logboek van een automobilist
de
Roemeense toer
DDD
DDIS
m
OP 64
VELDEN
Paniek op Donaupont: als ie kantelt
dondert ie boven op de Hillmannf
THEEDOEK????
17
ZONDAG
DINSDAG
VRIJDAG
DONDERDAG
9
ZATERDAG
ZONDAG II
MAANDAG^
m
g-EDOEKDIEOiRECT
DROOGT £awbS
maandag
WOENSDAG
17
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 17 JUNI 1967
gerust als een urn geleden. Er wordt
opvallend veel gesleuteld langs deze
weg We nemen ons voor de lekke
band in elk geval in Cluj té laten ma
ken. We zijn Tirgu Mures allang voor-
bij, als de rechterkoplamp op straat
valt. Zomaar. Straks valt de hele kar
nog uit elkaar.
pEN band laten plakken Is moei
lijker dan u denkt. In hotel Con
tinental sturen ze me naar de garage
om de hoek, maar daar maken ze
geen banden. Een monteur is echter
wel bereid het slot van de kofferruim
te te herstellen- Dat werke vanmorgen
ook niet meer.
'Een behulpzame knaap van een jaar
of zeventien toont ons de diverse werk
plaatsen van de stad en levert ons
tenslotte toch af bij de plaatselijke ban
denmaker, een sterke man met veel
ha§r op de borst. Over een uur kun
je hem ophalen, verklaart hij met het
air van een profeet- De lekke band
waar het om gaat, schenkt hij slechts
een verachtelijke blik, en elke twijfel
aan zijn kunnen wuift hij weg met
een enkel gebaar van zijn machtige
hand-
Ondertussen gaan wij telefoneren
met Boekarest. Het duurt twee uur
voordat de verbinding tot stand komt
en als het zover is, blijkt de man die
we moeten hebben, afwezig te zijn. O
goden! De enige die zich verbijt, is
ondergetekende, Westeuropeaan, een
meelijwekkend man, die nog meent
dat hij de Roemeense omstandigheden
naar zijn hand kan zetten- De Roe
menen bewaren hun gemoedsrust, blij
ven vriendelijk en voorkomend- Later
ontdek ik ook dat je beter 's ochtends
om zeven uur interlokaal kunt bellen
dan om een uur of tien. Dat is nu
eenmaal zo.
Terug naar de bandenmaker. De
band is gescheiden van het wiel, maar
nog zo lek als een zeef. De baas is al
lerminst uit het veld geslagen. Ver
sleten, zegt-ie. Het ding moet volgens
hem gevulcaniseerd worden en die o-
peratie gaat zelfs zijn krachten te bo
ven. 'Het is een tubeless-band en waar
schijnlijk weet hij daar geen raad mee).
Dan maar zonder reserveband de
Roemeense wereld in! Op hoop van
zegen naar Sibiu
Cluj ligt nauwelijks achter ons, als
de lucht in de Hilman niet meer te
harden is. Motorkap open en ziedaar,
er hangen wat slangen te bungelen die
kennelijk vast moeten zitten. De slan-
klemmen blijken versleten, althans on
herstelbaar te zijn. Een van de lif
ters die ik op dat ogenblik in de wa
gen heb, heeft een mes en een touw
tje in zijn zak en dat redt ons van
de verstikkingsdood.
In hotel Imparatul Romanilor
(Romeinse Keizer) te Sibiu deelt de
V.V.V.-kaartjes uit met het verzoek er
eventuele klachten op te schrijven.
Een aardig gebaar - maar het kaart
je is te klein, verdorie!
De hoofdwegen zijn goed, maar
niet waar eraan gewerkt wordt,
zoals hier aan rijksweg 3 te
Calarasi. Omdat er geen ver
vangende wegen zijn, kan het
verkeer niet omgeleid worden.
maar niet dat dit tweespan uitgerekend
deze woensdag ook naar Craiova wil!
De route is voor alle verkeer geslo
ten.
Op een onbewaakt moment raken
uw verslaggever en een Duitsspreken
de Roemeense lifter toch op het ver
boden pad. In de veronderstelling
dat we erbij ho-ren, springen alle po
litieagenten langs de route in de hou
ding, en de mensen wuiven met vlag
getjes en bloemen. Dat gaat goed tot
aan Craiova.
De politieofficier die ons gelast te
stoppen heeft maling aan paspoorten,
perskaarten en ander officieel getint
papier. We worden niet geareesteerd,
maar moeten braaf wachten totdat de
tientallen Mercedessen waarin de ro
de leiders zich plegen te verplaatsen,
gepasseerd zijn. Met bussen, vracht
wagens en alles wat wielen heeft, heb
ben ze de mensen hierheen gebracht,
maar niemand heeft zich afgevraagd
hoe ze af te voeren. Het feest eindigt
in een weergaloze verkeerschaos.
Eindeloze files, en niemand blijft op
zijn plaats. De gadeloze politie hakt
de Gordiaanse knoop tenslotte door,
maar vraag niet hoe! Een bullebak
van een agent stuurt de hele troep zon
der meer de modder in. Onze beleef
de vraag of de weg voor déze auto wel
berijdbaar is, doet de opgewonden man
zowat ontploffen.
Het pad, een holle weg. is volstrekt
T~JE zon schijnt en het ziet er naar
uit dat dit een echte ringeding-
dag wordt. Maar na enkele vergeefse
startpogingen levert des Hillmans ac
cu geen stroom meer. Vijf jonge Roe
menen, barmhartige Samaritanen, du
wen hem aan en het geluid van 'de
motor klinkt ons aangenamer in de o-
reti dan het hele songfestival We zoe
ven naar Turnu Severin, 120 km ver
der, en zorgen er wel voor dat- de
motor niet afslaat Straks moet de bat
terij immers weer voldoende opgela
den zijn om de Hillman aan de praat
te krijgen.
Zo dachten we. Maar als we na
een kort oponthoud in Turnu Severin
naar de IJzeren Poort willen rijden,
geeft de startmotor taal noch teken.
Een expert die erbij gehaaid wordt,
trekt eens aan de accukabels, prutst
wat met een schroevendraaier en ja
wel, hij doet het weer! Volgens de
man die het wonder gewrocht heeft,
is er een contact kapot en hij legt
uit wat we moeten doen, als hij het
soms nog eens vertikt.
In de veronderstelling dat we het
kunstje nu kennen, rijden we opge
lucht naar de Donau. De Hillman
houdt zich goed en als we hem 's a-
vonds weer in Craiova parkeren, is het
nog altijd een ringeding-dag.
jLJETZELFDE liedje: startproblemen.
Het kunstje met de schroevedraal-
er blijkt een flop, en al gauw staan
we met een man of tien zeer geleerd
onder de motorkap te kijken, hetgeen
niet baat. De monteur die een van de
omstanders erbij haalt, blijkt een han
dige vogel. Hij stelt vast dat de aan
sluitingen van de batterijkabels zo ver
vuild zijn dat de stroom niet meer
doorkomt. Na de verbijstering over het
feit dat ze je met zo'n slecht onder
houden wagen op stap sturen, komt
de woede
Mijn bittere klachten worden 's a-
vonds op het V.V.V.-hoofdkantoor in
De vorige afleveringen van
deze speciale reportage
serie publiceerde Dagblad
De Stem op 13, 20, 23, 25
en 27 mei en op 2, 3 en
10 juni
onberijdbaar. Klei zo vet als spek.
Karresporen van een halve meter diep.
Kuilen vol water. En blubber, niets
dan blubber. Wagen na wagen slipt,
ook de onze. We worden met vereen
de krachten weer op het spoor gezet.
Ceau'sescu, Zhikov en de desperado
van een agent worden hartgrondig ver
wenst. Twee kilometer en drie uur lang.
Als de duisternis valt, verschijnen er
kraanwagens op het toneel van de
ramp. Voor ons is het leed dan jufet
geleden: met meer geluk dan wijsheid
hebben we de vaste bodem van het
geplaveide Craiova bereikt.
Het stadscentrum is voor alle voer
tuigen afgesloten. In de straat van ho-
tpl Minerva (waar voor ons een ka
mer gereserveerd zou zijn) mogen
zelfs voetgangers niet komen. Daar
slapen zeker de bonzen. In alle stra
ten wemelt het van agenten. Wie een
voet van het trottoir zet, wordt sner
pend teruggefloten. Om kippevel van
te krijgen!
Na lang zoeken vinden we nog wat
voedsel. We zien eruit als een vogel
verschrikker. Schoenen en broekspij
pen grijs van de modder, kleren door
weekt. De V.V.V. zorgt voor e'en bed
bij particulieren. Tot diep in de nacht
snerpen de politiefluitjes
Boekarest met veel begrip en mede
leven aangehoord. Een brave monteur
belooft met de hand op zijn hart dat
de Hillman morgenochtend weer hele
maal in orde zal zijn. En daar neem
je dan maar genoegen mee. Wat moet
je anders? De verantwoordelijke man
is toch niet te vinden en in een land
waar alles van de staat is, kun je ook
niet zeggen dat je wel een wagen van
de concurrentie neemt.
C"YP de Donaupont te Calarasi. De
jonge vrouw met de reebruine ogen
(echtgenote van een boerenzoon die met
ons meelift) slaat snel een kruis, als
de boot van wal steekt. De rivier zoekt
hier zijn weg langs vele beddingen,
geulen in het moerassige grensland
tussen Roemenië en Bulgarije. Regen
maakt het Bdesboschachtige landschap
nog troostelozer dan het al is. Over
een verlaten, onverharde en kilome
ters lange dijkweg zijn we naar de
aanlegsteiger gereden.
De auto was vanmorgen een uur la-
tr klaar dan afgesproken was, maar
een kniesoor die daar om treurt! Hij
was van binnen en van buiten schoon
gemaakt. voorzien van een héle reser
veband, en de koplamp zat weer waar
zij zitten moet. Op naar de Zwar
te Z,ee! Niet via de hoofdverbinding
langs Hirsova, maar langs rijksweg 3
en met de pont van Calarasi.
Vijf auto's zijn meer dan genoeg voor
het bootje. De inscheping verloopt zon
der moeilijkheden, maar bij het debar-
keren houdt iedereen de adem in. Het
dek van het deinende en zwaar bela
den pontje ligt decimeters lager dan
de niet-drijvende steiger en het op
stapje" moet met uiterst primitieve
middelen genomen worden: met twee
gladde planken waarop autobanden
maar moeilijk greep krijgen.
Een met bier geladen vrachtwagen,
de Goliath der collectie, zal de spits
afbijten. Vol gas slippen bijna
kantelen en toch nog op vier wie
len terechtkomen. Paniek: als ie kan
telt donderdt-ie boven op onze Hillman.
Nog een poging en nog een. Het boot-
personeel vuurt de chauffeur aan als
was de man een voetbalster die op het
punt staat te scoren. De helft van
de bierflesjes gaat bij de operatie aan
scherven (het schuim druipt de laad
bak uit!), maar jawel, hij1 haalt het
tenslotte
De spannende overtocht wordt rijk
beloond: vanaf de ronde heuvels van de
Dobroedsja krijg je een schitterend
uitzicht over de meanderende Donau
cadeau. Tot voorbij Murfatlar (een
morsig dorp dat zijn naam geleend
heeft aan een der beste Rpemeense
wijnen) verloopt de reis zonder peri
kelen, maar dan, een kilometer of tien
voor Constantsa, flitst het rode lampje
aan
Precies wat we vreesden: de venti-
latorriem gebroken. Garages zijn in
dit land even dun gezaaid als hotels,
maar denk niet dat ze je in Boeka
rest de onderdelen meegeven die bij
een auto, waar ter wereld ook, behoren;
wat lampjes, zekeringetjes en een ven-
Liften met alles wat wielen
heeft
tilatorriem. Maar gelukkig is de solida
riteit van de Roemeense weggebruikers
omgekeerd evenredig aan de belabber
de service van de staat.
Het riempje dat een passerende
vrachtwagnchauffeur in reserve heeft
past niet, maar één van zijn lifters,
'n buschauffeur op weg naar zijn werk,
weet raad. Conform zijn advies rijden
we op de accu naar Constantsa en daar
brengt hij ons naar een autoshop waar
*.e vijf minuten voor sluitingstijd
en wonder boven wonder! een riem
pje hebben dat op onze Hillman past.
Zonder geluk vaart niemand wel, ze
ker niet een automobilist met een En
gelse wagen in een Oosteuropees land
als Roemenië i
pEN rustig dagje, maar toch een
Daar aantekeningen. In de eerste
plaats: de wegen. In het algemeen
zijn de hoofdverbindingen uitstekend,
behalve dan waar aan de weg „ge
timmerd" wordt. In het westen wordt
het verkeer dan omgeleid, maar dat
is in dit land niet mogelijk. Doodge
woon niet omdat er geen vervangen
de autowegen zijn. Wie de hoofdweg
verlaat, komt onmiddellijk in de rim
boe terecht Zelfs in de buitenwij
ken van een stad als Constantsa zijn
de straten (nog) niet verhard.
Tweedens: de lifters. Buiten de ste
den is het openbaar vervoer niet best.
en wordt dan ook druk gelift. Voor de
nieuwsgierige vreemdeling een zeer
gunstige gelegenheid om met de be
volking in contact te treden. 'De lif
ters zijn allerminst parasieten: zij zijn
betalende passagiers. Slechts met de
grootste moeite kan men hen ertoe
brengen de beurs gesloten te houden.
pROBEER hier voor het vallen van
de duisternis op u'w plaats van be
stemming te zijn. want een rit in het
donker is geen pretje. Feitelijk een le
vensgevaarlijke onderneming niet al
leen vanwege de vaak onverlichte boe
renkarren. maar ook vanwege het
merkwaardige gedrag der tegenliggers.
Wij zijn te laat uit Constantsa ver
trokken en rijden nu in het donker te
rug naar Boekarest. Het regent nog
ook.
De tegenliggers zijn zeer lichtgevoe
lig. Op kilometers afstand worden zij
al verblind door de uiteraard gedim
de lampen van onze Hillman. Sommi
gen schakelen over op stadslicht, an
deren doven alles. Zij 'verwachten dat
wij hetzelfde doen en dat doen we
dan maar.
Met een vaart van 80 kilometer
stormt men in een Egyptische duis
ternis op elkaar af, leven en welzijn
riskerend. Je kunt dan twee dingen
doen: Sint-Christophorus aanroepen en
hopen dat hij kuilen en karren tijdig
verwijdert (quod non), of vaart min
deren en stilstaan, totdat het aanstor
mende projectiel voorbij is
Geen kwaad woord over mijn
gastvrije gastheren overigens. Ik wil
alleen maar zeggen: als u op de
Roemeense toer gaat, bent u, zeker
als het een avondtoer wordt, van
avontuur verzekerd. Dat wel!
KEES BASTIANEN.
Volgende keer (slot):
Tips voor toeristen.
I
irff
si
ism
Wwm
SOVJET-UNIE
Op
W. J. MUHRING -
Be 23-jarige Amerikawn Robert Fischer
heeft door het winnen van de nationale
titel voor de achtste maal in suc
cessie hel recht verworven deel te
nemen aan het internationale zonetoer-
nooi te Tunis. Het is echter nog twij
felachtig of hij van dit recht gebruik
zal maken. Wellicht zal zijn jongste
succes in het toernooi te Monaco een
prachtige overwinning met op de twee
de plaats de ex-wereldkampioen Smys-
lov hem van deze twijfel genezen.
Mijns inziens heeft de begaafde Ameri
kaanse grootmeester alle kansen de we
reldkampioen Petrosjan te verslaan. In
alle fasen van de partij is Fischer zon
der meer een geweldenaar.
Vooral de openingen beheerst hij als
geen andeir, waarbij hij bij voortduring
door een grondige research oude varian
ten nieuw leven inblaast Bovendien is
hij een enorme vechter en wars van
salonremises. Onderstaand volgt nog
een fraaie partij van deze jeugdige
schaakheid uit de recente wedstrijd om
het Amerikaanse kampioenschap.
Wit aan zet en speelde 36. Kdl 1 en gaf
de partij enkele zetten later gewonnen.
In werkelijkheid had wit in de tekst
stelling de winst voor het grijpen. Hoe?
Oplossing schaakraadsel
Winnend was 36. Te2!. Te2: (36. TfS
37. KÜ7) 37. Pe2:, KeR 38. Pd4, c3 39. e7.
Zwart kan nu de dodelijke dreiging
Pe6 alsmede Pc7+ slechts door c2 op
houden maar op den duur niet verhin
deren (Niemann-Minekwitz Leipzig
1878)
(ADVERTENTIE)
fir„,Br,a,s.ov lan8s Sighisoara en
stad nil! naar de universiteits-
Roemeens U,Senburgl: 275 km' De
uren i, L esdaagse van 48 werk
mei vrarhtg0Tnen- Naar verhouding
helanirifk. l -er cp d<3 weg- °P alIe
met het nn, sU1oPUnten wachthuisjes
Vachtwaom v?r Post<? C™t™l De
«PÖ d,e daar ziin rij
de bijl via ,an J?ten ziei>. gaat voor
I 4eren geen ni S'aat günt zii" kin"
De hooevlakt e "ies'
'enbureeni i va? Transsylvanië (Ze-
'°nnes W een landbouwgebied. Ko-
meesis o=,Wa,g,ens langa de weg
bruine naarH door een koppel
sP«i vale sommige door een
nen- altiirt of- ue boeren en boerm-
bii tie een ff hoofddoek om. horen
8es't'eklc °L f ..kolchoze", uit-
Svbedriivo?ne®nsch.aPPelijke land-
hngs hetasfalt hun karretje
de huif V mien 8gen Zi°h
lavend ebeleoff'aaap 'e v°ho wegen
kibalen' is, bi? oLnt als cen Pretie-
'ers. nooit cef 8 hrek aan tegenlig-
ma». die er lof ieem En de Hm"
foed 20 000 km f ler nog maar
"el beter dm d°P ïe,eft zitten' doet
waarmee de t»vt v, st2koude Wolga's,
(est bet moeten dn r- s in B°<=ka-
S1' de hand om a" lovend hout
&chte ai te kbppen..0Verm0edigG ge'
ter'hoogle vanÖ01 t0e' cLekke
S? de Wielen J ai u,ghlsoara- Stenen
">»eg langs de wi» en li8g™ or
kouwens. Tussen h* i en el'°P °°k
«temeense »clhaafS: wees op de
gassende ohsttu ,altljd bedacht op
i tukkcn. kuüpn als verloren uit-
togen. en -n spoorwegover-
''idenW^teier?ieerknkken «teu-
er» maar met zo
OM negen uur 's ochtends starten.
Beetje gas. Choke half open. Nog
eens proberen- Hillman doet het niet.
Nou ja, denk je dan, een vreemde
auto en misschien al „verzopen".
Maar even wachten dus-
Wandelen'door een fraai park, aan
gelegd op de plaats waar vroeger het
stadsvuil van Boekarest gestort werd-
Tussen het groen een hypermodern
gebouw: het staatscircus. Elke avond
wordt het bespeeld en elke avond zit
het vol- De directeur laat me de trap
pelende paarden zien. de duttende be
ren, de ontbijtende leeuwen.
Om half tien doet-ie 't, de Hillman.
En hij blijft het doen. de ganse lieve
hag, die zal eindigen in Brasov. We
verlaten Boekarest (om onverklaarbare
redenen ,,het Parijs van de Balkan"
genoemd) langs de parken en meren
ten noorden van de stad. De commu
nisten noemen dit stadsdeel ,,het park
van cultuur en rust", maar er wordt
ook gewerkt. Bij het Baneasawoud zijn
schooljongens bezig aan een wegberm,
vrijwillig en uit pure liefde voor het
vaderland, naar men zegt-
Tanken. In sommige streken zijn de
Pompen niet zo dicht gezaaid als bij
vos en daarom doet men er verstan-
de tank zoveel mogelijk ge-
vuiü te houden Er zijn drie soorten
boÏzÏ€4 en drie Prijzen: „gewone" met
i,L;r^ngehalte va" kost 1.45 lei
taan 1cent)' "regular" van 80 oc-
in «i (34 cent) en -super" van
b«w!nJan" i? lei (38 cent). Voor de
mnpHo iks hoeven we dus niet bij
m<>eder thuis te blijven-
BOEKAREST, juni 1967.
VOOR degenen onder ons die wat
opzien tegen een voettocht naar
Rome en toch wel eens wat anders
willen dan de autobaan, deze tip:
waarom niet een reisje door de Bal
kan gemaakt? Roemenië bijvoor
beeld heeft goede wegen, a'l zijn
het er niet veel. Van het ruim
11.500 km lange hoofdwegennet
Is nog maar de helft geasfalteerd.
Autosnelwegen zijn ar helemaal niet
en zijn ook niet nodig, want het me
rendeel der Oosteuropeanen behoort
nog tot het gelukkige voetvolk. Zij
wandelen door het leven zoals weleer
de legionairs van Julius Caesar: met
geforceerde dagmarsen af en toe, maar
nimmer opgejaagd door flitsende kop
lampen en andere zenuwslopende sig
nalen van Magere Hein-
Per auto komt u het snelst in Boe
karest via Wenen en Boedapest, maar
ook dan moet u altijd nog zo'n 2300
km rijden. Wie niet over een zee van
tijd beschikt, kan er beter heenvlie-
gen- Nonstop kost u dat maar een uur
of drie- Als u in Roemenië een auto
wil hebben, kunt u er een huren via
het Officiul National de Turism, de
nationale V-V.V-
Dat kost u 6,50 dollar ,(f 21,50) per
dap en 6 dollarcent (21,5 cent) per
km, terwijl u natuurlijk ook de ben
zine moet betalen. Voor al dat geld
krijgt u een Hillman Minx, een Engel
se middenklasser, waarvan de nieuw
prijs in Nederland boven de acht mil
le ligt- Speciaal voor de verhuur aan
vreemdelingen heeft de Roemeense
staat er ettelijke honderden aange
schaft-
Een flinke vierpersoon.swagen: cilin
derinhoud 1725 kubieke centimeter, 71
SAE-PK, benzineverbruik ongeveer één
op tien. Bekijk hem kritisch voordat
u het contactsleuteltje omdraait! De
Hillman waarmee uw verslaggever op
een zonnige zondagmorgen in Boeka
rest vertrok voor een trip van bijna
2500 km door de Roemeense lente, was
motorisch in orde, maar verkeerde ver
der in een niet al te beste staat van
onderhoud. Enfin, hieronder tot uw le
ring en vermaak wat blaadjes uit zijn'
logboek.
Wit: Robert J. Fischer
ZwartSamuel Reschewski
Gespeeld om het kampioenschap van, d«
Verenigde Staten '67
Siciliaans
I. e2-e4, c7-c5 2. Pgl-f3, d7-d6 3. d2-d4.
c5xd4 4. Pf3xd4, Pg8-f6 5. Pbl-c3, e7-eé
6. g2-g4
(Deze scherpe zet is van Keres afkom
stig)
6. d6-d5
(Volgens de theorie is 6. h6 beter)
7. e4xd5, Pf6xd5 8. Lfl-b5+, Lc8-d7
9. Pc3xd5, e6xd5
(En 'niet 9. Lb5: wegens 10. Pb5:, ed5:
II. Dd5:
10. Ddl-e2-f, Dd8-e7 11. Lcl-e3. g7-g6
12. Lb5xd7+, Pb8xd7 13. Pd4-b5, Pd7-
e5 14. 0-0-0
(Fischer is naar gewoonte met veel be
ter spel uit de opening gekomen)
14. Lf8-g7
(Er dreigde behalve slaan op d5 ook
nog 15. Ld4)
15. Tdlxdö
(Hiermee is in feite het pleit beslecht)
15. 0-0 16. Thl-dl, a7-a6 17. Pb5-d6,
De7-h4 18. f2-f3, b7-b5 19. Le3-d4, Pe5-
c4 20. Ld4xg7, Kg8xg7 21. Pd6xc4, b5xc4
22. De2xc4, Dh4xh2 23. Td5-d7 Ta8-
c8
Stelling na 23. Ta8-c8
24. Td7xf7+
(Fischer wikkelt onberispelijk af)
24. Tf8xf7 25. Dc4xc8, Dh2-f4+ 26.
Kcl-bl, Df4xf3 27. Tdl-cl, g6-g5 28. b2-
b3, Df3-e2 29. Dc8-c3+ Kg7-g6 30. Dc3-
h3 h7-h6 31. Tcl-hl, Tf7-h7 32. a2-a3
Th7-h8 33. a3-a4, Th8-h7 34. Thl-h2,
De2-el 4- 35. Kbl-a2. Dl-e4 36. Dh3-h5-K
Kg6-g7 37. Th2-d2. De4-e7
(Zwart is kansloos)
38. Dh5-h3, Kg7-g3 39. Dh3-f3, Th7-f7
40. Df3-a8 -fKg8-g7 41. Da8xa6. De7-e4
42. Da6-e2, De4-f4 43. Td2-d5 en zwart
gaf zien gewonnen.
Schaakraadsel
In de onderstaande stelling maakte de
witspeler een sterk schaakmeester
een ernstige fout door 36. Kd6-d7 re
spelen, waardoor hij de partij verloor.
Hij had echter met een niet al te moei
lijke combinatie in de diagramstelling
de winst voor het grijpen gehad.
(Van onze speciale verslaggever)
DEGEN, regen en nog eens regen.
Maar de Hillman doet het lekker,
zelfs de verwarming werkt en radio
Boekarest trakteert op extra-grote por
ties volksmuziek. Arbeiders en zigeu
ners zitten rond vrolijk brandende vuur
tjes. Ons reisdoel: Craiova. Onze voor
naamste zorg: wat te doen als er een
band springt? We vermoeden in de ver
ste verte nog niet wat ons vandaag
nog boven het hoofd hangt
Als we Dragasani, een vermaard
wijndorp in Oltenia, voorbij zijn, staan
er plotseling drommen mensen langs
de weg. De Bulgaarse „baas" Todor
Zhikov bezoekt dezer dagen zijn Roe
meense evenknie Nicolae Ceausescu.
Dat hebben we in de krant gelezen,
Op de Roemeense wegen ne
men schapen altijd voorrang
