m
werkelijk een ijzeren discipline er
beheersing opbrengen."
Volgens de Pravda-corresponden
ven de mensen in het oosten v;
govjet-Unie heel kalm onder de
Russische acties in communi
China.
„Men is er allang aan gewend d
langs de grens onrustig is. Een tij
zijn de demonstraties uitgebleven,
y* zijn ze weer aan de orde vi
dag".
Het officiële persbureau van
Wunistisch China heeft dinsdag In
nat hooggeplaatste communisten
Jao Tse-Toeng niet welgezind zij
ambten zijn gezet. Het pcrsb
echter ook, dat zij nog niet
vergeworpen" zijn.
Het is de eerste maal, dat de Mal
nebben verklaard, dat hun tege'
rr bun functies zijn gezet,
bet bericht bleek duidelijk,
onservatieve fractie van de par
der leiding van president Lioe
iS, enorme invloed blijft ut
dustrie bijzonder in de Chine
De Maoïsten concentreren hun si
dr,..„°!iUmenten over 70 maatregelei
en Ji mannen van Lioe zijn opgi
-L„'e in een aantal fabrieken zijn
men.id- Het bestaan va" deze
nten was nog niet eerder onthu
Pi1™ bij ons. U koopt een rinj
kleine bnllant. Deze steen kunt
ruilen voor een grotere. U hoeft
nfLüer-,clli' bif te betalen. Z<
geleidelijk, zonder grote uitgavi
een steeds edeler en kostbaardf
"eer weten over dit aan
systeem? Wij zullen het u graag
