Finishfoto moest Godefroot als winnaar aanwijzen „Wij rijden eerst op de groene, dan pas op gele trui... Wout wil je ©si stil kaas uit het vuistje WOUT WAGTMANS: Janssen en Haast op „zwarte lijst 11 11 Sportief Nerveus Cadeau AMIENS CAEN Weinig vuur Anders T riest Eenzaam FusLe DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 1 JULI 1967 1-7-1967 2e RIT 1180 kml 'auw WALTER GODEFROOT KARSTENS MISTE TRIOMF (Van onze speciale verslaggever) SAINT MALO „Ik snap er niets van. Ook Godefroot dacht dat ik gewonnen had. Hij kwam nog naar me toe om me te feliciteren". Gerben Karstens stond vertwijfeld aan de rand van de sintelbaan in het kleine stadion van de badplaats Saint Malo. Hij was omringd door een grote schare journalisten, die evenals Karstens verbaasd waren geweest, toen officieel na de finish van de eerste etappe werd omge roepen dat niet de Leidenaar maar de Belgische „Rode Duivel" Walter Godefroot zijn wiel eerder over de kalkstreep had gedrukt. Maar er was geen twijfel mogelijk toen later de finishfoto van hand tot hand ging. Het verschil was uiterst miniem, enkele centimeters slechts, maar het was duidelijk waarneembaar dat Godefroot zijn demarrage van de laatste kilometer met de kussen van Bretonse schonen en een gloednieuwe groene trui beloond kon zien. GERBEN KARSTENS Zó flitsten onze landgenoot Gerben Karsten en de Belg Walter Godefroot over de eindstreep. Het oog van de camera verklaarde de Belg tot winnaar. (Van onze speciale verslaggever) SAINT MALO De Tour de France is gelijk een furieuze machine, uitste kend geolied en goed gecontroleerd door bekwame vakmensen. Maar af en toe sluipt er toch een regiefoutje in het ra derwerk, zoals gisteren op het stoffige zandpaadje van Saint Malo. Daar moes ten de renners na een rit van 185 kilo meter over de glooiende wegen van Bre- tagne en onder de brandende zon de laatste meters afleggen. Daar was de aankomst. Het regiefoutje werd aldus gemaakt. Men had over het zand twee kalklynen getrokken, ongeveer 20 me ter van elkaar. De eerste diende als aankomsten. En boven geen van de kalklynen hing een spandoek. De basis voor een vergissing was gelegd. Het wachten was op de renners. De drieduizend toeschouwers op de knusse tribunes zagen tegen half zes gisteravond een compleet peloton het baantje indraaien. De Belg Godefroot voorop. Meteen veranderde de piste in een grote stofwolk. Angstwekkend hard stoven de renners door de bochten. Aan de overkant van de tribune, met nog een halve ronde te rijden, had Gode froot nog altijd zeker 12 meter voor sprong. Toen schoof langzaam de rood witte trui van de Nederlandse kampioen Gerben Karstens naar voren. Die fu rieuze sprint in dat grijze stof was adem benemend om te zien. Karstens naderde de Belg steeds meer, bij het uitkomen van de laatste bocht zat hij al in zijn wiel, bij de eerste kalkstreep lag hij naast hem. Maar, en daar had je het dan. beide renners vergisten zich en sprintten niet op de eerste, maar op de tweede kalklijn. En dóór lag Karstens duidelijk in gewonnen positie. Onmiddellijk na de finish hief hy jui chend zijn armen omhoog. Nederlandse journalisten snelden hem achterna, tuk op die eerste spontane indruk van de vermeende winnaar. Hy vertelde hijgend hoe hy in die laatste meters Godefroot verslagen had. •.De Belgen lanceerden Godefroot en Planckaert uitstekend. Ik werd eruit gedrukt. Ik wist in die stofwolk hoe veel renners voor me reden. Maar ik ge loof dat ik ontzettend hard door die bochten ging. Aan de overkant van de baan zag ik plotseling Godefroot voor me, meteen schakelde ik op mijn aller grootste versnelling over en bij de laat ste bocht bereikte ik hem. ïk voelde toen dat ik ging winnen". Hij straalde. ..Jongens, is dat een goed begin?". Maar de desillusie liet niet lang op zich wach ten. paar kwam een groep Belgen met Go defroot in hun midden. „Hij heeft ge wonnen", vertelden ze, „De lui van de fotofinish hebben het gezegd". Gode froot geloofde het zelf niet. „Ik meen zeker te weten dat Gerben me verslagen heeft'/, zei hij. En toen kwam het eruit. Iemand van de organisatie wees op die eerste kalklijn. „Daar lag Karstens een Paar centimeter achter", zei hij, „en daar telde het". Karstens keek gespannen naar de andere juryleden. Hij hoopte op hun gezichten af te lezen dat hij toch gewonnen had, maar de speaker maakte meteen daarop een eind aan alle on zekerheid. „Winnaar Godefroot", schal de het vanonder de tribune. Karstens verwerkte de teleurstelling. Hij boog het hoofd. „Jammer, jammer'/, kwam het over zijn droge lippen, „maar je doet er toch niks meer aan". Wout Wagtmans, die er eveneens van over tuigd was dat zijn ploeg de eerste etap- Pezege behaald had, mompelde: „Hoe ls dat nou mogelijk, „ik zag duidelijk dat Gerben voor lag". De Belgische t.v.- commentator Fred Debruyne stond er ook bij: „Ze hadden daar wel een span doek mogen hangen, Wout", zei hij. De Tour leek op de ochtend van de eerste rit van Angers naar Saint Malo wel een theekransje. Vooral by de start in Angers praatte en praatte men over «e kansen van de favorieten, waarop Jeer een nieuw licht gevallen was na het tydritje van donderdagavond. De «elgisehe ploegleiders Frans Cools en omnie Driessens meenden: „Gimondi is d d»2e Tour niet te kloppen. Hij won Ronde van Italië en toen was hij ziek. Nu is hy volkomen fit en nu kan niemand hem verslaan. Janssen, Poulidor en Aimar kunnen dichtbij eindigen, maar ze zullen nooit winnen". Gimondi, die er toevallig bij stond, werd zijn mening gevraagd. „Ze hebben allemaal goed praten'/, zei hij, Maar ik moet het waar maken". Wij vertelden Jan Janssen, net klaar met eert? televisie-interview van „Brand punt", de mening van de Belgen. „Gi mondi kan ook een dag krijgen dat hij in elkaar stort", zei Janssen, „Je kunt nou toch niks zeggen". Hij dacht even na, schudde zijn grote fabrieksbaas van Pelforth, die er als een toerist filmend bij liep, de hand en zei: „Volgens mij valt de eerste grote klap op weg naar Roubaix. Daar zullen de favorieten gaan rijden. Let op wat ik je nu zeg'/. Wagtmans had ook zijn mening klaar: „We rijden eerst op die groene trui, want voor de gele is het nog veel te vroeg". Op de Place la Roche Foucauld te Angers begon men toen met aftellen voor de tocht. Het was net als bij de lancering van een maanraket op Cape Kennedy: nog drie minuten, nog twee, nog een, nog 30 seconden. Toen storm den 130 reuzen van de weg vooruit Karstens kon het echter nog niet ge loven. „Volgens mij heb ik hem op de streep gepakt", bleef hij doorzetten. „Bovendien kwam iedereen naar mij toe en niet naar hem'/. De Nederlandse kam pioen, die zijn rood-wit blauwe trui graag had geruild voor 't leiders-maillot in het puntenklassement, stond het hui len nader dan het lachen. Maar hij be heerste zich. Ook toen Wout Wagtmans, die tevoren een vreugdedans op de sin telbaan had uitgevoerd, hem kwam ha len voor een minder glorieuze aftocht, dan. men Karstens had toegewenst. „Hoe is het mogelijk", stamelde Wout. - Er werd geopperd, dat Karstens zich wellicht had vergist in de tweede ver ft De twee leiders in de Tour na de tijdrit en de eerste twee etappes schud den elkaar de hand. Links de Spanjaard en rechts Walter Godefroot, die leider werd in het puntenklassement. (Van onze speciale verslaggever) SAINT MALO. In de Franse nationale ploeg is de planning voor de Tour rond. Vóór de start van de eerste rit heeft Marcel Bidot met zijn renners vergaderd en in die bespreking hebben de coureurs be sloten loyaal tegenover elkaar te zijn. Het wil zeggen dat Bidot de keuze van de definitieve kopman laat afhangen van de ontwikkelingen in de eerste dagen. Als uitgangspunt voor de bespreking, die in de kamer van Raymond Poulidor in Hotel de France te Angers werd gehouden het kwam toevallig zo uit aangezien diens kamer de grootste was is het plan van Bidot geboren om de taktiek van de ploeg te bouwen op drie pijlers, de kracht van Poulidor, de grote vorm op dit moment van Pingeon en het koersinzicht van Aimar. Daarmee waren de interne verhoudingen geregeld, maar omdat Bidot in principe niet rekent op steun van de andere Franse ploegen, terwijl hij ervan uitgaat dat de beide Italiaanse en Belgische equipes el kaar een helpende hand zullen toe steken, zijn ook de andere equipes uitgebreid in de bespreking bekeken. Bidot gaat ervan uit dat Felici Gi mondi als de gevaarlijkste concur rent dient te worden beschouwdOp de lijst van deelnemers is een tiental namen aangekruist met de opmer king: „Gevaarlijk, niet laten ont snappen". Dat zwarte tiental voor de Franse nationale wordt aangevoerd door Gimondi en telt dan verder nog de namen van Balmanion, Jimenez, Huysmans, Janssen, Simpson, Brands, Van Springel en Mugniani. Dan is er ook nog een wat grotere lijst met de aantekening „beperkte bewegingsvrij heid". Op die lijst staat Kees Haast hoog genoteerd evenals de West duitser Wolfshohl. Omdat Bidot re kening houdt met de onderlinge con currentie van de Fransen heeft hij op deze lijst ook de naam geschreven van Jean Claude Lebaube, die op de eerste dag werd uitgeroepen tot de strijdlustigste renner. EERSTE ETAPPE i Godefroot (Rode Duivels, België) 4 uur 34 min. 49 sec. (met bonificatie 4 34,29); 2 Karstens (Ned.) 4.34,51 (met bon. 4.34,41); 3 Lemeteyer (Fr.) 4.34,51 (met bon. 4.34,46); 4 Saez (Sp.) 4.34,51; 5 Oldenburg (W.-Dld.); 6 Reybroeck (Rode Duivels, België); 7 Durante (It.); 8 Planckaert (Belg); 9 Nijdam (Ned.); 10 Janssen (Ned.); 11 Peffgen (W.- Dld.); 12 Van Clooster (Rode Duivels, Belg); 13 Neri (Primavera, It.); 14 Vin- centini (It.); 15 Jacquemin (Rode Dui vels, Belg); 16 Wright (G.-B.): 17 Huys mans (Belg); 18 Stefanoni (Primavera, It.); 19 Samyn (Bleuets, Fr.); 20 Met calfe (G.B.): 21 Swerts (Rode Duivels, Belg); 22 Grain (Coqs, Fr.); 23 Brands (Belg); 24 Schepers (Ned.); 25 Lasa /Esperanza, Sp.); 28 Harings; 58 Haast; 59 Van der Vleuten; 75 De Roo; 100 Maliepaard; 112 Zilverberg, allen in 4.34,51. Alleen de Luxemburger Johnny Schleck, die deel uitmaakt van de ge mengde Luxemburgs-Zwitserse ploeg, had achterstand op het peloton. Hij kwam als 130e en laatste binnen. Zijn tijd was 4.36,04. Gemiddelde van de etappe: 40.499 km per uur. ALGEMEEN KLASSEMENT 1 Errandonea (Sp.) 4.42,34; 2 Kars tens (Ned.) 4.48,39 op 5 sec.; 3 Poulidor (Fr.) 4.42,40 op 6 sec.; 4 Janssen (Ned.) 4.42,44 op 10 sec.; 5 Godefroot (Rode Duivels) op 4.42,45 op 11 sec.; 6 Otano (Sp.) 4.42,47 op 13 sec.; 7 Lopez-Rodri- gues (Sp.) en Gimondi (It.) 4.42,48 op 14 sec.; 9 Balmanion (Primavera) en Milliot (Bleuets) 4.42,51 op 17 sec.; 11 Saez (Sp.). Pingeon (Fr.), Santamarina (Sp.) 4.42.52 op 18 sec.; 14 Simpson (G.B.) en Jacquemin (Rode Duivels) der weg liggende kalkstreep - de finish van de 100 meter hardlopen - want daar was Karstens wel heel duidelijk voor Godefroot geweest. Maar dat excuus werd sportief door onze „jeune premier" weggewuifd. „Ik heb helemaal niet eens een streep gezien. Vergeet niet, dat we met het hele peloton in een stofwolk binnenkwamen. Daar heb ik overigens nog van geprofiteerd door ik weet niet hoeveel renners voorbij te gaan. Aan de overkant werd het zicht beter en toen bemerkte ik Godefroot, die vlak voor 't stadion een tiental meters had gepakt. Hij reed nog voor me uit". Gerben nam toen in de laatste bocht alle risico's en kwam zo kort mogelijk langs de binnen kant van de sintelbaan in het spoor van de Belg, die zelf ver naar buiten was geweken. Het werd een interessant duel tussen twee snelle knapen, waarin de 24-jarige Belg, die in Luik - Bastenaken - Luik op een gelijke baan Eddy Merckx van de zege had gehouden en in de Ron de van Andalusië driemaal als triom fator was geëindigd, zegevierde. HU had het niet verwacht. Immers, twee weken geleden nog was Godefroot in de Ronde van Zwitserland door Kars tens geklopt. Hoe zeer een ieder over tuigd was geweest van de overwinning van de Nederlander bleek tenslotte toen nerveuze officials Karstens temidden van een groep belangstellenden uit het napraten wegsleurden. Hij moest naar het erepodium meen den zijmaar daar kwam uiteindelijk toch Godefroot. Dit was het sensationele einde van een overigens vrij kleurloze etappe, die voor Nederland zo onbevredigend eindigde. De enige troost voor Karstens was, dat hij door zijn bonificatiewinst van tien seconden oprukte naar de tweede plaats in de algemene rangschikking met een achterstand van slechts vijf seconden op Errandonea. Die positie bekleedt de Lei denaar natuurlijk ook in het punten klassement, waarvoor in de rit naar Saint Malo de eerste klassering werd op gemaakt en tenslotte staat Nederland ook al tweede in de ploegenrangschik- king. 4.42.53 op 19 sec.; 16 Van Springel (Bel gië), Alcomar (Sp.) en Latort (Bleuets) 4.42.54 op 20 sec.; 19 Marine (Esperan- za), Polidori (Primavera) en Delisle (Coqs) 4.42,55 op 21 sec.; 22 Nijdam (Ned.) en Mariano Diaz (Sp.) 4.42.56 op 22 sec.; 41 o.a. Van der Vleuten (Ned.) 4.43.02 op 28 sec.; 48 o.a. Schepers (Ncd.) 4.43.03 op 29 sec.; 78 o.a. Maliepaard (Ned.) 4.43,08 op 34 sec.; 85 o.a. Zilver berg (Ned.) 4.43,10 op 36 sec.; 95 o.a. Harings (Ned.) 4.43,12 op 38 sec.; 109 Haast (Ned.) 4.43,16 op 42 sec.; 120 De Roo (Ned.) 4.43,21 op 47 sec. DAGPLOEGENKLASSEMENT 1 Rode Duivels (Godefroot, Reybroeck, Van Clooster, België) 13.44,112 Ne derland (Karstens, Nijdam, Janssen) 13.44,23; 3 Frankrijk (Lemeteyer, Genet, Stablinski) 13.44,28; 4 België 13.44,33 (48 pnt.); 5 Duitsland z.t. (52 pnt.). BERGKLASSEMENT 1 Lebaube (Coqs, Fr.) 3 pnt.; 2 Jacquemin (Rode Duivels, Belg) 2 pnt.; 3 Pingeon (Fr.) 1 pnt. ALGEMEEN PLOEGENKLASSEMENT 1 Spanje 14 uur 8 min. 9 sec.; 2 Ne derland 14.08,19; 3 Frankrijk 14.08,24; 4 Rode Duivels België 14.08,30; 5 Prima vera Italië 14.08,43; 6 Bleuets Frankrijk 14.08,47. PUNTENKLASSEMENT 1 Godefroot (Rode Duivels België) 20 pnt.; 2 Karstens (Ned.) 19 pnt.; 3 Le meteyer (Fr.) 14 pnt.; 4 Saez (Sp.) 13 pnt.; 5 Oldenburg (W.-Dld.) en Erran donea (Sp.), beiden 10 pnt.; 7 Janssen (Ned.) 9 pnt.; 15 Nijdam (Ned.) 3 pnt. 2-7-1967 3e RIT 248 km Crêvecoeur- K Hle-GrancL# Goumay-en«Bray_^~^ r-„- TéU petit- PonWEyêque Elbeuf^n^ Blaaml fSW^Va^^Heurws. ^Dozulê l'Amture Andefle 4? De Spanjaard Errandonea tijdens het verdedigen van zijn in de tijdrit veroverde gele trui. Hij kon Gerben Karstens net voor blijven. In de Tourgeschiedenis zal deze etap pe zeker niet met gouden letters geboek- «taafd worden. Er was wel veel rook, maar heel weinig echt vuur, want de nog vrij talrijke ontsnappingen hadden in feite weinig om het lijf. Dat gold voor de eerste vlucht van Grain al na 4 km, die wel heel snel onderdrukt was, maar ook voor de lange solo van de ka lende 30-jarige Fransman Jean Claude Lebaube. Hij vertrok na 9 km uit de groep, kwam meer dan vier minuten voor (na 70 km was het zelfs 4.40) maar hees na 111 km de witte vlag ten teken van overgave. Dat was vlak voor de ra vitaillering in Saint Aubin du Cormier (118 km). Voor dit onder de onbarm hartig brandende zon geblakerde stadje trokken Henri Anglade en Etter er nog tussenuit. Zy werden teruggebracht door enkele hongerigen onder wie Huub Harings, die volgens Jan Janssen uitstekend had gekoerst. Daarna volgden enkele kleine ontsnappingen, die alle tot mislukking gedoemd waren. Naarmate Saint Malo naderde, was de hoofdmacht steeds min der bereid cadeautjes weg te geven. Daarna verwonderde het niemand, dat tenslotte ook Grain, Diaz, Izier en Mon- teyne, die vlak voor de badplaats nog op een winst van 30 sec. hadden ge.staan, werden overweldigd. Dat daar Godefroot de winst voor Karstens' neus wegkaapte, was alleen van belang voor België en Nederland en voor de beide betrokkenen uiteraard. In het grote Tourgebeuren veranderde door de massale aankomst - met Janssen en Nijdam als negende en tiende, zodat er toch weer behoorlijk verdiend werd - weinig. Karstens staat in het algemeen klassement tweede voor Poulidor en Janssen. De kaarten rusten in de hou ders. Het werkelijke schudden moet nog beginnen Het „probleem van de samenwerking" blijft de ploegleiders in de Tour voort durend bezighouden. De grote bazen van de Belgische afvaardiging. Lomme Driessens en „Sois" Cools spraken dien aangaande reeds duidelijke taal: „Als Willy Monty ook maar één vinger uit steekt om Jan Janssen te helpen, sturen we hem dadeljjk naar België terug._. Franco Balmanion, de sterke Italiaanse renner, voor wie veel kopstukken - Felice Gimondi in cluis - enigszins bevreesd zijn, heeft het niet gemakkelijk mo menteel. In 1963, toen hij voor de eerste keer aan een Tour de France deelnam, heeft Balmanion een verschrikkelijke val gemaakt. Dat was in de buurt van de Bel gisch-Franse grens, precies de richting die de karavaan nu weer uitgaat. De Italiaan uit de tweedea ploeg van Gastone Nencini heeft verteld zich niet op zijn gemak te voelen .„Ik ben werkelijk bang geworden van die kasseien", zei hij. Zijn val heeft een slechte her innering achtergelaten. De vol gende etappes zullen moeten be wijzen hoe „diep" de val nog zit. Luciano Pezzi, de ploegleider van de Italiaanse nationale ploeg is een zaam. De tweede chef d'équipe, Bar- tolozzi heeft nl. verstek moeten laten gaan vanwege een plotseling opko mende griep, die hem „veroordeelde" tot „kamerarrest". In het Italiaanse - kamp hoopte men dat Bartolozzi als nog aanwezig zal kunnen zijn. Pezzi kampte trouwens met nóg meer moeilijkheden, Soigneur Italo Villa is geveld door een aanval van rlieu- matiek. Pezzi is nu ijverig op zoek naar een nieuwe soigneur, die nog niet gevonden is. Luciano Pezzi zal niets nalaten Felice Gimondi aan de zege te helpen. In ge val van nood zal hij zelfs op de hulp van de Italiaanse B-renners kunnen re kenen. „En als Felice de Tour wint", al dus Pezzi, „zullen alle renners van Sal- varini (het merk van Gimondi en zeven van zijn ploegmaats) een flinke finan ciële beloning ontvangen". Pezzi ver klaarde tevens, dat Giimondi bij een overwinning ook op een fors bedrag van de Italiaanse wielerbond kan rekenen. Een van de meest ongelukkige ploeg, leiders die er in de bonte Tour-karavaan rondloopt, is de Duitse^ Hans Preiskeit, Zijn hoop werd grondig vernield, toen Rudi Altig aankondigde niet te zullen starten. De kleine 1.59 m lange Ka<rl- Heinz Kunde zorgde voor enige op luchting by de Duitsers. Kunde was echter in de Ronde van Italië gevallen. „Ik heb elf da«gen volledige rust moeten houden. Ik ben maar langzaam hersteld. Toch ben ik gestart in de Ronde van Luxemburg. Maar de vorm was er nog niet". Die is er overigens nu nog niet. Kunde werd in de „mini-etappe" - de tydrit - in Angers 130e, laatste KARL HEINZ KUNDE (ADVERTENTIE) ^ït VOEDZAAM MAK^ wmaaoA

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 11