Gehuwde werkende vrouw bij uitstek Vier jaar geëist BOEKENPLANK Even uitblazen mevrouw papier voor uw •—pen BOERIN VAN NU: Opleiding Haar taak MEISJE IN BEEN GETROFFEN DAUWFRIS' IN ZOMERSE WARMTE DENNIS GARAGE A. PAENEN DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 2 JUNI 1967 Zwart-wi'tte tegelvloer voor uw woonkamer Kleren maken de man 'Dure'auto? Voordelige auto? SIMCA SIMCA J. L. VAN DE VOORDE m Garage VERVAET SIMCA SIMCA Doornboslaan 104 Breda tel 01600-47650. „BRABANT" N.V. SIMCA Julianastraat 36 - Waspik - Tel. 04168-236 Autobedrijf v. d. HEUVEL SIMCA DINTELOORD TEL. 01672 650/651 SIMCA ETTEN N.-B. Personeelssituatie Rijkspolitie Vietnam II Vietnam Pc boerin van nu en straks", het proefschrift van mevrouw dr. D. M. E A. i k van der Kuyl, (uitgegeven door van Gorcum Comp. N.V.) spreekt de J ter vooreerst mèt en dan pas óver de vrouw die leeft in de agrarische sfeer het Groninger land. Zij heeft honderden reacties gehad op vragenlijsten en er j.en'veel persoonlijke gesprekken uit voortgevloeid. Zij geeft in haar boek '(("verkregen antwoorden en meningen weer en trekt daarna telkens weloverwo- ,jen conclusies. Fr was een groot verschil tussen „de behoedzaam teruggetrokken statigheid de Groninger boerderijen en het „terboerderijtje op Brabantse zand- ■a er is nog verschil tussen De Skigse levenssfeer waar de boerin SS 't gemakkelijke piastic „beu wordt en weer het fraaie linnen en Se famiiiezilve.' in gebruik neemt en die van de kleine boei elders. Maar de overeenkomst is groot en zal S de toekomst steeds groter worden: de deftige boerin, die een staf van rsoneel had en met haar prachtig wan op visite ging. bestaat niet meer. 5s de oorlog heeft zij nauwelijks noe hulp Zij is huisvrouw zoals elne «♦rouwde vrouw in stad en land maar ?s daarnaast werkende vrouw op het l-edriif. dat haar arbeid onmogelijk meer kan missen. Zij ziet de toekomst oorhaar dochters <en zoons) dikwijls somber in. Ze zullen nog harder moe ten werken dan hun voorouders die het bedrijf begonnen. De mannen ple gen roofbouw op hun krachten en zul len in twintig jaar afgebeuld zijn ook al staan ze dan nog aan de goede kant v?n de 40. De vrouwen komen handen en vooral tijd te kort. Alvorens de onstellende taak van de boerin zoals mevrouw Stork ons die ontvouwt, nader te belichten, eerst de genoeglijke kant van het leven des genisten landmans geschetst met de letterlijke woorden van vrouwen die het leven op haar boerderij voor niets wil len ruilen- „Nog steeds is er sfeer in deze oude boerderijen, een element waarmee je kunt woekeren. Kinderen uit een omgeving met groen zijn blijer en actiever, hun spelen is dynami scher en heeft werkelijk zin. Het is voor kinderen heerlijk ciat vader altijd in de omgeving is. Docenten van het middelbaar onderwijs prijzen de „bui- 'enleerlingen" als rustig, serieus, min der gauw afgeleid, zich onderwerpend aan discipline en toch geen brave Hen driken Je kunt de levenskameraad van de boer zijn omdat je altijd bij elkaar bent. Het is een rijk be staan. je bent bevoorrecht boven mil joenen. Boer worden is een roeping. Boerin worden er velen die nooit een boer als echtgenoot wensten maar met hem trouwen uit liefde". taak van de boer is niet minder om vangrijk: hij moet gespecialiseerd hoofd- en handarbeider zijn, econo misch, sociaal, internationaal denkend, kapitaalkrachtig als hij een eigen ge- erfde boerderij heeft. Ook hij geen tijd, zijn klachtenlijst is even lang). Dat klinkt niet opwekkend. Maar toch is er een andere uitkomst het over denken waard: in dit milieu komen zeer weinig echtscheidingen voor. Wensen ten aanzien van het landbouw onderwijs voor de a.s. jonge boeren zijn er vele, maar zij zijn niet allemaal te realiseren. Wat het huwelyk aangaat: vroeger werd het op praktische (niet zelden financiële) gronden gesloten. Vandaag Is het huwelijk-uit-liefde in kameraad schap op het platteland onontbeerlijk om tot een harmonieus gezin te ko men en als boerenechtpaar zyn taak in de samenleving te vervullen. Als ergens het ombreken van huls houdelijke hulp hoogst ernstig is, dan wel hier Zorg spreekt dan ook uit de stem van vele moeders ovei het lot van hun dochters, die boerin blijven. In de akkerbouw komt het voor dat de boerderij liever aan kant wordt ge el ran dan dat de boerin onder alle om standigheden moet meewerken. Met al dat werken en zwoegen is de finan ciële positie van de boer niet oenij- aenswaardig. De voortzetting van de eigengeërfde boerenstand wordt bijna onmogelijk en insiders verwachten ver anderde ondernemingsvormen voor al le agrariërs. Maar ook in de dagelijkse gang in huis moet veel veranderen, zo als een Groninger zei: de gemiddelde boer hoopt dat zijn vrouw hem ont spanning en afleiding geeft. Dat ze zijn kortheid en „f ranter igheid" (korzelig heid) accepteert zonder uitleg, en zon der te reageren. Dat is zijn behoud ge weest. Thans moet hij alles met zijn vrouw bespreken, dat verlangt zij ook, dat is nu zijn behoud. ,.De vrouwen hebben de discussie en haar methode geleerd in haar eigen verenigingen: in dat opzicht zijn ze ons zelfs wel een slag voor!'" Het is jammer dat de titel ,,De boerin van nu en straks" weinig niet-agra riërs zal aantrekken. Maar in rrienig opzicht zou het boek ook de Vrouw van nu en straks kunnen heten' 't Probleem van de „gehuwde werkende vrouw f ligt ons voortdurend op de lippen maar Maar het feit dat zij uit een ander Ley we praten nog te theoretisch. Gehuwde vensklimaat geïmporteerd wordt, hoeft vrouwen van vijftig jaar en ouder, die Uit de enquête blijkt dat 30 pet. van de boerendochters niet met een a.s. boer trouwt en men verwacht dat hun aantal in de toekomst nog groter zal zijn. In de na-oorlogse jaren hebben de boerendochters meer gelegenheid gekregen zich te ontwikkelen dan de zoons. De meisjes hebben een of ande re vakopleiding }(nadat 80 pet. eerst een degelijke huishoudelijk opleiding heeft genoten), wat iets te maken heeft met haar vlucht uit de boeren stand. Van de andere kant is nu al 15 pet. van de jonge boerinnen uit een ander milieu afkomstig en ook deze combi natie zal naar men verwacht groter worden. De oudere generatie voelt dit niet meer als een bezwaar, (zij laten hun kinderen tegenwoordig ook in be roepskeuze volkomen vrij). Het meisje dat uit een ander milieu op de boer derij komt, zal wel een pientaliteits- training moeten ondergaan om zich te kunnen voegen in de specifieke sfeer waar-voor o.a. aanpassingsvermogen,de kunst tot improviseren en een grote nuchterheid nodig zijn. 1 geen nadeel te zijn. Integendeel, onbe vangenheid en een frisse aanpak kun nen voordelen blijken, maar een prak tijkperiode op een boerderij noemt men onontbeerlijk. En men wacht met smart op een theoretische opleiding voor de a s. boerin. Tot slot is er nog een verschuiving: er komt tegenwoordig een (klein) aan tal jongemannen van buiten de boeren stand op het Groninger boerenbedrijf. naast haar huishouden een beroep uit oefenen praten bijna niet mee. want ze zijn er no» nauwelijks. Hier ligt een stuk praktijk dat bewondering af dwingt, maar niet altijd tot navolging stimuleert Wel tot bestudering Want ofschoon de boerin de arbeid deelt met haar man in samenwerking voor ge meenschappelijk doel lee.ft zij met haar dubbele taak aan de rand van het mo gelijke. Die liefde moet haar wel schragen. Want haar taak is ongelooflijk zwaar. Zij moet bemiddelen tussen bedrijf, buitenwereld, huishouding en gezins leven. Zij behandelt boekhouding, ad ministratie, correspondentie; zij chauf feert, doet boodscnappen, haalt macbi- ne-onderdelem, regelt bankzaken;- kan alles verrichten wat niet machinaal gebeurt; zit zonodig op tractor en melkt. Zij moet omgaan met mensen, op de hoogte zijn van de dorpssamen leving, meedoen aan het verenigings- I leven, ze volgt cursussen leest vak literatuur. Zij is huisvrouw en moe- 1 der. Het lijkt dan ook wel uitgesloten dat een jonge boer ooit een meisje zal frwiwen dat niet lichamelijk en gees telijk ijzersterk is. Toch klinkt uit de woorden van de overbelaste boerinnen voortdurend de klacht: „geen tijd" en een beklemmende angst: als we eens een van beiden ziek zouden worden". heeft geen tijd om het statige huis te onderhouden en te bewonen zoals j k! u°Uj£een tijd om zoveel in net bedrijf bij te springen als wense- j Noch om zich met de opvoe- ying bezig te houden zoals zij zou wil- en; evenmin om aan ontspanning te uoen, aan hobby's. Om zich cultureel u !te^en-.Pm vakantie te nemen. ta» u uweüjk te beleven zoals zij ou hopen. „Ik ben voor driekwart ge- 12 -m<? het bedr«f Telkens !S?j.H1 e "itspraken het woord .moed aangetroffen. Er is moed no- om boer of boerin te worden. (De (Van een onzer verslaggevers) DEN BOSCH De officier van jus titie, mr. M. Bruigom, heeft vier jaar onvoorwaardelijke gevangenisstraf ge- eist tegen de achttienjarige P. D. uit Den Bosch. In februari van dit jaar had hij de revolverheid uitgehangen door in het wildeweg in de Kerkstraat drie schoten te lossen. Als gevolg daarvan was een meisje, dat er toevallig pas seerde, door een kogel in het boven been getroffen. De officier van justitie distantieerde zich met zijn eis volkomen van het psychiatrisch rapport, dat een geheel voorwaardelijke straf bepleitte. Verdachte was nog nimmer met de po litie in aanraking geweest. P. D. was in oktober 1966 na moeilijk heden met zijn vader uit het ouderlijk huis weggegaan en was bij een zuster gaan inwonen, Aanvankelijk ging het allemaal vrij aardig, totdat hij in ja nuari zonder werk raakte en ook geen pogingen meer ondernam weer aan de slag te komen. Hij leerde een meisje (17) kennen, dat hij regelmatig in een bar ontmoette Maar hij had een ern- Wet een heleboel zomerse dagen in net verschiet laten we optimist 'hjven wilt U er natuurlijk straks 'P uw best uitzien in een mouwloos of gloednieuw badpak. Zorgt j er dan vooral voor, dat: UW OKSELS geen haargroei verto en. Er Z1jn tegenwoordig zoveel pre- iftiiJ!'en, Verk.rÏÏgbaar, waarmee u over- ifni* haa.rtjes binnen enkele minuten i kunt verwijderen. Veeg de crème, als J. I J V CCo ue LJ e voldoende heeft kunnen inwerken KieT minuu* °1 tien) weg met een na vPe4x"dssue en was de oksels even I water n0n zacbte zeep en lauwwarm met \v esgewenst even napoederen i uur „1 talkpoeder maar de eerste 12 ooral géén deodorant gebruiken! er mooi en glad uitzien. groei a i! door een sterke haar- boven K ueer le verwijderen op de .ven beschreven manier Of ook met behulp Een °let a' Ie zachte badborstei Een jl'-ï:™ scheermesje (apparaat) ta ?euJKse massage met een dro- iiüist®nMnaar hoven toe zal de ken Rim b?nen zacht als zijde ma- oPhuMÖlIee.tten met ee" V6tte ,!an vlnSers en tenen minstens uitzien door ze b'Se eer per week een grnn- een zeenhla geven- Ze moeten dan hebben Van een mm"ut of tien 91 met' z "'Si'Uldig afgedroogd -JTwSSeTfe g°ed gemas- "^kkenontio"' een zogenaamd ketjes lano ^Unt alle overtollige Wüt u do n!Srr ?e nagels verwijderen. ?even - tVaf ^en vroüjk kleurtje 2eer verzor«*riJ°-OJj ,voor de tenen een Ze dan vooraf r"k maakt - maak *en beetje rem™ Soed vetvrij met opbrengt emover' voordat u de lak tomel'ïaamsgeui - "WóooTm0? -.^eltreffend"be.' !eh deodorant gebruik van J6" Paar Klepnl o1® ls '1et °m altijd L'Hben In r«n |lssues bi' de hand 5mi« ruimte m za maar euwen tissue u e' Een opge- 'Ne-eologne en aP'en£eld met wat 16 oksel - 2al aangebracht onder 1J Plotseling optreden vooral nu m de overmatige transpiratie een heerlij ke verfrissing betekenen. Ook voor he ren!. Weet u wat uw kamer helemaal ,,m" maakt? Dat is een vloer van zwarte en witte tegels. Een zwart-wit geblok te vloer kan je ook zo heerlijk combi neren met allerlei felle tinten. De zwart-wit „geruite" vloer bestaat al eeuwen. En nu is zij weer terugge keerd als eigentijdse vloerbedekking, waarop groene, rode, oranje, roze kleedjes, matten of tapijten het goed doen. U kunt er gezellig zwarte en wit te meubels bij kiezen en veel felgroen gebruiken in meubilair en gordijnen. Rood doet het vanzelfsprekend ook goed op zo'n wit-zwart vloer, die doet denken aan de Oudhollandse interieurs, maar die u een heel ander aanzien kunt geven door er hypermoderne meu beltjes op te plaatsen. Wilt u wel eens weten wat uw echt genoot of verloofde (uiterlijk) tot een moderne man maakt? Dan geven we u hier een paar hints, die betrekking hebben op de herenmode van vandaag De saaie kleuren zijn taboe. De man van 1967 zal kleuriger materiaal moe ten kiezen en lichte tinten dragen. Ook de overhemden krijgen wat meer kleur. Misschien dacht u, dat u 'n-bloemetjes- hemd voor hem moet kopen, maar dan bent u er naast. Veel modieuzer zijn de overhemden met kasjmirmo- tieven op Indiase zijde. Ook effen kan maar dan moet het een grof weefsel zijn De hele brede (gangster) dassen hebben hun langste tijd ook weer ge had. Ze zijn wel iets minder smal dan de laatste jaren het geval was, maar dat scheelt toch niet zo heel veel Wil uw man echt „gekleed" zijn dan mag "1.1 bij zijn zondagse kostuum best een kasjmirdas dragen. Maar dan wel in wat gedekte tinten. stige rivaal, een 27-jarige man, voor wie het meisje uiteindelijk meer bleek te voeien dan voor hem. Op carnavals- maandag kocht P. D. van een onbeken de voor 17,50 een revolver met pa tronen. „Wat was daar de bedoeling van?" wilde de president mr. W. Poerink we ten. „Ik had er geen bedoeling mee", was het commentaar van P. D. Het werd wel duidelijk aat hij eigenlijk uit bra voure het schietwapen had aangeschaft. Dezelfde avond schoot hij ergens in de stad uit lotuer opschepperij op een ver keersbord. Dagenlang liep hij met dt geladen revolver in zijn zak rond. Op 11 februari liet zijn meisje hem een blauwtje lopen. Ze ging met zijn rivaal op stap. „Ja en daar wond ik men nogal over op. Ik wist nietmeer precies wat ik deed". Hij was door de nacht naai huis ge lopen en trapte in de Kerkstraat een brommer omver. Daar kwam een beetje heisa van, maar hij had zich' zoveel moed ingedronken, dat hij niettemin een bar durfde binnenstappen. Hij werd dringend verzocht de bar snel te verla ten. Dat deed hij. Maar hij werd hoe langer hoe agressiever. Weer ging ei een bromfiets tegen de vlakte. Op het lawaai kwamen enkele bar-gasten naar buiten. „Kom maar op", riep P. D., die zich iets verderop had opgesteld. Hij trok zijn revolver uit zijn zak en vuur de drie keer irr de richting van de bai Na het laatste schot klonk een kreet van het meisje, dat in haar bovenbeen geraakt bleek te zijn. Gelukkig niet ernstig. In paniek was P. D. daarop weggevlucht en had zich ergens op een aak verstopt, waar de politie hem om kwart over een 's nachts aantrof en arresteerde. De raadsvrouwe van verdachte toon de zich hoogst verbaasd over de hoge eis van mr. Bruigom. Zij achtte vol strekt niet bewezen dat haar cliënt iemand had willen doden. ELLERY QUEEN: HET HUIS HAL VERWEGE (Prisma Pocket). Een slachtoffer van een moord dat een dub bele identiteit blijkt te hebben stelt de detective Ellery Queen weer voor bij zondere moeilijkheden. Op wie had de moordenaar het feitelijk gemunt en wie was die moordenaar. De schrijver(s) Ellery Queen stelt'(stellen) het blijkbaar onontwarbare probleem en de gelijkna mige superbegaafde speurder lost het op. Voor wie het boekje uit heeft blijft tenslotte maar één vraag over: waarom blijft de achterkant van alle Ellery Queen Prisma Pockets nu al jarenlang hetzelfde. POHL KORNBLUTH WOLFS KLAUW (Meulenhoff, Amsterdam) Een nogal bizarre fantasie die door de uit geverij als science fiction wordt opge diend, doch er naai onze smaak wei nig mee te make heeft. Althans met science". Met .fiction" wel. Zozeer zelfs dat het moeite kost om het hele woekje uit te lezen. P.W. SCHEELE: GEBEDEN DER OECUMENE, (uitgeverij Helmond en uitgeversmaatschappij J.H. Kok n.v.) Dit gebedenboek der oecumene draagt als titel „Dat zij allen één zijn" en het ir samengesteld door P.W. Scheele. Het is van Duitse herkomst. Bijna 200 oagina's gebeden, afkomstig uit alle tij den en .alle christelijke kerken, leve ren het niet te ontkennen bewijs dat oecumene een reële zaak is. Tenslot te heeft men hier een groot aantal au thentieke gebeden in handen die iede re christen met volle overtuiging kan bidden. SEWARD HILTNER: DE PASTOR ZELF IN HET PASTORALE GE SPREK. (Dekker en v.d. Vegt N.V. Nijmegen Utrecht). Het eerste deel tje in een serie „Wegen tot pastoraat" dat speciaal handelt over functie en praktijk van de zielzorger Seward Hiltner is een Amerikaans pastoraal- theoloog en hij is nadrukkelijk de me ning toegedaan, dat het pastoraat nooit uitsluitend een neven-functie of een weekend-functie kan worden kon worden. In dit boekje analyseert hij een aan tal pastorale gesprekken om uit zijn conclusies te kunnen vaststellen, hoe de „counseling" (wie biedt er de re dactie van het boekje een goed Neder lands woord voor aan?) dient te ver lopen. Voor zielzorgers zitten er heel wat punten in die een ernstige over weging waard zijn. H. HOVIUS: 50 JAAR NEDERLAND SE LANDBOUW (uitgeverij Misset) De Boerenpartij van Koekoek, een idee van de laatste jaren? Welnee. Koe koek is helemaal niet origineel geweest want rond de jaren dertig wil.de boer P Voogd van Goeree al een boeren partij oprichten. Hij noemde zijn idee anders. De man wilde een grote Ne derlandse Landbouwpartij. Het motief van zowel Voogd als van Koekoek was gelijk: ontevredenheid De Voogd van teen was met vele boeren ontevreden, omdat de landbouw niet met een eigen ministene was bedeeld. De boeren voelden zich daardoor misdeeld. Er kwam in de dertiger jaren geen boerenpartij. Dal weten we wel. Maai de idee kreeg geen kans, omdat de meerderheid uiteindelijk meer heil zag in de figuur van Colijn. De ontevre denheid resulteerde tenslotte in een be tere waardering van de landbouw door de overheid. Van het ministerie van Binnenlandse Zaken verhuisde het on derdeel „landbouw" naar een minis terie met handel en nijverheid. Dit brokje geschiedenis is geregi streerd door de heer H Hovius, die onlangs het boekje '50 iaar Nederland se landbouw' liet verschijnen. De au teur beschrijft de periode van 1915 tot 1965. Zijn boekie is geen geschiedenis- gruwe voor schooljeugd, met reeKsen jaartallen en wapenfeiten Hovius ver telt Over regeringsmaatregelen op komst van boeren en 'andarbeidersor- ynnisaties. stakingen, komst van de machine, uittocht van boerenzoons en landarbeiders en ovei nog zoveel meer Zo was er al in de jaren twintig grote belangstelling voor emigratie. Arbeiders en boerenzoons trokken in eerste instantie naar Frankrijk. Daar beduvelde men de Nederlanders, die toen met de ziel onder de arm te rugkwamen. Canada wilde daarna wel arbeidskrachten aantrekken. Door de ervaring wijs geworden, ging eerst een afgevaardigde poolshoogte nemen. De vooruitzichten leken veelbelovend. Zelfs -stedelingen lieten zich tot land bouwer omscholen. De boerenzoon wilde weg, omdat hij geen land kon krijgen. En de beschik bare grond was voor hem te duur. De '.andarbeider wilde beter betaald werk. De industrie kon hem dat niet bieden. Zij verlaagde zelfs de lonen. De werk loosheid was groot. Met ontginning van woeste grond probeerden overheidsin stellingen de mensen aan het werk te houden. Vijftig jaar landbouw. Vijftig jaar misère? Het lijkt er wel op, want de geschiedenis is een aaneenrijging van oorlog, crisis en oorlog. Zou dan na de iweede (wereld)oorlog een betere pe riode voor de landbouw aanbreken? Hovius schrijft:„Gedurende de eerste na-oorlogse jaren was het herstel in alle sectoren zeer snel gegaan, zodat voor het hele economische leven van welvaart gesproken kon worden. De landbouw deelde hierin helaajs niet mee. Juist het tegendeel bleek het ge val; de landbouw bleef steeds meer bij de andere takken van bedrijf ach- Dennishet kan me niet schelen wat moeder zegt9 ze moet uit het bad komenWatnee9 ik heb daar geen speciale99 bedoeling mee ter. Vandaar dat er bij de overheid op werd aangedrongen de. landbouw te steunen". Vanaf het begin van zijn verhaal hebben de boeren het slecht gehad. La ge prijzen voor de produkten, slecht weer, hoge pachten, droogte, ziekten ir» zowel gewassen als bij dieren. De ene plaag maakte plaats voor de an dere. Toegegeven, boer en tuinder had den het niet gemakkelijk. Maar tijdens de oorlogen en in de jaren daartussen was het voor de stedeling ook niet al tijd even prettig. Eij het lezen van Hovius' boek denk je al spoedig: „Alweer een kankeraar. De boeren hebben al de naam notoire kankeraars te zijn. Is het. dan per se nodig, dat hun geschiedenis ook in die ,;tijl wordt geschreven? Had Hovius er niet beter aan gedaan de materie Luchtiger te behandelen?" Voor het le zen misschien wei Maar er is nog een zijde van de medaille. De verhandeling maakt nu in ieder geval duidelijk, dat boer-zijn geen ge makkelijke be2igheid is. Bijna alleen in een tijd van schaarste kan het de landbouwer meezitten. Uit de vijftig jaar beschreven historie is daarom ook te lezen, dat niet iedereen zich met dit vak moet inlaten. Zeker niet bij traditie. De verantwoordelijkheid van het individu is daarvooi te groot. De door Hovius ongeschreven con clusie is een lichtpunt in de tragiek van een halve eeuw landbouw; een pluim op de pet van de goede boer. En gelukkig leert ie tijd, dat het aantal goede boer?n en tuinders steeds groter wordt. SEWERYNA SZMAGLEWSKA: HET WORDT EEN MOOIE DAG (U.-M. „West-Friesland" Hoorn). Van de Poolse schrijfstei Seweryna Szmagle- wska („Rook boven Birkenau") is in Nederland een nieuwe boek versche nen. „Het wordt een mooie dag" is de titel en het is het tweede in en r'eeks van drie over het mensonterende be staan in de concentratiekampen. Wie „Rook boven Birkenau" heeft gelezen weet al dat het werk van Seweryna Szmaglewska in zijn genre uniek ia. In mooi pi'oza beschrijft zij de hel van Auschwitz en Birkenau. In dit tweeae boek is de hoofdpersoon Anna, 'n Pool se partizane, op de vlucht. Samen met de bloemenverkoopster van de markt in Krakau°en (aanvankelijk) met een andere mede-gevangene maakt zij een tocht, vol van de onbeschrijfelijkste jnt- beringen door het besneeuwde Silezië, dwars doo^ de Duits-Russische frontlijn naar bevrijd gebied. Bij het naderen van het Rode Leger besluiten de Duitsers het moord- en martelbedrijf Auschwitz-Birkenau te li quideren, met de grond gelijk te maken in een poging deze monsterlijke mis daad voor de rest van de wereld te ver bergen De gevangenen werden op trans port gesteld. Te voet, Wie niet meer meekan vvordt door de begeleidende SS-ers (een bewaker voor elke vijftien vrouwen de mannen zijn al eerdei weggevoerd) zonder pardon doogescho- ten en de weg waarlangs het deernis wekkende transport zich vóórsleept wordt gemarkeerd door honderden do den, die later door medelijdende Sile- ziërs (Polen) worden begraven. Tijdens de overnachting in een fa briekscomplex besluiten de drie vrou wen te ontsnappen. Dan begint hun ba re tocht naar de vrijheid. Ontroerend is het te lezen hoe Seweryina Szmag lewska de traditionele gastvrijheid van de Silezieërs beschrijft. Navrant is het weerzien met het verwoeste en uitge moorde Warschau. Het wordt 'n mooie dag, zo besluit de radio-omroeper zijn weerbericht, dat volgde op een eindt- loos lange lijst van mensen die naar familieleden zoeken. We weten allemaal dat -het wense lijk gebeurd is. Het is al duizendmaal bewezen. Toch blijft de werkelijkheid, ook zoals die weer naar voren komt in „Het wordt een mooie dag" nau welijks te bevatten. Het is ongeloof lijk dat dit nog maar ruim twintig jaar geleden in Europa allemaal heeft kunnen plaatsvinden. Het is ver bijsterend. W. R.. DR. W P. THEUNISSEN: DE WE RELD DER IKONEN (Uitg. Hel mond te Helmond). Dat dr. Theunis- sen uit Den Bosch bezeten is van de verschijnselen rond het Oosters-Ortho- doxe Christendom is genoegzaam be kend. Hij heeft reeds verschillende in teressante publikaties daaromtrent op zijn naam staan Zijn nieuwste is niet de minste. Tkonen zijn, wat je noemt „in". Maar er zijn verschillen de soorten ikonenfielen. Welke9 Lees dat bij hem. Maar voor de geïnteresseer den. die verder kijken dan hun be gerige verzamelingswoedeblik, biedt dit boekje interessante gegevens. Het is wel een beetje in een hosannah-stem- ming geschreven, maar dat past wel in deze wereld. Ook zijn er kantteke ningen te zetten (b.v. bij zijn opvat tingen op de samenhang tussen reli gie en sociale mistoestanden in deze gebieden), maar dat neemt niet weg, dat er veel genietbaars overblijft. In formaties over het begrip ikoon, het ohristelijk-oosten, beeldengebruik en beeldenverering, scholen der ikonen- kunst, werkwijze van het schilderen e1c. De gegevens worden niet dor op gesomd, maar gekruid met persoonlijke ervaringen (en die heeft'hij). Het boek je bevat talloze afbeeldingen voor zien van goede beschrijvingen We be treuren het met de schrijver, dat deze zo armzalig in zwartpwit zijn weer gegeven. We kunnen dit geschrift van harte aanbevelen aan allen, die in teresse hebben in de oosters-orthodoxe wereld en daarover goed en op een begrijpelijke manier meer over willen weten. IN HARDERWIJK wordlt in augustus begonnen met de bouw van een nieuw reusachtig dolfinarium-stadion met overdekte tribunes. (ADVERTENTIE) (Waarom niet allebei tegelijk?!) Waarom niet een Simca 1301/1501? Dan hebt u de nieuwste Simca, auto-couture uit Parijs. De wagen met de dure snit en met het dure zitcomfort. En alles wat u verder zoekt. Bagageruimte? Makkelijk zicht? Makkelijk sturen? Makkelijk schakelen? Makkelijk optrekken en remmen? Stuk voor stuk karaktertrek ken! En voor de caravanbezitter: ook de trekkracht is geweldig! Daarom een auto die technisch en praktisch duidelijk 'duurder' is dan hij kost. Proefrit kost u niets en verplicht u tot niets. SIMCA 1301 1501 VANAF f 7795.— NEDERLAND N.V. Voor Oost-Zeeuwsch-Vlaanderen Steensedijk 108 - Hulst - Tel. 01140-2878 Voor West-Zeeuwsch-Vlaanderen Provincialeweg - Biervliet - Tel. 01152-400/454 Voor Breda, Oosterhout, Prinsenbeek, Nieuw- Ginneken, Rijsbergen en Zundert AUTOBEDRIJF ROB HEUEMONS afd. Verkoop Voor Made, Drimmelen, Geertruidenberg, Raams- donksveer. Waspik, 's-Gravenmoer VOOR ZEVENBERGEN e.o.: Hoofdstraat 66 - ZEVENBERGSCHENHOEK Tel. 0X685—418 Voor Dinteloord, Steenbergen en N. Vossemeer: .w St.-Philipsland, Fijnaart. Heijningen, Willemstad: Westerstraat 33 Molendijk 29 vooi Etten Leur Hoeven, Bosschenhoofd, Ouden- Wb bosch WjX GARAGE LAARAKKER Baai 2 - Fred. v. Eedensrraat 2. tel. 2613 -2957 Blijkens het jaarverslag van de rijks politie, district Breda, bestaat er in dit district nog steeds een behoorlijk tekort aan personeel, een zaak die in de ande re districten eveneens aan de orde is. Nu hebben we van de betreffende in stanties al verschillende malen kunnen horen dat de oorzaak ervan gezocht moet worden in een antipathie van de Nederlander tegen een loopbaan bij de politie, een antipathie hetzij op grond van de onregelmatige werktijden of om welke andere reden dan ook. *Nu is het natuurlijk bijzonder eenvou dig om de bevolking de schuld van een en ander in de schoenen te schuiven Ik vraag me echter af of de zaak wel zo ligt. Naar mijn mening ligt de zaak nl. - wel even anders en moet de hoof door- zaak van de antipathie tegen een dex ge lijke loopbaan niet op de eerste plaats bij de bevolking gezocht worden, maar bij de met de personeelswerving belaste instanties, zoals de wervingscommissie en het bureau werving. Ik heb n.l. kun nen vaststellen dat de manier waarop genoemde instanties omspringen met de belangen van de sollicitanten en de ma nier waarop de sollicitant behandeld wordt zonder meer onheus is, om geen sterker adjectief te gebruiken. Men heeft weinig of geen interesse voor pun ten die voor de sollicitant belangrijk zijn en wanneer men dienaangaande zijn belangen naar voren brengt krijgt men antwoorden die ik hier maar verder onbeschreven zal laten. Ik geloof daarom dat het uitermate belangrijk is dat de korpsleiding zich eens gaat bezighouden met het beoor delen van de manier waarop zowel de wervingscommissie als het bureau wer ving hun werk doen, een manier waar door de sollicitant in de meeste gevallen wel na het,eerste contact besluit om van verdere stappen af t'e zien. Uiteraard zal een en ander wel tegen gesproken worden maar indien nodig kan ik een en ander aan de hand van officiële stukken aantonen. BREDA K. Gaarne maak ik van de gelegenheid gebruik fel te reageren op een stukje ingezonden op 25 mei van Stacid Ko- mar. De heer Komar kan het vernoe men van het feit dat tien-duizenden kinderen op de meest gruwelijke wij ze verminkt zijn sentimenteel vin den, ik zie daarin slechts de reactie van iemand die de ellende van de oor log niet wil beseffen, omdat het niet in zijn straatje te pas komt. Dit vermoeden wordt versterkt door dat hij enkele regels verder beweert dat het puur egoïsme zou zijn, dat wij ons ontzet voelen over de gebeurtenis sen in Vietnam dat het angst zou zijn die ons drijft te demonstreren tegen on recht. Kent hij het woord medemense lijkheid? Wanneer mensen tijdens brand in een groot warenhuis vlam men trotseren <>m anderen te helpen, is dat egoïsme? Verder beweert de heer Komar dat de demonstranten Ame rika de schuld willen geven van de oor log. Ik wil erop wijzen dat Piet Nak uitdrukkelijk gezegd heeft dat het hier niet om een politieke demonstratie gaat; dat het slechts gaat om een de monstratie die een aanklacht wil zijn tegen hen die deze oorlog tolereren of er achteloos aan voorbijgaan- Ook beweert de heer Komar dat wan neer de V S. zich zouden terugtrekken het land onder communistisch beheer zou komen en dat dit ofschoon mate riële vrede, angst mee zou brengen. Nu hebben de Vietnamezen geen mate riële vrede, maar wel angst, pijn en honger. Wanneer de communisten ie strijd zouden staken komen zij onder Amerikaans regime. En volgens de heer Komar zou dat dan rust moeten, brengen in de narten van de Vietna mezen; Amerika is immers zo demo cratisch? Het spijt me, maar een land, waar mensen geen stemrecht en fat soenlijk onderwijs krijgen omdat hun huid een andere kleur heeft, kan ik geen democratisch land noemen. BREDA CONRADS- Enkele kritische kanttekeningen bij het ingezonden stuk van de eerwaar de heer P. Doens in uw krant van 26 mei j.l. Dat dankbaarheid een goede zaak is wil ik de schrijver toegeven, maar dat dankbaarheid blind moet maken, zo- daf men geen kritiek meer mag uit oefenen, vind ik onjuist. Het is n.l. zeer de vraag oi de Amerikanen in Vietnam de vrijheid van de wereld ver dedigen. Ik wil helemaal niet stellen, dat de Vietcong, China of de commu nisten zulke goede bedoelingen hebben, maar voor een objectieve kijk op deze zaak is meer nodi? dan:,, Amerika is goed en de communisten zijn slecht' Amerika steunde in Z Vietnam tot voor kort op het dictatoriale regiem van de (geheel uit vrijheidslievende) Diem, en ook Ky. de tegenwoordige machthebber, is niet zo'n geweldig voorbeeld van een democratisch poli ticus. Het volk van Vietnam moet in feite een oorlog, met ai zijn ellende, verduren, die eigenlijk niet om hun ei gen belang gaat, maar een machts strijd is tussen de grote politieke blok ken in de wereld, en hier is zowel Chi na als Amerika schuldig aan. De fouten gemaakt voor en in 1954 door Frankrijk, de V.S. en Engeland zijn in feite de aanleiding tot de uit zichtloze oorlog van nu Hiermee wil ik helemaal niet stellen dat Amerika zich als eerste nu maar moet terug trekken. alleen, dat Amerika niet geheel vrij is van schuld aan onschuldi? ver goten (Vietnamees) bloed. Amerika is onze „vriend", die we dankbaar moe ten zijn. maar een vriend kunnen en moeten wij toch ook op zijn fouten wij zen? De vergelijking tussen Hitlei en het communisme, zoals de schrijver doet. gaat volkomen mank. Het nazis me heeft een ideologie, die beperking van de vrijheid inhoudt, terwijl het communisme daarentegen een heils leer is. die de grootst mogelijke vrij heid van de mens wil Het is alleen nog de vraag of deze heils-leer in de praktijk van het communisme tot uiiting komt. BREDA R.A. CREMER De zuiveringsprocessen, Hongarije en de Berlijnse muur (om sléchts en kele voorbeelden te noemen) doen ons de laatste vraag van geachte inzender zonder aarzelen ontkennend beantwoor den (Redactie).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 5