ABSTRACT „SCHILDERIJ"
VAN GERBEN KARSTENS
Voor een Leidse sporthal:
Zonnebloem bezorgt zieken
een prettige vakantie
Kortmann
commissie
vraagt
Benelux-
Olieconcern overweegt
vestiging in Europa
Lexington
..HEEFT IEMAND MISSCHIEN IETS TE VRAGEN"?
Actie Harten Vijf vraagt weer aandacht
ils
BAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 29
MEI 1967 11
ook
sch Specialist
dijke landmacht
Select
Actie
Vrijwilligers
Incidentje bij terugkeer koningin
Aanhanger Soekarno
gearresteerd
Vrouw die kat wilde
ontwijken verongelukt
Te weinig belangstelling
voor middengebied
in Den Haag en Brussel
Miniem
Geen rechtsgronden
prop
(ADVERTENTIE)
t|«
(Van onze sportredactie)
LEIDEN. Op een vanity-
fair in het Leidse-stadhuis is dezer
dagen een uniek schilderij bij op
bod verkocht. Tijdens een kermis
der ijdelheid de afsluiting van
een actie voor een sporthal in Lei
den kwam als klapstuk van de
veiling het eerste en „laatste"
werk van wielerkampioen Gerben
Karstens onder de hamer. Een
(abstract) werkstuk, dat de 25-
jarige Leidenaar geheel op de
Tour de France heeft afgestemd.
Met enkele forse penseelstreken
gaf Gerben Karstens in nauwe
lijks een half uur als een van de
velen in de rij van bekende Leide-
naars zijn visie op de Ronde van
Frankrijk 1967. Centraal staan en
kele zwarte vlekken („de ellende
van het afzien in de bergen"),
maar allesoverheersend is toch
wel een grote groene vlek en een
t geïmproviseerde aankomst com
pleet met helrood „duizend me
ter" teken.
een sigaret die thuishoort in een krachtige hand.
Hij weet wat hü wil, Gerben Kar
stens. Om dat „schilderij" lacht hjj
wat: „Ik werd op het allerlaatste
ogenblik gevraagd voor die paint-in
en ik wist niet zo vlug wat lk anders
moest uitbeelden", maar toch heeft
de gebruind uit de Ronde van Spanje
teruggekeerde Leidenaar zijn doel dui
delijk voor ogen: De Tour de France.
Daarin wil hij vlammen, wil hij zijn
klasse tonen en laten zien dat hij tot
de vedetten behoort. „Ik leef helemaal
naar de Tour toe". Zonder er veel op
hef van te maken merkt hij het op,
terwijl hij door zijn donkere kortge
knipte haar strijkt en het voorseizoen
nog eens de revue laat passeren: „Ik
heb me helemaal niet geforceerd, in
de afgelopen maanden en ik heb nooit
zulke goede uitslagen gemaakt. Ik heo
me nog nooit zo goed in vorm ge
voeld. Een vierde plaats in Sardinië,
negende in Milaan San Hemo, tien
de in Vlaanderen, elfde in Parijs
Roubaix en een vier etappe-zeges in
de ronde van Spanje. Daarnaast nog
een aantal goede klasseringen in cri
teria".
„Ik heb helemaal naar de Tour toe
gewerkt. Voor mij als beroepsrenner
iL de Ronde van Frankrijk immers het
belangrijkste. Daar moet je naam ma
ken, daar kun je je prijs voor het
verdere seizoen vaststellen. En dat is
toe' hetgeen waar alles om gaat.
Wielrennen is mijn vak, dat heb ik
gekozen. Eer en roem telt nauwelijks.
Dat is zo vergankelijk. Als je een
paar maanden geen uitslagen meer
maakt zijn ze je vergeten
Gerben Karstens draait er niet om
heen. Hij heeft een eigen mening en
daar komt'hij royaal, maar ook spon
taan en eerlijk voor uit. „Die groene
trui? Ach, je weet immers nooit. Je
moet geluk hebben, erg veel geluk
hebben. Ik mik elke dag op een goede
klassering. Ik win liever een etappe
dan dat ik me keer op keer moet
forceren om hoog in het klassement
te kunnen eindigenIn nauwe
lijks drie jaar heeft Gerben Karstens
zich een plaatsje veroverd in de se
lecte groep van toprenners in de in
ternationale wielerwereld. Als eerzuch
tige renner met slechts een gedach
te: coureur worden en een goede,
debuteerde hij als 23-jarige vastbe
raden bij de profs en reeds in dat eer
ste seizoen reed hij zich op het voor
ste plan. Hij won koersen, waaronder
sieker Parijs-Tours en vestigde daar-
sieke Paijs-Tours en vestigde daar
door alle aandacht op zich.
De begin januari 25 jaar geworden
Leidenaar in het verleden altijd tot
zijn grote afschuw afgeschilderd als
de „notaris-zoon" („wat heeft het be
roep van mijn vader nu met mijn
sportloopbaan te maken?") weet
ook nu wat hij wil. Hij heeft zijn
plan uitgestippeld en werkt dat sche
ma nauwgezet af. „Sinds ik uit Span
je terug ben, heb ik bijna niet meer
getraind. Ik heb mijn vorm doelbewust
laten teruglopen- Over een dag of tien
ga ik er weer eens (rustig) iets aan
doen en dan hoop ik mij in de Ron
de van Zwitserland (18 24 juni) naar
mijn Tour-vorm te werken zonder me
te forceren. Ik weet dat in het verle
den nog geen enkele renner dat ge
daan heeft. Maar ik voel dat het kan
en ik heb er de tijd voor".
In de Tour wil Gerben Karstens zijn
slag slaan. Een hoge eindklassering
interesseert hem niet voorop staan
goede uitslagen en als het lukt enkele
etappe-overwinningen. De Leidenaar
heeft speciaal daarvoor een fiets laten
bouwen. Uit Italië heeft hij verleden
jaar een superlicht frame meegeno
men en mecanicien John Krijnen heeft
in de wintermaanden die fiets afge
werkt. i
In de Ronde van Spanje probeerde
hij dit karretje tijdens de tijdrit uit
om er direct een fraaie triomf op te
behalen.
Over de samenwerking in de nationa
le Tourploeg maakt Gerben Karstens
zich geen zorgen. „Wie er ook mee
gaan, we hebben allemaal hetzelfde
doel voor ogen. Wij zijn toch immers
allemaal beroepsrenners? Laat Jan
Janssen maar gokken op de gele trui.
Wij rijden als ploeg om zoveel moge
lijk te verdienen. We zullen moeten
afzien, misschien wel dagen achtereen.
Daarvoor hebben we elkaar nodig,
daarvoor zullen we elkaar moeten hel
pen".
Een met een wilskrachtige flikkering
in zijn ogen veroordeelt de Leidenaar
alle koude drukte, die rond de aan
wijzing van de ploegleider van de
nationale formatie voor de Ronde van
Frankrijk is geweest. Hij verdedigt zijn
vak. Hijvoelt zich coureur en hij wil
geld verdienen. Daar komt hij rond
uit. Trouwens: voor alles. Vandaar
die groene vlek op zijn „schilderij
SCHIPHOL (ANP) Een Ameri
kaanse oliemaatschappij heeft tijdens
de reis van de Rotterdamse delegatie
in de Ver. Staten grote belangstelling
getoond voor vestiging in het Euro-
poortgebied. Dit heeft de heer Posthu-
ma, directeur van het havenbedrijf Rot
terdam, gisterenmorgen na terugkeer
van de delegatie op Schiphol, meege
deeld. De heert Posthuma zei dat de
oliemaatschappij hem had benaderd
naar aanleiding van een aanbod dat hij
enige jaren geleden had gedaan.
(ADVERTENTIE)
(Van een onzer verslaggeefsters)
BAARLE-NASSAU „Het is
erg dankbaar werk. En dan heb je
al die tijd er graag voor over. De
meeste voorbereidingen worden
trouwens niet door ons, maar door
de stichting Zonnebloem getrof
fen. Die selecteert de zieken, die
voor uitzending naar een van de
kampen in aanmerking komen,
zorgt dat alle papieren in orde
zijn, zoekt de vrijwillige helpers,
voor de huishoudelijke staf, ver
pleegsters, brancardiers, artsen,
diëtisten en geestelijken, regelt
het vervoer van de zieken etc. Ons
werk bestaat eigenlijk alleen maar
uit het organiseren van de ene
week, waarin de zieken hier
zijn."
Broeder Franciscus, overste van de
Broeders van de Christelijke Scholen
te -Baarle-Nassau, zal van 4 tot en met
10 juli voor de derde keer gastheer zjtfn
voor 24 langdurig zieken die, dank zij
de activiteiten van de stichting De Zon
nebloem, een week lang hun zorgen,
hun besloten omgeving, en hun een
zaamheid achter zich kunnen laten en
het idee krijgen op vakantie te ztfn.
De opzet is hen afwisseling te be
zorgen in een andere omgeving tus
sen andere mensen en hen zodoende
het besef bij te brengen, dat ze ondanks
hun handicap nog tot de samenleving
behoren.
Vijf jaar geleden is De Zonnebloem
begonnen met het organiseren van tien
vakantiekampen. Dit jaar worden het
er negentien- Dat betekent dat negen
tien groepen van twintig tot dertig zie
ken een vakantieverblijf van acht da
gen aangeboden krijgen- Die acht da
gen kosten De Zonnebloem ongeveer
f 250,- per gast. Met andere woor
den vijftig gezonde vakantieganger^,
zouden zich per man vijf gulden aan
vakantiegenoegens moeten - ontzeggen
om de vakantie van een langdurig
zieke te bekostigen.
Tot nu toe hebben veel Nederlanders
via de actie „Harten vijf" gul bijdra
gen gestort- Ook dit jaar wordt
voor de start van de eerste vakantie
kampen de actie Harten Vijf' ge
houden. Zij die hun zieke medemensen
een plezierige vakantie willen bezor
gen kunnen bijdragen storten op giro
nummer 11 55 555 ten name van Het
Vakantiefonds De Zonnebloem, Breda.
De bijdragen komen vrijwel geheel
rechtsteeks ten goede aan de zieken.
De vrijwilligers werken pro deo Ze
krijgen alleen reiskostenvergoeding.
„Veel vrijwilligers offeren een ge
deelte van hun vakantie op. Ze komen
uit het onderwijs, van kantoor Er
zijn ook vOmten bij. Wij streven er
naar om ze onder te brengen in een
team. waarin de verschillende groepen
huishoudelijke staf, verpleegsters
brancardiers, wel een eigen taak heb
ben, maar niet strikt gescheiden zijn.
De brancardiers zijn meestal studen
ten. Wij werken hier in Baarle Nassau
ook met ulo-jongens. Het is goed voor
hun sociale ontwikkeling, dat ze zo'n
week meemaken. Die jongens sjou
wen zich werkelijk halfdood. Ze draai
en non-stop acht dagen lang mee. De
vrijwilligers krijgen allemaal een ei
gen patiënt toegewezen, met wie ze
zich de hele week moeien bezig hou
den- Dat schept natuurlijk een bepaal
de band- Briefwisselingen blijven
meestal een hele tijd doorgaan., ver
teld broeder Franciscus. Zelf stuurt hij
de patiënten voor ze komen een foto
van het tehuis met een welkomstgroet.
„Om de mensen te laten weten dat er
aan hen gedacht wordt". Dat is heel
belangrijk, hebben de broeders in Baar
le Nassau, en met hen de helpers in
(Van een onzer verslaggevers)
konin?b^« *n «e Pers^anier van Schiphol deed zich bij de terugkeer van
toaar vooral ai ^rinf, B®rnhard een incidentje voor, waarom het koninklijk paar
bOedlachse premier De Jong bulderden van het lachen.
van^de1 r de Perskamer binnenkwam had een vertegenwoordiger
koningin zelf fptc jSdi^nst de verslaggevers op het hart gebonden, dat de
gesteld mochten \x°VT Canadese reis zou vertellen, maar dat er geen vragen
•j>0en j i woi (Ten.
overviel tntaai°o!?g*n ^orte indruk van het bezoek aan Canada had gegeven,
tost de vraasf uEerwacht de naast haar zittende prins Bernhard de journalisten
Er voledên'a if ilemand misschien n°g vragen te stellen?"'
Journalist door to1^» sec0^den van pijnlijke stilte. Opluchting verschafte een
stellen". zeSggen. „Er was ons juist gezegd, dat we geen vragen mochten
den op e^WavJiid.f-Vu ?e uan.een algemeen lachsalvo. Koningin en prins ston-
oegaven zich lachend naar de VTP-kamer.
sIschc'opsrmAEpn Indone-
Wjzonaer bezlawiïdle .zich ln het
naar teeeini met 1 ontlc>'-
woordige relwbt "leiVan de l<*en'
a®hhanger van <>'v j Gen trouwe
Rneraal-maioor Soekarno,
"steerd. 1 Bambang Oetojo gear?
DEN haag (A.N.P.) - In de nacht
van zaterdag op zondag is nabfj de ro
tonde Ypenburg te Rijswijk de 25-jari-
ge mejuffrouw P. A. van G. uit Den
Haag verongelukt toen zij een overste
kende kat wilde ontwijken.
(VERVOLG VAN VOORPAGINA)
Tilburgs burgemeester mr. C. Becht
wees erop dat de ouderwetse grens
de invloedssfeer van de steden op on
natuurlijke wijze beperkt. Zo studeren
aan de Tilburgse hogeschool maar
vijf Belgische studenten. Reusels bur
gemeester C. van Beek en de Brussel
se notaris Belmans, voorzitter van het
economisch comité voor de Kem
pen, vroegen eendrachtig aandacht
voor het postelkanaal, de geprojec
teerde waterweg die het Noordbrabant
se enBelgische kanalenstelstel zal
moeten verbinden.
Drs. W. Kurs'tjens van het Brabantse
ETI en dr. J. Dupré van de Inter
communale voor de Kempen wezen op
de groeiende beroepsbevolking en de
„industriële monocultures" van Tilburg
en Eindhoven. De landbouwexperts
ir. Lambregts uit Tilburg en ir. De
Serrano uit Herentals betoogden dat
ae grens ook een hindernis is voor
een gezonde agrarische ontwikkeling
(ruilverkavelingen, waterbeheersings
problemen). De burgemeesters Roels
van Luyksgestel en Tanghe van Ra
vels verklaarden dat de grens ook
de recreatieve ontwikkeling hindert..
Vooral de Antwerpse dr. R. de Fey-
ter zei duidelijk en onomwonden dat
de moeilijkheden zullen blijven, zolang
alle beslissingen in Den Haag en Brus
sel genomen moeten worden. De be
langstelling voor het middengebied is
daar ipiniem. Hij stond bovenop de
zere tenen van baron Van Lynden,
toen hij verklaarde, dat de Benelux-
organisatie in haar huidige vorm te
kortschiet.
Belangwekkend in dit verband was
de stelling van dr. P. D. M. Pijnen
burg van de Noordbrabantse provin
ciale griffie. Hij betoogde, dat er
staatsrechtelijk beschouwd geen
rechtsgronden zijn, die een recht
streeks formeel contact tussen lagere
overheden aan weerszijden van de
grens in de weg staan. Hij ging hier-
mée regelrecht in tegen de opvatting,
die men op dit punt in Den Haag is
toegedaan.
e Een nieuwe omgeving, nieuwe
contacten en het gevoel even weg te
zjjn van de oude beslommeringen,
brengen de patiënten in de voor hen
uiterst belangrijke vakantiesfeer.
de andere vakantiecentra, ontdekt.
Mensen, die velen jaren ziek zijn, krij
gen gauw het gevoel te veel te ziin.
Vandaar ook dat de organisatoren
proberen een programma op te stel
len waar de zieken zoveel mogelijk
zelf bij betrokken worden. Broeder
Fransiscus is zeer te spreken over de
medewerking van de plaatselijke ver
enigingen, de ponyclub, fanfare, har
monie. en zangkoren die ieder een
avond voor hun rekening nemen- ,,De
mensen zijn met zo weinig tevreden"
zegt hij, „Vorig jaar dachten we, dat
een zondagmiddag als gevolg van de
regen een geweldige mislukking was
geworden, maar maar hij was juist
een enorm succes. De meeste zieken
hadden al zolang geen regen meer ge
voeld Ze hadden het liefst buiten wil
leb blijven staan. Ontroerend is ook al
tijd het afscheid- Als je acht dagen met
zieken opgetrokken hebt dan denk je
op zo'n moment: daar gaan ze weer
naar hun narigheidjes en eenzaamheid
terug- Daarom willen we zorgen, dat
ze zo goed mogelijke herinneringen aan
het kamp behouden. Herinneringen die
ze later, weer thuis, aan de hand van
foto's en plakboek op kunnen halen-
De mooiste herinneringen die ik aan
de vorige kampen heb? Dat waren de
gelukkige, verraste gezichten toen
wij erin geslaagd waren om acht mu
ziekkorpsen, die in Baarle-Nassau aan
een concours deelnamen, over te ha
len speciaal voor de zieken in de tuin
van ons tehuis te komen spelen".
Het vakantiecentrum te Baarle Nas
sau wordt gehouden van 4 tot en met
10 juli.
In West-Brabant worden op nog drie
andere plaatsen vakantiecentra inge
richt» n.I. in het Groot Juvenaat te
Oudenbosch (12 tot en met 18 juli), in
het groot seminarie van de Paters H.
H. Harten te Breda (19 tot en met 25
juli) en in het Missiehuis St. Fran
ciscus Xaverius te Teteringen (24 tot
en met 30 augustus).
GERBEN
