Finishfoto moest Godefroot
als winnaar aanwijzen
„Wij rijden eerst
op de groene, dan
pas op gele trui...
Wout
wil je
©si stil
kaas
uit het
vuistje
WOUT WAGTMANS:
Janssen en
Haast op
„zwarte lijst
11
11
Sportief
Nerveus
Cadeau
AMIENS
CAEN
Weinig vuur
Anders
T riest
Eenzaam
FusLe
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 1 JULI 1967
1-7-1967
2e RIT
1180 kml
'auw
WALTER GODEFROOT
KARSTENS MISTE TRIOMF
(Van onze speciale verslaggever)
SAINT MALO „Ik snap er niets van. Ook Godefroot dacht dat ik
gewonnen had. Hij kwam nog naar me toe om me te feliciteren".
Gerben Karstens stond vertwijfeld aan de rand van de sintelbaan in
het kleine stadion van de badplaats Saint Malo. Hij was omringd door
een grote schare journalisten, die evenals Karstens verbaasd waren
geweest, toen officieel na de finish van de eerste etappe werd omge
roepen dat niet de Leidenaar maar de Belgische „Rode Duivel" Walter
Godefroot zijn wiel eerder over de kalkstreep had gedrukt. Maar er
was geen twijfel mogelijk toen later de finishfoto van hand tot hand
ging. Het verschil was uiterst miniem, enkele centimeters slechts,
maar het was duidelijk waarneembaar dat Godefroot zijn demarrage
van de laatste kilometer met de kussen van Bretonse schonen en een
gloednieuwe groene trui beloond kon zien.
GERBEN KARSTENS
Zó flitsten onze landgenoot Gerben Karsten en de Belg Walter Godefroot
over de eindstreep. Het oog van de camera verklaarde de Belg tot winnaar.
(Van onze speciale verslaggever)
SAINT MALO De Tour de France
is gelijk een furieuze machine, uitste
kend geolied en goed gecontroleerd door
bekwame vakmensen. Maar af en toe
sluipt er toch een regiefoutje in het ra
derwerk, zoals gisteren op het stoffige
zandpaadje van Saint Malo. Daar moes
ten de renners na een rit van 185 kilo
meter over de glooiende wegen van Bre-
tagne en onder de brandende zon de
laatste meters afleggen. Daar was de
aankomst. Het regiefoutje werd aldus
gemaakt. Men had over het zand twee
kalklynen getrokken, ongeveer 20 me
ter van elkaar. De eerste diende als
aankomsten. En boven geen van de
kalklynen hing een spandoek. De basis
voor een vergissing was gelegd. Het
wachten was op de renners.
De drieduizend toeschouwers op de
knusse tribunes zagen tegen half zes
gisteravond een compleet peloton het
baantje indraaien. De Belg Godefroot
voorop. Meteen veranderde de piste in
een grote stofwolk. Angstwekkend hard
stoven de renners door de bochten. Aan
de overkant van de tribune, met nog
een halve ronde te rijden, had Gode
froot nog altijd zeker 12 meter voor
sprong. Toen schoof langzaam de rood
witte trui van de Nederlandse kampioen
Gerben Karstens naar voren. Die fu
rieuze sprint in dat grijze stof was adem
benemend om te zien. Karstens naderde
de Belg steeds meer, bij het uitkomen
van de laatste bocht zat hij al in zijn
wiel, bij de eerste kalkstreep lag hij
naast hem. Maar, en daar had je het
dan. beide renners vergisten zich en
sprintten niet op de eerste, maar op de
tweede kalklijn. En dóór lag Karstens
duidelijk in gewonnen positie.
Onmiddellijk na de finish hief hy jui
chend zijn armen omhoog. Nederlandse
journalisten snelden hem achterna, tuk
op die eerste spontane indruk van de
vermeende winnaar. Hy vertelde hijgend
hoe hy in die laatste meters Godefroot
verslagen had.
•.De Belgen lanceerden Godefroot en
Planckaert uitstekend. Ik werd eruit
gedrukt. Ik wist in die stofwolk hoe
veel renners voor me reden. Maar ik ge
loof dat ik ontzettend hard door die
bochten ging. Aan de overkant van de
baan zag ik plotseling Godefroot voor
me, meteen schakelde ik op mijn aller
grootste versnelling over en bij de laat
ste bocht bereikte ik hem. ïk voelde
toen dat ik ging winnen". Hij straalde.
..Jongens, is dat een goed begin?". Maar
de desillusie liet niet lang op zich wach
ten.
paar kwam een groep Belgen met Go
defroot in hun midden. „Hij heeft ge
wonnen", vertelden ze, „De lui van de
fotofinish hebben het gezegd". Gode
froot geloofde het zelf niet. „Ik meen
zeker te weten dat Gerben me verslagen
heeft'/, zei hij. En toen kwam het eruit.
Iemand van de organisatie wees op die
eerste kalklijn. „Daar lag Karstens een
Paar centimeter achter", zei hij, „en daar
telde het". Karstens keek gespannen
naar de andere juryleden. Hij hoopte op
hun gezichten af te lezen dat hij toch
gewonnen had, maar de speaker maakte
meteen daarop een eind aan alle on
zekerheid. „Winnaar Godefroot", schal
de het vanonder de tribune.
Karstens verwerkte de teleurstelling.
Hij boog het hoofd. „Jammer, jammer'/,
kwam het over zijn droge lippen, „maar
je doet er toch niks meer aan". Wout
Wagtmans, die er eveneens van over
tuigd was dat zijn ploeg de eerste etap-
Pezege behaald had, mompelde: „Hoe ls
dat nou mogelijk, „ik zag duidelijk dat
Gerben voor lag". De Belgische t.v.-
commentator Fred Debruyne stond er
ook bij: „Ze hadden daar wel een span
doek mogen hangen, Wout", zei hij.
De Tour leek op de ochtend van de
eerste rit van Angers naar Saint Malo
wel een theekransje. Vooral by de start
in Angers praatte en praatte men over
«e kansen van de favorieten, waarop
Jeer een nieuw licht gevallen was na
het tydritje van donderdagavond. De
«elgisehe ploegleiders Frans Cools en
omnie Driessens meenden: „Gimondi is
d d»2e Tour niet te kloppen. Hij won
Ronde van Italië en toen was hij
ziek. Nu is hy volkomen fit en nu kan
niemand hem verslaan.
Janssen, Poulidor en Aimar kunnen
dichtbij eindigen, maar ze zullen nooit
winnen". Gimondi, die er toevallig bij
stond, werd zijn mening gevraagd. „Ze
hebben allemaal goed praten'/, zei hij,
Maar ik moet het waar maken".
Wij vertelden Jan Janssen, net klaar
met eert? televisie-interview van „Brand
punt", de mening van de Belgen. „Gi
mondi kan ook een dag krijgen dat hij
in elkaar stort", zei Janssen, „Je kunt
nou toch niks zeggen". Hij dacht even
na, schudde zijn grote fabrieksbaas van
Pelforth, die er als een toerist filmend
bij liep, de hand en zei: „Volgens mij
valt de eerste grote klap op weg naar
Roubaix. Daar zullen de favorieten gaan
rijden. Let op wat ik je nu zeg'/.
Wagtmans had ook zijn mening klaar:
„We rijden eerst op die groene trui,
want voor de gele is het nog veel te
vroeg". Op de Place la Roche Foucauld
te Angers begon men toen met aftellen
voor de tocht. Het was net als bij de
lancering van een maanraket op Cape
Kennedy: nog drie minuten, nog twee,
nog een, nog 30 seconden. Toen storm
den 130 reuzen van de weg vooruit
Karstens kon het echter nog niet ge
loven. „Volgens mij heb ik hem op de
streep gepakt", bleef hij doorzetten.
„Bovendien kwam iedereen naar mij toe
en niet naar hem'/. De Nederlandse kam
pioen, die zijn rood-wit blauwe trui
graag had geruild voor 't leiders-maillot
in het puntenklassement, stond het hui
len nader dan het lachen. Maar hij be
heerste zich. Ook toen Wout Wagtmans,
die tevoren een vreugdedans op de sin
telbaan had uitgevoerd, hem kwam ha
len voor een minder glorieuze aftocht,
dan. men Karstens had toegewenst. „Hoe
is het mogelijk", stamelde Wout.
- Er werd geopperd, dat Karstens zich
wellicht had vergist in de tweede ver
ft De twee leiders in de Tour na de tijdrit en de eerste twee etappes schud
den elkaar de hand. Links de Spanjaard en rechts Walter Godefroot, die
leider werd in het puntenklassement.
(Van onze speciale verslaggever)
SAINT MALO. In de Franse
nationale ploeg is de planning voor
de Tour rond. Vóór de start van de
eerste rit heeft Marcel Bidot met
zijn renners vergaderd en in die
bespreking hebben de coureurs be
sloten loyaal tegenover elkaar te
zijn. Het wil zeggen dat Bidot de
keuze van de definitieve kopman
laat afhangen van de ontwikkelingen
in de eerste dagen. Als uitgangspunt
voor de bespreking, die in de kamer
van Raymond Poulidor in Hotel de
France te Angers werd gehouden
het kwam toevallig zo uit aangezien
diens kamer de grootste was is
het plan van Bidot geboren om de
taktiek van de ploeg te bouwen op
drie pijlers, de kracht van Poulidor,
de grote vorm op dit moment van
Pingeon en het koersinzicht van
Aimar. Daarmee waren de interne
verhoudingen geregeld, maar omdat
Bidot in principe niet rekent op
steun van de andere Franse ploegen,
terwijl hij ervan uitgaat dat de beide
Italiaanse en Belgische equipes el
kaar een helpende hand zullen toe
steken, zijn ook de andere equipes
uitgebreid in de bespreking bekeken.
Bidot gaat ervan uit dat Felici Gi
mondi als de gevaarlijkste concur
rent dient te worden beschouwdOp
de lijst van deelnemers is een tiental
namen aangekruist met de opmer
king: „Gevaarlijk, niet laten ont
snappen". Dat zwarte tiental voor de
Franse nationale wordt aangevoerd
door Gimondi en telt dan verder nog
de namen van Balmanion, Jimenez,
Huysmans, Janssen, Simpson, Brands,
Van Springel en Mugniani. Dan is er
ook nog een wat grotere lijst met de
aantekening „beperkte bewegingsvrij
heid". Op die lijst staat Kees Haast
hoog genoteerd evenals de West
duitser Wolfshohl. Omdat Bidot re
kening houdt met de onderlinge con
currentie van de Fransen heeft hij
op deze lijst ook de naam geschreven
van Jean Claude Lebaube, die op de
eerste dag werd uitgeroepen tot de
strijdlustigste renner.
EERSTE ETAPPE
i Godefroot (Rode Duivels, België)
4 uur 34 min. 49 sec. (met bonificatie
4 34,29); 2 Karstens (Ned.) 4.34,51 (met
bon. 4.34,41); 3 Lemeteyer (Fr.) 4.34,51
(met bon. 4.34,46); 4 Saez (Sp.) 4.34,51;
5 Oldenburg (W.-Dld.); 6 Reybroeck
(Rode Duivels, België); 7 Durante (It.);
8 Planckaert (Belg); 9 Nijdam (Ned.);
10 Janssen (Ned.); 11 Peffgen (W.-
Dld.); 12 Van Clooster (Rode Duivels,
Belg); 13 Neri (Primavera, It.); 14 Vin-
centini (It.); 15 Jacquemin (Rode Dui
vels, Belg); 16 Wright (G.-B.): 17 Huys
mans (Belg); 18 Stefanoni (Primavera,
It.); 19 Samyn (Bleuets, Fr.); 20 Met
calfe (G.B.): 21 Swerts (Rode Duivels,
Belg); 22 Grain (Coqs, Fr.); 23 Brands
(Belg); 24 Schepers (Ned.); 25 Lasa
/Esperanza, Sp.); 28 Harings; 58 Haast;
59 Van der Vleuten; 75 De Roo; 100
Maliepaard; 112 Zilverberg, allen in
4.34,51.
Alleen de Luxemburger Johnny
Schleck, die deel uitmaakt van de ge
mengde Luxemburgs-Zwitserse ploeg,
had achterstand op het peloton. Hij
kwam als 130e en laatste binnen. Zijn
tijd was 4.36,04. Gemiddelde van de
etappe: 40.499 km per uur.
ALGEMEEN KLASSEMENT
1 Errandonea (Sp.) 4.42,34; 2 Kars
tens (Ned.) 4.48,39 op 5 sec.; 3 Poulidor
(Fr.) 4.42,40 op 6 sec.; 4 Janssen (Ned.)
4.42,44 op 10 sec.; 5 Godefroot (Rode
Duivels) op 4.42,45 op 11 sec.; 6 Otano
(Sp.) 4.42,47 op 13 sec.; 7 Lopez-Rodri-
gues (Sp.) en Gimondi (It.) 4.42,48 op
14 sec.; 9 Balmanion (Primavera) en
Milliot (Bleuets) 4.42,51 op 17 sec.; 11
Saez (Sp.). Pingeon (Fr.), Santamarina
(Sp.) 4.42.52 op 18 sec.; 14 Simpson
(G.B.) en Jacquemin (Rode Duivels)
der weg liggende kalkstreep - de finish
van de 100 meter hardlopen - want daar
was Karstens wel heel duidelijk voor
Godefroot geweest. Maar dat excuus
werd sportief door onze „jeune premier"
weggewuifd. „Ik heb helemaal niet eens
een streep gezien. Vergeet niet, dat we
met het hele peloton in een stofwolk
binnenkwamen. Daar heb ik overigens
nog van geprofiteerd door ik weet niet
hoeveel renners voorbij te gaan. Aan de
overkant werd het zicht beter en toen
bemerkte ik Godefroot, die vlak voor 't
stadion een tiental meters had gepakt.
Hij reed nog voor me uit". Gerben nam
toen in de laatste bocht alle risico's en
kwam zo kort mogelijk langs de binnen
kant van de sintelbaan in het spoor van
de Belg, die zelf ver naar buiten was
geweken. Het werd een interessant duel
tussen twee snelle knapen, waarin de
24-jarige Belg, die in Luik - Bastenaken
- Luik op een gelijke baan Eddy Merckx
van de zege had gehouden en in de Ron
de van Andalusië driemaal als triom
fator was geëindigd, zegevierde.
HU had het niet verwacht. Immers,
twee weken geleden nog was Godefroot
in de Ronde van Zwitserland door Kars
tens geklopt. Hoe zeer een ieder over
tuigd was geweest van de overwinning
van de Nederlander bleek tenslotte toen
nerveuze officials Karstens temidden
van een groep belangstellenden uit het
napraten wegsleurden.
Hij moest naar het erepodium meen
den zijmaar daar kwam uiteindelijk
toch Godefroot.
Dit was het sensationele einde van een
overigens vrij kleurloze etappe, die voor
Nederland zo onbevredigend eindigde.
De enige troost voor Karstens was, dat
hij door zijn bonificatiewinst van tien
seconden oprukte naar de tweede plaats
in de algemene rangschikking met een
achterstand van slechts vijf seconden op
Errandonea. Die positie bekleedt de Lei
denaar natuurlijk ook in het punten
klassement, waarvoor in de rit naar
Saint Malo de eerste klassering werd op
gemaakt en tenslotte staat Nederland
ook al tweede in de ploegenrangschik-
king.
4.42.53 op 19 sec.; 16 Van Springel (Bel
gië), Alcomar (Sp.) en Latort (Bleuets)
4.42.54 op 20 sec.; 19 Marine (Esperan-
za), Polidori (Primavera) en Delisle
(Coqs) 4.42,55 op 21 sec.; 22 Nijdam
(Ned.) en Mariano Diaz (Sp.) 4.42.56 op
22 sec.; 41 o.a. Van der Vleuten (Ned.)
4.43.02 op 28 sec.; 48 o.a. Schepers (Ncd.)
4.43.03 op 29 sec.; 78 o.a. Maliepaard
(Ned.) 4.43,08 op 34 sec.; 85 o.a. Zilver
berg (Ned.) 4.43,10 op 36 sec.; 95 o.a.
Harings (Ned.) 4.43,12 op 38 sec.; 109
Haast (Ned.) 4.43,16 op 42 sec.; 120 De
Roo (Ned.) 4.43,21 op 47 sec.
DAGPLOEGENKLASSEMENT
1 Rode Duivels (Godefroot, Reybroeck,
Van Clooster, België) 13.44,112 Ne
derland (Karstens, Nijdam, Janssen)
13.44,23; 3 Frankrijk (Lemeteyer, Genet,
Stablinski) 13.44,28; 4 België 13.44,33 (48
pnt.); 5 Duitsland z.t. (52 pnt.).
BERGKLASSEMENT
1 Lebaube (Coqs, Fr.) 3 pnt.; 2
Jacquemin (Rode Duivels, Belg) 2 pnt.;
3 Pingeon (Fr.) 1 pnt.
ALGEMEEN PLOEGENKLASSEMENT
1 Spanje 14 uur 8 min. 9 sec.; 2 Ne
derland 14.08,19; 3 Frankrijk 14.08,24; 4
Rode Duivels België 14.08,30; 5 Prima
vera Italië 14.08,43; 6 Bleuets Frankrijk
14.08,47.
PUNTENKLASSEMENT
1 Godefroot (Rode Duivels België)
20 pnt.; 2 Karstens (Ned.) 19 pnt.; 3 Le
meteyer (Fr.) 14 pnt.; 4 Saez (Sp.) 13
pnt.; 5 Oldenburg (W.-Dld.) en Erran
donea (Sp.), beiden 10 pnt.; 7 Janssen
(Ned.) 9 pnt.; 15 Nijdam (Ned.) 3 pnt.
2-7-1967
3e RIT
248 km
Crêvecoeur- K
Hle-GrancL#
Goumay-en«Bray_^~^
r-„- TéU petit-
PonWEyêque Elbeuf^n^ Blaaml
fSW^Va^^Heurws.
^Dozulê l'Amture Andefle
4?
De Spanjaard Errandonea tijdens het verdedigen van zijn in de tijdrit
veroverde gele trui. Hij kon Gerben Karstens net voor blijven.
In de Tourgeschiedenis zal deze etap
pe zeker niet met gouden letters geboek-
«taafd worden. Er was wel veel rook,
maar heel weinig echt vuur, want de
nog vrij talrijke ontsnappingen hadden
in feite weinig om het lijf. Dat gold
voor de eerste vlucht van Grain al na 4
km, die wel heel snel onderdrukt was,
maar ook voor de lange solo van de ka
lende 30-jarige Fransman Jean Claude
Lebaube. Hij vertrok na 9 km uit de
groep, kwam meer dan vier minuten
voor (na 70 km was het zelfs 4.40) maar
hees na 111 km de witte vlag ten teken
van overgave. Dat was vlak voor de ra
vitaillering in Saint Aubin du Cormier
(118 km). Voor dit onder de onbarm
hartig brandende zon geblakerde stadje
trokken Henri Anglade en Etter er nog
tussenuit.
Zy werden teruggebracht door enkele
hongerigen onder wie Huub Harings,
die volgens Jan Janssen uitstekend had
gekoerst. Daarna volgden enkele kleine
ontsnappingen, die alle tot mislukking
gedoemd waren. Naarmate Saint Malo
naderde, was de hoofdmacht steeds min
der bereid cadeautjes weg te geven.
Daarna verwonderde het niemand, dat
tenslotte ook Grain, Diaz, Izier en Mon-
teyne, die vlak voor de badplaats nog
op een winst van 30 sec. hadden ge.staan,
werden overweldigd.
Dat daar Godefroot de winst voor
Karstens' neus wegkaapte, was alleen
van belang voor België en Nederland en
voor de beide betrokkenen uiteraard. In
het grote Tourgebeuren veranderde door
de massale aankomst - met Janssen en
Nijdam als negende en tiende, zodat er
toch weer behoorlijk verdiend werd -
weinig. Karstens staat in het algemeen
klassement tweede voor Poulidor en
Janssen. De kaarten rusten in de hou
ders. Het werkelijke schudden moet nog
beginnen
Het „probleem van de samenwerking"
blijft de ploegleiders in de Tour voort
durend bezighouden. De grote bazen van
de Belgische afvaardiging. Lomme
Driessens en „Sois" Cools spraken dien
aangaande reeds duidelijke taal: „Als
Willy Monty ook maar één vinger uit
steekt om Jan Janssen te helpen, sturen
we hem dadeljjk naar België terug._.
Franco Balmanion, de sterke
Italiaanse renner, voor wie veel
kopstukken - Felice Gimondi in
cluis - enigszins bevreesd zijn,
heeft het niet gemakkelijk mo
menteel. In 1963, toen hij voor de
eerste keer aan een Tour de
France deelnam, heeft Balmanion
een verschrikkelijke val gemaakt.
Dat was in de buurt van de Bel
gisch-Franse grens, precies de
richting die de karavaan nu weer
uitgaat. De Italiaan uit de tweedea
ploeg van Gastone Nencini heeft
verteld zich niet op zijn gemak te
voelen .„Ik ben werkelijk bang
geworden van die kasseien", zei
hij. Zijn val heeft een slechte her
innering achtergelaten. De vol
gende etappes zullen moeten be
wijzen hoe „diep" de val nog zit.
Luciano Pezzi, de ploegleider van
de Italiaanse nationale ploeg is een
zaam. De tweede chef d'équipe, Bar-
tolozzi heeft nl. verstek moeten laten
gaan vanwege een plotseling opko
mende griep, die hem „veroordeelde"
tot „kamerarrest". In het Italiaanse -
kamp hoopte men dat Bartolozzi als
nog aanwezig zal kunnen zijn. Pezzi
kampte trouwens met nóg meer
moeilijkheden, Soigneur Italo Villa
is geveld door een aanval van rlieu-
matiek. Pezzi is nu ijverig op zoek
naar een nieuwe soigneur, die nog
niet gevonden is.
Luciano Pezzi zal niets nalaten Felice
Gimondi aan de zege te helpen. In ge
val van nood zal hij zelfs op de hulp
van de Italiaanse B-renners kunnen re
kenen. „En als Felice de Tour wint", al
dus Pezzi, „zullen alle renners van Sal-
varini (het merk van Gimondi en zeven
van zijn ploegmaats) een flinke finan
ciële beloning ontvangen". Pezzi ver
klaarde tevens, dat Giimondi bij een
overwinning ook op een fors bedrag van
de Italiaanse wielerbond kan rekenen.
Een van de meest ongelukkige ploeg,
leiders die er in de bonte Tour-karavaan
rondloopt, is de Duitse^ Hans Preiskeit,
Zijn hoop werd grondig vernield, toen
Rudi Altig aankondigde niet te zullen
starten. De kleine 1.59 m lange Ka<rl-
Heinz Kunde zorgde voor enige op
luchting by de Duitsers. Kunde was
echter in de Ronde van Italië gevallen.
„Ik heb elf da«gen volledige rust moeten
houden. Ik ben maar langzaam hersteld.
Toch ben ik gestart in de Ronde van
Luxemburg. Maar de vorm was er nog
niet". Die is er overigens nu nog niet.
Kunde werd in de „mini-etappe" - de
tydrit - in Angers 130e, laatste
KARL HEINZ KUNDE
(ADVERTENTIE)
^ït VOEDZAAM MAK^
wmaaoA