De dochter van
Nina de Nur
mag gerust een
Arabier trouwen
Collega strafbaar
volgens „tribunaal
der gedetineerden
Amsterdam luidt
noodklok over
zijn universiteit
I jeTelUd
Joodse vrouw over Midden-Oosten
DAGBLAD DB STEM TAN DONDERDAG 13 JUNI 1967
SCHIETPARTIJ IN NIJMEEGSE KERK
55
Vluchtelingen
Contact
Als een non
BUITEN STAD
SUBSIDIES
Verklaring over
brief aan
Oost-Duitsland
1
Spelletje
Twee Brabantse
equipes in
Nederlandse
Rondvlucht-67
Zuur
Uw drang tot roken
kan definitief
verdwijnen in 6 tot 22
dagen... zelfs indien u
al meer dan 30 jaar
rookt
Prinses Beatrix:
„HET IS EEN
GEZELLIG
EN GEZOND
MANNETJE"
Slaap
KARD. OTTAVIANI
Belangstelling
voor seksualiteit
is
(Van onze speciale verslaggever Piet Snoeren)
„Ik ben een Sabra - dat wil zeggen een jodin, die in Israël geboren
Is. Mijn grootvader was een van de tien mannen, die in 1909 Tel Aviv
hebben gesticht. Van hem heb ik het eerst over de Arabieren gehoord,
toen ik op zijn knie zat en hij vertelde, hoe zij nacht na nacht door de
bende overvallen werden. Het begon ze te vervelen en ze namen de
hoofdman in dienst als huisknecht. Toen was het afgelopen met de over
vallen. Zo heb ik als een klein meisje geleerd, dat de Arabier hetzelfde
is als bloed en dood.
„Een andere herinnering is de Ara
bische pogrom uit 1929. Ik liep als
zevenjarig' meisje op straat, toen ik
opeens allemaal mensen de markt
af zag rennen. De Arabieren De
Arabierenriepen ze. Toen mijn
vader s avonds uit het hospitaal
thuis kwam, was zijn witte dokters-
jas helemaal rood. Weer had het
woord Arabier bloed en dood bete
kend. Zo ging. het door totdat de
wereldoorlog de zaak wezenlijk
veranderde. U moet weten, dat ik
een van de eerste Israëlische vrou
wen was, die werd toegelaten tot
het Britse leger. Dat ging heel
moeilijk in die dagen. Ik kwam in
Egypte terecht in een groot leger
kamp in de woestijn. Een zekere
dag woedde daar een zandstorm. Ik
zag ergens vreemde heuveltjes. Ik
liep er op af en ontdekte, dat het
Arabische arbeiders waren, die zich
tegen de storm probeerden te be
schermen door hun boernoesen o-
ver zich heen te trekken. Er kwam
een oppasser aan, die ze met de„
zweep omhoog joeg, maar ik pakte
zijn pols vast en toen durfde hij
niet meer.
De volgende dag was ik belast
met het toezicht op de Arabische
arbeiders. Ze kregen per dag van de
Britse officier niet meer te eten dan
een sneetje brood met een beetje
knoflook. Wel kregen ze marihuana
om op de been te blijven. En door
samen te zingen bleven ze op de
been. Prachtige, poëtische liederen.
Ik had tranen in de ogen als ik daar
in de woestijn met ze mee zong. Met
veel moeite kon ik zo nu en dan
van de Britse officier toestemming
krijgen om een Arabier, die er bij
zonder slecht aan toe was, naar de
dokter te sturen. Meestal zeiden ze:
Oosterse honden, je moet ze niet
mensen behandelen, maar als
werktuigen. De Britse officieren
ranselden de Arabische arbeiders
vaak genadeloos af. Er was een
Egyptisch jongetje, dat mij stiekem
kwam waarschuwen, als er weer
zo'n beul bezig was. Dan deed ik
snel lipstick en wat extra poeder
op en ging erheen. Nu ben ik oud
en dik, maar toen was ik nog jong
en mooi, begrijp je? Als ik eraan
kwam hielden de officieren meteen
op met slaan en begonnen ze met
mij te praten. Ja, ik de jodin, was
goede vrienden met de Arabische
arbeiders. Weet u wat ik dacht? Ik
wist van de Duitse massamoorden
af. Ik dacht: als ik hier goed ben
voor de Arabieren is er ginds in
Europa misschien wel iemand goed
voor een jood. Door samen te zin
gen en te werken heb ik de Ara-
weren leren begrijpen. En andere
loden met mij. In 1946 was er in
^•airo een opstand tegen de Engel
en. ik heb de Arabieren met eigen
ren,horen loepen: Joden help ons
1.11. Britten eruit te gooien, want
?i ÏVljn erhte vrienden. Kunt u
zien dit moment nog voorstellen?
datwin ,'k Praten over haat- In
ripr l l p was een Britse offi-
,L u d cen madonnabeeldje op
mnr]lUreau' lk moest hem iedere
en .passeren- Ban stond hij op
siste in mijn gezicht: „Ik krijg je
s ',sl?leri8e jodin", want jij per-
Christus aan kruis
het iut L paar maal heb ik
uitgehouden zonder iets terug
schatfrn": Het vvas een wadden-
de hL?-ei- een vrmndin. Later bij
kamn n van het concentratie-
weer5 nnfge" Belsen heb ik hem
kamen- tm°et' Ik had Juist de gas-
tarnen, gezien m-» 1_ i-i
Hij ook 8 wn" en 00 stapels lijden.
Teddv',e me nu krijgen,
niet alle.'"0e? ik: HÜ lachte,', dat
ook hop Z u "maar nu weet
Over zulke a het moeten doen"-
>™am tot ri g,en denk ie na- Ik
Als er een vol8ende conclusie:
mand haat ri=nP T?sen is' die ie"
jodin, om P..ls et mÜn taak als
Moedige"1traditie te doen' De
van mij.
van mrjn ras eist
Onze speciale verslaggever in het
Midden-Oosten, Piet Snoeren,
bracht in de krant van gisteren
verslag uit van een bezoek aan
een veldhospitaal. Vervolgens had
hij een lang gesprek met Nina de
Nur, Israëlische en dochter van de
wereldberoemde vrouwenarts prof.
Joseph Ascherman. Nina de Nur
richtte in 1963 het Israëlische comi
té voor Arabisch-joodse samenwer
king op en werd daarom door de
geheime diensten van Israël ge
wantrouwd Dit is een van de re
denen dat deze vrouw in de we
reld zo weinig publiciteit kreeg.
Piet Snoeren was de eerste bui
tenlandse journalist aan wie zij
haar denkbeelden kon uitleggen.
Hieronder volgt het verslag van
dit gesprek
verdere leven als hij het zou
overleven niet anders meer te
zullen zijn dan de mens om de
boodschap over te brengen die de
walm van de crematoria niet uit
zijn hoofd had kunnen drijven. De
enige wraak is de liefde. Ik heb een
half jaar moeten smeken voordat
hij mij wilde vertrouwen.
U wilde zojuist weten, waar de
haat van de Arabieren tegen de jo
den uit voortkomt. Wie zal dit zeg
gen? Wie weet waar haatmit voort
komt? Ze hebben ons klein Israël
niet nodig ze hebben lebensraum
genoeg. De vluchtelingenkampen?
Inderdaad denken veel mensen, dat
hun probleem ligt bij de bijna een
miljoen Arabieren die na de strijd
van 1948 uit Israël zijn verdreven
en sindsdien op de terugkeer naar
"hun dorpen hebben zitten wachten.
Maar ik geloof er niet in. Zoals ik
al zei hebben de Arabische landen
grond genoeg en daarbij werk
krachten te kort. Waarom heeft
Nassèr ze dar. niet daar naartoe ge
bracht, waar ze nodig en nuttig wa
ren?" in plaats daarvan hield hij ze
onder de bekende omstandigheden
vast in de Gazastrook.' En om fami
lieleden in Cairo te mogen bezoe
ken hadden ze notabene een spe
ciaal visum nodig.
lkTver<gchri^<in',in TeI Aviv ben
raassamoord van deT1'' 0Ver Z*®
zen- Ik will L 21 s §aan le"
Wee* ht dat zulk»6! begl'jjPen- Nu
ren «.in maar f dlngen te verkla-
jong, ik'la. was ik noë
van een an het boek Sa"
ver- Het oin„ an°nieme schrij
ve joodse do hefde van
togrond van eet," tegen de acb"
J°ncentratielfamt sP°gr°ms en
boodschap in rii vA hield een
4e enige wraak b,°odschap luidde:
llefde. Een half Zln heeft» is
5r°beera om de «f heb ik ge'
de«. Hi, bleek a?s riJver te vin"
ven in eJ S.a!s monnik te le-
Ik wil er ook op wijzen, dat veel
joden hier in Israël vinden, dat de
vluchtelingen inderdaad de kans
moeten krijgen terug te keren. On
ze organisatie vindt' dat ook. De
Egyptenaren weten daar vanaf.
Waarom-heeft men dan nooit een
poging gedaan'om met ons in con
tact te komen Op grond van al
deze argumenten meende ik, dat de
vluchtelingenkampen niet de bron
zijn van de haat, maar slechts een
handig uitgespeeld onderdeel van
de algehele haatcampagne.
Nu hebben we er dus een stuk
van Jordanië vol Arabieren bij. Ik
weet niet hoe dat moet. Ik vind:
deze oorlog is een shocktherapie
geweest, die ook in ziekenhuizen
wordt toegepast. Ik help hen. In
ieder geval is dit voor het eerst in
de geschiedenis, dat joden de kans
krijgen, direct met de Arabieren te
praten. Die kans hebben wij nog
nooit gehad. Ik geloof heilig in de
dialoog. Ik geloof ook» dat het lang
zal duren, want de situatie hier in
het Midden-Oosten is geen levende
situatie, maar een eeuwenood fos
siel. Wij kennen elkaar gewoonweg
niet meer. Maar, toen ik in 1963
in verband met een kookwedstrijd
voor net eerst door een Arabische
vrouw werd uitgenodigd, was ik
als een kind zo opgewonden. Toen
ik naar haar toe ging, voelde ik mij
als een dorp vol zonlicht. Ik vroeg
mij af: hoe kun je zolang in het
zelfde land gewoond hebben en elk
aar met eens eerder hebben ge
zien. het was een heel mystieke
ervaring. Ik zag, hoe eenzaam zij
waren de Arabieren in Israël. De
volgende dag heb ik er over de ra
dio over gesproken.
en m een monni* te le-
m Auschwitz 2? i kcelder- HiJ had
ltz de «'ofte gedaan
zijn
Zo is het begonnen. Zo was ik in
Praag waar ik een Arabische stu
dent ontmoette. Hij vroeg, of ik uit
Cairo kwam, want ik spreek de taal
vloeiend. Ik zei: „Nee, ik ben een
jodin uit Israël." Wacht maar zei hij
wij hebben een atoombom voor
jullie klaar liggen. Ik zei: „Maar
jongen toch, wij zijn hier samen in
een vreemde stad, kunnen wij die
paar minuten niet beter besteden
door erover te praten hoe wij con
tact met elkaar kunnen krijgen?"
Daar had ik het wachtwoord. Con
tact. Terug m Tel Aviv heb ik mijn
huis opengesteld als ontmoetings
punt tussen joden en Arabieren.
Het was afschuwelijk moeilijk, het
ijs te breken, maar het lukt. Nu zijn
er verschillende van die gespreks
groepen, tot in de Negevwoestijn
toe met de Bedoeïenen Dit houdt in
Hier in Israël zijn huizen waar Ara
bieren en joden samen lachen en
samen huilen. De Arabieren huilen
wanneer ze een film over de con
centratiekampen zien, en het was
een Arabier, die onlangs tegen mij
zei: ik dank Allah dat wij ver
schillend zijn, want verschillen ma
ken het tapijt van de wereld zo
wonderschoon."
Tot zover het verhaal van Nina
de Neur. Zij noemt de huizen in
Israël, waar joden en Arabieren
elkaar proberen te begrijpen, labo
ratoria van liefde. Het serum dat
het Midden-Oosten kan genezen. Zij
wordt wel eens uitgescholden om
het werk wat zij doet. Zeker in de
ze oorlogsdagen. Dan zegt ze schou
derophalend: „Het land heeft een
Rode-Kruispost waar alles wit en
zuiver is. Wij zijn een Rode-Kruis
post voor de geest".
Het werk is inmiddels al veel ver
der dan de huiselijke bijeenkom
sten. Er zijn krachten gemobiliseerd
voor wederzijdse uitwisseling op
alle denkbare maatschappelijke ter
reinen. De joodse academici maken
zich op voor taken in onderontwik
kelde Arabische gebieden en visa
versa. Er komt een onderzoekinsti
tuut, dat het probleem wetenschap
pelijk gaat aanpakken. Godsdien
stige en politieke overtuigingen
spelen bij dit alles geen rol. Nina
de Nur heeft in de heksenketel van
het Midden-Oosten genoeg meege
maakt, om zulke elementen buiten
de deur te houden. Zij heeft een
dochter van zestien jaar. Ik stel de
klassieke vraag: „Mag zij van u met
een Arabier trouwen?" Nina de
Na de oorlog: „'Voor het eerst
krijgen nu de joden de kans
direct met de Arabieren te praen"
Nur barst in lachen uit en de doch
ter ook. „Ze mag alles, wat haar
gelukkig maakt. Dat is iets vanzelf
sprekends in dit huis. Ik wens haar
een man toe, die haar gelukkig kan
maken en 'als dat toevallig een Ara
bier is, of een neger, zou het mij
niets kunnen schelen." Zij zegt, nu
ernstig: „Ik ben ervan overtuigd,
dat in Nederland, in Frankrijk,
overal ter wereld joden en Arabie
ren op dezelfde universiteiten stu
deren. Maar praten doen ze niet
met elkaar. Ze gaan elkaay uit de
weg. Overal ter wereld moeten co
mités voor joods-Arabische samen
werking komen. De studenten van
vandaag zijn de heersers van mor
gen. Wilt u het idee doorgeven naar
Nederland?"
Ik beloof het en ik heb dit bij
deze gedaan. Niet, omdat ik veel
hoop heb, dat haar liefdesbood
schap het aanschijn van het Mid
den-Oosten snel en ingrijpend zal
veranderen. De boodschap van
Christus luidde nauwelijks anders,
dacht ik zo en hoe ver zijn wij in
2000 jhar gekomen? Wel vind ik het
verhaal van Nina de Nur sinds nu
erg belangrijk. En ik laat haar zelf
zeggen, waarom. Het is een heel
merkwaardig citaat uit de mond
van een Sabra - een jodin, die in
Israël geboren is. Zij zegt namelijk,
met haar bijbelse voorliefde voor
vergelijkingen: „De toestand in het
Midden-Oosten is als een dal vol
melaatsheid, je moet er binnen
gaan als een non, wie er niet bin
nen gaat als een non, heeft er niets
te maken". Ik vind dit een citaat,
dat met vuurrode, vlammende let
ters op een óf andere muur in het
gebouw van de V.N. zou moeten
staan.
AMSTERDAM (ANP) Het college
van curatoren van de Universiteit van
Amsterdam heeft een telegram aan de
minister van onderwijs en wetenschap
pen gestuurd, waarin met klem ver
zocht wordt voor 24 juni a.s. gunstig te
beschikken over een eerder ingediend
verzoek inzake de huur van een nieuw
te bouwen pand aan het Weesperplein
te Amsterdam en een oud pand aan de
Herengracht voor de huisvesting van de
a-faculteit, die thans met een groot
ruimtegebrek te kampen heeft.
„Wanneer dit verzoek wordt afge
wezen, betekent dit een ramp voor de
Universiteit van Amsterdam", zei rec
tor magnificus, mr. J. van der Hoeven.
Volgens de rector waren er aanwijzin
gen, dat het departement afwijzend zou
beschikken over het verzoek. Welke
stappen zouden worden ondernomen,
wanneer het antwoord negatief uitvalt,
kon hij nog niet mededelen. Evenmin
kon hij iets zeggen over de achter
gronden van een eventuele weigering
van het ministerie.
Uit het enkele maanden geleden uit
gebrachte rapport van de „senaatscom
missie voor planning op lange termijn"
o.l.v. prof. Enschede kortweg ge
noemd „commissie vormgeving" is
duidelijk gebleken, dat het oude drie-
kernenplan van de Universiteit van Am
sterdam niet langer houdbaar was. De
conclusie luidde, dat de universiteit zich
elders buiten de stad zal moeten con
centreren.
De verwezenlijking van een derge
lijke concentratie zal echter een periode
vergen van enkele tientallen jaren. In
middels moet er een oplossing gevonden
worden voor de niet te stuiten groei
van het wetenschappelijk instituut, dat
thans is gehuisvest in 150 kleinere en
grotere gebouwen, verspreid over de
gehele stad.
De a-faculteiten zijn bijzonder slecht
gehuisvest. De nood voor deze groep
.studenten is thans het hoogst. In het
telegram aan de minister van onderwijs
en wetenschappen wordt nadrukkelijk
gewezen op de te verwachten aantallen
studenten in deze studierichting in de
komende jaren. Thans bedraagt dit aan
tal 9.900, in 1970 13.000 en in 1975 15.600.
Het totaal aantal studenten van de ge
hele universiteit bedraagt thans 14.196,
In 1973 zullen dit er 19.956 zijn.
In verband met de rijkssubsidies voor
de wetenschappelijke instituten in Ne
derland zei de rector magnificus, dat
het college van curatoren van mening
is dat de door de overheid aan de Uni
versiteit van Amsterdam beschikbaar
gestelde gelden voor nieuwe investerin
gen in geen verhouding stonden in ver
gelijk met de andere universiteiten in
Nederland. De Amsterdamse universi
teit, die de grootste is in Nederland,
groeit sneller dan elke andere weten
schappelijke instelling. De subsidies
voor nieuwe investeringen zijn voor
alle gelijk.
ARNHEM (ANP) Voor de tweede
maal heeft het gerechtshof in Arnhem
gisteren in hoger beroep de zaak behan
deld tegen de 48-jarige Amsterdammer
A. D., die wordt verdacht van het los
sen van een aantal schoten tijdens een
dienst in de apostolische kerk in Nij
megen op 27 februari van het vorige
jaar. Daarbij werd een bezoekster van
de kerk, een zuster van het meisje
waaróp de Amsterdammer zou hebben
geschoten, geyvond.
De rechtbank te Arnhem had de Am
sterdammer vrijgesproken, nadat de of
ficier van justitie acht jaar gevangenis
straf had geëist. De rechtbank overwoog
daarbij, dat verdachte in de veronder
stelling kan zijn geweest een alarmpis
tool te hebben gehanteerd. Hij zou geen
verstand hebben van schietwapens.
In de eerste zitting in hoger beroep
eiste de proc.-generaal, mr. G. W. C. Bij
voet, vier jaar gevangenisstraf met af
trek* Het gerechtshof gelastte toen ech
ter een onderzoek door de rechter
commissaris naar de eventuele kennis
omtrent wapens van de Amsterdammer.
Volgens de chef-kok van het huis van
bewaring in Arnhem zou verdachte in
de keuken, waar hij te werk gesteld
was. gezegd hebben tegen andere gede
tineerden, toen het alarmpistool ter
sprake kwam: „Ik ben niet achterlijk".
Er werden elf getuigen gehoord, van
wie het grootste gedeelte gedetineerden
of ex-gedetineerden waren. De meesten
zeiden zich vaag iets te herinneren: er
werd zoveel gepraat over het schot in
de kerk. Behalve de chef-kok was
slechts één van de gedetineerden uitge
sproken positief. Deze, een zekere J.K.,
zei te hebben gehoord: „Ik ben niet
gek" of „niet achterlijk" en bovendien:
„ik heb nu eenmaal a gezegd en moet
nu ook b zeggen".
BONN (AFP) De Westduitse
bondskanselier Kiesinger heeft gisteren
in het parlement naar aanleiding van
een brief aan de Oostduitse premier,
Stöph verklaard, dat erkenning van het
andere deel van Duitsland als tweede
Duitse soevereine staat niet in over
weging genomen kan worden.
In de maandag verzonden brief.stelt
Kiesinger Stöph voor, dat afgevaardig
den zonder politieke voorwaarden be
sprekingen gaan voeren over prakti
sche vraagstukken zoals die welke ge
noemd zijn in Kiesingers regeringsver
klaring over het Duitse vraagstuk van
12 april. In deze verklaring heeft de
Westduitse bondskanselier alle moge
lijkheden voor een vergemakkelijking
van het leven in het gedeelde Duitsland
opgesomd. Daartoe behoren een grotere
economische en verkeerspolitieke sa
menwerking met Oost-Berlijn, alsmede
overeenkomsten over een wetenschap
pelijke, technische en culturele uitwis
seling.
Mr. Bijvoet memoreerde in zijn requi
sitoir, dat uit acht verklaringen van ge
tuigen wel is gebleken dat verdachte in
liet huis van bewaring woorden heeft
gebruikt, waaruit kan worden gecon
cludeerd, d§t hij een spelletje speelde
wat betreft het alarmpistool. De andere
gedetineerden maakten er zich vrolijk
om ze vonden het absurd, dat iemand
met een pistool ging schieten, terwijl
hij in de mening zou verkeren dat het
een alarmpistool was.
Er is zelfs een soort rechtbankzitting
gehouden over het geval. Dit „tribunaal
(Van onze luchtvaartredacteur)
ROTTERDAM Vandaag klinkt op
verschillende Nederlandse, Duitse, Bel
gische, Franse, Deense, Oostenrijkse en
Zwitserse vliegvelden het startschot
voor Nederlands grootste luchtsport
feest, de jaarlijkse Rondvlucht. De
wedstrijd, waaraan dit jaar ruim veer
tig sportvliegtuigen uit bovengenoemde
landen deelnemen, begint met een ster-
vlucht naar Rotterdam.
Morgen beginnen de vliegers en na
vigators aan het eerste van drie moei
lijke trajecten. Het voert hen. mits
goed gevlogen, naar het vliegveldje van
Ameland, dat voor het eerst is opge
nomen in een Rondvluchtroute. Het
middagtraject is getrokken tussen Ame
land en de vliegbasis Twente. De tra
ditie wil dat het vrijdagmiddagtraject
verreweg het moeilijkste van de hele
luchtrally is. Zaterdagmorgen voert
het laatste traject de vliegers in een
wijde boog over de zuidelijke provin
cies naar Zestienhoven bij Rotterdam.
De laatste Rondvluchten gaven telkens
een Duitse hegemonie te zien. ma&i
Nederlandse sportvliegers zijn duidelijk
in opmars, zoals ir. Odink die vorig
jaar als tweede eindigde.
Goede kanshebber, hóewei dit jaar
gehandicapt doordat hij met een twee-
motorig en daardoor voor dit soort ral
ly's wat te snel vliegtuig (Piper Twin-
comanche) deelneemt is de Oosterhou-
ter J. Thüring (vorig jaar derde) die
wordt bijgestaan door majoor-vliegei
A. v. d. Mortel, oude rot in de grond-
navigatie.
Voor het eerst neemt een tweede
Brabantse equipe aan de rally deel.
Deze wordt gevormd door de Breda-
naar H. Hartkoorn met als tweede man
H. Nimbergen uit Oosterhout. Zij vlie
gen in een Piper Supercup.
der gedetineerden" kwam tot de conclu
sie. dat hun medegedetineerde strafbaar
moest worden geacht.
De proc.-generaal handhaafde zijn els
van vier jaar met aftrek en vroeg on
middellijke gevangenneming van ver
dachte. Het gerechtshof willigde dit ver
zoek niet in.
Mr. H. van der Bij wilde op de kwa
liteit van de getuigen niets afdingen,
maar wel wenste hij in twijfel te trek
ken de verklaring van J.K.: iemand met
een zeer respectabel strafblad. Hij meen
de dat zijn cliënt met deze man nauwe
lijks contact kon hebben gehad.
Volgens pleiter is het best mogelijk,
dat verdachte wel eens iets heeft ge
zegd als: „Ik ben niet achterlijk". Maar
we mogen niet vergeten dat hem het le
ven in het huis van bewaring bijzonder
zuur werd gemaakt'. De anderen twijfe
len aan zijn gezond verstand en het is
best mogelijk dat hij na maanden van
harde pressie en geestelijke druk zich
heeft willen rehabiliteren. De raadsman
vroeg bevestiging van het vrijsprekende
vonnis van de rechtbank. Arrest over
14 dagen.
(ADVERTENTIE)
NEW YORK Het „Anti-Tabacco-
Propaganda Center" deelt mede
88.648 verstokte rokers (waaronder tal
rijke artsen) hebben het roken definitief
opgegeven, dank zij een nieuwe metho
de, die geleidelijk de behoefte aan ni
cotine en bijgevolg de drang tot roken
doet verdwijnen.
In 92,8 pet. van de gevallen worden
deze resultaten bereikt in 6 tot 22 dagen.
Rokers, die belang stellen in deze
nieuwe methode kunnen zich recht
streeks wenden tot het Anti-Tabak Pro
paganda Centrum (afd. 260 (u), Brug
straat 44. Postbus 123. Roosendaal. Zij
behoeven slechts een envelop met hun
naam en adres aan deze organisatie te
zenden. Het is geheel gratis.
DEN HAAG (A.N.P.) Prinses
Beatrix en prins Claus hebben gis
teravond om zeven uur voor radio
en televisie een dankwoord uitge
sproken voor de blijken van mede
leven by de geboorte van hun
zoon.
De tekst van de toespraak van
prinses Beatrix luidde:
•„Onze zoon is morgen zeven we
ken oud. Wij zijn blij u te kunnen
zeggen dat hij het uitstekend
maakt en hard groeit. Het is een
gezellig en gezond klein mannetje
met vrij veel haar en grijsblauwe
ogen. Ik zelf ben, zoals u ziet,
weer helemaal hersteld en zal mijn
werkzaamheden nu weer hervat
ten. Maar voordat ik dat doe, wil
ik in aansluiting op wat mijn man
gezegd heeft de dag na de ge
boorte van Willem-Alexander, nog
eens onze hartelijke dank uitspre
ken voor de warme sympathie, die
wij in woord en daad mochten on
dervinden van zovelen, zowel in
Nederland als in Suriname en de
Nederlandse Antillen. Wij zijn heel
blij met alle gelukwensen, met de
bloemen, met de veelal zelfge
maakte cadeaus en ook met de
prachtige tekeningen en werk
stukjes, die zoveel kinderen ons
gezonden hebben. Uw spontane
meeleven en hartelijkheid heeft al
leen een groot probleem doen rij
zen en dat is dat wij tot onze grote
spijt niet allen persoonlijk zullen
kunnen bedanken. Daarom hoop
ik dat u er begrip voor zult heb
ben als wij u langs deze weg ver
zekeren dat uw hartelijkheid ons
zeer heeft verheugd. Wij zijn ge
lukkig met de gedachte dat zove
len van u met onze vreugde over
de geboorte van onze zoon mee
leven".
Prins Claus voegde nier aan toe.
„Gaarne wil ik mij aansluiten
bij deze woorden van dank van
mijn vrouw en misschien nog even
aanvullend zeggen dat als zij zegt
„wij", wij natuurlijk bedoelen dat
ook onze zoon Alexander voor al
les wat hij heeft ontvangen aan
gelukwensen, aan kaartjes, aan te
keningen, zeer hartelijk wil be
danken".
Prinses Beatrix en prins Claus
hebben gistermorgen een bezoek
gebracht aan het in aanbouw zijn
de studiocomplex van de N.T.S. In
Hilversum na de opname van het
bovenstaande dankwoord.
Onverwacht kwam men binnen
bij de opnamen van enkele televi
siespelen, waardoor op speelvloer
en schminkkamers acteurs en ac
trices plotseling met de gasten
vverden geconfronteerd. Zo werd
Enny Mols-De Leeuwe in haar
slaap verrast, toen zij na haar
schouwburgoptreden in „Anatev-
ka" van de vorige avond in een
van de decors op een divan lag te
rusten.
In „De Soldatencourant" van vrij
dag 27 november 1914, enkele maan
den nadat de eerste wereldoorlog uit
gebroken was, stond een advertentie,
die aantoont, dat er niets nieuws on
der de zon is. Lees maar: ,.In den loop
van de maand Januari 1915 kunnen
bij de politie te Amsterdam worden
geplaatst een twintigtal agenten. Ten
gerieve van hen die thans in militaire
dienst zijn wordt vanaf heden de ge
legenheid opengesteld zich ELKEN
DAG tusschen 9 ure voormiddag en
3 ure namiddag als sollicitant aan te
melden aan het Hoofdbureau van Po
litie. Vereischten zijn: Leeftijd van 21
tot 30 jaar, gezond lichaamsgestel
lengte minstens 1.75 Meter, goed ge
drag en voldoende kennis van gewoor
lager onderwijs. Eventueele reis. er
verblijfkosten zijn voor rekening var
den sollicitant." Dat laatste hoeven zt
nu niet meer te proheren.
Max Tailleur, Mieke Telkamp er
pianist Leslie Davis zijn gisteren oj
Schiphol aangekomen na een tourne
door het Verre-Oosten. Max begoi
zijn verhaal aan de journalisten me
een mopje. Als volgt: „We kwamer
tegen middernacht in ons hotel ir
Christchurch op Nieuw-Zeeland aan
net aan de andere kant van de aard
bol. Toen was het in Amsterdam duf
half één 's middags. Ik dacht: ik be
mijn vrouw eens op en zowaar, bin
nen enkele minuten ratelde de bel
Met mevrouw Tailleur hoorde ik mijn
vrouw glashelder zeggen en ik zeg
Ja, met Tailleur. Niet waar, zegt zij,
dat geloof ik niet. Wacht even, Max.
er wordt gebeld en ze legt de haak
neer. Laat ze me drie minuten wach
ten, komt terug en zegt: het was dc
melkboer. Heeft me die melk f 60,-
gekost.
Max zal met Mieke Telkamp een
show beginnen. De show heet „Of-
Het Bulletin van de Europese Eco
nomische Gemeenschap bevat meestal
enige interessante passages. Wat vindt
u van deze:
„Aangezien de prijzen van bepaal
de produkten van oorsprong uit Hon
garije geregeld aanzienlijk beneden
de sluisprijzen lagen, besloot de com.
missie tot vaststelling van de volgen
de extrabedragen:
0,300 rekeneenheden/kg voor de in
voer van borsten en delen van bor
sten van pluimvee, andere dan van
kalkoenen, van oorsprong uit Hon
garije; 0,150 rekeneenheden/kg voor
de invoer van dijen en delen van dijen
van pluimvee, andere dan van onder-
dijen van kalkoenen, van oorsprong
uit Hongarije".
President Johnson heeft gene
raal Westmoreland, de Ameri
kaanse opperbevelhebber in Viet
nam, persoonlijk een zwart lapje
gestuurd, zo meldt het Ameri
kaanse weekblad „Time".
„Het is een in de grote steden welig
tierende misvatting, dat provinciale
dagbladen op een veel lager peil zou
den staan dan de landelijk verspreide
kranten". (H. Faas, parlementair re
dacteur van De Volkskrant in zijn zo
juist verschenen boek: „God, Neder
land en de Franje").
„Straatscène in Vietnam" staat er
boven een advertentie in het Ameri
kaanse weekblad voor luchtvaart
„Aviation Week". Daaronder een aan
grijpende foto van een gewone Viet
namees en een vrouw, die zich be
zorgd over hem heen buigt. De tekst
van de advertentie luidt als volgt:
„Toen de Vietcong bij de Operatie
Macon het dorp Xuan Dia met de
grond gelijk maakte, werden er ge
wone mensen getroffen. Zoals de ge
wone mensen in Shanghai, Londen,
Lidice of Waterloo bemoeiden deze
mensen zich met hun eigen zaken.
Maar ze liepen in de weg. In de weg
van een agressor, deze keer de Viet
cong. De Amerikanen zien zulke ta
ferelen in Boston en Beloit te voor
komen. Wij willen hen laten weten,
dat ze niet alleen vechten. Kaman
Corporation, Bloomfield, Connecticut,
leveranciers van opsporings. en red
dingshelikopters aan onze strijd
krachten Je moet maar durven.
De heer Samkalden wordt vrijwel
zeker burgemeester van Amsterdam.
Hopelijk redt hij het. Anders voor
spel ik een nieuwe plaats op de hit
parade voor Ramses Shaffy's hit.
„Sammy, loopt niet zo gebogen
MERIJF
5J
VATICAANSTAD (AP) Alfredo
kardinaal Ottaviani heeft in een inter
view met het Vaticaanse weekblad Os-
servatore della Domenica verklaard, dat
tijdschriften, films en toneelstukken in
toenemende mate een ziekelijke belang
stelling voor de seksualiteit ten toon
spreiden. De 76-jarige kardinaal is hoofd
van de congregatie voor de geloofsleer.
Hij gaf ais zijn mening dat het probleem
van de sexualiteit de laatste tientallen
jaren veel ernstiger is geworden.
Hij was ook van mening dat de twee
wereldoorlogen een nadelige invloed
nebben gehad op de levensbeschouwing
an de huidige generatie. ..De pers en
'net name de tijdschriften hebben in dit
erband een grote verantwoordelijk-
beid. die helaas negatief is
„De film en het theater, dat in Italië
niet aan censuur onderhevig is. dragen
naast het goede dat zij kunnen doen en
ook werkelijk doen. bij tot een kunst
matig vergroten van de belangrijkheid
van het probleem van de seksualiteit".
